pierwszy rok małżeństwa w pigułce, jestem w rozsypce

[Hultaj]

Wcale się nie dziwię, że nie chce truć siostry, czy rodziny, jakby moja siostra bez przerwy śląpała mi rękaw jak gówniane ma małżeństwo ale mimo deklaracji mojego wsparcia nic nie robiła z tym, by się z tego uwolnić, to też bym ukróciła ten konfesjonał.
Sorry, ile można znosić jakąś jęczybułę.

bo nikt mnie juz nie zechce na pewno...

Tak sobie wmawiaj, Ty masz dopiero ! 24 lata !

Idź koniecznie na terapię, bo zmarnowanie sobie życia to masz jeszcze spokojnie przed sobą a dzielnie się wysilasz, aby je sobie spieprzyć koncertowo.

[201609102148]

Ty autorko zadbaj przede wszystkim o porzadna antykoncepcje. Sobie juz nie pomożesz bo nawet ci się nie chce, ale chociaż oszczędź niewinnym dzieciom tego gowna, w ktorym na własne życzenie sie taplasz.

[201607110949]

Napisane przez Farmakopea

Ty autorko zadbaj przede wszystkim o porzadna antykoncepcje. Sobie juz nie pomożesz bo nawet ci się nie chce, ale chociaż oszczędź niewinnym dzieciom tego gowna, w ktorym na własne życzenie sie taplasz.

myślisz, że w stanie totalnego rozkładu małżeństwa, pożycie nadal funkcjonuje?

[201609102148]

Napisane przez SALIX

myślisz, że w stanie totalnego rozkładu małżeństwa, pożycie nadal funkcjonuje?

Skoro autorka trzyma dalej mimo wszystko gnoja w domu, pierze mu gacie i gotuje obiadki to wiesz. Inne "powinności zony" moze tez spełnia.

[201803290936]

Napisane przez Farmakopea

Skoro autorka trzyma dalej mimo wszystko gnoja w domu, pierze mu gacie i gotuje obiadki to wiesz. Inne "powinności zony" moze tez spełnia.

Moja ciotka w takiej samej, jak autorka, sytuacji "dorobiła się" z mężem drugiego dziecka, więc rzeczywiście wszystko jest możliwe. Tylko w tym momencie nie za bardzo można w sądzie udowodnić "rozpad pożycia".

[Rena]

Napisane przez SALIX

myślisz, że w stanie totalnego rozkładu małżeństwa, pożycie nadal funkcjonuje?

przeciez jest wiele par u ktorych tylko to funkcjonuje podczas gdy komunikacja lezy i mentalnie im skrajnie nie po drodze.

[common]

Ciąża mu nie grozi. Nie ma pomiędzy nami takiej formy bliskości juz dość dawno.

---------- Dopisano o 19:44 ---------- Poprzedni post napisano o 19:44 ----------

Mi*

[201607211025]

Napisane przez Hultaj

Wcale się nie dziwię, że nie chce truć siostry, czy rodziny, jakby moja siostra bez przerwy śląpała mi rękaw jak gówniane ma małżeństwo ale mimo deklaracji mojego wsparcia nic nie robiła z tym, by się z tego uwolnić, to też bym ukróciła ten konfesjonał.
Sorry, ile można znosić jakąś jęczybułę.
.

Zgadzam się. Ile można słuchać pitolenia o jednym i tym samym, dostawać rady, a jednocześnie nic z tym sensownego nie zrobić, bo może misiaczek się zmieni.

[Elfir]

przecież ona nie istnieje jako osoba, jednostka.
Jęczy tutaj i z lubością wczytuje się w wasze rady, wyobrażając sobie, że zerwie z facetem, będzie silną babką.
Ale jest tylko cieniem, więc skończy się na czytaniu i marzeniach.

[giselle2504]

Napisane przez Elfir

przecież ona nie istnieje jako osoba, jednostka.
Jęczy tutaj i z lubością wczytuje się w wasze rady, wyobrażając sobie, że zerwie z facetem, będzie silną babką.
Ale jest tylko cieniem, więc skończy się na czytaniu i marzeniach.

Racja, gadanie nie pomoże. Dziewczyna jest za bardzo już zniszczona psychicznie. Jak zacznie pracować z dobrym psychologiem, to sobie w końcu poradzi.

