chłopak za dużo czasu spędza z rodziną

[noname0102]

Od prawie roku spotykam się z chłopakiem, od jakichś dwóch miesięcy mieszkamy razem. Zależy mi na min, fajnie spędza się nam razem czas.. Ale problem w tym, że odkąd ze sobą mieszkamy praktycznie go dla siebie nie mamy. Wcześniej był to związek na odległość i kiedy już się widzieliśmy, raczej spędzaliśmy czas razem.
On jest ze wsi, wszyscy tam są bardzo rodzinni, prawie każdą wolną chwilę spędzają razem.. Problem w tym, że mnie to strasznie męczy.
W sumie zawsze męczyły mnie spędy rodzinne, czy spędzanie czasu w większym gronie osób. Raz na jakiś czas ok.. Ale spotkania z kimś kilka razy w tygodniu, i prawie w każdy weekend to dla mnie za dużo.
Czuję się zmęczona i sfrustrowana.
Rodzina naciska, zawsze są jakieś komentarze kiedy np jedzie do nich sam, że mnie nie ma, jemu chyba też przez to jest przykro, staramy się iść na jakiś kompromis ale i tak jest źle. Np w zeszłym tyg widzieliśmy się z jego rodziną, w weekend też a teraz jeszcze mieliśmy w tym tygodniu tam jechać i była propozycja wyjazdu z nimi na kolejny weekend.. W dodatku ciągle uważa że spędzam z jego rodziną za mało czasu.
Na początku mi się wydawało że fajnie, że tam jest tak rodzinnie etc.. ale nie wiedziałam że aż do tego stopnia. W ogóle nie mam czasu dla siebie, chciałabym coś porobić sama albo tylko z nim a tak na prawdę po pracy w tygodniu jesli juz nikt nie przychodzi to jest czas tylko na to zeby coś ogarnac w domu i iść spać.
Tęsknię za nim bardzo, nie chcę go odciągać od rodziny i już nie wiem co mam robić.. Bo zazwyczaj słyszę, że skoro tęsknię to moge siedzieć z nim u jego rodziny np.. Ale mnie to wykańcza. Męczy. Mogę posiedzieć godzine, dwie, raz na jakiś czas wpaść na dłużej ale nie ciągle :/ Ze swoją rodziną np mam dobry kontakt ale nie wyobrażam sobie żebym mogła spędzać z nimi tyle czasu. Też by mnie to męczyło. Po prostu chciałabym jakiejś prywatności w związku, własnego życia

[oxojojoxox]

Rozmawiałaś z nim na ten temat? Postaw na otwarte karty i z nim porozmawiaj, tylko absolutnie nie obrażaj jego rodziny.

Spędzaj częściej czas z nim i z jego rodziną, to nie będzie mógł użyć wymówki, że skoro tęsknisz, to możesz siedzieć u jego rodziny. Po jakimś czasie możesz mu np. powiedzieć, że szanujesz jego relacje z rodziną, ale chciałabyś z nim spędzać więcej czasu sam na sam.

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

No coz nie pasujecie do siebie
Najlepiej poszukaj kogos mniej rodzinnego

[Rena]

Rodzina tzn kto? Mamusia? To sie nazywa nieodcieta pepowina, a nie "rodzinny". Rodzinny to on by byl, gdyby Ci zaproponowal slub i planowal dzieci. To by mozna mowic, ze doroslemu facetowi w glowie zakladanie rodziny. A tak to sie chowa za spodnica mamy i chce wiecznie grac synka.

Jak ma blizej 20 lat, to jeszcze bym mu dawala szanse, ale jak piszesz o kims po 30stce to niestety sprawa jest tak smutna, ze pozostaje juz tylko ewakuacja.

[6f270d4e8c6dcf778f6b7eaa339056f9e260a162_657a458271287]

Porozmawiaj z nim o tym, powiedz, że oczekujesz spędzania więcej czasu sam na sam. Nie zmuszaj się do wizyt u jego rodziny, nie tędy droga. Jeśli nic się nie zmieni, nie ma sensu kontynuować tego związku.

