On chce przerwy :(

[Karolina9_5]

Witajcie, piszę tutaj ponieważ chciałabym poznać waszą opinię i ewentualnie prosić o radę Jestem z moim chłopakiem od października 2017 roku. Układało nam się od początku dobrze choć obydwoje byliśmy po rozstaniu podjęliśmy decyzję,że chcemy spróbować zbudować związek. Ja mam 24 lata ,a on 30.Nigdy nie odczuwaliśmy różnicy wieku ponieważ ja zawsze byłam bardziej dojrzała i otaczałam się starszymi od siebie ludźmi Ostatnio mieliśmy dla siebie trochę mniej czasu ,mniej rozmawialiśmy. On zaczął więcej pracować ,bo odkłada na remont mieszkania przez co jest przemęczony,podminowany i ogólnie ma gorsze samopoczucie. Ja starałam się to rozumieć i go wspierać, jednocześnie "schodząc" z drogi. Dziś rano poprosił mnie o to żebyśmy zrobili sobie przerwę,że on musi sobie wszystko poukładać bo przez to zabieganie gdzieś się w tym wszystkim pogubił i ma siano w głowie. Absolutnie nie mówił o rozstaniu tylko poprosił o czas. Powiedziałam,że nie będę się odzywać przez dwa tygodnie ,a po tym czasie pogadamy. Jeśli będzie chciał wcześniej sam się ma odezwać. W poprzednim związku też mieliśmy dać sobie czas na zasadzie bycia przyjaciółmi i skończyło się to tak,że ciągle ze sobą rozmawialiśmy,w zasadzie nie sypialismy tylko ze sobą,a oprócz tego robiliśmy wszystko jak do tej pory. Przez co nie mieliśmy czasu żeby za sobą zatęsknić lub ewentualnie dojść do wniosku o co nam chodzi. Dlatego to ja podjęłam decyzję,że nie będę się w ogóle do niego odzywać aby dać i mi i jemu czas na tęsknotę i ułożenie wszystkiego w głowach. Przyjaciółki i bliscy mówią żeby poczekać ,bo czasami warto. Ja również znam kilka par ,które po takiej przerwie są ze sobą do dziś ,bo zrozumieli jak są dla siebie ważni Jakie są wasze doświadczenia w takiej sytuacji ? Ewentualnie co o tym sądzicie i co byście sami zrobili ?

[vanillasky94]

Możliwe, że jest tak że naprawdę potrzebuje czasu tylko dla siebie, żeby się nad sobą i życiem zastanowić, szczególnie że piszesz, że ostatnio więcej pracuje. Z mojego doświadczenia jednak większość przerw się kończyła rozstaniem

[Karolina9_5]

Napisane przez vanillasky94

Możliwe, że jest tak że naprawdę potrzebuje czasu tylko dla siebie, żeby się nad sobą i życiem zastanowić, szczególnie że piszesz, że ostatnio więcej pracuje. Z mojego doświadczenia jednak większość przerw się kończyła rozstaniem

Dziękuję Ci za odpowiedź. Wiem,że tutaj jest 50/50 ale skoro już trochę się znamy to jeszcze te dwa tygodnie mogę jemu dać. Widziałam,że zaczyna mieć dość tego ,że tyle pracuje bo faktycznie wychodzi o 7:30 wraca 20-21 ale zależy jemu na szybkim zarobieniu pieniędzy żeby wykończyć mieszkanie. To jest typ ,który lubi mieć wszystko poukładane i przemyślane ,a taki kołowrotek w życiu faktycznie mógł mu trochę namieszać. Dlatego poczekam,nie będę się odzywać.

[vanillasky94]

Napisane przez Karolina9_5

Dziękuję Ci za odpowiedź. Wiem,że tutaj jest 50/50 ale skoro już trochę się znamy to jeszcze te dwa tygodnie mogę jemu dać. Widziałam,że zaczyna mieć dość tego ,że tyle pracuje bo faktycznie wychodzi o 7:30 wraca 20-21 ale zależy jemu na szybkim zarobieniu pieniędzy żeby wykończyć mieszkanie. To jest typ ,który lubi mieć wszystko poukładane i przemyślane ,a taki kołowrotek w życiu faktycznie mógł mu trochę namieszać. Dlatego poczekam,nie będę się odzywać.

