czego ON ode mnie chce ?

[ireeena]

.

[martusia351]

Napisane przez ireeena

Jak myślicie, czy coś z tego może być?
Czego on ode mnie oczekuje, jakie są jego intencje?
Czy traktuje mnie tylko jako koleżankę, z którą można od czasu do czasu wyjść na kawę?
A może odstrasza go odległość pomiędzy nami - 100km.
Czy dalej byście w to brnęły czy raczej odpuściły?

Być może zawsze, ale za mało konkretów żeby to ocenić obiektywnie
O intencjach to wie tylko on i nikt ci tego nie powie
Bardzo możliwe, że jesteś dla niego tylko koleżanką, bo nie napisałaś jak się w stosunku do Ciebie zachowuje
Ja bym poczekała na rozwój wydarzeń ma Twoj numer jak będzie chciał to zna do Ciebie drogę. Ale nie czekała bym konkretnie na niego, bo nie wiesz co Cie spotka może spotkasz kogoś innego.

[red high heels]

Wygląda na to, że jesteś dla niego koleżanką, miłym towarzystwem. Gdyby chciał czegoś więcej, to miał 5 miesięcy na jakiś krok, a nie zrobił nic w tym kierunku. Nie zrywałabym znajomości (bo niby dlaczego?), ale nie liczyłabym na jakiś szalony i nagły rozwój wypadków.

[Cecilia89]

Napisane przez ireeena

Jak myślicie, czy coś z tego może być?
Czego on ode mnie oczekuje, jakie są jego intencje?
Czy traktuje mnie tylko jako koleżankę, z którą można od czasu do czasu wyjść na kawę?
A może odstrasza go odległość pomiędzy nami - 100km.

To są raczej pytania do Niego, nie do nas.
Skoro on nie odzywa się po kilka dni, to odpuściłabym sobie.

[Still_Alive]

ja Ci powiem ze mnie i TŻ dzieli 200 km. Przez pół roku właśnie widywaliśmy się bardzo rzadko, parę razy na miesiąc. Ale my dość szybko przeszliśmy do erotyzmów bo ja to jestem napaleniec jeden i nie będę czekać na właściwy moment;P to po tym fakcie smsy bardzo zboczone same płynęły

ALE ja się nie zastanawiałam, czy coś z tego będzie, nie czekałam aż napisze, nie myślałam co i jak, po prostu jak napisał to się cieszyłam i ja czasem napisałam czasem samego : smsa wysłałam. Dopiero w pewnym momencie jak były święta, ferie i mogliśmy się częściej widzieć coraz intensywniej nas do siebie ciągnęło.

Ale jeśli bym się zastanawiała tak jak TY, czy coś z tego będzie to dawno bym sobie odpuściła bo on nie był typem faceta by się często odzywać, nawet teraz w związku nie pisze co chwile smsów. Po spotkaniu jak wracałam od niego, lub on ode mnie nie pisaliśmy czasem z 2 tygodnie. Czasem na gadu

i wyszło jak wyszło, nie nastawiałam się na nic, nie oczekiwałam nic, wiedziałam, że i tak i tak na pewno będę szczęśliwa, a jak ma coś wyjść to wyjdzie cieszyłam się z flirtu i z tego ogromnego między nami erotyzmu

[hihi]

Moim zdaniem, odpowiadając na pytanie z tytułu - niczego nie chce.

Jakby chciał czegoś więcej, to by się wziął w garść i podziałał, 100km to wcale nie taka wielka odległość, żeby rezygnować z fajnie zapowiadającego się związku.

Mnie się wydaje, że jesteś po prostu znajomą, z którą można wypaść na kawkę, jak się jest w okolicy. I tyle. Nawet nie taką, z którą się chce utrzymywać stały kontakt i wiedzieć co u niej słychać, bo wtedy odzywałby się częściej.

[Still_Alive]

nie wiadomo czy chce czy nie chce. Nie angażuj się, nie zastanawiaj, spotkaj się napisz jak masz ochotę. nie wiemy co on myśli, co w jego głowie siedzi.

