Najczęściej popełniane błędy w związkach.

[Still_Alive]

Większość wątków na intymnym jest o problemach partnerskich. A to bo chłopak nie szanuje, bo nie odzywa się itp. I da się zauważyć ile błędów dziewczyny popełniają - osobiście sama je popełniałam. I w początkowej fazie związku i w środkowej.

Oczywiście dla niektórych z nas, zachowania które ja uważam za błędne mogą być właściwe i odwrotnie dlatego chciałabym byśmy poszanowały się nawzajem i jeśli dla którejś np: sms na dzień dobry i dobranoc jest błędem , to najwidoczniej ma podstawy ku temu, bo trafiała na takich i nie innych partnerów, a że któraś ma ukochanego który uwielbia dostawać takie smsy i obojgu im to pasuje to bardzo dobrze.

Raczej chodzi mi o spisanie wszystkich istotnych rzeczy o których tyle dziewcząt po prostu w trakcie trwania związku zapomina. Np czasem o szacunku do siebie, o spędzaniu czasu ze znajomymi, o dbaniu o siebie itp.

Niektóre znów zrobią wszystko dla misia i o tym też bym chciała co nie co napisać.

Nie chcę odsyłać do poradników typu "dlaczego mężczyźni kochają zołzy" bo jak wiadomo to poradnik a nie życie. Lepiej wiemy jakie zachowania powodują kłopoty, jakie powodują że zwiększa się fascynacja partnera dla nas.

Oczywiście każda jest inna i nie każda będzie zachowywać się w jakiś ustalony sposób, ale może komuś klapki z oczu spadną jeśli poczyta i zauważy jakie błędy robi.

To taki wstęp, sama zrobię zaraz listę błędów i zachowań różnych, opiszcie też do czego mogą niektóre prowadzić, i jakieś pomocne zachowania te wszystkie rady które dajemy dziewczyną złapmy tutaj w całość

[madana]

- całkowite poświęcenie się dla chłopaka/faceta ("bo tak kocham nad życie");
- rezygnacja z życia osobistego na rzecz dziwnej symbiozy : my i reszta świata;
- tolerowanie złych zachowań: chamstwa, lekceważenia, picia, ćpania, agresji;
- naiwna wiara, że "on się zmieni",
- nadmierna potrzeba kontroli.

To z tych najczęstszych chyba, które na forum się pojawiają.

[paolyn]

dodam od siebie zazdrosc i brak zaufania. aaa, jeszcze problem przeszlosci - w sumie tez zwiazany z zazdroscia. mala pewnosc siebie w zwiazku, kompleksy "on na pewno mnie zdradzi, musze kontrolowac!"

[klempaa]

o rozmowie z partnerem co poniektórzy zapominają



tyle w temacie.

[Still_Alive]

ja bym się bardziej jeszcze zagłębiła.

częstym błędem jest sytuacja taka, zanim go poznamy, mamy plany, np. wyjazd, np. chodzimy na jakieś zajęcia, chcemy iść na studia do innego miasta. Ale gdy zaczynamy z nim być dłużej, zaczynamy zmieniać te plany, dla niego, nie idziemy na wymarzone studia bo boimy się, przestajemy chodzić na dodatkowe zajęcia bo wolimy ten czas spędzić z nim. Po pewnym czasie jesteśmy całkiem inną osobą, marzenia mamy tylko związane z nim, nie z nami, nie mamy dodatkowych zajęć , pasji która dawała nam tyle radości. Zaczynamy żyć nim, jego życiem, przestajemy być atrakcyjne i ciekawe dla innych osób.

Inną sytuacją jaką można zaobserwować, jest zazdrość. To bardzo ciekawe w sumie zagadnienie, często każda koleżanka chce nam TŻ odebrać. Same się tak nakręcamy, że nie możemy przestać o tym myśleć jak jest gdzieś bez nas, wpadamy w błędne koło gdzie dusimy się i my i on. Bo najlepiej jakby widział się z nami 24 godziny. Jak sobie wyobrażamy siebie i jego za 10 lat? Nie wiem bo nie umie sobie tego wyobrazić.


