żałuję, że mam dziecko

[Klarissa]

To prawda, że są ludzie, którzy pobierają się lub mają dzieci bo otoczenie na nich naciskało. Ale to, że popełnili błąd nie jest winą otoczenia tylko ich samych. Trudno winić obcych ludzi za to, że dokonaliśmy złego wyboru, namawianie to nie jest to samo co zmuszanie. Nikt nie musiał "dać się namówić" szczególnie na tak poważne, życiowe decyzje.

[aleida]

Ja również jestem nieustannie pytana przy każdej nadarzającej się okazji o to kiedy z mężem zaczniemy starać się o dziecko. Czuję presję otoczenia i to dość silną. Wcześniej odpowiadałam że to jeszcze nie ten czas i dopiero nie dawno odważyłam się powiedzieć wprost że nie chcę mieć dzieci czym wzbudziłam ogólną konsternację i oburzenie bo jak to można nie chcieć dziecka? No bo co powinno zrobić teraz młode małżeństwo? - spłodzić dziecko.
Nie mam instynktu macierzyńskiego nigdy nie miałam nawet najmniejszych przebłysków, nie lubię dzieci i nie lubię przebywać w ich towarzystwie, nie wyobrażam sobie siebie w roli matki - po prostu tego nie czuję. Mamy z mężem podobne podejście do macierzyństwa.
Nigdy nie zdecydowałabym się na dziecko nie będąc 1000% pewna że naprawdę go pragnę, że będę mogła obdarzyć go bezgraniczną matczyną miłością. Nie chciałabym aby ten mały nic nie winny człowieczek, który przecież nie pchał się sam na ten świat był nieszczęśliwy i obwiniał się za to że jego mama go nie kocha.
Nie jestem stworzona do macierzyństwa, tak samo jak autorka tego wątku tyle że ta odkryła to zdecydowanie za późno. Teraz trzeba wziąść odpowiedzialność za swoje decyzje.

[ulinka 132]

moja matka tez żałuje że mnie ma więc nie jest to ewenement.
powtarza mi to na każdym kroku, mimo ze naprawdę jestem posłuszna, dobrze się uczę. Czuję się jak śmieć.

[Olenka_16]

Napisane przez ulinka 132

moja matka tez żałuje że mnie ma więc nie jest to ewenement.
powtarza mi to na każdym kroku, mimo ze naprawdę jestem posłuszna, dobrze się uczę. Czuję się jak śmieć.

to nie jest matka!

[maryanna3]

Nie tylko w tej dziedzinie życia czuje się presję społeczeństwa. Czuje się ją od małego do dorosłości w rozmaitych rzeczach, edukacja, wybór życiowego partnera, czas wyboru tego partnera(ileż to wątków o starych pannach w wieku lat 20paru), ślub('bo wszyscy w rodzinie uważają że już czas na białą sukienkę i koniecznie kościelne dzwony'), później dziecko i pewnie sto innych rzeczy. Jednak te wszystkie rzeczy to nie nowe buty albo sukienka żeby można było podejmować decyzję na podstawie opinii cioci, babci i koleżanki.

W decyzjach na całe życie trzeba słuchać tylko siebie a jak ktoś tego nie zrobił to nie z winy wszystkich dookoła tylko sam na własne życzenie popełnił błąd. Zagłaskiwanie nic nie da, okazywanie szacunku też nie bo niestety w przypadku dziecka oprócz swojego życia pie**** też życie drugiego bezbronnego, nieświadomego, mimo że małego i jeszcze niewiele rozumiejącego to równorzędnego w prawach człowieka. Ale zawsze są jakieś wyjścia z sytuacji, jest terapia, są specjaliści, jest też zrzeczenie się praw rodzicielskich i oddanie dziecka do adopcji.

[limonka1983]

Napisane przez ulinka 132

moja matka tez żałuje że mnie ma więc nie jest to ewenement.
powtarza mi to na każdym kroku, mimo ze naprawdę jestem posłuszna, dobrze się uczę. Czuję się jak śmieć.

