Czy ochrzcić dziecko i inne problemy związków mieszanych

[zuzanka1519]

Cześć, jestem z moim chłopakiem od 2 lat i w perspektywie jakiś 3-4 lat planujemy pierwsze dziecko. Ok, to jeszcze sporo czasu, ale moim zdaniem trzeba pewne rzeczy ustalić wcześniej, żeby np. po ślubie nie skończyło się rozwodem albo jeszcze gorzej, żeby w przyszłości dziecko nie ucierpiało na niedogadaniu się rodziców.

Główny problem jest taki, że on jest bardzo wierzącym i praktykującym katolikiem, a ja ateistką. Na szczęście on nie próbuje mnie na siłę nawracać, ale w pewnych kwestiach, szczególnie tych związanych z dziećmi, nie da się żeby każdy żył po swojemu. Ustaliliśmy już, że weźmiemy ślub mieszany, ale jeśli się uda, to w plenerze, a nie w Kościele, ale z zachowaniem wszystkich elementów katolickich z jego strony. Gorzej w kwestii wychowania dzieci.

Chcę, aby moje dzieci miały okazję poznać jego religię, ale nie chcę ich do niczego zmuszać. Zgodzę się więc, by chodziły na religię w szkole, po to by miały pojęcie o tej religii, zgodzę się, by zabierał je do Kościoła tak długo jak tylko będzie chciał, a one nie będą protestować. Nie chcę się jednak zgadzać na chrzest ani Komunię. Sądzę, że jego obowiązek wychowywania dzieci w wierze, to właśnie tyle, by przekazał im jakąś wiedzę na temat swojej religii, by pokazał na czym to polega i by nasze dzieci w przyszłości same mogły zdecydować czy chcą należeć do Kościoła poprzez przyjęcie sakramentów czy nie. Nie chcę im tego z góry narzucać.

Problem jest też taki, że cała moja rodzina jest bardzo za moim chłopakiem, a jeśli chodzi o sprawy religijne, to uważają, że nie mogę mu nic narzucać i go ograniczać, bo dla niego to ważne, więc powinnam się dopasować, bo dla niego to kwestie wyższej wagi, a ja i tak nie wierzę, to łatwo mi się dostosować, ale nie do końca tak jest. Uważam, że taka wewnętrzna wiara w Boga jest ok i potrafi człowiekowi pomóc, ale moim zdaniem Kościół nie jest niezbędnym elementem wiary i osobiście go nie lubię. Wg mnie chrzest nieświadomego dziecka, nie mającego jeszcze pojęcia o religii i to w rodzinie gdzie tylko 1 rodzic jest wierzący, a drugi jest ateistą (więc dziecko ma większe szanse zostać ateistą niż np. w rodzinie gdzie oboje rodzice wierzą), jest pewnym atakiem na jego wolność. A ja nie chcę odbierać dziecku wolności wyboru. Uważam, że na tą chwilę chrzest i komunia nie będą moim dzieciom potrzebne, a jeśli w przyszłości same uznają inaczej, to wtedy już świadomie będą mogły te sakramenty przyjąć. Zaakceptuję ich wybór. Ale chcę by mój facet też im ten wybór dał, a nie od razu narzucał im przynależność do Kościoła.

Kiedy cała rodzina zarzuca mi że go ograniczam, nie rozumiem i nie akceptuję jego wiary, zastanawiam się czy może powinnam odpuścić i zgodzić się na ten chrzest, a potem Komunię, ale wiem, że kiedy to zrobię to będę z tym miała ogromny problem i żal do samej siebie, że nie daję dzieciom wyboru. Jak myślicie? Lepiej sobie odpuścić i wbrew sobie się zgodzić w imię jakiegoś kompromisu dla dobra związku czy walczyć o swoje zdanie zgodne z MOIM światopoglądem?

