Własna książka

[Draxid]

Ostatnio naszła mnie wielka ochota stworzenia czegoś. : ) Pewnie to też kwestia mojego specyficznego charakteru przez, który momentami mam nieposkromiona ochotę tworzyć, czy to strony internetowe, blogi, filmy, programy komputerowe, laurki w paincie, cokolwiek.
Przypomina to troche nieposkromiona chęć łaknienia, niby mający być wiecznie nienasyconym głodem po odpowiedniej dawce ustaje (przynajmniej na jakiś czas).

W takim właśnie transie jestem teraz więc pragnę podzielić się z wami moim kolejnym dziełem, co prawda książką tego nazwać nie można ale być może kiedyś nią zostanie : )

Cz1:
Przyszedł poranek, Edgar nie należał do osób które z entuzjazmem rozstaja się ze swoim posłaniem nawet w dni wolne jakim była Sobota, a dokładniej sobota godzina 5:00, jak nie ciężko się domyśleć przebudzenie przyszło automatycznie, wbrew woli Edgara, który nie zamierzał się tak łatwo poddać i postanowił nie wychodzić do świata zewnętrznego jeszcze przynajmniej przez następną godzinę, godzinę która oczywiście rozpłynęła się w niespełna chwile.
"Czas wstawać, nie można przecież całego życia spędzić pod kołdra?" - pomyślał Edgar.
Była to z pewnością prawda ale nasz bohater nie omieszkał oddać się rozważaniom czy aby na pewno nie dało by się w jakiś sposób spędzić w tym błogim stanie resztę swoich dni.
"Nie, to z pewnością nie jest możliwe " - oznajmij przed samym sobą.
Pierwsza większa wyprawa jaka go czekała to zwykle zakupy ale jeszcze przed wyjściem z domu musiał się przygotować, Edgar zdawał sobie sprawę z własnego lenistwa i systematycznie od dłuższego już czasu z nim walczył przypominało to trochę walkę Dawida z Goliatem, jak wiemy Dawid wykazując się swoja mądrością i sprytem z łatwością pokonał Goliata, w rzeczywistości nie było to już takie proste, tym bardziej, że pewna systematyczność i obowiązkowość uwielbiają niszczyć zdarzenia losowe, jak np pukanie do drzwi z samego rana, było ono na tyle intensywne, ze Edgar niemal dobiegł do drzwi ubierając się przy tym w locie.
"Spóźniasz się" - oznajmij stojący w progu Tomas
Tomas jeszcze za czasów szkoły był jednym z najlepszych kolegów Edgara, od najmłodszych lat trzymali się razem, pomimo ogromnej różnicy charakterów. Tomas w przeciwieństwie do Edgara wykazywał się znacznie większą aktywnością w działaniach, miał bardzo bogata wyobraźnie i nigdy nie było wiadomo z jaka kolejna sprawa przyjdzie dzisiaj, pomimo rozwoju technologii i możliwości skorzystania z telefonów komórkowych, Tomas uwielbiał przekazywać pewne informacje osobiście, była to idealna okazja do poruszenia niby nic nie znaczących spraw, które przekształcały się w te ważniejsze
"Później porozmawiamy bo zaraz wychodzę" - odpowiedział Tomasowi Edgar.
Oczywiście był to jedynie pretekst na ucieczkę od dzisiejszej pogawędki z Tomasem, Edgar był tak na prawdę był jeszcze w fazie raczkowania w temacie, pomimo zbliżającej się daty spotkania.
"Te pieniądze, są mi potrzebne" - napominał Tomas,
nie tylko Tomas cierpiał z powodu braku gotówki, Edgar również ostatnio zaniedbywał się w tej materii i nie wynikało to z braku obrotów w branży jaką się zajmowali, jednak im lepszą współprace nawiązywali tym ciężej było im to wszystko tak po prostu przerwać

//////

Cz2:

