Oświadczenie woli - pobranie organów po śmierci

[aktaga13]

a ja radzę się zapoznać wszystkim zainteresowanym

można pobrać od osoby zmarłej, kiedy zostały już wyczerpane wszystkie możliwości jej leczenia i u której stwierdzono komisyjnie śmierć mózgową.

Śmierć mózgowa to prawdziwa śmierć człowieka. (...) po przeprowadzeniu serii badań orzeka śmierć mózgową w celu odłączenia od aparatury wentylującej zwłoki.

Przed odłączeniem aparatury należy rozpatrzyć możliwość pobrania niektórych narządów do przeszczepienia. Pozostaje wtedy tylko kilka godzin, aby upewnić się co do woli zmarłego dotyczącej oddania tkanek i narządów po śmierci (sprawdzenie w Centralnym Rejestrze Sprzeciwów czy osoba ta nie zarejestrowała sprzeciwu na pobranie narządów po śmierci) i zorganizować przeszczepienie narządów.

tu jest odpowiedź na większość wątpliwości

-kwestie zgody (zgoda nie jest istotna, sprzeciw się liczy)
-moment śmierci...

to nie jest tak kochane dziewczyny, że umiera ktoś i wtedy nad zwłokami zastanawiamy się co dalej. to jest tak, że przywożą waszego faceta (tfu tfu) z wypadku samochodowego, podłączają do aparatury i... orzekają. łatwo jest mówić: "no umarł, nie dał rady, to niech chociaż ktoś skorzysta". nie, nie, nie. to nie tak. narządy muszą być "świeże". czyli jak możecie wyczytać osoba taka zostaje "odłączona" od aparatury podtrzymującej. i nie zrozumcie mnie źle - ja nie jestem członkiem organizacji ochrony życia czy coś. odwołuję się do praktyki, emocji, zwykłych, prostych rzeczy i uczuć jakie towarzyszą wtedy rodzinom. to lekarze podejmują decyzję o odłączeniu. wyobrażacie sobie, że ktoś odłącza ukochaną wam osobę od aparatury? na waszych oczach?
"śmierć mózgowa" - teoretycznie nic już się nie da zrobić. a praktycznie? przecież rodzina ma nadzieję do końca. granica pomiędzy życiem a śmiercią jest tu bardzo cienka. bo siedzimy nad łóżkiem kogoś, kto jest ciepły, oddycha, a jego serce bije (przy pomocy maszyn). "a może się obudzi?"...

podkreślam to, bo wydaje mi się, że dyskutujące tu osoby nie mają pojęcia o pewnych bardzo ważnych kwestiach. radzę doczytać.

http://www.poltransplant.org.pl/QA.html pierwsza lepsza strona. nie wiem na ile wartościowa, ale zawsze jakiś argument w dyskusji.

[ever-dream]

Napisane przez aktaga13

a ja radzę się zapoznać wszystkim zainteresowanym

tu jest odpowiedź na większość wątpliwości

-kwestie zgody (zgoda nie jest istotna, sprzeciw się liczy)
-moment śmierci...

to nie jest tak kochane dziewczyny, że umiera ktoś i wtedy nad zwłokami zastanawiamy się co dalej. to jest tak, że przywożą waszego faceta (tfu tfu) z wypadku samochodowego, podłączają do aparatury i... orzekają. łatwo jest mówić: "no umarł, nie dał rady, to niech chociaż ktoś skorzysta". nie, nie, nie. to nie tak. narządy muszą być "świeże". czyli jak możecie wyczytać osoba taka zostaje "odłączona" od aparatury podtrzymującej. i nie zrozumcie mnie źle - ja nie jestem członkiem organizacji ochrony życia czy coś. odwołuję się do praktyki, emocji, zwykłych, prostych rzeczy i uczuć jakie towarzyszą wtedy rodzinom. to lekarze podejmują decyzję o odłączeniu. wyobrażacie sobie, że ktoś odłącza ukochaną wam osobę od aparatury? na waszych oczach?
"śmierć mózgowa" - teoretycznie nic już się nie da zrobić. a praktycznie? przecież rodzina ma nadzieję do końca. granica pomiędzy życiem a śmiercią jest tu bardzo cienka. bo siedzimy nad łóżkiem kogoś, kto jest ciepły, oddycha, a jego serce bije (przy pomocy maszyn). "a może się obudzi?"...

podkreślam to, bo wydaje mi się, że dyskutujące tu osoby nie mają pojęcia o pewnych bardzo ważnych kwestiach. radzę doczytać.

http://www.poltransplant.org.pl/QA.html pierwsza lepsza strona. nie wiem na ile wartościowa, ale zawsze jakiś argument w dyskusji.