Moja co prawda nie stwierdza tego dosadnie, ale chyba też nie powinna byłam mieć dzieci. Ciągle słyszę, ile ją kosztowałam (ojciec nas olał i coraz częściej przekonuję się, że po prostu nie mógł z nią wytrzymać) i jaka to jest wspaniała, że nas nie zostawiła jak ojciec. Ok, super, ale jeśli ktoś decyduje się na dziecko, chyba ma świadomość, że samym powietrzem nie wyżyje. W końcu nikt nikogo nie zmuszał do urodzenia mnie, a 28 lat temu aborcja była dozwolona (słyszałam od starszych kobiet ode mnie, że na taki zabieg czekało się w 1 kolejce w przychodni z innymi "przypadłościami"), więc sorry... Odnoszę wrażenie, że mama ma dzieci, bo małżeństwo musi mieć dzieci "żeby ludzie nie gadali" (jakieś 30 lat temu życie rodzinne wyglądało trochę inaczej. Matki raczej siedziały w domu). W sumie do teraz ludzie wciąż pytają: a kiedy dzidziuś? I podejrzewam, że w taki oto sposób moja mama "zdecydowała się" na potomstwo, a nie dlatego, że poczuła jakiś instynkt. W chwili, gdy słyszę te tekściki odpowiadam, że opłacę jej wygodny dom starców i będę przysyłać paczki. Nie jest to czcze gadanie. Nie mam zamiaru podcierać jej tyłka na starość mając w głowie jej wypominanie, ze zabrałam jej młodość, zmarnowała kupę kasy, która mogła przeznaczyć na coś innego, mogłaby nas z bratem olać jak ojciec i było ok oraz to, że gdyby nie ja i moje przypadłości z dzieciństwa (przez sytuację w domu jąkałam się, moczyłam i na stres, np. pójście do przedszkola, reagowałam gwałtownymi wymiotami) poszłaby do pracy (jakby 3 - latka miała jakiś wpływ na takie rzeczy. Trzeba było zapewnić mi normalną atmosferę w domu) itd, itp.
Mam nadzieję, że dziecko Autorki odwdzięczy się odpowiednio mamusi, gdy już będzie żyło samodzielnie i nie będzie od nikogo zależne.

[glam thingo]

Nie rozumiem po co odzywa się tyle osób, które nie rozumieją i nigdy nie zrozumieją stosunku autorki tego wątku do dziecka? Nie mówię, że się z nią zgadzam, ale chyba nie po to tu pisała, żeby słuchać umoralniania?
Myślę, że jest sporo osób, które myślą podobnie, a przynajmniej mają takie momenty, tylko trudno jest im się do tego przyznać. Prawda jest taka, że wiele kobiet nie ma instynktu macierzyńskiego, a decydują się na dzieci, bo wierzą, że ten instynkt przyjdzie w czasie ciąży lub po porodzie. Pewnie każda z Was zgodzi się z tym, że osoba, która nie ma dzieci nie jest w stanie sobie wyobrazić jak wygląda macierzyństwo ani tego, co się czuje do dziecka jako matka. Tego nie da się przewidzieć, robi się to trochę na ślepo. Jak instynkt nie przychodzi to jest to na pewno rozczarowanie również dla tej matki. I choć sama nie myślę tak jak autorka wątku, to dla mnie piętnowanie osób, których instynkt "odbiega od normy", to zwykła dyskryminacja.

[Klarissa]

Napisane przez glam thingo

Nie rozumiem po co odzywa się tyle osób, które nie rozumieją i nigdy nie zrozumieją stosunku autorki tego wątku do dziecka? Nie mówię, że się z nią zgadzam, ale chyba nie po to tu pisała, żeby słuchać umoralniania?
Myślę, że jest sporo osób, które myślą podobnie, a przynajmniej mają takie momenty, tylko trudno jest im się do tego przyznać. Prawda jest taka, że wiele kobiet nie ma instynktu macierzyńskiego, a decydują się na dzieci, bo wierzą, że ten instynkt przyjdzie w czasie ciąży lub po porodzie. Pewnie każda z Was zgodzi się z tym, że osoba, która nie ma dzieci nie jest w stanie sobie wyobrazić jak wygląda macierzyństwo ani tego, co się czuje do dziecka jako matka. Tego nie da się przewidzieć, robi się to trochę na ślepo. Jak instynkt nie przychodzi to jest to na pewno rozczarowanie również dla tej matki. I choć sama nie myślę tak jak autorka wątku, to dla mnie piętnowanie osób, których instynkt "odbiega od normy", to zwykła dyskryminacja.

To tak samo jakby ktoś postanowił być pianistą licząc na to, że w trakcie nauki gry przyjdzie mu talent a potem miał pretensje do całego świata, że jednak talent nie przyszedł i pianista z niego niskiego sortu...

