Nie stać mnie na randkę z internetu

[charsi]

Jak miło czytać takie pozytywne wątki

Kot cudny

[zielona87]

Od początku śledziłam historię Cieszę się że Wam się udało, że jesteście szczęśliwi. Gratuluję!
A kot boski Ma uroczego zeza

[Lexie]

Aaaaa, jaki śliczny kot

[Marbella85]

Przeczytałam wszystko i przyznam, że zazdroszczę. Też chciałabym mieć tyle szczęścia. Fajnie, że Tobie się udało. Pozdrawiam

[201604130936]

Jeeeeeej, pochłonęłam cały wątek w parę minut! Strasznie się cieszę, że restauracyjny dylemat rozwinął się w taki super sposób! A kici, hm, ja bym się bała zobaczyć te oczy w środku nocy

[laisla]

Ale cudowny puchaty maluszek Dziękuję

[4e9f92519f0a2c998a884c2af4c543da9bfeb435_5ffce6a84e16b]

Piekny kotek.

[Harry Hole]

Napisane przez earl grey

Zreszta oboje chcemy zupełnie szarej zwyczajnej codzienności razem. Kiedy jestesmy u niego to normalnie delektujemy się chwilami, kiedy siedzimy wszyscy w kuchni, panowie odrabiaja razem lekcje, ja smażę naleśniki, a kot leży na parapecie i kombinuje jak dyskretnie obgryźc kolejny kwiatek.

Twoja historia pewnie jeszcze pół roku temu by mnie zirytowala i przygnębiła, i nie czytałabym żeby się nie dołować. Na szczęście moja historia już dziś jest podobna i dlatego wierzę, że takie rzeczy się zdarzają i tacy faceci na świecie istnieją. I też najszczęśliwsza jestem w domu, kiedy żyjemy takim prostym codziennym zyciem, bez kłótni i fajerwerków, a ja patrzę na mojego syna i mojego faceta i wreszcie wierzę, że ta moja wymarzona rodzina jednak będzie mi dana

[Dzikun]

Cudaśny
A ten wątek i tak jest piękny
Wierzę, że z mamą się ułoży

[kitosa]

Earl grey! Proszę, pisz od czasu do czasu, uwielbiam Cię czytać, masz cudowny styl! Przy okazji gratuluję szczęścia i tak przeuroczego kociaka

[somethinggood]

Kicia jest cudowna ! Nie znam sie na kotach , ale wyglada na rasowca

Lepiej nie poruszac z mama tematu , a jak termin przeprowadzki bedzie ustalony , to powiedz mamie o rozmowach przez Skypa , obiecaj czeste odwiedziny , powiedz ze sama moze przyjezdzac ( kup jej znizkowa karte IR na rok, dla seniorow jeszcze tansza) . Przedstaw jej zalety wiekszego miasta , powiedz o dobrych szkolach dla mlodego .

Jak masz zamiar rozwiazac problem ex ? Odleglosc pewnie utrudni spotykanie sie z synem . No i rok szkolny, ciezko zaczynac nowa szkole inaczej niz od wrzesnia .

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[laisla]

Napisane przez somethinggood

Kicia jest cudowna ! Nie znam sie na kotach , ale wyglada na rasowca

Lepiej nie poruszac z mama tematu , a jak termin przeprowadzki bedzie ustalony , to powiedz mamie o rozmowach przez Skypa , obiecaj czeste odwiedziny , powiedz ze sama moze przyjezdzac ( kup jej znizkowa karte IR na rok, dla seniorow jeszcze tansza) . Przedstaw jej zalety wiekszego miasta , powiedz o dobrych szkolach dla mlodego .

Jak masz zamiar rozwiazac problem ex ? Odleglosc pewnie utrudni spotykanie sie z synem . No i rok szkolny, ciezko zaczynac nowa szkole inaczej niz od wrzesnia .

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

O, to dobry pomysł..tylko jak mama wyrwie się z histerii, która nie pozwala z nią rozmawiać normalnie i powoli rozpocznie się proces akceptacji stanu rzeczy

[earl grey]

