Marnuje mi się brat

[_Matilde_]

Napisane przez mikia20

Wg mnie kompletnie na to nie ma reguły czy ludzie inteligentni czują się wybitni czy nie. Znam osoby ekstra inteligentne które są tak pewne siebie że aż czasami mam im ochotę nakopać do tyłka Przyzwyczajeni do tego że wiele rzeczy łatwo im przychodzi, do pochwał i do sukcesów. To też kwestia charakteru, nawet płci - np. to kobiety mają częściej problem z niską samooceną niż faceci.

Poza tym inteligencja TO TYLKO NARZĘDZIE. A to jak je wykorzystujemy zależy od mnóstwa innych czynników. Przykładem jestem sama ja - na testach inteligencji potrafię wyciągnąć wynik mensowski. Byłam zszokowana bo całe życie myślałam że jestem głupia strasznie. Pani psycholog wytłumaczyła mi że owszem, mam tą inteligencję ale żeby ją umieć wykorzystać i coś osiągnąć to czeka mnie wiele pracy i wysiłku nad zupełnie innymi kwestiami.
Myślę że osoby które znają mnie z liceum czy ze studiów też byłyby mocno zaskoczone jaka to inteligentna jestem.

Ale my mowiłysmy troche o czyms innym

[Lazurowewybrzeze]

Pewnie, ze nie ma na to reguly. Tyle, ze z tego co zauwazylam, to czesto ci co nic wlasna osoba nie reprezentuja, ani pod wzgledem wykszatalcenia, ani innych walorow nie posiadaja, to jeszcze najwyzej zadzieraja nosa, sa pewni siebie i maja bardzo wysokie mniemanie o sobie, a przede wszystkim wlasnej inteligencji, przy ktorej inni to glupki. Nie wiem z czego to wynika, moze z checi zmylenia przeciwnika? Bo jak pokaze, ze uwaza siebie za naj to i inni tak pomysla? A ludzie naprawde madrzy i naprawde wartosciowi, oraz czesto do tego bardzo dobrze wyksztalceni, sa czesto skromni, czasem nawet troche niesmiali, nie zadzieraja nosa i nie uwazaja siebie za naj. Czemu tak jest? Mysle, ze temu, ze takie osoby nie potrzebuja niczego na sile innym udowadniac.

[Joline]

Napisane przez SmoczycaPodwawelska

Witajcie wszyscy. Od dawna forum czytam, teraz postanowiłam zapytać Was o radę w nietypowej dość sprawie. Otóż marnuje mi się brat.
B. jest ciut po 30, w zasadzie od zawsze sam. Jakieś tam krótkie związki miał ale nic poważnego. Najdłuższy jego związek trwał chyba z pół roku. Od ładnych 2 lat zaś nie ma nikogo.
Uważam, że B. się po prostu marnuje, ale nie wiem, jak mu pomóc. Powinien mieć jakąś kobietę, założyć rodzinę, ale...
B. jest osobą bardzo specyficzną. Z wyglądu przyjemny. Nie jakieś ciacho, ale wstydu nie ma i raczej na plus się wyróżnia na ulicy. Za to w głowie ma superkomputer. B. jest nieziemsko inteligentnym człowiekiem. Naprawdę najinteligentniejszym, jakiego znam. Zrobił doktorat, pracuje jako wykładowca na wyższej uczelni, jest (jak mówi) w połowie habilitacji, nieźle zarabia. Zna się chyba na wszystkim. Taki typowy człowiek renesansu. Interesuje się sztuką, fizyką, archeologią, historią, ekonomią. W zasadzie na każdy temat coś wie, coś czyta. Powinien się od dziewczyn opędzać. Ale B. jest inny. Bardzo spokojny, wręcz bez emocji. Nie chodzi po imprezach, nie włóczy się nocami po mieście. Typowy domator, bardzo taki nienarzucający się. Wychodzi do pracy, wraca do siebie do domu i tam siedzi i albo pisze te swoje artykuły, albo czyta albo gra w czołgi (co oni wszyscy z tymi czołgami??). Mało towarzyski, choć ludzie go uwielbiają, bo ma ogromne poczucie humoru, jest wygadany, ma mnóstwo zainteresowań, zna miliony ciekawych historii, które chętnie opowiada. Wyciągnąć go jednak na jakąś imprezę to naprawdę ciężka praca, bo strasznie jest oporny i niechętny. Na dodatek po 21 zaczyna patrzeć na zegarek, bo jak mawia "nocą po mieście chodzą tylko dziwki, złodzieje i policjanci".
Kilka razy podsunęłam mu na randkę fajną dziewczynę, ale nigdy nic z tego nie wyszło. Jak pytałam potem koleżanki, czemu nic z tego, to odpowiadały, że czuły się przy nim przytłoczone. Bo to pan doktor, bo taki wygadany, wszystko wie, elegancki i że to dla nich za wysokie progi itp. Jak pytałam brata, to znów mówił, że go nudziły, na niczym się nie znały i nie miał z nimi o czym porozmawiać, albo że zachowywały się dziecinnie.
No i co tu zrobić? B. jest świetnym facetem. Porządnym, pracowitym, inteligentnym, ciepłym, bez żadnych dziwnych nawyków, bez nałogów, bardzo poukładany. Problem chyba w tym, że za bardzo zbliża się do wzorca "mister idealny" a pod względem inteligencji przypomina Sherlocka Holmesa. Jego po prostu zwykli ludzie nudzą, a szansa na to, że znajdzie dziewczynę równie idealną, co on sam jest zerowa. Niestety B. ma tą wadę, że uważa, iż wszyscy powinni być tacy, jak on. Logiczni, mądrzy, racjonalni itp. Ciężko mu zaakceptować fakt, że ktoś czegoś nie wie, czymś się nie interesuje, zachowuje się irracjonalnie albo jest po prostu niepoważny czy roztrzepany. B. nie rozumie, że ktoś może mieć potrzebę zrobienia sobie tatuażu (uważa to za prymitywizm) albo że dziewczyna ma kolczyk w nosie, bo tak jest ładnie (tu twierdzi, że kolczyk w nosie ma krowa, żeby ją łatwo było do obory zaprowadzić).
Nie jest bufonem, nie wywyższa się, nie daje do zrozumienia, że czuje się lepszy. Nigdy nie było sytuacji, że komuś powiedział, że jest głupi. Po prostu B. widząc, że ludzie nie spełniają jego wymogów ogranicza z nimi kontakt, ale cały czas zachowuje się bardzo kulturalnie i grzecznie. Natomiast ja potrafię od razu wyczuć, kiedy jest kimś rozczarowany. Często widzę go jak siedzi, przysłuchuje się rozmowie, uśmiecha się, ale wiem że w duchu myśli "co za idioci".
Co radzicie? Zostawić go, jak jest? To w końcu mój brat i widzę, że coraz częściej ma kiepski humor i narzeka, że wraca do domu, gdzie czeka na niego tylko kaktus. Chcę mu jakoś pomóc, ale nie mam pojęcia, jak.

Myślę że nie powinnaś na siłę uszczęśliwiać brata i wchodzić mu z buciorami w życie. Widocznie mu to pasuje i wcale nie czuje że się 'marnuje'. Zajmij się lepiej sobą. Nie znoszę takich ludzi - którzy uważają że jest jakaś norma i należy się jej podporządkować, przy czym starają się każdego uszczęśliwić na siłę.

---------- Dopisano o 02:15 ---------- Poprzedni post napisano o 01:58 ----------

Napisane przez WackelDackel

To chyba jakaś Wyższa Szkoła Gotowania na Gazie, że koleś nie może w swoim otoczeniu - studentek i pracowniczek naukowych - znaleźć osoby odpowiadającej mu intelektem.
Albo to gej, tylko się wstydzi przyznać.
Ewentualnie ma jakieś seksualne nerwice.
Zdarza się, życie.

Sugerujesz że jak ktoś jest sam w wieku 30 lat to jest chory.

---------- Dopisano o 02:34 ---------- Poprzedni post napisano o 02:15 ----------

Napisane przez stupid-girl

taaaa, na pewno równie cięte i inteligentne jak uwagi o krowie, dziwkach i złodziejach panoszących sie na ulicach po 21.

najgorszy możliwy towarzysko typ - taki nudziarz i męczybuła, który jak się dowiaduje, że na imprezie jest proktolog pyta o najnowsze osiągnięcia w dziedzinie leczenia hemoroidów, z prawnikiem chce rozmawiac o nowelizacji ustawy VAT, a z kucharzem o optymalnej temperaturze smażenia przegrzebków.

To chyba dobrze ze jak spotyka nową osobę to chce rozmawiać również o ich zainteresowaniach ?!

[201712071518]

Napisane przez Joline

To chyba dobrze ze jak spotyka nową osobę to chce rozmawiać również o ich zainteresowaniach ?!

o zainteresowaniach, czy o pracy? bo to chyba różnica.
Zapytaj ile razy np lekarz czy prawnik będąc na towarzyskim spotkaniu był proszony o diagnozę/opinię/poradę z zakresu swojej pracy.
I zapytaj jaką miał z tego radość

[Lemmy is God]

Napisane przez Joline

To chyba dobrze ze jak spotyka nową osobę to chce rozmawiać również o ich zainteresowaniach ?!

Gadanie o pracy to nie jest rozmowa o zainteresowaniach. I serio osobniki domagające się porad zawodowych na spotkaniach towarzyskich są bardzo męczące, bez względu na to czy dopytują się lekarza o leczenie hemoroidów czy sprzątaczkę o sposoby prania dywanów.

[Joline]

Napisane przez stupid-girl

o zainteresowaniach, czy o pracy? bo to chyba różnica.
Zapytaj ile razy np lekarz czy prawnik będąc na towarzyskim spotkaniu był proszony o diagnozę/opinię/poradę z zakresu swojej pracy.
I zapytaj jaką miał z tego radość

Ja, jak kogoś spotykam i mówi mi że jest np. dziennikarzem to domniemam że również ma takie a nie inne zainteresowania. Nie pytam go przecież 'jak napisać to czy tamto' tak samo jak nie pytam prawnika o poradę, czy lekarza o diagnozę! Pytam natomiast o sprawy bieżące które łączą się z jego zawodem. To byłoby kompletnie idiotyczne gdyby ktoś miał nie poruszać spraw zawodowych na takich spotkaniach - zresztą to nie są sprawy zawodowe, ale ogólnie obycie.

Jeśli ktoś czyta, interesuje się co się dzieje na świecie to zrozumiałe jest to że jak spotka przedstawiciela tej profesji to chcę porozmawiać na te tematy.

Dla mnie praca łączy się z zainteresowaniami, a jak nie to chociaż powinna.

[Fleur_D]

Napisane przez Joline

Ja, jak kogoś spotykam i mówi mi że jest np. dziennikarzem to domniemam że również ma takie a nie inne zainteresowania. Nie pytam go przecież 'jak napisać to czy tamto' tak samo jak nie pytam prawnika o poradę, czy lekarza o diagnozę! Pytam natomiast o sprawy bieżące które łączą się z jego zawodem. To byłoby kompletnie idiotyczne gdyby ktoś miał nie poruszać spraw zawodowych na takich spotkaniach - zresztą to nie są sprawy zawodowe, ale ogólnie obycie.

Jeśli ktoś czyta, interesuje się co się dzieje na świecie to zrozumiałe jest to że jak spotka przedstawiciela tej profesji to chcę porozmawiać na te tematy.

Dla mnie praca łączy się z zainteresowaniami, a jak nie to chociaż powinna.

Owszem, powinna.
Ale-nie ma nic bardziej denerwującego niż laik, który coś tam przeczytał i chce prowadzić dyskusję na temat, o którym nie ma pojęcia. Czasami zanim "wyprostuję" to co ktoś przeczytał i niby zrozumiał, to ucieka mi pół spotkania towarzyskiego, które chciałabym spędzić inaczej.
Poza tym to żadna przyjemność opowiadać komuś o czymś z mojej dziedziny, jeśli ta osoba nie jest z nią związana i nie mogę przeprowadzić dyskusji, a jedynie monolog. Albo przytaknąć: "tak, to prawda". No bo co innego mogę powiedzieć w takiej sytuacji.
Jednym słowem: porażka totalna.
Poza tym to bardzo niekulturalne, ale na szczęście dotyczy to tylko ludzi z przerośniętym ego niepopartym inteligencją.

