Przypadek beznadziejnej singielki

[_Pandora]

Witam,
zdaję sobie sprawę, że nikt mojego problemu czarodziejską rożdżką nie zniknie, jednak może jakaś porada albo kubeł zimnej wody pozwoli mi spojrzeć na sprawę z nowej perspektywy. Chyba ta przedłużająca się zima stany okołodepresyjne u mnie zaczyna wywoływać.

Samotność mi doskwiera i to bardzo. Jakby to był stan przejściowy, nie przejmowałabym się bardzo, natomiast ja nie potrafię znaleźć sobie nikogo od lat. Powoli dobijam 30stki, a dotychczas byłam w związku raz, rozstaliśmy się po kilku miesiącach. Wokół siebie widzę kobiety i brzydsze i grubsze i co tam jeszcze, a jednak mają facetów, są szczęśliwe. Moja rodzina od jakiegoś czasu po cichu się zastanawia czy nie jestem lesbijką, chociaż to przypuszczenie od czapy, bo chybaby mnie widzieli z kobietą jeśliby tak było. Brakuje mi bliskości bardzo. Interesowałby mnie nawet taki układ bez zobowiązań, cokolwiek co pozwoliłoby mi poczuć się kobieca i pożądana, ochłapy uczucia od czasu do czasu.

Już powoli tracę nadzieję na stały związek. Marzę o normalnej rodzinie, a naturalnie nie liczę na to, że ot spotkam pierwszego lepszego faceta, trafiony zatopiony, zakładamy rodzinę. Kobiety mają ten okres w życiu, kiedy randkują, sypiają z różnymi facetami, odkrywają swoje potrzeby. Ja nie mam pojęcia o czym mowa. Raz sie mną mężczyzna zainteresował, próbowałam to utrzymać, no ale różniliśmy się absolutnie wszystkim, nie dało się.

Wiadomo, że to nie pozostaje obojętne dla mojej samooceny. Tak odzwyczaiłam się od bycia podrywaną, że czasami nawet nie zauważam, że mogę kogoś interesować jako kobieta (tzn nie wiem czy tak jest, hipotetycznie może). Wśród ludzi pokutuje takie stwierdzenie, że single po 30stce mają jakieś ukryte głębiej lub mniej wady. Pewnie nie jestem wyjątkiem. Jeśli chodzi o wygląd, trudno mnie to oceniać, ale wydaje mi się, że jestem ok. Żadna miss świata, ale też nie najgorsza paskuda. Kilka lat temu przeszłam operację plastyczną, żeby zlikwidować swój największy kompleks. Od czasu do czasu drobne zabiegi medycyny estetycznej, wszystko z umiarem.

Jestem zadowolona ze swojego życia zawodowego. Przed kilkoma laty wyemigrowałam i zaczynałam tutaj od przysłowiowego zmywaka. Nie miałam możliwości studiowania czy chodzenia na lekcje języka, ale dzięki swojej ciężkiej pracy jestem dzisiaj na takim etapie, że zarabiam bardzo dobrze, stać mnie na luksusy typu torebki od topowych projektantów praktycznie z biegu, nie muszę się martwić o kłopotliwych współlokatorów, bo mam mieszkanie tylko dla siebie. Oczywiście wiążę się to także z tym, że w pracy jestem od rana do nocy.

Zawsze miałam jakieś tam wymagania wobec facetów. Chciałam, żeby mój facet był względnie wyglądający, ogarnięty życiowo. Zastanawiam się czy tych wymagań nie obniżyć. Założyłam sobie konto na portalu randkowym, nie pierwszy zresztą raz. 90% facetów, którzy do mnie piszą są tak brzydcy, że strach na nich spojrzeć albo podtatusiali panowie po 40. Jeden wydał się nawet ok, więc zaczęłam z nim pisać, co okazało się jednak trudne, bo człowiek ten nie uznaje znaków interpunkcyjnych, dużych liter ani czegokolwiek, co pozwoliłoby mi odgadnąć gdzie kończy się jedno zdanie a zaczyna drugie. Ale ok, pomyślałam, że pewnie pisze z telefonu. Wydał mi się na tyle sympatyczny, że powoli zaczęłam myśleć o spotkaniu na żywo. Przy którejś rozmowie zapytałam czym się zajmuje. Pracuje przy czyszczeniu pociągów, likwiduje graffiti itd. Zabijcie mnie, ale odrzuciło mnie to. Wszystkie zawody są potrzebne, szanuję to, jednak nie widzę siebie u boku przeszło 30letniego faceta, który w życiu doszedł do czyszczenia pociągów.

Wiem, że to może zabrzmieć jakbym była arogancka. Po prostu cenię sobie ambicję, jakiś plan na życie. Czy ja za bardzo wymyślam? Zdarzyło mi się troszkę przytyć tej zimy, ale mówiąc szczerze nie mam motywacji, żeby się za siebie wziąć. Dla kogo? Czuję się jakby nie było dla mnie nadziei. Po prostu jak mnie instynkt macierzyński przyciśnie, zaciąże z byle kim i będę samotnie wychowywać, takie myśli mi chodzą po głowie, bo widać stworzenie normalnej, pełnej rodziny nie mam szans. Nie wiem właściwie jakiej rady oczekuję. Chyba po prostu musiałam wyrzucić z siebie tę frustrację.

