Dlaczego poczucie własnej wartości i ambicje są krytykowane?

[Sexi_Pistol]

Dużo mówi się o tym, że człowiek nie powinien mieć zaniżonej samooceny. Tworzy się tyle poradników, jak sobie tę samoocenę podnieść, że trzeba znać własną wartość, mieć w życiu cele, mierzyć wysoko itp...
Ale no ok, ale jak ktoś ma - to dlaczego zaraz leci krytyka? Najlepiej jest jak przychodzi dziewczyna i mówi 'jestem brzydka i głupia', wtedy wszyscy 'oj nie, nie prawda'. A jeśli powiedziałaby 'jestem ładną i inteligentną kobietą' to wszyscy ją zjadą 'a wcale nie jesteś taka ładna bez makijażu, a jakie masz IQ pewnie 50...'. Czemu ludzie zachowują się w ten sposób, powinni chyba dążyć do ulepszenia samych siebie, zamiast krytykować kogoś. Czy w innych krajach też tak jest czy to specjalność naszego narodu? Macie podobne doświadczenia?

[Lena_20]

Nie uogólniałabym.. Jedni cenią osoby pewne siebie,a drugich zżera zawiść,bo ktoś ma większe poczucie własnej wartości niż oni sami i po prostu nie lubią osób pewnych siebie,uważając ich za ludzi zadufanych w sobie,próżnych,patrzących z góry na innych.

[rapifen]

zawiść, albo czasem nieświadomie wywyższamy się z tymi ambicjami uchodzimy za zarozumiałych...

[frezja18]

Poczucie wlasnej wartości nikogo na ogół nie drażni , przeciwnie np w pracy czy w szkole taka osoba w otoczeniu sprawia , że reszta też pewniej się czuje. Tylko ktoś wyjątkowo zawistny krytykuje ludzi świadomych własnej wartości .

Jest natomiast różnica między byciem świadomą/mym a postawą " wiem co jestem w moim mniemaniu wart i na pewno jestem lepszy niż inni " i taka postawa jest raczej nie akceptowana .

[Lena_20]

Dokładnie,zwykła pewność siebie,a wywyższanie się nad innych,to dwie różne kwestie. Tej drugiej na ogół się nie toleruje więc nic dziwnego,że to się krytykuje i takich osób się po prostu nie lubi...

[teofano86]

kobieta, która uczyła mnie angielskiego powiedziała, że u Polaków widzi:
1) jak ktoś jest pewny tego co umie i tego kim jest tzn że jest źle wychowany i każdy na niego nieprzychylnie patrzy, że nie można powiedzieć u nas, że np zna się perfekcyjnie hiszpański angielski i rosyjski bo to jest przechwalanie się....
2) jak ktoś osiągnął SUKCES (ona powiedziała, że w Polsce słowo sukces to jest utożsamiane raczej z osiągnięciem czegoś przez przekręty)to na pewno jest zły, ma coś za uszami, donosił, kradł, albo wchodził w d...

[wsiowy_gupek]

Ja lubie osoby znające swoja wartość, a przy tym nie wywyższjące się...

Niestety najczęściej takie własnie negatywne komentarze słyszą osoby znające swoją wartość, ale i zarozumiałe.

Pomijając to, że z mojje obserwacji wynika iż najczęściej osoby, które trąbią o tym jakie sa świetne i wspaniałe wcale takie nie są...

[kiniaczeq]

"bo polacy to dziwny naród "


a tak na serio no to moim zdaniem jest to duże uogólnienie i zgadzam się z luną:

Nie uogólniałabym.. Jedni cenią osoby pewne siebie,a drugich zżera zawiść

i moim zdaniem w 97% to zawiść i zazdrość - I właśnie od takich osób przeważnie słyszę jak się wypowiadają na temat innych negatywnie gdy jest zbyt pewny siebie/znającego swoją wartość.

[Sexi_Pistol]

Napisane przez teofano86

kobieta, która uczyła mnie angielskiego powiedziała, że u Polaków widzi:
1) jak ktoś jest pewny tego co umie i tego kim jest tzn że jest źle wychowany i każdy na niego nieprzychylnie patrzy, że nie można powiedzieć u nas, że np zna się perfekcyjnie hiszpański angielski i rosyjski bo to jest przechwalanie się....

