młody wiek, ciąża

[cluue]

Cześć dziewczyny. Od dłuższego czasu czytam wszystkie wasze wpisy i w końcu postanowiłam założyć swoje konto i zgłosić się do was po pomoc, poradę. W marcu będę miała 19 lat, w poniedziałek u ginekologa dowiedziałam się, że jestem w ciąży (7tc). Chłopak podchodzi do tego pozytywnie, pociesza mnie, powtarza, że sobie poradzimy, że nie ma większego szczęścia niż własne dziecko i w ogóle. Ja też jakoś strasznie załamana z tego powodu nie jestem martwie się tylko tym, że po porodzie zostanie mi jeszcze 8 miesięcy szkoły (bo w kwietniu matura) jestemw technikum 4-letnim. Boję się, że nie podołam macierzyństwu i szkole. No nie wiem... mam mnóstwo wątpliwości, pełno pytań w głowie i narazie zero odpowiedzi.

Jedno jest pewne, dziecko będę kochać mimo wszystko, będzie moim priorytetem. Mój chłopak ma 23 lata, ma pracę, zarabia 1700 zł ... myślicie, że damy rade się z tego utrzymać z dzieckiem ? O mieszkanie, nie musimy się martwić bo zamieszkamy z moją babcią w 4 pokojowym mieszkaniu które i tak jest zapisane na mnie i wiadomo, rodzice napewno nam trochę pomogą od czasu do czasu pieluchy kupią, mleko itp.


Trzeba się w końcu przełamać i powiadomić rodziców, że zostaną dziadkami ... pewnie będzie im ciężko do tego przywyknąć, bo jestem najmłodsza z rodzeństwa i zawsze byłam dla nich ukochaną córeczką.


Boję się tego wszystkiego.

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Nie ty pierwsza, nie ostatnia maturę zrobisz z dzieckiem Uwierz, matura to pikuś, ja zdawałam starą A za to z dzieckiem mgr kończyłam pisać i broniłam. Dacie pewnie radę, bo musicie, teraz to nastaw się optymistycznie i nie denerwuj, nie warto, jakoś się ułoży. Powodzenia

[201607291951]

[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;31218116]Nie ty pierwsza, nie ostatnia maturę zrobisz z dzieckiem Uwierz, matura to pikuś, ja zdawałam starą A za to z dzieckiem mgr kończyłam pisać i broniłam. Dacie pewnie radę, bo musicie, teraz to nastaw się optymistycznie i nie denerwuj, nie warto, jakoś się ułoży. Powodzenia [/QUOTE]

Taki sam pikuś jak matura
ze szkoła sobie pewnie poradzisz , nauczyciele Cie znają , jeżeli im nie podpadłaś to pewnie na jakieś ulgi możesz liczyć zawsze tez możesz maturę poprawiać jeżeli coś tam nie wypali.
Bardziej bym się przejmowała tym , że bardzo malutko będziecie mieć na utrzymanie siebie i dziecka.

[cluue]

Będziemy mieć ten plus, że nie będziemy musieli płacić za mieszkanie ani za rachunki dopóki nie będziemy mieć dwóch wypłat. Od maja zacznę szukać pracy może jakoś się uda coś znaleźć. Dręczy mnie też pytanie czy jeśli urodze i po krótkim czasie (ok miesiąca ) wrócę do szkoły czy to nie bedzie miało jakiegoś niekorzystnego wpływu na dziecko ? Wiadomo, dobrze jak matka jest przy dziecku jak najdłużej ... ale ja tej możliwości nie będę miała.

[Majka1503]

Napisane przez cluue

Cześć dziewczyny. Od dłuższego czasu czytam wszystkie wasze wpisy i w końcu postanowiłam założyć swoje konto i zgłosić się do was po pomoc, poradę. W marcu będę miała 19 lat, w poniedziałek u ginekologa dowiedziałam się, że jestem w ciąży (7tc). Chłopak podchodzi do tego pozytywnie, pociesza mnie, powtarza, że sobie poradzimy, że nie ma większego szczęścia niż własne dziecko i w ogóle. Ja też jakoś strasznie załamana z tego powodu nie jestem martwie się tylko tym, że po porodzie zostanie mi jeszcze 8 miesięcy szkoły (bo w kwietniu matura) jestemw technikum 4-letnim. Boję się, że nie podołam macierzyństwu i szkole. No nie wiem... mam mnóstwo wątpliwości, pełno pytań w głowie i narazie zero odpowiedzi.

