Czy macierzyństwo jest poświęceniem?

[sublime]

Zapraszam do dyskusji.
Jak w temacie.

Ja uważam, że jest.
Rozstępy, wymioty, trud porodu, trud wychowania dziecka, nieprzespane noce, kompromis: praca? Dziecko? Praca i dziecko i niania (która kosztuje)? Elastyczny czas pracy? Inne przykłady? Może chcecie coś dodać?

Oczywiście to poświęcenie daje ogrom radości i uczucie spełnienia, ale trzymam się tego, że (niektóre) mamy poświęcają swoje życie dzieciom.
---

W tym wątku również są mile widziane rady dla mam, które ułatwią im życie z maluszkiem/starszym dzieckiem.

[dudipopka]

dla mnie nie jest poświęceniem
dla mnie jest wypełnieniem rodziny(no wiem są samotne mamy czy tatusiowie),ale i osobnym ludkiem którego trzeba poprowadzić kilkadziesiąt lat ,by był samodzielny

[bajka1807]

zalezy chyba tez jak interpretowac slowo poswiecenie owszem rozstepy, bol porodowy i wszystko co z tym zwiazane wystepuje, ale czy to poswiecenie czy cos na co godzimy sie zachodzac w ciaze? ja mysle ze to drugie i w takim wypadku poswieceniem nie jest, jesli swiadomie podejmuje sie decyzje o dziecku i wszystkim co temu towarzyszy.

[sublime]

Tatuś też chce dziecka (zazwyczaj), a nie rodzi, nie wymiotuje, nie tyje i ćwiczy w cholerę by zrzucić brzusio

Edit: dudi-a może i poświęceniem i dopełnieniem rodziny? Pojęcia się nie wykluczają

[dudipopka]

Napisane przez sublime

Tatuś też chce dziecka (zazwyczaj), a nie rodzi, nie wymiotuje, nie tyje i ćwiczy w cholerę by zrzucić brzusio

Edit: dudi-a może i poświęceniem i dopełnieniem rodziny? Pojęcia się nie wykluczają

tylko ja sie nie poświęciłam ja chcialam i wiedziałam ze jesli chcę to wyjścia nie ma
wiadono jak mlode młode to trzeba nieraz zrezygnować z pewnych rzeczy,wróć,pewne rzeczy odsuwam w czasie a potem normalnie bo dziecko to człowiek tyle ze zależny od nas

[scarlett26]

To chyba wszystko kwestia definicji....

Po tym co napisałyście do tej pory odnoszę wrażenie, że dla niektórych poświęcenie to robienie czy doświadczanie czegoś na co się nie ma ochoty, natomiast dla innych to po prostu zgoda na jakieś życiowe zmiany z całym ich dobrodziejstwem inwentarza.

Pewnie inaczej odbiera macierzyństwo kobieta, która zawsze chciała mieć dzieci i wieść przykładne życie kury domowej (z całym szacunkiem dla kobit, które czują, że się w tym realizują - pewnie mają fajne rodziny i poczucie, że mogą o wszystko zadbać- ale ja bym zwariowała), a inaczej ktoś, kto realizuje się na wielu różnych płaszczyznach i ma tak zajęty czas, że żeby zrobić w życiu miejsce dla dziecka musi z wielu rzeczy zrezygnować, a nie bardzo ma na to ochotę. Tym bardziej, jeśli dla takiej osoby dziecko nigdy nie było priorytetem, a staje się ważne w jakimś momencie dla drugiej osoby w związku.

To dwie różne osoby, różne priorytety - kwestią poświęcenia pewnie jest to, czy ktoś ma co poświęcać i jak wiele przykrości sprawia rezygnacja z dotychczasowego życia.

Inną kwestią jest ciało i ciąża - pomijam całkowicie kwestie wyglądu, choć i to dla niektórych jest poświęceniem. Pewnie każda kobieta liczy się z jakimiś dolegliwościami, ale gdy ciąża bardzo daleka jest od fizjologii, a dolegliwości są nie do zniesienia trudno nie mówić o poczuciu straty i poświęceniu.