A to rozumiem jest coś złego?

W większości się zgadzam z tym co napisałaś, dlatego też sama nie jestem pewna czy podpisałabym oświadczenie o tym, że oddaję swoje organy po śmierci

[wyszukiwarka]

Ja jestem za. Swoimi niepotrzebnymi po śmierci organami mogę komuś uratować życie...

[muszynianka]

Gdybym miała być warzywem dałabym rozkraść moje organy potrzebującym.

[paula78]

Napisane przez Klarissa

N

Tyle, że poleciano w naszym kraju z jednej skrajności w drugą - wystarczy 3 godziny braku świadomości i niekompetentny lekarz aby uznać cię za nieżyjącą i pozbawić np. serca - to jakiś obłęd... W naszym kraju nie wykonuje się specjalistycznych badań, których celem jest stwierdzenie śmierci pnia mózgu, ani nie odczekuje się zalecanego czasu 24h obserwacji ciała.

.

Sugerujesz ,że lekarze pobieraj organy od ludzi w śpiączce pod respiratorem?
Nie znam szczególowych przepisów i procedury ale przy najbliższej okazji picia winka z moim chirurgiem dopytam o procedury.

[Trefl]

ja też, mnie się już raczej po śmierci nie przydadzą

[aktaga13]

Napisane przez ever-dream

A to rozumiem jest coś złego?

W większości się zgadzam z tym co napisałaś, dlatego też sama nie jestem pewna czy podpisałabym oświadczenie o tym, że oddaję swoje organy po śmierci

nie za bardzo Cię rozumiem w czym co złego?
ja chcę rozdać wszystko co mam. ale nie wyobrażam sobie uczuć kogoś z rodziny, to wyraża zgodę na odłączenie mnie od aparatury. moja mam powiedziała, że by tego nie przeżyła. podejrzewam, że tym motywowałaby swój "brak zgody" na pobranie ode mnie czegokolwiek. tak samo ja nie wyobrażam sobie decydować poniekąd o życiu i śmierci moich najbliższych. wyobraźcie to sobie: przychodzi lekarz i komunikuje, że nastąpiła śmierć mózgowa. że (teoretycznie) to już jest koniec. no ale wy trzymacie tą osobę za rękę, przychodzicie do niej codziennie do szpitala. i co? odłączyć wtyczkę? przecież każda z tych osob ma nadzieję, że nadejdzie cud i że ta osoba się jeszcze obudzi..

Ludzie nie są świadomi. myślą sobie: "trup w kostnicy, to teraz weźcie co chcecie". a to nie jest tak.. dlatego sprawa jest tak złożona i trudna.

juz zrozumialam ! nic złego, oczywiście

[Klarissa]

Napisane przez paula78

Sugerujesz ,że lekarze pobieraj organy od ludzi w śpiączce pod respiratorem?
Nie znam szczególowych przepisów i procedury ale przy najbliższej okazji picia winka z moim chirurgiem dopytam o procedury.

Niczego nie chcę sugerować. Napisałam tylko to co ja znalazłam na ten temat - wystarczy wg polskiego prawa być 3h nieprzytomnym aby lekarz bez zlecania dodatkowych badań mógł uznać, że doszło do śmierci pnia mózgu i zadecydować o pozbawieniu cię organów - czyli zabiciu cię.

Jak sobie przypomne aferkę z przed kilku lat z pavulonem to nie jestem taka ufna wobec naszej rodzimej służby zdrowia... Nie zgłosiłam do tej pory sprzeciwu w kwestii pobierania organów w Polskim rejestrze sprzeciwów ale nie jestem też taka chętna do noszenia w portfelu oświadczenia o tym, że koniecznie chcę być dawcą...

[paula78]

Człowiek nieprzytomny moze samodzielnie oddychać -brak podstaw do pobrania organów
Dwa czy u nas praktykuje sie odłączanie od respiratorów ?