[amillia]

Napisane przez zuzanka1519

Cześć, jestem z moim chłopakiem od 2 lat i w perspektywie jakiś 3-4 lat planujemy pierwsze dziecko. Ok, to jeszcze sporo czasu, ale moim zdaniem trzeba pewne rzeczy ustalić wcześniej, żeby np. po ślubie nie skończyło się rozwodem albo jeszcze gorzej, żeby w przyszłości dziecko nie ucierpiało na niedogadaniu się rodziców.

Główny problem jest taki, że on jest bardzo wierzącym i praktykującym katolikiem, a ja ateistką. Na szczęście on nie próbuje mnie na siłę nawracać, ale w pewnych kwestiach, szczególnie tych związanych z dziećmi, nie da się żeby każdy żył po swojemu. Ustaliliśmy już, że weźmiemy ślub mieszany, ale jeśli się uda, to w plenerze, a nie w Kościele, ale z zachowaniem wszystkich elementów katolickich z jego strony. Gorzej w kwestii wychowania dzieci.

Chcę, aby moje dzieci miały okazję poznać jego religię, ale nie chcę ich do niczego zmuszać. Zgodzę się więc, by chodziły na religię w szkole, po to by miały pojęcie o tej religii, zgodzę się, by zabierał je do Kościoła tak długo jak tylko będzie chciał, a one nie będą protestować. Nie chcę się jednak zgadzać na chrzest ani Komunię. Sądzę, że jego obowiązek wychowywania dzieci w wierze, to właśnie tyle, by przekazał im jakąś wiedzę na temat swojej religii, by pokazał na czym to polega i by nasze dzieci w przyszłości same mogły zdecydować czy chcą należeć do Kościoła poprzez przyjęcie sakramentów czy nie. Nie chcę im tego z góry narzucać.

Problem jest też taki, że cała moja rodzina jest bardzo za moim chłopakiem, a jeśli chodzi o sprawy religijne, to uważają, że nie mogę mu nic narzucać i go ograniczać, bo dla niego to ważne, więc powinnam się dopasować, bo dla niego to kwestie wyższej wagi, a ja i tak nie wierzę, to łatwo mi się dostosować, ale nie do końca tak jest. Uważam, że taka wewnętrzna wiara w Boga jest ok i potrafi człowiekowi pomóc, ale moim zdaniem Kościół nie jest niezbędnym elementem wiary i osobiście go nie lubię. Wg mnie chrzest nieświadomego dziecka, nie mającego jeszcze pojęcia o religii i to w rodzinie gdzie tylko 1 rodzic jest wierzący, a drugi jest ateistą (więc dziecko ma większe szanse zostać ateistą niż np. w rodzinie gdzie oboje rodzice wierzą), jest pewnym atakiem na jego wolność. A ja nie chcę odbierać dziecku wolności wyboru. Uważam, że na tą chwilę chrzest i komunia nie będą moim dzieciom potrzebne, a jeśli w przyszłości same uznają inaczej, to wtedy już świadomie będą mogły te sakramenty przyjąć. Zaakceptuję ich wybór. Ale chcę by mój facet też im ten wybór dał, a nie od razu narzucał im przynależność do Kościoła.

Kiedy cała rodzina zarzuca mi że go ograniczam, nie rozumiem i nie akceptuję jego wiary, zastanawiam się czy może powinnam odpuścić i zgodzić się na ten chrzest, a potem Komunię, ale wiem, że kiedy to zrobię to będę z tym miała ogromny problem i żal do samej siebie, że nie daję dzieciom wyboru. Jak myślicie? Lepiej sobie odpuścić i wbrew sobie się zgodzić w imię jakiegoś kompromisu dla dobra związku czy walczyć o swoje zdanie zgodne z MOIM światopoglądem?

Twój światopogląd nie jest mniej istotny tylko dlatego, że nie ma oparcia w świętej księdze czy doktrynach. Podskórnie czujesz co jest dla Ciebie ważne i w co wierzysz, rezygnowanie z tego dla świętego spokoju może sprawić, że zgorzkniejesz, będziesz czuła, że coś poświęciłaś, że zrobiłaś coś wbrew sobie, może się nawet zamienić w podświadomą niechęć do partnera.

