jak zwracacie się do swoich teściowych?

[b82ed09e83d6cc96f3cec4b39c6008ed9e8c5acd_5dd330825eb9e]

Napisane przez Mojwa

I tak szczerze - co macie zamiar z tym zrobic? Przeciez nie beda mowic do Ciebie inaczej, do niego inaczej.

Jak będzie trzeba, to dzieci dzieci będą tak mówić i już. U mojej kumpeli w domu też ona i jej brat do mamy mówili "mamo, a wiesz co", a do taty "a wie tata". Moim zdaniem nie jest to kwestia nie do pogodzenia, a jak już to tylko kwestia egzekwowania pewnych zachowań u dzieci w stosunku do rodziców i tyle.

Napisane przez _ema_

No, ale widzisz - żadna z nich nie wołała Natalio/Natalko - bo to brzmi trochę teatralnie w normalnym życiu
Tak samo nie mówi się 'Mamo' tylko 'Mama'

Moja mama zwraca się do mojej siostry: Natalko, do mnie Agnieszko, Agniesiu, nie wiem co w tym teatralnego. Zawsze tak się zwracali do mnie znajomi rodziców i moja rodzina, moim zdaniem brzmi to lepiej niż "Natalka, a wiesz co", jakoś tak bardziej po polsku.

[ZamyslonaRoztargniona]

Napisane przez frezja123

Natomiast chciałam się dowiedzieć jak u Was było - bo ja wielokrotnie widziałam na ślubach, że rodzice i teściowie podeszli do dzieci z propozycją "od tej pory mówcie tato i mamo", a moja teściowa do tej pory tego nie zrobiła - nie to żebym chciała tak mówić, bo jeśli teraz poprosi to już odmówię, ale zastanawiam się jak to jest - czy u Was rodzice po ślubie powiedzieli, jak się macie do nich zwracać?

Moi teściowie na weselu powiedzieli coś w stylu "no to teraz jesteś naszą córką" czy "no to mamy nową córkę", więc uznałam że to zachęta do mówienia mamo/tato. Mój tata na pierwszym spotkaniu po ślubie zaproponował mojemu mężowi żeby mówił do niego "tato" (bez określania czy przez 1 czy 3 osobę, bo dla niego to oczywiste że przez 3). Moja matka nic nie powiedziała, tylko ślinę przełknęła, bo ona jest wielką panią i będąc jako opiekun z 2 klasą podstawówki na basenie, zjechała jakiegoś dzieciaka że powiedział do niej "ciociu" bo ona ciocią takiego elementu nie jest.
Dla mojego męża jest oczywiste że mówi mamo/tato do moich rodziców, ma z nimi kontakt w przeciwieństwie do mnie.

[Klarissa]

Napisane przez Mojwa

I tak szczerze - co macie zamiar z tym zrobic? Przeciez nie beda mowic do Ciebie inaczej, do niego inaczej.

Dlaczego nie?
Dzieciaki łatwo załapują takie różnice i im to nie przeszkadza.

[Mojwa]

Napisane przez Klarissa

Dlaczego nie?
Dzieciaki łatwo załapują takie różnice i im to nie przeszkadza.

Nie uwazasz, ze to tworzy dystana do rodzica? Juz nie mozesz przyjsc do mamy: "mamooooo, chodz na sanki/lody". Taki sposob mowienia z zasady jest bardziej zdystansowany. Nawet "kocham Cię" nie mozesz powiedzieć.
I w tym przypadku moze stworzyc przepasc miedzy rodzicami.

[Klarissa]

Napisane przez Mojwa

Nie uwazasz, ze to tworzy dystana do rodzica? Juz nie mozesz przyjsc do mamy: "mamooooo, chodz na sanki/lody". Taki sposob mowienia z zasady jest bardziej zdystansowany. Nawet "kocham Cię" nie mozesz powiedzieć.
I w tym przypadku moze stworzyc przepasc miedzy rodzicami.

Tak, masz rację, no ale chyba o to chodzi osobie, która nie pozwala by dziecko mówiło do niej wprost, stawiając je tym samym niżej od siebie w relacjach. Więc skoro wymaga dystansu to właśnie to otrzymuje w zamian.

[Mojwa]

Napisane przez Klarissa

Tak, masz rację, no ale chyba o to chodzi osobie, która nie pozwala by dziecko mówiło do niej wprost, stawiając je tym samym niżej od siebie w relacjach. Więc skoro wymaga dystansu to właśnie to otrzymuje w zamian.