[Mocny Akcent]

Dodam coś od siebie, ponieważ czuję się nieco doświadczona względem [nieudanych] związków

Mamy podobnie widzę...czyli napalamy się, myślimy, rozważamy i analizujemy...a to wszystko niepotrzebnie... Radzę Ci nieco wyluzować, żebyś potem nie cierpiała niepotrzebnie....i znowu nie dorzuciła tego chlopaka do wspomnianego worka...

Jeśli coś ma z tego być.... to będzie. Jesli chodzi o moje podejscie...ja bym przestała sie pierwsza odzywać. (moze dlatego ze jestem tak jak ty zrażona....)

[Sarrai]

Napisane przez ireeena

Cześć Dziewczyny !

Mam konto na Wizażu już od dobrych kilku lat. Forum czytam namiętnie ale jakoś nigdy się na nim nie udzielałam. Aż do dzisiaj

Przedstawię Wam moja sytuację. Będzie to tekst dla wytrwałych bo podejrzewam, że trochę się rozpiszę

Mam 22 lata. Od 2 lat nie byłam w żadnym związku ponieważ zrażona po ostatnim wszystkich facetów wrzucałam do jednego wora i uważałam za bydlaków i drani.
Od kilku miesięcy czułam się niesamowicie samotna pomimo szerokiego grona koleżanek, które swoją drogą wszystkie mają jak nie mężów już, to chociaż chłopaków/narzeczonych.

I tak kiedyś siedząc z nudów na Naszej-Klasie weszłam na nowododane zdjęcie kuzynki (żeby nie było - nie mam zdjęć, wszystkie info o mnie mam ukryte, korzystam tylko, żeby oglądać zdjęcia znajomych w momentach wszechogarniającej nudy). Potem coś mnie natchnęło, żeby popatrzyć na jej znajomych. Wśród nich zobaczyłam JEGO. Chodził z nią do klasy w podstawówce i gimnazjum (mają po 24lata). Pochodzi ze wsi, do której będąc młodsza jeździłam każdego lata.
Obejrzałam jego zdjęcia. I tyle. Przecież nie napiszę do obcego kolesia?!

Minął jakiś czas i tym razem z nudów czytałam artykuły na Onecie. Na samym dole portalu często pokazują się zdjęcia osób zarejestrowanych na Sympatii. I kogo zobaczyłam na jednym ze zdjęć? Tak, JEGO.

Uwierzcie mi, nie zastanawiałam się może minuty, i miałam założone konto.
Dodałam zdjęcie, jakiś opis, wysłałam smsa aktywującego za bodajże 10zł i odważyłam się napisać.

Tak się zaczęło. Po kilku wymienionych wiadomościach przenieśliśmy się na Gadu-Gadu. Jako, że na Sympatii określiłam siebie jako nałogowego gracza w literaki (scrabble) na Kurniku, zaproponował partyjkę. Zapytałam o co zagramy? Odp: o kawę Kto przegra ten stawia. Przegrałam ja. Dał mi swój nr tel i napisał żebym dała znać jak będę w jego miejscowości.
Mieszkamy od siebie ok. 100 km. W jego mieście mieszka moja siostra także jestem tam przynajmniej raz w miesiącu. Poza tym, od następnego roku wybieram się tam na SUM.

Pojechałam, napisałam. Ale wtedy, kiedy jemu pasowało to mi nie pasowało. Następnym razem znowu nie doszło do spotkania. W końcu niecały miesiąc temu udało się
Zaproponowałam kawę, jednak on zaprosił na piwo w plenerze (czyt. ławka ).

Tak w ogóle zapomniałam wcześniej napisać, że pomimo iż jest tak ogromne miasto okazało się że mieszka na tym samym osiedlu co moja siostra i ja wychodząc na balkon widzę kawałek jego bloku.
Umówiliśmy się na godz. 21:30. Poszliśmy na ławkę obok jego bloku. Było cudownie, dawno z nikim mi się tak dobrze nie rozmawiało. Po prostu pierwsze wrażenie sprawił świetne - i intelektualnie, i wizualnie. Jak wróciłam do domu dostałam smsa, czy dotarłam, kolorowych snów, do jutra itp. Jednak tego "jutra" nie było, nie dał rady.

Wróciłam do siebie. Mineło kilka tygodni, a on się nie odzywał. No nie licząc smsa, na którego mi odpisał dopiero na drugi dzień, zapytałam go jak tam po andrzejkach.