[ninus112]

Zastanów sie czy status społeczny Twojego przyszłego męża jest tak ważny ? Wiesz co sie w życiu liczy ? To aby był dobrym człowiekiem. Wolałabym takiego czyszczącego tory, który kocha dba o mnie jak moze niż np lekarza który by mnie zdradzał na każdym kroku... Wymagania co do interpunkcji... Moj Boże czy życie składa sie z pisania smsow ? Bo mnie sie wydaje ze z rozmów. Masz troche wygórowane wymagania bo patrząc na wygląd nie znajdziesz faceta idealnego Ci w każdym calu.
Wiem po sobie bo mam cudownego faceta, który przystojniakiem moze nie jest ale dba o siebie ile moze , dba o mnie i jest cudownym człowiekiem.
Nie wiem jak wyglądasz ale czasami warto spojrzeć co dla Ciebie jest w życiu ważne bo wygląd przemija i jakby odpukać stało sie tak ze Twoja bliska osoba by zachorowała i wygląd tej osoby by sie zmienił to byś ja zostawiła bo juz taki ten facet piękny nie jest? Nie chce Cie oceniać naprawde ale ciezko mi to zrozumieć bo mam moze inne priorytety w życiu.


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

[Yuri22]

Napisane przez ninus112

Zastanów sie czy status społeczny Twojego przyszłego męża jest tak ważny ? Wiesz co sie w życiu liczy ? To aby był dobrym człowiekiem. Wolałabym takiego czyszczącego tory, który kocha dba o mnie jak moze niż np lekarza który by mnie zdradzał na każdym kroku...

Aha. No tak. Bo wszyscy ludzie o wyższym statusie społecznym niż "czyściciel pociągów" notorycznie zdradzają...
A status społeczny jest faktycznie mało ważny, dopóki nie pojawią się zobowiązania typu kredyt na dom, dzieci, itp. Nagle okazuje się, że za dobro i miłość nie spłacimy raty, nie kupimy dziecku fajnych zabawek, a na wakacje jeździmy do ciotki w Kołobrzegu, bo taniej.

Napisane przez ninus112

Wymagania co do interpunkcji... Moj Boże czy życie składa sie z pisania smsow ? Bo mnie sie wydaje ze z rozmów. Masz troche wygórowane wymagania bo patrząc na wygląd nie znajdziesz faceta idealnego Ci w każdym calu.

Ma normalne wymagania. Adekwatne do swojego statusu materialnego, społecznego, intelektualnego, itp. Wierz lub nie, ale właśnie m.in. takie rzeczy jak znajomość języka też świadczą o osobie. moze ona nie che by misacek poszedl kiedys do jakiegos órzędu i wypeunial w ich imieniu wnioski piszonc w ten sposub?

Napisane przez ninus112

Nie chce Cie oceniać naprawde ale ciezko mi to zrozumieć bo mam moze inne priorytety w życiu.

No widocznie masz.

[Lexie]

Ilu nowych facetów poznajesz w czasie, powiedzmy, jednego miesiąca?

Skoro całymi dniami jesteś w pracy, to może nie masz bardzo rozwiniętego życia towarzyskiego? Na portalach randkowych podejrzewam ciężko jest trafić na faceta spełniającego Twoje wymagania (przystojny, młody, o odpowiednim statusie, ogarnięty, który coś w życiu osiągnął, jest ambitny itp), większość takich facetów będzie:
- zajęta
- niezainteresowana portalem, bo go nie potrzebują
No, taka prawda, że atrakcyjni ludzie zwykle dość szybko znikają z "rynku". Jak jeszcze mają znajomych, przez których czasem kogoś poznają, to mają spore szanse szybko znaleźć sobie nowy związek i nawet nie zahaczyć o portal.

[Untrue]

Jeśli musisz mieć motywację w postaci drugiego człowieka, aby schudnąć, to nie jest dobrze. Żyjesz dla siebie i sama powinnaś się zmotywować, aby być ładna i zdrowa. Tak samo sama powinnaś znaleźć sens i szczęście w życiu, a nie szukać go w facecie, bo do tego ewidentnie nie masz farta, jeśli masz prawie 30 lat i jeden kilkumiesięczny związek na koncie. Zajmij się sobą, pasjami, rozwojem, szukaj szczęścia gdzie indziej niż w związku. Zaakceptuj swój los i samotność. Dziś jesteś smutną, sfrustrowaną kobietą, bo nie lubisz siebie i swojego życia.
Nie każda z nas będzie mieć udane życie erotyczne, świat jest okrutny, a na portalach siedzą nudni ludzie, przegrywający życie oraz ci, którzy chcą tylko seksu, a są tak brzydcy i nieogarnięci, że nawet panny w klubach po pijaku ich nie chcą. Wszyscy fajni już dawno zajęci lub żonaci. No takie jest życie, masz pecha w tym temacie, zdarza się. Daj sobie spokój z facetami, da się bez nich żyć. Nie uzależniaj swojego szczęścia od faceta. I schudnij dla siebie, a nie faceta.

