Po poronieniu - kiedy okres, kolejna ciąża?

[eftha]

sorry dziewczyny . co mi sie komp zawiesza.

Jeszce raz Gratulacje dla Justy .

[katarzynka00]

pozwolicie pobyć z wami?

U mnie to też świeży temat
10dni temu wróciłam ze szpitala
Mojemu maleństwu przestało bić serduszko w 9tyg
Nie mam jeszcze wyniku histo,i nie spodziewam się że cokolwiek z niego się dowiem.
Dziś mam wizytę u gina.
To co jest pewne to że nie chcę długo czekać. Psychicznie czuję się bardzo na siłach.Fizycznie tym bardziej.

[Madziara 26]

Napisane przez katarzynka00

pozwolicie pobyć z wami?

U mnie to też świeży temat
10dni temu wróciłam ze szpitala
Mojemu maleństwu przestało bić serduszko w 9tyg
Nie mam jeszcze wyniku histo,i nie spodziewam się że cokolwiek z niego się dowiem.
Dziś mam wizytę u gina.
To co jest pewne to że nie chcę długo czekać. Psychicznie czuję się bardzo na siłach.Fizycznie tym bardziej.

Pewnie że pozwolimy. To dobrze że czujesz się psychicznie silna nie każda potrafi to powiedzieć po tak krótkim okresie czasu. Najpierw sie upewnij u lekarz czy wszystko w porządku z kobiecymi sprawami. Ja bym radzila poczekac ja moje starania zaczelam w 3 cyklu teraz jest juz 5 cykl i mam cichą nadzieję że sie udalo ( dzis powinnam miec @ ) z testem wstrzymam sie do soboty. Pozdrawiam trzymajcie się dlugo mnie nie bylo bo przesiadaywalam na forum :Staramy się po poronieniu....

[Moderna]

katarzynka chyba poronilysmy w podobnym czasie, ja mialam zabieg 8.11 w 8 tygodniu ciazy.

Zdecydowalam, ze sie jednak zaszczepie na ospe. Szczepionka juz wybrana, jutro ide na pierwsza dawke, kolejna za ok. 4 tygodnie (mam nadzieje, ze uda mi sie jeszcze przed swietami), i o dziecko bede sie mogla starac w kwietniu... to spory kawalek czasu i mam nadzieje, ze nie zmienie zdania

Trzymajcie sie!

[madzik2221]

Napisane przez katarzynka00

pozwolicie pobyć z wami?

U mnie to też świeży temat
10dni temu wróciłam ze szpitala
Mojemu maleństwu przestało bić serduszko w 9tyg
Nie mam jeszcze wyniku histo,i nie spodziewam się że cokolwiek z niego się dowiem.
Dziś mam wizytę u gina.
To co jest pewne to że nie chcę długo czekać. Psychicznie czuję się bardzo na siłach.Fizycznie tym bardziej.

Witaj.Jasne ze pozwolimy.Pisz co cie boli,martwi etc. a my postaramy sie pomoc i wesprzec bo niestety nie kazda z nas ma wsparcie wsrod bliskich.Przykro mi ze ciebie tez to spotkalo i ciesze sie ze dosc szybko sie zbierasz po tym # Trzymam za ciebie kciuki

[measia]

Napisane przez justa878

Hej!!
Chciałam Wam powiedzieć dziewczynki, że udało nam się zafasolkować i odebrałam dzisiaj betę - 324

Ja miesiączkę miałam 19.10, a pierwszy test, ale bardzo niewyraźnie wyszedł 13.11 , a wczoraj, 16.11 była piękna kreska. Ale to też zależy od długości cyklu - ja w tym miesiącu miałam 28 dni, albo nawet krócej.