No jasne, jeśli nie masz powodów, żeby mu nie wierzyć to też bym na Twoim miejscu poczekała, te dwa tygodnie to tyle co nic patrząc w dłuższej perspektywie.

[Mija62]

Poczekaj te dwa tygodnie.
Ale wydaje mi, że ten jego stan, który okreslasz jako przepracowanie, to wygląda, że już mu to chodziło po głowie, tylko nie wiedział jak Ci to przekazać.

[thirky]

ja nie wierzę w te "przerwy". wg mnie on chce zerwać ale nie wie jak to zrobić i nie jest do końca pewny, ale już nie kocha Cię tak jak kiedyś. w czym tu się można pogubić w związku jeśli nie w wątpliwościach czy się kogoś kocha i chce się z tą osobą być? więc on pewnie takie wątpliwości ma. masz dużą tolerancję jeśli tak spokojnie akceptujesz taką przerwę i myślisz ze to pomoże, nie wiem czy nie za dużą. wg mnie to zwiastuje koniec tego związku

[Pinkieee]

Sama prosilam o taka przerwe w poprzednim zwiazku, poniewaz tego zwiazku juz nie chciałam, ale balam sie ostatecznosci. Po tygodniowej przerwie napisalam ze potrzebuje kolejnego tygodnia, az w koncu zakonczylam, bo upewnilam sie ze nie chce tego zwiazku. Dla mnie przerwa jest niestety zawsze jednoznaczna.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Trzepotka]

Treść usunięta

[Karolina9_5]

Napisane przez Mija62

Poczekaj te dwa tygodnie.
Ale wydaje mi, że ten jego stan, który okreslasz jako przepracowanie, to wygląda, że już mu to chodziło po głowie, tylko nie wiedział jak Ci to przekazać.

Wiesz za każdym razem kiedy się spotykaliśmy mówił mi ,że ma już tego dość,że nie ma siły. Rzeczywiście ostatnio zachowuje się jak jakiś cybork pracuje dużo,mało je,mało śpi. Aż dziwię się,że może tak w ogóle funkcjonować, mogło się od tego w głowie pomieszać . To taki typ ,że jeśli coś sobie ubzdura tak jak ten szybki remont mieszkania to można go tylko wspierać ponieważ odwiedzenie go od tego przyniosło by tylko odwrotny efekt. Dlatego zgodziłam się na tą przerwę, bo wiem że jak ktoś ma mu poukładać w głowie i pomóc dojść do jakiś wniosków to tylko on sam. Gdybym teraz zaczęła jęczeć, błagać , naciskać i go osaczać to po pierwsze sama siebie bym skompromitowała ,a po drugie już całkiem namieszała

---------- Dopisano o 20:12 ---------- Poprzedni post napisano o 20:10 ----------

Napisane przez Pinkieee

Sama prosilam o taka przerwe w poprzednim zwiazku, poniewaz tego zwiazku juz nie chciałam, ale balam sie ostatecznosci. Po tygodniowej przerwie napisalam ze potrzebuje kolejnego tygodnia, az w koncu zakonczylam, bo upewnilam sie ze nie chce tego zwiazku. Dla mnie przerwa jest niestety zawsze jednoznaczna.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Dlatego ja powiedziałam dwa tygodnie i potem rozmawiamy więcej na pewno nie .

---------- Dopisano o 20:18 ---------- Poprzedni post napisano o 20:12 ----------

Napisane przez Trzepotka

Treść usunięta

Nie mieszkamy razem. Stwierdził rano,że on nie chce przerwy ode mnie bo ja nic nie zrobiłam i z mojej strony wszystko jest ok. Tylko ,że potrzebuje chwili dla siebie żeby wszystko ułożyć w głowie jeśli chodzi o jego osobę, bo się w tym wszystkim już sam zagalopował i po prostu musi wrócić do ładu ze sobą. Na początku chciał żebyśmy do siebie dzwonili albo chociaż pisali ale ja już to przerabiałam i wiem,że taka przerwa to już kompletnie jest bez sensu. Dlatego mówię dwa tygodnie,a jeśli zdecyduje ,że wcześniej już się ogarnął i chce porozmawiać to wie gdzie mnie szukać

[vhelsing]