[_ema_]

Są pewne grupy osób, którym ciężko będzie się na dłuższą metę dogadać, które niestety ale będą się przerażały wzajemnie.
Np. bizneswoman i prosty facet marzący o rodzinie i działce z altanką.
Zbyt różne priorytety, zbyt różne podejście do świata. Nawet jak się spikną, to po jakimś czasie ona będzie czuła, że podcina jej skrzydła, a on będzie czuł się gorszy i ignorowany bo nie pędzi razem ze szczurami.
Podobnie biznesmen nie do końca będzie zadowolony ze związku z prostą kobietą, nastawioną na rodzinę i dzieci - ona będzie się czuła jak wykorzystywana kura domowa, on będzie się czuł tłamszony.
Może niepotrzebnie szukasz w niewłaściwych kręgach?
Na portalach randkowych można znaleźć na prawdę szereg facetów, którzy raczej w mojej opinii się Ciebie wystraszą.

[kisielova]

Napisane przez ninus112

Wymagania co do interpunkcji... Moj Boże czy życie składa sie z pisania smsow ?


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

Nie polega na pisaniu esemesów ale człowiek który nie potrafi używać znaków interpunkcyjnych i ma problemy z ortografią często jest nieoczytany, niedokształcony, a cała swoją życiową edukację przespał.
Ja równie zwracam uwagę na to, kto i w jaki sposób do mnie pisze i względem partnera miałam wymaganie aby znał i stosował zasady poprawnej polszczyzny i nie miał problemów z tym, gdzie postawić kropkę a gdzie przecinek.

[aleks_90]

Nie wiem skad rozumowanie ze jak jakas dorwala szybko meza to jest fajniesza od tej co znalazła w wieku 28. Gdzie my żyjemy?????? Kwestia szczescia. Owszem w liceum/ na studiach łatwiej znalezc. Polecam nauczyc sie zyc samej i olac to. Kiedy przestanie Ci na tym zalezec spotkasz milosc. Nie spinaj sie tak Facet to tylko dodatek do zycia a nie centrum wszystkiego. Fajnie kogos miec ale lepiej poczekac dłuzej niz pakowac sie w zwiazki z desperacji z dupkiem.

[_ema_]

Napisane przez aleks_90

Nie wiem skad rozumowanie ze jak jakas dorwala szybko meza to jest fajniesza od tej co znalazła w wieku 28. Gdzie my żyjemy??????

A ktoś tu taką tezę wysnuwał?

Fakt jest taki, że im dalej w las, tym mniej wolnych fajnych facetów. Więc kobieta nie mająca nigdy poważnego związku, dobijając 30stki ma prawo się zmartwić i zapytać o poradę. Facet nie jest wymogiem, ale skoro autorka odczuwa potrzebę bliskości, to nie robi nic złego poszukując.

[Margot45]

Napisane przez Untrue

na portalach siedzą nudni ludzie, przegrywający życie oraz ci, którzy chcą tylko seksu, a są tak brzydcy i nieogarnięci, że nawet panny w klubach po pijaku ich nie chcą.

Dziękuję Ci bardzo, powyższą opinią rozbawiłaś mnie tak, ze prawie się zakrztusiłam ze śmiechu tą resztka kawy

Borze zielony, jakie brednie ludzie tu na intymnym czasami wypisują to nie wiadomo, śmiać się czy płakać

[skazana_na_bluesa]

Napisane przez Yuri22

Aha. No tak. Bo wszyscy ludzie o wyższym statusie społecznym niż "czyściciel pociągów" notorycznie zdradzają...
A status społeczny jest faktycznie mało ważny, dopóki nie pojawią się zobowiązania typu kredyt na dom, dzieci, itp. Nagle okazuje się, że za dobro i miłość nie spłacimy raty, nie kupimy dziecku fajnych zabawek, a na wakacje jeździmy do ciotki w Kołobrzegu, bo taniej.



Ma normalne wymagania. Adekwatne do swojego statusu materialnego, społecznego, intelektualnego, itp. Wierz lub nie, ale właśnie m.in. takie rzeczy jak znajomość języka też świadczą o osobie. moze ona nie che by misacek poszedl kiedys do jakiegos órzędu i wypeunial w ich imieniu wnioski piszonc w ten sposub?



No widocznie masz.

zgadzam się.

autorko, zacznij poznawać ludzi na żywo. masz w ogóle czas na jakieś pasje, które można dzielić z ludźmi?
zastanów się, czego chcesz - związku czy luźnego układu z seksem w tle. o to drugie dużo łatwiej, tym bardziej na portalu randkowym.