Już sobie go powoli zaczęłam odpuszczać, po głowie krążymy mi myśli, że widocznie mu się nie spodobałam i nie chce utrzymywać ze mną kontaktu, aż do przedwczoraj.

Siedziałam w pracy, wyszłam zrobić sobie herbatę, wróciłam i popatrzyłam na komórkę a tam 1 sms i 1 nieobrane połączenie. Patrze - obydwa od niego. Napisał, że jest służbowo u mnie w mieście i może się spotkamy. Poszliśmy na kawę - ja stawiałam, w końcu przegrałam zakład odwiózł mnie do domu, powiedział że jak będę u niego w mieście to on mnie zabierze na kawę, cała w skowronkach wróciłam do domu.

Zamierzam do siostry jechać najwcześniej za 2 tyg, albo dopiero po świętach. A zważywszy na wcześniejsze doświadczenia pewnie do tego czasu znowu nie będzie ani smsa, ani telefonu.
Może nam się uda na święta spotkać w jego rodzinnej wsi, o ile będzie miał czas.

Dodam, że odkąd zaczęliśmy ze sobą pisać minęło ok. 5 miesięcy.

Jak myślicie, czy coś z tego może być?
Czego on ode mnie oczekuje, jakie są jego intencje?
Czy traktuje mnie tylko jako koleżankę, z którą można od czasu do czasu wyjść na kawę?
A może odstrasza go odległość pomiędzy nami - 100km.
Czy dalej byście w to brnęły czy raczej odpuściły?

Przepraszam, że tak się rozpisałam, ale chciałam dokładnie opisać całą sytuacje.
Bardzo proszę o szczere odpowiedzi co o tym wszystkim sądzicie?

Wg mnie za bardzo się napalasz. Nie wiem, czy coś w przyszłości z tego może być, bo wróżką nie jestem. Ale sądząc po waszym dotychczasowym kontakcie stwierdziłabym, że nieeee... niestety
Wydaje mi się jednak, że traktuje Cię jedynie jako koleżankę, z którą można iść na kawę. Hmmm odległość 100 km nie jest końcem świata, dwie godziny jazdy autobusem i jesteś Ty u niego, bądź odwrotnie. Jakby mu zależało to by było nic.
Ja Ci powiem tak - jeśli potrafisz odpuścić i traktować go jako kolegę i spokojnie, na zasadzie "może coś z tego wyjdzie" to nie przekreślaj tej znajomości. Ale na nic się nastawiaj, oprócz zwykłej znajomości.

ps. Co ja bym zrobiła na tej sytuacji - wypowiadać się nie będę ;D
Bo gdyby mnie chłopak na spotkanie zaprosił na browar na ławkę przed blokiem to bym odpuściła już na samym wstępie hie hie hie

[la'Mbria]

na pytanie zawarte w tytule wątku odpowiem- niczego. Jak widać po tym co opisałaś.
A dlaczego tak uważam- przeczytaj mój podpis
Taka jest prawda, nie ma co doszukiwać się czegoś czego nie ma...facet miał czas,to chciał i kawkę i browara strzelić na ławeczce- nie ma czasu (znaczy zajmuje się czymś ciekawszym) to się nie odzywa.
Nie rozkminiaj co jest ciekawsze od korespondencji/telefonowania/spotkania z tobą- nie ma to znaczenia.
Ważne, ze on uznał, że są rzecz ważniejsze a ty na pierwszym planie NIE JESTEŚ.
Gdyby COŚ od ciebie chciał- to byłabyś na pierwszym planie.
proste

[red high heels]

Sarrai - tak się skupiłam na odpowiedzi na posta Autorki, że zapomniałam dodać, że mnie również uderzyło to dziwne miejsce pierwszego spotkania... Piwo na ławce pod blokiem... Hmmm... Nie wygląda to najlepiej.

[ireeena]

Napisane przez red high heels

Sarrai - tak się skupiłam na odpowiedzi na posta Autorki, że zapomniałam dodać, że mnie również uderzyło to dziwne miejsce pierwszego spotkania... Piwo na ławce pod blokiem... Hmmm... Nie wygląda to najlepiej.

