Co zrobić dalej z tym związkiem?

[kasiax32]

Cześć dziewczyny!
Krótko moja historia. Mam lat 18, mój chłopak 20. Jesteśmy razem od roku. Jest moim pierwszym chłopakiem. Na początku wszystko było okej -choć nie była to jakaś szalona miłość, zaczęliśmy się spotykać, a moje uczucie do niego urosło z czasem, można powiedzieć, że "nauczyłam" się go kochać. Jest dobry facetem, jednak jest strasznie zazdrosny -nie mogę nigdzie wyjść sama, nawet spacer z psem jest problemem (bo ktoś może mnie poderwać), zrezygnowałam ze swojej pasji, aby między nami nie było kłótni. Czuję, że podcina mi skrzydła -on uważa, że powinniśmy wszystko robić razem. Nie wychodzimy, a jeżeli już -to tylko z jego znajomymi, z którymi nie czuję się swobodnie. Planuje, że gdy tylko skończę szkołę to się do niego wprowadzę, zaraz po tym dzieci, ślub. Ostatnio poznałam nowego chłopaka -całkowite jego przeciwieństwo, taki 'buntownik'. Spotkałam się z nim, oczywiście nie odbyło się bez kłótni z moim. Spotykam się z nim potajemnie -jestem nim zafascynowana, ciągnie nas do siebie, pokazuje mi trochę inny świat -w którym robi się to, na co ma się ochotę, a nie to, czego oczekują inni. Jednak nie zdradzę swojego chłopaka, ale nie wiem co dalej z tym zrobić. Chcę być wobec obu fair. Jestem rozdarta -między tym co znane i bezpieczne, a czymś nowym. Nie mam ochoty na jakikolwiek kontakt z obecnym chłopakiem, męczy i nudzi mnie ten związek. Nie chcę być nieszczęśliwa, ale nie chcę później żałować, bo to dobry facet. Jestem młoda i powinnam próbować, doświadczać -z drugiej strony, lubię stabilność, nie lubię zmian. Pomóżcie

[Adrianna_8]

Napisane przez kasiax32

Cześć dziewczyny!
Krótko moja historia. Mam lat 18, mój chłopak 20. Jesteśmy razem od roku. Jest moim pierwszym chłopakiem. Na początku wszystko było okej -choć nie była to jakaś szalona miłość, zaczęliśmy się spotykać, a moje uczucie do niego urosło z czasem, można powiedzieć, że "nauczyłam" się go kochać. Jest dobry facetem, jednak jest strasznie zazdrosny -nie mogę nigdzie wyjść sama, nawet spacer z psem jest problemem (bo ktoś może mnie poderwać), zrezygnowałam ze swojej pasji, aby między nami nie było kłótni. Czuję, że podcina mi skrzydła -on uważa, że powinniśmy wszystko robić razem. Nie wychodzimy, a jeżeli już -to tylko z jego znajomymi, z którymi nie czuję się swobodnie. Planuje, że gdy tylko skończę szkołę to się do niego wprowadzę, zaraz po tym dzieci, ślub. Ostatnio poznałam nowego chłopaka -całkowite jego przeciwieństwo, taki 'buntownik'. Spotkałam się z nim, oczywiście nie odbyło się bez kłótni z moim. Spotykam się z nim potajemnie -jestem nim zafascynowana, ciągnie nas do siebie, pokazuje mi trochę inny świat -w którym robi się to, na co ma się ochotę, a nie to, czego oczekują inni. Jednak nie zdradzę swojego chłopaka, ale nie wiem co dalej z tym zrobić. Chcę być wobec obu fair. Jestem rozdarta -między tym co znane i bezpieczne, a czymś nowym. Nie mam ochoty na jakikolwiek kontakt z obecnym chłopakiem, męczy i nudzi mnie ten związek. Nie chcę być nieszczęśliwa, ale nie chcę później żałować, bo to dobry facet. Jestem młoda i powinnam próbować, doświadczać -z drugiej strony, lubię stabilność, nie lubię zmian. Pomóżcie

Byłam w bardzo podobnej sytuacji, ale byłam młodsza. Spotkałam starszego chłopaka, on się bardzo zakochał i mi się wydawało, że z czasem również go pokochałam (tak to sobie tłumaczyłam). On również mnie ograniczał, nie tak bardzo jak Twój chłopak Ciebie, ale również słyszałam, jakie liceum mam wybrać, jakie studia, że zaoczne, że wtedy się do niego wprowadzę itp. Jako nastolatka odbierałam to jako totalna abstrakcję i plany na siebie miałam całkowicie inne. Rozstaliśmy się. Jesteś z nim nieszczęśliwa, więc nie ma sensu z nim być. Nie można być z kimś tylko dlatego, że jest dobry. Zresztą po tym jak troszkę dojrzałam wiem, że facet, który ogranicza i narzuca, nie jest dobry. Kiedyś zamknie Cię w domu, nie będziesz mogła wyjść do sklepu, o pracy nie będzie mowy, bo panicz zazdrosny. Uciekaj!!!