Pytanie, jak dlugo trwal jego poprzedni zwiazek i kiedy go zakonczyl zanim zwiazal sie z toba. Moze byc tak ze nadal cos czuje do bylej i dopadla go tesknota i na prawde ma metlik w glowie, moze byc tak ze odezwala sie jego ex i cos kombinuje, a moze po prostu uznal ze jednak sie w waszym zwiazku nie odnajduje i chce dac ci czas na przyzwyczajenie do zycia bez niego. W kazdym razie taka "przerwa" po prawie 2 latach zwiazku raczej nic dobrego nie wrozy

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Karolina9_5]

Napisane przez vhelsing

Pytanie, jak dlugo trwal jego poprzedni zwiazek i kiedy go zakonczyl zanim zwiazal sie z toba. Moze byc tak ze nadal cos czuje do bylej i dopadla go tesknota i na prawde ma metlik w glowie, moze byc tak ze odezwala sie jego ex i cos kombinuje, a moze po prostu uznal ze jednak sie w waszym zwiazku nie odnajduje i chce dac ci czas na przyzwyczajenie do zycia bez niego. W kazdym razie taka "przerwa" po prawie 2 latach zwiazku raczej nic dobrego nie wrozy

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Rozstali się kilka lat przed naszym związkiem byli razem 3 lata. On twierdzi,że wtedy byli niedojrzali i to nie miało większego sensu. W międzyczasie miał kilka "znajomości" ale nic poważnego. Ona jest już po ślubie i ma malutkie dziecko. Cóż chyba nie ma co gdybać trzeba poczekać te dwa tygodnie i wóz albo przewóz

[PoPoo]

On to mieszkanie remontuje dla siebie czy dla was?



Bo jak dla was to myśle ze twoja bierna postawa doprowadziła do tej przerwy

[Frezja__]

Nie uznaję czegoś takiego jak przerwa. Dla mnie przerwa = rozstanie.

[Ellen_Ripley]

Napisane przez Frezja__

Nie uznaję czegoś takiego jak przerwa. Dla mnie przerwa = rozstanie.

Dokładnie. I ewentualnie można się za jakiś czas zejść (ale rozstając się liczyć z tym, że może do tego nie dojść), jeżeli uda się coś przemyśleć, rozwiązać część problemów, dogadać, a przede wszystkim docenić na nowo.

Autorko, weź pod uwagę to, że w czasie przerwy on niekoniecznie będzie tylko siedział i myślał, ale np. spotka się z kimś, zrobi coś, co było zarezerwowane dla związku. Zastanów się poważnie nad tym, czy będziesz potrafiła to w razie czego przełknąć.

[lady666macbeth]

hm...
dobrze że powiedziałaś o tym żeby przez 2 tygodnie nie mieć kontaktu. Jeśli będzie chciał odezwie się. Dobrze że nie naciskałaś na niego, nie wylewałaś swoich uczuć i żali...
ogólnie to opcje są dwie. Albo przestał Cię kochać i chce czasu żeby to zrozumieć, albo po prostu jest tak przemęczony że chce przerwy od wszystkiego.

[Karolina9_5]

Napisane przez lady666macbeth

hm...
dobrze że powiedziałaś o tym żeby przez 2 tygodnie nie mieć kontaktu. Jeśli będzie chciał odezwie się. Dobrze że nie naciskałaś na niego, nie wylewałaś swoich uczuć i żali...
ogólnie to opcje są dwie. Albo przestał Cię kochać i chce czasu żeby to zrozumieć, albo po prostu jest tak przemęczony że chce przerwy od wszystkiego.

Dziękuję za wszystkie odpowiedzi Nie wylewałam swoich uczuć i żali,bo uważam że w tej sytuacji to bez sensu i nic by to nie zmieniło. Ewentualnie tylko bardziej zamieszało. Myślę,że powinnam uszanować jego prośbę ale tak jak mówię tylko przez dwa tygodnie. To taki typ człowieka ,który musi dojść do ściany żeby sobie wszystko samemu poukładać i nikt niestety jemu w tym nie pomoże. Ja sama jestem trochę samotnikiem i wiem,że nawet będąc w związku potrzeba czasami pobyć samemu i ma się prawo do własnego życia co nie oznacza,że się nie kocha Co do innych kobiet to wątpię,bo to nigdy nie był typ babiarza i flirciarza. Być może się mylę ale na tyle na ile go znam to jakoś nigdy specjalnie za kobietami się nie uganiał