[Nimve]

Facet ma swoją kobietę w domu, zalążek własnej rodziny, ale zamiast spędzać z nią czas, woli każdą wolną chwilę lecieć do domku gdzie mamunia z tatuniem. Jak autorka tęskni, to se może przyjechać do nich. O kurna... Rozumiem dobre relacje z rodziną, ale takie coś wg mnie normalne nie jest. Tzn jest, jeśli chłop chce być wiecznym kawalerem, albo mieć żonę tylko po to, żeby była kolejnym klockiem do jego rodzinnej układanki, a nie towarzyszką i wybranką życia, to spoko. Tylko niech sobie najpierw taką znajdzie, której nie przeszkadza być co najwyżej jedną z wielu osób jego rodzinki, nikim specjalnym.

Masz racje autorko, spotykasz się z chłopakiem, a raczej z chłopczykiem jeszcze trzymającym się maminej spódnicy, a nie mężczyzną.

Ja bym nie liczyła w tym przypadku na żadne rozmowy. Skoro facet nie ma potrzeby spędzania z Tobą czasu na osobności, to żadna rozmowa nie sprawi, że zacznie mieć. Chłopczykowi się coś pomyliło, założył oddzielne gospodarstwo domowe, a nadal mentalnie nie wyniósł się ze starego domku. W sumie to i fizycznie, skoro wiecznie tam siedzi. Tylko Ci dupę zawrócił tym wspólnym zamieszkaniem.

Wiałabym aż by się za mną kurzyło. Wyobraź sobie Waszą przyszłość, dziecko. Chyba nie myślisz, że pozwolą Ci je wychować po Twojemu i bez jego krewnych dyszących Ci w kark. Brr..

[elvegirl]

Byłam kiedyś z takim facetem, nawet jak gdzieś jechaliśmy na weekend we dwoje, to w drodze powrotnej trzeba było zahaczyć o jego dom rodzinny i opowiedzieć jak było. Mnie to nie przeszkadzało, ale niektórych może to zwyczajnie dusić.



Autorko, to może wcale nie być kwestia nieodciętej pępowiny, tylko po prostu taka mentalność, taka rodzina, taki zwyczaj. Wielopokoleniowe gospodarki często tak właśnie wyglądają. Nie liczyłabym na to, że się to zmieni, ale pogadać wiadomo, trzeba. I to jak najszybciej, bo zwyczajnie szkoda czasu i Twojego i jego na te frustracje.

[green way]

A po kiego wyście już zamieszkali razem, żeby gościu miał dalej do rodzinnego domu? Przecież on i tak w większości tam przebywa, więc po co sobie komplikować życie? Myślę, że twój facet zupełnie nie kuma na czym polega dorosłe życie, związek i samodzielność, chyba powinniście o tym poważnie porozmawiać. Ja bym nie wytrzymała w takim stadle dłużej niż kilka godzin w miesiącu i poza tym nie widziałabym żadnego sensu ciągłego biegania do rodzinki z wizytami. Masakra jakaś...

[Jogurtowe_love]

Też by mnie to męczyło. Rozumiem spędzanie czasu z rodziną, ale nie spędzanie tam każdej wolnej chwili. Jesteście dorośli, kiedyś musicie też pobyć sami. Raczej nie licz na to że facet się zmieni. Jest do tego przyzwyczajony i takie życie mu odpowiada.

[Nimve]

Facet nawet nie ma jak dobrze poznać swojej dziewczyny, skoro w wolnym czasie tylko siedzą na kupie z jego familiadą. A wcześniej związek na odległość. Trochę to dziwne, że on nie chce się zbytnio dowiedzieć z kim jest. Tak jakby nie chodziło w tym związku, że chce być akurat z autorką, ale zwyczajnie mieć jakąś "babę".

