Sztuka wybaczania.

[Hedonia]

potraficie?

nie chcę dogłębnie rozwijać sytuacji, ale ..

zawiódł mnie przyjaciel. bardzo.
jeszcze 2-3 mieiące temu nie podejrzewałam, że coś się zmieni - poznał dziewczynę, bardzo się zapatrzył. traktował mnie jak idiotkę, słowa, które w tamtym czasie od niego usłyszałam nie powinien wypowiedzieć nawet wróg. znienawidziłam go. nie rozumiałam, jak mogłam się w ogóle z nim przyjaźnić.

teraz zrozumiał, że nie warto tak się oddawać. gdyby jej nie kochał, zerwałby. z mojej perspektywy jest to toksyczny związek.

przeprasza mnie teraz. mówi, że nie może wybaczyć sobie tego, że mnie skrzywdził.

jestem człowiekiem, który nie chowa długo w sobie urazy. normalnie z nim rozmawiam, radzę mu (nie chwaląc się - dobrze analizuje ludzi, mam pobudki psychologiczne). dzwonię, pytam się, co u niego.

ale jednak - nie potrafię do końca wybaczyć. pamiętam, jak okropnie się czułam. angazuje się w przyjazn, dlatego nie chce kolejny raz przezywac tego, co ostatnio .

[ashlix]

Wybaczenie... Myślę, że są pewne granice... A każdy człowiek ma tą granicę gdzie indziej... Np. zdrada - drażliwy temat - dla mnie nie do przeskoczenia, nie do wybaczenia - jednak znam wielu ludzi, którzy się na to zdobyli...
Sama powinnaś wiedzieć czy została przekroczona Twoja granica czy nie i nikt Ci tego nie może powiedzieć...

[malaDarunia]

Dla mnie też są granicę

wybaczam drobne kłamstwa, które tak naprawdę nie wynikają ze złej woli

zdrady bym nie wybaczyła. nie wybaczyłabym też ciągłego oszukiwania, podwójnego życia i innych ciężkich grzechów

[marysienka]

ja uwazam ze warto wybaczac.. jezeli zawiedziemy sie na kims po raz drugi bedzie to nauczką lecz jezeli nie wybaczymy nigdy nie dowiemy sie czy postapilismy slusznie... owszem zdrada boli ale powiedzmy sobie szczerze ból przeminie tylko pamięć zostanie... wiem sama po sobie

[uparta Marti]

ja z natury jestem bardzo zasadniczym człowiekiem.i także w tej kwestii dlatego nie wybaczam. nie mówie tu oczywiście o drobnych kłamstwach(choć jestem bardzo pamiętliwa) tylko o cięższych przypadkach. Osoby które zawiodły moje zaufanie drugiej szansy nie dostaną.wiem,zołza ze mnie ale tak juz mam. jesli to ja kiedys kogos zawiode-o druga szanse nie poprosze.taki ze mnie cięzki przypadek. moje podejscie do tego wynika z sytuacji które mnie w życiu spotkały. najpierw człowiek który był bardzo ważny w moim zyciu, poźniej "przyjaciółka" która była jak siostra,a dwa lata późnij najbliższa kolezanka.bolało i to bardzo. dzięki tej "świętej" trójcy nie wybaczam i nie ufam ludziom.Amen

[cava]

Napisane przez Hedonia

potraficie?

nie chcę dogłębnie rozwijać sytuacji, ale ..

zawiódł mnie przyjaciel. bardzo.
jeszcze 2-3 mieiące temu nie podejrzewałam, że coś się zmieni - poznał dziewczynę, bardzo się zapatrzył. traktował mnie jak idiotkę, słowa, które w tamtym czasie od niego usłyszałam nie powinien wypowiedzieć nawet wróg. znienawidziłam go. nie rozumiałam, jak mogłam się w ogóle z nim przyjaźnić.

teraz zrozumiał, że nie warto tak się oddawać. gdyby jej nie kochał, zerwałby. z mojej perspektywy jest to toksyczny związek.

przeprasza mnie teraz. mówi, że nie może wybaczyć sobie tego, że mnie skrzywdził.

jestem człowiekiem, który nie chowa długo w sobie urazy. normalnie z nim rozmawiam, radzę mu (nie chwaląc się - dobrze analizuje ludzi, mam pobudki psychologiczne). dzwonię, pytam się, co u niego.

ale jednak - nie potrafię do końca wybaczyć. pamiętam, jak okropnie się czułam. angazuje się w przyjazn, dlatego nie chce kolejny raz przezywac tego, co ostatnio .