Zarówno Dexter jak I Edgar umiejętności które nabyli, jak twierdza na własną rękę, traktowali jako bardzo cenne, w rzeczywistości ich wiedza znacznie przerastała doświadczenie, droga ich indywidualnego rozwoju była kierowana przez ogromny dorobek cywilizacji jakim są książki, podręczniki, kursy, strony tematyczne itd. Stale, dynamicznie rozwijająca się baza wiedzy do której jako pierwsze pokolenie maja niemal nieograniczony dostęp za pośrednictwem internetu, który stal się prawdziwa wylęgarnią ekspertów. Jeszcze parę lat temu największe korporacje kupowały hakerów nie dlatego ze byli oni tacy dobrzy ale dlatego, ze się na tym po prostu znali, dzisiaj dosłownie każdy w domowym zaciszu może , w dowolnym momencie zostać ekspertem w dowolnej dziedzinie, wystarczy oczywiście wykazać się odpowiednia dawka samodyscypliny, nie jest to rzecz jasna równoważne z prawdziwym doświadczeniem I każdy kto zechce nie zostanie światowej klasy lekarzem, prawnikiem, iluzjonista czy hakerem. trzeba pamiętać ze samouk kształtuje się indywidualnie, wszystko zależy od naturalnych predyspozycji, włożonej pracy I charakteru, są tez kierunki uprzywilejowane I te mniej praktyczne w realizacji jak na przykład fani wspinaczki I programiści, fanom wspinaczki nie wystarczy samo czytanie, dla nich liczy się chociażby zdobyta góra, przekroczenie własnych możliwości I praca nad własnym ciałem, programista w każdym momencie może zabrać się za swoja wspinaczkę I zdobywać kolejne szczyty siedząc jednocześnie w wygodnym fotelu, hakerem za to zostanie człowiek, który zagłębi się w literaturze o tworzeniu przeróżnego rodzaju zabezpieczeń sprzętowych aby je później oczywiście bez trudu omijać, nie oznacza to jednak ze będzie on w stanie zagrozić najprostszej ale dobrze przygotowanej stronie internetowej, natomiast jeżeli wykaże się odpowiednia dawka kreatywności, wiedza którą pochłania czyni go coraz niebezpieczniejszym, dlatego ostatnimi czasy to dziedzinę komputeryzacji nawiedzają największe zmiany, wiedza którą nabywają miliony osób na całej ziemi po raz kolejny w historii tworzy nowy odizolowany gruba nicią od organów ścigania, świat pełen pieniędzy i niebezpieczeństw, niczym następny dziki zachód gdzie napad na bank ma miejsce 147 razy na sekundę a liczba przestępstw, wyłudzeń I innych niezgodnych z moralnością wykroczeń, przekracza skale w której można ją pokazać, przestępcy którzy plądrują podobnie jak piraci na morzach dzięki swojej anonimowości są kompletnie bezkarni tak długo jak nie zostaną złapani, sami siebie nie uważają oczywiście za zbrodniarzy, a jedynie profesjonalnie przygotowanych hakerów, takim pozbawiony skrupułów bosmanem dla Edgara, Tomasa I Dextera w wirtualnym świecie był Revan, samouk o ponadprzeciętnych predyspozycjach I tajemniczym pochodzeniu. W prawdziwym świecie Revanowi również nie brakowało charyzmy, przez 7 lat anonimowego kontaktu Revan pojawił się na umówionym spotkanie o tej samej godzinie I miejscu, w którym zwykle spotykali się chłopaki, było to dokładnie 3 lata temu, tuz przed nagłym zniknięciem Revana. Revan a dokładniej Reva bo ku zaskoczeniu zgromadzonych, na spotkaniu nie pojawił się niski sympatyczny grubasek z długo nie obcinana brodą ale piękna, zadbana brunetka o długich opalonych od słońca nogach, pięknych pełnych ustach I ciągłym flirciarskim uśmiechu, dla chlopaków po tych wszystkich latach kontaktu nie miało to aż tak wielkiego znaczenia I starali się zwracać mimo wszystko do Revy z odpowiednim szacunkiem, którym darzyli przecież swojego mentora, nie było to jednak takie proste, zważywszy na element zaskoczenia jakim posłużyła się Reva, dowiedzieli się oni tez wtedy ze przez najbliższe 3 lata nie bedą mieli możliwości kontaktu ale jak tylko Reva się pojawi wszyscy weźmiemy udział w zemście.

