"Ten zapach pasuje do mnie" co to znaczy?

[agnyska81]

Z trudem wymyśliłam tytuł
Wątek zainspirowany pojawiającymi się często sformułowaniami:
"W tym zapachu czuję się sobą."
"Te perfumy do mnie pasują."
"Ten zapach jest taki mój."

Co to dla Was znaczy? Jak odczuwacie, że coś jest Wasze? To dopada od razu, czy przeprowadzacie dłuższe testy? Czy zapach może pasować do osoby, czy powinien pasować do okoliczności?

Chętnie poczytam jak to u Was jest Wątek niekoniecznie o Signature Scent, bardziej o zjawisku "mojości".

[dzika truskawa]

Wdycham i czuję idealną harmonię Nie umiej tego szczegółowo wytłumaczyć.

Zapach ma pasować do mnie, no bo np. okoliczności mojej pracy, hm, czy jest zapach, który do tego pasuje?

[Julie_K]

Zapach pasuje do mnie, kiedy czuje się w nim dobrze, po prostu Nie boli mnie od niego głowa, nie zbiera mnie na , przeciwnie- mogłabym się wąchać i wąchać Czy mieści się w tym adekwatność do okoliczności? Hm, szczerze mówiąc nie za bardzo zwracam na to uwagę, używam tego, co lubię. Jednak gdyby ktoś dał mi znać, że mój zapach mu nie odpowiada, postarałabym się nie używać go w obecności tej osoby...

Aaaaaa, to że zapach jest mój, dopada mnie od razu Po pierwszym teście zwykle wiem, czy coś będzie moje czy nie, czy pasuje do mnie czy nie I zwykle to trwa, do tej pory żadna miłość czy przynajmniej sympatia mi nie minęły

[Trzy_Ryby]

Zapach jest mój wtedy gdy spełnia dwa kryteria: po pierwsze muszę uważać, że jest piękny. Musi przystawać do mojej estetyki bo nie chcę pachnieć czymś, co mi się po prostu nie podoba. Ale to jeszcze mało, znam wiele pięknych zapachów a tylko nieliczne z nich są "moje"- perfumy poza moim gustem muszą przystawać do zapachu mojego ciała, muszą stanowić przedłużenie mojej naturalnej woni, nie być przebraniem, kostiumem, pozą a miękko moszczącym się na skórze czarem, nienużącym, niemęczącym, niekrępującym ruchów.

[mariamarysienka]

mój zapach to taki, który kojarzy mi się po prostu ze mną w moim przypadku jest to I love love Moschino. mimo że teraz go nie używam, to był to pierwszy górnopółkowy zapach którego używałam. pamiętam że musiałam na niego ciułać bardzo poważnie, bo byłam wtedy w III klasie gimnazjum i kiedy teraz czuję go gdzieś na ulicy to przywołuje całą lawinę wspomnień związanych z kupnem, radością otwierania flaszki, pierwszego psiku...
drugim moim zapachem, ale w inny sposób jest Coco EDP. gdy się nim perfumuję to dosłownie świat się na chwilę zatrzymuje i czuję jakbym była tym zapachem, a on był mną. wdycham go i czuję niebo.

[201607040946]

Mój - czyli taki, który akurat oddaje mój nastrój, samopoczucie, nawet styl.

[Parabelka]

A ja mam właśnie cały czas problem z tytułowym pytaniem bardzo dużo zapachów mi się podoba i je noszę , ale żaden nie jest taki żeby to była moja druga skóra . Wielokrotnie pytałam małżona , jaki zapach do mnie pasuje i otrzymywałam odpowiedzi całkowicie sprzeczne z moimi upodobaniami zapachowymi , więc przestałam pytać
Jakoś nie jestem w stanie "stopić się " z zapachem - zresztą mam zmienne upodobania i ten sam zapach jednego dnia mam chęć nosić , drugiego mi zgrzyta
W związku z tym straciłam nadzieję na odnalezienie signature scenta i umiłowanego jednego zapachu i nawet nie zamierzam próbować więcej