[aaricia8]

Dobra plotki plotkami. Ja taką historię przeszłam na żywo, mam do czynienia też z wieloma osobami czekającymi na przeszczep.
I tak, jeśli wypełnicie oświadczenie zgody, to ułatwia to lekarzom rozmowę z rodziną. Natomiast jeśli rodzina się sprzeciwi, to w żadnym ale to żadnym wypadku organy nie będą pobrane. I nie ma tu mowy o żadnej drodze sądowej. Inna sprawa, żaden lekarz nie zabierze się za czytanie karteczek z portfela i nie zaniecha ratunku gdy macie zgodę. To mega bzdura. Bzdura nad bzdurami. Co do zgody, jeden facet zgodził się na pobranie narządów od syna zmarłego tragicznie. Po latach okazało się, że nerki potrzebował drugi z synów. Chyba oczywiste co by czuł, gdyby się nie zgodził na oddanie narządów zmarłego syna.
Jeśli macie jakieś pytania w tej kwestii od osoby, która miała takie doświadczenia to zapraszam. Ciekawskich zapraszam do zapoznania się z raportem: http://www.poltransplant.org.pl/statystyka_2010.html

[jadzka7]

Napisane przez shiava

Watroby czy pluc na pewno nikt ode mnie nie wezmie

również jestem za dzieleniem się, skoro i tak nie jest nam to już potrzebne.
A słyszałyście może o tym, że różnie uczelnie itp "kupują' ciała ludzkie jeszcze za życia? Ludzie normalnie dostają pieniądze i z tego żyją i jak umierają to prawie tak samo jak oddanie ciała dla potrzeb innych. I w sumie nawet korzystniej, ale wtedy jest inna sprawa, że nie jesteś pochowana, a leżysz pewno ja jakimś stole i Cię rozkrajają;/
Co o tym myślicie?

[Dotka90]

Miałam podpisane oświadczenie woli. W tym momencie nie mam, wywaliłam.
Nie mogę być dawcą, więc i takie oświadczenie nic nie da.
Natomiast do celów naukowych nie wiem, czy bym chciała oddać ciało. Myślę, że wolałabym być po prostu skremowana (pochowanie w całości nie wchodzi w grę).

[Madam Coco]

Napisane przez aktaga13

to nie jest tak kochane dziewczyny, że umiera ktoś i wtedy nad zwłokami zastanawiamy się co dalej. to jest tak, że przywożą waszego faceta (tfu tfu) z wypadku samochodowego, podłączają do aparatury i... orzekają. łatwo jest mówić: "no umarł, nie dał rady, to niech chociaż ktoś skorzysta". nie, nie, nie. to nie tak. narządy muszą być "świeże". czyli jak możecie wyczytać osoba taka zostaje "odłączona" od aparatury podtrzymującej. i nie zrozumcie mnie źle - ja nie jestem członkiem organizacji ochrony życia czy coś. odwołuję się do praktyki, emocji, zwykłych, prostych rzeczy i uczuć jakie towarzyszą wtedy rodzinom. to lekarze podejmują decyzję o odłączeniu. wyobrażacie sobie, że ktoś odłącza ukochaną wam osobę od aparatury? na waszych oczach?
"śmierć mózgowa" - teoretycznie nic już się nie da zrobić. a praktycznie? przecież rodzina ma nadzieję do końca. granica pomiędzy życiem a śmiercią jest tu bardzo cienka. bo siedzimy nad łóżkiem kogoś, kto jest ciepły, oddycha, a jego serce bije (przy pomocy maszyn). "a może się obudzi?"...

podkreślam to, bo wydaje mi się, że dyskutujące tu osoby nie mają pojęcia o pewnych bardzo ważnych kwestiach. radzę doczytać.