Zmieniamy się dla niego. Usłyszymy, że lubi stringi - mimo, że my ich nie cierpimy, ale kupimy całą szuflade stringów i zimą będziemy marzły w pupeczkę ale będziemy ostro w nich chodzić nawet do pupu gdzi i tak ich on nie zobaczy.

Ogólnie ubieramy się nie tak jak lubimy ale tak jak on lubi, zainteresowania mamy takie jak on lubi. Życie mamy takie jak on lubi.


Nie umiemy się kłócić. Zamiast od razu powiedzieć, że nas zranił tym co powiedział, czy jak się zachował to będziemy chodzić obrażone focha strzelimy i niech się domyśli. Później gdy jest już konfrontacja, obwiniamy go krzyczymy i mówimy, że zachowuje się źle, że jest beznadziejny.

a jakim prawem my go oceniamy? Może on zachował się zgodnie z sobą ale nie zdawał sobie sprawy, że Cię tym zranił

Więc zamiast być taką naskakujacą na niego, skupmy się na spokojnej rozmowie, i mówmy o naszych uczuciach, że było nam przykro i nie pozwolimy sobie na takie zachowania bo nas ranią.

Nie mówmy komuś że źle zrobił, że jest nieudacznikiem i takie tam. Mówmy że nas zranił, że było nam przykro i źle. To naprawdę zmienia perspektywę kłótni

Jak coś mi przyjdzie do główki napiszę

[natal20ka]

Ojj Kochana trafilas z bardzo pomocnym tematem. Ja popelnilam kupe bledow, ale da sie je dostrzec z czasem...po uplywie wielu nieprzespanych nocy, w ktorych lecialy lzy, ale jestem przykladem, ze da sie powoli wydostac z najwiekszej moglo sie zdawac przepasci ktora jeszcze niedawno wydawala sie miloscia az po grob i wyciagnac z takiej trudnej lekcji wnioski.Moim bledemi przedewszystkim bylo to, ze za wszekla cene staralam sie dogodzic partnerowi, nie patrzylam na to, ze boli, chcialam zeby on mial jaknajlepiej, a w gruncie rzeczy nigdy nie okazywano mi za to wdziecznosci...wrecz przeciwnie, ciagle oskarzano, kolejnym bledem bylo dbanie o wszystko, dom,milosc, dawanie czulosci,dbanie o wyglad, o cialo i to wszystko absolutnie nie dla siebie, lecz dla niegom, fakt slyszalam czasami komplementy, ale im bardziej sie staralam tym mniej ich bylo,dlatego teraz jak cos robie to tylko z mysla o sobienastepny...branie winy na siebie, za wszystko, chodz dobrze wiemy, ze my tak naprawde nic nie zrobilysmy...STOOOOP blagam nie robcie tego, jak zrobicie tak raz pozniej bedzie tak ciagle za kazda *******e bedziecie czuly sie winne,on nad wami zapanuje, choc tak jak wspomnialam nic nie zrobilyscie...Tkwilam w takim zwiazku 4 lata i choc kochalam, moze i nadal kocham bo od rozstania minely 4 miesiace i rozstanie bylo dla mnie koncem swiata...to powoli wracam do zycia z zupelnie innym nastawieniem, czuje sie o 100kg lzejsza i mimo ze samotnosc potrafi zabolec az leca lzy to wiem, ze gdzies jest polowka ktora nalezy do mnienapewno warto czekac a czekanie wykorzystac na nauke siebie.Popelnilam duuuzo wiecej bledow, ale napisze reszte pozniej bo ide na nalesniki:P

[Still_Alive]

kurczę wiem co jeszcze

opowiadamy mu dosłownie wszystko co nam się spotkało, jeśli przypuśćmy nie widzimy go przez tydzień to na gadu czy mailowo czy telefonicznie opowiemy mu cały dzień. Gdzie byłyśmy co robiłyśmy o czym gadałyśmy z kumpelą


Jak spotykamy się z kimś innym, przyjaciółką, przyjacielem itp. to nie potrafimy się skupić na byciu tu i teraz. A nie daj boże, że po tym spotkaniu widzimy się z nim. Często też będąc na spotkaniu z kimś innym piszemy co chwilkę do niego smsy. Dostając od niego smsa, na początku związku biegniemy jak na zawał serca, odpisujemy od razu jak najszybciej.