Tylko w tym przypadku bedzie rozrzut miedzy matka i ojcem - nie jestem pewna czy dziecko wlasciwie zrozumie roznice, ze z mama to na ty, ale z ojcem de facto na pan.

[Glodomorek]

Napisane przez rembertowa

co za kosmiczny wątek.

Wprawdzie rzeczonego problemu nie posiadam - bo nieteściowa jak jest nieteściową, tak nieteściową zostanie - ale (a może właśnie dlatego) w głowie mi się nie mieści, co tu jest wypisywane. Przez gardło by mi nie przeszło "mamo" do nieteściowej, choć nieteściowa jest super i mamy w sumie serdeczny, bliski kontakt. Głównie dlatego, że jestem dorosła i nie wyobrażam sobie takiej hierarchicznej relacji, jaką ma się z rodzicami, z kimkolwiek. Dorośli ludzie mają do wyboru mówienie sobie po imieniu lub zachowanie formy grzecznościowej pan/pani i to jak dla mnie wyczerpuje temat. I o ile rozumiem, że można sobie nie życzyć, żeby gówniarstwo mówiło nam po imieniu, to kompletnie mózg mi się zacina na pomyśle, że pani też trzeba zakazać. Albo będzie mówić "mamo", gówniara, albo niech się męczy. W końcu, chodzi o to, żeby przyjęła nasze zasady, jak już ją łaskawie do rodziny wpuściliśmy, a nie żeby wzajemnie szanować swoje granice.

To taka... mentalna kocówa jest, czy jak?

Rzecz jest prosta: nie mam ochoty mówić teściówce per mamusiu, to mówię do niej pani Ziuto, czy jak tam ma na imię. Focha się - trudno, jesteśmy dorosłymi ludźmi, trzeba to jakoś znieść, a nie zamienić się w mentalne dziecko.

Ja patrzę na to inaczej. Z moją nieteściową relację mam bardzo dobrą, dużo lepszą niż z własną matką. I do nieteściowej z przyjemnością mówię mamo. Pani było zbyt bezosobowe i w zasadzie oddalało, bo byłyśmy sobie bliskie, a jednak forma odległa. Mówienia po imieniu ja bym nie chciała, bo to nie jest moja znajoma. Do ciotek też mówię ciociu a nie po imieniu jak do znajomych.
Teściowa nie dominuje, ba nawet się nie wtrąca. Ale jak ja chcę to mogę spytać, poradzić się, pogadać - w końcu ma duże doświadczenie i wychowała fajnego faceta Wolę jak teściowa w rozmowie z innymi powie "są u mnie moje dzieci" niż "przyjechał mój syn z konkubiną"

Napisane przez Dotka90

Ale to nie jest temat o PRZYSZŁYCH teściowych, tylko o teściowych.

Logiczne, że przed ślubem mówiłam na pani i nie miałam dylematów, czy mowić mamo, czy nie. Ale to nie była moja teściowa wtedy jeszcze.

Zależy jakie są relacje. My mamy 3letnie dziecko i mówienie Pani było już dziwne. Moja teściowa formalnie teściową nie jest, bo ślub dopiero za 2 miesiące a ja mówię mamo i nie ma problemu.

[b82ed09e83d6cc96f3cec4b39c6008ed9e8c5acd_5dd330825eb9e]

Szczerze, nie wiem, mysle, ze jakis psycholog albo pedagog by sie mogl wypowiedziec Mysle, ze jesli bedziemy miec dzieci kiedys, to moj TZ bedzie dobrym ojcem, bo jest dobrym partnerem i ogolnie czlowiekiem, mysle, ze nie chodzi mu o budowanie dystansu miedzy soba, a dzieckiem. Mysle, ze to kwestia tego, co sie wynioslo z domu. U niego tak sie mowilo i moze to dlatego. Ja nie wyobrazam sobie, zeby dziecko sie tak do mnie zwracalo. Wiem na pewno, ze mojemu TZ by nie chodzilo o stawianie dziecka nizej w hierarchii- tym bardziej, ze czesto rozmawiamy na takie tematy i slysze nieraz jak moj TZ snuje fantazje, gdzie by to dziecka nie zabral, czego by to z nim nie zrobil, ze chcialby, zeby syn czy corka powierzali mu swoje problemy, ze chcialby miec bliska relacje z dziecmi. Wiec raczej nie, to nie to... Po prostu taki typ. Duzo sie jeszcze moze zmienic, zanim my bedziemy chcieli miec dziecko, to jeszcze duuuuzo w zyciu przed nami.