To nie jest tak do końca jak mówisz, a na temat śmierci mózgowej i całej procedury wiem praktycznie wszystko. To wszystko to są procedury i przepisy prawne. Jeżeli pacjent jest przywieziony do szpitala na OIOM i podłączony pod aparaturę (respirator), wtedy są na samym początku robione kilkuetapowe badania wstępne - obserwacje (w to wchodzą różne badania typu badania na odruchy, na reakcję źrenic etc.), potem zazwyczaj się trochę odczekuje, w zależności czy szpital ma więcej wolnych miejsc czy nie, jeżeli pacjent nie rokuje na przyszłość to zbiera się komisja trzyosobowa i robi dokładne badanie EEG, które jako jedyne i ostatecznie może stwierdzić śmierć mózgową = śmierć pnia mózgu. Wtedy definitywnie pacjent jest odłączany od aparatury i nikt nie ma nic do powiedzenia, żadna rodzina, zupełnie nikt. Komisja jest zwoływana wtedy, kiedy lekarz ordynator to zarządzi, bo np. jest zbyt mało miejsc albo pacjent długo leży i jego poprawa stanu jest praktycznie bez szans ( to już zależy od dobrego serca ordynatora, bo on też nie może zbyt długo trzymać kogoś, kto zajmuje tylko łóżko, a już praktycznie nie żyje, mimo że organy dzięki respiratorowi są podtrzymywane). Dalej jest robiona najczęściej sekcja (tylko niektóre przypadki nie podlegają) i jeżeli organy się nadają to lecą do przeszczepu, chyba że ta osoba, za życia nie potwierdziła woli nieoddawania organów.

Śmierć mózgowa to jest koniec, śmierć pnia mózgu oczywiście, nie działają wszystkie ośrodki w tym także oddychania, a narządy są podtrzymywane sztucznie dzięki respiratorowi, więc taki człowiek już nie żyje, bo pomimo bicia serca on nie ma świadomości, dlatego też śmierć mózgowa jest śmiercią "ostateczną" w przeciwieństwie do śmierci klinicznej.


A co do przeszczepów to nie mam zdania, wielu ludziom to ratuje życie.

[muszynianka]

I w sumie nawet korzystniej, ale wtedy jest inna sprawa, że nie jesteś pochowana, a leżysz pewno ja jakimś stole i Cię rozkrajają;/

oddaję ciało na cele medyczne, wolę by moje dzieci były leczone i operowane przez lekarza który wszystko już widział, kości a nie plastikowe substytuty.
a co o tym mam myśleć? niby po co mi moje ciało po śmierci, po co mojej rodzinie? mogą mnie ewentualnie zmumifikować i trzymać w lodówce. ale po co. niech pokroją i popatrzą co tam mam

[aktaga13]

dzięki za wyjaśnienie

aleeee.. mimo wszystko

Napisane przez Madam Coco

To nie jest tak do końca jak mówisz, a na temat śmierci mózgowej i całej procedury wiem praktycznie wszystko. To wszystko to są procedury i przepisy prawne. Jeżeli pacjent jest przywieziony do szpitala na OIOM i podłączony pod aparaturę (respirator), wtedy są na samym początku robione kilkuetapowe badania wstępne - obserwacje (w to wchodzą różne badania typu badania na odruchy, na reakcję źrenic etc.), potem zazwyczaj się trochę odczekuje, w zależności czy szpital ma więcej wolnych miejsc czy nie, jeżeli pacjent nie rokuje na przyszłość to zbiera się komisja trzyosobowa i robi dokładne badanie EEG, które jako jedyne i ostatecznie może stwierdzić śmierć mózgową = śmierć pnia mózgu. Wtedy definitywnie pacjent jest odłączany od aparatury i nikt nie ma nic do powiedzenia, żadna rodzina, zupełnie nikt. Komisja jest zwoływana wtedy, kiedy lekarz ordynator to zarządzi, bo np. jest zbyt mało miejsc albo pacjent długo leży i jego poprawa stanu jest praktycznie bez szans ( to już zależy od dobrego serca ordynatora, bo on też nie może zbyt długo trzymać kogoś, kto zajmuje tylko łóżko, a już praktycznie nie żyje, mimo że organy dzięki respiratorowi są podtrzymywane). Dalej jest robiona najczęściej sekcja (tylko niektóre przypadki nie podlegają) i jeżeli organy się nadają to lecą do przeszczepu, chyba że ta osoba, za życia nie potwierdziła woli nieoddawania organów.

Śmierć mózgowa to jest koniec, śmierć pnia mózgu oczywiście, nie działają wszystkie ośrodki w tym także oddychania, a narządy są podtrzymywane sztucznie dzięki respiratorowi, więc taki człowiek już nie żyje, bo pomimo bicia serca on nie ma świadomości, dlatego też śmierć mózgowa jest śmiercią "ostateczną" w przeciwieństwie do śmierci klinicznej.