Dlatego według mnie takie związki są wybitnie trudne i nie zdecydowałabym się jednak na tworzenie rodziny z kimś tak różnym ode mnie. Nie zgodziłabym się na chrzest wbrew sobie, ale dla niego ten brak chrztu oznacza wieczne potępienie dla jego dzieci. Ciężko tutaj o kompromis. Zgodnie z jego religią Ty też zostaniesz potępiona zresztą, nie wiem jak na takim założeniu budować zdrowy związek w oczach dzieci, będzie im musiał to wytłumaczyć/jakoś im przekazać. No powodzenia generalnie jak się chcesz to pchać, dla mnie to brzmi jak przepis na katastrofę.

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Napisane przez zuzanka1519

Główny problem jest taki, że on jest bardzo wierzącym i praktykującym katolikiem, a ja ateistką.

Jak dla mnie taki związek w dłużej perspektywie jest bez przyszłości. Jak faktycznie nie chcesz dzieciom fundować rozbitej rodziny to poszukaj innego kandydata na ojca. Takiego, który będzie miał zbliżony światopogląd do ciebie.

Poza tym co z innymi kwestiami, których kościół nie akceptuje. On nie ma problemu z aborcją? Urodzisz dziecko z zespołem Downa albo inną wadą kwalifikującą do terminacji ciąży?

[Mija62]

A co za różnica, czy ten chrzest się odbędzie, czy nie jeśli w to nie wierzysz, to przecież nie będzie należał do Boga, w którego nie wierzysz, a chrzest to tylko nic nie znacząca ceremonia? Może podejdź do tego w ten sposób. Wtedy i wilk będzie pełny i owca cała a jak dziecko dorośnie, to samo o sobie zadecyduje. Zawsze może napisać do kurii o wypisanie go ze wspólnoty.
Moim zdaniem dziecko jak dorosnie, może mieć większe pretensje że nie ma tych wszystkich sakramentów, ponieważ ciężej je zdobyć (zakładając, że by chciało) a 'wypisać' się zawsze bedz mogło.

[Paprotka_]

Napisane przez Mija62

A co za różnica, czy ten chrzest się odbędzie, czy nie jeśli w to nie wierzysz, to przecież nie będzie należał do Boga, w którego nie wierzysz, a chrzest to tylko nic nie znacząca ceremonia? Może podejdź do tego w ten sposób. Wtedy i wilk będzie pełny i owca cała a jak dziecko dorośnie, to samo o sobie zadecyduje. Zawsze może napisać do kurii o wypisanie go ze wspólnoty.
Moim zdaniem dziecko jak dorosnie, może mieć większe pretensje że nie ma tych wszystkich sakramentów, ponieważ ciężej je zdobyć (zakładając, że by chciało) a 'wypisać' się zawsze bedz mogło.

No różnica może być, jeśli się przy okazji nie lubi urzędników kościelnych.



Co do pogrubionego: łatwiej się "zapisać" niż "wypisać". Autorko, na Twoi miejscu nie zgodziłabym się na sakramenty. Niech pokazuje religię jeśli chce, ale sakramenty dopiero w dorosłości. Jeśli wychowasz dziecko na myślącego człowieka, to Ci podziękuje w przyszłości.