[Untrue]

Zauważyłam, że jak facet jest ogarnięty, pewny siebie, ma normalne życie i znajomych, to nie siedzi na portalach, tylko w swoim otoczeniu ma fajne kobiety, z którymi się spotyka, a jak chce szybki seks na raz, to idzie do klubu i wyrywa i ma. A nawet jak nie chce mu się iść do klubu, to potrafi poderwać kobietę w kilku wiadomościach na tinderze i też ma seks. Tylko trzeba mieć męskość, charyzmę i pewność siebie, być kimś, a nie ciapą, która nie widziała na oczy gołej kobiety, a ma 30 lat. Taki facet już nie ma szans na nic, bo okres odkrywania kobiet i poznawania ich dawno minął, gdzieś w liceum, lub na początku studiów.

Z kobietami jest podobnie. Albo masz to coś i faceci cię chcą, albo nie masz, masz pecha i jesteś wiecznie sama.

[_Pandora]

Napisane przez ninus112

Zastanów sie czy status społeczny Twojego przyszłego męża jest tak ważny ?

Nie jest tak ważny. Po prostu chciałabym, o ile w ogóle można jakieś wymagania mieć, żebyśmy nadawali na tych samych falach. Pomiędzy dajmy na to sprzątaczem a prawnikiem jest całe spektrum możliwości. Potrafię się ocenić trzeźwym okiem, podejrzewam, że super przystojny prawnik też by nie był mną zainteresowany, bo niby czemu?

A patrzę na takie rzeczy, bo przyjdzie moment, że będę chciała przestać w końcu wynajmować i kupić swoje mieszkanie/dom, zaciagnąć kredyt i nagle upa, mój ukochany ma fatalną zdolność kredytową, stanowi żadną pomoc w tego typu praktycznych kwestiach.

Nie zrozumcie mnie źle, nie jestem materialistką, po prostu jestem na tyle dojrzała, żeby zauważyć, że samą miłością nie zlikwiduje się problemów.

Napisane przez ninus112

Nie wiem jak wyglądasz ale czasami warto spojrzeć co dla Ciebie jest w życiu ważne bo wygląd przemija i jakby odpukać stało sie tak ze Twoja bliska osoba by zachorowała i wygląd tej osoby by sie zmienił to byś ja zostawiła bo juz taki ten facet piękny nie jest? Nie chce Cie oceniać naprawde ale ciezko mi to zrozumieć bo mam moze inne priorytety w życiu.

Oczywiście, że nie zostawiłabym w takiej sytuacji. Pewnie wtedy byłabym już (daj borze) dawno zakochana i ta osoba byłaby dla mnie najpiękniejsza na świecie. Co nie zmienia faktu, że można sobie w ramach preselekcji wybrać osobę, która będzie na 100% pasowała.

Napisane przez lexie

Ilu nowych facetów poznajesz w czasie, powiedzmy, jednego miesiąca?

Skoro całymi dniami jesteś w pracy, to może nie masz bardzo rozwiniętego życia towarzyskiego? Na portalach randkowych podejrzewam ciężko jest trafić na faceta spełniającego Twoje wymagania (przystojny, młody, o odpowiednim statusie, ogarnięty, który coś w życiu osiągnął, jest ambitny itp)

Ilu? W tym miesiącu chyba żadnego. Moja praca ma taką specyfikę, że większość facetów to geje, więc to odpada jako miejsce poszukiwań. Wychodzę ze znajomymi raz na jakiś czas, głównie są to babskie spotkania, wiec nikt raczej nie przyprowadza wolnych kolegów.

Zdarza się, że zaczepi mnie jakiś facet na ulicy, ale są to głównie z wyglądu Arabowie zapewne przyciągnięci długim, blond włosem. Tacy też zagadują mnie na portalu. No i znowu kulą w płot, bo nie czuję, żeby muzułmanin był partnerem dla mnie. Już pomijając, że duża część z nich ma większego smaka na wizę niż na mnie.

Napisane przez _ema_

A ktoś tu taką tezę wysnuwał?

Fakt jest taki, że im dalej w las, tym mniej wolnych fajnych facetów. Więc kobieta nie mająca nigdy poważnego związku, dobijając 30stki ma prawo się zmartwić i zapytać o poradę. Facet nie jest wymogiem, ale skoro autorka odczuwa potrzebę bliskości, to nie robi nic złego poszukując.

Dziękuję.
Nie jestem desperatką, bez ciśnienia przebujałam te kilka lat, ale nie ukrywam, że chciałabym ten stan zmienić, stąd ten wątek.

[cava]

Napisane przez lexie

Ilu nowych facetów poznajesz w czasie, powiedzmy, jednego miesiąca?

To jest chyba kluczowe pytanie.

Żeby spotkać kogoś pasującego, trzeba mieć , brzydko mówiąc, z kogo wybierać.
To wcale nie jest łatwe, spotkać człowieka z którym da się żyć, pasującego.

Kolejne, to to, ze wady które jesteśmy w stanie wybaczyć osobie która pokochaliśmy wcześniej i patrzymy na nie poprzez ową miłość, często są nie do przeskoczenia w sytuacji, kiedy widzimy je u osoby nam obcej.