A co do przeszczepów to nie mam zdania, wielu ludziom to ratuje życie.

to co na czerwono przeraża mnie, jako zwykłego człowieka. nie mówię od strony prawnej, medycznej. mówię o sferze emocjonalnej. ciężkie, strasznie...

[ankasz]

Napisane przez aktaga13

dzięki za wyjaśnienie

aleeee.. mimo wszystko

to co na czerwono przeraża mnie, jako zwykłego człowieka. nie mówię od strony prawnej, medycznej. mówię o sferze emocjonalnej. ciężkie, strasznie...

niesety, taka prawda..

[Kitka:)]

a ja mam podpisane oświadczenie woli.. przecież dzięki moim narządom można będzie uratować kilka osób a ja i tak nie będę miała szans na życie w przypadku śmierci mózgowej..no bo bycie rośliną której wszystkie funkcje życiowe są podtrzymywane przez maszyny to nie jest życie...

[aurinka]

Ja również zamierzam się na podpisanie takiego oświadczenia woli. Zgadzam się na przeszczep moich organów po śmierci. Wiem, że moje organy będą mogły uratować komuś życie i to przemawia do mnie najbardziej.
Historia tego chłopca który zatruł się grzybami, doprowadziła do tego, tak mi się wydaje, że problem transplantologii w Polsce został nagłośniony jak nigdy chyba. Myślę, że po tej sprawie coraz więcej ludzi będzie wyrażało zgodę na oddawanie swoich narządów.
Wolę oddać swoje narządy komuś potrzebującemu, niż np. wyrazić zgodę na przeprowadzanie różnorakich przez początkujących doktorków. A ciało w ziemi tak czy siak zgnije, a pomyślmy ilu ludzi możnaby było uratować ...

[Mirusiaa]

Hej.

Mam pytanie.. od jakiego wieku można podpisać takie oświadczenie.? Bo myślę o tym od jakiegoś czasu, a nigdzie nie mogę znaleźć

[solaola]

Napisane przez assisi

Noszę od kilku lat najpierw podpisane przeze mnie i rodziców <gdy nie miałam 18lat> a teraz już podpisane samodzielnie i jakoś tak czuje się z tym lepiej... A co do wpisu powyżej.. może to śmieszne co powiem, ale chyba wolałabym uratować komuś życie, niż np. żyć jak roślina.... Ale to tylko moje prywatne zdanie

Ja też myślę, że chciałabym oddać swoje narządy po śmierci pnia mózgu, kiedy będzie wiadomo, że nie ma dla mnie już szansy.

Dziwne jest dla mnie podejście niektórych rodziców, którzy każą swoim dzieciom "Nie myśleć o tym, bo jesteś za młoda" i się denerwują. Nie jestem pełnoletnia, kilku lat brakuje mi do tego wieku i myślę, że podejście wyżej przeze mnie opisane może być spowodowane strachem, ale jak o czymś nie mówimy, to nie znaczy, że nas czy też naszych bliskich to ominie. Nigdy nic nie wiadomo i nie powiedziane jest, że tylko starsze osoby umierają, dlatego właśnie chcę podpisać to oświadczenie. Jeśli jakaś rodzina mogłaby być szczęśliwa przez to, że moje narządy uratowały ich dziecko, to dlaczego nie? Według mnie to jest dużo lepsza opcja niż gnicie w glebie,a po śmierci i tak nie będę potrzebowała ciała.
Być może ja, lub ktoś z mojej rodziny(nie daj Boże!) będzie potrzebował takiego przeszczepu i co wtedy? Chcę zostać również dawcą krwi, ale do tego jeszcze troszkę.
Powiadomiłam o tym, że chcę podpisać to oświadczenie tatę- zgodził się i wie. Teraz tylko pozostaje kwestia prawna- jeśli nawet będę miała to oświadczenie podpisane to i tak nie będzie ono miało "mocy", prawda?(dopóki nie skończę 18 lat- przeczytałam cały wątek od deski do deski). A jeśli dołączyłabym do tego na przykład zgodę rodzica?

[karola20288]

mam pytanie gdzie można podpisać taką zgodę na oddanie narządów?

[Dotka90]

http://www.poltransplant.org.pl/ow.html

[madzius90]

Podpisałam takie oświadczenie woli i poinformowałam o tym rodzinę

[suve]

ja także poinformowałam rodzinę i oświadczenie noszę zawsze w portfelu.