Problem odległości z ex nie jest problemem, bo on i tak mieszka daleko. On na południu, Piotrek w centrum, a my na razie na samym zachodzie, więc chyba i tak potem będzie miał bliżej.
Mały twierdzi, że zmiana szkoły jest dla niego atrakcją samą w sobie- zwłaszcza, że każda szkoła będzie lepsza od obecnej parszywej rejonówki z najgorszymi wynikami w województwie. Zresztą w tej nowej szkole rozmawialiśmy już z dyrektorem i czekają na niego, aż się zorganizujemy z moja pracą i przeprowadzką.
Paradoksalnie, moja mama zawsze miała do mnie pretensje, że jestem mało zaradna życiowo i przez to skazuję dziecko na życie na prowincji, bez dobrej szkoły, porządnych zajęc pozalekcyjnych, oferty, że tak powiem, kulturalnej. A teraz jak wykazałam się zaradnością to histeryzuje.
Ponieważ jutro wyjeżdżamy w Tatry mama zwiększyła obrażenie ze 100% do 255% bo uważa, że głupio robię zwalniając małego na trzy dni ze szkoły i narażam jego bezpieczeństwo "wlokąc takie małe dziecko na Świnicę". Zaznaczam, że to "małe dziecko" ma 155 cm wzrostu, skończone 10 lat i nie takie szczyty za sobą.

Harry Hole- doskonale Cię rozumiem, bo ja też jak byłam sama nie mogłam czytac ani słuchac o innych szczęśliwych samotnych matkach, którym się udało stworzyc nową szczęśliwą rodzinę. Też strasznie mnie to dołowało i budziło niskie uczucia zazdrości i poczucia krzywdy. W pewnym momencie byłam nawet przekonana, że nigdy mnie to nie spotka, a już na pewno nie robiłam sobie żadnych nadziei wybierając się na pamiętną randkę z internetu, na którą nie było mnie stac Życzę Ci powodzenia w tworzeniu tej wymarzonej rodziny, trzymam za was kciuki.

Kicia jest ragdollem- to był mój i małego wymarzony kot, na którego kategorycznie nie zgadzał się mój tata, a ja nie miałam nic do gadania- jak to dziecko, które mieszka z rodzicami i prosi bezskutecznie o kotka.
Któregoś dnia opowiedziałam historię niezrealizowanego kota Piotrkowi, jako jedną z kategori moich marzeń i nagle nas olśniło, że przecież kot może mieszkac u niego i czekac na nas. I powiem wam, że Piotrek z kotem polubili się tak, że czasam normalnie jestem zazdrosna o kota (!) jak za długo się ze sobą migdalą, miziają, drapią za uszkiem i wyznają sobie wzajemnie uczucia A nasze romantyczne smsy na dzień dobry potrafia byc w stylu: "Kochanie nie wyczesuj mu ogona i zmieszaj kurczaka z wołowina to może zje."
Dziękuję wam dziewczyny

[skazana_na_bluesa]

Och ach, pieknie
dobrze dziecku zrobi wedrowka po gorach

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[AshaL]

Super że Wam się udało, czyli jednak przez internet też można kogoś ciekawego spotkać

[egocentryczna]

Piękna historia.

[Dzikun]

Piękna, aż wróciłam do pierwszych stron wątku aby sobie przypomnieć...

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[201604130936]

earl grey, Dziewczyny już wychwaliły wystarczająco Twojego faceta i Twój związek, więc ja ugryzę z innej strony. Gratuluję Ci... syna. Z tego co mówisz jest to nadzwyczaj mądry i super dojrzały jak na swój wiek mały facet

[busch]

Natknęłam się na ten wątek dopiero teraz i przeczytałam cały z zapartym tchem. Fantastyczna historia, strasznie cieszę się że tak się to ułożyło. Mamą się nie przejmuj, może z czasem pogodzi się z tą sytuacją i jej przejdzie.

Trzymam też kciuki za szybką przeprowadzkę, sama wiem coś o tęsknym oczekiwaniu na kolejne spotkanie ;-)

Kot jest przesłodki

[marza_mr]

Earl grey, cudownie się czyta Wasza historię, życzę Wam wszystkiego, co najlepsze, niech Wam się wiedzie jak najlepiej.
Jeśli chodzi o mamę, trudno, ciężko będzie, ale musi się pogodzić, że układasz sobie życie, wierzę, że z czasem zrozumie że jesteście szczęśliwi i będzie się cieszyć Waszym szczęściem. Bardzo Wam tego życzę.
Kotek, słodziak

[ptasie__mleczko]

ja tylko ze swojej strony napiszę, że życzę powodzenia i cieszę sie Twoim szczęściem. Cudownie czyta się takie wątki! jak widać szczęście na każdego gdzieś czeka powodzenia!