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Napisane przez elvegirl

Autorko, to może wcale nie być kwestia nieodciętej pępowiny, tylko po prostu taka mentalność, taka rodzina, taki zwyczaj. Wielopokoleniowe gospodarki często tak właśnie wyglądają. Nie liczyłabym na to, że się to zmieni, ale pogadać wiadomo, trzeba. I to jak najszybciej, bo zwyczajnie szkoda czasu i Twojego i jego na te frustracje.

Też tak myślę. Jak na horyzoncie pojawi się ślub i dzieci to pewnie też propozycja, żeby budować się na działce koło jego rodziców

Nie pozostaje ci nic innego autorko jak zmienić faceta. Nie zabronisz mu utrzymywać tak zażyłego kontaktu z rodziną, a trudno żebyś ty też się całe życie zmuszała albo musiała wysłuchiwać komentarze jaka to jesteś nieużyta, bo wolisz sobotę spędzać po swojemu, a nie na herbatce u teściowej.

[Limonka2738]

Umarłabym.

To nic złego tak obiektywnie, fajnie jak wszyscy są w takim układzie zadowoleni, ale no nie jest to dla każdego.

Nie pasujecie do siebie, tego się nie przeskoczy.

Najlepiej dla niego znaleźć dziewczynę, ktora też jest taka towarzyska, po prostu. A najlepiej to zamieszkać obok rodziców.

Ty taka nie jesteś.

To nie jest tak, że z którymkolwiek z was jest coś nie tak. Po prostu nie pasujecie do siebie w ogóle.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 21:33 ---------- Poprzedni post napisano o 21:27 ----------

Napisane przez elvegirl

Autorko, to może wcale nie być kwestia nieodciętej pępowiny, tylko po prostu taka mentalność, taka rodzina, taki zwyczaj. Wielopokoleniowe gospodarki często tak właśnie wyglądają. Nie liczyłabym na to, że się to zmieni, ale pogadać wiadomo, trzeba. I to jak najszybciej, bo zwyczajnie szkoda czasu i Twojego i jego na te frustracje.

Sama pochodzę z takiej rodziny i dokładnie tak jest. Wszyscy mogą się godzinami odwiedzać, w moim domu rodzinnym zawsze pełno ludzi, gości, mama pobudowała specjalne pokoje dla gości, no tak lubi.

No ja lubię grać w gry, a ona siedzieć wieczorami na tarasie z babcią, ciocią, wujkiem i sąsiadami. Kto jej zabroni.

Nie rozumiem tego, ale rozumiem, że ma inne hobby i tyle.

[MsN]

Napisane przez noname0102

Od prawie roku spotykam się z chłopakiem, od jakichś dwóch miesięcy mieszkamy razem. Zależy mi na min, fajnie spędza się nam razem czas.. Ale problem w tym, że odkąd ze sobą mieszkamy praktycznie go dla siebie nie mamy. Wcześniej był to związek na odległość i kiedy już się widzieliśmy, raczej spędzaliśmy czas razem.
On jest ze wsi, wszyscy tam są bardzo rodzinni, prawie każdą wolną chwilę spędzają razem.. Problem w tym, że mnie to strasznie męczy.
W sumie zawsze męczyły mnie spędy rodzinne, czy spędzanie czasu w większym gronie osób. Raz na jakiś czas ok.. Ale spotkania z kimś kilka razy w tygodniu, i prawie w każdy weekend to dla mnie za dużo.
Czuję się zmęczona i sfrustrowana.
Rodzina naciska, zawsze są jakieś komentarze kiedy np jedzie do nich sam, że mnie nie ma, jemu chyba też przez to jest przykro, staramy się iść na jakiś kompromis ale i tak jest źle. Np w zeszłym tyg widzieliśmy się z jego rodziną, w weekend też a teraz jeszcze mieliśmy w tym tygodniu tam jechać i była propozycja wyjazdu z nimi na kolejny weekend.. W dodatku ciągle uważa że spędzam z jego rodziną za mało czasu.
Na początku mi się wydawało że fajnie, że tam jest tak rodzinnie etc.. ale nie wiedziałam że aż do tego stopnia. W ogóle nie mam czasu dla siebie, chciałabym coś porobić sama albo tylko z nim a tak na prawdę po pracy w tygodniu jesli juz nikt nie przychodzi to jest czas tylko na to zeby coś ogarnac w domu i iść spać.
Tęsknię za nim bardzo, nie chcę go odciągać od rodziny i już nie wiem co mam robić.. Bo zazwyczaj słyszę, że skoro tęsknię to moge siedzieć z nim u jego rodziny np.. Ale mnie to wykańcza. Męczy. Mogę posiedzieć godzine, dwie, raz na jakiś czas wpaść na dłużej ale nie ciągle :/ Ze swoją rodziną np mam dobry kontakt ale nie wyobrażam sobie żebym mogła spędzać z nimi tyle czasu. Też by mnie to męczyło. Po prostu chciałabym jakiejś prywatności w związku, własnego życia

