Zapracowany chłopak

[kamila0070]

Hej. Mam pewien problem. Otóż spotykam się z moim chłopakiem, nazwijmy go M, 7 miesięcy. Niby między nami jest wszystko dobrze, ale..
M podjął się pracy na okres wakacji, jest to praca fizyczna, pracuje ok 10 h dziennie, 6 dni w tyg. Do tego dochodzą treningi siatkówki po 2h dziennie, ok.4 razy w tyg. Dodatkowo ma mecze lub ostrzejsze treningi w każdą sobotę. Przez to wszystko nie ma dla mnie czasu, spotykamy się góra 2 x w tygodniu, w niedziele na dłużej, a w tyg maks na 2h. Trochę mnie to męczy, tym bardziej że M jest przemęczony i ostatnio nawet ciężko mu napisać głupiego smsa.
Od października zaczynam studia, dodatkowo będę uczyła się do poprawki matury. M jest w ostatniej klasie technikum, także obydwoje będziemy musieli poświęcić sporo czasu na naukę co = mniej czasu dla siebie.
Wiem że nie moge mieć do niego o to pretensji, ale męczy mnie ta sytuacja, tym bardziej że mam świadomość że jak zacznie się szkoła i studia nie będziemy też mieli zbyt dużo czasu.
Smutno mi że M czasem nie ma siły napisać do mnie smsa, o spotkaniu już nie wspomnę..
Może wyolbrzymiam? Powinnam z nim porozmawiać? Jeśli tak to jak?

[Dotka90]

Przecież napisałaś, że podjął się pracy tylko na wakacje.

[alvvver]

Napisane przez kamila0070

Hej. Mam pewien problem. Otóż spotykam się z moim chłopakiem, nazwijmy go M, 7 miesięcy. Niby między nami jest wszystko dobrze, ale..
M podjął się pracy na okres wakacji, jest to praca fizyczna, pracuje ok 10 h dziennie, 6 dni w tyg. Do tego dochodzą treningi siatkówki po 2h dziennie, ok.4 razy w tyg. Dodatkowo ma mecze lub ostrzejsze treningi w każdą sobotę. Przez to wszystko nie ma dla mnie czasu, spotykamy się góra 2 x w tygodniu, w niedziele na dłużej, a w tyg maks na 2h. Trochę mnie to męczy, tym bardziej że M jest przemęczony i ostatnio nawet ciężko mu napisać głupiego smsa.
Od października zaczynam studia, dodatkowo będę uczyła się do poprawki matury. M jest w ostatniej klasie technikum, także obydwoje będziemy musieli poświęcić sporo czasu na naukę co = mniej czasu dla siebie.
Wiem że nie moge mieć do niego o to pretensji, ale męczy mnie ta sytuacja, tym bardziej że mam świadomość że jak zacznie się szkoła i studia nie będziemy też mieli zbyt dużo czasu.
Smutno mi że M czasem nie ma siły napisać do mnie smsa, o spotkaniu już nie wspomnę..
Może wyolbrzymiam? Powinnam z nim porozmawiać? Jeśli tak to jak?

No rzeczywiście problem..spotykacie się 2 razy w tygodniu i w niedziele? To najzdrowsze dla związku.
Wyobraż sobie że ja jestem z facetem od 2 lat i ciągle jesteśmy daleko od siebie ze względu na jego pracę i chęć dorobienia się.Dzieli nas ok 500km. Widujemy się może raz w miesiącu może dwa jak znajdzie czas i nie pracuje. Też studiuję tez w tym roku pisałam poprawkę matury..i to naprawdę mnie uratowało..zajęło czas..Więc co Ty tu piszesz to dla mnie mały pryszczpowinnaś być zadowolona a nie robić problemy.

[klempaa]

Napisane przez alvvver

No rzeczywiście problem..spotykacie się 2 razy w tygodniu i w niedziele? To najzdrowsze dla związku.

Ale że czemu najzdrowsze? To później jak ludzie ze sobą mieszkają, to co?
Nie ogarniam takiego myślenia - jeden potrzebuje się spotykać częściej drugi rzadziej - ja np. jakbym miała się widywać z TŻtem raz czy 2 w miesiącu, to bym zrezygnowała, bo dla mnie to żaden związek, najwyżej jakieś wirtualne koleżeństwo






Autorko, sama mówisz, ze praca tylko na wakacje- więc co, przyszły tydzien to ostatni? Nie ma co panikować. Myślę, że i jak Ty studia zaczniesz to wcale tak mało czasu nie będzie, bez przesady (tak, sama studiowałam i poprawiałam maturę ).
Ale porozmawiać z nim jak najbardziej możesz - tylko nie w formie pretensji, a raczej tego, że się martwisz jak to będzie i co możecie z tym wspólnie zrobić. Myślę, ze razem do czegoś dojdziecie tak, byście oboje byli zadowoleni