[zlotniczanka]

Napisane przez giselle2504

Racja, gadanie nie pomoże. Dziewczyna jest za bardzo już zniszczona psychicznie. Jak zacznie pracować z dobrym psychologiem, to sobie w końcu poradzi.

nawet praca z dobrym psychologiem wymaga chęci od pacjenta. Ja tu tego nie widzę.

[giselle2504]

Napisane przez zlotniczanka

nawet praca z dobrym psychologiem wymaga chęci od pacjenta. Ja tu tego nie widzę.

A kiedy miała być ta wizyta Autorki? Poczekamy, zobaczymy.

[871319bc27e9d09c3f0d50d55d02d0b6e86b5c84]

Pewnie nawet na nią nie pójdzie. Poza tym ona tak się lubuje w tym swoim męczeństwie że nigdy tego nie zamieni na nic innego. Masochizm pełną parą.

[mama001]

Mąż traktuje cię bardzo źle. może to jego oczernianie przed rodziną to zemsta za twoje wcześniejsze zachowanie i powiedzenie swoim rodzicom o waszych problemach. on zachowuje się bardzo niedojrzale. Pomyśl dobrze nad rozwodem

[zlotniczanka]

Napisane przez giselle2504

A kiedy miała być ta wizyta Autorki? Poczekamy, zobaczymy.

koniec lipca...
tylko, że pierwsza wizyta to wiele nie da, najpierw będzie wywiad, nawet przez 2-3 spotkania, bez chęci zmiany to ja to czarno widzę. To w sobie trzeba mieć motywację. Autorka olewa konstruktywne posty, wynajduje tylko problemy.

[ajah]

Praca z osobami w takich relacjach często przypomina waleniem głową w ścianę.

Bywa, że nigdy nie dojdzie do zmiany, a jak dojdzie to niekoniecznie do stałej.



Ja odeszlam, ale byłam w sytuacji, gdy innego wyjścia nie miałam. Nigdy nie wróciłam i nigdy nie wrócę. Ale... Okazało się, że w rzeczywistości osób wspierających chore związki jest więcej nuż się wydaje. Gdyby wsparcie bylo silne jak w tym wątku, wszystko byłoby łatwiejsze. A tak w realu nie raz człowiek słyszy obelgi i jest atakowany, co przy jednoczesnym przymilaniu psychofaga może człowieka złamać.

Nie zmienia to faktu, że to wybór kobiet, które marnują swoje życie i czasami życie dzieci.

[common]

Niektóre z Was mnie bardzo krytycznie oceniają. Nie wiem na jakiej podstawie stwierdzacie, ze nie chce isc na terapie, ze ona mi nic nie przyniesie, albo ze w ogóle sie nie wybieram. To, ze nie pisze tutaj non stop nie oznacza, ze lubuje sie w swoim męczeństwie, jestem masochistka itp. Jest mi ciężko sie z tego wyrwać, a kto nie byl w takiej relacji moze nie do końca to rozumiec. Wiem, ze dla osób z boku rozwiązanie jest proste, wystawić faceta za drzwi i układać życie na nowo. Słyszę dużo takich rad nie tylko od Was. Dla mnie jednak to nie jest takie proste i nazywajcie sobie to jak chcecie, ale nie sadze żeby większość z Was wiedziała co sie we mnie dzieje i co czuje. Konstruktywne uwagi zawsze rozważam, czytam blogi które mi podrzucacie i nie tylko. Czekam na rozpoczęcie terapii, bo musze sobie zbudować wewnętrzną sile, żeby wziac " to na klatę" w obecnej chwili jestem " rozsypana"



Byc moze jest tak jak pisze mama001, bo mąż ma do mnie zal o to, ze powiedzialam wszystko rodzicom i twierdzi ze ten zal i złość ho caly czas blokują.

[201607110949]

Napisane przez common

Byc moze jest tak jak pisze mama001, bo mąż ma do mnie zal o to, ze powiedzialam wszystko rodzicom i twierdzi ze ten zal i złość ho caly czas blokują.

I to go usprawiedliwia?

Napisane przez common

To, ze nie pisze tutaj non stop nie oznacza, ze lubuje sie w swoim męczeństwie, jestem masochistka itp. Jest mi ciężko sie z tego wyrwać, a kto nie byl w takiej relacji moze nie do końca to rozumiec. Wiem, ze dla osób z boku rozwiązanie jest proste, wystawić faceta za drzwi i układać życie na nowo. Słyszę dużo takich rad nie tylko od Was. Dla mnie jednak to nie jest takie proste i nazywajcie sobie to jak chcecie, ale nie sadze żeby większość z Was wiedziała co sie we mnie dzieje i co czuje.

