krótka znajomość i prośba o rękę

[viki_22_83]

Znam się z moim TŻ półroku i moj problem polega na tym że poprosił mnie o rękę -tzn. "czysto hipotetycznie" ale zaznaczył ze bedzie sie pytał co jakiś czas. I nie rozumie ze ja uwazam ze to za szybko nie wiem jaki mam jeszcze argument wysunać by go nie urazić bo zalezy mi na nim, Kocham Go ale dla mnie to za szybko. On twierdzi ze narzeczeństwo to lepsze niz chodzenie- pewnie sie boi ze kogos innego poznam. Mimo ze mu nieraz wałkowałam ze mnie nie intersuje przyprawianie rogów- nie leży to w moim charakterze. Niewiem moze to ja jestem "INNA" poradzcie mi coś bardzo prosze.

A i mam jeszcze 2 prośby: co mozna fajnego podarowac TŻ- chodzi mi o cos romantycznego rzecz,sytuacje itp. nic drogiego ale znaczącego chyba wiecie o co mi chodzi nie mamy jeszcze wspólnych ciekawych wspomnień dopiero je budujemy ale mi brak pomysłu.

Druga prośba to taka ze chce sie podroczyć zrobić mu figla bo mnie troszke zdenerwował ostatnio. Niechce go zranic tylko mu niebolesnie dokuczyc tak zeby był zszokowany rozbawiony i troche miał do myślenia. Jesli to trudne dla was tak jak dla mnie to mi napiszcie jak sie droczycie ze swoimi i nie chodzi mi tylko o sex - bo to intymne forum. Dzięki z góry

[karolca]

mi mój TŻ oswiadczył się po 4 miesiącach znajomości i 3 miesiącach bycia parą. Szybko? Moze i tak ale oboje czuliśmy do siebie to cos. juz prawie rok od slubu minął a ja mam wrazenie ajkby to bylo wczoraj. nie zaluje tego kroku.

[WioletaM]

Mój mąż oświadczył mi się miesiąc po tym jak zaczęlismy być razem. Po czterech kolejnych miesiącach oświadczył mi się przy rodzicach. Jesteśmy razem juz 10 lat.
Mój dawny kolega z pracy w czerwcu poznał żonę, a we wrześniu byli już małżeństwem, a wcale nie musieli się żenić.

[AaniaA]

ja tez naleze do tych "szybkich" . my jak sie poznalismy to od razu wiedzielismy, ze chcemy byc razem . planowalismy juz slub w maju (a poznalismy sie w polowie lutego). chcielismy w maju albo czerwcu wziac slub, ale nie bylo wolnych miejsc, itd. i tak wyszlo, ze pobralismy sie w pazdzierniku . niedlugo minie 4 lata od momentu naszego slubowania .

jednak, sam fakt, zeby byc narzeczenstwem i nie planowac slubu w najblizszym czasie to dla mnie nie ma najmniejszego sensu . jesli tak, to po co sie oswiadczac, zgadzac na to... .

[viki_22_83]

my znamy sie od konca lutego tego roku, moi rodzice co prawda pobrali sie po 3 miesiącach ale mimo to uważają zebym tak szybko się nie zaręczała, żebym sobie jeszcze pochodziła z róznymi chłopcami - słowa taty - mama z kolei mówi jak sobie pościelisz tak sie wyspisz- jestem za bardzo jeszcze od nich zależna i może przez to sie boje zaangażować. Wogóle dziwi mnie wiele rzeczy miedzy innymi to ze w sprawach damsko meskich daleko zaszliśmy i nawet nas rodzice w moim pokoju nie nachodzą - moze to i lepiej bo by było nieciekawie- do mojego TŻ nic nie mam ale jest mi ciężko z innego powodu - Jego mama mnie nie akceptuje- a do tego on ma z nią nie za dobry kontakt. KOCHAM MOJEGO TŻ i chciałabym dla niego jak najlepiej i dla jego mamy ale nie kosztem własnego szczęścia. Ja chyba za bardzo sie boje, wyolbrzymiam i niewiem co jeszcze. On powiedział ze jesli bedzie musiał to nawet stancje wynajmnie byle nam jego mama nie wchodziła w parade ale jak by nie było on duzo pomaga jej finansowo i nie tylko- wiec niewiadomo czy by dała sobie rade sama.
Pragne mu dać szczęście - on mówi ze tylko przy mnie tak naprawde go doznał. Czy to tak zawsze jest że człowiek zakochany ma takie mieszane uczucia, tak jak by cały czas był na karuzeli? Dlaczego rozum - rozsądek musi walczyć z sercem ?