[ja_goodka]

Ja bym się nie zamartwiała na zapas. Tobie się tylko wydaje, że nie będziecie mieć dla siebie czasu. Nie możesz wiedzieć ile w rzeczywistości czasu będziecie poświęcać na naukę. Zresztą - jaki problem uczyć się razem (tzn w jednym pokoju, każdy nad swoją książką - my z mężem dużo pracujemy, także w domu i często tak robimy, siadamy ramię w ramię i każde robi swoje).
Możesz jednak pogadać z chłopakiem, ale nie rób mu pretensji o wakacje (wakacje się już kończą, a chyba do tej pory o niczym mu nie mówiłaś, więc bez sensu teraz wyskakiwać), zagadaj raczej coś w stylu, że masz nadzieję, że teraz uda wam się spędzać więcej czasu razem.

[skazana_na_bluesa]

chlopak konczy niedlugo prace, bedzie znowu chodzil do szkoly. ty masz wolny wrzesien - nadrobicie brak wakacyjnych spotkan i na spokojnie ustalicie, co dalej z waszym zwiazkiem.

[_ema_]

Rozumiem, że Ci go brak, zwłaszcza jesli byłaś przyzwyczajona do intensywniejszych spotkań, ale co poradzisz. Praca to praca, podziwiam Twojego chłopaka, że pracując 10h dziennie, po 2h treningu on jeszcze w ogóle znajduje czas w tygodniu, doceń to

Nie rób mu wymówek, co tym chcesz działać? Nawet jeśli powiesz mu, ze Ci przykro z tego powodu to nie znaczy, że cokolwiek się zmieni, bo w tej sytuacji po prostu nie ma wyjścia, nie rzuci przecież pracy w ostatnim tygodniu tylko dlatego, zeby mieć więcej wolnego czasu. Poczekaj, zacznie się wrzesień i będziecie mieli dla siebie cały miesiąc

Ps. wyjeżdżasz gdzieś dalej na studia? Bo jesli nie, to tym bardziej nie widzę problemu

[klempaa]

Napisane przez _ema_

Nawet jeśli powiesz mu, ze Ci przykro z tego powodu to nie znaczy, że cokolwiek się zmieni, bo w tej sytuacji po prostu nie ma wyjścia, nie rzuci przecież pracy w ostatnim tygodniu tylko dlatego, zeby mieć więcej wolnego czasu. Poczekaj, zacznie się wrzesień i będziecie mieli dla siebie cały miesiąc

A to jak jest się w związku to rozmawia się tylko i wyłącznie o sprawach, w których mozna znaleźć jakieś rozwiązanie? Nie wiem, może jestem dziwna i w dziwnym związku, ale mówimy sobie o takich rzeczach i tyle - rozmawiać trzeba o wszystkim
Więcej - tu rozmowa mogłaby coś pomóc - żeby tak nie wyglądał cały kolejny rok czy następne wakacje.

[paulina3553]

Napisane przez kamila0070

Hej. Mam pewien problem. Otóż spotykam się z moim chłopakiem, nazwijmy go M, 7 miesięcy. Niby między nami jest wszystko dobrze, ale..
M podjął się pracy na okres wakacji, jest to praca fizyczna, pracuje ok 10 h dziennie, 6 dni w tyg. Do tego dochodzą treningi siatkówki po 2h dziennie, ok.4 razy w tyg. Dodatkowo ma mecze lub ostrzejsze treningi w każdą sobotę. Przez to wszystko nie ma dla mnie czasu, spotykamy się góra 2 x w tygodniu, w niedziele na dłużej, a w tyg maks na 2h. Trochę mnie to męczy, tym bardziej że M jest przemęczony i ostatnio nawet ciężko mu napisać głupiego smsa.
Od października zaczynam studia, dodatkowo będę uczyła się do poprawki matury. M jest w ostatniej klasie technikum, także obydwoje będziemy musieli poświęcić sporo czasu na naukę co = mniej czasu dla siebie.
Wiem że nie moge mieć do niego o to pretensji, ale męczy mnie ta sytuacja, tym bardziej że mam świadomość że jak zacznie się szkoła i studia nie będziemy też mieli zbyt dużo czasu.
Smutno mi że M czasem nie ma siły napisać do mnie smsa, o spotkaniu już nie wspomnę..
Może wyolbrzymiam? Powinnam z nim porozmawiać? Jeśli tak to jak?