[GooGooDolls]

Jestem w podobnej sytuacji i nie wiem, co robić. Od czwartku nie mam kontaktu z moim chłopakiem, on wyniósł się do rodziców, a mieszkaliśmy razem. Pokłóciliśmy się o konkretną rzecz, ale kłótnia przerodziła się w wyciąganie sobie też innych rzeczy, bardziej lub mniej sensownych. Od jakiegoś czasu nam się nie układało, dni były albo wybuchami złości albo milczeniem, w powietrzu wisiało napięcie, które czasem powstawało z naprawdę błahych powodów. W końcu on powiedział, że ma dość tej sytuacji, że jest zmęczony zastanawianiem się, co znowu się stało, dlaczego nie potrafimy ze sobą porozmawiać bez kłótni, że potrzebujemy czasu, żeby w odosobnieniu pomyśleć o naszej teraźniejszości, że może wtedy będziemy potrafili jakoś porozmawiać o przyszłości.

Jestem rozerwana, bo z jednej strony wiem, że czas na ochłonięcie nam się przyda, ale z drugiej bardzo boję się, że to nie jest tylko czas na ochłonięcie, tylko pierwszy krok do rozstania. Że kiedy będziemy osobno on pomyśli, że jest mu lepiej beze mnie, bez kłótni i sprzeczek, że za mną nie tęskni. Boję się, że kiedy w końcu się odezwie, to powie mi, że to wszystko przemyślał i chce się rozstać. Wiem, że nasz związek nie jest idealny, ale bardzo mi na nim zależy i nie wyobrażam sobie rozstania. Mimo wszystko bardzo go kocham i chcę z nim być, spróbować jakoś się porozumieć, sprawić, żeby dobre momenty dominowały nad złymi.

Nie wiem, co o tym wszystkim myśleć, ledwo powstrzymuję się, by się do niego nie odezwać. Chcę uszanować jego prośbę i dać mu czas, ale tak bardzo mnie to męczy, że czasem chcę go byle czym sprowokować do odezwania się, nawet napisać mu, żeby przyjechał zabrać rzeczy i dał mi już spokój, bo tak bardzo boję się, że ta sytuacja jest tylko odwlekaniem nieuniknionego...

[Karolina9_5]

Napisane przez GooGooDolls

Jestem w podobnej sytuacji i nie wiem, co robić. Od czwartku nie mam kontaktu z moim chłopakiem, on wyniósł się do rodziców, a mieszkaliśmy razem. Pokłóciliśmy się o konkretną rzecz, ale kłótnia przerodziła się w wyciąganie sobie też innych rzeczy, bardziej lub mniej sensownych. Od jakiegoś czasu nam się nie układało, dni były albo wybuchami złości albo milczeniem, w powietrzu wisiało napięcie, które czasem powstawało z naprawdę błahych powodów. W końcu on powiedział, że ma dość tej sytuacji, że jest zmęczony zastanawianiem się, co znowu się stało, dlaczego nie potrafimy ze sobą porozmawiać bez kłótni, że potrzebujemy czasu, żeby w odosobnieniu pomyśleć o naszej teraźniejszości, że może wtedy będziemy potrafili jakoś porozmawiać o przyszłości.

Jestem rozerwana, bo z jednej strony wiem, że czas na ochłonięcie nam się przyda, ale z drugiej bardzo boję się, że to nie jest tylko czas na ochłonięcie, tylko pierwszy krok do rozstania. Że kiedy będziemy osobno on pomyśli, że jest mu lepiej beze mnie, bez kłótni i sprzeczek, że za mną nie tęskni. Boję się, że kiedy w końcu się odezwie, to powie mi, że to wszystko przemyślał i chce się rozstać. Wiem, że nasz związek nie jest idealny, ale bardzo mi na nim zależy i nie wyobrażam sobie rozstania. Mimo wszystko bardzo go kocham i chcę z nim być, spróbować jakoś się porozumieć, sprawić, żeby dobre momenty dominowały nad złymi.