[zakonna]

nie pisz więcej

[summerisgone]

Matko boska. Proponuję zapoznać się z zasadami języka polskiego, szczególnie gramatyki, a potem zabrać się za książki...

[Draxid]

Hm, przejże go jeszcze i poprawie interpunkcje + widzę teraz "Sobota" z dużej litery

Napisane przez Galopująca antylopa

nie pisz więcej

To jest tekst pisany dla przyjemności i również dla przyjemności jest publikowany, więc dlaczego miał bym przestać robić coś co sprawia przyjemność?

Albo dobra już wyciągam pejcz zobaczymy jak mi z tym pójdzie

[zakonna]

To inaczej, pisz, ale do szuflady. Nie dręcz niewinnych użytkowników forum grafomanią.

[annic]

Nudne to. Strasznie dużo błędów. Gramatyka, literówki, składnia, interpunkcja - no wszystko. Ja też lubię zdania wielokrotnie złożone, ale zluzuj z nimi bo masakrycznie się czyta takie na kilka linijek tekstu. Trudno połapać się o co chodzi. Jak chcesz pisać dla przyjemności to pisz, kto ci broni. Ja też piszę dla siebie. Jeśli chcesz podzielić się swoją twórczością to wybierz inne forum, jest pełno takich z opowiadaniami pisanymi przez internautów. Wizaż nie jest na to najlepszym miejscem (moim zdaniem).

I, wybacz, ale wstęp gdzie piszesz o sobie jest bardzo egzaltowany Och, taka jestem twórcza, och nieposkromiona chęć łaknienia... srutututu Coś jak wynurzenia gimnazjalistki o swojej wyjątkowości, bo ona jest taaaka inna Od razu się czytać cokolwiek odechciało.

[Draxid]

I, wybacz, ale wstęp gdzie piszesz o sobie jest bardzo egzaltowany Och, taka jestem twórcza, och nieposkromiona chęć łaknienia... srutututu Coś jak wynurzenia gimnazjalistki o swojej wyjątkowości, bo ona jest taaaka inna Od razu się czytać cokolwiek odechciało.

Chciałem tylko uargumentować jakoś moją wolę publikacji tutaj Podejrzewam, że wiele osób tak ma, a gimnazjalistą nigdy nie byłem więc nie wiem jak to jest
Szóstą część planuję napisać w stylu "Detektyw Rick" , podoba mi się ten styl, jest bardziej dynamiczny od mojego ( pomimo, że w kolejnych częściach staram się zwiększać kolejno dynamikę )
, zależy mi też na konstruktywnej krytyce, jak np zasugerowany przez jedną z osób, której udało się przeczytać wszystkie pięć części "

Fragment z "Detektyw Rick" :

W paczce znajdowało się niewielkie, brązowe pudełko. Gustowne, zamykane na magnesik. Taaak, pomyślał Rick, piękna chińska robota. Przez chwilę napawał się widokiem. Był bardzo podekscytowany. Drżącymi rękami otworzył je. Jego oczom ukazało się... Nie, nie wierzył własnym oczom.

[zakonna]

To może chociaż pisz bardziej klarownie i z sensem jeśli nie gramatycznie. Na razie to zalet twoja proza nie ma żadnych, za to jest niezwykle męcząca dla oczu i mózgu czytelnika.

[201607121236]

Strasznie toporny tekst, ciężko się to czyta

Nie masz lekkiego pióra i nie powinieneś zabierać się za pisanie, a jeśli już to robisz to pisz do tzw. szuflady

[annic]

Nie wiem, co to "Detektyw Rick" - znowu jakieś opowiadanie internetowe?