Współczuję. Serio. Naprawdę.

To nie jest kwestia tego, że chłopak jest "rodzinny" tylko cierpi na syndrom "nie odciętej pępowiny" plus ta straszna mentalność tych ludzi. Powinnaś uciekać, bo tutaj szczęścia wg mnie nie znajdziesz, a same nieszczęścia i wybory, których nie chcesz.

W każdy weekend facet chce z rodziną spędzać dużo czasu? Udusiłabym się i czułabym się jakbym była przed jakimiś spotkaniami małżeńskimi przed ślubem, ale tutaj już u rodzinki bo przecież muszą poznać przyszłą synową, pooglądać ją sobie, a jeszcze wypytać o plany na przykład i światopogląd

Zero prywatności, dokładnie. Powinniście dużo czasu spędzać ze sobą. Czy koleś też nie jest aby czasem z rodziny katolickiej pożal się boże? Jeśli nie, to może mi się tylko coś wydawało...

Macie inne poglądy uważam i nie pasujecie do siebie. Porozmawiaj z nim i przedstaw mu swoje zdanie w tej kwestii, ale tu kompromisu nie ma.

Więc moje zdanie takie - koleś nie jest rodzinny. On pokazuje tą "postawą" co Cię czeka wkrótce jeśli się z nim zwiążesz. Także...Jak Ci to nie odpowiada i nie godzisz się na "takie warunki" to ewakuuj się jak najszybciej.

[Likka9]

Oj uważaj.
Moja przyjaciółka po 3 latach rozwodziła się z takim gościem. Jak ona była w pracy to on potrafił w tajemnicy jechać do swojej rodziny 50km i wracać zanim ona skończy . Byli z sobą kupę lat, cały czas myślala że się zmieni. Że po ślubie, że jak zamieszkają dalej (chciał się budować obok rodziców) itd. w końcu pękła.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[elvegirl]

[1=f8c2d375a73595a7890227c bb2d3acee309191de_62181c3 c5fcdf;87040991]Też tak myślę. Jak na horyzoncie pojawi się ślub i dzieci to pewnie też propozycja, żeby budować się na działce koło jego rodziców [/QUOTE]
Albo, zależnie od ilości rodzeństwa i wspólnych rodzinnych planów, zamieszkanie z żoną w domu rodzinnym, bo w przyszłości ów chłopak obejmie gospodarkę.

[c27114ece7e97a9e5dae0bed5be495ab318e4b93_5e17be829368c]

Tak z ciekawości: co ten chłopak tam robi tyle czasu? Ma tam swój pokój, swoje rzeczy? Pomaga przy gospodarce? Czy popija kawusię siedząc przed tv i plotkując?

[Ellen_Ripley]

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;87040510]No coz nie pasujecie do siebie
Najlepiej poszukaj kogos mniej rodzinnego[/QUOTE]

Nie ma innego wyjścia.

