Wyprowdzka z domu po liceum...rok przerwy...Proszę

[gosiaczek1516]

Dziewczyny to do was się zwracam z prośbą o to, co zrobiłybyście na moim miejscu, jak według was mam postąpić? W tym roku skończyłam liceum, napisałam maturę, zdałam. Ale ponieważ nie wszyscy mają takich cudownych rodziców, jestem zdana tylko na siebie i już sama się utrzymuję jakoś dalam rade przez wakacje dorywczo, mimo tego, że mieszkam w domu. Na dłuższą metę będzie ciężko. Bardzo chcę się wyprowdzić w domu, postanowaiłam sobie zrobić przerwę przed studiami roczną, poprawić lepiej mature, wiem że bedzie ciezko, ale nie ma wyjścia. Mieszkam w okolicach Lublina, małe miasto a region nie rozwinięty, trudno o pracę, do końca wrzesnia musze wyjechać, czyli mam tydzien na załatwienie wszystkiego. Wiem że mogłabym zamieszkac tylko na miesiac 2 miesiace w Lublinie, ale chyba wolałabym zacząc, gdzies na nowo o wiele dalej, np. Gdańsk , nie chce znów kogos spotykac co sie ze mna dzieje bo w LBN mam wielu znajomych, tylko nie wiem czy tak daleko az nad morzem, nieznane miasto , znalezienie pracy i na weekendy musze chodzic do policealnej żeby nie wygasły mi alimenty z ubezpieczeniem? Niestety wielu ludzi juz okłamałam, w tym mojego ojca, mama dowiedziała sie nie dawno, mimo że nie mam z nimi najlepszych stosunków? Chcę po prostu uwolnic sie od tego życia kroczyc własna scieżką...od tych wszystkich ludzi...

[O moj borze]

,

[sevenofnine]

za granicę to raz. zaoczne to dwa -- da się pracować i opłacać te studia w ratach (zakładając, że nie chcesz iść na prawo/medycynę po over9000 złotych/semestr).
zawsze jest jeszcze opcja nauki za granicą, chociaż nie wiem, czy już nie za późno w większości miejsc na zaczęcie od tego roku.

[Dziwnograj]

Napisane przez gosiaczek1516

Dziewczyny to do was się zwracam z prośbą o to, co zrobiłybyście na moim miejscu, jak według was mam postąpić? W tym roku skończyłam liceum, napisałam maturę, zdałam. Ale ponieważ nie wszyscy mają takich cudownych rodziców, jestem zdana tylko na siebie i już sama się utrzymuję jakoś dalam rade przez wakacje dorywczo, mimo tego, że mieszkam w domu. Na dłuższą metę będzie ciężko. Bardzo chcę się wyprowdzić w domu, postanowaiłam sobie zrobić przerwę przed studiami roczną, poprawić lepiej mature, wiem że bedzie ciezko, ale nie ma wyjścia. Mieszkam w okolicach Lublina, małe miasto a region nie rozwinięty, trudno o pracę, do końca wrzesnia musze wyjechać, czyli mam tydzien na załatwienie wszystkiego. Wiem że mogłabym zamieszkac tylko na miesiac 2 miesiace w Lublinie, ale chyba wolałabym zacząc, gdzies na nowo o wiele dalej, np. Gdańsk , nie chce znów kogos spotykac co sie ze mna dzieje bo w LBN mam wielu znajomych, tylko nie wiem czy tak daleko az nad morzem, nieznane miasto , znalezienie pracy i na weekendy musze chodzic do policealnej żeby nie wygasły mi alimenty z ubezpieczeniem? Niestety wielu ludzi juz okłamałam, w tym mojego ojca, mama dowiedziała sie nie dawno, mimo że nie mam z nimi najlepszych stosunków? Chcę po prostu uwolnic sie od tego życia kroczyc własna scieżką...od tych wszystkich ludzi...

Od ludzi się nie ucieka, lepiej załatwić sytuację chociaz z najbliższymi. Jakbyś poszła na studia dzienne miała byś łatwiej - przy kiepskiej sytuacji finansowej możesz starać się o akademik (ok 280-450 zł w zależności od standardów i uczelni) i dodatkowo stypendium socjalne. Jedyne co Ci zostaje to znaleźć gdzieś bliżej prace i tanią stancję, bo gdańsk rzeczywiście jest daleko i możesz sobie organizacyjnie nie poradzić.

[Friese]

Napisane przez gosiaczek1516

Dziewczyny to do was się zwracam z prośbą o to, co zrobiłybyście na moim miejscu, jak według was mam postąpić? W tym roku skończyłam liceum, napisałam maturę, zdałam. Ale ponieważ nie wszyscy mają takich cudownych rodziców, jestem zdana tylko na siebie i już sama się utrzymuję jakoś dalam rade przez wakacje dorywczo, mimo tego, że mieszkam w domu. Na dłuższą metę będzie ciężko. Bardzo chcę się wyprowdzić w domu, postanowaiłam sobie zrobić przerwę przed studiami roczną, poprawić lepiej mature, wiem że bedzie ciezko, ale nie ma wyjścia. Mieszkam w okolicach Lublina, małe miasto a region nie rozwinięty, trudno o pracę, do końca wrzesnia musze wyjechać, czyli mam tydzien na załatwienie wszystkiego. Wiem że mogłabym zamieszkac tylko na miesiac 2 miesiace w Lublinie, ale chyba wolałabym zacząc, gdzies na nowo o wiele dalej, np. Gdańsk , nie chce znów kogos spotykac co sie ze mna dzieje bo w LBN mam wielu znajomych, tylko nie wiem czy tak daleko az nad morzem, nieznane miasto , znalezienie pracy i na weekendy musze chodzic do policealnej żeby nie wygasły mi alimenty z ubezpieczeniem? Niestety wielu ludzi juz okłamałam, w tym mojego ojca, mama dowiedziała sie nie dawno, mimo że nie mam z nimi najlepszych stosunków? Chcę po prostu uwolnic sie od tego życia kroczyc własna scieżką...od tych wszystkich ludzi...

Chyba łatwiej o pracę w Warszawie ....
powiedz jak ze zdrowiem? Czy np jako kelnerka moglabys pracowac ? Bo tak najsszybciej tu znajdziesz pracę.
A jak Twój angielski ?

Znalazlabys tutaj w wawie pracę, i usamodzielnila się.
Od lutego moglabys juz pojsc na studia zaoczne kjesli zarabialabys wystarczająco.
A jak nie to jakdziewczyny piszą - moze zagraninca, o ile masz tam juz kogos by nie jechac w ciemno bo to tez trzeba miec pieniazki na bilety i na pierwszy chociaz miesiac by placic za pokoj i jedzonko.

[ileenka]

Napisane przez gosiaczek1516

Dziewczyny to do was się zwracam z prośbą o to, co zrobiłybyście na moim miejscu, jak według was mam postąpić? W tym roku skończyłam liceum, napisałam maturę, zdałam. Ale ponieważ nie wszyscy mają takich cudownych rodziców, jestem zdana tylko na siebie i już sama się utrzymuję jakoś dalam rade przez wakacje dorywczo, mimo tego, że mieszkam w domu. Na dłuższą metę będzie ciężko. Bardzo chcę się wyprowdzić w domu, postanowaiłam sobie zrobić przerwę przed studiami roczną, poprawić lepiej mature, wiem że bedzie ciezko, ale nie ma wyjścia. Mieszkam w okolicach Lublina, małe miasto a region nie rozwinięty, trudno o pracę, do końca wrzesnia musze wyjechać, czyli mam tydzien na załatwienie wszystkiego. Wiem że mogłabym zamieszkac tylko na miesiac 2 miesiace w Lublinie, ale chyba wolałabym zacząc, gdzies na nowo o wiele dalej, np. Gdańsk , nie chce znów kogos spotykac co sie ze mna dzieje bo w LBN mam wielu znajomych, tylko nie wiem czy tak daleko az nad morzem, nieznane miasto , znalezienie pracy i na weekendy musze chodzic do policealnej żeby nie wygasły mi alimenty z ubezpieczeniem? Niestety wielu ludzi juz okłamałam, w tym mojego ojca, mama dowiedziała sie nie dawno, mimo że nie mam z nimi najlepszych stosunków? Chcę po prostu uwolnic sie od tego życia kroczyc własna scieżką...od tych wszystkich ludzi...

Jeśli chcesz się naprawde usamodzielnić, to wyjedź do większego miasta np.Warszawa. Tu naprawde nie jest ciężko o pracę, jeśli chce się pracować. Tylko kwestia tego by mieć na start pieniążki, by wynająć pokój itp.Trzymam kciuki! Dasz radę, wiem z autopsji