Jeśli naprawdę chcesz popracować nad pisaniem - to radzę wyłączyć komputer, oderwać się od internetowych opowiadań, które są najeżone błędami wszelkiej maści. I sięgnąć po książkę. Nie wiem czy czytasz, może tak - ale z tego jak piszesz wynika, że najwyraźniej za mało. Jeśli ludzie chłoną książki, i to nie jakieś badziewia, tylko literaturę nieco bardziej ambitną, to wpływa to bardzo dobrze na styl pisania. Popełnia się mniej błędów, ogarnia się gramatykę i składnię bez ślęczenia nad regułkami. Ja np. nie znam zasad ortografii, w szkole nigdy się tego nie uczyłam i nie zastanawiałam się nawet jakie zasady stosować żeby napisać jakieś słowo. Bo czytałam masę książek i po prostu wiedziałam jak coś napisać.

Więc więcej książek, mniej internetowych grafomańskich opowiadań i będzie lepiej.

Przepraszam za pomylenie płci, po prostu po tym wstępie miałam wrażenie że napisała tu młodziutka dziewczyna - egzaltacja i patetyczność z tym mi się kojarzą

[margitta]

Wybacz, ale jest to tragicznie słabe. Każdy może pisać dla przyjemności, ale lepiej nie łudzić się, że ktoś to będzie czytał. Popełniasz karygodne błędy, używasz przecinków w zupełnie nieprawidłowy sposób. Właściwie tworzysz słowotok bez ładu i składu, coś jakbyś na jednym wdechu próbował komuś opowiedzieć ekscytujące przeżycia z dwóch tygodni. W dodatku próbujesz pisać literackim językiem, jednocześnie co chwilę wplatając w niego potoczne słowa jak ze slangu młodzieżowego. Część druga to już jak bełkot, wybacz. Jedyną zaletą twojej twórczości jest to, że masz pomysł na fabułę, a to jest bardzo ważne Ale trzeba jeszcze pomysły umieć ubierać w słowa.

[kasztanka3]

Zgadzam się z przedmówczyniami. Słabe i pełne błędów, niestety.

[7808db1bb82aa4847b78eb7501a3e60a0e3c1e7e_5ddc6b3aac83c]

Tu nie chodzi o przejrzenie tekstu i poprawnie go, bo żadne poprawianie go nie uratuje. To wszystko trzeba napisać od początku, tak żeby dało się to czytać. Piszesz potwornie ciężko i niestrawnie. Nie masz pojęcia o składni, interpunkcji i podstawowych zasadach tworzenia tekstów. Popełniasz błędy jak dzieciak w podstawówce, który dopiero uczy się pisać. Za samą konstrukcję bezsensownych tasiemcowych zdań powinieneś dostać po łapach. Skup się raczej na tych laurkach w paincie, bo pisanie wybitnie ci nie wychodzi.
O własnej książce nawet nie myśl, chyba że wydasz ją za własną kasę dla rodziny i znajomych.

[szeos]

Napisane przez Czarny Jastrząb

Wybacz, ale jest to tragicznie słabe. Każdy może pisać dla przyjemności, ale lepiej nie łudzić się, że ktoś to będzie czytał. Popełniasz karygodne błędy, używasz przecinków w zupełnie nieprawidłowy sposób. Właściwie tworzysz słowotok bez ładu i składu, coś jakbyś na jednym wdechu próbował komuś opowiedzieć ekscytujące przeżycia z dwóch tygodni. W dodatku próbujesz pisać literackim językiem, jednocześnie co chwilę wplatając w niego potoczne słowa jak ze slangu młodzieżowego. Część druga to już jak bełkot, wybacz. Jedyną zaletą twojej twórczości jest to, że masz pomysł na fabułę, a to jest bardzo ważne Ale trzeba jeszcze pomysły umieć ubierać w słowa.

I to właśnie ta fabuła sprawia, że chce mi się to dalej pisać ; p

Napisane przez Dziki Kangur

Więc więcej książek, mniej internetowych grafomańskich opowiadań i będzie lepiej.

Też myślę, że nie inaczej jak pisząc, można nauczyć się pisać : )

[annic]

Napisane przez szeos

Też myślę, że nie inaczej jak pisząc, można nauczyć się pisać : )

fajnie, zostałam Dzikim Kangurem
W ogóle chyba ci się konta pomyliły, teraz piszesz z innego.
I nie, nie zrozumiałeś. Tak, pisząc uczysz się pisać - to też. Ale mi chodziło o to, żebyś zaczął czytać więcej książek - i wyciągnął z nich wnioski. Bo po tym jak piszesz i po ogromie błędów widać, że nie czytasz. Albo czytasz tragicznie mało, skoro popełniasz takie błędy.