[katarzynka00]

Serdecznie dziękuję za miłe przyjęcie

Napisane przez Madziara 26

Pewnie że pozwolimy. To dobrze że czujesz się psychicznie silna nie każda potrafi to powiedzieć po tak krótkim okresie czasu. Najpierw sie upewnij u lekarz czy wszystko w porządku z kobiecymi sprawami. Ja bym radzila poczekac ja moje starania zaczelam w 3 cyklu teraz jest juz 5 cykl i mam cichą nadzieję że sie udalo ( dzis powinnam miec @ ) z testem wstrzymam sie do soboty. Pozdrawiam trzymajcie się dlugo mnie nie bylo bo przesiadaywalam na forum :Staramy się po poronieniu....

jestem dość silną kobietą z natury, co nie znaczy że mnie to nie podłamało.Dużo pracuję nad sobą i tylko moja w tym zasługa że jestem w takim stanie.
Od samego początku starałam się sobie wytłumaczyć i wpoić że nie jestem niczemu winna.Nie mam nic na swoim sumieniu czym mogłaby zaszkodzić.
Popieram teorię że natura sama eliminuje najsłabszych i nie doszukiwałam się drugiego dna.
Wszystko potrafię pojąć, choć przykro jest swoją drogą.
Lżej było mi znosić smutek, bo mam córeczkę 16'to miesięczną.
W najsłabszych kryzysowych momentach bardzo oddziaływały na nią moje emocje i miała problemy ze snem, była dość niespokojna itp
Przy niej musiałam trzymać się w garści.
Dużą podporą okazał się też mąż, siostra.Nie zostałam sama ze wszystkim.


Wróciłam właśnie od lekarza.Nic niepokojącego nie powiedział.
Na wyniku histo również nic konkretnego.Po prostu obumarcie tkanek.
Muszę odebrać wyniki.Na razie on miał do nich wgląd przed wizytą.

Postanowiłam czekać 2 cykle, co do końca nie jest zgodne z teorią mojego lekarza.Poinformowałam go że wcześniej się zobaczymy


W takim razie trzymam kciuki za ciebie i będę zaglądać za wiadomościami/newsami

Napisane przez Moderna

katarzynka chyba poronilysmy w podobnym czasie, ja mialam zabieg 8.11 w 8 tygodniu ciazy.

tak, ja też w tym dniu miałam zabieg
Serduszko przestało bić 9w4d, a zabieg miałam 11w4d

[no_existence]

Poroniłam dokładnie tydzień temu - 19.11.2010. Był to 6 tydzień ciąży. Gdy się wszystko zaczęło pojechałam do mojego lekarza - nie kazał zostawać mi w szpitalu - mogłam przez to przejść w domu. Wiedział, że ciężko bym to zniosła wśród ciężarnych, rodzących... . Tylko po weekendzie do kontroli - seria badań i dowiedziałam się, że się wszystko samo ładnie oczyściło. Nie zabronił nam się starać od razu, ale powiedział że w cyklu po poronieniu dużych szans nie mamy, ale w następnych owszem. Czułam, że z tą ciążą było coś nie tak - niski przyrost bHCG, dwa tyg. przed poronieniem 18.87, tydzień przed poronieniem 148.15 . Ciężko było przez kilka dni, ale mój lekarz pomógł mi przez to przejść i nie pozbawia mnie nadziei na przyszłość... Trzymajcie kciuki - w poniedziałek ostatnia kontrola u lekarza i bierzemy się do dzieła...

[madzik2221]

Napisane przez no_existence

Poroniłam dokładnie tydzień temu - 19.11.2010. Był to 6 tydzień ciąży. Gdy się wszystko zaczęło pojechałam do mojego lekarza - nie kazał zostawać mi w szpitalu - mogłam przez to przejść w domu. Wiedział, że ciężko bym to zniosła wśród ciężarnych, rodzących... . Tylko po weekendzie do kontroli - seria badań i dowiedziałam się, że się wszystko samo ładnie oczyściło. Nie zabronił nam się starać od razu, ale powiedział że w cyklu po poronieniu dużych szans nie mamy, ale w następnych owszem. Czułam, że z tą ciążą było coś nie tak - niski przyrost bHCG, dwa tyg. przed poronieniem 18.87, tydzień przed poronieniem 148.15 . Ciężko było przez kilka dni, ale mój lekarz pomógł mi przez to przejść i nie pozbawia mnie nadziei na przyszłość... Trzymajcie kciuki - w poniedziałek ostatnia kontrola u lekarza i bierzemy się do dzieła...