Hehe, rzeczywiście to piwo może nie wyglądać najlepiej. Ale po ciężkim tygodniu pracy widocznie miał na nie większą ochotę niż na kawę. Żeby nie było to nie jest jakiś menel w dresie przesiadujący pod blokiem i "siorbający" piwko za piwkiem ale normalny, kulturalny facet (przynajmniej jako takiego go oceniam po tych 5 miesiącach).

I macie racje, nie będę się zbytnio napalać, żeby potem płaczu nie było W ostateczności zadowole się tym, że będę miała fajnego, niestety ale tylko znajomego

[d0lcevita]

niczego nie chce

[Motee]

To teraz ja dziewczyny zapytam się was czego ON ode mnie chce. Podejrzewam, że żadna z was nie odpowie mi identycznie na to pytanie, bo tak naprawdę nie wiemy co się dzieje w czyjejś głowie, ale może chociaż trochę pomożecie mi poukładać w mojej głowie.
Zacznę od początku. Poznaliśmy się w pracy, nie spodobał mi się ani trochę, ale z czasem gdy zaczęliśmy się poznawać coraz lepiej nam się gadało, przekomarzało(w tym dogryzaniu jesteśmy mistrzami). W końcu raz, drugi spotkaliśmy się, ale na tych spotkaniach nie czuliśmy się swobodnie(nie gadało nam się tak jak w pracy). Onieśmielenie? Później raz zawalił strasznie z naszym spotkaniem(wyleciało mu z głowy, nagle zjechała się do niego rodzina). Zrozumiałam, ale zła byłam że nie dał mi wcześniej znać. I na jakiś czas przerwa. Później znowu, a to jakaś impreza u niego, film u niego w domu, wyjście do kina z nim i jego kumplami XD (to było dobre), a ostatnio wyjazd do Wrocławia (we dwójkę) i wyjście na mecz z jego mamą i siostrą i z kimś tam jeszcze.
Jeśli chodzi o to jak się zachowuje w stosunku do mnie: najpierw patrzył mi baaardzo głęboko w oczy, odwzajemniałam te spojrzenia, ale od jakiegoś czasu zauważyłam, ze gdzieś tym wzrokiem ucieka, w dół , w bok. Ale gdy myśli, że nie widzę(a zawsze widzę), zerka na mnie co chwilę. Dodam jeszcze, że przez ten cały czas do niczego nie doszło (żadnego pocałunku, nic). Jestem bardzo oporna i odporna w tej kwestii, a on kiedyś wspomniał mi, że jest nieśmiały (normalnie jest duszą towarzystwa).
I teraz powiedzcie mi co ja mam o tym wszystkim myśleć? Bo już sama się poplątałam:/

---------- Dopisano o 12:12 ---------- Poprzedni post napisano o 11:51 ----------

Zapomniałam jeszcze dodać, że w pracy bardzo często staję blisko mnie, powiedziałabym nawet za blisko. No i cóż jeśli chodzi o spotkania po pracy cały czas mamy jakąś taką barierę - skrępowania?

[201705080934]

Napisane przez Motee

To teraz ja dziewczyny zapytam się was czego ON ode mnie chce. Podejrzewam, że żadna z was nie odpowie mi identycznie na to pytanie, bo tak naprawdę nie wiemy co się dzieje w czyjejś głowie, ale może chociaż trochę pomożecie mi poukładać w mojej głowie.
Zacznę od początku. Poznaliśmy się w pracy, nie spodobał mi się ani trochę, ale z czasem gdy zaczęliśmy się poznawać coraz lepiej nam się gadało, przekomarzało(w tym dogryzaniu jesteśmy mistrzami). W końcu raz, drugi spotkaliśmy się, ale na tych spotkaniach nie czuliśmy się swobodnie(nie gadało nam się tak jak w pracy). Onieśmielenie? Później raz zawalił strasznie z naszym spotkaniem(wyleciało mu z głowy, nagle zjechała się do niego rodzina). Zrozumiałam, ale zła byłam że nie dał mi wcześniej znać. I na jakiś czas przerwa. Później znowu, a to jakaś impreza u niego, film u niego w domu, wyjście do kina z nim i jego kumplami XD (to było dobre), a ostatnio wyjazd do Wrocławia (we dwójkę) i wyjście na mecz z jego mamą i siostrą i z kimś tam jeszcze.
Jeśli chodzi o to jak się zachowuje w stosunku do mnie: najpierw patrzył mi baaardzo głęboko w oczy, odwzajemniałam te spojrzenia, ale od jakiegoś czasu zauważyłam, ze gdzieś tym wzrokiem ucieka, w dół , w bok. Ale gdy myśli, że nie widzę(a zawsze widzę), zerka na mnie co chwilę. Dodam jeszcze, że przez ten cały czas do niczego nie doszło (żadnego pocałunku, nic). Jestem bardzo oporna i odporna w tej kwestii, a on kiedyś wspomniał mi, że jest nieśmiały (normalnie jest duszą towarzystwa).
I teraz powiedzcie mi co ja mam o tym wszystkim myśleć? Bo już sama się poplątałam:/