[Ratatuj]

Napisane przez glam thingo

Pewnie każda z Was zgodzi się z tym, że osoba, która nie ma dzieci nie jest w stanie sobie wyobrazić jak wygląda macierzyństwo ani tego, co się czuje do dziecka jako matka. .

no może i nie jest wstanie sobie wyobrazić ale wysil się trochę i poszukaj wątek w którym dziewczyny świadomie nie chcą podjąć się macierzyństwa.
Każda ma na to argument bardziej lub mniej przekonywujący.
Może właśnie warto poczytać takie rzeczy zanim zdecyduje się kobieta zostać matką

A po co tu napisała autorka??
No właśnie po to żeby wywołać taką dyskusję,która widać do czegoś jest jej potrzebna

[glam thingo]

Napisane przez Ratunk_u

W związku z chamskimi/oskarżającymi o prowokację tudzież o głodzenie dziecka/stereotypowymi komentarzami oświadczam, że nie będę więcej odpisywać na tym wątku. W końcu założyłam go w celu innym niż prostackie pyskówki, które nic nie wnoszą. Wy sobie krzyczcie tu dalej, a ja zapraszam na priv osoby w podobnej sytuacji. Wbrew temu, co mówią wizażanki jest już nas całkiem sporo i to dopiero w dwa dni!

I dobrze robisz, pewnie tylko się nerwów najadłaś. Jak widzę te chamskie i agresywne wpisy, zero empatii, i to jeszcze autorstwa "matek Polek", które pouczają innych, to zastanawiam się, co wyrośnie z ich dzieci.

---------- Dopisano o 18:47 ---------- Poprzedni post napisano o 18:45 ----------

Napisane przez Ratatuj

no może i nie jest wstanie sobie wyobrazić ale wysil się trochę i poszukaj wątek w którym dziewczyny świadomie nie chcą podjąć się macierzyństwa.
Każda ma na to argument bardziej lub mniej przekonywujący.
Może właśnie warto poczytać takie rzeczy zanim zdecyduje się kobieta zostać matką

A po co tu napisała autorka??
No właśnie po to żeby wywołać taką dyskusję,która widać do czegoś jest jej potrzebna

Chyba wyraźnie napisała po co w pierwszym poscie

[blackamor]

Napisane przez glam thingo

I dobrze robisz, pewnie tylko się nerwów najadłaś. Jak widzę te chamskie i agresywne wpisy, zero empatii, i to jeszcze autorstwa "matek Polek", które pouczają innych, to zastanawiam się, co wyrośnie z ich dzieci.

---------- Dopisano o 18:47 ---------- Poprzedni post napisano o 18:45 ----------


Chyba wyraźnie napisała po co w pierwszym poscie

Kolejna która najeżdza na "matki Polki" (), twierdząca że każdy może mieć własne zdanie, przy czym narzucająca swoje.
Cóż za genialny wątek, pełen bezsensownych wypowiedzi

[Narsha]

Napisane przez Grin

nie o dojrzałość i dorosłość tu chodzi, ale o asertywność, o nie pozwolenie sobą manipulować czy sobie wmawiać. naprawdę cieszę się, że jesteś silna, asertywna, mocno trzymasz się swojego zdania i potrafisz stanowczo aż uprzejmie odmówić każdemu, a i swoim rodzicom także potrafiłabyś, mimo że musiałabyś ich potem oglądać załamanych [nie rozumiem pogoni za wnukami, ale często tak przecież jest]. ja sama nie jestem pewna co będzie jak już wkroczę w etap `już po studiach, ale jeszcze bez rodziny [stara panna!]`, choć moi rodzice raczej naciskać nie będą, więc problemu nie będzie.

Jak wcześniej napisałam: jeżeli ktoś podejmuje tak ważną decyzję jak ta o posiadaniu dziecka bo mama/tata/babcia/dziadek/ciocia/wujek/kuzynka/ktokolwiek inny chce to sytuacja jest jasna. Za głupotę się płaci, czasami słono.