Jak on nie odpisuje przez godzinę, 2, to na pewno nie chce się do mnie odzywać, lub wymyślamy inne nie stworzone historie.

Owszem jeśli nie odpisuje przez 2 dni czy nawet cały dzień to wtedy można zacząć się martwić




Po miesiącu związku zbyt się angażujemy, chcemy by to już była miłość na całe życie mimo, że partnera jeszcze dobrze nie poznałyśmy, deklarujemy kocham Cię, i tylko Ciebie, a po miesiącu dowiadujemy się że ma żonę, lub nam przechodzi.

Zbyt często używamy słowa kocham kofam kosiam i inne tego typu, mówimy to nie raz na cześć, na pa, na witaj, na każde przywitanie, na ciszę jeśli będzie .

[madana]

- oczekiwanie, że luby "się domyśli", zamiast mówić o pewnych sprawach wprost.
- brak rozmowy, takiej szczerej, bez obrażania i wytykania "bo ty zawsze, bo ty nigdy";
- obawa przed ujawnieniem, że ma się w jakims temacie inne zdania, ale z obawy przed reakcją lubego nic się nie mówi.

[Antilia]

Ludzie nie szanują samych siebie a potem się dziwią, że partner też ich nie szanuje.

[Still_Alive]

Często dajemy partnerowi pewność, że będziemy z nim choćby nei wiem co, że na pewno zawsze tylko z nim nawet jakby nas skrzywdził. Więc często chłopcy przestają się starać bo w końcu już nas mają i wiedzą, że mogą się nie starać.

a i jeszcze jedna istotna rzecz

narzekamy na swój wygląd, mówimy, że mamy celuitis, grube nogi, gruby brzuch i pupę - albo po to by nam powiedział, że to nie prawda,
albo on w końcu zobaczy, że faktycznie mamy grube nogi. A tak na prawdę on jest z nami bo podobamy mu się takie jakie jesteśmy, i nie widzi naszych niedoskonałości bo nie zauważa ich

[just_me]

ale wydaje mi sie, że zbytnie narzucanie się partnerowi i ogranczanie świata jego znajomych też jest błędem. Bo każdy powinien mieć swoje życie, swoich znajomych i swoje zainteresowania. A facet tez potrzebuje wyjsc z kumplami. Plus podpisuje sie pod wszystko co mowia dziewczyny wyżęj

[Cappuccin0]

Przegłądałam to forum już wcześniej, ale nigdy nie miałam konta, a teraz chciałam się udzielić, więc założyłam

Więc u mnie raz zdarzyło się tak:
Poznaje świetnego chłopaka. Na początku wiadomo, odnosi się do mnie z dystansem. To mnie jeszcze bardziej w nim przyciąga, cholernie mi na nim zależy. Jakiś czas póżniej miejsca się zmieniają. Przez to, że ja jestem dla niego taka ważna, on mi się robi coraz bardziej obojętny. Nie odbieram telefonów jak nie mam ochoty, rzadziej się spotykamy. Trwa to długo czasu, a kiedy on przestaje się mną interesować, ja dopiero zdaję sobie sprawdę, że źle zrobiłam. Niestety jest już za późno.

[Dotka90]

- niesłuchanie się nawzajem
- brak szacunku
- rozbieżne potrzeby (emocjonalne, psychiczne, seksualne) i priorytety (praca, nauka, pieniądze, rodzina)
- niedojrzałość emocjonalna jednego z partnerów
- chorobliwa zazdrość (w tym nadmierna kontrola, bycie bluszczem etc)
- niedbanie o swój związek w momencie stabilizacji (staranie się na początku, a zapominanie, że o związek trzeba dbać permanentnie)
- niewyjaśnianie sobie tego, co nas boli od razu = wielkie kłótnie spowodowane duszeniem w sobie problemów

[Still_Alive]

Napisane przez Cappuccin0

Przegłądałam to forum już wcześniej, ale nigdy nie miałam konta, a teraz chciałam się udzielić, więc założyłam

Więc u mnie raz zdarzyło się tak:
Poznaje świetnego chłopaka. Na początku wiadomo, odnosi się do mnie z dystansem. To mnie jeszcze bardziej w nim przyciąga, cholernie mi na nim zależy. Jakiś czas póżniej miejsca się zmieniają. Przez to, że ja jestem dla niego taka ważna, on mi się robi coraz bardziej obojętny. Nie odbieram telefonów jak nie mam ochoty, rzadziej się spotykamy. Trwa to długo czasu, a kiedy on przestaje się mną interesować, ja dopiero zdaję sobie sprawdę, że źle zrobiłam. Niestety jest już za późno.

też tak miałam, że nie mogłam zdobyć faceta, tzn był taki właśnie obojętny niedostępny, a jak w końcu dopięłam swego, i powiedział, że się zakochał to mi po prostu przechodziło.

albo jak zaczął robić wszystko co mógł dla mnie - wiem że to niby fajna cecha ale mi po prostu przechodziło, nudził mi się, nie widzę tu mojego błędu bo on po prostu robił to co robią dziewczyny też, czyli zrobiłby dla mnie wszystko po miesiącu znajomości.

Był najpierw silnym niezależnym facetem (tak samo z kobietami jest) a później zrobił się ciepłą kluchą i pisał i dzwonił co chwile, chciał wiedzieć co robie gdzie jestem, ciągle pytał czy tęsknię -no przecież jakbym tęskniła to bym napisała a takie coś zaczęło być nudne i męczące

[Biedronilla]

Napisane przez madana

- całkowite poświęcenie się dla chłopaka/faceta ("bo tak kocham nad życie");
- rezygnacja z życia osobistego na rzecz dziwnej symbiozy : my i reszta świata;
- tolerowanie złych zachowań: chamstwa, lekceważenia, picia, ćpania, agresji;
- naiwna wiara, że "on się zmieni",
- nadmierna potrzeba kontroli.

Napisane przez Dotka90

- niesłuchanie się nawzajem
- brak szacunku
- rozbieżne potrzeby (emocjonalne, psychiczne, seksualne) i priorytety (praca, nauka, pieniądze, rodzina)
- niedojrzałość emocjonalna jednego z partnerów
- chorobliwa zazdrość (w tym nadmierna kontrola, bycie bluszczem etc)
- niedbanie o swój związek w momencie stabilizacji (staranie się na początku, a zapominanie, że o związek trzeba dbać permanentnie)
- niewyjaśnianie sobie tego, co nas boli od razu = wielkie kłótnie spowodowane duszeniem w sobie problemów

Zgadzam się

[kalincia]

Niemówienie wprost i pretensje, że druga strona się sama nie domyśliła.
Obrażanie się, bo partner(ka) nie zachował(a) się tak, jak to sobie wyobrażamy, że powinien, chociaż on(a) nie wie, co sobie wyobrażamy.
Przyzwyczajenie, że on(a) jest, więc nie trzeba nic robić, żeby było dobrze.

[Joline]