Witaj.Przykro mi ze przeszlas przez to co my.Z tego co piszesz lekko nie bylo ale sobie radzisz,tak trzymaj Co do staran proponuje ci poczekac do pierwszej @ a potem zacznijcie starania.Pozwol troche odpoczac organizmowi i sobie.Wiem ze chcielibyscie jak najszybciej zaczac wszystko ale czasami warto poczekac.Ja zaszlam zaraz po pierwszej @ i obecnie jestem w 25 tc.jestem bardzo szczesliwa mimo iz nie bylam gotowa na kolejna ciaze.Teraz nie zaluje bo mam Skarb pod sercem Zycze Ci i wiem ze Ci sie uda.Trzymam kciuki za wizyte i starania Powodzenia

[no_existence]

nam lekarz wręcz zalecił starania - z jednej strony można się odstresować - wiadomo - sex z ukochanym mężczyzną to rewelacja - z drugiej strony zawsze jest szansa na wymarzoną kruszynkę. Trzymamy się tej wersji. Jak na razie mój lekarz mnie nie zawiódł. Ufam mu, bo chodzę do niego 12 lat, od 8 m-cy staramy się o dzidzię i dzięki niemu przeszłam bezboleśnie przez ten okres pomimo bardzo bolesnych (rzekomo) niektórych badań. Wydaje mi się, że jeżeli nawet po tak wielkiej stracie jaką jest poronienie kobieta czuje się gotowa na kolejną ciążę - powinna próbować. Może inaczej wygląda sprawa w przypadku gdy konieczne jest łyżeczkowanie - wtedy faktycznie lepiej poczekać ,tak jak mówił mój lekarz, nawet 6 m-cy.

Czy któraś z Was starała się o dzidzię zaraz po poronieniu? Jakie są Wasze doświadczenia?

[madzik2221]

Napisane przez no_existence

nam lekarz wręcz zalecił starania - z jednej strony można się odstresować - wiadomo - sex z ukochanym mężczyzną to rewelacja - z drugiej strony zawsze jest szansa na wymarzoną kruszynkę. Trzymamy się tej wersji. Jak na razie mój lekarz mnie nie zawiódł. Ufam mu, bo chodzę do niego 12 lat, od 8 m-cy staramy się o dzidzię i dzięki niemu przeszłam bezboleśnie przez ten okres pomimo bardzo bolesnych (rzekomo) niektórych badań. Wydaje mi się, że jeżeli nawet po tak wielkiej stracie jaką jest poronienie kobieta czuje się gotowa na kolejną ciążę - powinna próbować. Może inaczej wygląda sprawa w przypadku gdy konieczne jest łyżeczkowanie - wtedy faktycznie lepiej poczekać ,tak jak mówił mój lekarz, nawet 6 m-cy.

Czy któraś z Was starała się o dzidzię zaraz po poronieniu? Jakie są Wasze doświadczenia?

dziwna dosyc sprawa bo do tej pory slyszalam zeby lepiej odczekac co najmniej 3 m-ce.no ale co lekarz to inna opinia i skoro wam wrecz zalecil a ty czujesz sie na silach to nic tylko brac sie do roboty

ja po poronieniu sie nie staralam tylko jak pisalam zaszlam "przez przypadek" skonczyla sie pierwsza @ w czerwcu,w lipcu test i 2 kreski na poczatku szok bo jak to dalej bedzie i ze tak szybko to wszystko a potem juz tylko wielka radosc i strach ktore towarzysza mi do tej pory.Takie kobiety jak my nigdy nie przestana sie martwic i zawsze cos bedzie nas niepokoilo,chocby najmniejszy szczegol ale bedzie.Nie mamy na to wplywu bo w koncu stracilysmy nasze Aniolki.I wiem jedno zadna z nas o nich nie zapomni bo juz na zawsze zagoscily w naszych serduszkach