[201803080934]

Napisane przez Narsha

Jak wcześniej napisałam: jeżeli ktoś podejmuje tak ważną decyzję jak ta o posiadaniu dziecka bo mama/tata/babcia/dziadek/ciocia/wujek/kuzynka/ktokolwiek inny chce to sytuacja jest jasna. Za głupotę się płaci, czasami słono.

no jak ktoś wszystko sprowadza do głupoty, to dla mnie też sytuacja jest jasna

[morska fala]

Napisane przez glam thingo

I dobrze robisz, pewnie tylko się nerwów najadłaś. Jak widzę te chamskie i agresywne wpisy, zero empatii, i to jeszcze autorstwa "matek Polek", które pouczają innych, to zastanawiam się, co wyrośnie z ich dzieci.-

Ja jednak bardziej bym się martwiła, co wyrośnie z dziecka autorki.

A pokaz chamskiego i agresywnego wpisu dała sama autorka już w pierwszym poście.

Napisane przez Ratunk_u

Zależy co kto lubi, ale sądzę, że osoby, które tak się rozpływają nad tym jakie to cudowne jest wychowywanie dzieci, są ludźmi schematycznymi, prostymi, takimi którzy nie doświadczyli w życiu nic ciekawego, więc atrakcją jest dla nich wyżynający się ząbek, czy "śliczna , zdrowa kupka".

Szczyt klasy po prostu.

[sante]

niby inteligentna chce się rozwijać,ą popełnia ciągle życiowe błędy jak dla mnie to prowokacja

[morska fala]

Napisane przez sante

niby inteligentna chce się rozwijać,ą popełnia ciągle życiowe błędy jak dla mnie to prowokacja

To już od dawna pachnie prowokacją i podobnie jak niektóre wizażanki myślę, że to ściema.
Ja niestety inteligentnych wypowiedzi w postach autorki nie zauważyłam. Teksty o językach, książkach i firmie raczej zamiast imponować wzbudziły u mnie uczucie politowania, bo to aż przykre tak fantazjować.

[sante]

poprawka,chce zrobić wrażenie inteligentnej tekst,który ma zrobić wrażenie został pogrubiony lub zaakcentowany.to już lepiej niech się wygłupia na portalach randkowych

[Narsha]

Napisane przez Grin

no jak ktoś wszystko sprowadza do głupoty, to dla mnie też sytuacja jest jasna

Bo to jest głupota. Jeżeli podpalę cudzy dom, bo wszyscy mnie do tego miesiącami namawiali, a ponieważ brak mi asertywności więc się zgodziłam to konsekwencje będą wyciągane w stosunku do mojej osoby. Ja pójdę siedzieć za podpalenie, a nie moja rodzina, która ode mnie tego wymagała. Pójdę do więzienia za to, że nie użyłam we właściwej chwili mózgu i zrobiłam to, czego inni chcieli. To jest właśnie głupota.

[shiava]

Nie moge juz patrzec na te wpisy: "prowokacja", "troll" itp.

Niekoniecznie jest to prowokacja, bo takie osoby faktycznie są na tym swiecie. A nawet jesli jest, to ciekawa dyskusja się tu rozwinęła, wiec nie wiem po co niektóre włazą, czytają i komentują jednym słowem.

[201803080934]

Napisane przez Narsha

Bo to jest głupota. Jeżeli podpalę cudzy dom, bo wszyscy mnie do tego miesiącami namawiali, a ponieważ brak mi asertywności więc się zgodziłam to konsekwencje będą wyciągane w stosunku do mojej osoby. Ja pójdę siedzieć za podpalenie, a nie moja rodzina, która ode mnie tego wymagała. Pójdę do więzienia za to, że nie użyłam we właściwej chwili mózgu i zrobiłam to, czego inni chcieli. To jest właśnie głupota.

to jest kolejny nieadekwatny przykład [nie wiem czy tamte też były twoje], podpalenie [czy inne przestępstwa], jakieś skoki na bungee i ze spadochronem - to nie są odpowiednie porównania. odpowiednim porównaniem do namawiania na dziecko jest nakłanianie na ślub [jakikolwiek albo koniecznie kościelny], przekonywanie, że dziecko powinno być ochrzczone [bo będzie nieszczęśliwe wśród ochrzczonych rówieśników], namawianie na wspólne mieszkanie z rodzicami [młodzi są przeciwni, ale rodzice uważają, że tak będzie lepiej i łatwiej], wiercenie ludziom dziury w brzuchu o partnera [dziecko, masz już 28 lat, kiedy zamierzasz założyć rodzinę?], i tym podobne - to jest namawianie, a nie jakieś tam na podpalenie czyjegoś domu - to jest jakiś wymysł z kosmosu.
a na wizażu pełno wątków o tym co właśnie wymieniłam. ba, ostatnio nawet jedna wizażanka była pod presją mamy, która absolutnie nie chciała się zgodzić na ślub córki w kaplicy, która nie jest jej parafią - brzmi śmiesznie? ciekawe czy takie było dla tej wizażanki, która zamiast się cieszyć ślubem toczyła spory z własną matką miotając się między nią, a rodziną narzeczonego.
przydałoby ci się trochę więcej empatii.
ale twój przykład faktycznie pokazuje głupotę, z tym się nie będę spierać.