Wydaje mi się, że na samym początku znajomości, kiedy zaczyna się coś dziać, to najczestszym blędem jest to, że kobieta od razu po kilku sygnałach zaczyna wyborażać sobie niewiadomo co. Powtała masa wątków na ten temat, i.e "on na mnie ciągle patrzy, czy mu się podobam?" , bla bla bla
Myślę, że kobiety powinny dać czas mężczyznom zamiast interpretować każdy ich ruch i dopatrywać się w tym jakieś zainteresowania. Co ma być to będzie, jeśli jest zainteresowany to prędzej czy później o tym powie albo jakoś to okaże - wprost.
Kolejnym blędem jest myślenie, że np jeśli facet nie odp. na SMS'a to że np. skonczyły mu się fundusze na karcie, albo coś zlego mu sie stało etc.. więc kobieta sama zaczyna szukać tego kontaktu, bo chce mu ułatwić kontakt z sobą. - facetowi nie urwało ręki, nie 'zapomniał się odezwać. Jeśli by chciał to by się odezwał, bez względy na to czy nie ma kasy na komórce, czy ma zalane mieszkanie etc.. Poprostu wykonałby ten ruch i nie trzeba mu niczego ułatwiać ani 'pomagać' mu się z skontaktować. To samo tyczy się przebywania w tych samych miejscach (celowo), łażenie za nim etc.. - jeśli facet chce, to zrobi dosłownie WSZYSTKO bez względu na swoją nieśmiałość żeby więcej czasu z wami spędzać, nie trzeba za nim latać i pokazaywać mu "o tu stoję tutaj! podejdź do mnie i porozmawiaj".
Ostatnim blędem jest to, że kobiety często gadają bez opamiętania - co się stało w tygodniu, bla bla bla, w końcu zaczynają obgadywać koleżanki. A facet nic, czasem dorzuci swoje trzy grosze, a kobieta nawija bez opamiętania - chyba dlatego, żeby poprostu z nim rozmawiać. - Duży, przeogromny błąd. Czy mniej słów tym lepiej (oczywiście, żeby znowu nie przesadzić w drugą stronę), ale z natury jest tak, że jeśli facet ma o was dobre zdanie, jeśli jest choć trochę zainteresowany to już ma jakieś wyidealizowane zdanie na wasz temat i taką bezsensowaną paplaniną można to całkowcie zniszczyć, nie wspominając już o straceniu swojej tajemniczości.

Wszystkie błędy jakie wymieniłam, są również moimi blędami i na ich podstawie wysnułam takie wnioski

[A kuku]

- myślimy, że mamy w domu jasnowidza, który zawsze wie o co nam chodzi;
- jak dotrze do nas, że on jasnowidzem nie jest i konieczna jest rozmowa zaczynamy ją od słów, na które każdy normalny facet reaguje alergią: "Musimy porozmawiać";
- zapominamy, że mamy humory;
- zapominamy, że w związku jest nas dwoje;
- wierzymy, że mężczyźni kochają zołzy;
- bierzemy do domu byle barana i myślimy, że nim nasycimy nasz głód;
- nie mieści nam się w głowie, że byle barana same sobie wybrałyśmy;
- wkurza nas, że nie można go zmienić, a zamienić nie chcemy, bo ... kochamy.

[żurawinka]

błędy o których zbyt często słychać na wizażu
- wybaczanie bicia, picia i zdrad
- pozwalanie na nieszanowanie własnej osoby, poglądów
- powroty do takich typów z odnośnika pierwszego
- robienie sobie dzieciaka z takim typem
- wierzenie że się kiedyś zmieni
- sprzątanie swojemu facetowi i gotowanie, przyzwyczajanie go że tak bedzie zawsze a potem zdziwienie że nie pomaga
- oddanie mu całkowite siebie, porzucenie znajomych i zaniedbanie się

[Negadir]

Ja na tym wątku tylko czytam, bo chociaż mam 19 lat niektóre z Was już stwierdziły, że kompletnie nie znam sie na facetach i popełniam wszystkie możliwe błędy w związku Ale jak sobie poczytam tutaj to pewnie się nauczę czegoś

[karolcze]

boski temat < 3
zgadzam sie z wszystkimi wypowiedziami i normalnie nie mam pojecia co jeszcze moge dodac <mysli> .. ale jak na cos wpadne to dodam ;d

[studi]

Napisane przez klempaa

o rozmowie z partnerem co poniektórzy zapominają



tyle w temacie.

brawo-nic dodać nic ująć!