Pomyśl że jak pójdziecie do pracy to lepiej nie będzie
Nie będzie pracował od 8 do 15 a potem rzucał plecak i gnał do ciebie. Będzie praca możliwe że na zmiany gdzie nie będziecie się widywać cały tydzień, lub praca fizyczna po 10 h dziennie.

Przyzwyczajaj się, bo już i tak więcej czasu niż w szkole dla siebie nie będziecie mieć.


Mówię z własnego doświadczenia

[_ema_]

Napisane przez klempaa

A to jak jest się w związku to rozmawia się tylko i wyłącznie o sprawach, w których mozna znaleźć jakieś rozwiązanie? Nie wiem, może jestem dziwna i w dziwnym związku, ale mówimy sobie o takich rzeczach i tyle - rozmawiać trzeba o wszystkim
Więcej - tu rozmowa mogłaby coś pomóc - żeby tak nie wyglądał cały kolejny rok czy następne wakacje.

Hmm rozmowa na przyszłość jest ok. Ale jak dla mnie robienie wyrzutów i uskarżanie się jak jej smutno przez niego w takiej sytuacji jest kompletnie niepotrzebne bo tylko dołoży mu problemów.

[klempaa]

Napisane przez _ema_

Hmm rozmowa na przyszłość jest ok. Ale jak dla mnie robienie wyrzutów i uskarżanie się jak jej smutno przez niego w takiej sytuacji jest kompletnie niepotrzebne bo tylko dołoży mu problemów.

Czyli dla Ciebie rozmowa = robienie wyrzutów?
Bo ja ciągle piszę o ROZMOWIE. A dla mnie to jednak zupełnie co innego.

[_ema_]

Napisane przez klempaa

Czyli dla Ciebie rozmowa = robienie wyrzutów?
Bo ja ciągle piszę o ROZMOWIE. A dla mnie to jednak zupełnie co innego.

A ja mówię o rozmowie w wydaniu licealistki, której smutno, że jej facet po 12h wysiłku nie widuje się z nią codziennie
Normalną rozmowę mogą przeprowadzić we wrześniu, jak oboje odpoczną i wrócą do normalności. W tej chwili jestem przekonana, ze byłoby to wzajemne obwinianie się.

[klempaa]

Napisane przez _ema_

A ja mówię o rozmowie w wydaniu licealistki, której smutno, że jej facet po 12h wysiłku nie widuje się z nią codziennie
Normalną rozmowę mogą przeprowadzić we wrześniu, jak oboje odpoczną i wrócą do normalności. W tej chwili jestem przekonana, ze byłoby to wzajemne obwinianie się.

Gdy byłam w liceum, to byłam w trakcie mojego pierwszego poważnego związku, który trwał prawie 3 lata. I tak, ja umiałam wtedy ROZMAWIAĆ. Mimo tego, że czasem było mi smutno z różnych dziwnych powodów.
Nie wiem czemu próbujesz traktować ją jak jakąś nie wiem... głupią? Czemu zakładasz że nie umie ze swoim facetem porozmawiać?

[la_firynda]

Napisane przez kamila0070

Hej. Mam pewien problem. Otóż spotykam się z moim chłopakiem, nazwijmy go M, 7 miesięcy. Niby między nami jest wszystko dobrze, ale..
M podjął się pracy na okres wakacji, jest to praca fizyczna, pracuje ok 10 h dziennie, 6 dni w tyg. Do tego dochodzą treningi siatkówki po 2h dziennie, ok.4 razy w tyg. Dodatkowo ma mecze lub ostrzejsze treningi w każdą sobotę. Przez to wszystko nie ma dla mnie czasu, spotykamy się góra 2 x w tygodniu, w niedziele na dłużej, a w tyg maks na 2h. Trochę mnie to męczy, tym bardziej że M jest przemęczony i ostatnio nawet ciężko mu napisać głupiego smsa.
Od października zaczynam studia, dodatkowo będę uczyła się do poprawki matury. M jest w ostatniej klasie technikum, także obydwoje będziemy musieli poświęcić sporo czasu na naukę co = mniej czasu dla siebie.
Wiem że nie moge mieć do niego o to pretensji, ale męczy mnie ta sytuacja, tym bardziej że mam świadomość że jak zacznie się szkoła i studia nie będziemy też mieli zbyt dużo czasu.
Smutno mi że M czasem nie ma siły napisać do mnie smsa, o spotkaniu już nie wspomnę..
Może wyolbrzymiam? Powinnam z nim porozmawiać? Jeśli tak to jak?