[Narsha]

Napisane przez Grin

to jest kolejny nieadekwatny przykład [nie wiem czy tamte też były twoje], podpalenie [czy inne przestępstwa], jakieś skoki na bungee i ze spadochronem - to nie są odpowiednie porównania. odpowiednim porównaniem do namawiania na dziecko jest nakłanianie na ślub [jakikolwiek albo koniecznie kościelny], przekonywanie, że dziecko powinno być ochrzczone [bo będzie nieszczęśliwe wśród ochrzczonych rówieśników], namawianie na wspólne mieszkanie z rodzicami [młodzi są przeciwni, ale rodzice uważają, że tak będzie lepiej i łatwiej], wiercenie ludziom dziury w brzuchu o partnera [dziecko, masz już 28 lat, kiedy zamierzasz założyć rodzinę?], i tym podobne - to jest namawianie, a nie jakieś tam na podpalenie czyjegoś domu - to jest jakiś wymysł z kosmosu.
a na wizażu pełno wątków o tym co właśnie wymieniłam. ba, ostatnio nawet jedna wizażanka była pod presją mamy, która absolutnie nie chciała się zgodzić na ślub córki w kaplicy, która nie jest jej parafią - brzmi śmiesznie? ciekawe czy takie było dla tej wizażanki, która zamiast się cieszyć ślubem toczyła spory z własną matką miotając się między nią, a rodziną narzeczonego.
przydałoby ci się trochę więcej empatii.
ale twój przykład faktycznie pokazuje głupotę, z tym się nie będę spierać.

Dobrze. Zatem wstaw sobie za "podpalenie" "nakłanianie do ślubu".

[Olenka_16]

Napisane przez Ratunk_u
Zależy co kto lubi, ale sądzę, że osoby, które tak się rozpływają nad tym jakie to cudowne jest wychowywanie dzieci, są ludźmi schematycznymi, prostymi, takimi którzy nie doświadczyli w życiu nic ciekawego, więc atrakcją jest dla nich wyżynający się ząbek, czy "śliczna , zdrowa kupka".


Normalnie kobieto jesteś żałosna!!!!! i jakaś chora;/

[Ratatuj]

Napisane przez glam thingo

Chyba wyraźnie napisała po co w pierwszym poscie

czytaj proszę ze zrozumieniem
to nie było pytanie do Ciebie tylko odpowiedź na Twoje pytanie

ale chyba nie po to tu pisała, żeby słuchać umoralniania?

Gdybyś przeczytała cały wątek to wiedziałbyś,ze jedna z Wizażanek chyba Luba stwierdziła,że to zbieranie materiałów do jakieś pracy zresztą bardzo nieudolne i ja się z tym zgadzam.

[201803080934]

Napisane przez Narsha

Dobrze. Zatem wstaw sobie za "podpalenie" "nakłanianie do ślubu".

wstawiłam i wiem, że wielu ludzi nie potrafi wytrzymać presji bliskich i mimo udanego pożycia na kocią łapę przez x lat, decydują się na ślub dla uszczęśliwienia rodziny/własnego świętego spokoju.
ty możesz sobie to nazywać głupotą, ale brak empatii jest nie mniejszą niż uleganie presji. nie rozumiesz, że ktoś może nie być tak buńczuczny jak ty i może się ugiąć pod prośbami i namowami.

[Elfir]

Napisane przez sine.ira

Kłamliwe teorie o tym, że normalny człowiek kocha swoje dziecko, a jak nie kocha, to powinien iść do lekarza.

Kobiece przywiązanie do noworodka ma podłoże hormonalne (np. reakcja na jego płacz), miłości uczy się rodzina (matka i ojciec) z czasem. To nie jest tak, że pach! Nastaje cudowne objawienie miłości.
Ale czasem natura zawodzi - hormony nie zadziałają. To nie robi z kobiety wariatki, bo nie potrafi przywiązać się do własnego dziecka.