[eae41177eb364e60e3fe3d47289b23a1b4ea3858_5d8e9471c90a4]

Proponuj mu 3x w tygodniu wyjazd do swojej rodziny

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[noname0102]

[1=c27114ece7e97a9e5dae0be d5be495ab318e4b93_5e17be8 29368c;87041581]Tak z ciekawości: co ten chłopak tam robi tyle czasu? Ma tam swój pokój, swoje rzeczy? Pomaga przy gospodarce? Czy popija kawusię siedząc przed tv i plotkując?[/QUOTE]

W sumie i jedno, drugie i trzecie.
Czasem pomaga ale zazwyczaj jest tak, że przy wolnym wszyscy po prostu zjeżdżają się do domu rodzinnego.
Rodzice i część rodziny mieszka jakieś 40 km od nas, siostra i szwagier w tym samym mieście.


Wszystkie rozmowy kończą się ''kompromisem'' że np rezygnujemy z jednego spotkania z rodziną raz na jakiś czas, ale ja się właśnie ciągle duszę. Teraz np jest na urlopie, weekend spędzaliśmy właśnie z jego znajomymi i i rodziną, w poniedziałek rano pojechał do domu rodzinnego żeby pomóc przy remoncie, ok.. wrócił we wtorek, mieliśmy dla siebie jedną noc, bo na drugi pojechał ze szwagrem i znajomym na ryby (na całą noc. Wyjechał ok godziny 18 i jeszcze go nie ma, a jest 6 rano). Jak przed chwilą dzwoniłam powiedział, że nie wie o której będzie, może 10-11.
Przed rybami szwagier jeszcze wpadł na kawę i namawiał nas na wspólny wyjazd w kolejny weekend a po weekendzie wszyscy moglibyśmy pojechać znów do tego domu rodzinnego. W przyszłym tygodniu będzie kontynuacja remontu, więc albo będę jeździła tam, albo praktycznie nie będziemy się widzieć, w kolejny weekend ma przyjechać moja mama (bo wyszło tak, że ciągle spędzamy czas z jego rodziną i znajomymi a mojej mamy np jeszcze nawet nie poznał i sama widziałam ją ze dwa miesiące temu) i tutaj znowu padła propozycja, że może pojechalibyśmy wszyscy razem do domu rodzinnego chłopaka.

Właśnie chodzi o to, że ja sama mam wrażenie, że przez to wszystko się trochę oddalamy Tzn nie poznajemy się lepiej..
Jak nawet spędzamy czas z tą rodziną, to nie jest tak że ktoś mnie źle traktuje etc.. Ale czuję taki brak intymności i prywatności. I właśnie jego mi brakuje.. Bo albo siedzimy ze wszystkimi, albo ja zostaję z siostrami np a on sobie idzie na ryby czy gdzieś tam z kimś innym gadać. Idzie i zostawia mnie samą przy stole.
Ostatnio byliśmy na jakichś urodzinach jego kuzyna i (jak zwykle) nawet mnie nie przedstawił osobom których jeszcze nie znałam (bo przecież nie jestem dzieckiem i mogę się przedstawić sama - tak powiedział).
Tam jest tak gwarno i nie wiem jak to nazwać.. no wchodzi się na jakieś spotkanie, każdy z każdym rozmawia ale np część osób siedzi przy stole, część gdzieś stoi i gada w takich grupkach.. Jak ktoś nowy przychodzi to często nawet się nie przedstawia.. Ja próbowałam jakoś przedstawić się sama ale czułam się bardzo zmieszana..
Np rozmawiam z jakąś starszą panią, byłam przekonana, że to jego babcia.. Pytałam czy nią jest odpowiedziała, że tak.. Ale no starsza osoba może nie zrozumiała do końca..
Rozmawiałam z nią chwilę a potem przyszła jeszcze na tę imprezę jakaś pani i jak się okazało babcia mojego chłopaka i pyta, czemu mnie nie przedstawił. Okazało się, że kobieta z którą rozmawiałam to była jakaś sąsiadka. I nikt mi nawet nie powiedział a on patrzył z boku na całą sytuacje i też się nie odezwał :z

Nie chodzi o to że ja utyskuję na jego rodzinę, tylko czuję się tak jakby on mnie tam przywoził i zostawiał samą sobie bo wg niego jak już ich widziałam to nie powinnam się stresować tylko dobrze bawić i relaksować w ich towarzystwie tak jak on, bo ma taką super rodzinę, wszyscy są wyluzowani itd..