[aaricia8]

Bardzo się cieszę dziewczyny.
Każda z Was może potrzebować przeszczepu, w najmniej spodziewanym momencie.

[madzius90]

Napisane przez aaricia8

Bardzo się cieszę dziewczyny.
Każda z Was może potrzebować przeszczepu, w najmniej spodziewanym momencie.

Jasne

[szukam rad]

oddała bym bez zastanowienia. Po co mi po śmierci moje narządy jak mogę uratować komuś życie. Już podpisałam takie oświadczenie.
Tu na forum ktoś pisał fakty nieprawdziwe.
To wygląda tak ze po smierci lekarze pytaja rodzine czy zgadzają się na pobranie narządów. Jesli rodzina się nie zgodzi a zostanie podpisane oświadczenie woli to chyba i tak nie pobieraja narządów. Lekarze mają obowiązek po pobraniu narządów przywrócić zwłoki do stanu estetycznego, tak że raczej nie widać tego że narządy zostały pobrane.

Uważam że jest to akt ogromnej miłości do drugiego człowieka.
nie ma nic cenniejszego niż dostać drugie życie.
Prócz tego pomyślicie o tych którzy czekaja na przeszczep. Ludzie mają nadzieję, mają na prawdę ciężkie życie. Chiągłe chodzenie po szpitalach, czesto nie mily personel, lekarze traktują byle jak pacjentów co jest często przykre, szczególnie na początku gdy ktoś się znajdzie w nowej sytuacji.

Moja mama co 2 dzień spędza 4 h na stacji dializ. i tak jest od roku już.
Ma połowe dnia prawie zajętą przez te dializy. Prócz tego ciągłe badania... które trzeba powtarzać. Często są one bolesne i nie przyjemne.

Często ci ludzie nie wytrzymują psychicznie...

[Kitka:)]

Napisane przez szukam rad

oddała bym bez zastanowienia. Po co mi po śmierci moje narządy jak mogę uratować komuś życie. Już podpisałam takie oświadczenie.
Tu na forum ktoś pisał fakty nieprawdziwe.
To wygląda tak ze po smierci lekarze pytaja rodzine czy zgadzają się na pobranie narządów. Jesli rodzina się nie zgodzi a zostanie podpisane oświadczenie woli to chyba i tak nie pobieraja narządów. Lekarze mają obowiązek po pobraniu narządów przywrócić zwłoki do stanu estetycznego, tak że raczej nie widać tego że narządy zostały pobrane.

Uważam że jest to akt ogromnej miłości do drugiego człowieka.
nie ma nic cenniejszego niż dostać drugie życie.
Prócz tego pomyślicie o tych którzy czekaja na przeszczep. Ludzie mają nadzieję, mają na prawdę ciężkie życie. Chiągłe chodzenie po szpitalach, czesto nie mily personel, lekarze traktują byle jak pacjentów co jest często przykre, szczególnie na początku gdy ktoś się znajdzie w nowej sytuacji.

Moja mama co 2 dzień spędza 4 h na stacji dializ. i tak jest od roku już.
Ma połowe dnia prawie zajętą przez te dializy. Prócz tego ciągłe badania... które trzeba powtarzać. Często są one bolesne i nie przyjemne.

Często ci ludzie nie wytrzymują psychicznie...

myślę ze jest tak że jeżeli masz podpisane oświadczenie woli to narządy będą pobrane, niezależnie od tego co myśli rodzina...
a co do tego że zwłoki sa przywracane do stanu ostatecznego - zgadzam sie ...

[szukam rad]

wiesz co? własnie nie wiem jak to jest na pewno bo tobie się chyba też "wydaje". Z tego co pamiętam to ksiądz mówił nam kiedyś na katechezie że nie są pobierane jeśli rodzina nie wyrazi zgody. Dlatego ważne jest poinformowanie członków rodziny o podpisaniu oświadczenia woli bądź powiadomieniu rodziny że chcą aby ich narządy zostały pobrane.

Bo w sumie to jest to ciężka sytuacja dla rodziny która właśnie straciła kogoś bliskiego i chyba szanuje się ich zdanie w takiej sytuacji.

ale tez nie jestem pewna może będzie ktoś na forum kto wie na 100% jak to jest

[paula78]

Lekarze zawsze pytaja o zdanie rodzine czy masz podpisane oświadczenie czy nie.
To do rodziny należy oststnie słowo.