Co do nowego faceta... Nie wpadaj ze skrajności w skrajność. Zamknij stare sprawy i dopiero zabieraj się za nowe.

PS Nie chcę Cię straszyć, ale bardzo możliwe, że (były) TŻ będzie Cię nachodzić po rozstaniu . Bądź silna

[StarFighter]

Masz dopiero 18 lat i to normalne że chcesz poznawać. Twój chłop sobie z tego zdaje sprawę i chce Cię uwiązać. Jeśli odpowiada Ci takia szybka stabilizacja jaką on preferuje to z nim zostań aczkolwiek takie kontrolowanie z jego strony to brak zaufania i niezdrowa niedopuszczalna zazdrość. Twoje odejście byłoby usprawiedliwione.
Ja na twoim miejscu bym z nim o tym pogadał a jak nic się nie ruszy to kopnął

[bluebluesky]

Pogadaj z chlopakiem, moze przekonasz go do zmiany, jesli nie, to wiej! Nie ma sensu tracic czasu na zazdrosnikow!

[I am Rock]

Związek z twoim obecnym "dobrym" facetem męczy cie i nudzi.
I już go nie chcesz, ale się przyzwyczaiłaś.
Na miłość boską, rzuć tego kontrolującego twój każdy krok faceta zanim oszalejesz i zacznij żyć. Dopiero wchodzisz w dorosłość.
Aż nie chce mi się wierzyć, że tacy ludzie istnieją.

[normalnyFacet]

Wszystko można, ale nie wszystko warto

[201604301943]

Napisane przez kasiax32

Cześć dziewczyny!
Krótko moja historia. Mam lat 18, mój chłopak 20. Jesteśmy razem od roku. Jest moim pierwszym chłopakiem. Na początku wszystko było okej -choć nie była to jakaś szalona miłość, zaczęliśmy się spotykać, a moje uczucie do niego urosło z czasem, można powiedzieć, że "nauczyłam" się go kochać. Jest dobry facetem, jednak jest strasznie zazdrosny -nie mogę nigdzie wyjść sama, nawet spacer z psem jest problemem (bo ktoś może mnie poderwać), zrezygnowałam ze swojej pasji, aby między nami nie było kłótni. Czuję, że podcina mi skrzydła -on uważa, że powinniśmy wszystko robić razem. Nie wychodzimy, a jeżeli już -to tylko z jego znajomymi, z którymi nie czuję się swobodnie. Planuje, że gdy tylko skończę szkołę to się do niego wprowadzę, zaraz po tym dzieci, ślub. Ostatnio poznałam nowego chłopaka -całkowite jego przeciwieństwo, taki 'buntownik'. Spotkałam się z nim, oczywiście nie odbyło się bez kłótni z moim. Spotykam się z nim potajemnie -jestem nim zafascynowana, ciągnie nas do siebie, pokazuje mi trochę inny świat -w którym robi się to, na co ma się ochotę, a nie to, czego oczekują inni. Jednak nie zdradzę swojego chłopaka, ale nie wiem co dalej z tym zrobić. Chcę być wobec obu fair. Jestem rozdarta -między tym co znane i bezpieczne, a czymś nowym. Nie mam ochoty na jakikolwiek kontakt z obecnym chłopakiem, męczy i nudzi mnie ten związek. Nie chcę być nieszczęśliwa, ale nie chcę później żałować, bo to dobry facet. Jestem młoda i powinnam próbować, doświadczać -z drugiej strony, lubię stabilność, nie lubię zmian. Pomóżcie

Super facet, który podcina ci skrzydła... I zamierzasz z nim ślub brać, mimo że nie masz ochoty na żaden kontakt z nim

[Sygnalizator]

Ech, jestes pelna sprzecznosci :p Martwi mnie bardzo Twoj ped ku zalozeniu rodziny. Dziecko to nie zabawka i musisz byc absolutnie pewna z kim chcesz je miec i czy na pewno tak szybko. W Twoim temacie jak w soczewce widac odwieczny dylemat: stateczny i nudny czy fascynujacy i bez perspektyw. Niby jestes mloda i masz czas wybrac odpowiedniego partnera na reszte zycia ale wiedz ze zycie to proza i gdy pojawia sie obowiazki to taki niebieski ptaszek bedzie dla Ciebie tylko kula u nogi. Dlatego ze ludzie sie nie zmieniaja. Chyba ze bardzo chca ale tak sie sklada ze zazwyczaj odbywa sie to w druga strone :/

[201607110949]