[winter76]

Napisane przez sublime

Zapraszam do dyskusji.
Jak w temacie.

Ja uważam, że jest.
Rozstępy, wymioty, trud porodu, trud wychowania dziecka, nieprzespane noce, kompromis: praca? Dziecko? Praca i dziecko i niania (która kosztuje)? Elastyczny czas pracy? Inne przykłady? Może chcecie coś dodać?

Oczywiście to poświęcenie daje ogrom radości i uczucie spełnienia, ale trzymam się tego, że (niektóre) mamy poświęcają swoje życie dzieciom.

To nie wiedziałaś, że coś takiego może Cię spotkać jak zdecydujesz się zostać mamą?

Dla mnie to nie jest poświęcenie, to normalna rzecz, a ja robię w swoim życiu wszystko, żeby nikt nie powiedział, że się poświęcam dla dziecka

[gosia261282]

Poświęcenie dla mnie ma taki negatywny wydźwięk.
Nie,macierzyństwo nie jest dla mnie poświęceniem,bo chcę zrezygnować z pewnych rzeczy dla dziecka.
Poświęceniem byłoby to gdybym dzieci nie miała,bo zawsze chciałam mieć.

[scarlett26]

Napisane przez winter76

To nie wiedziałaś, że coś takiego może Cię spotkać jak zdecydujesz się zostać mamą?

Czym innym są wymioty przez 1 trymestr, a czym innym np. takie, że nie przechodzą po żadnym leczeniu, lekarz rozkłada ręce, trwają 9 miesięcy, a Ty będąc w ciąży chudniesz 25 kg. I nie jest to jedyna, ani bynajmniej najcięższa z moich ciążowych dolegliwości. Więc powszechne pie.......e, że ciąża to nie choroba i poświęcenie jakoś do mnie nie przemawia. Gdybym wiedziała, że tak będzie zanim zaszłam, to miliard razy bym się zastanowiła.

[gosia261282]

Napisane przez scarlett26

Gdybym wiedziała, że tak będzie zanim zaszłam, to miliard razy bym się zastanowiła.

Ale jednak chyba dziecko te wszelkie niedogodności,dolegliwośc i wynagradza,prawda? I zapominamy o ciężkich chwilach...

[scarlett26]

Napisane przez gosia261282

I zapominamy o ciężkich chwilach...

NIe, tego się nie da zapomnieć

[winter76]

Napisane przez scarlett26

NIe, tego się nie da zapomnieć

I nigdy nie słyszałaś o kobietach które bardzo ciężko przechodzą ciążę? Jakby mnie to spotkało to miałabym może żal dlaczego akurat ja, ale nie twierdziłabym czemu mnie nikt nie uprzedził.

I tak, ciąża to nie choroba.

[201710120930]

Poświęcenie dla własnego dziecka? Bzdury.
Posunę się dalej.Uważam ze jak ktoś uważa ze się poświecił to nie powinien mieć dzieci.Od razu nasuwają mi się toksyczne teksty- o jakiś /jakaś ty niewdzięczna a ja się tak dla ciebie poświęciłam

Poświęcenie w kontekście rozstępu.o mój boziu
Zdrowie ,zycie bym oddała za swoje dziecko.I nie nazwałabym tego poświęceniem tylko rzeczą naturalną

O gdyby jakaś wizażanka z pożaru nie wyniosła swojego kotka czy chomika a wyniosła cudze dziecko to tak.wtedy można by to nazwać poświęceniem *



*a tak żeby wbić kijaszek w mróweczki ;

[scarlett26]

Napisane przez winter76

I nigdy nie słyszałaś o kobietach które bardzo ciężko przechodzą ciążę? Jakby mnie to spotkało to miałabym może żal dlaczego akurat ja, ale nie twierdziłabym czemu mnie nikt nie uprzedził.

I tak, ciąża to nie choroba.

