Jesteście dumne? :)

[confused]

Dumne, honorowe, nie ustępujecie? Czy to dobra cecha?

Ja np. chyba nie jestem w ogóle, w sytuacji gdy się pokłócę się z kimś i obiecuje sobie, że się pierwsza nie odezwę, nie przeproszę to i tak po kilku dniach pękam... Próbuję z tym walczyć, ale to bardzo trudne...

[guess17]

To zależy... Czasem taak czasem nie... Jak uważam że nie ja zawiniłam nie wyciągne pierwsza ręki...

[asia 90]

jak zawinie to wyciągam pierwsza rękę ale zdarza sie tez tak że jestem czysta jak łza ale dla święgo spokoju nie chcę kłótni, czy kilkudniowego milczenia;/ dlatego odezwe sie pierwsza . Żeby nie było tak kolorowo jak sie uprę to potrafię sie nie odzywac i nie patrzec na druga osobę. Prawda jest taka ze w sytuacjach damsko-męskich jezeli kobieta zawini powinna pierwsza wyciagnac reke a jak męzczyzna to pod zadnym pozorem kobieta nie powinna wydzwaniac( bo to niestety pozniej sie odbija na nas, meczyzni wykorzystuja takie sytuacje myslac nie bylo raz konsekwencji to nastepnym tez nie będzie) ale wiadomo różnie bywa, emocje biora góre i cieżko sie powstrzymac

[karolynka90]

czy jestem dumna? raczej nie. potrafie przyznac sie do bledu i przeprosic, nie bronie swojego zdania za wszelka cene. chociaz.. jakby ktos spytal mojego TZa czy tak naprawde jest, pewnie by nie do konca sie z tym zgodzil, bo prawda jest taka, ze prawie zawsze to on pierwszy "wyciaga reke na zgode" po klotni

[pomaranczkav]

Ja nie lubię się kłócić.. ale jeśli jest to wybitnie nie moja wina to nie ma przebacz.. i się nie odezwę póki nie zostanie to jakoś wyjaśnione z drugiej strony.. ale przeważnie staram się od razu wszystko wyjaśniać i nie zostawiać sprawy na pastwę czasu.. bo to przeważnie przechodzi w zapomnienie a w głębi serca siedzi nadal problem..

staram się rozmawiać od razu zamiast się kłócić i tak sobie żyję i jest baardzo dobrze

[szmyrk]

Napisane przez confused

Dumne, honorowe, nie ustępujecie? Czy to dobra cecha?

Ja np. chyba nie jestem w ogóle, w sytuacji gdy się pokłócę się z kimś i obiecuje sobie, że się pierwsza nie odezwę, nie przeproszę to i tak po kilku dniach pękam... Próbuję z tym walczyć, ale to bardzo trudne...

Ten watek chyba powienien miec inny tytul . To, ze ktos pierwszy wyciaga reke do zgody nie oznacza, ze nie jest dumny, a tym bardziej, niehonorowy. Nawet bycie uleglym tego nie wyklucza, a nieustepliwosc nie oznacza.

[Wyrak]

Napisane przez confused

Dumne, honorowe, nie ustępujecie? Czy to dobra cecha?

Ja np. chyba nie jestem w ogóle, w sytuacji gdy się pokłócę się z kimś i obiecuje sobie, że się pierwsza nie odezwę, nie przeproszę to i tak po kilku dniach pękam... Próbuję z tym walczyć, ale to bardzo trudne...

Nie ustepowanie pierwszemu nie ma zadnego zwiazku z honorem, a duma bywa czesto gesto zle pojmowana...

[wsiowy_gupek]

Czy jestem dumna?
Nie wiem. Mama mówi, że az za bardzo, jak ojciec.
A mi się wydaje, że tak średnio...
Może teraz tak, ale kiedyś ciężko z tym bywało.

No i rzeczywiście duma i honor nie koniecznie musi mieć coś wspólnego z wyciąganiem ręki jako pierwsza.

Ale wyciągam ręke tylko wtedy jak wiem, że jest moja wina.
Nigdy nie przepraszam, gdy nie czuje sie winna, co wiele osób ma mi za złe.

[wrzosoweniebo]

ja jestem aż za bardzo dumna i chociaż zdaję sobie z tego sprawę ciężko mi to zwalczyć. Jeśli jestem w związku rzadko kiedy potrafię przyznać się do winy a jeśli już wiem ze naprawdę powinnam to czuję gulę w gardle jakbym nie mogła słowa wydusić z siebie moja matka widzę że ma podobnie, może to po niej ta upartość.