Jedno jest pewne, dziecko będę kochać mimo wszystko, będzie moim priorytetem. Mój chłopak ma 23 lata, ma pracę, zarabia 1700 zł ... myślicie, że damy rade się z tego utrzymać z dzieckiem ? O mieszkanie, nie musimy się martwić bo zamieszkamy z moją babcią w 4 pokojowym mieszkaniu które i tak jest zapisane na mnie i wiadomo, rodzice napewno nam trochę pomogą od czasu do czasu pieluchy kupią, mleko itp.


Trzeba się w końcu przełamać i powiadomić rodziców, że zostaną dziadkami ... pewnie będzie im ciężko do tego przywyknąć, bo jestem najmłodsza z rodzeństwa i zawsze byłam dla nich ukochaną córeczką.


Boję się tego wszystkiego.

1. A co po maturze?
2. A babcia jest w stanie pomóc? Bo skoro Ty szkoła, on praca, a nie piszesz, że rodzice pomogą w opiece.
3. No skoro oczekujesz pomocy to wypadało by powiadomić
4. A jego rodzice?

[201607291951]

Napisane przez cluue

Trzeba się w końcu przełamać i powiadomić rodziców, że zostaną dziadkami ... pewnie będzie im ciężko do tego przywyknąć, bo jestem najmłodsza z rodzeństwa i zawsze byłam dla nich ukochaną córeczką.
.

I to jak najszybciej. później będziesz myślała jak to wszystko zorganizować na razie bez rozmowy z rodzicami możesz sobie tylko gdybać.

[cluue]

d

[mg78]

Zero odpowiedzi i mnóstwo pytań -myślę że z czasem ułożą się w spójną całość -jeżeli będziesz miała wsparcie w chłopaku i rodzinie to ułoży się i dacie radę .
Nie wiem czy pogodzisz szkołę z maleństwem to zależy od Ciebie i od systematyczności ułożenia sobie planu -a także od sytuacji losowych -bo o ile teraz możesz coś zaplanować to różnie to w praktyce wychodzi ,łatwo nie będzie maluszek pochłania dużo czasu + Twoje zmęczenie -życzę Wam jak najlepiej i póki co to najważniejsza jesteś Ty i maleństwo -wasze zdrówko ,pozdrawiam serdecznie

[cluue]

ew

[cluue]

.

---------- Dopisano o 19:06 ---------- Poprzedni post napisano o 19:01 ----------

1. A co po maturze?
2. A babcia jest w stanie pomóc? Bo skoro Ty szkoła, on praca, a nie piszesz, że rodzice pomogą w opiece.
3. No skoro oczekujesz pomocy to wypadało by powiadomić
4. A jego rodzice?
_________________


Ja nie wiem jak wyjdzie ze szkołą a co dopiero po maturze... musze sie z tym wszystkim oswoić, przemyśleć wszystko ...

Babcia pewnie chętnie zostanie z dzieckiem gdy będę w szkole, czasem opiekuje się dzieckiem mojego brata i bardzo lubi to robic, czasem nawet denerwuje sie ze to tak rzadko.

Jutro na obiad przyjadą moi bracia i powiadomimy ich ... jak mówić to odrazu wszystkim.

Na pomoc od jego rodziców nie możemy liczyć, choć cieszą sie niezmiernie i powtarzają ze damy radę


Ja sie zastanawiam czy jak po porodzie wrócę po ok. miesiącu do szkoły czy to nie będzie miało jakiegoś negatywnego wpływu na dziecko ?