[Lukasz_sh]

a wiecie ja poronilam 15kwietnia br mozna powiedziec ze nie uwazalam i poronilam znowu 3 wrzesnia br ciezko jest zajsc w ciaze u mnie staralismy sie od razu po poronieniu i zobaczcie dopiero w sierpniu cos wyszlo i i tak kicha

[zaba5]

Witam,
Czytając Wasze posty pomyślałam że i ja opiszę swoje przejścia. Prawie rok po ślubie stwierdziliśmy z mężem że czas odstawić tabl. i postarać się o dzidziusia. Udało się tyle że równo po roku odkąd zaczęliśmy się starać. Radość ogromna - wreszcie na teście dwie kreseczki !! Telefon gorący bo z radości chcieliśmy powiadomić wszystkich.
Niestety nie trwała ona długo, na początku 6 tc silny ból podbrzusza i krwawienie . Organizm oczyścił się sam.
Wytłumaczyłam sobie że tak widocznie miało być, ale moje pragnienie posiadania dzidziusia było coraz silniejsze. Oczywiście staraliśmy się dalej i tak moje życie kręciło się od @ do @. Mijał kolejny rok.
Zaczęłam coraz bardziej się dołować tym bardziej że mam 33 lata a od gina słyszałam że jeszcze czas . W końcu postanowiłam zmienić lekarza ( moja cierpliwość się skończyła).
Na wizytę do nowego gina byłam umówiona w dniu w którym miałam dostać @ (wizyta w ramach NFZ wyznaczona 1,5 mieś wcześniej, wiec zamartwiałam się aby jej nie dostać zanim nie odbędę wizyty).
Pan doktor spokojnie wysłuchał co i jak następnie mnie zbadał i zlecił badania wpisując mi na skier. diagnozę bezpłodność.
Wracając do domu rozmawiałam z mama przez tel. i płakałam - dlaczego mnie to spotkało !!!
A teraz najlepsze - @ nie dostałam .
Obecnie jestem w 25 tc .
Na początku bałam się bardzo, że będzie powtórka i na wszelki wypadek tym razem nic nikomu z mężem nie mówiliśmy, rodzinka dowiedziała się dopiero jak miałam potwierdzenie bad. usg na którym widziałam już bijące serduszko mojego synka .
Tak więc trzymam kciuki i życzę aby i do Was jak najszybciej zapukało szczęście

[asiago]

Napisane przez Lukasz_sh

a wiecie ja poronilam 15kwietnia br mozna powiedziec ze nie uwazalam i poronilam znowu 3 wrzesnia br ciezko jest zajsc w ciaze u mnie staralismy sie od razu po poronieniu i zobaczcie dopiero w sierpniu cos wyszlo i i tak kicha

Hej, co u ciebie? Dawno się nie udzielałaś na forum...zastanawiałam się co u ciebie, poprawiło się trochę?
U mnie wydawało się że nie jest dobrze, że mogę stracić tą ciażę, ale tydzień leżenia i brania duphastonu zmienił wszystko, zagrożenie minęło, obu maluszkom bije serduszko...to jest ciąża bliźniacza dwujajowa, dwukosmówkowa.
Mój gin stwierdził że to rekompensata utraconej ciąży...

[Lukasz_sh]

hej asiu to gratulacje u mnie gorzej nawet sie pisac juz nie chce

[asiago]

Napisane przez Lukasz_sh

hej asiu to gratulacje u mnie gorzej nawet sie pisac juz nie chce

A myślałam że już może lepiej i finansowo i w ogóle,eh jakie to całe źycie bywa do du..