To, że lubujesz się w męczeństwie i jesteś cierpiętnicą, widać akurat na pierwszy rzut oka. Prosta i najlepsza możliwa rada - wywalić faceta za drzwi, jest dla Ciebie skomplikowana dlatego, że bez niego tracisz sens swojego masochistycznego życia - nie będziesz już miała o co walczyć, płakać, umartwiać się, przypodobać, będziesz musiała żyć sama dla siebie. Na byle kim, ale uwieszona i skomląca o dobre słowo. Tak to wygląda z boku.

[zlotniczanka]

Napisane przez common

Niektóre z Was mnie bardzo krytycznie oceniają. Nie wiem na jakiej podstawie stwierdzacie, ze nie chce isc na terapie, ze ona mi nic nie przyniesie, albo ze w ogóle sie nie wybieram. To, ze nie pisze tutaj non stop nie oznacza, ze lubuje sie w swoim męczeństwie, jestem masochistka itp. Jest mi ciężko sie z tego wyrwać, a kto nie byl w takiej relacji moze nie do końca to rozumiec. Wiem, ze dla osób z boku rozwiązanie jest proste, wystawić faceta za drzwi i układać życie na nowo. Słyszę dużo takich rad nie tylko od Was. Dla mnie jednak to nie jest takie proste i nazywajcie sobie to jak chcecie, ale nie sadze żeby większość z Was wiedziała co sie we mnie dzieje i co czuje. Konstruktywne uwagi zawsze rozważam, czytam blogi które mi podrzucacie i nie tylko. Czekam na rozpoczęcie terapii, bo musze sobie zbudować wewnętrzną sile, żeby wziac " to na klatę" w obecnej chwili jestem " rozsypana"



Byc moze jest tak jak pisze mama001, bo mąż ma do mnie zal o to, ze powiedzialam wszystko rodzicom i twierdzi ze ten zal i złość ho caly czas blokują.

ja wiem, co przeżywasz, nie jesteś jedyną osobą w/po toksycznym związku na świecie. Zgadzam się z ajah, że często osoba, która chce odejść nie ma wsparcia w najbliższych, sama miałam przykład w swojej własnej biografii, ale to nie zmienia faktu, że podjęcie decyzji jest samo w sobie terapeutyczne.
Ty pisałaś, że masz wsparcie w rodzinie, że wszyscy radzą Ci rozwód. Tu Ci każda powtarza, że żeby się pozbierać z tego stanu rozsypania, to najpierw trzeba usunąć przyczynę - czyli męża. Chcesz mieć szybsze efekty terapii? To go wyprowadź, pójdzie jak z bicza. Inaczej każdy powrót do domu po spotkaniu z psychologiem będzie niszczył, co zbudowałaś w czasie sesji.

---------- Dopisano o 13:52 ---------- Poprzedni post napisano o 13:48 ----------

Napisane przez SALIX

To, że lubujesz się w męczeństwie i jesteś cierpiętnicą, widać akurat na pierwszy rzut oka. Prosta i najlepsza możliwa rada - wywalić faceta za drzwi, jest dla Ciebie skomplikowana dlatego, że bez niego tracisz sens swojego masochistycznego życia - nie będziesz już miała o co walczyć, płakać, umartwiać się, przypodobać, będziesz musiała żyć sama dla siebie. Na byle kim, ale uwieszona i skomląca o dobre słowo. Tak to wygląda z boku.

zgadzam się. Nie podjęłaś, poza umówieniem się na jedną wizytę, żadnego działania. Wątek został założony 25 czerwca - to jest 20 dni, w czasie których mogłaś podjąć małe kroczki, wyjechać do rodziców, odpocząć, zastanowić się poważnie nad rozwodem. Ale Ty tylko skomlesz.
Pisałam Ci o psychiatrze, nawet nie odpowiedziałaś.
Dostałaś maaaaaaaaaaasę różnych rad, od finansowych po życiowe.

[201803290936]

Napisane przez common

(...)
Byc moze jest tak jak pisze mama001, bo mąż ma do mnie zal o to, ze powiedzialam wszystko rodzicom i twierdzi ze ten zal i złość ho caly czas blokują.

A Ty serio nie umiesz mu opowiedzieć na te jego bzdurne zarzuty? Np. przypomnieć, że źle między Wami jest od dawna i to nie Twoi rodzice, ani nie Twoje szukanie wsparcia u innych (gdzie tego wsparcia nie miałaś u niego) spowodowało problemy, tylko jego zachowanie? Możesz zbić jego argumenty (o ile w ogóle jakieś ma) w 5 minut, ale Ty się wolisz zamartwiać, że on zły i Ci robi wyrzuty. To serio jest lubowanie się w byciu męczennicą.

[cava]

Napisane przez common

Byc moze jest tak jak pisze mama001, bo mąż ma do mnie zal o to, ze powiedzialam wszystko rodzicom i twierdzi ze ten zal i złość ho caly czas blokują.

Co Ty gadasz?
Przecież on na Ciebie jedzie równo od początku i to go jakoś nie blokowało i nie blokuje.
(Swoja drogą szkoda, że Ciebie to jakoś nie blokuje. :/)

Bardzo dobrze ze powiedziałaś, przynajmniej nikt Ci potem nie powie że jak tak możesz, przecież tak dobrze było.
Nie było i masz prawo omówić bliskim prawdę.

On jest przemocowcem- dlatego Ci wypomina ze powiedziałaś że jest źle.
Bo to pokazuje jego _prawdziwą_! twarz, i już nie może udawać idioty przed Twoimi bliskimi.
To go boli, prawda o nim samym a co za tym idzie, mniejsza możliwość manipulacji Tobą i bliskimi Ci ludźmi.

Tos obie uświadom, a jemu powiedz żeby nie pierdzielił farmazonów o blokowaniu.

[shutter1]

Napisane przez common

Niektóre z Was mnie bardzo krytycznie oceniają. Nie wiem na jakiej podstawie stwierdzacie, ze nie chce isc na terapie, ze ona mi nic nie przyniesie, albo ze w ogóle sie nie wybieram. To, ze nie pisze tutaj non stop nie oznacza, ze lubuje sie w swoim męczeństwie, jestem masochistka itp. Jest mi ciężko sie z tego wyrwać, a kto nie byl w takiej relacji moze nie do końca to rozumiec. Wiem, ze dla osób z boku rozwiązanie jest proste, wystawić faceta za drzwi i układać życie na nowo. Słyszę dużo takich rad nie tylko od Was. Dla mnie jednak to nie jest takie proste i nazywajcie sobie to jak chcecie, ale nie sadze żeby większość z Was wiedziała co sie we mnie dzieje i co czuje. Konstruktywne uwagi zawsze rozważam, czytam blogi które mi podrzucacie i nie tylko. Czekam na rozpoczęcie terapii, bo musze sobie zbudować wewnętrzną sile, żeby wziac " to na klatę" w obecnej chwili jestem " rozsypana"



Byc moze jest tak jak pisze mama001, bo mąż ma do mnie zal o to, ze powiedzialam wszystko rodzicom i twierdzi ze ten zal i złość ho caly czas blokują.

Wiesz dlaczego niektórzy radzą, by plaster zerwać szybko i gwałtownie? Szybciej zaczynasz odczuwać ulgę

---------- Dopisano o 15:09 ---------- Poprzedni post napisano o 15:00 ----------

Kochana, pisałam do Ciebie na priv, napiszę i tutaj. Byłam w toksycznym związku przez różne, może mniej znaczące czynniki. Ale byłam. Miałam wsparcie rodziny i przyjaciół. I mimo wsparcia sama nic z tym nie robiłam, dopóki sama nie zadałam sobie pytania, co ZE MNĄ? Nie z nim, nie z mieszkaniem, nie z kilkuletnim związkiem.

Odpowiedz sobie na pytanie, co z Tobą. Czego Ty chcesz.

Po tym, co piszesz, wnioskuję, że jesteś naprawdę fajną i mądrą dziewczynę i aż żal mi tego, że się jeszcze wahasz.

Mój prawie były mąż znalazł sobie 10lat młodszą koleżankę, uciekał od problemów a jak przyciskałam opowiadał, że marzy o tym, żeby nie żyć, bo go nie stać np na range rovera (serio..)

A wracając do pytania - chcesz go, to z nim bądź. Ale musisz się liczyć z tym, że nie będziesz szczęśliwa.

Nie chcesz, to utnij to zdecydowanie. Ja wiem, że człowiek cierpi, ma sentyment, jakieś uczucia... ale to prowadzi donikąd.
Niektórzy mogą się zbierać latami, żeby się ogarnąć, tylko po co... Po co masz być bardziej zniszczona za kilka lat?

Ja w momencie zawahania złożyłam pozew. Jak go złożyłam, wyszłam z sądu z głęboko uniesioną głową Bo to był pierwszy krok ku lepszemu życiu
A jak podejmiesz jedną zdecydowaną decyzję, potem się dostosowujesz i idzie z górki. A z każdym dniem jest lepiej. I tak będzie u Ciebie, jestem o tym przekonana

---------- Dopisano o 15:12 ---------- Poprzedni post napisano o 15:09 ----------

A co do argumentu, że Ty niby pierwsza zaczęłaś się zwierzać rodzinie... co za bzdura.

U mnie było tak samo i wielokrotnie to był argument, a tak naprawdę z faceta wychodzi tchórzostwo. Bo Tobą zawładnie doszczętnie, ale gdy reszta otoczenia to widzi, to marionetka nie będzie już tą marionetką. Kumasz?

Ten argument niechże sobie wsadzi tam, gdzie mu słońce nie dochodzi.

[zlotniczanka]

Autorko, podejmujesz jakieś działania?

[Utopiec]

Cała nadzieja w tym, że to mąż od niej odejdzie. Popłacze a potem ułoży sobie życie...

[ajah]

Napisane przez Utopiec

Cała nadzieja w tym, że to mąż od niej odejdzie. Popłacze a potem ułoży sobie życie...

ten kolesi to raczej z tych, którego trzeba by za drzwi wystawić. Aktualnie to mu za dobrze, za wygodnie. Nigdzie nie wyjdzie.

[common]

Czekam na pierwsze spotkanie z psychologiem.

[201607110949]

Napisane przez common

Czekam na pierwsze spotkanie z psychologiem.

Psycholog Cię nie uratuje. Nie od razu. Samo się nic nie zrobi. Jakie kroki podejmujesz w międzyczasie, żeby sobie pomóc?

[zakonna]

Autorko, ja doskonale wiem, co czujesz, z własnego doświadczenia. I dziewczyny mają rację, lubujesz się w swoim męczeństwie i usilnie szukasz wymówek żeby nic nie robić. Wizyta psychologa to tylko kolejny pretekst.
A prawdą jest, że ta wizyta nic ci nie pomoże. Bo to nie jest spotkanie z wróżką, praca na terapii to wiele spotkań i pracy pacjenta. Dochodzenie do zmian małymi kroczkami, a Ty nie masz czasu na małe kroczki i czekanie. Ponadto, nie wiem czy zdajesz sobie sprawę z tego, ale dobry terapeuta nie powie ci co masz zrobić. Nie powie "rzuć męża". To twoje życie i twoje muszą być decyzje.

[zlotniczanka]

Napisane przez SALIX

Psycholog Cię nie uratuje. Nie od razu. Samo się nic nie zrobi. Jakie kroki podejmujesz w międzyczasie, żeby sobie pomóc?

polecam wpisać w google "toksyczny związek", "jak wyjść z toksycznego związku". Ja czytałam takie rzeczy godzinami. Do tego pisanie pamiętnika, wylewanie z siebie złości, żalu, możesz też pisać listy do męża (oczywiście mu ich nie dawać), gdzie szczerze opiszesz wszystko, co czujesz, jak Cię rani itp. To pozwoli spuścić trochę negatywnych uczuć.
Do tego sport, zdrowe odżywianie, codziennie lista zadań z 3-5 pozycjami do zrobienia (nawet jeśli to ma być tak ambitne zadanie, jak umycie 2 słoików), rozmowy i spędzanie czasu z bliskimi i życzliwymi Ci osobami.

[871319bc27e9d09c3f0d50d55d02d0b6e86b5c84]

Napisane przez common

Czekam na pierwsze spotkanie z psychologiem.

A co Ci ma dać ta wizyta? Tak szczerze powiedz. Bo z tego co wygrzebałam to niby chodziłaś już do psychologa.