Gratuluje wam ze znalazłyscie swoje połówki czuje ze i ja tez ale ciężko mi będzie powiedzieć TAK chyba musi mnie wziąść podstepem żebym, sie nie jąkała i nie mówiła NIEWIEM. Dziękuje za odpowiedzi i pozdrawiam was wszystkie

[AaniaA]

co do Twoich prosb to na prezent mozesz dac mu Wasze wspolne zdjecie w ramce . nic innego na razie nie przychodzi mi do glowy. co do drugiej prosby to nie mam pojecia jak Ci pomoc .

[skimos]

U mnie jest podobnie i nawet czułam się troche jakbym czytała swoją historię
Moi rodzice traktują mnie jak małe dziecko (mam 19 lat), z moim pierwszym TŻtem jestem pól roku ale mieszkamy daleko od siebie..
Byłam na weselu kuzynki (bez TŻ) i on wtedy zaczął pisać mi o naszym ślubie, właściwie to mi sie oświadczył ...przez gg boję sie że jak sie spotkamy powtórzy to (powiedziałam mu zeby jednak wybrał inny sposób na mowienie takich rzeczy). I kocham go, ale tez nie czuje sie na siłach by podejmowac już takie zobowiązania. Zreszta na pewno te zmój wiek i brak doświadczenia ma znaczenie.
Mama mówi mi że mam sobie z innymi chłopakami popróbować (tak, jakby to był pierwszy który się nawinął) tata w ogóle kręci głowa bo dla niego to moje studia wyłączne i najwazniejsze


EDIT: I on też zawsze mówił ze jego życie było przesrane... dopóki nie poznał mnie..

Co do prezentu: ja juz mam 2 pomysły dla mojego TŻ tylko okazji brak
1: ramka z naszym zdjęciem którą zrobię własnoręcznie - mam juz piasek znad morza i muszelki, zdjęcie z Sopotu wywołam...
2: znalazłam coś na www.koszulki.com

[sylwónia]

Moi rodzice wzięli ślub po 3 miesiącach znajomości i nie chodziło o wpadkę ( wyliczyłam sobie ) Są szczęsliwym małżeństwem już 22 latka tak więc nie ma chyba reguł na to.
Przynajmniej mi nie będa nigdy wymawiac że za krótko kogos znam by brać z nim ślub

[amika79]

Mój tato oświadczył się mojej mamie po trzech miesiącach znajomości. Do dzisiaj są ze sobą (28 lat) i chyba się kochają .

[Jula]

Jak dla mnie za szybko. Po kilku m-cach znajomości decydować się na bycie z 1 osobą do końca życia? Nie nie nie!

[a-sea-of-honey]

Jesli chodzi o szybkosc, to rekord bija chyba tylko rodzice mojego TZ-a: jego tata oswiadczyl sie po 15 minutach znajomosci Oczywiscie potem byli narzeczenstwem przez jakis czas, teraz leci im 22 rok slubu; raz jest lepiej, raz jest gorzej, ale na pewno nie mogliby bez siebie zyc.
A teraz konkrety... Skoro nie czujesz sie pewnie, wytlumacz mu to powoli, ale nie uzywaj racjonalnych argumentow - w koncu uczucia nie podlegaja logice - tylko opowiedz mu, co czujesz, czego sie obawiasz itd. Jezeli on naprawde Cie kocha, przestanie naciskac i da Ci czas, abys oswoila sie z mysla, ze on chcialby spedzic z Toba cale zycie. No i jeszcze jedno pytanie: czy mieszkaliscie ze soba przez jakis czas (chocby tydzien)? Tak naprawde dopiero po wspolnym mieszkaniu - bez osob trzecich - mozna stwierdzic, czy do siebie pasujecie i czy ze soba wytrzymacie. Tyle Ci moge napisac na teraz, zycze szczescia i porozumienia z TZ-em