[korozyjka]

ja bym każde z tych pytań inaczej zinterpretowała

zapach pasuje do mnie - znaczy dla mnie właśnie że stapia sie ze skórą, czują go raczej inni niż ja sama i odbierają jako zapach naturalny. mam taki jeden przy czym mam na niego ochotę raczej sporadycznie

czuję się sobą - odzwierciedla osobowość, ale też aktualny nastrój i pasuje do okazji; może nawet pomaga być w tej roli w której aktualnie chcę się znajdować; takich mam całkiem sporo

taki mój - lubię zapachy z nietypowymi nutami, których na ulicy się nie spotka; czasami znajduję taką nietypową nutę, która dodatkowo mi się podoba i wtedy powstaje miłość

[Karokie]

Oprócz wyczerpującej poprzedniej wypowiedzi ... jeszcze dla mnie jest ważne, żeby się zmieniał. Zapach, który pachnie na mnie tak samo jak we flakonie i tak samo minutę i godzinę po psiknięciu nie jest mój. Mój musi pracować ze skórą, pachnieć różnie, ale za każdym razem ładnie - w momencie psiknięcia, godzinę po i 5 godzin po.

[Vespertine__Milo]

Jedynym zapachem do tej pory, który jest faktycznie moją drugą skórą i tak się czuję nosząc go (stapia się ze mną, stanowi jedność, nie żyje własnym życiem) jest HP.

Z resztą różnie, niektóre perfumy doskonale na mnie leżą, jednak czuję że są " nie moje" zarówno charakterologicznie! (tak, jestem przekonana że zapachy mają charaktery), jak i przekazem (otoczenie otrzymuje ode mnie wiadomość nastroju jaki mam zakładając dany zapach).

Jest wiele zapachów, które są "nie moje", ale cenię i lubię i zakładam, wręcz po to by poczuć się kimś innym. Dodać składnik do siebie nowy składnik charakteru, założyć nakładkę osobowościową. I dlatego też świat perfum jest tak cudowny, pozwala nakładać i urozmaicać przebrania!

[VI4]

Ja też mam problem z pytaniem

Określam zapachy raczej jako "moje" i "nie moje" - moje to te, które mnie zachwycają, uwielbiam nosić, i muszę mieć. Wybór zależy od nastroju, okazji, pogody - ale każdy jest doskonały w każdym calu. Trudno mi określić, czy do mnie pasują. Wiem na pewno, że z racji postury nie pasuje mi mini a'la lambada i baletki - ale czy pasuje mi np. Chergui?? Chociaż, mam tak dalece w poważaniu co mi pasuje, że gdybym tylko w tej lambadzie czuła się komfortowo, to bym nosiła

Zapachy "nie moje" - cała reszta; czyli te, które doceniam, ale nie mam ochoty nosić, neutralne - "ładne", "dziwne" itp - i paskudztwa wywołujące traumę.

[nocne grafitti]

Taki zapach jest moją aurą. Kiedy go używam jestem do końca sobą, jest jak część mnie, ale i poza mną, jest moim dopełnieniem, bez niego jestem niekompletna. Choć jestem wierna kilku zapachom, to ciągle szukam czegoś nowego, podniecającego, albo wyciszającego, co będzie moją aurą na dziś i jutro, ale pojutrze - ? Nigdy nie będę identyfikować się z jednym zapachem, bo skoro ja się zmieniam, albo zmienia się mój strój, nastrój, pora roku, wygląd, charakter, to i coś, co mnie dopełnia do całości nie może być czymś niezmiennym. Jeśli zaś kiedykolwiek znajdę taki zapach, to będzie koniec świata. Mojego.