[Lexie]

Napisane przez _Pandora

Nie jest tak ważny. Po prostu chciałabym, o ile w ogóle można jakieś wymagania mieć, żebyśmy nadawali na tych samych falach. Pomiędzy dajmy na to sprzątaczem a prawnikiem jest całe spektrum możliwości. Potrafię się ocenić trzeźwym okiem, podejrzewam, że super przystojny prawnik też by nie był mną zainteresowany, bo niby czemu?

A czemu miałby nie być? Co jest z Tobą nie tak, żeby akurat prawnik się nie zainteresował?
Ja rozumiem, że osobiście możesz mieć takie wymagania, Twoje prawo. Ale nie przykładaj tego samego podejścia od razu do każdej osoby, bo możesz przegapić okazję zakładając, że ktoś tam się Tobą nie zainteresuje

Ilu? W tym miesiącu chyba żadnego. Moja praca ma taką specyfikę, że większość facetów to geje, więc to odpada jako miejsce poszukiwań. Wychodzę ze znajomymi raz na jakiś czas, głównie są to babskie spotkania, wiec nikt raczej nie przyprowadza wolnych kolegów.

To pewnie część problemu - skąd masz wziąć odpowiedniego faceta (a masz pewne wymagania, więc wielu odpadnie w przedbiegach), skoro nie poznajesz żadnych, nie mówiąc już o interesujących?
Znam kobiety w podobnej nieco do Twojej sytuacji (wiek i doświadczenie w związkach) i łączy Was właśnie to, że poznajecie mało facetów. Bardzo możliwe, że są też inne czynniki. Na przykład wysokie wymagania połączone z poznawaniem małej liczby panów to przepis na klęskę, chyba, że ktoś ma wybitne szczęście

[_Pandora]

cava,
zgadzam się całkowicie.
Prawda jest taka, że facetów nie poznaję wcale albo prawie wcale. W tygodniu wracam do domu po pracy między 21 a 23, nie raz nie dwa zdarzy się zasiedzieć do północy. Nie ma szans pójścia nawet do głupiej siłowni, tzn. są takie otwarte 24 godziny, ale musiałabym być chyba robocopem żeby dać radę.

Mam pasję, uwielbiam malować. Musicie przyznać, że to nie jest przesadnie socjalne hobby.

Moja przyjaciółka poznaje mnóstwo ludzi przez wspólnotę religijną, wiele razy namawiała mnie, żebym poszła z nią na spotkanie. Tylko, że jestem ateistką i chyba szczytem cynizmu byłoby chodzenie do kościoła celem wyrwania faceta.

[_ema_]

Napisane przez _Pandora

Moja przyjaciółka poznaje mnóstwo ludzi przez wspólnotę religijną, wiele razy namawiała mnie, żebym poszła z nią na spotkanie. Tylko, że jestem ateistką i chyba szczytem cynizmu byłoby chodzenie do kościoła celem wyrwania faceta.

Pomijając cynizm, nie sądzę, żeby facet wyrwany na oazie był spełnieniem marzeń ateistki

[201803290936]

Napisane przez _ema_

Pomijając cynizm, nie sądzę, żeby facet wyrwany na oazie był spełnieniem marzeń ateistki

Pomysł rzeczywiście... egzotyczny (delikatnie rzecz ujmując).

[z_danowskich]

Napisane przez ninus112

Zastanów sie czy status społeczny Twojego przyszłego męża jest tak ważny ? Wiesz co sie w życiu liczy ? To aby był dobrym człowiekiem. Wolałabym takiego czyszczącego tory, który kocha dba o mnie jak moze niż np lekarza który by mnie zdradzał na każdym kroku... Wymagania co do interpunkcji... Moj Boże czy życie składa sie z pisania smsow ? Bo mnie sie wydaje ze z rozmów. Masz troche wygórowane wymagania bo patrząc na wygląd nie znajdziesz faceta idealnego Ci w każdym calu.
Wiem po sobie bo mam cudownego faceta, który przystojniakiem moze nie jest ale dba o siebie ile moze , dba o mnie i jest cudownym człowiekiem.
Nie wiem jak wyglądasz ale czasami warto spojrzeć co dla Ciebie jest w życiu ważne bo wygląd przemija i jakby odpukać stało sie tak ze Twoja bliska osoba by zachorowała i wygląd tej osoby by sie zmienił to byś ja zostawiła bo juz taki ten facet piękny nie jest? Nie chce Cie oceniać naprawde ale ciezko mi to zrozumieć bo mam moze inne priorytety w życiu.


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

Jak mnie denerwuje takie socjalistyczne podejście. Robotnik - ciepły, pracowity, dobry człowiek. Lekarz - krwiopijca, materialista, alkoholik. Ogarnijcie się, dziewczyny, bo mi rąk do opadania brakuje.