No właśnie coś takiego miałam na myśli. Zapytała mnie jedna osoba kiedyś, czy ja wg samej siebie mam talent czy nie. Wahałam się wtedy i kiedy powiedziałam, że chyba nie, ale się staram było ok. Kiedy po jakimś czasie, znowu zostałam o to zapytana i zmieniłam odpowiedź, zostałam skrytykowana 'o, taki talent to ma pół polski'.

Nie chodzi tu o mówienie, że jest się lepszym niż inny, tylko o mówienie, że jest się w czymś dobrym, czy obiektywnie o sobie - jestem ładną kobietą. Nie ma ideałów, ale umiem tak o sobie powiedzieć, nawet jeśli ktoś powie 'zarozumiała jest strasznie'. A czy to jest zarozumiałość, czy tylko ocena siebie?
Moim największym marzeniem było od dziecka napisać książkę, mam jakieś tam osiągnięcia literackie, ale ksiązki nie wydałam. Zapytał mnie kiedyś wujek co chcę jeszcze zrobić w przyszłości. Powiedziałam, że napisać książkę, być może dla kobiet. Odparł wtedy 'a ciekawe co ty możesz wiedzieć o życiu, nie dasz rady'. Właśnie takie zachowania mam na myśli...

[BrigitteBardot]

Nie zauważam takiego zjawiska, za to rzuca mi się w oczy coś zupełnie innego - zawyżona samoocena i wmawianie każdemu, że jest najlepszy, że go na to stać, że jest tego wart, że jest wspaniały (zwłaszcza w mediach).

Co jest kłamstwem.

Potem mamy takie kwiatki, jak program 'Mam talent' i ludzi myślących, że jak potrafią gwizdać, to mają talent (= są wyjątkowi) czy młode gniewne na ulicy, które myślą, że sam fakt, że są (do tego odpowiednio ubrane i umalowane), daje im prawo do czucia się lepszą.

We wszystkim potrzebny jest umiar.

[Cherry Blossom Girl]

Cenię osoby, które znają swoją wartość, osiągają cele, a przy tym nie wywyższają się. Wydaje mi się, że poczucie własnej wartości oznacza szacunek do innych i siebie- zatem nie umniejszanie swojej wartości poprzez mówienie: "jestem brzydka, głupia, gruba", świadomość swych możliwości i osiąganie sukcesów na wyznaczonym sobie polu.
Niestety, wiele zakompleksionych osób zazdrości innym takiego podejścia i aby poprawić sobie humor stara się podkopać dobre samopoczucie, wskazać, że sfera, w której osoba czuje się pewnie wcale nie jest jej najlepszą dziedziną, tylko dla krótkotrwałego poczucia satysfakcji.

[Ishikawa]

Mi sie wydaje,ze jstesmy/byłysmy wychowywane w takiej kulturze,
ze gdy ktos powiem nam komplemet to nalezy spuścic wzrok i sie zaczerwienic i zaczac zaprzeczac ze wcale nie jestesmy takie super.
A dlaczego nie
Ja czasem dla zartow mowie, dzieki, wiem o tym... i widze zdziwiona mine drugiej osoby Bezcenna

Ale rzeczywscie, tez czasem widze wielkie wywyższanie się... ze ktos za przeproszeniem wyżej s*a niż dupe ma...

[Rena]

Napisane przez Sexi_Pistol

Dużo mówi się o tym, że człowiek nie powinien mieć zaniżonej samooceny. Tworzy się tyle poradników, jak sobie tę samoocenę podnieść, że trzeba znać własną wartość, mieć w życiu cele, mierzyć wysoko itp...
Ale no ok, ale jak ktoś ma - to dlaczego zaraz leci krytyka? Najlepiej jest jak przychodzi dziewczyna i mówi 'jestem brzydka i głupia', wtedy wszyscy 'oj nie, nie prawda'. A jeśli powiedziałaby 'jestem ładną i inteligentną kobietą' to wszyscy ją zjadą 'a wcale nie jesteś taka ładna bez makijażu, a jakie masz IQ pewnie 50...'. Czemu ludzie zachowują się w ten sposób, powinni chyba dążyć do ulepszenia samych siebie, zamiast krytykować kogoś. Czy w innych krajach też tak jest czy to specjalność naszego narodu? Macie podobne doświadczenia?