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Będzie miało. Nie macie kasy, więc jakkolwiek chamsko to zabrzmi - dodatkowo z tego względu powinnaś karmić piersią (mleko jest drogie w ogólnym rozliczeniu). Może być też tak, że maluch będzie twoim plasterkiem - przyklejony tylko do mamy i niestety tego nie przeskoczysz. No i... TY będziesz mamą, nikt inny za ciebie dziecka nie wychowa, nie da tej miłości (pomijam ojca), a miesięczne dziecko matki potrzebuje BARDZO. Niespecjalnie sobie wyobrażam zostawienie takiego maleństwa stale na kilka godzin dziennie. Co innego raz na jakiś czas - i tu widzę rozwiązanie - już teraz pisz podanie o indywidualny tok nauczania.

W ciąży też różnie możesz się czuć, zwłaszcza pod koniec. Po porodzie może też być różnie, ja po cc doszłam do siebie w 2 tygodnie, ale moja koleżanka po naturalnym 4 miesiące miała anemię, z łóżka podnosiła się tylko po to, by nakarmić. Była leczona, ale do tego potrzebny jest czas, niestety sił miała mini mini.

Nie piszę tego dla postraszenia, ale by ci uświadomić, że MOŻE być różnie i odradzam jakiekolwiek zakładanie, jak to będzie - w kontekście szkoły i zostawienia dziecka. Jedynym wyjściem wg mnie jest indywidualny tok. Aha, odradzam pójście na chorobowe - wówczas, nawet mimo legalnego zwolnienia lekarskiego, będziesz nieklasyfikowana.

[cluue]

Nie chce absolutnie, żeby ktoś wychowywał dziecko za mnie. Ja naważyłam sobie piwa więc ja je wypije. Mam w głowie mętlik, nie wiem jak to będzie ledwo co się dowiedzialam że jestem w ciąży jeszcze pewnie do mnie nie dotarło co to tak na prawdę znaczy. Nie wiem jak sobie poradzę, chciałam każdą opcję rozważyć nawet tą aby normalnie szkołę skończyć ... ale nie mam dziecka i nie wiem czy tak się da dlatego pytam. Nie wzbraniam sie przed indywidualnym tokiem nauczania, jeśli to będzie konieczne skorzystam z tego. I troche podłamuje mnie fakt, że wiele osób uwaza, że młoda matka to zła matka. Mimo, że ta ciąża nie będzie planowana ani przez myśl mi nie przeszło zeby sie jej pozbyć, dam temu dziecku szanse na życie i mimo, że nie będzie spało na najdroższych poduszeczkach bawiło sie najdroższymi zabawkami to myśle że nie to jest najważniejsze.

---------- Dopisano o 21:13 ---------- Poprzedni post napisano o 21:10 ----------

znam dziewczynę która zaszła w ciąże w pierwszej klasie liceum jej chłopak był w jej wieku. Żyli tylko z tego co im rodzice dali, byli na utrzymaniu rodziców i sobie poradzili. My możemy liczyć na rodziców i do tego jedną mamy wypłatę więc mamy troszkę lepiej ... Może jednak się uda ? Nie ma w sumie opcji żeby się nie udało, nie ma już wyjścia

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Nie nie, ja nie w kontekście złej matki.
Raczej w kontekście - że mama NAPRAWDĘ jest maluchowi potrzebna nawet, a może najbardziej do tego, by utulić. Dasz radę, bo teraz wyjścia nie masz. Ale wydajesz się być rozsądną osobą
Polecam dopisanie się do wątku mam z twojego terminu porodu - taka wspólna wiedza i przeżywanie ciąży, gdy się nic nie wie o dziecku i ciąży (i wiek guzik ma do tego, ja rodziłam mając lat 31 a dziecko na rękach miałam wcześniej raz, jako osiemnastolatka ) naprawdę dużo dają i uspokajają

[201612280917]

Cluue- rozumiem twoją sytuację. Może być ci ciężko, ale dasz radę! Kobiety są silne, poradzisz sobie ze wszystkim.
Osobiście trzymam za ciebie kciuki