[dfdce9ad473ee3ba4bd9426289ac63cb58eb8552]

Napisane przez Glodomorek

Mówienia po imieniu ja bym nie chciała, bo to nie jest moja znajoma. Do ciotek też mówię ciociu a nie po imieniu jak do znajomych.

Czyli do swojego faceta też nie mówisz po imieniu, bo to w końcu nie jest tylko Twój znajomy ? Sory, mnie totalnie osłabia dorabianie takiej ideologii do prostych spraw.

[Glodomorek]

[1=dfdce9ad473ee3ba4bd9426 289ac63cb58eb8552;4872918 6]Czyli do swojego faceta też nie mówisz po imieniu, bo to w końcu nie jest tylko Twój znajomy ? Sory, mnie totalnie osłabia dorabianie takiej ideologii do prostych spraw.[/QUOTE]
Tak, do faceta mówię "mój konkubencie" Jest dla mnie różnica między koleżanką a mamą czy teściową. Do swojej mamy też nie mówię po imieniu. To są inne relacje i tyle. Żadne dorabianie ideologii. Dla niektórych teściowe to nie rodzina i też ok.

[dfdce9ad473ee3ba4bd9426289ac63cb58eb8552]

Napisane przez Glodomorek

Tak, do faceta mówię "mój konkubencie" Jest dla mnie różnica między koleżanką a mamą czy teściową. Do swojej mamy też nie mówię po imieniu. To są inne relacje i tyle. Żadne dorabianie ideologii. Dla niektórych teściowe to nie rodzina i też ok.

Kiedyś mówiło się 'panie mężu' i 'pani żono'. Chociaż było konsekwentnie, jak dystans to po całości, a nie wybiórczo

[Glodomorek]

[1=dfdce9ad473ee3ba4bd9426 289ac63cb58eb8552;4872939 5]Kiedyś mówiło się 'panie mężu' i 'pani żono'. Chociaż było konsekwentnie, jak dystans to po całości, a nie wybiórczo [/QUOTE]
Dla mnie słowo mamo-córko to nie jest dystans. Dystans jest wtedy kiedy ja mówię pani a słyszę ty.

[dfdce9ad473ee3ba4bd9426289ac63cb58eb8552]

Napisane przez Glodomorek

Dla mnie słowo mamo-córko to nie jest dystans. Dystans jest wtedy kiedy ja mówię pani a słyszę ty.

A nie, nawiązałam do 'mój konkubencie'

[effcia82]

Napisane przez Dotka90

Ale ona jest przed ślubem, który MA ZAMIAR wziać, a jak wiadomo, to moment ślubu jest momentem, gdy rodzice mówią 'mówi mi mamo/pani/Krycha'.

Ale rodzice nie zawsze wiedzą, jakie plany małżeńskie mają ich dzieci. U nas pierwsze propozycje mówienia po imieniu od rodziców pojawiły się po około 10 latach związku, jak już chyba wszyscy zwątpili w rychły ślub

Napisane przez pannaatopowa

Nie wiem jak długo jesteś ze swoim, ale ja 4,5 roku i nie śpieszno nam do urzędu. A się wypowiedziałam

Z moich obliczeń wynika, że jakieś 11 lat

[Glodomorek]

[1=dfdce9ad473ee3ba4bd9426 289ac63cb58eb8552;4872963 5]A nie, nawiązałam do 'mój konkubencie' [/QUOTE]
ok

[Domi38]

Dziewczyny pamietajcie ze wiekszosc z was bedzie w przyszlosci tesciowymi.
Ja nia jestem od 3 miesiecy i bardzo lubie moja synowa ale nie wyobrazam sobie aby do mnie zwracala sie - mamo- nie jestem i nigdy nie bede jej mama. Mowi mi po imieniu

[frezja123]

A mnie już tak denerwuje natrętność mojej mamy w stosunku do męża... Ona tak strasznie chce, żeby mówił do niej "mamo"... minęło od ślubu 1,5 miesiąca, mówiłam jej na długo przed ślubem, że dla nas to beznadziejny zwyczaj, żeby ją przygotować. Wtedy się denerwowała i obrażała, a teraz myśli, że coś ugra takim męczeniem go. Pisze mu smsy "witam kochany zięciuniu. Na sobotę specjalnie na Wasz przyjazd mogę zrobić pyszny tort (i tu opisuje jaki to on cudowny i jaki smak), więc czekam na magiczne słowo mamo, a będziecie się zajadać, aż Wam się będą uszy trzęsły".
Mój mąż nic... ja jej znów tłumaczę... a ona nie rozumie. Dziś znów zadzwoniła i mówi "mam nadzieję, że mój kochany drugi SYNEK w końcu powie mamo" - ja jej tłumaczę, że nie synek tylko zięć (bo tym mnie z nóg zwaliła) a ona "oj tam, nie przesadzaj - synek synek".