no tez to zauwazylam

Napisane przez teofano86

kobieta, która uczyła mnie angielskiego powiedziała, że u Polaków widzi:
1) jak ktoś jest pewny tego co umie i tego kim jest tzn że jest źle wychowany i każdy na niego nieprzychylnie patrzy, że nie można powiedzieć u nas, że np zna się perfekcyjnie hiszpański angielski i rosyjski bo to jest przechwalanie się....
2) jak ktoś osiągnął SUKCES (ona powiedziała, że w Polsce słowo sukces to jest utożsamiane raczej z osiągnięciem czegoś przez przekręty)to na pewno jest zły, ma coś za uszami, donosił, kradł, albo wchodził w d...

ja tez tak postrzegam Polakow. Ktos powiedzial kiedys ze jestesmy typowym krajem na tzw dorobku. I cos w tym jest.

Wg mnie najlepszy sposob to swoje myslec i robic, a niekoniecznie publikowac czy komunikowac to na forum publicznym. Milczenie jest zlotem. No chyba, ze w waskiej grupie sprawdzonych znajomych. Wtedy takie grupy rzadza sie swoimi prawami.

A przyczyny konfliktu sa rozne. Czasem ktos faktycznie sie pyszni "ja jestem madry, ja jestem dobry i ja to wszystko odkrylem" czasem to zawisc ze strony sluchaczy, czasem wina lezy po obu stronach, a czasem po prostu zly dzien, ktos wstanie zla noga i ogolnie taka aura.

A temat jest zapalny takze dlatego, ze idealy sa nieosiagalne, trudno byc orlem w kazdej mozliwej dziedzinie zycia i nawet majac jakas mocna karte w reku zawsze sie trafi w zyciorysie jakis slaby punkt, ktory wnikliwa konkurencja wytropi i nijak nie bedzie chciala spuscic z oczu.

I choc brnąc do przodu sie jest niejako skazanym na walke, warto tez wybierac sobie godnych siebie przeciwnikow, a nie walczyc o uznanie kazdej zywej istoty, jaka nam sie na drodze napatoczy

[Kirsti]

Wydaje mi się, że poczucie własnej wartości i ambicje nie są krytykowane, jeśli ktoś przy tym szanuje drugiego człowieka. Natomiast ludzie nie lubią osób zarozumiałych, bez żadnej samokrytyki i takich, które wyraźnie dają odczuć, że inni są gorsi od nich. A jeśli ktoś jest pewny siebie w pozytywnym sensie, nie jest zarozumiały, a ktoś to krytykuje, to cóż...może to być po prostu zwykła ludzka zazdrość.

[eyo]

a temacie, co mnie śmieszy w tym społeczeństwie i często mnei spotyka

Sytuacja ( przykładowa)
- dyskusja o jakimś głebszym temacie, ja przedstawiam moje stanowisko, ktoś swoje.. oczywiście przeciwnik w ramach chyba chęci upokorzenia mnie zadaje pytanie o to co niby sprawia, że w ogóle śmiem się w tej tematyce wypowiadać
- ja normalnie w świecie piszę, że np. studiuję to i tamto poza tym w ramach działalnosci w kole naukowym porzygotowuje z tego tematu jakieś refearty prace etc

i co ? Bo ja się przechwalam nikomu nie potrzebnym wykształceniem, bo ja się wywyższam, bo ja pozjadałam wszystkie rozumym ;D

No ludzieeee... nie wiem w czym tkwi w tym państwie problem, że napisanie faktów z serii studiuję to i tamto, czytam taką a taką literaturę naukową, byłam, widziałam próbowałam w prkatyce od razu oznacza wywyższanie się. Czy w tym państwie nie ma szansa na zrelacjonowanie tego czy owego. Dla mnie to są tak podstawowe sprawy i tak banalne, że w głowie mi się nie mieszczą tego typu komentarze.

Zwyczajna odpowiedź na pytanie "czemu czujesz się kompetentna" okazuje sie gwoździem do trumny... dobrze, że na rozmowach kwalifikacjnych można bez zażenowania opisać swoje poczynania szkolno - zawodowe.

[hihi]

Tak może mało tematycznie, choć chyba też się wiąże w jakiś sposób.

Osobiście zauważyłam też "potępienie" do przyzanawania się, że jest dobrze. Ludzie często pytają co słychać, jak leci i szczera spontaniczna odpowiedź, że jest super, się układa, wszystko zgodnie z planem budzi zdziwienie i zniesmaczenie, bo przecież powinno się ponarzekac na pracę, na zdrowie, na teściów, polityków, no cokolwiek... byleby wpisac się w ten schemat.

[wsiowy_gupek]

Napisane przez Sexi_Pistol

Nie chodzi tu o mówienie, że jest się lepszym niż inny, tylko o mówienie, że jest się w czymś dobrym, czy obiektywnie o sobie - jestem ładną kobietą. Nie ma ideałów, ale umiem tak o sobie powiedzieć, nawet jeśli ktoś powie 'zarozumiała jest strasznie'. A czy to jest zarozumiałość, czy tylko ocena siebie?

Dobra, ale po co to mówić, że jest się piękną kobietą...?
Jeszcze o ile rouzmiem np ktoś zna się na imformatyce i rozmowa o jakiś problemie z komputerem i wtedy ta osoba mówi np"no ja wam mogę powiedzieć że(...), uwierzcie mi bo znam się na tym".
Po prostu zna się na tym i spoko.

Ale do cholery nie rouzmiem po co samemu z siebie miałabym mówić, że jestem ładna?!

Jeśli jest rozmowa na temat tego czy ktoś czuję się piekny, lub jeśli ktoś prawi Ci komplementy i wtedy mówisz, że zdajesz sobie z tego sprawę że jesteś ładna, to wątpie, że ktoś stwierdzi na takiej podstawie, że jesteś próżna itp...

Co innego kiedy wtrącasz do tematów często "bo wiecie ja jestem ładna i..."
Miałam taką koleżanke..

Jest różnica pomiędzy trąbieniem o tym jaka jestem super, a znaniem swojej wartości.

PS
Nie mam kompleksów na punkcie swojej urody akurat

Moim największym marzeniem było od dziecka napisać książkę, mam jakieś tam osiągnięcia literackie, ale ksiązki nie wydałam. Zapytał mnie kiedyś wujek co chcę jeszcze zrobić w przyszłości. Powiedziałam, że napisać książkę, być może dla kobiet. Odparł wtedy 'a ciekawe co ty możesz wiedzieć o życiu, nie dasz rady'. Właśnie takie zachowania mam na myśli...

Jakbym słyszała moją mamę..
-Mamo ja zajmę się w tym roku pieczeniem ciast- ty sałatkami.
-Dziecko, a co Ty umiesz upiec... nie dasz rady

Najlepsze jest to, że ja co weekend praktycznie pieke ciasto (zawsze inne) i jeszcze nigdy nie było tak, żeby mi nie wyrosło/nie udało się. Sama je i mówi, że pyszne, ale za każdym razem jak chce coś upiec mówi mi że szkoda czasu/ nie wyjdzie mi bo jest za trudny przepis itp...
Ale moja mama i jej brak wiary we mnie to w ogóle temat rzeka

[hecate]

Napisane przez wsiowy_gupek

Co innego kiedy wtrącasz do tematów często "bo wiecie ja jestem ładna i..."
Miałam taką koleżanke..

Jest roznica pomiedzy poczuciem wlasnej wartosci a ... smiesznoscia.

Tak - mam zywy przyklad w biurze, ja poprostu nie ograniam.
Lubie i wole kiedy ludzie czuja sie dobrze sami ze soba, kiedy czuja sie fajni, inteligentni i atrakcyjni.

Ale wszystko ma swoje granice.

Otoz - moj przyklad - poczatkowo myslalam, ze ona ma takie 'ciekawe' poczucie humoru, jednak ... ona tak na powaznie.

Dziewcze to w moim wieku jak nikt inny dziala mi na nerwy tekstami 'Ja wiem, ze nie jestem zjawiskowa... ja jestem poprostu BARDZO ladna'.
I zeby jeszcze byla.

Jednym slowem - poczucie wlasnej wartosci - super, tez nie jestem szara mysza i wiem w czym jestem dobra itp ale zachowania 'wyzej sra jak dupe ma' niestety doprowadzaja mnie do szalu.