[aniela40]

witajcie.
kolejny raz sie nie udało
mialam sie pochwalić II kreseczkami niestety dostałam spózniony @ po 4 dniach az sie poryczałam i załamałam bo miałam wielką nadzieje
ja juz nie potrafie o niczym innym myslec ,jak mam dobrze obliczyc dni płodne-już jestem durna

[madzik2221]

Napisane przez aniela40

witajcie.
kolejny raz sie nie udało
mialam sie pochwalić II kreseczkami niestety dostałam spózniony @ po 4 dniach az sie poryczałam i załamałam bo miałam wielką nadzieje
ja juz nie potrafie o niczym innym myslec ,jak mam dobrze obliczyc dni płodne-już jestem durna

nie zalamuj sie bo to nic ci nie da.trzeba wierzyc ze bedzie dobrze i ze sie uda wiem ze latwo sie mowi ale czasami lepiej nie myslec za duzo o jakiejs sprawie.po co sie zadreczac.glowa do gory.uda sie w koncu

[amilcia]

Witam. Jestem tu, bo spotkało mnie to samo co Was. We wtorek 30 listopada samoistnie poroniłam w 6 tygodniu ciąży. Tak bardzo się cieszyłam, że będę mieć tą kruszynkę. Jak to przetrwać? Poradźcie. Czytałam, ze niektóre z Was zaczynają starania. Rzyczę Wam aby się udało.

[asiago]

Napisane przez amilcia

Witam. Jestem tu, bo spotkało mnie to samo co Was. We wtorek 30 listopada samoistnie poroniłam w 6 tygodniu ciąży. Tak bardzo się cieszyłam, że będę mieć tą kruszynkę. Jak to przetrwać? Poradźcie. Czytałam, ze niektóre z Was zaczynają starania. Rzyczę Wam aby się udało.

WitajBardzo mi przykro że również straciłaś swoją kochaną kruszynkę, doskonale rozumiem co czujesz, pierwszy miesiąc będzie najgorszy, każda z nas róźnie to przechodziła, ale myślę że ten pierwszy miesiąc był chyba najtrudniejszy, ciągły płacz, pustka i ogromny ból po stracie, niestety ktoś kto tego nie przeżył nie zrozumie...dla niektórych to był tylko zarodek, dla nas aniołkowych mam nasze kochane maleństwo. Z czasem na szczęście ból jest mniejszy, bez żalu udaje się spojrzeć na inne kobiety w ciąży i cieszyć się ich radością, łzy nie są już tak częste, ale pamięć o tej małej kruszynce pozostaje na zawsze... Najważniejsze żebyś miała teraz oparcie w bliskich, ja niestety nie miałam, ale pomoc i zrozumienie znalazłam tutaj, myślę że Ty również znajdziesz tutaj wsparcie, pisz kiedy masz ochotę, tutaj możesz się wypłakać, wyzalić, poradzić się...wiem że teraz to niewiele dla ciebie znaczy, ale czas leczy rany i wierz mi za jakiś czas będzie lepiej. Wiele z nas tutaj rozpoczęło starania z pozytywnym skutkiem, mi dzisiaj wybił 8 tydzień ciąży, wciąż boję się czy jej nie utracę, bo jest zagrożona, ale najgorsze jest już chyba za nami...a co jest najlepsze w tym wszystkim pod moim sercem biją dwa małe serduszka moich maluszków, co mój lekarz odbiera jako rekompensatę za tamtą stratę. Jeszcze wszystko przed Tobą, niedługo pewnie sama będziesz rozpoczynała starania, a póki co trzymaj się cieplutko kochana, wiem że święta to będzie trudny czas dla ciebie, ale wierzę że nowy rok przyniesie same dobre nowiny

[amilcia]

asiago - dziękuję za odpowiedź. Trzymam kciuki za Twoje dzieciaczki. Mój mąż zawsze marzył o bliźniakach. Mamy już córeczkę (4 lata) - pragnie mieć rodzeństwo, jeszcze nie wiem jak jej to powiem, że dzidziuś umarł.
Niestety nie mam tu rodziny oprócz męża i córki nikt nie może mnie wesprzeć. Jedyna koleżanka za 1,5 miesiąca ma rodzić. Czy będę umiała się cieszyć jej szczęściem? Boję się powrotu do pracy. Tam same kobiety - rzadna nie wie co to poronienie

[asiago]