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Troche to bez sensu
Chcesz zeby dziecko chodzi na religie A nie chcesz żeby miało chrzest czy komunie
A pomyślałaś jak to dziecko by się czulo gdyby z klasą chodziło na religię A później nie poszło z nimi do tej komunii?
W takich sprawach jest potrzebny jeden front w rodzinie żeby dziecko nie czulo się skolowane i rozerwane między dwojgiem rodziców
Jeśli chcesz dac dziecku wybór to nie powinno uczestniczyć w lekcjach religii katolickiej A ogólnie poznawać religie całego świata i zadecydować która jest dla niego

Sama jestem ateistką w życiu nie mogłabym stworzyć związku z praktyujacym katolikiem dla mnie to nie do przejścia szczególnie w sprawach ślubu i wychowywania dzieci
Moim zdaniem teraz jest czas żeby się z tego wycofać zamiast spędzić resztę życia w frustrującym związku w którym nie ma zgodności co do metody wychowawczej dzieci
To przepis na katastrofę mówię Ci to jako matka dwójki dorosłych dzieci
Nie ochrzczonych i bez komunii

[Rena]

Kim jest ta "rodzina", z ktora rozmawiasz o planach ? Dlaczego ustalasz takie rzeczy z innymi osobami, a nie z facetem? On nie jest dobrym partnerem do rozmow?

[8e16903a2adfcd8bf10b1e5464b46f013c486eba_5ed436f2651ae]

Szczerze mowiac, jako ateistka, nie widze tu kompromisu. Nie widze sensu chodzenia na religie, skoro chrzest ani komunia nie sa w planie. Albo dziecko chowac w wierze, albo nie. A nie wysylac na religie, ale nie uczestniczyc w sakramentach. Po co? Jesli dziecko ma sie dowiedzec czegos o religiach, moze chodzic na etyke albo byc edukowane przez ciebie w domu.

Poza tym, takie podejscie, rodzi tez inne problemy - pretensje rodziny meza ("skoro chodzi na religie, czemu go nie chrzcicie?!"), presja i fochy partnera, zdezorientowane dziecko (chodzi na religie, a nie uczestniczy z innymi np. w komunii).

Wydaje mi sie, ze szukasz kompromisu na sile, a prawda jest taka ze w tym zwiazku, religia zawsze bedzie problemem. Twoje poglady sa tak samo wazne, jak poglady partnera. Rozumiem to, bo sama zaluje, ze nie moglam "wybrac", tylko jako male dziecko zostalam ochrzczona i poszlam do komunii, nie myslac, co to wlasciwie znaczy. Wybor nie zostal mi dany.

Sama, gdybym chciala miec dzieci, chcialabym dac im wybor. jednak tez nie moglabym byc w zwiazku z osoba bardzo wierzaca - za duza roznica w pogladach, a jakikolwiek kompromis musialby byc moim kosztem, bo zyjemy w kraju katolickim.

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Napisane przez Mija62

A co za różnica, czy ten chrzest się odbędzie, czy nie jeśli w to nie wierzysz, to przecież nie będzie należał do Boga, w którego nie wierzysz, a chrzest to tylko nic nie znacząca ceremonia? Może podejdź do tego w ten sposób. Wtedy i wilk będzie pełny i owca cała a jak dziecko dorośnie, to samo o sobie zadecyduje. Zawsze może napisać do kurii o wypisanie go ze wspólnoty.
Moim zdaniem dziecko jak dorosnie, może mieć większe pretensje że nie ma tych wszystkich sakramentów, ponieważ ciężej je zdobyć (zakładając, że by chciało) a 'wypisać' się zawsze bedz mogło.

Ja mam pretensje do rodziców, że mnie ochrzcili, bo teraz wypisać z KK nie mam jak. Nawet po apostazji będę figurowac w statystykach kościoła.

Poza tym przyjęcie sakramentów w dorosłym życiu jak ktoś czuje, że są mu potrzbne to żadna wielka filozofia.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 08:07 ---------- Poprzedni post napisano o 08:03 ----------

Jako ateistka nie pozwoliłabym też uczęszczać dziecku na lekcje religii w formie jaka jest praktykowana w naszym kraju. To nie jest religioznawstwo czy etyka, gdzie dziecko ma szansę do refleksji i własnych wyborów tylko indoktrynacja stricte pod kątem KK.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Napisane przez Mija62

A co za różnica, czy ten chrzest się odbędzie, czy nie jeśli w to nie wierzysz, to przecież nie będzie należał do Boga, w którego nie wierzysz, a chrzest to tylko nic nie znacząca ceremonia? Może podejdź do tego w ten sposób. Wtedy i wilk będzie pełny i owca cała a jak dziecko dorośnie, to samo o sobie zadecyduje. Zawsze może napisać do kurii o wypisanie go ze wspólnoty.
Moim zdaniem dziecko jak dorosnie, może mieć większe pretensje że nie ma tych wszystkich sakramentów, ponieważ ciężej je zdobyć (zakładając, że by chciało) a 'wypisać' się zawsze bedz mogło.