Oczywiście, że słyszałam, ale ja miałam wyjątkowo rzadkie powikłania i gdybym wiedziała, że coś takiego mnie czeka, to nie zdecydowałabym się na dziecko. Ciąża może być piekłem.

[201710120930]

Napisane przez scarlett26

. Ciąża może być piekłem.

Dla mnie np.była
Pisałam nawet swego czasu
Co nie zmienia faktu ze bym się z całą swiadomością zdecydowała-wtedy-na ciązę i dziecko
ot róznica

[winter76]

Napisane przez scarlett26

Oczywiście, że słyszałam, ale ja miałam wyjątkowo rzadkie powikłania i gdybym wiedziała, że coś takiego mnie czeka, to nie zdecydowałabym się na dziecko. Ciąża może być piekłem.

Gdybym wiedziała, że sobie złamię nos włażąc na taboret to nigdy bym na niego nie wlazła, ot co. Gdybyś wiedziała, że kiedyś sobie np złamiesz nogę na ulicy to całe życie byś w domu przesiedziała? Takich rzeczy nie przewidzisz i tyle.

[Anulka_p]

Napisane przez scarlett26

Oczywiście, że słyszałam, ale ja miałam wyjątkowo rzadkie powikłania i gdybym wiedziała, że coś takiego mnie czeka, to nie zdecydowałabym się na dziecko. Ciąża może być piekłem.

Piszesz to kiedy twoje dziecko jest już na świecie? Masz świadomość, że mogłoby go nie być? Hm...

Dla mnie to nie jest poświęcenie. Mój Miś jest jeszcze maleńki, więc budzimy się w nocy na karmienie 5-6 razy. Czasem jestem tak niewyspana, że nie do końca wiem jaki jest dzień tygodnia. Mam rozstępy, obwisły jeszcze brzuszek. Ćwiczę czasem z Chodakowską kiedy akurat nie przysypiam na siedząco, ale jestem najszczęśliwsza na świecie! Nie poświęcam się tylko opiekuję moim skarbem. Zapewniam mu poczucie bezpieczeństwa, dbam o jego rozwój, zaspokajam potrzeby i kocham to robić każdego dnia od nowa. Patrzeć jak nabywa nowe umiejętności i jak co rano uśmiecha się do mnie bezzębnym uśmiechem.

[karolca]

Dla mnie macierzyństwo poświęceniem nie jest. A już na pewno nie ciąża i nie poród.
Poświęcenie kojarzy mi się z rezygnacji z czegoś co kocham na poczet macierzyństwa. Z niczego nie zrezygnowałam, żyję jak żyłam. Nie mam poczucia straty w związku z ciążą, porodem i macierzyństwem.

Poświęceniem nie jest poród sn czy bez znieczulenia. Kwestia wyboru. Poświęceniem nie jest kp choć ja początkowo bardzo się męczyłam i poświęciłam duuża czasu aby jednak karmić piersią.

Może kwestia priorytetów i tego co tak naprawdę jest ważne w życiu. Bo jeśli ktoś musi zrezygnować częściowo ze swoich zajęć na rzecz dziecka... ale to chyba jest oczywistą oczywistością, że dziecko wymaga opieki

Nie trzeba być kurą domową, by mieć wspaniałą rodzinę.
Nieprzespane noce też nie są poświęceniem (bo można zastosować się do rad z "mądrych" książek i olać płacz dziecka, prawda). Wydaje mi się, że decydując się na dziecko, człowiek jest w pełni świadomy tego, że dziecko nie tylko je i śpi

[PaniPedagog]

Jak dla mnie to chyba jak we wszystkim w życiu coś za coś, wszystko ma swoją "cenę"

(tu następuje fala kiepskich i uproszczonych przykładów)

Jeżeli chcesz mieć domek z ogródkiem to musisz potem odśnieżać i grabić liście.
Jeżeli chcesz mieć piękne włosy - musisz poświęcić czas na odżywki/oleje itp.
Jeżeli chcesz mieć fajne ciuchy musisz na nie zarobić albo je uszyć.