Nie wiem, co o tym wszystkim myśleć, ledwo powstrzymuję się, by się do niego nie odezwać. Chcę uszanować jego prośbę i dać mu czas, ale tak bardzo mnie to męczy, że czasem chcę go byle czym sprowokować do odezwania się, nawet napisać mu, żeby przyjechał zabrać rzeczy i dał mi już spokój, bo tak bardzo boję się, że ta sytuacja jest tylko odwlekaniem nieuniknionego...

Mi też jest bardzo ciężko,bo mieliśmy stały kontakt ze sobą i nie powiem jest to trochę jak odwyk dla narkomana Rozumiem Cię bardzo dobrze i jak chcesz pogadać to pisz na priv albo tutaj. W końcu nikt lepiej nie zrozumie drugiej osoby niż ta ,która jest w takiej samej sytuacji U nas też było napięcie ale dotyczące jego przepracowania i przemęczenia. Sprawy między nami mimo wszystko układały się dobrze i na tej płaszczyźnie zgrzytów nie było. Myślę,że najlepsze co możesz zrobić to uszanować jego decyzje i poczekać ale określ ten czas żeby to nie było ciągle coraz więcej bez jakichkolwiek konkretów.

[lady666macbeth]

Napisane przez Karolina9_5

Dziękuję za wszystkie odpowiedzi Nie wylewałam swoich uczuć i żali,bo uważam że w tej sytuacji to bez sensu i nic by to nie zmieniło. Ewentualnie tylko bardziej zamieszało. Myślę,że powinnam uszanować jego prośbę ale tak jak mówię tylko przez dwa tygodnie. To taki typ człowieka ,który musi dojść do ściany żeby sobie wszystko samemu poukładać i nikt niestety jemu w tym nie pomoże. Ja sama jestem trochę samotnikiem i wiem,że nawet będąc w związku potrzeba czasami pobyć samemu i ma się prawo do własnego życia co nie oznacza,że się nie kocha Co do innych kobiet to wątpię,bo to nigdy nie był typ babiarza i flirciarza. Być może się mylę ale na tyle na ile go znam to jakoś nigdy specjalnie za kobietami się nie uganiał

i bardzo dobrze
a co zrobisz jeśli on po 2 tygodniach nadal nie będzie wiedział czego chce? myślałaś nad taką możliwością?

[GooGooDolls]

Napisane przez Karolina9_5

Mi też jest bardzo ciężko,bo mieliśmy stały kontakt ze sobą i nie powiem jest to trochę jak odwyk dla narkomana Rozumiem Cię bardzo dobrze i jak chcesz pogadać to pisz na priv albo tutaj. W końcu nikt lepiej nie zrozumie drugiej osoby niż ta ,która jest w takiej samej sytuacji U nas też było napięcie ale dotyczące jego przepracowania i przemęczenia. Sprawy między nami mimo wszystko układały się dobrze i na tej płaszczyźnie zgrzytów nie było. Myślę,że najlepsze co możesz zrobić to uszanować jego decyzje i poczekać ale określ ten czas żeby to nie było ciągle coraz więcej bez jakichkolwiek konkretów.

Karolina, dzięki, że się odezwałaś! Czy uważasz/uważacie, że powinnam odezwać się do niego, jak długo będzie trwała taka przerwa? Co jeśli odpowie, że "nie wie i mam go nie naciskać"? (to by było w jego stylu)

Dodam jeszcze, że moja koleżanka uważa, że powinnam się do niego nie odzywać, nie wymuszać żadnego określonego czasu, tylko poczekać spokojnie, bo "pewnie miną dwa tygodnie i sam przyleci", a poza tym "jak mu nie dam szansy zatęsknić, to nie zatęskni".

[iLady]

Z doswiadczenia wiem, że najlepiej ie naciskac dopoki taka osoba sama nie uzna, że najgorsze minelo. Mialam takie przypadki i z reguly nie oznaczaly one zadnego zerwania.

[Karolina9_5]

Napisane przez lady666macbeth

i bardzo dobrze
a co zrobisz jeśli on po 2 tygodniach nadal nie będzie wiedział czego chce? myślałaś nad taką możliwością?

Myślałam Mam nadzieję,że będzie to wystarczający czas. Jeśli nie to mimo wszystko chciałabym się spotkać i porozmawiać żeby wiedzieć czy doszedł do jakichkolwiek wniosków.