Napisane przez kasiax32

Cześć dziewczyny!
Krótko moja historia. Mam lat 18, mój chłopak 20. Jesteśmy razem od roku. Jest moim pierwszym chłopakiem. Na początku wszystko było okej -choć nie była to jakaś szalona miłość, zaczęliśmy się spotykać, a moje uczucie do niego urosło z czasem, można powiedzieć, że "nauczyłam" się go kochać. Jest dobry facetem, jednak jest strasznie zazdrosny -nie mogę nigdzie wyjść sama, nawet spacer z psem jest problemem (bo ktoś może mnie poderwać), zrezygnowałam ze swojej pasji, aby między nami nie było kłótni. Czuję, że podcina mi skrzydła -on uważa, że powinniśmy wszystko robić razem. Nie wychodzimy, a jeżeli już -to tylko z jego znajomymi, z którymi nie czuję się swobodnie. Planuje, że gdy tylko skończę szkołę to się do niego wprowadzę, zaraz po tym dzieci, ślub. Ostatnio poznałam nowego chłopaka -całkowite jego przeciwieństwo, taki 'buntownik'. Spotkałam się z nim, oczywiście nie odbyło się bez kłótni z moim. Spotykam się z nim potajemnie -jestem nim zafascynowana, ciągnie nas do siebie, pokazuje mi trochę inny świat -w którym robi się to, na co ma się ochotę, a nie to, czego oczekują inni. Jednak nie zdradzę swojego chłopaka, ale nie wiem co dalej z tym zrobić. Chcę być wobec obu fair. Jestem rozdarta -między tym co znane i bezpieczne, a czymś nowym. Nie mam ochoty na jakikolwiek kontakt z obecnym chłopakiem, męczy i nudzi mnie ten związek. Nie chcę być nieszczęśliwa, ale nie chcę później żałować, bo to dobry facet. Jestem młoda i powinnam próbować, doświadczać -z drugiej strony, lubię stabilność, nie lubię zmian. Pomóżcie

Pewnie nie zdajesz sobie z tego sprawy, ale tkwisz w toksycznym układzie, gdzie zakompleksionej stronie wydaje się, że dzięki wzmożonej kontroli uchroni się przed porzuceniem. Z takiego związku się wieje bez poczucia winy.

[201705042038]

Napisane przez Sygnalizator

Ech, jestes pelna sprzecznosci :p Martwi mnie bardzo Twoj ped ku zalozeniu rodziny. Dziecko to nie zabawka i musisz byc absolutnie pewna z kim chcesz je miec i czy na pewno tak szybko. W Twoim temacie jak w soczewce widac odwieczny dylemat: stateczny i nudny czy fascynujacy i bez perspektyw. Niby jestes mloda i masz czas wybrac odpowiedniego partnera na reszte zycia ale wiedz ze zycie to proza i gdy pojawia sie obowiazki to taki niebieski ptaszek bedzie dla Ciebie tylko kula u nogi. Dlatego ze ludzie sie nie zmieniaja. Chyba ze bardzo chca ale tak sie sklada ze zazwyczaj odbywa sie to w druga strone :/

Stateczny i nudny ? Stateczny to może być księgowy, który ją przy obiedzie zabawia anegdotami z pracy, a szczytem szaleństwa jest dla niego spontaniczny (bo zaplanowany ledwo miesiąc wcześniej) wypad do Kudowej.

Ale nie facet, który robi jej awantury o wyjście z psem...

A pęd ku założeniu rodziny to chyba on ma, bo ona o tych planach pisze w trzeciej osobie (chyba, że to literówka).

[fbf4f81e41525779832788cd71e9a6a506251643_6580de17ecce4]

O rety, facet juzw zaplanował sobie całą waszą przyszłość a Ty nie masz nic do gadania. Zresztą inne rzeczy tez Ci planuje: co możesz robić a czego nie możesz, czy możesz wychodzić z psem, czy mozesze mieć jakieś hobby. Związki tak nie działają... Ten związek Cię męczy i sama to widzisz, faceta nie kochasz, ale jesteś z nim z poczucia przyzwoitości? To błąd. W życiu nikt o Ciebie nie zadba, jeśli Ty o siebie nie zadbasz. Patrz na siebie i na swoje dobro i daj sobie spokój z takim związkiem, bo będziesz kiedyś żałować że w młodym wieku dałaś się urobic we wspólne mieszkanie i ślub z kimś, kogo nie kochasz i kto Cię denerwuje. Miłość nie polega na przyzwyczajeniu ani na tym że "no, nie za bardzo go lubię... ale nauczyłam się go kochać, a teraz już muszę".

[maliko972]

Jeśli z nim nie zerwiesz, to go zdradzisz. Gwarantuję Ci to, właśnie tak to działa. Nie będziesz w stanie się oprzeć temu drugiemu. Wybierz mniejsze zło i zerwij z nim teraz.