Jak byłam młodsza też widziałam świat biało-czarny. Ale z czasem człowiek poznaje odcienie szarości. Wmawianie, że kobieta nie powinna ulegać presji, jest prawdą - nie powinna. Ale czy wszystkie w życiu postępujemy w jedynie słuszny sposób? Nigdy nie zdarzyły się nam pomyłki? Głupie zachowania? Czy brak nam empatii, by zrozumieć, że inni nie są tak silni psychicznie? Że maja chwile załamania, że ulegają namowom?

Pamiętam jak na jednym z rodzinnych spotkań po prostu przygnieciono mnie namowami na dziecko. Cała rodzina - wujowie, ciotki, matka. Używali argumentów poniżej pasa, w stylu: "też nie chciałem/ałam dzieci, ale jak się pojawiły to sobie bez nich życia nie wyobrażam". Byłam wściekła. To naprawdę męczące psychicznie i jestem w stanie zrozumieć, że kogoś innego taki napad przekonał by w końcu.

Oczywiście cierpi dziecko, że matka go odrzuca. Ale ofiarami nieprzemyślanego macierzyństwa są i matka i dziecko. Im dwojgu trzeba współczuć.
A tu sytuacja jest jeszcze bardziej patowa, bo autorka nie ma wsparcia psychicznego, pozwalającego się z tym uporać. Komu ma zostawić dziecko? Mężowi alkoholikowi? Miała nadzieję na uzyskanie wsparcia psychicznego tutaj. A spotkały ją obelgi.
Jasne - wdeptujcie załamaną kobietę w glebę. To pozwala polepszyć własne samopoczucie, prawda?

[glam thingo]

Napisane przez blackamor

Kolejna która najeżdza na "matki Polki" (), twierdząca że każdy może mieć własne zdanie, przy czym narzucająca swoje.
Cóż za genialny wątek, pełen bezsensownych wypowiedzi

Nie wiem komu cokolwiek narzucam, wyrazilam swoje zdanie i tyle. A "najezdzam" konkretnie na te osoby, które sa chamskie i agresywne w swoich postach. Nie musisz tego brac do siebie. Zreszta wiecej nie zamierzam tu nikogo oceniac, bo ten watek faktycznie jest bez sensu. Dla mnie wniosek jest tylko jeden: trzymać z daleka od forum Wizazu. Sa tu osoby, ktore na zadnym wpisie nie zostawia suchej nitki.

[morska fala]

Napisane przez Elfir

To pozwala polepszyć własne samopoczucie, prawda?

Może należy zadać to pytanie autorce. Autorko - polepszyłaś własne samopoczucie pisząc, że osoby, które z opieki nad dzieckiem czerpią radość są schematycznymi prostymi ludźmi, którzy niczego ciekawego w życiu nie przeżyli?

[Adka1989]

Mnie już, dziewczyny nie obchodzi fakt, że ktoś może mieć deprechę poporodową czy nie mieć instynktu... Generalnie aspekty "medyczne" mam gdzieś... Jedyne, nad czym się zastanawiam to SKĄD BIORĄ SIĘ TACY LUDZIE jak autorka tematu.... Co w jej wychowaniu poszło nie tak, że teraz obrywa za to niewinne dziecko.. Gdzie JEJ rodzice popełnili błąd... Dlaczego nikt nie pokazał jej, że bycie matką, to wspaniałe doświadczenie.. że nie trzeba z wszystkiego rezygnować w imię dziecka, ale nie można też odstawiać go na "boczny tor" bo chcesz się realizować! I tu nie chodzi o to, że ktoś nie ma nic ciekawszego do roboty niż zmienianie pampersów czy może szczytem czyichś ambicji jest "ładna, zdrowa kupka"... Wcale nie chodzi o to! Chodzi o to, że dziecko, które staje się dla Ciebie de facto osobą bliską jednak powinno Cię w jakimś stopniu interesować!! To jest pół Twoich genów kobieto! Ta istotka rosła pod Twoim sercem przez 9 miesięcy, rozpoznawała i kochała Twój głos, potrzebowała i potrzebuje Twojego dotyku, przytulenia, jakichś doświadczeń polisensorycznych, które powinna otrzymywać właśnie od Ciebie, bo jesteś dla tej istotki najważniejszą osobą na tej Ziemi! Nawet nie masz pojęcia jak wiele daje bliskość matki zarówno niemowlakowi, jak i rosnącemu dziecku...JESTEŚ JEGO BOGIEM Dlatego strach mnie ogarnia... strach i wielkie przerażenie kiedy czytam: Mam do synka JAKIEŚ uczucia... Boże...
PS: A ta kupka i ząbek to nie jakaś tam kupka i ząbek... to kupka i ząbek TWOJEGO DZIECKA... a to powinno Ci wynagradzać KAŻDĄ głupią podróż, z której i tak nic nie wyniesiesz dziewczyno, bo z tego co czytam to Ty NIE POTRAFISZ cieszyć się pięknymi rzeczami w życiu... to PO CO CI WYCIECZKI? :/