---------- Dopisano o 14:45 ---------- Poprzedni post napisano o 14:43 ----------

Napisane przez GooGooDolls

Karolina, dzięki, że się odezwałaś! Czy uważasz/uważacie, że powinnam odezwać się do niego, jak długo będzie trwała taka przerwa? Co jeśli odpowie, że "nie wie i mam go nie naciskać"? (to by było w jego stylu)

Dodam jeszcze, że moja koleżanka uważa, że powinnam się do niego nie odzywać, nie wymuszać żadnego określonego czasu, tylko poczekać spokojnie, bo "pewnie miną dwa tygodnie i sam przyleci", a poza tym "jak mu nie dam szansy zatęsknić, to nie zatęskni".

Jeśli w jego stylu jest powiedzieć,że nie wie to moim zdaniem Ty powinnaś określić ten czas

---------- Dopisano o 14:48 ---------- Poprzedni post napisano o 14:45 ----------

Napisane przez iLady

Z doswiadczenia wiem, że najlepiej ie naciskac dopoki taka osoba sama nie uzna, że najgorsze minelo. Mialam takie przypadki i z reguly nie oznaczaly one zadnego zerwania.

Fajnie,że się odezwałaś. Potrzebujemy tutaj jakiejś pozytywnej informacji Skoro już jesteś po takich przejściach to powiedz czy odzywałaś się pierwsza? Chodzi mi o to,że ja dałam jemu te dwa tygodnie i zastanawiam się czy po tym czasie napisać i prosić o rozmowę czy czekać. Nie chcę nic wymuszać ani naciskać ale w końcu też jestem człowiekiem i mnie również ta sytuacja wiele kosztuje dlatego chciałabym wiedzieć na czym stoję.

[Epikea]

Ja nie wierzę, że przerwy dają coś dobrego. Dla mnie to by oznaczało koniec związku.

[I am Rock]

Też nie wierzę w żadne dobroczynne działanie przerw, bo dla mnie żądanie przerwy to ni mniej ni więcej, tylko "już nie mogę patrzeć na ciebie, kobieto, tylko muszę poukładać sobie w głowie, w jaki sposób ci to oznajmić".

[Karolina9_5]

Widzicie ,a ja mam takie wrażenie że po takich słowach większość z kobiet zaczyna wymuszać,zmuszać. Obrażać się na faceta,robić z siebie ofiarę i ogólnie wszystko co złe to on. Nie próbujemy tego zrozumieć i dać szansę tylko od razu,że go nie interesuje,ma kochankę albo Bóg wie co jeszcze. To też człowiek i ma prawo do tego żeby czasami pobyć samemu ze sobą. Wy tak nie macie nigdy ? Tak jak pisałam osobiście znam kilka par którym wyszło to na dobre , oczywiście znam też takie którym nie wyszło ale to raczej był już kompletnie zniszczony związek ,a przerwa miała chyba być łagodniejszym rozstaniem. Ale rozumiem i dziękuję za wasze opinie,bo w końcu po to założyłam wątek Pozdrawiam

[3d23842983a6357ec11121c0b2dc0194ed81d40b_604ff51fe6891]

Napisane przez Karolina9_5

Widzicie ,a ja mam takie wrażenie że po takich słowach większość z kobiet zaczyna wymuszać,zmuszać. Obrażać się na faceta,robić z siebie ofiarę i ogólnie wszystko co złe to on. Nie próbujemy tego zrozumieć i dać szansę tylko od razu,że go nie interesuje,ma kochankę albo Bóg wie co jeszcze.

No nie wiem, mnie się bardziej wydaje że sama sobie to wmawiasz, żeby móc karmić się nadzieją, że jak będziesz grzeczna i siedzieć cicho to wszystko będzie dobrze. W sensie nie wiem, może i będzie.

[Karolina9_5]

[1=3d23842983a6357ec11121c 0b2dc0194ed81d40b_604ff51 fe6891;86647832]No nie wiem, mnie się bardziej wydaje że sama sobie to wmawiasz, żeby móc karmić się nadzieją, że jak będziesz grzeczna i siedzieć cicho to wszystko będzie dobrze. W sensie nie wiem, może i będzie.[/QUOTE]

Ale ja nie mówię,że mam być grzeczna i siedzieć cicho. Tylko po prostu szanujmy się wzajemnie. Nie będę tego akceptować w nieskończoność ale te dwa tygodnie mnie nie zbawi i po tym czasie oczekuje konkretów.