Matko, wypisałaś tyle obowiązków, że ja się zastanawiam, czy chłopak ma czas na jedzenie. Naprawdę ma dużo na głowie i ja go rozumiem, bo jak coś robię, to sama często nie mam czasu/siły/ochoty pisać do mojego TŻ. Zapracowany - źle, a pewnie jak by nie pracował, to byś założyła wątek na forum, że jest nierobem. Chłopak jest okej, zrozum go.

[Cholerka_]

Rozumiem, ale trzeba też zrozumieć faceta . Na mojego teraz też spadło pełno obowiązków i widujemy się rzadziej... Trzeba to przeczekać, jeżeli po okresie wzmożonej pracy się nic nie zmieni wtedy nadejdzie czas na rozmowę. Dużo czasu tej jego pracy nie zostało, więc przeczekaj, zobacz co będzie i porozmawiaj. Rozumiem, ze gdy się widujecie jest świetnie między wami, a nie, że tak to ujmę "na odwal"?

[_ema_]

Napisane przez klempaa

Gdy byłam w liceum, to byłam w trakcie mojego pierwszego poważnego związku, który trwał prawie 3 lata. I tak, ja umiałam wtedy ROZMAWIAĆ. Mimo tego, że czasem było mi smutno z różnych dziwnych powodów.
Nie wiem czemu próbujesz traktować ją jak jakąś nie wiem... głupią? Czemu zakładasz że nie umie ze swoim facetem porozmawiać?

Jedyną osobą, która użyła słowa 'głupia' w tej rozmowie jesteś Ty
Po prostu zdaję sobie sprawę z tego, jak wygląda rozmowa, kiedy ludzie są zmęczeni, rozżaleni, a sytuacja nie ulegnie poprawie póki pewien okres nie dobiegnie końca i NIC się nie zmieni mimo rozmowy Zwłaszcza, ze co ma myśleć facet? On musi pracować, a nie musi jednocześnie gryźć się jak jego ukochana przez to cierpi, to mu raczej mało potrzebne. Aczkolwiek rozumiem, że tylko i wyłącznie Twoja rada jest wspaniała i nie zamierzam się kłócić, ja mam swoje zdanie i nie wyrzucałabym facetowi w najgorszym okresie, niezależnie od tonu i dojrzałości do rozmowy, bo i tak ma ciężko. A Ty rób jak uważasz, nie sądzę, żebym coś Ci nakazywała

[klempaa]

Napisane przez _ema_

Po prostu zdaję sobie sprawę z tego, jak wygląda rozmowa, kiedy ludzie są zmęczeni, rozżaleni, a sytuacja nie ulegnie poprawie póki pewien okres nie dobiegnie końca i NIC się nie zmieni mimo rozmowy

Tylko ja nie rozumiem jednego: czemu zakładasz, że u wszystkich takie rozmowy wyglądają tak, jak mówisz?

[_ema_]

Napisane przez klempaa

Tylko ja nie rozumiem jednego: czemu zakładasz, że u wszystkich takie rozmowy wyglądają tak, jak mówisz?

Przepraszam, masz rację, wszystkie rozmowy wyglądają tak jak TY mówisz

Nie potrafisz zrozumieć, czy nie chcesz?
Nie wiadomo jak będzie wyglądała ta rozmowa, więc jesli jest szansa, że ich skłóci czy dołoży zmartwień chłopakowi, powinno się tego ryzyka unikać i poczekać na odpowiednią porę. Może bardziej obrazowo - jak facetowi umrze babcia, to nie robisz mu awantury o jakąś pierdołę o którą bylaś zła poprzedniego dnia, tylko go wspierasz, a rozmawiacie na spokojnie, jak minie najgorszy okres. Sytuacja przerysowana, ale nie wiem jak bardziej łopatologicznie Ci wyjaśnić żebyś zechciała zrozumieć. A zresztą, w sumie po co mam Ci wyjaśniać, wiesz swoje więc ok, nie wiem tylko czemu na siłę zmuszasz mnie do przyznania Ci racji

[klempaa]

Napisane przez _ema_

Przepraszam, masz rację, wszystkie rozmowy wyglądają tak jak TY mówisz

Alez nie. Gdybyś czytała dokładnie (ewentualnie widziała nie tylko to, co chcesz zobaczyć) to byś doczytała, co napisałam w moim pierwszym poście w tym temacie: napisałam, żeby z nim porozmawiała, ale nie w formie pretensji a zastanowienia sie, co zrobić. Więc tak, wiem, że są ludzie, którzy normalnie porozmawiać nie umieją, i gdyby Autorka do nich należała - to uprzedzam, że taki sposób rozmowy nic nie ułatwi. Teraz wszystko jasne?