[Daffodilka]

U mnie sprawa jest nieco bardziej skomplikowana Żebym zapach uznała za "mój", nie wystarczy, że mnie zachwyci, oczaruje, ale musi zaakceptować go mój organizm. Jest pewna zasada, która niestety dość często się sprawdza. Jeśli bardzo szybko przestaję czuć nowy zapach, zakładając, że trwałość i ekspansywność ma zadowalającą, to znaczy że to zdecydowanie "mój " zapach. Sprawdza się to w większości przypadków i niestety zapachów, które idealnie współgrają z moją skórą i zmysłem powonienia po prostu nie czuję. I nie wynika to wcale z przyzwyczajenia do ulubionego zapachu, ponieważ praktycznie codziennie używam czegoś innego. Tak jest na przykład z Coromandelem i Szulcem. Otoczenie się zachwyca, ja nie czuję nic a nic. Zapachy "nie moje" czuję szczególnie intensywnie i potrafią mnie drażnić na ciuchach nawet po kilku dniach Tak zawsze reagowałam na BC

[VI4]

Napisane przez Daffodilka

U mnie sprawa jest nieco bardziej skomplikowana Żebym zapach uznała za "mój", nie wystarczy, że mnie zachwyci, oczaruje, ale musi zaakceptować go mój organizm. Jest pewna zasada, która niestety dość często się sprawdza. Jeśli bardzo szybko przestaję czuć nowy zapach, zakładając, że trwałość i ekspansywność ma zadowalającą, to znaczy że to zdecydowanie "mój " zapach. Sprawdza się to w większości przypadków i niestety zapachów, które idealnie współgrają z moją skórą i zmysłem powonienia po prostu nie czuję. I nie wynika to wcale z przyzwyczajenia do ulubionego zapachu, ponieważ praktycznie codziennie używam czegoś innego. Tak jest na przykład z Coromandelem i Szulcem. Otoczenie się zachwyca, ja nie czuję nic a nic. Zapachy "nie moje" czuję szczególnie intensywnie i potrafią mnie drażnić na ciuchach nawet po kilku dniach Tak zawsze reagowałam na BC

oj, to współczuję (może nie powinnam?)
Ja muszę zapach czuć od siebie - niekoniecznie w natężeniu porażającym, ale jeśli po prostu zbyt szybko przestaję go czuć - rezygnuję z niego.

[rosana]

Ja mam kilka takich zapachów, które mi się bardzo podobają, w których czuję się dobrze, które mi pasują i którymi lubię się otaczać, ba można powiedzieć że mam nawet swój signature scent który lubię najdłużej i przetrwał on wzloty i upadki innych perfum.
Ale nie uważam jeszcze że znalazłam swój taki prawdziwie swój zapach, który byłby jak druga skóra. Szukam takich perfum które rzuciłyby mnie na kolana i o których mogłabym powiedzieć że są prawdziwie moje ale jakoś nie znajduję

[neska951]

Dla mnie to zapach który współgra i podbija naturalny zapach mojej skóry. Jest ich tylko kilka
1. AA Herba Fresca mój SS , nikt nigdy nie zgadł że to tym obrzydliwym odświeżaczem do "kiblela" pachnę
2. AA Mandarine -Basilic idealnie podbija zapach mojej skóry , idealnie się z nim łączy , mąż często mówi pachniesz sobą , nie orientuje się że się czym wypachniłam .
3. Gucci Envy tez znowu nie stapia się z moim naturalnym zapachem , wchodzi z nim w przedziwna interakcję, która mnie zachwyca

Napisane przez Daffodilka

U mnie sprawa jest nieco bardziej skomplikowana Żebym zapach uznała za "mój", nie wystarczy, że mnie zachwyci, oczaruje, ale musi zaakceptować go mój organizm. Jest pewna zasada, która niestety dość często się sprawdza. Jeśli bardzo szybko przestaję czuć nowy zapach, zakładając, że trwałość i ekspansywność ma zadowalającą, to znaczy że to zdecydowanie "mój " zapach. Sprawdza się to w większości przypadków i niestety zapachów, które idealnie współgrają z moją skórą i zmysłem powonienia po prostu nie czuję. I nie wynika to wcale z przyzwyczajenia do ulubionego zapachu, ponieważ praktycznie codziennie używam czegoś innego. Tak jest na przykład z Coromandelem i Szulcem. Otoczenie się zachwyca, ja nie czuję nic a nic. Zapachy "nie moje" czuję szczególnie intensywnie i potrafią mnie drażnić na ciuchach nawet po kilku dniach Tak zawsze reagowałam na BC