[GooGooDolls]

Też uważam, że trzeba w tej sytuacji uszanować prośbę drugiej osoby. Oczywiście wiem, że zaraz ktoś napisze, że to dlatego, że napisałam wyżej, że jestem w podobnej sytuacji i po prostu jestem kolejną dziewczyną, która się oszukuje, czekając aż jej "książę" raczy się odezwać. Może tak jest. Ale doszłam do wniosku, że wymuszanie na drugiej osobie czegokolwiek w tej sytuacji jest najgorszą z opcji, bo nieuchronnie doprowadzi do rozstania. Nie wyobrażam sobie nieuszanowania takiej prośby i narzucania się w sytuacji, kiedy ktoś po/w trudnym okresie chce odpocząć. Dla mnie odpoczynek nie jest zawieszeniem relacji (ktoś może napisać, że to po to, żeby pobzykać na boku ). To nie jest taka przerwa i nie o to w niej chodzi. Jeśli ta przerwa skończy się rozstaniem, to w porządku, ale wymuszanie czegokolwiek, sprzeciwianie się, doprowadzą do tego samego, ale w szybszym tempie. A ja jednak wierzę, że po tym ochłonięciu uda nam się przeprowadzić jakąś rzeczową rozmowę.

[Karolina9_5]

Napisane przez GooGooDolls

Też uważam, że trzeba w tej sytuacji uszanować prośbę drugiej osoby. Oczywiście wiem, że zaraz ktoś napisze, że to dlatego, że napisałam wyżej, że jestem w podobnej sytuacji i po prostu jestem kolejną dziewczyną, która się oszukuje, czekając aż jej "książę" raczy się odezwać. Może tak jest. Ale doszłam do wniosku, że wymuszanie na drugiej osobie czegokolwiek w tej sytuacji jest najgorszą z opcji, bo nieuchronnie doprowadzi do rozstania. Nie wyobrażam sobie nieuszanowania takiej prośby i narzucania się w sytuacji, kiedy ktoś po/w trudnym okresie chce odpocząć. Dla mnie odpoczynek nie jest zawieszeniem relacji (ktoś może napisać, że to po to, żeby pobzykać na boku ). To nie jest taka przerwa i nie o to w niej chodzi. Jeśli ta przerwa skończy się rozstaniem, to w porządku, ale wymuszanie czegokolwiek, sprzeciwianie się, doprowadzą do tego samego, ale w szybszym tempie. A ja jednak wierzę, że po tym ochłonięciu uda nam się przeprowadzić jakąś rzeczową rozmowę.

Też tak uważam Obawiam się,że również nie do końca będę zrozumiana może nawet uznana za głupią i naiwną ale uważam,że trzeba się rozumieć wzajemnie. Kobiety mają jakąś taką paskudną cechę ,że im wszystko co najlepsze, zrozumienie najgorszych fanaberii, szacunek itd. itd. Ale w drugą stronę to już niekoniecznie.

[amillia]

Napisane przez Karolina9_5

Widzicie ,a ja mam takie wrażenie że po takich słowach większość z kobiet zaczyna wymuszać,zmuszać. Obrażać się na faceta,robić z siebie ofiarę i ogólnie wszystko co złe to on. Nie próbujemy tego zrozumieć i dać szansę tylko od razu,że go nie interesuje,ma kochankę albo Bóg wie co jeszcze. To też człowiek i ma prawo do tego żeby czasami pobyć samemu ze sobą. Wy tak nie macie nigdy ? Tak jak pisałam osobiście znam kilka par którym wyszło to na dobre , oczywiście znam też takie którym nie wyszło ale to raczej był już kompletnie zniszczony związek ,a przerwa miała chyba być łagodniejszym rozstaniem. Ale rozumiem i dziękuję za wasze opinie,bo w końcu po to założyłam wątek Pozdrawiam

No ale wy nawet nie mieszkacie ze sobą, bywa sam zapewne większość swojego czasu. Nie wyobrażam sobie tak czy siak w normalnym związku potrzeby odpoczynku od drugiej osoby, jak dla mnie z jego strony się coś wypaliło i musi sobie w głowie poukładać jak Ci to powiedzieć.