[izusiaa93]

Oj tak, często unoszę się honorem. Mam to po mamie

[wild girl]

dumna raczej tak ale nie zarozumiala
co do przyznania sie do bledu to potrafie,jesli zawinila druga osoba to ona musi wyciagnac reke do zgody bo ja pierwsza tego nie zrobie

[fiolkowa krolewna]

Ja nie jestem dumna.

A jeśli chodzi o wyciąganie ręki, to zazwyczaj robię to pierwsza...

[sine.ira]

Tak, mam duże poczucie swojej godności, dbam o swoje dobre imię dlatego nie pozwalam się obrażać, pomiatać sobą, staram się postępować uczciwie, nigdy świadomie nikomu nie zaszkodziłam, nie cierpię plotek, klik i koterii.

[mikia20]

Dumna i honorowa chyba tak... potrafię zareagować jak ktoś mnie chce obrazić, skłamac na mój temat. Potrafię się też nieźle wkurzyć na kogoś i dłuuugo nie odzywać.
Ale zdaje sobie sprawe, że czasami trzeba schować dumę do kieszeni i pierwszemu wyciągnąć rękę. Szczególnie jeśli się samemu zawiniło...

[Niezmienna]

Jestem dumna , co nie wyklucza tego, że nie umiem przepraszac, bo umiem.
Wiem, kiedy źle zrobiłam i umiem przyznac sie do błedu. Za to nie pozwole nigdy sie obrażac i źle traktowac!

[tacyta]

Mam silne poczucie własnej godności, jesli nie zawiniłam, nie wyciągam piewsza ręki, nawet jeśli czasami korci mnie żeby się odezwać, to duma bierze górę. Natomiast jeśli czuję się winna, to porafię przeprosić pierwsza.

[LaLaRe]

Napisane przez confused

Dumne, honorowe, nie ustępujecie? Czy to dobra cecha?

Ja np. chyba nie jestem w ogóle, w sytuacji gdy się pokłócę się z kimś i obiecuje sobie, że się pierwsza nie odezwę, nie przeproszę to i tak po kilku dniach pękam... Próbuję z tym walczyć, ale to bardzo trudne...

ja mam podobnie.. tylko, że żałuję pewnych słów zaraz po ich wypowiedzeniu... potem przesiedze masę czasu i przerycze nie muszę mówić, że jest to zmarnowany czas? po czym w głowie się przejaśnia.. niestety czasami za późno..

[studi]

Jestem honorowa, ale też umiem przeprośić, jeśli wina lezy po mojej stronie dlaczego to ja mam byc przepraszana?

[angela0033]

oooj... pamiętam kiedy miałam takie okres,że w "łaskę" przychodzilam... ale powiedziałam!Nigdy więcej!I narazie się tego trzymam

[confused]

Ja właśnie często mimo braku mojej winy wyciągam pierwsza rękę robię to, bo np. brakuje mi osoby, która się do mnie nie odzywa i tęsknię ;/ może wydaje się to głupie, ale to naprawdę jest dla mnie problem, nie chcę być później nieszanowana przez tą osobę, bo będzie myślała "po co przepraszać, skoro i tak ona napisze..." ;(

[kermitowa]

Jeśli wiem ze cos jest moja winą wowczas wyciagam pierwsza ręke, jeśli wiem ze cos nie jest moja wina wowaczas pierwsza reki nie wyciagam. Teraz sie wlasnie zastanawiam czy jest to dobry sposob...

[vainilla]

U mnie to zależy od sytuacji - w domowych kłótniach raczej nie. Nie lubię awantur i ustępuję.

Inaczej sprawa się ma np. co do proszenia kogoś o pomoc, albo kiedy ktoś mi odmówi jestem zbyt dumna na to żeby poprosić po raz kolejny,albo przyjąć kiedy zmieni zdanie.
To samo tyczy się facetów. Jeśli nie wybierze mnie tylko jakąś JĄ, a potem ona go np. zostawi i będzie chciał wrócić do mnie, to choćbym się miała pociąć z chęci - nie przyjmę. Było już tak w moim życiu - czy żałuję? - nie!

[caroline2324]

Raczej wyciągam pierwsza rękę. Nie wiem, jakoś tak nie umiem długo wytrzymać w kłótni.

[Porteparole]

Ja podobnie. Nie lubię sporów, więc często pierwsza wyciągam rękę na zgodę. Chyba,że naprawdę wina leży po drugiej stronie, a ja nie mam sobie praktycznie nic do zarzucenia,wtedy czekam. Nie można ustępować na każdym kroku.

[kashha]

Dumna, honorowa... nie są mi obce te cechy charakteru, czy to dobrze, że taka jestem, czasem mam wrażenie, że to że zachowuję się czasem tak jak się zachowuję jest ok, zdarza mi się jednak mojego dumnego, honorowego zachowania żałować