[BJean]

WSPOŁCZUJE TWOJEMU DZIECKU.... w przyszlosci bedzie Tobą, skrzywdzi swoje dziecko ktore tez nazwie "błedem"

współczuję Tobie rodziców których miałaś, męża z którym wciąż jesteś oraz naiwności, głupoty i kompletnego braku odpowiedzialności.

Działaj szybko i oddaj prawa do opieki teściowej ktora kocha to dziecko a nie zywi "jakies uczucia" ; /

a potem DOROSNIJ, bo Twoje słowa są nie do opisania !!! ; (;(

[Edsonka]

Napisane przez Adka1989

Mnie już, dziewczyny nie obchodzi fakt, że ktoś może mieć deprechę poporodową czy nie mieć instynktu... Generalnie aspekty "medyczne" mam gdzieś... Jedyne, nad czym się zastanawiam to SKĄD BIORĄ SIĘ TACY LUDZIE jak autorka tematu.... Co w jej wychowaniu poszło nie tak, że teraz obrywa za to niewinne dziecko.. Gdzie JEJ rodzice popełnili błąd... Dlaczego nikt nie pokazał jej, że bycie matką, to wspaniałe doświadczenie.. że nie trzeba z wszystkiego rezygnować w imię dziecka, ale nie można też odstawiać go na "boczny tor" bo chcesz się realizować! I tu nie chodzi o to, że ktoś nie ma nic ciekawszego do roboty niż zmienianie pampersów czy może szczytem czyichś ambicji jest "ładna, zdrowa kupka"... Wcale nie chodzi o to! Chodzi o to, że dziecko, które staje się dla Ciebie de facto osobą bliską jednak powinno Cię w jakimś stopniu interesować!! To jest pół Twoich genów kobieto! Ta istotka rosła pod Twoim sercem przez 9 miesięcy, rozpoznawała i kochała Twój głos, potrzebowała i potrzebuje Twojego dotyku, przytulenia, jakichś doświadczeń polisensorycznych, które powinna otrzymywać właśnie od Ciebie, bo jesteś dla tej istotki najważniejszą osobą na tej Ziemi! Nawet nie masz pojęcia jak wiele daje bliskość matki zarówno niemowlakowi, jak i rosnącemu dziecku...JESTEŚ JEGO BOGIEM Dlatego strach mnie ogarnia... strach i wielkie przerażenie kiedy czytam: Mam do synka JAKIEŚ uczucia... Boże...
PS: A ta kupka i ząbek to nie jakaś tam kupka i ząbek... to kupka i ząbek TWOJEGO DZIECKA... a to powinno Ci wynagradzać KAŻDĄ głupią podróż, z której i tak nic nie wyniesiesz dziewczyno, bo z tego co czytam to Ty NIE POTRAFISZ cieszyć się pięknymi rzeczami w życiu... to PO CO CI WYCIECZKI? :/

a ja osobiście uważam, że to co piszesz to kompletna głupota... uważasz ze KAŻDA kobieta powinna kochać swoje dziecko, cieszyć się z ząbków, srąbków i tym podobnych, a to w cale nieprawda... nie każda ma instynkt macierzyński, a to, że niektóre nawet po urodzeniu dziecka go nie mają nie oznacza że są nienormalne(bo tak wynika z Twojej wypowiedzi). Sama nie chce mieć dzieci bo ich nie lubię i tez mi każdy gada "pogadamy za 10lat", "jak urodzisz to pokochasz dziecko" itp a to gucio prawda.

ACZKOLWIEK
Gdybym JEDNAK znalazła się w sytuacji autorki, mimo wszystko, nawet zmusiłabym się do tego, by wychować swoje dziecko, choćby dlatego, żeby nie miało zrytej psychiki bo bym miała później niemałe wyrzuty sumienia, że zniszczyłam mu dzieciństwo i życie.