Dla mnie jest to wielka różnica
Nie chciałam być katolikiem a jestem przez moich rodziców
Wypisanie się to nie jest prosta sprawa trwa latami
Szybciej załatwisz chrzest i komunie jako dorosly czlowiek nix sie wypiszesz z kościoła katolickiego
Jestem na nie A twoja postawa to hipokryzja
Polecam grupę wsparcia na Facebooku "Nie chrzcze "

[Mija62]

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;87483083]Dla mnie jest to wielka różnica
Nie chciałam być katolikiem a jestem przez moich rodziców
Wypisanie się to nie jest prosta sprawa trwa latami
Szybciej załatwisz chrzest i komunie jako dorosly czlowiek nix sie wypiszesz z kościoła katolickiego
Jestem na nie A twoja postawa to hipokryzja
Polecam grupę wsparcia na Facebooku "Nie chrzcze "[/QUOTE]

Całkiem możliwe, że hipokryzja. Kto nim nie jest??? Tylko ja mam wyrąbane i wisi mi, czy widnieje w jakiś statystykach. Czy należę gdzieś, czy nie należę. Ważne jest dla mnie to co czuje i w co wierzę /nie wierzę. Ale we mnie jest pełno sprzeczności, bo np jednak trochę się boję, że ja mam chrzest, a moje dziecko by nie miało i w razie śmierci byśmy się gdzieś(niebo) nie spotkali?
Tak jakby na jednym ramieniu był aniołek i mówił - a skąd ta pewność, że to nie istnieje? A na drugim diabełek - weź się ogarnij.
Także ja jestem pełna wątpliwości. Bo nie mogę być pewna na sto procent jak naprawdę jest. No nikt tego nie wie. Ty też

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Różnica jest w tym.ze ja nie wierzę w niebo i diabelka
Żałuję że jestem ochrzczona i nie chce być w statystykach jako katolik
Jeśli Bóg naprawdę istnieje to chyba widzi co mam w sercu i do nieba mnie nie weźmie tylko dlatego że byłam ochrzczona I tak samo widzi co ty naprawdę myślisz więc ten fałszywy chrzest na twoim dziecku nie z wiary Ale z tego niewytlumaczonego strach nie jest dowodem na to że kochasz swojego boga.
Nie licz na niebo

[Mija62]

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;87483121]
Nie licz na niebo[/QUOTE]
Oj tam oj tam nie strasz xd

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Napisane przez Mija62

Oj tam oj tam nie strasz xd

No sorry traktujesz swojego boga jak idiote to jak możesz na to niebo liczyć

[SteveS]

Jak dla mnie taki związek niestety nie ma racji bytu - kwestia religijności jest kluczowa. Jeśli on nie ochrzci dziecka i nie wychowa w wierze, to nie spełnia woli Boga, w którego wierzy. Będzie to niezgodne z jego religią i w zasadzie będzie też grzechem. Jeśli ochrzci, to Ty nie będziesz się z tym czuła dobrze. To podstawowy powód, dla którego warto dokładnie przegadać takie kwestie przed ślubem.

Dla mnie w takim braku kompromisu nie będzie żadnego dobra związku. Jedno zawsze będzie miało - świadomie lub podświadomie, nie do końca wypowiedzianie - pretensje o to, że jest po myśli drugiego. Ja, jako ateistka z dzieckiem nieochrzczonym, nie mogłabym pozwolić na jego ochrzczenie z czystym sumieniem i bez wyrzutów. Ale uważam też, że sakramenty powinny być przyjmowane tylko przez ludzi dorosłych.