[Withers]

Nie byłam w stanie nawet doczytać do końca.

[margitta]

Napisane przez Draxid

W prawdziwym świecie Revanowi również nie brakowało charyzmy, przez 7 lat anonimowego kontaktu Revan pojawił się na umówionym spotkanie o tej samej godzinie I miejscu, w którym zwykle spotykali się chłopaki, było to dokładnie 3 lata temu, tuz przed nagłym zniknięciem Revana.

Przeczytaj sobie Autorze_o_dwóch_kontach kilka razy dokładnie to zdanie i zastanów się czy to ma jakikolwiek sens.
Czarny Jastrząb

[MeredithGrey]

Dzizas.

[201604181004]

Wygrywasz zlote pioto drabiny za najdluzsze zdania swiata

[201607111028]

Nie piszesz poprawnie. Leży: gramatyka, ortografia, interpunkcja.

[Wyrak]

Napisane przez Draxid

Ostatnio naszła mnie wielka ochota stworzenia czegoś. : ) Pewnie to też kwestia mojego specyficznego charakteru przez, który momentami mam nieposkromiona ochotę tworzyć, czy to strony internetowe, blogi, filmy, programy komputerowe, laurki w paincie, cokolwiek.
Przypomina to troche nieposkromiona chęć łaknienia, niby mający być wiecznie nienasyconym głodem po odpowiedniej dawce ustaje (przynajmniej na jakiś czas).

Jak tam, duzo tych filmow i programow komputerowych natworzyles ?
Pisanie ksiazki to nie efekt "wielkiej ochoty", ktora przychodzi, tylko maraton, znoj i syzyfowa praca.

To wrecz na marginesie, bo nawet gdyby byla cieprliwosc i dyscyplina pisania to... to jest po prostu tragiczne, az nie wiem od czego zaczac, bo w tym tekscie ciezko znalezc cokolwiek godne pochwaly...

[Flai]