Jeżeli chcesz żeby ktoś uśmiechał się na Twój widok i mówił do Ciebie mamo, musisz zainwestować czas/energię w wychowanie.

[karolca]

Napisane przez PaniPedagog

Jak dla mnie to chyba jak we wszystkim w życiu coś za coś, wszystko ma swoją "cenę"

(tu następuje fala kiepskich i uproszczonych przykładów)

Jeżeli chcesz mieć domek z ogródkiem to musisz potem odśnieżać i grabić liście.
Jeżeli chcesz mieć piękne włosy - musisz poświęcić czas na odżywki/oleje itp.
Jeżeli chcesz mieć fajne ciuchy musisz na nie zarobić albo je uszyć.

Jeżeli chcesz żeby ktoś uśmiechał się na Twój widok i mówił do Ciebie mamo, musisz zainwestować czas/energię w wychowanie.

przykłady, że aż mi ręce opadły. Bez sensu
a czas i energie musisz zainwestować we wszystko, w tym także w pracę, dom, dbanie o siebie (bez względu czy jest to pasją czy nie), w ładne ciało... tak więc to bez sensu przykłady, bo mając dziecko możesz robić dokładnie to samo, nie musisz rezygnować ze zgrabnej sylwetki, z ćwiczeń, ze sportu, z dbania o siebie, z domu z ogródkiem, z wakacji...

[gosia261282]

Napisane przez scarlett26

Oczywiście, że słyszałam, ale ja miałam wyjątkowo rzadkie powikłania i gdybym wiedziała, że coś takiego mnie czeka, to nie zdecydowałabym się na dziecko. Ciąża może być piekłem.

No ale masz już dziecko,kogoś najważniejszego dla każdej matki.
Gdyby nie ta ciężka ciąża nie byłoby twojego dziecka.
Nie mów,że teraz żałujesz...

[PaniPedagog]

Napisane przez karolca

przykłady, że aż mi ręce opadły. Bez sensu
a czas i energie musisz zainwestować we wszystko, w tym także w pracę, dom, dbanie o siebie (bez względu czy jest to pasją czy nie), w ładne ciało... tak więc to bez sensu przykłady, bo mając dziecko możesz robić dokładnie to samo, nie musisz rezygnować ze zgrabnej sylwetki, z ćwiczeń, ze sportu, z dbania o siebie, z domu z ogródkiem, z wakacji...

to napisałam, że kiepskie i uproszczone :P

[winter76]

Napisane przez karolca

przykłady, że aż mi ręce opadły. Bez sensu
a czas i energie musisz zainwestować we wszystko, w tym także w pracę, dom, dbanie o siebie (bez względu czy jest to pasją czy nie), w ładne ciało... tak więc to bez sensu przykłady, bo mając dziecko możesz robić dokładnie to samo, nie musisz rezygnować ze zgrabnej sylwetki, z ćwiczeń, ze sportu, z dbania o siebie, z domu z ogródkiem, z wakacji...

Przecież wyraźnie napisała, że to kiepskie przykłady

Poza tym ja czasem musiałam zrezygnować z czegoś przez to, że mam dziecko. Mimo, że było mi to nie na rękę- ale tak bywa i liczę się z tym.

[lachryma]

coś za coś.
oczywiście, że mam mniej czasu wolnego, że pasje na chwilę obecną odeszły w kąt, że chodzę czasami niewyspana i życie polegające na błogim szaleństwie, kiedy z mężem myśleliśmy tylko o sobie już odeszło. Ale to NIC w porównaniu z tym co otrzymaliśmy, co nam daje córka każdego dnia.
pomimo tego, że ciążę zniosłam źle (ciągłe wymioty, odwodnienie, kroplówki które nic nie dawały, a potem problemy z szyjką macicy, przedwczesnym rozwarciem) nigdy nie żałowałam, tego że jestem w ciąży.
poświęcenie to słowo, które źle brzmi w stosunku do macierzyństwa.

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez scarlett26

Inaczej ktoś, kto realizuje się na wielu różnych płaszczyznach i ma tak zajęty czas, że żeby zrobić w życiu miejsce dla dziecka musi z wielu rzeczy zrezygnować, a nie bardzo ma na to ochotę. Tym bardziej, jeśli dla takiej osoby dziecko nigdy nie było priorytetem, a staje się ważne w jakimś momencie dla drugiej osoby w związku.

To dwie różne osoby, różne priorytety - kwestią poświęcenia pewnie jest to, czy ktoś ma co poświęcać i jak wiele przykrości sprawia rezygnacja z dotychczasowego życia.

Zupełnie się nie zgadzam ,ktoś moze wieść ciekawe zycie,ale jesli chce dziecka,to rezygnacja z dotychczasowych form aktywnosci czy przesunięcie ich w czasie nie sprawia mu przykrości. To kwestia świadomego wyboru, priorytetów. Jesli ktoś swoje pasje stawia wyżej niż dziecko to zwyczajnie nie powinien się na nie decydować,po co? Ani on nie będzie szczęśliwy 'poświęcając się' ,ani dziecko nie będzie się czuło kochane zepchnięte na margines zycia rodzica,na którymś tam miejscu po iluś pasjach.
Poza tym zupełnie nie rozumiem sytuacji,kiedy kobieta decyduje się na ciążę bo to wazne dla partnera. Dziecka muszą chcieć oboje.

Ja np. miałam co 'poświęcić'. Miałam fajną ,dobrze płatną pracę która dawała mi satysfakcję. Odpuściłam,bo nie chciałam,zeby dziecko widywało mnie godzinę dziennie,bo praca była wymagająca.I póki dziecko jest małe ,jesli nie będzie przymusu ekonomicznego to do pracy po 10-12h nie wrócę.Bez poczucia żalu i straty.
Mam swoje zajęcia i pasje,ale w czasie kiedy córka była niemowlakiem poszły w kąt ,bo taka była potrzeba. Też nie żałowałam,wiedziałam ze nie mozna mieć wszystkiego na raz i będę jeszcze miała czas na swoje sprawy a te momenty spędzone z dzieckiem już się nie powtórzą.
Z resztą....nie znam nikogo,kto żałuje ze za mało siedział w pracy czy jezdził konno,za to znam sporo ludzi,którzy mając już lat -dziesiąt żałują ze za mało czasu spędzili ze swoimi rodzinami.

Tyle,ze ja dziecka chciałam(nie powiem,ze zawsze,bo miałam w zyciu okres kiedy twierdziłam,ze dziecka nie chcę i chcieć nie będę) ,wiedziałam na co się piszę.Ciążę też miałam ciężką,przez pierwsze 4 m-ce wymioty 24h ,leki,kroplówki,pozniej wymioty i mdłości do końca ciąży.Leżenie,problemy z donoszeniem. Tyle ze nawet przez moment nie czułam ze się poświęcam. Do dziś tak tego nie odbieram,ważny był cel. Moze dlatego,ze pierwszą ciążę straciłam,a pozniej dość długo staralismy się o następną.

Nie ma przymusu posiadania dziecka,jesli ktoś czuje ,ze dziecko mu duzo 'zabierze' to niech się na nie nie decyduje,bo po co?Dziecko to nie zabawka którą się partnerowi sprawia w formie prezentu.

[scarlett26]

Napisane przez karolca

przykłady, że aż mi ręce opadły. Bez sensu
a czas i energie musisz zainwestować we wszystko, w tym także w pracę, dom, dbanie o siebie (bez względu czy jest to pasją czy nie), w ładne ciało... tak więc to bez sensu przykłady, bo mając dziecko możesz robić dokładnie to samo, nie musisz rezygnować ze zgrabnej sylwetki, z ćwiczeń, ze sportu, z dbania o siebie, z domu z ogródkiem, z wakacji...