[Mitsukki]

Kotałkę

[Dzikun]

Halo, halo, opowiadaj, co u Was, brak ostatnio na forum miłych akcentów

[Motyl86]

Earl Gray dopiero teraz przeczytałam Twoją historię. I napełniła mnie trochę optymizmem, a tego mi teraz było trzeba Na początku roku w podobny sposób kogoś poznałam, relacja rozwijała się bardzo podobnie do Twojej, jednak w maju (kiedy Twoja wchodziła na wyższy level:P) moja się zakończyła Ale miło było przy okazji czytania Twojego wątku wrócić wspomnieniami do tego okresu...
Trzymam za Was kciuki! Swoją drogą masz świetny styl pisania, napisz coś czasem bo przyjemnie się to czyta

[Martii=*]

Sorry, nie zauważyłam ilości stron i daty
earlgrey, gratuluję Ci mężczyzny, ja po jednym spotkaniu z internetów się trochę zniechęciłam I naprawdę miło w końcu poczytać coś budującego na intymnym, zwłaszcza jak się jest na etapie 'każdemu-facetowi-zależy-tylko-na-jednym'

[Lexie]

Yyy, może nadrób resztę wątku

[earl grey]

A u nas pewne zmiany.....dostałam w mieście Piotrka pracę i od stycznia się przeprowadzamy. Praca jest w moim zawodzie, trochę bardziej, powiedzmy, prestiżowa od obecnej, ale i dużo bardziej odpowiedzialna i stresująca nieco. W maju bierzemy ślub, a w grudniu oficjalnie się zaręczamy. Nieoficjalnie zrobiliśmy to już dawno, ale chcemy trochę uspokoic moich rodziców i zrobic to tak tradycyjnie jak tylko się da. Wprawdzie nie jesteśmy zgodni, czy to ich uspokoi, czy wręcz przeciwnie, ale to okaże się w wigilię
A ślub w maju, bo po pierwsze mamy wtedy taka jedną romantyczną rocznicę, a po drugie chcę miec bukiet z konwalii i kwitnące drzewa do zdjęc.

Trochę się boję tych wszystkich zmian, nie ukrywam, ale tylko tych związanych z pracą, szkołą dziecka, sytuacją z rodzicami. Co do samego ich źródła, czyli Piotrka nie mam żadnych wątpliwości. Jesteśmy ze sobą tak zwyczajnie, spokojnie, bezpiecznie szczęśliwi.
Teraz mieliśmy próbę generalną, bo byliśmy u niego całe 11 dni- i mały i ja padlismy na grypę żołądkową zaraz po przyjeździe- i przeszlismy ją (próbę, nie grypę, bo tę ostatnią to ledwo przeżyłam) tak pomyślnie, że wczoraj przy pożegnaniu już nie tylko ja płakałam.

Nasz kot zwiększył swoje rozmiary chyba dziesięciokrotnie i jest najbardziej rozpieszczonym, nieusłuchanym i niewychowanym kotem jakiego znam. Piotrek rozpuścił go w skandaliczny sposób w imię teorii "to malutki kotek i potrzebuje dużo ciepła i miłości". I teraz wielkie kocisko macza łapę w cukierniczce, a karcony patrzy na mnie wzrokiem "Co się czepiasz? Pan mi pozwala!"

A, no i obroniłam magisterkę i jestem początkującym psychologiem
Dziewczyny, powiem Wam, że jestem żywym przykładem na to, że marzenia się spełniają i warto czekac na ich pełną wersję. Ja czekałam naprawdę bardzo, bardzo długo i teraz wiem, że dobrze, że nie byłam z kimś przypadkowym, na siłę, tylko po to, żeby nie byc samej (a były momenty, kiedy miałam takie pokusy, przyznaję).

Ściskam Was wszystkie moje Wizażanki

[niebieskie_oczko]

Napisane przez earl grey

A u nas pewne zmiany.....dostałam w mieście Piotrka pracę i od stycznia się przeprowadzamy. Praca jest w moim zawodzie, trochę bardziej, powiedzmy, prestiżowa od obecnej, ale i dużo bardziej odpowiedzialna i stresująca nieco. W maju bierzemy ślub, a w grudniu oficjalnie się zaręczamy. Nieoficjalnie zrobiliśmy to już dawno, ale chcemy trochę uspokoic moich rodziców i zrobic to tak tradycyjnie jak tylko się da. Wprawdzie nie jesteśmy zgodni, czy to ich uspokoi, czy wręcz przeciwnie, ale to okaże się w wigilię
A ślub w maju, bo po pierwsze mamy wtedy taka jedną romantyczną rocznicę, a po drugie chcę miec bukiet z konwalii i kwitnące drzewa do zdjęc.

Trochę się boję tych wszystkich zmian, nie ukrywam, ale tylko tych związanych z pracą, szkołą dziecka, sytuacją z rodzicami. Co do samego ich źródła, czyli Piotrka nie mam żadnych wątpliwości. Jesteśmy ze sobą tak zwyczajnie, spokojnie, bezpiecznie szczęśliwi.
Teraz mieliśmy próbę generalną, bo byliśmy u niego całe 11 dni- i mały i ja padlismy na grypę żołądkową zaraz po przyjeździe- i przeszlismy ją (próbę, nie grypę, bo tę ostatnią to ledwo przeżyłam) tak pomyślnie, że wczoraj przy pożegnaniu już nie tylko ja płakałam.