Edit:
napiszę jeszcze, że oboje mamy po 27 lat

[Nimve]

Niby masz chłopaka, a nie masz.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Twój chłopak jest egoistyczny (narzuca ci swój styl życia), mało empatyczny (zostawia cię samą w stresującej sytuacji i nawet nie pomyśli, że możesz się źle czuć wśród obcych ludzi), kulturą osobistą też nie grzeszy (brak przedstawienia). Możesz próbować z nim rozmawiać, ale moim zdaniem lepiej nie będzie. Czemu ty się go tak kurczowo trzymasz?

[elvegirl]

[1=f8c2d375a73595a7890227c bb2d3acee309191de_62181c3 c5fcdf;87044751]Twój chłopak jest egoistyczny (narzuca ci swój styl życia), mało empatyczny (zostawia cię samą w stresującej sytuacji i nawet nie pomyśli, że możesz się źle czuć wśród obcych ludzi), kulturą osobistą też nie grzeszy (brak przedstawienia). Możesz próbować z nim rozmawiać, ale moim zdaniem lepiej nie będzie. Czemu ty się go tak kurczowo trzymasz? [/QUOTE] O, tu jest grzeczniej niż to co ja najpierw napisałam



Autorko, no niestety, skończył się związek na odległość, zaczęło się poznawanie tego pana. No i wychodzi na to, że nie warto.

[wlosomaniaczkaaa]

Dziewczyna już próbowała z nim rozmawiać. Co usłyszała?
Że jeśli tęskni za nim, to ma przyjechać do jego rodziny (gdzie i tak ją zostawia) i że nie jest dzieckiem, sama może się w nieznanym towarzystwie przedstawić.

Ręce opadają. Nie wiem co mają przynieść kolejne rozmowy. Nic, czyli dalsze przytłoczenie przez rodzinę i samotność w związku albo decyzję o rozstaniu.

Ja bym ten związek olała, bo mocno nie rokuje. Szybko Cię psychicznie wypompował. Na tak wczesnym, z reguły najlepszym etapie, to powinna być sama radość, a nie takie byle co. Strach pomyśleć co to później będzie.

[6f270d4e8c6dcf778f6b7eaa339056f9e260a162_657a458271287]

Napisane przez noname0102

Nie chodzi o to że ja utyskuję na jego rodzinę, tylko czuję się tak jakby on mnie tam przywoził i zostawiał samą sobie bo wg niego jak już ich widziałam to nie powinnam się stresować tylko dobrze bawić i relaksować w ich towarzystwie tak jak on, bo ma taką super rodzinę, wszyscy są wyluzowani itd..

Odejdź od niego, nie męcz się. Ten facet nie szuka partnerki, lecz dziewczyny pro forma, żeby nie odstawać od innych sparowanych członków familii.

[fbf4f81e41525779832788cd71e9a6a506251643_6580de17ecce4]

Faktycznie takie spotkanie non stop na obcym gruncie są bardzo męczące. Co innego, gdybyś już trochę poznała te osoby, gdyby zawiązała się miedzy wami jakaś więź i sympatia. Na to potrzeba jednak czasu.

Chłopak faktycznie egoista. Zapewne rodzina jest super i wyluzowana, ale żeby czuć sie w niej dobrze i komfortowo to chłopak musi ze swojej strony wyjść z jakąś i inicjatywą: przedstawić cię, pomóc w bliższym zapoznaniu i nawiązaniu rozmowy, a nie zostawiać samą od początku. Poza tym mógłby najpierw zaaranżować kilka zapoznawczych spotkań w mniejszym gronie. Tak byłoby dużo łatwiej nawiązać znajomości niż na dużej imprezie, gdzie jest masę osób, tworzą się grupki a ty nikogo nie nie znasz.