Tak? Bardzo uogólniasz, bardzo. Wszystko zależy jak kto uprawia sport, jak chce mieć w domu, jak spędza wakacje. Dla mnie leżenie na plaży to nie wakacje, jak gdzieś jadę to żeby zwiedzać do upadłego, po kilkanaście godzin dziennie, inaczej nie ma sensu jechać.

[Luba]

A to wiecie, ja to sie strasznie poświęciłam za mąż wychodząc
Bo to mi w nocy spać nie dawał, trzeba było z nim na spacer wyjść, gadać ze mną chciał, musiałam z pracy czasem wyjść wcześniej, bo coś tam gamlał i nie było wyjścia. Dzieciaki chciał mieć. Figure mi posuł. To wszystko jego wina. Itd
A juz teraz to nie wspomnę, jak ja sie poświęcam, głowa mała

A jak sie tak głebiej zastanowić, to ja się już poświęciłam straszliwie w momencie, jak się urodziłam. O ja nieszczęsna.

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez scarlett26

Tak? Bardzo uogólniasz, bardzo. Wszystko zależy jak kto uprawia sport, jak chce mieć w domu, jak spędza wakacje. Dla mnie leżenie na plaży to nie wakacje, jak gdzieś jadę to żeby zwiedzać do upadłego, po kilkanaście godzin dziennie, inaczej nie ma sensu jechać.

No to pakujesz dzieciaka w wózek a jesli nie da się z wózkiem to w nosidło albo chustę i zwiedzasz.Z dzieckiem da się robić niemal wszystko (no,na bungee nie skoczysz),kwestia organizacji i chęci.

---------- Dopisano o 09:57 ---------- Poprzedni post napisano o 09:57 ----------

Napisane przez Luba

A to wiecie, ja to sie strasznie poświęciłam za mąż wychodząc
Bo to mi w nocy spać nie dawał, trzeba było z nim na spacer wyjść, gadać ze mną chciał, musiałam z pracy czasem wyjść wcześniej, bo coś tam gamlał i nie było wyjścia. Dzieciaki chciał mieć. Figure mi posuł. To wszystko jego wina. Itd
A juz teraz to nie wspomnę, jak ja sie poświęcam, głowa mała

A jak sie tak głebiej zastanowić, to ja się już poświęciłam straszliwie w momencie, jak się urodziłam. O ja nieszczęsna.

Ajlawju

[scarlett26]

Napisane przez stokrotka_to_ja

Poza tym zupełnie nie rozumiem sytuacji,kiedy kobieta decyduje się na ciążę bo to wazne dla partnera. Dziecka muszą chcieć oboje.

Moze dlatego,ze pierwszą ciążę straciłam,a pozniej dość długo staralismy się o następną.

Nie ma przymusu posiadania dziecka,jesli ktoś czuje ,ze dziecko mu duzo 'zabierze' to niech się na nie nie decyduje,bo po co?Dziecko to nie zabawka którą się partnerowi sprawia w formie prezentu.

Czasami to życie decyduje i np. ze względów medycznych (np. teraz albo nigdy) jakąś decyzję trzeba podjąć.

Ja również pierwszą ciążę straciłam.

Z pogrubionym się zgadzam. Jednak zawsze będę zdania, że i traci się, i zyskuje, bo dziecko wiele rzeczy zabiera, tylko bardzo społecznie nieakceptowalne jest to przyznać.

[lachryma]

Napisane przez scarlett26

Tak? Bardzo uogólniasz, bardzo. Wszystko zależy jak kto uprawia sport, jak chce mieć w domu, jak spędza wakacje. Dla mnie leżenie na plaży to nie wakacje, jak gdzieś jadę to żeby zwiedzać do upadłego, po kilkanaście godzin dziennie, inaczej nie ma sensu jechać.

zgadzam się.
nasze standardowe wakacje odeszły na bok, teraz z małą będziecie jeździli bardziej wypoczynkowo i na razie Europa.
Część sportów też odeszła na bok, pozostały te stacjonarne.
Ale to nic tak jak pisałam wcześniej