nie mam siły. To jest wg mnie po prostu natrętne i tego nie rozumiem. Co innego jak ktoś byłby bezczelny i bez uzgodnienia mówił do starszej osoby na Ty, a ona wymagałaby Pani i o to by się dopominała. Natomiast tutaj mąż mówi Pani, a nie chce mamo co w pełni rozumiem bo zmuszanie kogoś do mówienia w tak emocjonalny sposób jest po prostu głupotą. Mama mojego męża nic kompletnie mi nie powiedziała, nie mówi nic na to, że mówię "Pani" i mam spokój.

Moja mama ogólnie jest kochana, nigdy się nie wtrąca, ale tym zachowaniem przegina.

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

No delikatnie mówiąc..

[Verri]

7 lat po ślubie jestem a jeszcze nigdy nie użyłam zwrotu "mamo" do mojej teściowej. I nigdy nie użyję. Jest to obca baba, co z tego, ze matka mojego męża. Ona mnie nie lubi i ja jej nie lubię. Mam taka sama sytuację jak autorka postu. Osobiście mówię do niej bezosobowo, dobrze ze nie mam z nią kontaktu na co dzień

[rembertowa]

Napisane przez _ema_

U mnie też się tak mówi. Nie w 3os, tylko zwraca się np. 'tata', a nie 'tato'.
Np. nie 'czy tata chce herbaty?', tylko 'tata, chcesz herbaty?'.
Mówię tak i do swoich rodziców, i do teściów obecnie. Mój mąż tak samo. To chyba taka naleciałość językowa, bo moi rodzice też nigdy nie zwracali się do mnie 'Natalko, chodź na obiad!', tylko swojsko 'Natalka, na obiad'.

to nie jest żadna naleciałość, tylko zwyczajny - i bardzo popularny - błąd językowy. Zwracając się do kogoś, używasz siódmego przypadku, wołacza. Zatem poprawne formy to, odpowiednio, Natalko i tato.

---------- Dopisano o 18:57 ---------- Poprzedni post napisano o 18:55 ----------

Napisane przez Glodomorek

Ja patrzę na to inaczej. Z moją nieteściową relację mam bardzo dobrą, dużo lepszą niż z własną matką. I do nieteściowej z przyjemnością mówię mamo. Pani było zbyt bezosobowe i w zasadzie oddalało, bo byłyśmy sobie bliskie, a jednak forma odległa. Mówienia po imieniu ja bym nie chciała, bo to nie jest moja znajoma. Do ciotek też mówię ciociu a nie po imieniu jak do znajomych.
Teściowa nie dominuje, ba nawet się nie wtrąca. Ale jak ja chcę to mogę spytać, poradzić się, pogadać - w końcu ma duże doświadczenie i wychowała fajnego faceta Wolę jak teściowa w rozmowie z innymi powie "są u mnie moje dzieci" niż "przyjechał mój syn z konkubiną"

no to nie masz tego problemu, który ma Autorka wątku. Chcesz mówić "mamo", Twoja teściowa to akceptuje - świetnie. Możesz wykonać ćwiczenie i zastanowić się, jakbyś się czuła, gdyby teściowa nalegała na którąś z form, z którą się źle czujesz.

[dfdce9ad473ee3ba4bd9426289ac63cb58eb8552]

Napisane przez frezja123

A mnie już tak denerwuje natrętność mojej mamy w stosunku do męża... Ona tak strasznie chce, żeby mówił do niej "mamo"... minęło od ślubu 1,5 miesiąca, mówiłam jej na długo przed ślubem, że dla nas to beznadziejny zwyczaj, żeby ją przygotować. Wtedy się denerwowała i obrażała, a teraz myśli, że coś ugra takim męczeniem go. Pisze mu smsy "witam kochany zięciuniu. Na sobotę specjalnie na Wasz przyjazd mogę zrobić pyszny tort (i tu opisuje jaki to on cudowny i jaki smak), więc czekam na magiczne słowo mamo, a będziecie się zajadać, aż Wam się będą uszy trzęsły".
Mój mąż nic... ja jej znów tłumaczę... a ona nie rozumie. Dziś znów zadzwoniła i mówi "mam nadzieję, że mój kochany drugi SYNEK w końcu powie mamo" - ja jej tłumaczę, że nie synek tylko zięć (bo tym mnie z nóg zwaliła) a ona "oj tam, nie przesadzaj - synek synek".