[alvvver]

[QUOTE=klempaa;36037367]
Ale że czemu najzdrowsze? To później jak ludzie ze sobą mieszkają, to co?
Nie ogarniam takiego myślenia - jeden potrzebuje się spotykać częściej drugi rzadziej - ja np. jakbym miała się widywać z TŻtem raz czy 2 w miesiącu, to bym zrezygnowała, bo dla mnie to żaden związek, najwyżej jakieś wirtualne koleżeństwo

Yy..bo wiem z doświadczenia z kręgu znajomych że to się przejada..po dłuższym czasie związku..'wirtualne koleżeństwo'?hmm..widoczn ie nie myślisz jeszcze zbyt dojrzale..ja z moim facetem znamy się od 5 lat , 2 lata w związku..ii tak się składa że w innych rejonach Polski lub nawet za granicą są lepsze zarobki niż w tej gdzie mieszka(my) z nim . Rozumiem go że chce się dorobić by było mu łatwiej w życiu by mógł otworzyć swój biznes..czy wybudować dom. Wydaje mi się że jestem w podobnym wieku do waszego o rok starsza do autorki..ale wyrosłam z trzymania się za rączki i biegania za facetem..tęsknie za swoim nawet bardzo..ale też mam inne obowiązki związane ze swoim życiem..

[Sylweczka91]

[QUOTE=alvvver;36045047]

Napisane przez klempaa

Ale że czemu najzdrowsze? To później jak ludzie ze sobą mieszkają, to co?
Nie ogarniam takiego myślenia - jeden potrzebuje się spotykać częściej drugi rzadziej - ja np. jakbym miała się widywać z TŻtem raz czy 2 w miesiącu, to bym zrezygnowała, bo dla mnie to żaden związek, najwyżej jakieś wirtualne koleżeństwo

Yy..bo wiem z doświadczenia z kręgu znajomych że to się przejada..po dłuższym czasie związku..'wirtualne koleżeństwo'?hmm..widoczn ie nie myślisz jeszcze zbyt dojrzale..ja z moim facetem znamy się od 5 lat , 2 lata w związku..ii tak się składa że w innych rejonach Polski lub nawet za granicą są lepsze zarobki niż w tej gdzie mieszka(my) z nim . Rozumiem go że chce się dorobić by było mu łatwiej w życiu by mógł otworzyć swój biznes..czy wybudować dom. Wydaje mi się że jestem w podobnym wieku do waszego o rok starsza do autorki..ale wyrosłam z trzymania się za rączki i biegania za facetem..tęsknie za swoim nawet bardzo..ale też mam inne obowiązki związane ze swoim życiem..

mam takie samo zdanie

[klempaa]

Napisane przez alvvver

Yy..bo wiem z doświadczenia z kręgu znajomych że to się przejada..po dłuższym czasie związku..'wirtualne koleżeństwo'?hmm..widoczn ie nie myślisz jeszcze zbyt dojrzale..ja z moim facetem znamy się od 5 lat , 2 lata w związku..ii tak się składa że w innych rejonach Polski lub nawet za granicą są lepsze zarobki niż w tej gdzie mieszka(my) z nim . Rozumiem go że chce się dorobić by było mu łatwiej w życiu by mógł otworzyć swój biznes..czy wybudować dom. Wydaje mi się że jestem w podobnym wieku do waszego o rok starsza do autorki..ale wyrosłam z trzymania się za rączki i biegania za facetem..tęsknie za swoim nawet bardzo..ale też mam inne obowiązki związane ze swoim życiem..

Powiem tak: o ile uważam, że kazdy może sobie związek prowadzić jak chce (i dlatego napisałam, że DLA MNIE taka relacja byłaby niedopuszczalna) to nie uważam, że model spotykania się 2 razy w tygodniu jest najzdrowszy dla każdego. Jak mówię - jeden potrzebuje widzieć się codziennie, innemu wystarczy raz w miesiącu. Ja bym na taki związek nie poszła - i więcej: gdy nie mieszkalismy razem widywałam sie z TŻtem codziennie po kilka godzin, nic nam się nie przejadło, teraz również widzimy się codziennie (no bo jak inaczej mieszkając razem) i nic nam się nie przejadło.

No i cóż, uważam, że myślę o naszym związku niezwykle dojrzale I własnie dlatego nie wyobrażam sobie, że mielibyśmy ten związek ciągnąć na odległość.

Gdyby Twoja teoria o "przejadaniu" się działała, to nie istniałyby małżeństwa z 10, 20, czy 30 letnim stażem