Trudno radzić jak się zna relację tylko jednej strony. Przyjaźń damsko- męska jest dośc delikatną materią, kluczem do niej jest (IMO) umiejętność oddalania się "na chwilę" i pozwalanie toczenia się sprawom własnym rytmem. Gdy przyjaciel wchodzi w nowy związek- przyjaciółka powinna mieć na tyle oleju w głowie, zeby z własnej woli trochę odpuścić, oddalić się, nie ingerować, dac czas.
Przyjaźń to nie siedzenie dzióbek w dzióbek, przyjaźń to czasami sztuka zamykania oczu, sztuka opuszczania, sztuka pozwalania na popełnianie błedów i pomaganie gdy tego przyjeciel _pragnie_ a nie potrzebuje - to duża różnica.


Bo jak to- on tak z niczego nagle zaczął Ci wstrętne rzeczy mówić, czy moze jednak gdzies tam w Tobie czaiła się zazdrość i nieakcepracja jego wyboru i dałaś mu to do zrozumienia?
Każdego by wściekła w pierwszej fazie zakochania, nieakceptacja wybranki przez osobę bliską.
Takie rzeczy trzeba rozumieć, nie można być jak pies ogrodnika. Trzeba towarzyszyć w życiu przyjeciela, ale nie próbowac żyć za niego.

[Słodkaaa]

Ludziom nalezy wybaczać,

ja wybaczam, bo każdy z nas jest tylko człowiekiem i popelnia błedy... Kto z nas nie miał chwil totalnego "zaćmienia" ??

Druga sprawa to, że nigdy nie zapominam...

podaje przykład: zdradził mnie ex, wybaczyłam, ale nie mogłam zapomnieć i zerwałam z nim...

[Fame]

tak jak Słodkaaa, mogę wybaczyć, ale nigdy nie zapomnę. I zawsze się odpłacę.. nieważne czy odpłacę sie na drugi dzień, czy za miesiąc, czy za dwa lata.. ale zrobię to!
Hm.. poza tym jak możesz nazywać osobę, która Cię zwyzywała, przyjacielem..

Przyjaciel, który przestał być przyjacielem nigdy nim nie był....

[wiewioora83]

Ja chyba nie potrafię wybaczać... no i jestem baaaardzo pamiętliwa

Napisane przez Fame

tak jak Słodkaaa, mogę wybaczyć, ale nigdy nie zapomnę. I zawsze się odpłacę.. nieważne czy odpłacę sie na drugi dzień, czy za miesiąc, czy za dwa lata.. ale zrobię to!

Skoro się odpłacasz, to chyba nie bardzo potrafisz wybaczyć

[cava]

Fame:

tak jak Słodkaaa, mogę wybaczyć, ale nigdy nie zapomnę. I zawsze się odpłacę.. nieważne czy odpłacę sie na drugi dzień, czy za miesiąc, czy za dwa lata.. ale zrobię to!
Hm.. poza tym jak możesz nazywać osobę, która Cię zwyzywała, przyjacielem..

Przyjaciel, który przestał być przyjacielem nigdy nim nie był....

Napisane przez wiewioora83

Skoro się odpłacasz, to chyba nie bardzo potrafisz wybaczyć

I nie bardzo pojmujesz koncepcje bycia przyjacielem. Co to za przyjaźń, skoro niby przyjaciel tylko czeka żeby po naszym potknięciu rzucić się na nas jak wściekły pies.
Ja tam dziękuję za takich przyjaciół co nasza przyjaźń owszem wezmą, ale swojej już nie dadzą.

[Słodkaaa]

Napisane przez wiewioora83

Ja chyba nie potrafię wybaczać... no i jestem baaaardzo pamiętliwa

ja tez, ale wydaje mi sie ze pamietac a wybaczyc to roznica


Skoro się odpłacasz, to chyba nie bardzo potrafisz wybaczyć

zgadzam sie, ja wybaczam, ale nigdy sie nie odgrywam, bo i po co??

tyle w temacie

[Fame]

Napisane przez wiewioora83

Ja chyba nie potrafię wybaczać... no i jestem baaaardzo pamiętliwa



Skoro się odpłacasz, to chyba nie bardzo potrafisz wybaczyć

tzn. może do końca rzeczywiście nie wybaczam, ale nie jestem jakaś tam śmiertelnie obrażona czy coś.

[mala88]

Ja wiele potrafię wybaczyć, ale co do zdrady to jestem bardzo pamiętliwa. Byłemu TŻtowi do dziś do końca wybaczyć nie potrafię wybaczyć zdrady, choć minęło już ponad 4 lata.

[aalien]

Trzeba wybaczać, dla siebie, dla własnego dobra, zdrowia i samopoczucia. Nie należy się mścić i odpłacać, bo to jest dziecinne i niedojrzałe. Najlepiej wybaczać wszystko, co nie znaczy że z osobami którym wybaczamy trzeba dalej utrzymywać kontakt. Toksyczne znajomości najlepiej zamknąć. Tak jest zdrowo

[tulula1227]

Kochanym przez nas ludziom ZAWSZE warto dawać druga szansę,zawsze warto wybaczać.Każdemu może sie podwinąć noga...Nigdy nie wiemy co się działo w głowie na dany u moment u danej osoby.

[madzioszka5]

Napisane przez marysienka

ja uwazam ze warto wybaczac.. jezeli zawiedziemy sie na kims po raz drugi bedzie to nauczką lecz jezeli nie wybaczymy nigdy nie dowiemy sie czy postapilismy slusznie... owszem zdrada boli ale powiedzmy sobie szczerze ból przeminie tylko pamięć zostanie... wiem sama po sobie

dokładnie tak samo myślę.
ostatnio zdradził mnie chłopak, wybaczyłam mu, dałam jeszcze jedną szansę, ale od razu powiedziałam, że niczego nie obiecuję, bo po prostu nie wiem czy będę w stanie zaufać..
no na razie jest niby ok, ale jak będzie to zobaczymy..

[Filipowna x3]

Również potrafię wybaczyć nawet zdradę. Oczywiście dając drugiej osobie do zrozumienia jak bardzo mnie to bolało.Nie maszce się, ponieważ uważam że wtedy zniżam się do poziomu osoby która mnie skrzywdziła.

to Tyle ode mnie.
pozdrawiam.

[niewazne.]

ja wybaczam, ale nie zapominam. i po prostu trzeba dużo, na prawdę dużo się napracować, żeby to naprawić...
również przyjaciel mnie skrzywdził. przeprosił, ale zostaliśmy tylko znajomymi. ja mu pod tym względem już nie zaufam.

[Lady in Blue]

Napisane przez Hedonia

potraficie?

nie chcę dogłębnie rozwijać sytuacji, ale ..

zawiódł mnie przyjaciel. bardzo.
jeszcze 2-3 mieiące temu nie podejrzewałam, że coś się zmieni - poznał dziewczynę, bardzo się zapatrzył. traktował mnie jak idiotkę, słowa, które w tamtym czasie od niego usłyszałam nie powinien wypowiedzieć nawet wróg. znienawidziłam go. nie rozumiałam, jak mogłam się w ogóle z nim przyjaźnić.

teraz zrozumiał, że nie warto tak się oddawać. gdyby jej nie kochał, zerwałby. z mojej perspektywy jest to toksyczny związek.

przeprasza mnie teraz. mówi, że nie może wybaczyć sobie tego, że mnie skrzywdził.

jestem człowiekiem, który nie chowa długo w sobie urazy. normalnie z nim rozmawiam, radzę mu (nie chwaląc się - dobrze analizuje ludzi, mam pobudki psychologiczne). dzwonię, pytam się, co u niego.

ale jednak - nie potrafię do końca wybaczyć. pamiętam, jak okropnie się czułam. angazuje się w przyjazn, dlatego nie chce kolejny raz przezywac tego, co ostatnio .

Moim zdaniem jest róznica miedzy wybaczeniem, a zapomnieniem ... Możesz wybaczyć, ale czy bedziesz potrafiła zapomnieć całkiem? Wątpię Do tego dochodzi jeszcze odbudowanie zaufania ...ja uiważam, że czasem ludzie latami pracują na wzajemne zaufanie ...

[amistad.k.m.s]

Zależy co, kto i dlaczego
Nie należę do osób, które szybko wybaczają [nie mówimy tu o rzeczach błahych] - wszystko muszę powoli przemielić i zastanowić się na zimno.
Jeśli chodzi o twój przykład, to prawdopodobnie bym wybaczyła, ale już nie zaufała