nie mam siły. To jest wg mnie po prostu natrętne i tego nie rozumiem. Co innego jak ktoś byłby bezczelny i bez uzgodnienia mówił do starszej osoby na Ty, a ona wymagałaby Pani i o to by się dopominała. Natomiast tutaj mąż mówi Pani, a nie chce mamo co w pełni rozumiem bo zmuszanie kogoś do mówienia w tak emocjonalny sposób jest po prostu głupotą. Mama mojego męża nic kompletnie mi nie powiedziała, nie mówi nic na to, że mówię "Pani" i mam spokój.

Moja mama ogólnie jest kochana, nigdy się nie wtrąca, ale tym zachowaniem przegina.

Wybacz, ale bardzo mnie to rozbawiło Moja siostra w podobnym napięciu właśnie oczekuje 'mamo' od swojego rocznego synka

[Glodomorek]

Napisane przez rembertowa

no to nie masz tego problemu, który ma Autorka wątku. Chcesz mówić "mamo", Twoja teściowa to akceptuje - świetnie. Możesz wykonać ćwiczenie i zastanowić się, jakbyś się czuła, gdyby teściowa nalegała na którąś z form, z którą się źle czujesz.

Taka sytuacja jest kiepska i nikomu takiej nie zycze. Ale watek od dawna nie dotyczy problemu tylko autorki

z telefonu

[frezja123]

[1=dfdce9ad473ee3ba4bd9426 289ac63cb58eb8552;4875269 1]Wybacz, ale bardzo mnie to rozbawiło Moja siostra w podobnym napięciu właśnie oczekuje 'mamo' od swojego rocznego synka [/QUOTE]

no widzisz moja mama ma nas troje, nie wiem czemu chce "adoptować" mojego męża na siłę. Eh

[Luba]

Napisane przez rembertowa

to nie jest żadna naleciałość, tylko zwyczajny - i bardzo popularny - błąd językowy. Zwracając się do kogoś, używasz siódmego przypadku, wołacza. Zatem poprawne formy to, odpowiednio, Natalko i tato.

To nie jest blad jezykowy
cytat z Poradni Jezykowej PWN

Opisany problem etykiety językowej bardzo często wywołuje kontrowersje w rodzinie. Tymczasem zarówno formy 3. osoby liczby pojedynczej typu „Niech mama powie”, jak i formy 2. osoby liczby pojedynczej typu „Powiedz, mamo” są formami dopuszczalnymi i z poprawnościowego, i z grzecznościowego punktu widzenia. Formy pierwszego typu świadczą o dystansie, co zgodnie z zasadami polskiej etykiety oznacza większy szacunek. Formy typu drugiego informują zaś o partnerstwie. (...)
Małgorzata Marcjanik, prof., Uniwersytet Warszawski

---------- Dopisano o 23:07 ---------- Poprzedni post napisano o 22:58 ----------

Napisane przez Klarissa

Może to zależy też od regionu. Ja zauważyłam, że w rodzinie mojego męża wszyscy (wujkowie, ciotki, młodsze i starsze pokolenia) mówią np. "tata podasz mi to" a u nas mówi się normalnie "tato podaj mi to", my jesteśmy z różnych regionów Polski i w sumie dużo różnic językowych jest, ale ta forma zawsze mnie uderza. Nie mamo, tato, babciu tylko zawsze właśnie mama, tata, babcia "a babcia będzie jadła obiad" zamiast "będziesz babciu jadła?". Mnie się nie podoba takie mówienie w 3os. zamiast w 1os. do kogoś, kto znajduje się blisko mnie, zawsze mnie uczono, że to jest niegrzeczne i lekceważące, a tu nagle taki zonk W każdym razie ja mówię zawsze tak jak pisałam, nie wyobrażam sobie mówić inaczej.

Bardzo mnie zaskakujecie, prawde mowiac.
To nie jest ani blad ani regionalizm, ale po prostu kiedys tak sie mowilo, wlasnie po to, zeby okazac starszej osobie szacunek. Nie wypadalo do kogos starszego mowic "ty" jak do kolezanki I dlatego uzywalo sie tej 3os.lp
Owszem, jest to anachronizm i juz zanika, a nawet myslalam, ze juz nikt tak nie mowi.