Napisane przez amilcia

asiago - dziękuję za odpowiedź. Trzymam kciuki za Twoje dzieciaczki. Mój mąż zawsze marzył o bliźniakach. Mamy już córeczkę (4 lata) - pragnie mieć rodzeństwo, jeszcze nie wiem jak jej to powiem, że dzidziuś umarł.
Niestety nie mam tu rodziny oprócz męża i córki nikt nie może mnie wesprzeć. Jedyna koleżanka za 1,5 miesiąca ma rodzić. Czy będę umiała się cieszyć jej szczęściem? Boję się powrotu do pracy. Tam same kobiety - rzadna nie wie co to poronienie

My też mamy córeczkę, w lutym skończy 4 lata, więc kiedy poroniłam miała 3,5. Bardzo to przeżyła, płakała, tymbardziej że miesiąc później moja bratowa urodziła, a moja córka pytała dlaczego jej siostrzyczka umarła a ona żyje? Siostrzyczka, bo tak wybraliśmy w szpitalu kiedy wypełniali nam dokumenty do usc żeby zarejestrować dziecko martwo urodzone(potrzebne było do pzu). To był bardzo trudny okres dla nas wszystkich, ale dzięki córce było mi lżej, przecież dla niej musiałam być dzielna, to ona dawała mi siłę żeby rano po prostu wstać z łóżka. Zanim ją urodziłam też straciłam jedno maleństwo i długo walczyłam żeby zajść znowu w ciążę, była takim wyczekanym dzieckiem, a teraz bardzo pomogła mi dojść do siebie. To na pewno bardzo trudna sytuacja dla ciebie z tą koleżanką, wiesz to jeszcze 1,5 m-ca więc może będzie ci już lepiej, ale na pewno będzie ciężko, ja 2 tyg po wyjściu ze szpitala byłam nad morzem na krótkich wczasach żeby trochę odpocząć, zdystansować się od tego wszystkiego, jednego dnia pojechaliśmy do ikei a tam co druga kobieta była w widocznej ciąży, płakałam tam jak bóbr, nie mogłam na nie patrzeć, pytałam dlaczego ja a nie one? Ale to minęło, jeszcze zanim zaszłam znowu w ciążę potrafiłam już cieszyć się szczęściem innych...

[kasiek64]

Witaj amilcia. Jest mi bardzo przykro, że też musisz przeżywać tragedię utraty wyczekiwanego maleństwa. Jesteśmy z Tobą i wierz mi za jakiś czas będziesz mogła z mniejszym bólem spojrzeć na to, co się stało.
Jeśli chodzi o koleżankę to naprawdę jeszcze 1,5 miesiąca. U mnie było tak, że równo miesiąc po moim poronieniu 09 września urodziła się mojego kuzyna córcia, której mam być chrzestną. Z początku myślałam, że nigdy nie spojrzeć na to dziecko, bo za bardzo przypomina mi o bólu, jaki przeszłam, ale jak pojechaliśmy na wszystkich świętych to zakochałam, się w tej małej.
Pisz do nas jak tylko będziesz miała ochotę. Na pewno wszystkie cie tu wesprzemy teraz w bólu,a potem w staraniach o nowy cud.

[madzik2221]

Napisane przez amilcia

Witam. Jestem tu, bo spotkało mnie to samo co Was. We wtorek 30 listopada samoistnie poroniłam w 6 tygodniu ciąży. Tak bardzo się cieszyłam, że będę mieć tą kruszynkę. Jak to przetrwać? Poradźcie. Czytałam, ze niektóre z Was zaczynają starania. Rzyczę Wam aby się udało.

Witaj
dziewczyny maja racje mozesz tu pisac kiedy chcesz i co chcesz,z kazdym tematem sie mozesz do nas zwrocic.Jestesmy tu po to zeby wesprzec takie kobiety jak ty.
Przykro mi ze musialas dolaczyc do naszego grona Kazda z nas przeszla przez podobne pieklo.I niektore tak jak ty nie mialy i do tej pory nie maja wsparcia w bliskich.Wiec jesli tylko masz ochote pisz,wyplakuj sie bo za to sie nie placi a jaka ulga.
Co do kobiet w ciazy i malych dzieci to narazie bedziesz miala taki odruch o jakim dziewczyny pisza.Ja tez nie moglam patrzec na kobiety z brzuszkami i z wozkami.Szok,przerazenie, bol to uczucia ktore nam towarzysza po tym jak tracimy swoje Skarby.Ale przychodzi czas kiedy zaczyna sie wszystko przejasniac i jest lepiej.
Sama przez to przeszlam a teraz jestem w 26tc i nie wyobrazam sobie zycia bez mojego Skarba
Trzymaj sie cieplo i pisz tak czesto jak to ci potrzebne