---------- Dopisano o 12:12 ---------- Poprzedni post napisano o 11:51 ----------

Zapomniałam jeszcze dodać, że w pracy bardzo często staję blisko mnie, powiedziałabym nawet za blisko. No i cóż jeśli chodzi o spotkania po pracy cały czas mamy jakąś taką barierę - skrępowania?

Ty go pocałuj i sprawa się wyjaśni

[szynka_w_toscie]

Napisane przez Motee

To teraz ja dziewczyny zapytam się was czego ON ode mnie chce. Podejrzewam, że żadna z was nie odpowie mi identycznie na to pytanie, bo tak naprawdę nie wiemy co się dzieje w czyjejś głowie, ale może chociaż trochę pomożecie mi poukładać w mojej głowie.
Zacznę od początku. Poznaliśmy się w pracy, nie spodobał mi się ani trochę, ale z czasem gdy zaczęliśmy się poznawać coraz lepiej nam się gadało, przekomarzało(w tym dogryzaniu jesteśmy mistrzami). W końcu raz, drugi spotkaliśmy się, ale na tych spotkaniach nie czuliśmy się swobodnie(nie gadało nam się tak jak w pracy). Onieśmielenie? Później raz zawalił strasznie z naszym spotkaniem(wyleciało mu z głowy, nagle zjechała się do niego rodzina). Zrozumiałam, ale zła byłam że nie dał mi wcześniej znać. I na jakiś czas przerwa. Później znowu, a to jakaś impreza u niego, film u niego w domu, wyjście do kina z nim i jego kumplami XD (to było dobre), a ostatnio wyjazd do Wrocławia (we dwójkę) i wyjście na mecz z jego mamą i siostrą i z kimś tam jeszcze.
Jeśli chodzi o to jak się zachowuje w stosunku do mnie: najpierw patrzył mi baaardzo głęboko w oczy, odwzajemniałam te spojrzenia, ale od jakiegoś czasu zauważyłam, ze gdzieś tym wzrokiem ucieka, w dół , w bok. Ale gdy myśli, że nie widzę(a zawsze widzę), zerka na mnie co chwilę. Dodam jeszcze, że przez ten cały czas do niczego nie doszło (żadnego pocałunku, nic). Jestem bardzo oporna i odporna w tej kwestii, a on kiedyś wspomniał mi, że jest nieśmiały (normalnie jest duszą towarzystwa).
I teraz powiedzcie mi co ja mam o tym wszystkim myśleć? Bo już sama się poplątałam:/

---------- Dopisano o 12:12 ---------- Poprzedni post napisano o 11:51 ----------

Zapomniałam jeszcze dodać, że w pracy bardzo często staję blisko mnie, powiedziałabym nawet za blisko. No i cóż jeśli chodzi o spotkania po pracy cały czas mamy jakąś taką barierę - skrępowania?

Tylko, że nawet jakby był nieśmiały to by zrobił coś więcej niż patrzenie głęboko w oczy
Więc opcje moim zdaniem masz dwie:
1. Pozostajecie na stopie koleżeńskiej lub czekasz na jego ruch (a możesz sobie czekać w nieskończoność)
2. Bierzesz sprawy w swoje ręce czyli zaczniesz z nim flirtować lub powiesz mu, że Ci się podoba.
Weź też pod uwagę, że możesz wcale mu się nie podobać bo konkretnie nie dał Ci do zrozumienia, że jest inaczej