[Mija62]

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;87483170]No sorry traktujesz swojego boga jak idiote to jak możesz na to niebo liczyć[/QUOTE]


Bo wierzę w to, że to Bóg mnie oceni. I wybaczy mi moje grzechy. Całe szczęście nie ty

A tak serio po 1. ja tylko napisałam o swoich wątpliwosciach itp, po 2. to nie jest wątek o mnie, po 3. co bym nie napisała, to i tak się tobie to nie spodoba., po 4. nie chce mi i nie widzę sensu przekonywania innych o swoich wyborach, po 5 tak jak napisałam pod nr 1. Jestem pełna wątpliwości.

[Nostalgion]

Nie weźmiesz ślubu w plenerze, bo żaden kościół nie wyda na to zgody. Ślub w plenerze może być tylko cywilny.

Ponadto ślub kościelny zobowiązuje ciebie do "nieprzeszkadzania" w wychowywaniu w wierze, co oznacza mniej więcej to, że umożliwisz małżonkowi ochrzczenie dzieci i pozostałe sakramenty.

Ślubu w kościele nie będą mogły też wziąć małżeństwa mieszane, czyli "zawierane przez katolików z ochrzczonymi niekatolikami, są zabronione bez wyraźnego zezwolenia ordynariusza miejsca".

[Misia452]

Napisane przez Mija62

A co za różnica, czy ten chrzest się odbędzie, czy nie jeśli w to nie wierzysz, to przecież nie będzie należał do Boga, w którego nie wierzysz, a chrzest to tylko nic nie znacząca ceremonia? Może podejdź do tego w ten sposób. Wtedy i wilk będzie pełny i owca cała a jak dziecko dorośnie, to samo o sobie zadecyduje. Zawsze może napisać do kurii o wypisanie go ze wspólnoty.
Moim zdaniem dziecko jak dorosnie, może mieć większe pretensje że nie ma tych wszystkich sakramentów, ponieważ ciężej je zdobyć (zakładając, że by chciało) a 'wypisać' się zawsze bedz mogło.

Zgadzam się w 100%. Znam jedną kobietę ma dziecko, jest ateistką, jej mąż jest katolikiem i dziecko ochrzcili. Tzn ona pozwoliła swojemu mężowi to zrobić, bo powiedziała, że skoro ona jest niewierząca to dla niej i tak ten sakrament nie ma żadnego znaczenia, więc nie czuje potrzeby zabraniania.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Napisane przez Mija62

Bo wierzę w to, że to Bóg mnie oceni. I wybaczy mi moje grzechy. Całe szczęście nie ty

A tak serio po 1. ja tylko napisałam o swoich wątpliwosciach itp, po 2. to nie jest wątek o mnie, po 3. co bym nie napisała, to i tak się tobie to nie spodoba., po 4. nie chce mi i nie widzę sensu przekonywania innych o swoich wyborach, po 5 tak jak napisałam pod nr 1. Jestem pełna wątpliwości.

Twoje tłumaczenia nie mają sensu
Ochrzcisz dziecko bo chcesz żeby poszło do tego samego miejsca gdzie ty po śmierci
Wierzysz że bog Cię oceni A ja wierzę że jeśli jakikolwiek bog istnieje to nie patrzy na to czy byłaś ochrzczona czy byłaś u komunii A na to jakim człowiekiem jesteś
Więc nie widzę sensu chrzczenia swoich dzieci że strachu że może bóg widzi ze nie ochrzczone, jedynym powodem dla ochrzczenia uznaje tylko prawdziwa wiarę w religię w której chcesz być ochrzczonym a nie strach przed diabelkiem czy piekłem

[a240a5cdc9601fd61cd3ffc006c0fc885123340f_657b9702b0d25]

Napisane przez zuzanka1519

Główny problem jest taki, że on jest bardzo wierzącym i praktykującym katolikiem, a ja ateistką.