[Irmina9891]

Ze swojego doświadczenia mogę dodać - niekonsekwencja. Zauważyłam jej przejaw w dwóch typach sytuacji (na pewno jest ich więcej, ale te są najczęstsze):

- najgorzej przyzwalać na coś, co niespecjalnie nam się podoba, przewracać tylko oczami i starać się to tolerować, utwierdzając faceta w przekonaniu, że wszystko jest ok, a nagle ni z tego ni z owego wybuchnąć. A facet wtedy nie wie o co chodzi,

- albo grozić: 'jak się nie zmienisz to koniec z nami!', 'jak tego nie zrobisz, to ja następnym razem też czegoś tam dla ciebie nie zrobię', 'skoro ty do mnie tak rzadko dzwonisz, to ja do ciebie też nie będę'. Stawianie takiego ultimatum kiedy obie strony doskonale wiedzą, że wcale nie zrobisz tego o czym mówisz, nie ma sensu.

[fleur05]

Jeszcze bycie z kimś, kogo się nie kocha. To jest dopiero okropne.

[Irmina9891]

No i jeszcze jedno, bardzo ważne, co już przewijało się w tym wątku kilka razy, a na całym forum chyba tysiące!
Za często jesteśmy dla nich za dobre!
Rzucamy dla nich wszystko. Rezygnujemy ze wszystkiego, byle tylko im było lepiej. Oddamy ostatni deser jagodowy (mimo że go uwielbiamy), puchową poduszkę (przecież jest wygodniejsza), ostatniego papierosa, ostatnią kostkę czekolady, 'górę' z bułki, ciepły szalik, bo on swojego zapomniał, a my przecież możemy założyć apaszkę. Nie pójdziemy na cotygodniowe zajęcia (fitness, tańce, kurs origami - wszystko jedno, każda pasja jest tak samo ważna), bo akurat to jest jego jedyny dzień w tygodniu, który może spędzić z nami. Zakupy też same będziemy dźwigać, bo to w końcu tylko nasze zakupy.
Wszystko, żeby tylko on był szczęśliwy!
A co z tego mamy? Na początku wdzięczność, fakt. Ale człowiek ma to do siebie, że do dobrych rzeczy się szybko przyzwyczaja. Oni zaczynają uznawać nasze zachowanie jako normę (dopiero jak przestajemy się starać to mają pretensje! Przecież zawsze mieli śniadanko podane na stole, a dzisiaj co!?), a my? W nas rośnie frustracja, że nie dość, ze oni tego poświęcenia nie odwzajemniają, to nawet go nie docenią.
Na własne życzenie, drogie dziewczyny.

[Lavenda_]

Ja też popełniłam bardzo dużo błędów, jednym z największych było wieczne "wracanie" do siebie, pozwalanie na to co się nie podoba, przepuszczanie grzeszków(" bo przecież nie chciał/ zmieni się ")
zaniedbywanie znajomych

[monius9]

traktowanie związku jako prawa do własności, a nie jako związku partnerskiego

[nicole697]

Napisane przez fleur05

Jeszcze bycie z kimś, kogo się nie kocha. To jest dopiero okropne.

Właśnie chciałam to napisać I bycie z kimś tylko dlatego, żeby nie być samemu


W ogóle świetny wątek!
Powinien być podwieszony na samej górze z dopiskiem przeczytaj zanim założysz wątek

[c640cdfa886255292692728c9c3f51a456c1754b_657ce90228a24]

Napisane przez nicole697

W ogóle świetny wątek!
Powinien być podwieszony na samej górze z dopiskiem przeczytaj zanim założysz wątek

Popieram

[julcia 29]

-życie złudzeniami kiedy dzieje się już źle w związku -kurczowe trzymanie sie faceta bo już go znam ,wiem jaki jest ,wiem na co go stać
-ciągła nadzieja ,że jednak sie zmieni ,zrozumie bo przecież go tak kocham...
-brak wsparcia w trudnych chwilach
-ciągłe dawanie szansy ,powroty bo przecież on nas kocha
-uzależnienie od faceta tak jak byśmy bez nich miały problemy z oddechem
-zaniedbywanie swoich spraw bo jesteśmy zakochane