Niektóre z Was uparcie realizują podejście typu "nieważne, że nie mam o czym ze swoim mężem gadać, nieważne, że nierówność ekonomiczna rujnuje nasz związek, nieważne, że nie rajcuje mnie to, co jego i nie ważne, że obca mu jest poprawność językowa. Ale to facet. Nie aż taki brzydki, w sumie przeciętny, zły też nie jest, nie pije, może będą z tego dzieci."

Brak jakichkolwiek wymagań co do partnera oprócz tego, by nie był jakaś zatrważającą patologią i spełniał podstawowe obowiązki rodzinne w minimalnym zakresie, to wspaniały wstęp do późniejszych wątków pt. "Nasz związek jest beznadziejny, ale są też dobre chwile, bo misio w sumie nie jest zły".

Autorko, nie daj sobie wmówić, że jakiekolwiek wymagania co do faceta są czymś zlym. Nie trzeba chwytać się pierwszych spodni w okolicy. Dla mnie ambicja i inteligencja są bardzo ważne. Jeśli wymagam od siebie, mam prawo wymagać od przyszłego partnera.

Powodzenia!

[201803290936]

Napisane przez _Pandora

cava,
zgadzam się całkowicie.
Prawda jest taka, że facetów nie poznaję wcale albo prawie wcale. W tygodniu wracam do domu po pracy między 21 a 23, nie raz nie dwa zdarzy się zasiedzieć do północy. Nie ma szans pójścia nawet do głupiej siłowni, tzn. są takie otwarte 24 godziny, ale musiałabym być chyba robocopem żeby dać radę.

Mam pasję, uwielbiam malować. Musicie przyznać, że to nie jest przesadnie socjalne hobby.
(...)

Ale to się zastanów czy Ty byś w ogóle miała czas na ten związek, jakby już się nawet ktoś nawinął. No chyba, że czas w weekendy.

[Yuri22]

Napisane przez _Pandora

Moja przyjaciółka poznaje mnóstwo ludzi przez wspólnotę religijną, wiele razy namawiała mnie, żebym poszła z nią na spotkanie. Tylko, że jestem ateistką i chyba szczytem cynizmu byłoby chodzenie do kościoła celem wyrwania faceta.

Myślę, że to nie jest dobry pomysł. To tak, jakby członek Ku Klux Klanu szukał żony w Detroit.

[201803290936]

Napisane przez z_danowskich

(...)
Autorko, nie daj sobie wmówić, że jakiekolwiek wymagania co do faceta są czymś zlym. Nie trzeba chwytać się pierwszych spodni w okolicy. Dla mnie ambicja i inteligencja są bardzo ważne. Jeśli wymagam od siebie, mam prawo wymagać od przyszłego partnera.

Powodzenia!

Nie są niczym złym, natomiast trzeba w pewnym momencie się jednak również nad sobą dobrze zastanowić i przemyśleć co jest ważne, mniej ważne, a co - z wiekiem - stało się błahostką. Bo czasami ma się te 18-20 lat, wymarzy kogoś tam, zbiór cech, który ma mieć facet i następuje moment, że jest się przed 30-tką, a zbiór cech nieaktualizowany od 10 lat. Taki update warto sobie zrobić, wejrzeć w siebie i zastanowić się, czy tak aby po cichu, przypadkiem, nie sabotuje się własnej przyszłości. Bo może 80% chce kogoś poznać, a 20% osobowości nie za bardzo i wymyśla powody czemu nie. Ja taką niespójność widzę u wielu samotnych (nie z wyboru, tylko chcących kogoś poznać) kobiet - niby tak bardzo chcą, ale zawsze znajdą ALE lub chcą faceta dosłownie z Księżyca.

---------- Dopisano o 11:04 ---------- Poprzedni post napisano o 11:04 ----------

Napisane przez Yuri22

Myślę, że to nie jest dobry pomysł. To tak jakby członek Ku Klux Klanu szukał żony w Detroit.

Super porównanie.

[cava]

Napisane przez _Pandora

cava,
zgadzam się całkowicie.
Prawda jest taka, że facetów nie poznaję wcale albo prawie wcale. W tygodniu wracam do domu po pracy między 21 a 23, nie raz nie dwa zdarzy się zasiedzieć do północy. Nie ma szans pójścia nawet do głupiej siłowni, tzn. są takie otwarte 24 godziny, ale musiałabym być chyba robocopem żeby dać radę.

Mam pasję, uwielbiam malować. Musicie przyznać, że to nie jest przesadnie socjalne hobby.

Moja przyjaciółka poznaje mnóstwo ludzi przez wspólnotę religijną, wiele razy namawiała mnie, żebym poszła z nią na spotkanie. Tylko, że jestem ateistką i chyba szczytem cynizmu byłoby chodzenie do kościoła celem wyrwania faceta.

A Ty musisz tyle pracować, czy praca od świtu do nocy, jest dla Ciebie ucieczka od pustego mieszkania?

Powiem Ci, ze osoba z mojej rodziny, tak przegrała swoje życie.
Najpierw siedział w pracy do nocy, bo nie miał partnerki to do czego miał wracać, teraz ma po 60tce, i bardzo żałuje, bo chciał mieć rodzinę.