[Joline]

Napisane przez Fleur_D

Owszem, powinna.
Ale-nie ma nic bardziej denerwującego niż laik, który coś tam przeczytał i chce prowadzić dyskusję na temat, o którym nie ma pojęcia. Czasami zanim "wyprostuję" to co ktoś przeczytał i niby zrozumiał, to ucieka mi pół spotkania towarzyskiego, które chciałabym spędzić inaczej.
Poza tym to żadna przyjemność opowiadać komuś o czymś z mojej dziedziny, jeśli ta osoba nie jest z nią związana i nie mogę przeprowadzić dyskusji, a jedynie monolog. Albo przytaknąć: "tak, to prawda". No bo co innego mogę powiedzieć w takiej sytuacji.
Jednym słowem: porażka totalna.
Poza tym to bardzo niekulturalne, ale na szczęście dotyczy to tylko ludzi z przerośniętym ego niepopartym inteligencją.

Ale skąd wiesz że nie ma pojęcia ? Jeśli jest jakiś głośny temat, jakaś głośna sprawa i ktoś śledzi to co się dzieje na świecie to już nie ma prawa porozmawiać o tym z kimś kto w tym siedzi ?
Z tego co napisałaś powyżej też wyłania się obraz bardzo zadufanej i wyniosłej osoby.

Nie przyszło Ci na myśl że ktoś po prostu chce być miły i kulturalny i jak mu opowiadasz czym się zajmujesz na co dzień to chce pociągnąć temat ? Żenujące doprawdy.

[Siurniety Krolik]

Napisane przez Joline

Ja, jak kogoś spotykam i mówi mi że jest np. dziennikarzem to domniemam że również ma takie a nie inne zainteresowania. Nie pytam go przecież 'jak napisać to czy tamto' tak samo jak nie pytam prawnika o poradę, czy lekarza o diagnozę! Pytam natomiast o sprawy bieżące które łączą się z jego zawodem. To byłoby kompletnie idiotyczne gdyby ktoś miał nie poruszać spraw zawodowych na takich spotkaniach - zresztą to nie są sprawy zawodowe, ale ogólnie obycie.

Jeśli ktoś czyta, interesuje się co się dzieje na świecie to zrozumiałe jest to że jak spotka przedstawiciela tej profesji to chcę porozmawiać na te tematy.

Dla mnie praca łączy się z zainteresowaniami, a jak nie to chociaż powinna.

Dokładnie tak samo uważam. Jak spotykam lekarza na przyjęciu, to nie dopytuję go o to, co zrobić, bo mnie boli lewa noga, ale rozmowa na temat np. postępów w transplantologii (patrz kolejne przeszczepy twarzy) to moim zdaniem norma. Tak samo z mechanikiem samochodowym nie rozmawiam o tym, że mi ręczny piszczy, ale chętnie się go zapytam o jego opinię na temat nowoczesnych silników z turbodoładowaniem.
Nie mam też nic przeciwko, jeżeli ludzie mnie się pytają o to, w czym ja się specjalizuję i możemy sobie porozmawiać, jak pewne rozwiązania funkcjonują itp.

[Joline]

Napisane przez Siurniety Krolik

Dokładnie tak samo uważam. Jak spotykam lekarza na przyjęciu, to nie dopytuję go o to, co zrobić, bo mnie boli lewa noga, ale rozmowa na temat np. postępów w transplantologii (patrz kolejne przeszczepy twarzy) to moim zdaniem norma. Tak samo z mechanikiem samochodowym nie rozmawiam o tym, że mi ręczny piszczy, ale chętnie się go zapytam o jego opinię na temat nowoczesnych silników z turbodoładowaniem.
Nie mam też nic przeciwko, jeżeli ludzie mnie się pytają o to, w czym ja się specjalizuję i możemy sobie porozmawiać, jak pewne rozwiązania funkcjonują itp.

Myślę że osoby które mogą chcieć unikać takich tematów, to takie które po prostu nie interesują się tym co się dzieje i zwyczajnie boją się że jak ktoś zada im takie pytanie to wyjdą na ignorantów, a nie daj Boże że okaże się że osoba pytająca ma większą wiedzę na ten temat od nich samych.

Jakiś czas temu rozmawiałam z Francuzką która nigdy (!!!) nie słyszała o Jean Paul Sartre!!!! A wspomniałam go tylko w przelocie. Zauważyłam że po tym fakcie też zaczęła mnie unikać i pewnie sądzić że 'się wywyższam' albo coś podobnego. A to zwyczajnie ze strachu było, że inne jej braki mogą wyjść na światło dzienne.

[Fleur_D]

Napisane przez Joline

Ale skąd wiesz że nie ma pojęcia ? Jeśli jest jakiś głośny temat, jakaś głośna sprawa i ktoś śledzi to co się dzieje na świecie to już nie ma prawa porozmawiać o tym z kimś kto w tym siedzi ?
Z tego co napisałaś powyżej też wyłania się obraz bardzo zadufanej i wyniosłej osoby.

Nie przyszło Ci na myśl że ktoś po prostu chce być miły i kulturalny i jak mu opowiadasz czym się zajmujesz na co dzień to chce pociągnąć temat ? Żenujące doprawdy.

Nie unoś się tak Myślę, że większość osób zna ten typ, o którym pisałam. A teraz pięć głębokich wdechów i tydzień przerwy w dopowiadaniu sobie szczegółów- skoro chcesz męczyć ludzi rozmowami na tematy zawodowe, to przyjmij moją poradę, którą daję z dobroci serca.

Przez większość niedzielnego popołudnia kuzynka koleżanki próbowała mnie dręczyć swoimi teoriami dotyczącymi szczepionek, tydzień wcześniej słuchałam o dziecku jakiejś tam znajomej czyjejś sąsiadki, które to urodziło się ze spiralą w głowie (urban legend, ale cóż,nie przekonam nikogo na siłę), a jeszcze wcześniej było o leczeniu niepłodności, gmo i wszystkim innym, o czym tylko gdzieś pisali. Jak coś się tylko skojarzy, choćby to było słabo związane z moją dziedziną, to niektórzy wcielają się w rolę autorytetu. No nie miałabyś dość?

Myślisz, że jak taki F. Torres spotka na lotnisku C. Ronaldo, to o piłce nożnej rozmawiają?

[milkhunter]

Napisane przez Fleur_D

Myślisz, że jak taki F. Torres spotka na lotnisku C. Ronaldo, to o piłce nożnej rozmawiają?

o dupach rozmawiają

a ten brat to z opisu bezpłciowy House - nawet serial z nim byłby nudny ;-)

A poważniej to taki przerost formy nad treścią. Niedawno czytałem wywiad z 30letnim chłopakiem z Polski, który kilka razy do roku odrzuca propozycje pracy od google'a i podobnych, zastanawia się nad NASA. Stwierdził że przyjmie pracę tam gdzie może zmieniać świat. O ile pamiętam to dzięki zespołowi w którym był badania jakieś tam części DNA będą wkrótce 5 razy tańsze. Pije imprezuje, ma znajomych i facebooka ;-) Nie sądzę, żeby był głupszy od Twojego brata. Nie usprawiedliwiaj go autorko, bo to jego wina, a nie otaczających go głupich ludzi.

[wika82]

Podczytuję wątek od czasu do czasu.
Tak z ciekawości: co w końcu z tym bratem?

[JanePanzram]

Napisane przez Joline

Dla mnie praca łączy się z zainteresowaniami, a jak nie to chociaż powinna.

To o czym porozmawiasz z księgowym? O bilansie? Jeśli nie trafisz na człowieka z darem opowiadania, to umarł (z nudów) w butach.

[Siurniety Krolik]

Napisane przez milkhunter

o dupach rozmawiają

a ten brat to z opisu bezpłciowy House - nawet serial z nim byłby nudny ;-)

A poważniej to taki przerost formy nad treścią. Niedawno czytałem wywiad z 30letnim chłopakiem z Polski, który kilka razy do roku odrzuca propozycje pracy od google'a i podobnych, zastanawia się nad NASA. Stwierdził że przyjmie pracę tam gdzie może zmieniać świat. O ile pamiętam to dzięki zespołowi w którym był badania jakieś tam części DNA będą wkrótce 5 razy tańsze. Pije imprezuje, ma znajomych i facebooka ;-) Nie sądzę, żeby był głupszy od Twojego brata. Nie usprawiedliwiaj go autorko, bo to jego wina, a nie otaczających go głupich ludzi.

Mi się wydaje, że mamy tu do czynienia z dwoma typami ludzi. Ten chłopak od NASA to typowy geniusz, ale raczej jednokierunkowy. Sam znam takich. Jeden dwóch zdań nie skleci, ale jak przychodzi do działań matematycznych, to jest lepszy od kalkulatora. Drugi wzięty programista, ale jeżeli chodzi o coś niezwiązanego z komputerami, to nędza z nim. Tacy trochę trochę a'la sawanci.
Natomiast brat opisany w tym wątku sprawia wrażenie człowieka niezwykle oczytanego i z ogromną wiedzą ogólną. To może powodować, że ludzie go nudzą, bo faktycznie nie dorównują mu. Przypuszczalnie niektórzy mają lepszą wiedzę ekspercką w pewnych dziedzinach, ale podczas normalnej rozmowy, kiedy to skacze się z tematu na temat po prostu mu nie dorównują. To trochę straszne, bo człowiek taki może czuć się w grupie, jak dorosły człowiek między gimnazjalistami.

[milkhunter]

Napisane przez Siurniety Krolik

Mi się wydaje, że mamy tu do czynienia z dwoma typami ludzi. Ten chłopak od NASA to typowy geniusz, ale raczej jednokierunkowy. Sam znam takich. Jeden dwóch zdań nie skleci, ale jak przychodzi do działań matematycznych, to jest lepszy od kalkulatora. Drugi wzięty programista, ale jeżeli chodzi o coś niezwiązanego z komputerami, to nędza z nim. Tacy trochę trochę a'la sawanci.
Natomiast brat opisany w tym wątku sprawia wrażenie człowieka niezwykle oczytanego i z ogromną wiedzą ogólną. To może powodować, że ludzie go nudzą, bo faktycznie nie dorównują mu. Przypuszczalnie niektórzy mają lepszą wiedzę ekspercką w pewnych dziedzinach, ale podczas normalnej rozmowy, kiedy to skacze się z tematu na temat po prostu mu nie dorównują. To trochę straszne, bo człowiek taki może czuć się w grupie, jak dorosły człowiek między gimnazjalistami.

Wierzę że geniusz chcący poświęcić czas innej dziedzinie byłby w niej bardzo dobry, po prostu nie chce, z jakiegoś dla niego racjonalnego powodu szkoda mu czasu, ten o którym pisałem mógłby siedzieć non stop przed algorytmami ale tego nie robi.
Poznałem jednego człowieka wielokierunkowego, nie jest znudzony ludźmi, powiedziałbym że ich chłonie co roku jeździ na Woodstock, zaraził tym swojego nastoletniego syna. Ma doktorat ze ścisłych i 2 inne magisterki ze sobą nie powiązane, 50 lat na karku. Gdzie by się nie przeprowadził coś swojego znajduje i z ludźmi w taki czy inny sposób się integruje. Wielu głupszym pomaga. Trzymam się również tego że człowiek renesansu powinien tak prowadzić rozmowę aby odnaleźć w niej przyjemność, jeżeli się nudzi jego wina. Brat autorki wybrał inaczej i nie ma go co usprawiedliwiać.

[Joline]

Napisane przez milkhunter

Wierzę że geniusz chcący poświęcić czas innej dziedzinie byłby w niej bardzo dobry, po prostu nie chce, z jakiegoś dla niego racjonalnego powodu szkoda mu czasu, ten o którym pisałem mógłby siedzieć non stop przed algorytmami ale tego nie robi.
Poznałem jednego człowieka wielokierunkowego, nie jest znudzony ludźmi, powiedziałbym że ich chłonie co roku jeździ na Woodstock, zaraził tym swojego nastoletniego syna. Ma doktorat ze ścisłych i 2 inne magisterki ze sobą nie powiązane, 50 lat na karku. Gdzie by się nie przeprowadził coś swojego znajduje i z ludźmi w taki czy inny sposób się integruje. Wielu głupszym pomaga. Trzymam się również tego że człowiek renesansu powinien tak prowadzić rozmowę aby odnaleźć w niej przyjemność, jeżeli się nudzi jego wina. Brat autorki wybrał inaczej i nie ma go co usprawiedliwiać.

Ale sugerujesz że brat autorki jest gorszy od Twojego znajomego ?
Na jakiej podstawie ?

[milkhunter]

Napisane przez Joline

Ale sugerujesz że brat autorki jest gorszy od Twojego znajomego ?
Na jakiej podstawie ?

To nie jest mój znajomy, tylko osoba którą poznałem, nigdzie nie zasugerowałem że brat autorki jest gorszy, tylko że wybrał takie życie a nie inne i nie jest to kwestia otoczenia.