1. Za dużo opisujesz i streszczasz przez co twoi bohaterowie po prostu są martwi, a akcja pozbawiona dynamiczności.
2. Interpunkcja i ortografia.
3. Czytaj bardzo, bardzo dużo dobrych książek. Styl z czasem ci się wyrobi.
4. Historia jak dla mnie nie jest zła: mamy Edgara i Tomasa wieloletnią przyjaźń, hakerów, tajemniczą Raven i zemstę. To wszystko nie jest jednak dobrze zarysowane. Twoje opowiadanie musi żyć, a dokładniej musisz być twoimi bohaterami. Zastanów się: jesteś Tomasem, prowadzisz biznes z wieloletnim przyjacielem, pewnie poświęciłaś i nadal poświęcasz wszystko a ten olewa swoje obowiązki: jakbyś się czuła? Ja byłabym co najmniej zła. Do tego dajmy mieszankę, że człowiek pracowity i systematyczny jakim jest Tomas rzadko potrafi zrozumieć paraliżujące lenistwo i prokastynację kogoś takiego jak Edgar. I masz już niezłą mieszankę wybuchową. Dexter ma być Dexterem z zmierzwionymi włosami i okularami: spokojnym lub wściekłym: ma mieć swój charakter. Nie tylko słowem.
5. Nie wiem czy to niewiedza czy niedbalstwo ale duże litery stawiamy tylko na początku wyrazów po kropce czy myślniku. Zdania są zdecydowanie zbyt długie i nieskładne: kropka nie gryzie.
6. Fajnie byłoby, gdyby Tommy o nie wiedział o nielegalnej działalności przyjaciela, tylko Edgar wykorzystywał jego i firmę jako przykrywkę. Później Egdar mógłby coś schrzanić i oberwałby Tommas albo celowo zwaliłby na niego winę. Lubię drani
7. Bądź własnym krytykiem czyli napisz coś, a potem wróć do tego po 2 czy 3 tygodniach kiedy już o tym zapomnisz. W emocjach wszystko jest idealne
Nie potrafiłam tego przeredagować aby było lepiej więc po prostu wkleiłam jakbym ja to napisała, mam nadzieję, że nie uznasz tego za "kradzież". Jakby co napisz na pv, po prostu usunę post.
Edgar zaklął słysząc cholerne pikanie budzika: ”Jeszcze chwilkę”- pomyślał waląc w biedny telefon w poszukiwaniu magicznego przycisku. "Gdybym tylko mógł przespać całe życie" westchnął zwlekając się z brudnego łóżka w poszukiwaniu czegoś do jedzenia. Przemierzył kuchnie polskiego m2 w poszukiwaniu butów jednocześnie klnąc na lepką podłogę i zawalony zlew.
„To nic” pomyślał- „Może i walka z lenistwem nie jest łatwa ale i tak wygrywam” Skrzywił się jednak nieznacznie na dźwięk pukania, a jeszcze bardziej na widok Tomasa. Wysoki blondyn patrzył na przyjaciela z podstawówki niemal przyjacielskim wzrokiem:
-Spóźniasz się- rzucił jakby oczekując na szybką odpowiedź. Edgar kiwnął jednak tylko głową i poinformował przyjaciela o szybkim wyjściu. Znał Tomasa zbyt dobrze a jeszcze lepiej jego denerwującą skłonność do odwiedzin, by z prostej niewinnej pogawędki, sprawnie wciągnąć rozmówcę w lepką sieć poważnych i nieodwracalnych spraw.
-Przyjdę później mruknął lecz zamiast spokojnie przejść spotkał się z Tomasem zagradzającym drogę.
-Stary, jaja sobie robisz? Dobrze wiesz, że potrzebuję tej kasy i nie tylko ja. Patrząc po tej ruderze ty również. Pewnie nawet nie zagłębiłeś się jeszcze porządnie w temat.
-Dobra będę o 12, wypuścisz mnie z własnego mieszkania? Czy mamy tak stać? Tomas tylko się odsunął posyłając Edgarowi wściekłe spojrzenie, gdy ten zbiegał po szarej i zdezelowanej klatce. Ich dochody były marne a to napędzało coraz większą machinę frustracji, jednak siły i czas włożony w wspólny biznes nie pozwalały się wycofać. Nie dziś, nie teraz, nie w tym momencie. „Co ja zrobiłem pakując się z nim w coś tak poważnego” pomyślał Tomas. Wiedział, że Edgar pracuję bowiem zrywami każdego ambitnego lenia, a jednak nie wystarczyło to w branży informatycznej. Nie przy zakładaniu stałej, dobrze prosperującej marki.
8. Opisuj codzienne sytuacje, prowadź pamiętnik, ćwicz się w pisaniu, baw się Każdy kiedyś zaczynał nawet Stephen King.
9. Dawkuj informacje: na przykład dobrze, że nie piszesz jaki biznes ma Tommy z Edgarem. Nie pisz od razu kim jest Raven, możesz na przykład napisać, że Dexter się go boi albo pokazać jakąś scenę w której Edgar tłumaczy się prze Raven, a ta go ciśnie. Ogólnie czytelnik ma być rybką łapiącą się na uciekająca przynętę: złapie jedną, rybak zarzuca drugą.

---------- Dopisano o 12:46 ---------- Poprzedni post napisano o 12:34 ----------

[chwast]

Jakbym czytala swoje opowiadanie z podstawowki.
Nie obrazam cie, pisze serio.

Wyslane przez tapatalk 2

[lalibelle]

Przepraszam, ale to jest okropne
Możesz sobie tak pisać, czemu nie, ale nikt tego nie wyda...

Flai o wiele lepiej

[201604191001]

Chęć łaknienia Cudowne!

[anettt3]

jak lubisz pisać - pisz dla siebie, nikt Ci nie zabroni. KTO powiedzial, ze pisac można tylko pięknie i poprawnie? jesli komus to sprawia radosc to niech to robi, nie trzeba tego oed razu wydawać w formie książki prawda?