Coś za coś. Z nieba partner nie spadnie.

Sport jest ciekawą opcja dla kobiety, która chciałaby rozszerzyć grono poznawanych osób.
Byle nie wrąbać się w coś typowo "babskiego" : aerobik/taniec/pilates itp.
Np. biegacze, rowerzyści, crossfitowcy, osoby uprawiające wschodnie sztuki walki (inne sporty też pewnie są, nie wszystkie ogarniam)są grupami chyba zdominowanymi przez mężczyzn. te stadka integrują się bardzo chętnie, startują w zawodach amatorskich (naparwde nie trzeba być orłem, wystarczy sie przeczołgać na końcu i nie ma wstydu w dodatku, wszyscy gratuluja wyczynu i to bez żadnej beki), jeżdża na obozy kondycyjne dla amatorów, mozna robić za pomoc techniczną przy zawodach - wtedy to już dosłownie wszyscy człowieka zaczynają rozpoznawać, zaczepiać, czcić po kilku razach jak się wodę poda , czy coś. + te stadka chętnie integrują się na forach tematycznych, FB, treningach orgaanizowanych przez lokalne grupy i zawsze jest o czym ze sobą pogadać na zaczepkę.

Pomyśl.

[z_danowskich]

Napisane przez Doris1981

Nie są niczym złym, natomiast trzeba w pewnym momencie się jednak również nad sobą dobrze zastanowić i przemyśleć co jest ważne, mniej ważne, a co - z wiekiem - stało się błahostką. Bo czasami ma się te 18-20 lat, wymarzy kogoś tam, zbiór cech, który ma mieć facet i następuje moment, że jest się przed 30-tką, a zbiór cech nieaktualizowany od 10 lat. Taki update warto sobie zrobić, wejrzeć w siebie i zastanowić się, czy tak aby po cichu, przypadkiem, nie sabotuje się własnej przyszłości. Bo może 80% chce kogoś poznać, a 20% osobowości nie za bardzo i wymyśla powody czemu nie. Ja taką niespójność widzę u wielu samotnych (nie z wyboru, tylko chcących kogoś poznać) kobiet - niby tak bardzo chcą, ale zawsze znajdą ALE lub chcą faceta dosłownie z Księżyca.

---------- Dopisano o 11:04 ---------- Poprzedni post napisano o 11:04 ----------



Super porównanie.

Całkowicie popieram, nie chodzi o to, by uprzec się, by znaleźć faceta koniecznie prawnika grającego na skrzypcach ale jeśli ktoś zwyczajnie nie chce wiązać się z człowiekiem, który ma braki w podstawowym wykształceniu (vide przypadek faceta z portalu rankowego, który pisał niezrozumiale, nie znał interpunkcji), to akurat tego typu wymagania ciężko porzucić. Nie wiem, chyba że około 30 i to przestaje być ważne. Sprawdzę na sobie za 5 lat :p

[201803290936]

Napisane przez z_danowskich

Całkowicie popieram, nie chodzi o to, by uprzec się, by znaleźć faceta koniecznie prawnika grającego na skrzypcach
(...)

Oj, wierz mi, że znam takie właśnie panie. Akurat ma być lekarz, nie prawnik, ale coś właśnie w ten deseń.

Natomiast zgadzam się z tym, że są rzeczy nie do przeskoczenia (również takie mam) i bez sensu próbować je przeskakiwać.

[Margot45]

Napisane przez z_danowskich

Całkowicie popieram, nie chodzi o to, by uprzec się, by znaleźć faceta koniecznie prawnika grającego na skrzypcach ale jeśli ktoś zwyczajnie nie chce wiązać się z człowiekiem, który ma braki w podstawowym wykształceniu (vide przypadek faceta z portalu rankowego, który pisał niezrozumiale, nie znał interpunkcji), to akurat tego typu wymagania ciężko porzucić. Nie wiem, chyba że około 30 i to przestaje być ważne. Sprawdzę na sobie za 5 lat :p

Możesz mi wierzyć na słowo, ze akurat to nie przestaje być ważne.

Jeśli facet usiłuje mnie sobą zainteresować, w formie pisemnej, a nie potrafi się prawidłowo wysłowić w ojczystym języku - dla mnie jest skreślony, choćby poza tym był ósmym cudem świata, prezentował wobec mnie maniakalne uwielbienie i wyrażał chęć szastania milionami na spełnianie moich zachcianek. Nie, i już!

[z_danowskich]

Napisane przez Doris1981

Oj, wierz mi, że znam takie właśnie panie. Akurat ma być lekarz, nie prawnik, ale coś właśnie w ten deseń.

Natomiast zgadzam się z tym, że są rzeczy nie do przeskoczenia (również takie mam) i bez sensu próbować je przeskakiwać.

Taak, prawnik-skrzypek też jest przykładem autentycznym tak jakby prawnik i lekarz oznaczali jakaś polisę na życie

[_Pandora]

Napisane przez cava

A Ty musisz tyle pracować, czy praca od świtu do nocy, jest dla Ciebie ucieczka od pustego mieszkania?