Tak mam z Zenem 2007 , j a go nie czuję , a czują go inni, a jak ja go poczuję to rozglądam się ko tak za....iscie pachnie i czym do jasnej ciasnej , takie prawdziwe kwiecie?!? Ostatnio miałam taka zajawkę jak szłam ulicą ....iiiii.... rozglądam się szukam właścicielki zapachu i to JA jak się okazuje. Mała rzecz a cieszy

[Polly_]

dla mnie zapach moj to taki zapach w ktorym sie czuje bardziej sobą niz bez niego
immymi słowy to zapach ktory podkresla te moje cechy osobowości ktore na co dzien są w jakis sposób tłumione

no tom powiedziala

oprócz tych zapachow najmojszych sa po prostu te w ktorych sie czuje dobrze i je noszę, oraz te ktore mi sie podobają ale nie mogę ich nosic bo jakos odemnie odstająą (np czekoladowe, kadzidła)


i na koniec musze pwoeidziec ze zapachy najmojsze uzywam raczej zadko-najczęsiej uzywam tych ktore mi sie podobają i czuje sie w nich dobrze

[jarzo83]

Zgrywa sie po prostu z moja osobowoscia, z moim charakterem , z tym kim w danej chwili jestem i napewno tez powinien dopasowac sie do okolicznosci,.Co mi daje ze ja sie w nim czuje ok i swietnie ze mna wspolgra jak reszte towarzystwa wokol zbiera na

[wiedzma z podgorza]

Miałam napisać kilka słów, ale przeczytałam wszystkie posty i zauważyłam, z iloma z nich się zgadzam. Widać podobna interpretacja jest do pewnego stopnia naturalny.. chyba.

Najbardziej zgadzam się z Rybą:

Napisane przez Trzy_Ryby

Zapach jest mój wtedy gdy spełnia dwa kryteria: po pierwsze muszę uważać, że jest piękny. Musi przystawać do mojej estetyki bo nie chcę pachnieć czymś, co mi się po prostu nie podoba. Ale to jeszcze mało, znam wiele pięknych zapachów a tylko nieliczne z nich są "moje"- perfumy poza moim gustem muszą przystawać do zapachu mojego ciała, muszą stanowić przedłużenie mojej naturalnej woni, nie być przebraniem, kostiumem, pozą a miękko moszczącym się na skórze czarem, nienużącym, niemęczącym, niekrępującym ruchów.

Najważniejsze, aby perfumy sprawiały, że staję się, jakby to ująć?, jeszcze bardziej sobą.

Napisane przez korozyjka

ja bym każde z tych pytań inaczej zinterpretowała

zapach pasuje do mnie - znaczy dla mnie właśnie że stapia sie ze skórą, czują go raczej inni niż ja sama i odbierają jako zapach naturalny. mam taki jeden przy czym mam na niego ochotę raczej sporadycznie

czuję się sobą - odzwierciedla osobowość, ale też aktualny nastrój i pasuje do okazji; może nawet pomaga być w tej roli w której aktualnie chcę się znajdować; takich mam całkiem sporo

taki mój - lubię zapachy z nietypowymi nutami, których na ulicy się nie spotka; czasami znajduję taką nietypową nutę, która dodatkowo mi się podoba i wtedy powstaje miłość

I to również jest prawda.

Napisane przez Vespertine__Milo

Z resztą różnie, niektóre perfumy doskonale na mnie leżą, jednak czuję że są " nie moje" zarówno charakterologicznie! (tak, jestem przekonana że zapachy mają charaktery), jak i przekazem (otoczenie otrzymuje ode mnie wiadomość nastroju jaki mam zakładając dany zapach).

Jest wiele zapachów, które są "nie moje", ale cenię i lubię i zakładam, wręcz po to by poczuć się kimś innym. Dodać składnik do siebie nowy składnik charakteru, założyć nakładkę osobowościową. I dlatego też świat perfum jest tak cudowny, pozwala nakładać i urozmaicać przebrania!