[rembertowa]

Napisane przez Luba

To nie jest blad jezykowy
cytat z Poradni Jezykowej PWN

błędem, o którym pisałam, jest użycie mianownika ("Natalka, chcesz herbaty" z postu _emy_) zamiast wołacza ("Natalko, chcesz herbaty"), niezależnie od osoby, w jakiej się do kogoś zwracamy. Bo odpowiednio, jeśli chcemy mieć ten przykład z herbatą w trzeciej osobie, to należy wołać: "Natalko, czy Natalka chce herbaty", a nie "Natalka, czy chce Natalka herbaty". W przykładach w wypowiedzi Marcjanik też masz wołacz, a nie mianownik ("powiedz, mamo"); drugi przykład ("niech mama powie") nie zawiera bezpośredniego zwrotu po prostu.

[Klarissa]

Luba jak byłam mała mieszkał z nami mój pradziadek i pamiętam, że i ja, i moja mama mówiłyśmy do niego normalnie "dziadku powiedz mi" itd. Dziadek był szlacheckiego pochodzenia, bardzo przywiązany do tradycji i wątpię aby pozwalał zwracać się do siebie niestosownie. Przypuszczam więc, że już wtedy mówienie na "ty" w 1 osobie było raczej normalne w bliskich, rodzinnych relacjach.

[Luba]

Napisane przez rembertowa

błędem, o którym pisałam, jest użycie mianownika ("Natalka, chcesz herbaty" z postu _emy_) zamiast wołacza ("Natalko, chcesz herbaty"), niezależnie od osoby, w jakiej się do kogoś zwracamy. Bo odpowiednio, jeśli chcemy mieć ten przykład z herbatą w trzeciej osobie, to należy wołać: "Natalko, czy Natalka chce herbaty", a nie "Natalka, czy chce Natalka herbaty". W przykładach w wypowiedzi Marcjanik też masz wołacz, a nie mianownik ("powiedz, mamo"); drugi przykład ("niech mama powie") nie zawiera bezpośredniego zwrotu po prostu.

A to tak, masz racje

Napisane przez Klarissa

Luba jak byłam mała mieszkał z nami mój pradziadek i pamiętam, że i ja, i moja mama mówiłyśmy do niego normalnie "dziadku powiedz mi" itd. Dziadek był szlacheckiego pochodzenia, bardzo przywiązany do tradycji i wątpię aby pozwalał zwracać się do siebie niestosownie. Przypuszczam więc, że już wtedy mówienie na "ty" w 1 osobie było raczej normalne w bliskich, rodzinnych relacjach.

Jeden pradziadek wiosny nie czyni
Poza tym moze poszedl z duchem czasu, moze po prostu przyzwyczail sie do tego jak Wy sie do niego zwracalyscie, a moze u niego w domu bylo inaczej, nie wnikam.
Po prostu pisalam o ogolnych zasadach i nie wiem czy jest sens dyskutowac o kazdej rodzinie kazdej wizazanki.

[CarrieBra]

W ogóle. Od 2 lat jesteśmy ze sobą na maxa pokłócone. Ale jak komuś o niej opowiadam to wyrażam się następująco: "Wiedźma"

[tyene]

Moja przyszła teściowa wreszcie zapytała się, jak mogę ją nazywać, po per pani (W Stanach jest to nomenklatura "Mrs Smith") nie wypada skoro będę rodziną i ustaliłyśmy, że normalnie, po imieniu. Według mnie dwójka dorosłych ludzi z rodziny naprawdę swobodnie powinna mówić sobie po imieniu i wszelkie inne rzeczy są dla mnie dziwne i sztuczne. Moi rodzice do swoich teściów mówili po imieniu, każdy mój chłopak (hmmm, w sumie było dwóch tylko :P) od liceum mówił do moich rodziców po imieniu, z obecnym TŻ na czele. Ja osobiście nie lubię zbędnych formalności. Nigdy też nie zwracałam się do babci czy dziadka w trzeciej osobie, zawsze w pierwszej, normalnie. Do ciotki po imieniu.

Generalnie jestem zwolenniczką limitowania sobie formalności i skracania dystansu. Ale "mamo" i "tato" nigdy bym do teściów nie powiedziała.

[Dotka90]

Pomylka

Wysłane z mojego LG-P700 przy użyciu Tapatalka