[ebeka]

Nie martw sie, dasz rade!
Sama mam 18 lat, w tym roku pisze mature , a w lutym rodze
Mam wsparcie u rodzicow i chlopaka.
Wierze , ze sie uda i wszystko pouklada.
Kobiety sa silne i musza byc , bo kto jak nie one

[lemoorka]

[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;31220853]Będzie miało. Nie macie kasy, więc jakkolwiek chamsko to zabrzmi - dodatkowo z tego względu powinnaś karmić piersią (mleko jest drogie w ogólnym rozliczeniu). Może być też tak, że maluch będzie twoim plasterkiem - przyklejony tylko do mamy i niestety tego nie przeskoczysz. No i... TY będziesz mamą, nikt inny za ciebie dziecka nie wychowa, nie da tej miłości (pomijam ojca), a miesięczne dziecko matki potrzebuje BARDZO. Niespecjalnie sobie wyobrażam zostawienie takiego maleństwa stale na kilka godzin dziennie. Co innego raz na jakiś czas - i tu widzę rozwiązanie - już teraz pisz podanie o indywidualny tok nauczania.

W ciąży też różnie możesz się czuć, zwłaszcza pod koniec. Po porodzie może też być różnie, ja po cc doszłam do siebie w 2 tygodnie, ale moja koleżanka po naturalnym 4 miesiące miała anemię, z łóżka podnosiła się tylko po to, by nakarmić. Była leczona, ale do tego potrzebny jest czas, niestety sił miała mini mini.
.[/QUOTE]

Tak jak pisze Szaja - róznie może byc

Ja mam takiego 5 miesięcznego plasterka W ciagu macierzynstwa wyszłam z domu bez dziecka 4 razy - raz załatwic chrzest, ginekolog i 2 razy do sklepu.
A co było raz ja mnie nie było poltorej godziny- płącz i lament, przyszłam wtulił sie w piers i zasnał

Na dodatek jest małym alergikiem, wychodza mu na buzi moje wyrzuty sumienia z jedzenia, a po marchewce mi go obsypało- musze karmic tylko piersia i jeszcze uwazac, co zjem. O powrocie do pracy nie ma mowy jak na razie.

Po porodzie fizycznie zbierałam sie z 2 tygodnie, psychicznie dochodze jeszcze dostałam szoku poporodowego i depresji a jestem duzo starsza od Ciebie.

Ale wezmy taka Anie Muche..... Wszystko zależy od dziecka i .............matki

[aniula47]

Mam kuzynkę, która w październiku miała 18-nastkę a w listopadzie rodziła. Teraz jej synuś kończy 4 lata. Dała radę. Nikt nie mówi, że będzie łatwo. Na pewno Ciebie to będzie najwięcej kosztowało- głownie to Ty będziesz poświęcać czas dziecku. Z szkołą to będzie ciężko zorganizować. Jednak będziesz musiała malca na najmniej 6 godz zostawiać ( ja sobie tego nie wyobrażam, żeby moja córcia ma 3 msc na tyle godzin została be zemnie). Co do karmienia butlą to faktycznie jest to kosztowne, ale jeśli się zdecydujesz wrócić do szkoły to innego wyjścia nie masz.Wiek tu nie ma znaczenia jaką będziesz mamą, na pewno najważniejszą i najukochańszą dla Twojej pociechy. Także na razie się niczym nie stresuj. Przyjdzie problem będzie rada . Najważniejsze, abyście powiedzieli swoim rodzicą Oni na pewno Wam pomogą. Życzę powodzenia

[Renatka_2108]

Po pierwsze daleko masz do szkoły z domu ? Bedzie mial wtedy kto byc z dzieckiem ?
Ja mialam kolezanke w technikum ktora ur pod koniec drugiej klasy i szkole zdała spiewająco, za to druga ur w tym samym czasie i 3 klase jakoś ja przepchnęli , i polowe 4, ale dziewczyna olała szkołe.
Wiec nie ma reguły. Wazne zeby chcieć no i mieć z kim dziecko zostawić pod opieką w tym czasie.