Coś za coś. Z nieba partner nie spadnie.

Niby nie muszę, no ale nie mam bogatych krewnych ani rodziców, którzy pomogliby mi na przykład z wkładem własnym na kupno mieszkania. Odkładam na konto oszczędnościowe, a z drugiej strony lubię drogie rzeczy. Dni, kiedy pracuję po prostu skreślam. Ewentualnie mogę się z kimś ustawić na 21. posiedzieć godzinkę czy półtorej. Zawsze zostają te dwa dni w tygodniu, kiedy mam wolne.

Na utopijnym myśleniu, że różnica w zarobkach nic nie znaczy, już się raz przejechałam. Niestety często tak jeszcze jest, że panowie mają problem, że partnerka zarabia więcej. Randkowałam sobie z facetem, któremu chyba przeszkadzało, że latam sobie w szpilkach od Valentino i próbował mi "przemawiać do rozstądku" mówiąc że mogłabym pojechać na fajne wakacje za cenę tych butów czy podając całą listę innych rzeczy, które mogłabym kupić. No ok, ale mi się takie akurat podobają i do mnie należy decyzja, na co przeznaczę swoje własne pieniądze. Przecież nie oczekuję, że on mi je kupi. Takie podejście zwiastowało tylko kłopoty.

Nadal nie uważam, żeby moje wymagania były wydumane. Owszem, mówiłam, że chciałabym przyjemnego dla oka faceta, ale to nie oznacza, że zaakceptuję tylko boskiego Fabio. Chcę po prostu nie bać się na niego patrzeć.

Pomysł z klubem do biegania nie jest zły. Kiedyś nawet znalazłam na pewnej stronie dla biegaczy kącik, gdzie można porandkować. Co prawda narazie jestem kluchą, która odpada po 1km, ale to jest jakiś kierunek, gdzie ewentualnie bym się widziała.

[cava]

Napisane przez _Pandora

Niby nie muszę, no ale nie mam bogatych krewnych ani rodziców, którzy pomogliby mi na przykład z wkładem własnym na kupno mieszkania. Odkładam na konto oszczędnościowe, a z drugiej strony lubię drogie rzeczy. Dni, kiedy pracuję po prostu skreślam. Ewentualnie mogę się z kimś ustawić na 21. posiedzieć godzinkę czy półtorej. Zawsze zostają te dwa dni w tygodniu, kiedy mam wolne.

No, ale żeby się z kimś na ta 21 ustawić, musisz go najpierw poznać. Czyli wracamy do punktu wyjścia.
Jakie masz priorytety: drogie buty i torebki skorelowane z oszczędzaniem i brak czasu na życie i poznawanie, czy gdzieś jednak przyciąć.

To dotyczy każdego układu w każdej sytuacji. Kwestia długofalowych priorytetów. i każdy musi sam to ze soba ustalać.



Pomysł z klubem do biegania nie jest zły. Kiedyś nawet znalazłam na pewnej stronie dla biegaczy kącik, gdzie można porandkować. Co prawda narazie jestem kluchą, która odpada po 1km, ale to jest jakiś kierunek, gdzie ewentualnie bym się widziała.

Prawie każdy biegacz/jogger/itp. był na początku kluchą odpadającą po kilometrze.
No to biegaj, pisz na biegowe fora, dawaj się wyciągać na zawody jako uczestnik lub wolontariusz. Nic nie tracisz a nawet jak fajnego faceta nie poznasz przez to, to chociaż zdrowsza będziesz i głowę przewietrzysz.

[_ema_]

Napisane przez _Pandora

Na utopijnym myśleniu, że różnica w zarobkach nic nie znaczy, już się raz przejechałam. Niestety często tak jeszcze jest, że panowie mają problem, że partnerka zarabia więcej. Randkowałam sobie z facetem, któremu chyba przeszkadzało, że latam sobie w szpilkach od Valentino i próbował mi "przemawiać do rozstądku" mówiąc że mogłabym pojechać na fajne wakacje za cenę tych butów czy podając całą listę innych rzeczy, które mogłabym kupić. No ok, ale mi się takie akurat podobają i do mnie należy decyzja, na co przeznaczę swoje własne pieniądze. Przecież nie oczekuję, że on mi je kupi. Takie podejście zwiastowało tylko kłopoty. .

Nie sądzę żeby to był problem z tym, że zarabiasz więcej, tylko właśnie facetowi mogła się czerwona lampka zapalić.
Nie oceniam, ale mówię Ci jak to wygląda dla osoby z boku - zarzynasz się, pracujesz od rana do nocy, żeby zarobić na wkład własny a za chwilę kupujesz szpilki czy torebkę a kilka tysięcy, bo Ci wolno.
No wolno Ci, ale na miejscu faceta uznałabym, że albo masz problem z racjonalnym wydawaniem pieniędzy, albo strasznie konsumpcyjnie podchodzisz do życia, skoro przedkładasz szpilki nad życie towarzyskie i hobby.