[measia]

Napisane przez aniela40

witajcie.
kolejny raz sie nie udało
mialam sie pochwalić II kreseczkami niestety dostałam spózniony @ po 4 dniach az sie poryczałam i załamałam bo miałam wielką nadzieje
ja juz nie potrafie o niczym innym myslec ,jak mam dobrze obliczyc dni płodne-już jestem durna

ja robilam to samo co ty i przestalam w koncu patrzec czy jest dzien plodny czy nie, szlam z tz do lozka kiedy mielismy na to ochote. 25 pazdziernika powiedzialm sobie, ze to ostatni test, ktory robie bo zwariuje i wyszedl pozytywny. gdybym patrzela na dzi plodne i liczyla nie zaciazylabym, okazalo sie, ze zaszlam w ciaze ok 28 dni od ostatniej miesiaczki zostaw kalendarz i zacznij sie cieszyc posiadeniem mezczyzny w lozku

[amilcia]

Cześć. Dziękuję za tak miłe przyjęcie. Z dnia na dzień jest mi lepiej - tak jak mówiłyście - tylko czas pomoże. We wtorek mam wizytę - boję się - mam nadzieję że nie będę musiała iść na zabieg łyżeczkowania, że wszystko0 samo się oczyści. Ciekawa też jestem czy moja gin. zleci mi jakieś badania w celu wykrycia przyczyny poronienia.
aniela40 - ja też nie mogłam trafić na te dni płodne, pomogły mi tesy owulacyjne, z nimi trafiliśmy od razu, no ale moja radość trwała tylko 5 tygodni.

[aniela40]

Napisane przez amilcia

aniela40 - ja też nie mogłam trafić na te dni płodne, pomogły mi tesy owulacyjne, z nimi trafiliśmy od razu, no ale moja radość trwała tylko 5 tygodni.

jeszcze nam sie uda i bedziemy szczęśliwe -buziaki

[measia]

dzis dowiedzialam sie, ze moj Maluszek nie rozwija sie i nie bije serduszko

[katarzynka00]

Napisane przez amilcia

Cześć. Dziękuję za tak miłe przyjęcie. Z dnia na dzień jest mi lepiej - tak jak mówiłyście - tylko czas pomoże. We wtorek mam wizytę - boję się - mam nadzieję że nie będę musiała iść na zabieg łyżeczkowania, że wszystko0 samo się oczyści. Ciekawa też jestem czy moja gin. zleci mi jakieś badania w celu wykrycia przyczyny poronienia.
aniela40 - ja też nie mogłam trafić na te dni płodne, pomogły mi tesy owulacyjne, z nimi trafiliśmy od razu, no ale moja radość trwała tylko 5 tygodni.

mi nie zalecił.W badaniu histopatologicznym również nie stwierdzono powodu.

Napisane przez measia

dzis dowiedzialam sie, ze moj Maluszek nie rozwija sie i nie bije serduszko

przykre to, smutne i okrutne.
Nas wszystkie to spotkało, i wiemy co czujesz
Przytulam wirtualnie

[pm1408]

Cześć Dziewczyny,
chciałabym się do Was dołączyć, ponieważ 10.11 miałam zabieg łyżeczkowania.
Otrzymałam wynik hist. i nie stwierdzono kosmków...
podejrzewali ciążę pozamaciczną...przy poronieniu wogóle nie krwawiłam.
Miałam drobne brązowe plamienia.
I to mnie zastanawia?
W poniedziałek idę do szpitala porozmawiać z lekarzem...