Jak dla mnie kosmos.


W takich układach nie ma mądrych. Jeżeli to ma trwać, to ktoś musi odpuścić i żyć w niezgodzie z sobą. Dlatego ja uważam, że takie związki nie mają przyszłości.
I jak dla mnie mentalność twojej rodziny poraża.

[a240a5cdc9601fd61cd3ffc006c0fc885123340f_657b9702b0d25]

Napisane przez Mija62

bo np jednak trochę się boję, że ja mam chrzest, a moje dziecko by nie miało i w razie śmierci byśmy się gdzieś(niebo) nie spotkali?
Tak jakby na jednym ramieniu był aniołek i mówił - a skąd ta pewność, że to nie istnieje? A na drugim diabełek - weź się ogarnij.

Najbezpieczniej byłoby dla ciebie jakbyś była wyznawczynią wszystkich możliwych wyznań, odłamów religijnych, czy jak to się tam nazywa.
No bo skąd masz pewność, że np. Budda dobrze dogaduje się z Jezusem - tam w niebie ? Albo, że to Allach tylko faktycznie tam trzęsie wszystkim, a ty jako katoliczka zostaniesz potępiona przez niego ?
Zastanów się, bo nigdy nie wiadomo jak jest w niebie.

[4bf691ac28ce4b7c42a5e5e37940d2d92e088cdd_611061f254610]

Moim zdaniem chodzenie na religię bez chrztu jest bardzo dobrym rozwiązaniem i takie coś powinno być praktykowane. Zanim wejdę do jakiejś organizacji/ założę gdzieś konto, to czytam o niej, regulaminy zasady itp, żeby wiedzieć na co się piszę. Bycie ochrzczonym za niemowlaka to totalne nieporozumienie. Podobnie jak idea grzechu pierworodnego, ale to temat na inne rozważania.

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

[1=4bf691ac28ce4b7c42a5e5e 37940d2d92e088cdd_611061f 254610;87483358]Moim zdaniem chodzenie na religię bez chrztu jest bardzo dobrym rozwiązaniem i takie coś powinno być praktykowane. Zanim wejdę do jakiejś organizacji/ założę gdzieś konto, to czytam o niej, regulaminy zasady itp, żeby wiedzieć na co się piszę. Bycie ochrzczonym za niemowlaka to totalne nieporozumienie. Podobnie jak idea grzechu pierworodnego, ale to temat na inne rozważania.[/QUOTE]Ale religia w polskich szkołach nie daje wyboru. Co najwyżej może wpędzić dziecko w poczucie winy czy bycia gorszym. Ja chodziłam do 3 klasy podstawowej na religię jako niewierząca i nie polecam. Ani niczego ciekawego się nie dowiedziałam, ani nie czułam się dobrze, musząc uczyć się modlitw na pamięć czy odklepywać je w klasie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[4bf691ac28ce4b7c42a5e5e37940d2d92e088cdd_611061f254610]

[1=f8c2d375a73595a7890227c bb2d3acee309191de_62181c3 c5fcdf;87483385]Ale religia w polskich szkołach nie daje wyboru. Co najwyżej może wpędzić dziecko w poczucie winy czy bycia gorszym. Ja chodziłam do 3 klasy podstawowej na religię jako niewierząca i nie polecam. Ani niczego ciekawego się nie dowiedziałam, ani nie czułam się dobrze, musząc uczyć się modlitw na pamięć czy odklepywać je w klasie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz[/QUOTE]
Przez religię rozumiem kursy przygotowawcze, spotkania zapoznające z religią. Ja w ogóle jestem przeciwna religii w szkołach. Zamiast tego już lepsza byłaby filozofia czy inne podobne.