Pozatym pomoga rodzice, tesciowie cos kupią, chocby pampersy na swieta, urodziny , zawsze coś.
Dasz rade jesli tylko masz checi

[cluue]

Do szkoły daleko nie mam. Powiedziałam dzisiaj rodzinie, byli w szoku, powiedzieli, ze zawsze możemy na nich liczyć, że jesteśmy rodziną i że pomogą nam. Mama zaoferowała się od razu, że będzie zostawac z dzieckiem żebym skończyła szkołę. Martwię się strasznie ... ale czuję się o wiele lepiej ze świadomością, że mogę liczyć na całą rodzinę. Bratowa da mi dwa kartony ubranek i różnych potrzebnych rzeczy po moim chrześniaku. Mama obiecała kupić wózek. Zamartwianie powinnam odłożyć sobie na potem, a teraz odpoczywać, bo czuję się okropnie ale nie idzie. Moim problemem jest to, że jestem pesymistką, ciągle mam myśli, że nie będę potrafiła zapewnić mojej kruszynce dobrych warunków

[kolankowa]

Na pewno dasz radę! Nie będzie łatwo, to pewnik, ale Wasza sytuacja jest w gruncie rzeczy dobra! Powodzenia!

[mg78]

masz rację zamartwianie odłóż na potem
Masz komfortową sytuację -możesz liczyć na rodzinę zaoferowali Ci pomoc a to bardzo dużo

[lawendax]

ciesz się dziewczyno, ciesz...masz wszystko, czego niejedna nie ma i to w wiele starszym wieku...a wierz mi, wiem, co pisze..ze szkolą dasz sobie rade, będziesz miała pomoc babci i rodziców no i swojego chłopaka,
mój mąż miał 22 lata jak sie ze mną żenił, a dziecko mu się urodziło kiedy miał 29 lat...dużo za późno...

[invisible_01]

Napisane przez lawendax

mój mąż miał 22 lata jak sie ze mną żenił, a dziecko mu się urodziło kiedy miał 29 lat...dużo za późno...

Dlaczego dużo za późno? Że niby już będą go dziadkiem nazywać jak po dziecko do przedszkola przyjdzie? Mam nadzieję, że nie o to Ci chodzi, bo takie myślenie mnie dobija.

Autorko, co zrobisz i jak Ci pójdzie zależy od Ciebie. Miałam koleżankę, która w 2 klasie zaszła w ciążę, ale szkołę olała. To był dla niej dobry pretekst do niechodzenia do nie, bo wcześniej i tak nie za często pojawiała się na lekcjach. Była też w mojej szkole dziewczyna, która urodziła w wakacje między 2 a 3 klasą (liceum) i bardzo dobrze zdała maturę. Zależy od człowieka.

Ja Ci jednak powiem to, czego nikt tutaj jeszcze nie powiedział - przygotuj się na plotki, ale miej je gdzieś. To nie będzie łatwe, ale nie rób sobie z tego dodatkowego zmartwienia pt. "nie pójdę do szkoły, bo mnie wytykają palcami". Ludzie lubią sensację, a w szkole szybko roznoszą się plotki, ale tylko od Ciebie zależy, czy po porodzie będą Cię postrzegać jako dziewczynę, która młodo urodziła dziecko, ale super daje sobie radę, czy jako kolejną głupią młodą matkę.

[lawendax]

Napisane przez invisible_01

Dlaczego dużo za późno? Że niby już będą go dziadkiem nazywać jak po dziecko do przedszkola przyjdzie? Mam nadzieję, że nie o to Ci chodzi, bo takie myślenie mnie dobija.
.......

nie, nie o to...tylko pomyśleć ze w wieku 40 lat mógłby już mieć 18-latka w domu :/ a ma dopiero 9-latka

[invisible_01]

Napisane przez lawendax

nie, nie o to...tylko pomyśleć ze w wieku 40 lat mógłby już mieć 18-latka w domu :/ a ma dopiero 9-latka