Nasz kot zwiększył swoje rozmiary chyba dziesięciokrotnie i jest najbardziej rozpieszczonym, nieusłuchanym i niewychowanym kotem jakiego znam. Piotrek rozpuścił go w skandaliczny sposób w imię teorii "to malutki kotek i potrzebuje dużo ciepła i miłości". I teraz wielkie kocisko macza łapę w cukierniczce, a karcony patrzy na mnie wzrokiem "Co się czepiasz? Pan mi pozwala!"

A, no i obroniłam magisterkę i jestem początkującym psychologiem
Dziewczyny, powiem Wam, że jestem żywym przykładem na to, że marzenia się spełniają i warto czekac na ich pełną wersję. Ja czekałam naprawdę bardzo, bardzo długo i teraz wiem, że dobrze, że nie byłam z kimś przypadkowym, na siłę, tylko po to, żeby nie byc samej (a były momenty, kiedy miałam takie pokusy, przyznaję).

Ściskam Was wszystkie moje Wizażanki

No scenariusz się potoczył jak w bajce, że ten wątek na tym forum aż odstaje i wydaje się być niemożliwy
Gratulacje!

[szynka_w_toscie]

Przeczytałam wątek od początku do końca i bardzo Tobie gratuluję i zazdroszczę.
Życzę Wam, żebyście byli szczęśliwi ze sobą do końca świata i o jeden dzień dłużej
Bardzo miło się czyta takie pozytywne wątki bo wtedy u każdego z nas pojawia się nadzieja, że po każdej burzy wychodzi słońce

[Sam To Nazwij]

Napisane przez earl grey

A u nas pewne zmiany.....dostałam w mieście Piotrka pracę i od stycznia się przeprowadzamy. Praca jest w moim zawodzie, trochę bardziej, powiedzmy, prestiżowa od obecnej, ale i dużo bardziej odpowiedzialna i stresująca nieco. W maju bierzemy ślub, a w grudniu oficjalnie się zaręczamy. Nieoficjalnie zrobiliśmy to już dawno, ale chcemy trochę uspokoic moich rodziców i zrobic to tak tradycyjnie jak tylko się da. Wprawdzie nie jesteśmy zgodni, czy to ich uspokoi, czy wręcz przeciwnie, ale to okaże się w wigilię
A ślub w maju, bo po pierwsze mamy wtedy taka jedną romantyczną rocznicę, a po drugie chcę miec bukiet z konwalii i kwitnące drzewa do zdjęc.

Trochę się boję tych wszystkich zmian, nie ukrywam, ale tylko tych związanych z pracą, szkołą dziecka, sytuacją z rodzicami. Co do samego ich źródła, czyli Piotrka nie mam żadnych wątpliwości. Jesteśmy ze sobą tak zwyczajnie, spokojnie, bezpiecznie szczęśliwi.
Teraz mieliśmy próbę generalną, bo byliśmy u niego całe 11 dni- i mały i ja padlismy na grypę żołądkową zaraz po przyjeździe- i przeszlismy ją (próbę, nie grypę, bo tę ostatnią to ledwo przeżyłam) tak pomyślnie, że wczoraj przy pożegnaniu już nie tylko ja płakałam.

Nasz kot zwiększył swoje rozmiary chyba dziesięciokrotnie i jest najbardziej rozpieszczonym, nieusłuchanym i niewychowanym kotem jakiego znam. Piotrek rozpuścił go w skandaliczny sposób w imię teorii "to malutki kotek i potrzebuje dużo ciepła i miłości". I teraz wielkie kocisko macza łapę w cukierniczce, a karcony patrzy na mnie wzrokiem "Co się czepiasz? Pan mi pozwala!"

A, no i obroniłam magisterkę i jestem początkującym psychologiem
Dziewczyny, powiem Wam, że jestem żywym przykładem na to, że marzenia się spełniają i warto czekac na ich pełną wersję. Ja czekałam naprawdę bardzo, bardzo długo i teraz wiem, że dobrze, że nie byłam z kimś przypadkowym, na siłę, tylko po to, żeby nie byc samej (a były momenty, kiedy miałam takie pokusy, przyznaję).

Ściskam Was wszystkie moje Wizażanki

Ciepła,pełna pozytywnych wzruszeń historia-perełka wizażowa.Życzę dalszego szczęścia i trzymam kciuki