Napisane przez nocne grafitti

Taki zapach jest moją aurą. Kiedy go używam jestem do końca sobą, jest jak część mnie, ale i poza mną, jest moim dopełnieniem, bez niego jestem niekompletna. Choć jestem wierna kilku zapachom, to ciągle szukam czegoś nowego, podniecającego, albo wyciszającego, co będzie moją aurą na dziś i jutro, ale pojutrze - ? Nigdy nie będę identyfikować się z jednym zapachem, bo skoro ja się zmieniam, albo zmienia się mój strój, nastrój, pora roku, wygląd, charakter, to i coś, co mnie dopełnia do całości nie może być czymś niezmiennym. Jeśli zaś kiedykolwiek znajdę taki zapach, to będzie koniec świata. Mojego.

Prawda, prawda po trzykroć: prawda!

Faktem jest, że trudno opisać coś tak ulotnego i maksymalnie względnego.

Poszłam na łatwiznę, co?

[winter76]

Mój zapach to ten, który mnie zachwyci natychmiast po 1 teście i zachwyca za każdym razem, jak go używam

[agnyska81]

Napisane przez winter76

Mój zapach to ten, który mnie zachwyci natychmiast po 1 teście i zachwyca za każdym razem, jak go używam

To da się tak?
Szkoda, że nie znam tego uczucia.

[VI4]

Napisane przez agnyska81

To da się tak?
Szkoda, że nie znam tego uczucia.

zastanawiam się, czy coś z mojej półeczki mnie zachwyciło tak od razu...chyba, żeby jako pierwszy liczyć test globalny, nie tylko niuchanie z nadgarstka

A np FdB - na początku mi się wręcz niezbyt podobały..dopiero po jakimś czasie przyszedł zachwyt.

[winter76]

Napisane przez agnyska81

To da się tak?
Szkoda, że nie znam tego uczucia.

Ja mam 2 - RM i Chergui

[Karkki]

"Moje zapachy", poza tym, iż muszą mnie się podobać, dobrze układać się na skórze, to muszą mieć jeszcze 3 cechy:
- nie mogą mieć ogona
- powinny być przyzwoicie intensywne
- muszą żyć własnym życiem.
Te najbardziej "moje" nigdy nie były miłością od pierwszego powąchania. Coraz częściej łapię się na tym, że te które zachwycają mnie przy pierwszym teście - później mnie rozczarowują.
Niewiele jest takich naprawdę "moich zapachów" a ten idealny jeszcze nie powstał. Ale skoro Mugler wypuścił już Aliena bez ogona, to mam cichą nadzieję, iż kiedyś, ktoś pod jego skrzydłami, stworzy mój idealny zapach.

[3eef048cd73ce499df76a24f71dd01843bb9a910_606650721e0c8]

Napisane przez agnyska81

To da się tak?
Szkoda, że nie znam tego uczucia.

Da, mam ze 4 takie zapachy: Platynowy, Aventus, Pustynia Marokańska i Opus V (2 ostatnie poznane stosunkowo niedawno).
Ale u mnie zachwyt nad zapachem to za mało żebym mógł powiedzieć, że to moje pachnidło. Dla mnie ważne jest jeszcze czy identyfikuję się z danym zapachem, czy pasuje do mnie w 100%, do mojej osobowości (chyba najważniejsze), charakteru, stylu bycia. Platynowy to moja pierwsza i jak na razie największa miłość do tego signature scent (najczęściej znajomi kojarzą mnie z tym Chanelem), ale paradoksalnie nie jest to mój zapach. Dlaczego? Bo to zapach lekki, piękny i bardzo przyjemny. Do mnie pasuje coś cięższego, trudniejszego w odbiorze, niekoniecznie powszechnie lubianego, zadziornego, wrednego, dla niektórych paskudnego. I taki jest Versace The Dreamer, to mój zapach w 100%. I tu kolejny paradoks, wcale go nie uwielbiam, bardzo go lubię, głównie za to, że jest indywidualistą z charakterem, za jego inność.