Serio, taka relacja stoi pod znakiem zapytania, bo jednak ta sfera związku też jest bardzo ważna.

[_clemaa]

Pogadajcie. Nic innego nikt Ci nie doradzi.
Nie możesz go zmusić do ograniczenia kontaktów z rodziną. Albo on to zrobi dobrowolnie, w co szczerze wątpię, bo nawet ja bym na to nie przystała, albo po prostu się rozejdziecie.

[c27114ece7e97a9e5dae0bed5be495ab318e4b93_5e17be829368c]

Koszmar.
Pomijając wszelkie patologie, opisałaś właśnie najgorszą (dla mnie) wizję życia rodzinnego jaką jestem w stanie sobie wyobrazić.

Jesteś to jesteś, nie ma cię to też fajnie, chcesz to się doklej do obrazka, a jak nie to spadaj. Tęsknisz za nim, to se posiedź z jego siostrami. Tygodnia bym z takim facetem nie wytrzymała. Jak ktoś tak lubi to ok, ale ty się prędzej czy później zamęczysz.

[Driadeis]

Pogadaj z nim i wyjaśnij, co i jak, tak jak tutaj. Że tego nie lubisz, że Cię to męczy, że rozumiesz, że on jest związany ze swoją rodziną, że lubi z nią spędzać czas, ale Ty też masz swoje zainteresowania, przyjaciół i rodzinę, dla których nie masz czasu w tygodniu i potrzebujesz weekendu dla nich.
Nie każdy musi lubić takie spędy rodzinne. Ja też nie znoszę i raczej nie jestem jedyna.

Jeśli tego nie zrozumie, to będziesz musiała zwiewać. Bo to będzie tylko postępować. Większość swojego życia mieszkałam na wsi i uwierz mi, nie raz widziałam takie "gotowanie żaby". Dziewczyna przyjeżdżała coraz częściej, potem każdy urlop, wolne i święta, potem wprowadzka do teściów albo budowanie się na działce obok. Kobiety najczęściej rezygnowały z pracy, bo dojazdy utrudnione, bo trzeba się zająć dziećmi, gospodarką, teściami. Faceci nie widzieli w tym nic złego - wzorzec "mężczyzna pracuje, kobieta opiekuje się domem, a mamusia jest ważniejsza od żony" jest nadal żywy. Oczywiście nie wszędzie, są wsie i domy bardziej postępowe, ale nie wszystkie.

[Usmiechnietazakrecona]

Ja nie widzę w tym wszystkim w ogóle ciebie. Są jego znajomi, jego rodzina, on. Z tego co pisałaś nie masz czasu w ogóle dla siebie, pobyć sama z sobą (a to bardzo ważne), a co z twoimi znajomymi, przyjaciółmi?

Chłopak jest skrajnie egoistyczny. I nie, to się cudotwórczo nie zmieni po ślubie, bo moja przyjaciółka przez to przechodziła i teraz wszystko zwiastuje koniec małżeństwa. Potem wcale lepiej nie będzie, co najwyżej się nasili.

On nie odciął pępowiny, to raz. Dwa, dusisz się - a w związku o to chyba chodzi, by dwojgu ludziom było dobrze w tym świecie. Porozmawiałabym raz jeszcze, a jak nic nie da wyprowadziła się i zaczęła żyć własnym życiem.

[3d080c1d79cb6a75330075a8e7ac619f4d31eb84_5ff7a0822ced9]

Dla mnie to jednak nie jest normalne. Ja rozumiem, że można być przywiązanym do rodziny, ale trzeba zachować jakieś proporcje, chyba każda para musi pobyć trochę sama ze sobą, i chyba każdy człowiek, choćby nie wiem, jak towarzyski, potrzebuje chwili wytchnienia od innych. Że ktoś lubi spędzać czas z rodziną, spoko, ale że ktoś nie wyobraża sobie spędzać czasu inaczej jak z całą rodziną w komplecie - trochę to jednak chore, zwłaszcza kiedy jest się w związku.