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

[1=4bf691ac28ce4b7c42a5e5e 37940d2d92e088cdd_611061f 254610;87483402]Przez religię rozumiem kursy przygotowawcze, spotkania zapoznające z religią. Ja w ogóle jestem przeciwna religii w szkołach. Zamiast tego już lepsza byłaby filozofia czy inne podobne.[/QUOTE]Ale takich spotkań nie ma w polskich szkołach, więc jaki sens na chodzenie nieochrzczonego dziecka ateistki na religię? Co najwyżej możesz coś takiego zaaranżować na własną rękę jak masz w rodzinie lub wśród znajomych jakiegoś rozsądnego katolika, który będzie chciał dziecku pokazać swoją religię bez narzucania.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[teissa]

U nas sprawa religii była postawiona jasno - nie chrzcimy dzieci pomimo tego, że on jest osobą wierzącą. Dzieci jeśli będą chciały, to w odpowiednim wieku same będą mogły dołączyć do kościoła, ale chce, zeby zrobiły to świadomie. Ja sama wolałabym mieć taki wybór...

[4bf691ac28ce4b7c42a5e5e37940d2d92e088cdd_611061f254610]

[1=f8c2d375a73595a7890227c bb2d3acee309191de_62181c3 c5fcdf;87483444]Ale takich spotkań nie ma w polskich szkołach, więc jaki sens na chodzenie nieochrzczonego dziecka ateistki na religię? Co najwyżej możesz coś takiego zaaranżować na własną rękę jak masz w rodzinie lub wśród znajomych jakiegoś rozsądnego katolika, który będzie chciał dziecku pokazać swoją religię bez narzucania.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz[/QUOTE]
Wiem jak wyglądają religie w szkołach. Poza tym taka edukacja, o której ja myślę, przydałaby się i doświadczonym katolikom.

[niemanicka]

Ale w jaki sposob ty odbierzesz dzieciom wolnosc wyboru? Skoro jestes ateistka, to chrzest rozumiem ze jest dla ciebie tylko polaniem dziecka wodą, a komunia zjedzeniem chlebka, wiec w czym problem? Jesli dzieci beda niewierzace to dla nich to tez bedzie bez znaczenia przeciez, a jesli pozostana wierzace to tym latwiej i lepiej dla nich.

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Napisane przez niemanicka

Ale w jaki sposob ty odbierzesz dzieciom wolnosc wyboru? Skoro jestes ateistka, to chrzest rozumiem ze jest dla ciebie tylko polaniem dziecka wodą, a komunia zjedzeniem chlebka, wiec w czym problem? Jesli dzieci beda niewierzace to dla nich to tez bedzie bez znaczenia przeciez, a jesli pozostana wierzace to tym latwiej i lepiej dla nich.

Prawdziwy wybór to tylko czysta kartka. Jak udzielasz dziecku jakiś sakramentów to podejmujesz decyzję za nie. Ja nie jestem wierząca, a boli mnie, że zostałam ochrzczona i niejako przypisana do KK i to w dodatku przez rodziców ateistów, którzy kierowali się takim głupim myśleniem jak twoje i presją społeczną.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[980cf4958a6e724c916e7adb24f4c6159aa2df82_65d7e02c47328]

[1=4bf691ac28ce4b7c42a5e5e 37940d2d92e088cdd_611061f 254610;87483517]Wiem jak wyglądają religie w szkołach. Poza tym taka edukacja, o której ja myślę, przydałaby się i doświadczonym katolikom.[/QUOTE]Ale taka edukacja nie występuje w polskich szkołach, co Leany usiłuje ci uświadomić chcesz ją sobie wyczarować? No chyba, że jakimś cudem znajdziesz szkole, w której w program tego przedmiotu rzeczywiście przewiduje obiektywne przedstawianie wierzeń różnych religii i ich historii, to wtedy daj mi znać. Ja póki co spotkałam się tylko z chamska indoktrynacja i oglądaniem Niemego Krzyku. Już prędzej zgodziłabym się na ochrzczenie dziecka, niz żeby chodziło na religię.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz