Odpieluszkowe Zapalenie Mózgu.

[BioIvO]

Mamusie, które zrobią wszystko aby zobaczyć uśmiech na twarzy dziecka. Teoretycznie nic złego. Ale w praktyce mama z OZM potrafi wziąć do domu pieska, kotka, króliczka, chomiczka, bo jej dzieciątko widziało u kogoś i było zachwycone. Dziecko będzie się bawić futrzakiem ku uciesze mamy. Mimo tego, ze jest w wieku wczesno żłobkowym.

[_vixen_]

Napisane przez NibyNic

na tamtym wątku napisałam że za przykład ozm uważam krojenie na drobno kanapeczek, przekrajanie na winogron i obieranie ze skórki dziecku które ma zęby - "bo się może zadławic"

teraz tak sobie myślę, że sytuacja jakiej byłam świadkiem też była co najmniej dziwna - ale nie jestem pewna czy to OZM w każdym razie:
w cukierni kobieta z dzieckiem ok 5 letnim coś kupowała, te dziecko biegało, wlazło na parapet, do mężczyzny przede mną powiedziało "co się lampisz stary" przy tym krzyczało - na uwagę sprzedawczyni , że dziecko może sobie krzywdę zobic na tym parapecie matka odpowiedziała "no wie pani, on taki jest ma ADHD" i odwróciła się do swojego dziecka ze słowami "poxxx jeden złaz stamtąd bo się sxxx i kxxx kto Cię będzie zbierał, zamknij wreszcie gębę"
zamurowało wszystkich obecnych w tym sklepiku
okey - dziecko z ADHD to może się tak zachowywac, ale chyba nie tak rodzic powinien się do dziecka odnosic a tym bardziej z ADHD, czy może takie są zalecenia?

I w tym momencie moja znajoma nauczycielka by powiedziała: I przychodzi takie dziecko do szkoły, z takiego domu, i my mamy je uczyć...

[lucciola]

Późniejsza faza ozm: zapisywanie dziecka na wszelkie możliwe zajęcia dodatkowe tak, że dzieciak nie ma chwili wytchnienia. Dodatkowo, wspomniane już w tym wątku zmuszanie dziecka by realizowało niespełnione marzenia mamusi.

---------- Dopisano o 20:19 ---------- Poprzedni post napisano o 20:17 ----------

Napisane przez _vixen_

I w tym momencie moja znajoma nauczycielka by powiedziała: I przychodzi takie dziecko do szkoły, z takiego domu, i my mamy je uczyć...

To nie wina dziecka z jakiego domu pochodzi. Ale fakt, w tym przypadku szkoła ma trudniejsze zadanie.

[201604181004]

NibyNic, pozdrawiam, ja kiedyś miałam uczyć angielskiego dziecka "które ma problemy w szkole" myślę sobie - a co tam, dysleksja, dysortografia, przerabiałam to, wiem z czym to się je.
Przyjeżdżam a tam dziecko rzuca zeszytem, w środku lekcji wyszło na dwór, potem wróciło, skakało, opowiadało kogo zamorduje i czym, nie mówiąc o ciągłym ruchu. Patologiczny przykład ADHD.
Rozmowa z mamą
-proszę pani, nie jestem pedagogiem, bliżej mi do filologa z wykształcenia, proszę się nie obrażać ale czy nie podejrzewała pani u swojego syna jakiegoś zaburzenia...?
-tak, ma stwierdzone ADHD
-i co?
-no i nic przecież nie będę mu w papierach mieszać z psychiatrami
-yyyyyyyyyyyyyyyyyyyyy ale.... ale... jakie papiery... niech pani idzie bo to jest krzywdzące dla dziecka...oddzwonię do pani gdy tylko się zastanowię


---------- Dopisano o 20:22 ---------- Poprzedni post napisano o 20:20 ----------

Napisane przez lucciola

To nie wina dziecka z jakiego domu pochodzi. Ale fakt, w tym przypadku szkoła ma trudniejsze zadanie.

dlatego w tym momencie przyznaję order z ziemniaka albo nawet czegoś fajniejszego, dla szajajaby, bo mając styczność ze wszystkimi możliwymi klasami w różnych szkołach, po lekcjach z klasą 1, przyszłam do domu i otworzyłam sobie piwo chcąc umrzeć.
30 małych dzieci, z czego część ma ADHD, część inne zaburzenia, a dodaj do tego takich rodziców, którzy wbrew pozorom wcale tak rzadko się nie zdarzają, którzy są niechętni do współpracy.
Wyrób się z nimi czasowo, przerób z nimi materiał i spraw by te zdolniejsze dzieci mogły rozwinąć skrzydła





a mama oburzona bo szkoła wysyła dziecko do poradni psychologiczno pedagogicznej.

[ama]

Napisane przez stokrotka_to_ja

trochę powściagnij język

Ja tak zawsze w moim środowisku o dzieciakach mówię. Dzieciak, bachor, bachorek. Nie wiedziałam, że to komuś aż tak przeszkadza, żeby ostrzeżenie dostać Ale ok. Będę mówić dzieciak albo jak moja nauczycielka ze Śląska "dziecior".

[_vixen_]

Napisane przez drabineczka

dlatego w tym momencie przyznaję order z ziemniaka albo nawet czegoś fajniejszego, dla szajajaby, bo mając styczność ze wszystkimi możliwymi klasami w różnych szkołach, po lekcjach z klasą 1, przyszłam do domu i otworzyłam sobie piwo chcąc umrzeć.
30 małych dzieci, z czego część ma ADHD, część inne zaburzenia, a dodaj do tego takich rodziców, którzy wbrew pozorom wcale tak rzadko się nie zdarzają, którzy są niechętni do współpracy.
Wyrób się z nimi czasowo, przerób z nimi materiał i spraw by te zdolniejsze dzieci mogły rozwinąć skrzydła

Dla mnie zdecydowana większośc tych zaburzeń to efekt zaniedbania, włączania dziecku od niemowlaka jakichś bajek-mózgotrzepów w telewizji, pozwalanie na spędzanie godzin przed kompem, bo święty spokój od dzieciaka. Nawet w Superniani większość tych generujących problemy dzieci taki lajfstajl miała, ciągle tv czy komp.
I potem idą do szkoły 7latki, które nie potrafią utrzymać nożyczek w dłoni, kredką się posługiwać...

Kiedyś na fb trafiłam na matkę, która zamieściła serię zdjęć nagiej córki w łazience. Nawet zgłosiłam, jedno zdjęcie usunęli, cała reszta została. Obrzydliwe to było, dziecko w różnych pozach, jak to dziecko, zdjęcia zwyczajnie brzydkie i jakieś głupkowate podpisy pod nimi. Ale było widać, że mama to raczej nie wyżyny społeczno-intelektualne.

[lucciola]

Napisane przez drabineczka

dlatego w tym momencie przyznaję order z ziemniaka albo nawet czegoś fajniejszego, dla szajajaby, bo mając styczność ze wszystkimi możliwymi klasami w różnych szkołach, po lekcjach z klasą 1, przyszłam do domu i otworzyłam sobie piwo chcąc umrzeć.
30 małych dzieci, z czego część ma ADHD, część inne zaburzenia, a dodaj do tego takich rodziców, którzy wbrew pozorom wcale tak rzadko się nie zdarzają, którzy są niechętni do współpracy.
Wyrób się z nimi czasowo, przerób z nimi materiał i spraw by te zdolniejsze dzieci mogły rozwinąć skrzydła





a mama oburzona bo szkoła wysyła dziecko do poradni psychologiczno pedagogicznej.

Nigdy nie wątpiłam, że do pracy z dziećmi trzeba mieć powołanie (i ambicje zostania świętą/świętym). Nigdy w życiu, nawet przez moment, przez myśl mi nie przeszło by pracować w szkole albo w przedszkolu. Szczególnie w obecnych czasach.

[NibyNic]

To dziecko nie zachowywało się dobrze, ale skoro miało stwierdzone ADHD to tym bardziej ta matka powinna jakoś spokojnie do niego mówi, łagodnie, a na pewno bez zacytowanych wulgaryzmów (za które dostałam ostrzeżenie - przepraszam ale chciałam oddac "dziwnośc" sytuacji)

[sublime]

Napisane przez ama

Ja tak zawsze w moim środowisku o dzieciakach mówię. Dzieciak, bachor, bachorek. Nie wiedziałam, że to komuś aż tak przeszkadza, żeby ostrzeżenie dostać Ale ok. Będę mówić dzieciak albo jak moja nauczycielka ze Śląska "dziecior".

Dostałaś upomnienie za całość postu, nie ostrzeżenie. Nie dostałaś punktów, a to główna różnica. Jeżeli masz pytania lub wątpliwości to nie offuj tylko pisz pw do moda, ktory przyznał kartkę by nie niszczyć wątku. (W tym wypadku to ja jestem tym modem )

[bordowa]

Napisane przez drabineczka

no, coś w tym jest, ja to z góry bym zarezerwowała sobie pierwszą noc picia dla mnie

pjona

Napisane przez drabineczka

dlatego w tym momencie przyznaję order z ziemniaka albo nawet czegoś fajniejszego, dla szajajaby, bo mając styczność ze wszystkimi możliwymi klasami w różnych szkołach, po lekcjach z klasą 1, przyszłam do domu i otworzyłam sobie piwo chcąc umrzeć.

[201604181004]

Nie, ja bardzo lubię pracę z młodzieżą (zwłaszcza), dlatego wejście do przedszkola czy klasy 1 szkoły podstawowejto było dla mnie jak zejście do ósmego kręgu piekła Dantego, ale im dalej w las tym przyjemniej, w gimnazjum natomiast czułam się jakby spotkała mnie zawodowa nagroda i spełnienie, taka moja ziemia obiecana jak dla niektórych nauczanie wczesnoszkolne

Vixen, ja się nie znam, specjalistką nie jestem, ale szczerze mówiąc ma to jakiś sens że dzieci od małego pobudzane szalonymi bodźcami, kolorowa bajka, jaskrawe kolory, ogromna dynamika, brutalność i przemoc, nakręcają tylko dziecko. Pobudzane jest z każdej strony... Ja się nie dziwię że dla tych dzieci większość szkolnych zadań wydaje się nieatrakcyjna biorąc pod uwagę możliwości technologiczne XXI wieku i to co mają w domu, ale nie w tym rzecz żeby na siłę zajęcia urozmaicać i odchodzić od zajęć manualnych, tylko w tym żeby rodzice umieli rozsądnie ograniczyć im te "bajery" ... no ale niektórzy nie potrafią. Z resztą jak mają potrafić, jak dziecko siedzi na komputerze czy tablecie cały dzień to mama ma je z głowy

[mary_poppins]

Napisane przez drabineczka

Patologiczny przykład ADHD.

Ale nie było tak, że "wynalazca" ADHD przyznał, że je wymyślił żeby poprawić sprzedaż leków? Coś takiego czytałam ostatnio, że ADHD nie istnieje i nigdy nie istniało, że to skarmianie lekami bardziej żywiołowych lub po prostu niewychowanych dzieci.

Napisane przez drabineczka

a mama oburzona bo szkoła wysyła dziecko do poradni psychologiczno pedagogicznej.

To mnie przeraża. A najbardziej przerażające jest, gdy rodzice "nie chcąc krzywdzić" dziecka nie zgadzają się z diagnozą stwierdzającą po prostu upośledzenie i z propozycją umieszczenia dziecka w szkole specjalnej. Sporo w tradycyjnej szkole widziałam dzieci gołym okiem upośledzonych - męczyły się jak cholera + były obiektem kpin. Ale mamunia z tatuniem nie chcą mieć "nienormalnego" dziecka i nie zgadzają się na ułatwienie mu życia.

[201604181004]

mary poppins, szczerze, ja nie wiem, tzn nawet jeśli wiem to nie chcę zabierać głosu w sprawie ADHD bo bliżej moich zainteresowań jest psycholingwistyka niż pedagogika, ale jakbyś zarzuciła linkami to chętnie poczytam!


i to o czym mówisz - to jest przerażające. Naprawdę, ja sama w szkole miałam takie osoby. Tyle że lata 90te to było niebo a ziemia, wtedy nie było czegoś takiego jak nauczyciel wspomagający z urzędu, była po prostu czasem - albo i nie czasem, druga nauczycielka, w ogóle szkoła nieprzystosowana, ale mama do końca chciała by dziecko było "normalne", dziewczyna sparaliżowana z porażeniem mózgowym i innymi schorzeniami, która nie komunikowała się werbalnie ze światem, a jej zdolności manualne nie pozwalały na pisanie (nie mówię o jakimkolwiek samodzielnym poruszaniu się czy schwytaniu do ręki przedmiotu) - z tego co wiem mama forsowała to dziecko w liceum ogólnokształcącym, takim normalnym, nawet nie miało klas integracyjnych, czy przystosowania jakiegokolwiek.

nie wiem, mnie to przeraża, nikt nie traktuje tych dzieci źle, ale po to są podstawówki specjalne albo z oddziałami integracyjnymi (tych to chyba jest najwięcej) żeby tam posłać dziecko i dać mu szansę na naukę z rówieśnikami, mając przy tym fachową opiekę, windę w szkole etc.

[allmode]

Napisane przez mary_poppins

[COLOR="Silver"]To mnie przeraża. A najbardziej przerażające jest, gdy rodzice "nie chcąc krzywdzić" dziecka nie zgadzają się z diagnozą stwierdzającą po prostu upośledzenie i z propozycją umieszczenia dziecka w szkole specjalnej. Sporo w tradycyjnej szkole widziałam dzieci gołym okiem upośledzonych - męczył się jak cholera + były obiektem kpin. Ale mamunia z tatuniem nie chcą mieć "nienormalnego" dziecka i nie zgadzają się na ułatwienie mu życia.

Niestety, taka prawda. Już w zerówce dzieci dostawały skierowania do poradni psychologiczno - pedagogicznej i logopedycznej - rodzice nic sobie z tego nie robili.
Tylko jeden tatuś po roku zabrał dziecko do szkoły specjalnej. Cała reszta uparcie wie lepiej. Podobnie jak fakt, że dzieci, które są słabe w nauce, przepuszczane są do klasy 4. Nauczyciel nie może zostawić, sugeruje rodzicowi, że dziecko powinno klasę powtórzyć. No ale rodzic się zapowietrzy i nie rozumie, że powtórka klasy 3 jest lepsza niż klasy 4, która dla dzieci jest szokiem.
W klasie pierwszej w tym roku jest chyba 2 dzieci z ADHD (stwierdzonym) i zespołem FAS. Nauczycielka jest załamana. No ale rodzice nie chcą dobra dzieci - bo w ich mniemaniu dobro to "normalna szkoła, a nie dla debili". Strasznie to smutne i szkoda tych dzieci, bo męczą się podwójnie - raz z chorobą, dwa z brakiem akceptacji rówieśników i trudnościami adaptacyjnymi.

[201604181004]

Tak, albo dzieci którym zalecono terapię bo nie radzą sobie ze swoim gniewem - znam jedną mamę która powiedziała, że oczywiście, tak będzie najlepiej dla dziecka bo jeśli ona ma z nim problemy i szkoła również zgłasza (a dziecko to był raczej skrajny przypadek), to trzeba coś z tym zrobić. Cała reszta prawdopodobnie jeśli dostała takie zgłoszenie czy sugestię, obraziłaby się, wręcz już mi w uszach dźwięczy "ale że moje dziecko?? **** **** **** ty jeden smarku" lub "przepraszam bardzo czy pani się coś nie pomyliło?"

[misianka]

Napisane przez nati-mo

...
Sytuacja tramwajowa - jadę do pracy, jest wczesny ranek, lato, mam na sobie nową bluzkę Siedzę sobie spokojnie. Za mną siada matka z około trzyletnim dzieckiem. Podczas gdy matka rozmawiała przez telefon, dziecku zaczęło się nudzić, w związku z czym zaczął umilać sobie czas kopiąc w ściankę tramwaju, a dokładniej w przestrzeń pomiędzy ścianką a krzesłem, na którym siedziałam. But dzieciaka trafiał idealnie w moją bluzkę, która wystawała lekko w tej przestrzeni. Dziecko jak to dziecko, do niego nie miałam pretensji, w końcu to mamuśka powinna reagować. Gdy zwróciłam jej uwagę, żeby powstrzymała dziecko od kopania, bo brudzi mi ubranie, to ta zaczęła wydzierać się na cały tramwaj, że jestem nienormalna, co ze mnie za kobieta, że dzieci nie lubię, a dziecko wszak musi czymś się zająć. Wypisz wymaluj - OCM :/

ano, jak zaczęłam podczytywać, to podobne historie mi się przypomniały - dzieci kopiące, wycierająe buty w siedzenie/innego pasażera/jego bagaż
a na zwróconą uwagę mamusi, słyszy się zwykle: no o pani - dzieko pani przeszkadza !!! albo to tylko dziecko! (na ten drugi mam ochotę odpowiedzieć: Hitler też kiedyś był dzieckiem

i do takiej OZM nie dociera, ze przeszkadza mi jej brak reakcji (u małych dzieci) lub to że latami nie reagowaała i dziecko już powinno by zegoś o miejsach publicznyh nauczone

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez ama

Ja tak zawsze w moim środowisku o dzieciakach mówię. Dzieciak, bachor, bachorek. Nie wiedziałam, że to komuś aż tak przeszkadza, żeby ostrzeżenie dostać Ale ok. Będę mówić dzieciak albo jak moja nauczycielka ze Śląska "dziecior".

Ja Cię nie zgłosiłam,ale tak jak kobieta nie = babsztyl tak dziecko nie = bachor. To takie proste słowo -dziecko,bez nacechowania emocjonalnego.

[Bananalama]

Babciowe OZM: Moja siostrzenica jest w gimnazjum, a moja matka do tej pory czyta jej na głos lektury, bo dla Klaudusi czytanie "Ani z Zielonego Wzgórza" jest zbyt ciężkie.

[misianka]

Napisane przez mary_poppins

Mam coś lepszego Nasza dawna sąsiadka (żeby nie było - sąsiadka na "dzień dobry" i grzecznościową gadkę, nie odwiedzaliśmy się nigdy ani nic z tych rzeczy) sobotnim popołudniem zapukała do naszych drzwi ze swoją kilkuletnią wnuczką i oświadczyła, że... przyszły się pobawić z kotkiem Bardzo się zdziwiła gdy usłyszała, że kotek jest zajęty i nie przyjmuje gości.

[lucciola]

Napisane przez Bananalama

Babciowe OZM: Moja siostrzenica jest w gimnazjum, a moja matka do tej pory czyta jej na głos lektury, bo dla Klaudusi czytanie "Ani z Zielonego Wzgórza" jest zbyt ciężkie.

A oni mają kiedyś zarabiać na nasze emerytury

[kawa_zmlekiem]

Moja babcia dalej ma BZM, mimo że jestem już bardzo dorosła
- No zjedz, zjedz jeszcze jednego naleśniczka, no... Albo z 10
Już po prostu nie wiem, jak mam jej odmawiać...

[lucciola]

Napisane przez kawa_zmlekiem

Moja babcia dalej ma BZM, mimo że jestem już bardzo dorosła
- No zjedz, zjedz jeszcze jednego naleśniczka, no... Albo z 10
Już po prostu nie wiem, jak mam jej odmawiać...

Powiedz, że już zjadłaś 10 jak nie patrzyła

[Bananalama]

Napisane przez lucciola

A oni mają kiedyś zarabiać na nasze emerytury

Moja siostra jest ogromnie zacietrzewiona na bezdzietnych, że to egoiści i lenie, więc lubię ją wkurzać i informuję ją z lubością, że jej dzieci będą robić na moją emeryturę haha

[kawa_zmlekiem]

Napisane przez lucciola

Powiedz, że już zjadłaś 10 jak nie patrzyła

Nie przejdzie. 'Tylko 10?!'

[misianka]

Napisane przez lucciola

Sytuacja z punktu odbioru zamówień ze sklepu internetowego.
Stoi kolejka, duszno bo małe pomieszczenie. Wchodzi matka z dwójką dzieci takich 3-5 lat. I się zaczyna: dzieciaki wrzeszczą, wchodzą na blaszaną obudowę grzejnika, matka niby je upomina ale robi to równie głośno jak one mówią. Ogólnie miałam wrażenie (chyba nie tylko ja) jakby tam była cała armia dzieciaków a nie dwójka. W końcu facet przy kasie nie wytrzymał i poprosił, żeby uciszyła dzieci bo przeszkadza mu w pracy. Kilka osób go poparło mówiąc delikatnie, że powinna je okiełznać. Mamuśka obrażona na cały świat, coś tam odpysknęła, że jej dzieci są przecież grzeczne i rzuciła jakiś tekst o tym, że jakby ją przepuścili bez kolejki to by sprawy nie było.

bo zapewne z taką nadzieją przyprowadziła swoje latorośle

[mary_poppins]

Napisane przez drabineczka

mary poppins, szczerze, ja nie wiem, tzn nawet jeśli wiem to nie chcę zabierać głosu w sprawie ADHD bo bliżej moich zainteresowań jest psycholingwistyka niż pedagogika, ale jakbyś zarzuciła linkami to chętnie poczytam!

To żadne potwierdzone info, na wątpliwej jakości portalach pojawiały się artykuły tego typu:
http://wsumie.pl/lifestyle/63065-szok-adhd-nie-istnieje

Ale tutaj znalazłam zaprzeczenie:
http://www.tokfm.pl/blogi/minor-revi...dziennikarze/1

Więc tak naprawdę nie wiadomo

[lucciola]

Napisane przez kawa_zmlekiem

Nie przejdzie. 'Tylko 10?!'

A jest opcja na wynos?

Napisane przez misianka

bo zapewne z taką nadzieją przyprowadziła swoje latorośle

Bardzo możliwe. Była wielce niezadowolona, że mimo jej komentarza nikt z kolejki nie zaproponował jej wpuszczenia przed siebie.

[201803111829]

Napisane przez mary_poppins

To mnie przeraża. A najbardziej przerażające jest, gdy rodzice "nie chcąc krzywdzić" dziecka nie zgadzają się z diagnozą stwierdzającą po prostu upośledzenie i z propozycją umieszczenia dziecka w szkole specjalnej. Sporo w tradycyjnej szkole widziałam dzieci gołym okiem upośledzonych - męczyły się jak cholera + były obiektem kpin. Ale mamunia z tatuniem nie chcą mieć "nienormalnego" dziecka i nie zgadzają się na ułatwienie mu życia.

Ja chodziłam do liceum z laską opóźnioną w rozwoju. I tak, przyznaję się (chociaż oczywiście teraz się tego wstydzę i uważam siebie za idiotkę, bo to nie laski wina, tylko matki) była efektem kpin, wyzwisk, poszturchiwań i to nierzadko przeze mnie. Ale ważne, żeby "przepchnąć". I nie, matka nie mogła zrozumieć, że Madzia nie jest normalna, i powinna iść do szkoły specjalnej. Ja nie mogłam znieść, że ode mnie można wymagać, a od niej nie - przecież żadnego zaświadczenia nie ma (nawet spytałam moją wychowawczynię), do klasy ze mną chodzi, więc teoretycznie powinnyśmy być na tym samym etapie nauki. A tymczasem Madzia z matematyki kończyła na dodawaniu, odejmowaniu, mnożeniu i dzieleniu, podczas gdy ja ( i inni) musieliśmy umieć stereometrię, uje muje dzikie węże. I Madzia z matmy miała 2 "bo przychodziła", a my na tą głupią 2 musiałyśmy latać i zaliczać sprawdziany. I raz się zapytałyśmy Madzi, czemu nie poprawia, a ona "bo i tak zdam". I rozmawialiśmy z naszą wychowawczynią, że to jest niesprawiedliwe, że czujemy się źle, że co ona tu robi, że są z nią problemy (nie myła się, śmierdziało od niej, ciągle na lekcjach pisała sms, mówiła sama do siebie całkiem głośno, była chamska, skarżyła się na wszystko) a nasza wychowawczyni miała argumenty "Ona musi zdawać, bo co ona będzie sama robić w domu, jak nie zda?" "ona jest chora" "ona ma traumę po śmierci ojca". I ten, Madzia skończyła liceum, poszła do szkoły policealnej na kosmetyczkę, i od 3 tygodni nie robiła masażu twarzy bo ma ranę na ręce - czyli ma naklejony plaster. Chodzi z nią do tej szkoły inna koleżanka z tej mojej byłej klasy. nijak się ma to do OZM, ale jej matka chyba powinna ogarnąć, że coś z nią nie halo

[201605161006]

Moja starsza siostra ma dokładnie to samo, tyle, że na punkcie swojego psa, którego traktuje jak zabawkę.

[Lexie]

Napisane przez lucciola

Późniejsza faza ozm: zapisywanie dziecka na wszelkie możliwe zajęcia dodatkowe tak, że dzieciak nie ma chwili wytchnienia. Dodatkowo, wspomniane już w tym wątku zmuszanie dziecka by realizowało niespełnione marzenia mamusi.[COLOR="Silver"]

Dla mnie to w ogóle nie podpada pod ozm, bo zdaje się ozm w ujęciu z tego wątku miało polegać na tym, że rodzic uważa swoje diecko za pępek świata, a jednocześnie resztę świata i ludzi w nim żyjących spycha na margines.

Zapisywanie dziecka na milion zajęć dodatkowych albo zmuszanie do realizowania marzeń rodzica to raczej wynik jakichś kompleksów, braku spełnienia i próba realizowania siebie poprzez dziecko.

Napisane przez mary_poppins

Ale nie było tak, że "wynalazca" ADHD przyznał, że je wymyślił żeby poprawić sprzedaż leków? Coś takiego czytałam ostatnio, że ADHD nie istnieje i nigdy nie istniało, że to skarmianie lekami bardziej żywiołowych lub po prostu niewychowanych dzieci.

Krążyła taka wieść, ale to chyba tylko taka plota, poprzekręcana przez media. ADHD istnieje, jak sądzę, tyle, że jest to termin nadużywany. Gdyby ktoś znał dziecko z naprawdę poważną i widoczną postacią ADHD, to może by był bardziej skłonny przyznać, że często inne dzieci są po prostu niegrzeczne, a nie od razu zaburzone

To mnie przeraża. A najbardziej przerażające jest, gdy rodzice "nie chcąc krzywdzić" dziecka nie zgadzają się z diagnozą stwierdzającą po prostu upośledzenie i z propozycją umieszczenia dziecka w szkole specjalnej. Sporo w tradycyjnej szkole widziałam dzieci gołym okiem upośledzonych - męczyły się jak cholera + były obiektem kpin. Ale mamunia z tatuniem nie chcą mieć "nienormalnego" dziecka i nie zgadzają się na ułatwienie mu życia.

U mnie w szkole, w gimnazjum, była dziewczynka z zespołem downa. Tu oczywiście nikt nie zaprzeczał, że go ma... Ale jej matka upierała się wysyłać ją do tej szkoły, gdzie ona sobie zupełnie nie radziła. Nie zaliczała żadnych klasówek, sprawdzianów, nie nadążała za lekcjami. Tak naprawdę nauczyciele przepychali ją z klasy do klasy albo z litości, albo chcieli żeby przez to przebrnęła po prostu, bo inaczej by utknęła w tej szkole na zawsze chyba. Nie rozumiem tego, dziewczyna się tylko męczyła, nie nadążając za programem. Nie sądzę by się w ogóle wiele nauczyła w takich warunkach. Chyba korzystniej dla niej byłoby gdyby chodziła do szkoły specjalnej albo integracyjnej.

Ostatnio jechałam sobie autobusem rano, deszcz padał, na przystanku spora grupa ludzi, czekamy. Przyszła matka z dzieckiem w wózku i wręczyła dziecku zabaweczkę z bardzo wkurzającą melodyjką. Przez 10 minut wszyscy na przystanku słuchali melodyjki No, ale nic. Wsiadamy, matka z wózkiem też. W autobusie dalej to samo - muzyczka lecąca w koło i w koło i w koło, niestety dość głośna Starałam się być cierpliwa, ale po iluś minutach tego dźwięku gdzieś za mną się wkurzyłam, miałam jej już zwrócić uwagę, ale w momencie gdy się odwróciłam - cierpliwość stracił też jakiś pan koło mnie i powiedział matce, żeby wyłączyła melodyjkę. Tzn spytał, czy nie można tego wyłączyć.
Ona oczywiście się wzburzyła i powiedziała, że nie, nie można wyłączyć, bo to jest DZIECKO
Nie znalazła poparcia - kilka innych osób w pobliżu stanęło po stronie pana, co rozjuszyło tę matkę jeszcze bardziej.
Jakaś babka siedząca niedaleko niej oberwała najbardziej, usłyszała, że nie powinna się wypowiadać, że co jej przeszkadza, że widać, że ona nie ma dzieci (odpowiedziała, że owszem, ma, i to kilkoro ), że ludzie się czepiają bez sensu, że może jeszcze jak dziecko zapłacze to będzie wszystkim przeszkadzać... I tak mamrotała całą drogę Ale zabawka magicznie zamilkła
Ja rozumiem, że pewnie dziecię się nudzi w podróży, ale czy naprawdę na jazdę autobusem trzeba dziecku dać akurat hałaśliwą zabawkę? Nie wierzę, że nie ma innych.