[Wyrak]

Napisane przez wsiowy_gupek

Dobra, ale po co to mówić, że jest się piękną kobietą...?
Jeszcze o ile rouzmiem np ktoś zna się na imformatyce i rozmowa o jakiś problemie z komputerem i wtedy ta osoba mówi np"no ja wam mogę powiedzieć że(...), uwierzcie mi bo znam się na tym".
Po prostu zna się na tym i spoko.

Ale do cholery nie rouzmiem po co samemu z siebie miałabym mówić, że jestem ładna?!

Jeśli jest rozmowa na temat tego czy ktoś czuję się piekny, lub jeśli ktoś prawi Ci komplementy i wtedy mówisz, że zdajesz sobie z tego sprawę że jesteś ładna, to wątpie, że ktoś stwierdzi na takiej podstawie, że jesteś próżna itp...

Co innego kiedy wtrącasz do tematów często "bo wiecie ja jestem ładna i..."
Miałam taką koleżanke..

Jest różnica pomiędzy trąbieniem o tym jaka jestem super, a znaniem swojej wartości.

PS
Nie mam kompleksów na punkcie swojej urody akurat

Dokladnie, to nie zadne znanie swojej wartosci/ambicja, tylko pospolita proznosc

[Rena]

Napisane przez wsiowy_gupek

Co innego kiedy wtrącasz do tematów często "bo wiecie ja jestem ładna i..."
Miałam taką koleżanke..

zapewniam Cie, ze taki sam tekst w towarzystwie samych facetow maniakow komputerowych przeszedl by bez echa

[kiniaczeq]

Napisane przez wsiowy_gupek

Dobra, ale po co to mówić, że jest się piękną kobietą...?

Omg, mam taka koleżankę w klasie, opowiadała mi coś jakiś czas temu i wtrąciła do rozmowy nagle "miałam sukienkę taką a taką, i wyglądałam zaje** normalnie świetnie. (zmiana tematu) .. (powrócenie do wątku MŁA) a w ogóle to ślicznie mi w ciemnych zielonych kolorach"

dla mnie to dziwne takie zachwalanie się własna osobą, no próżność po prostu.

[panierrka]

Co chciałam dodać od siebie, to wszystko już ktoś już napisał

Napisane przez Cherry Blossom Girl

(...)
Niestety, wiele zakompleksionych osób zazdrości innym takiego podejścia i aby poprawić sobie humor stara się podkopać dobre samopoczucie, wskazać, że sfera, w której osoba czuje się pewnie wcale nie jest jej najlepszą dziedziną, tylko dla krótkotrwałego poczucia satysfakcji.

Napisane przez Ishikawa

Mi sie wydaje,ze jstesmy/byłysmy wychowywane w takiej kulturze,
ze gdy ktos powiem nam komplemet to nalezy spuścic wzrok i sie zaczerwienic i zaczac zaprzeczac ze wcale nie jestesmy takie super.
A dlaczego nie
Ja czasem dla zartow mowie, dzieki, wiem o tym... i widze zdziwiona mine drugiej osoby Bezcenna

Ale rzeczywscie, tez czasem widze wielkie wywyższanie się... ze ktos za przeproszeniem wyżej s*a niż dupe ma...

Napisane przez Rena

no tez to zauwazylam

ja tez tak postrzegam Polakow. Ktos powiedzial kiedys ze jestesmy typowym krajem na tzw dorobku. I cos w tym jest.

Wg mnie najlepszy sposob to swoje myslec i robic, a niekoniecznie publikowac czy komunikowac to na forum publicznym. Milczenie jest zlotem(....).

Jasne, i nie mówimy o jakiś skrajnych przypadkach, typu "jaka/jaki to ja nie jestem..."
Po prostu narzekanie jest w dobrym tonie, a samozadowolenie nie i oto chyba chodziło.

[Sexi_Pistol]

Bo w życiu wskazane jest umiarkowanie. Nie chodzi o to, żeby rozpowiadać kazdemu 'jestem super piękna' tylko o to, żeby wiedzieć, że jeśli ktoś mowi o tobie 'ale ona jest paskudna' ze to nie prawda i tyle. Bo wiele dziewczyn, kiedy zostaje skrytykowane, załamuje się.

Panierrka, ujełaś sedno tematu. Mówić o sobie dobrze, po prostu 'nie wypada' :p

[Little miau miau]

Ale dlaczego powiedzenie o sobie "jestem piękna" tak Was okropnie bulwersuje? Nawet jeśli ktoś nie jest ładny wg nas czy standartów, które obecnie narzuca nam kultura, to chyba fajnie, że czuje się piękny?

Nie mówię o próżniackim przechwalaniu się typowych "dziuń". Ale ludzie, którzy są pewni siebie zazwyczaj też dobrze oceniają innych, bo nie czują z ich strony zagrożenia. Ci od przechwałek głównie udają pewnośc siebie.

Niemniej mnie nie razi kiedy ktoś opiewa jakieś swoje subiektywnie dobre cechy o ile właśnie nie udaje tylko naprawdę czuje się ze sobą super.

O wiele gorsi są ci z cyklu "wiem, że może nie mam super nóg ale widzisz tą świnię z cellulitisem w mini, po drugiej stronie ulicy?"

Tych bym powystrzelalała

[wsiowy_gupek]

Nie bulwersuje mnie to, że ktoś ma wysooką samoocene

Życze wszytskim żeby czuli się piękni i super atrakcyjni, ale nie musza przy każdej okazji wszystkich dookoła uraczać ta wiadomością.

Nie wiem jak inaczej już mam to tłumaczyć

[Sexi_Pistol]

Napisane przez Little miau miau

Ale dlaczego powiedzenie o sobie "jestem piękna" tak Was okropnie bulwersuje?

Mnie nie bulwersuje, dlatego założyłam ten temat. Bulwersuje mnie jak ktos tak powie, a inni go skrytykują. Jasne, że wszystko jest kwestią gustu, ale mieć dobre zdanie o sobie to podstawa, nawet jeśli ma się wady i mankamenty urody (bo dla mnie każdy ma, nie wierze w idealnych ludzi) ;p

Nie trzeba tego mówić każdemu i wszem i wobec, ale mieć odwagę tak powiedziec o sobie, jeśli wymaga tego sytuacja.

[eyo]

w ogóle śmieszna sprawą z tą mentalności :

w polsce się na wszystko narzeka i w na pytanie "jak tam" w dobrym tonie jest opisać kilka ostatnich wizyt u lekarza etc.. w innych społeczenstwach np. stanach w dobry tonie jest na "jak tam" odpowiedzieć "spoko" i już.

swoją drogą, że fakt znania kogoś spoza polski i napisania czegos nt tamtejszego sposobu bycia też zdarzyło mi się zostać zjechana ;D i dopytywną czy to nie był wujek od KFC bo to takie nadzywczajne miec/znac kogos spoza polski a już w ogole widzić inne państwo niż polske i jeszcze raczyć mieć o tym jakieś zdanie ;D

[Rena]

Napisane przez eyo

swoją drogą, że fakt znania kogoś spoza polski i napisania czegos nt tamtejszego sposobu bycia też zdarzyło mi się zostać zjechana ;D i dopytywną czy to nie był wujek od KFC bo to takie nadzywczajne miec/znac kogos spoza polski a już w ogole widzić inne państwo niż polske i jeszcze raczyć mieć o tym jakieś zdanie ;D

wiesz zjechac to mozna doslownie za wszystko jak sie chce. Chciec to moc w koncu Mnie kiedys zjechano za to, ze ... jestem kobieta (serio, autentyk).

[Sexi_Pistol]

Uuu to chyba jakaś męska szowinistyczna świnka cię zjechała za to...
a mnie często zjeżdżają za zdjęcia - że niby ukradłam je komuś i się podszywam, kiedys zablokowali mi konto z tego pwoodu i musiałam się uprawdzać. I.. 'a co ty masz z twarzą zrobione?' moj ulubiony tekst. Nic nie mam z twarzą zrobione, mam płaską jak sie nie usmiecham.

Narzekanie w Polsce jest cacy. Tak, trzeba narzekać, nawet jak nie ma na co.

[Cherry Blossom Girl]

Pamiętam, jak kiedyś na pytanie co słychać, odpowiedziałam: "wszystko w porządku". Pytający był szczerze zdziwiony