Mój tata miał 28 lat, kiedy się urodziłam, teraz ja będę kończyć 22 lata a on 50, nasze kontakty wyglądają super i jak dla mnie on nadal jest młodym facetem. Nie martw się na zapas

[lawendax]

Napisane przez invisible_01

Mój tata miał 28 lat, kiedy się urodziłam, teraz ja będę kończyć 22 lata a on 50, nasze kontakty wyglądają super i jak dla mnie on nadal jest młodym facetem. Nie martw się na zapas

na bank byłoby mu milo gdyby to przeczytał co piszesz o nim...
a ja martwię sie tak czy owak, bo chciałabym jak najdłużej i najszybciej być babcią...

[agusiajnw]

Napisane przez lawendax

nie, nie o to...tylko pomyśleć ze w wieku 40 lat mógłby już mieć 18-latka w domu :/ a ma dopiero 9-latka

nie zawsze to jest korzystne - znam osobę, która ma młodziutką mamę i przez niedojrzałość straciła kontakt z dzieckiem, teraz gdy już dorosła do pewnych spraw - jest już za późno na zgodę...

[lemoorka]

Napisane przez lawendax

na bank byłoby mu milo gdyby to przeczytał co piszesz o nim...
a ja martwię sie tak czy owak, bo chciałabym jak najdłużej i najszybciej być babcią...

Mam to samo uczucie, czuje jakby mi ta dłuższa młodośc nie wynagrodziłą tego,że w wieku 27 lat zostałam mama, a moj maz w wieku 28.

Ja zostałam pozniej mama niz moja mama, Tz został wczesniej rodzicem niz jego rodzice.

Widze straszna przepasc jak sie ma dziecko pozniej i co za tym idzie wnuki...

[201611241302]

Napisane przez lemoorka

Mam to samo uczucie, czuje jakby mi ta dłuższa młodośc nie wynagrodziłą tego,że w wieku 27 lat zostałam mama, a moj maz w wieku 28.

Ja zostałam pozniej mama niz moja mama, Tz został wczesniej rodzicem niz jego rodzice.

Widze straszna przepasc jak sie ma dziecko pozniej i co za tym idzie wnuki...

Poważnie?

Z mojej perspektywy (23 lata) nie wyobrażam sobie mieć dziecka przed 30stką..

[invisible_01]

Napisane przez lemoorka

Mam to samo uczucie, czuje jakby mi ta dłuższa młodośc nie wynagrodziłą tego,że w wieku 27 lat zostałam mama, a moj maz w wieku 28.

Ja zostałam pozniej mama niz moja mama, Tz został wczesniej rodzicem niz jego rodzice.

Widze straszna przepasc jak sie ma dziecko pozniej i co za tym idzie wnuki...

Mój tata kończył będzie 50 lat, ale wcale mu się nie spieszy do wnuków. Gdyby je miał - byłby przeszczęśliwy i byłby najlepszym dziadkiem pod słońcem, ale dla mnie on jak już pisałam jest młodym facetem. Bardzo często wychodzi ze znajomymi, prowadzi aktywne życie towarzyskie, odnosi jakieś tam sukcesy w pracy, jest tam szanowany, podróżuje i jak dla mnie to on ma jeszcze kupę czasu, żeby zostać dziadkiem. Ja zresztą nie wyobrażam sobie na dzień dzisiejszy macierzyństwa w ciągu najbliższych 5 lat, a raczej na pewno przed 30-stką.

Moim zdaniem wiek nie jest najważniejszy w kontaktach z rodzicami. Można mnożyć przykłady, ale ja w żadną regułę nie wierzę. Nie chciałabym, żeby moja mama urodziła mnie mając 20 lat, ja dziecko mając 20, i żeby moja mama była 40-letnią babcią Ale niektórym to oczywiście pasuje. Dla mnie moja mama mając lat 50 tak samo jest jeszcze młodą babką i sama o wnukach nadal nie myśli, bo uważa, że ma mnóstwo czasu - i mnóstwo czasu mam na dzieci ja.