[viki_22_83]

niestety ale wiem ze własnie takie rozwiazanie pokazuje charakter człowieka, obecnie wyjezdzamy nad jezioro pod namiot na pare dni wiec moze troche bardziej sie poznamy pod względem uczuc, róznic poglądów i czy nie zostawia ubrania byle gdzie


skimos mi tez oświadczył sie najpierw na gg a potem jak juz mówiłam zapytał mnie prosto w oczy ja ani be ani me tylko niewiem i ojejku.
Głupio sie zachowałam no ale cóż. Mówi sie Kocha to poczeka tylko czy moje serce chce czekać? ehmmm

[skimos]

Viki: ale to nie kwestia tego czy twoje serce chce czekać. Kochasz go i on o tym wie. Ale nie jesteś gotowa jeszcze na ślub, tak jak napisała a-sea-of-honey musisz z nim porozmawiac o swoich obawach i wątpliwościach. A on da Ci czas, na pewno
W gruncie rzeczy nie ma sie co śpieszyć bo to własnie narzeczeństwo jest najlepszym okresem żyjecie prawie jak po ślubie, ale bez tych wszystkich problemów Dlatego powino być ono jak najdłuższe, w końcu całe życie przed wami to gdzie się spieszyć

[Jula]

Nie słuchac serca tylko rozumu!! Miłość to nie recepta na wszystko.

[skimos]

Jula: do zakochanego z logiką nie można

[marcelina73]

Jak dla mnie to nie do przyjęcia. Brak odpowiedzialności za siebie i drugą osobę (chodzi mi o pobieranie się lub wspólne układanie życia, nie samo narzeczeństwo, ale - ktoś dobrze napidsał - po co się zaręczać jeśli nie w celu pobrania?

Ale moje zdanie się nie liczy, ja "chodziłam" 10 lat.

[Jula]

Napisane przez skimos

Jula: do zakochanego z logiką nie można

Można. Na czymś tam ulotnym i nieuchwytnym nie wolno budowac podstaw dla całego życia. Miłość uleci, różowe okulary opadną i co wtedy? Trzeba mysleć, analizowac i wyciągać wnioski. To jak z zakładaniem firmy: lepiej uczynic współpracownikiem fachowca, osobe, na której mozna polegać, kogos sprawdzonego, a nie kogoś, kogo się lubi

[skimos]

Można, ale dużo to do niego nie przemówi
Wiem wiem Jula: trzeba żeby miłość dojrzała do racjonalnego myślenia i wtedy dopiero można budowąc trwały, przypieczętowany zwiazek..
No ale powiedz tak komuś kto fruwa w chmurach
Ja osobiście jestem racjonalistką, ale ... nie przy TŻ

[a-sea-of-honey]

Napisane przez viki_22_83

niestety ale wiem ze własnie takie rozwiazanie pokazuje charakter człowieka, obecnie wyjezdzamy nad jezioro pod namiot na pare dni wiec moze troche bardziej sie poznamy pod względem uczuc, róznic poglądów i czy nie zostawia ubrania byle gdzie


skimos mi tez oświadczył sie najpierw na gg a potem jak juz mówiłam zapytał mnie prosto w oczy ja ani be ani me tylko niewiem i ojejku.
Głupio sie zachowałam no ale cóż. Mówi sie Kocha to poczeka tylko czy moje serce chce czekać? ehmmm

To nawet nie kwestia tego, gdzie zostawia ubranie itd. Wazniejsze bedzie, czy po Twojej wyraznej prosbie zacznie klasc ubranie tam, gdzie prosilas Jako ze wychowywaliscie sie w dwoch roznych domach, mozecie postepowac roznie i pewne rzeczy moga Was draznic nawzajem, ale bardzo istotne jest, czy potraficie sie w takiej sytuacji dogadac. Nawet, jesli dogadanie ma polegac na tym, ze NAPRAWDE dojdziesz do wniosku, ze sztucce nie musza byc ulozone rownolegle przy talerzu, tylko minimalnie odchylone na zewnatrz

[koKOro]

sa na Wizażu wątki o pomysłach na prezenty, wystarczy uruchomic wyszukiwarke

pozdrawiam

[ggoraa]

moj TZ oswiadczyl mi sie w pierwszym miesiacu...tzn mozna to tak nazwac- powiedzial, ze chcialby abym byla kiedys jego zona...prawdziwe zareczyny byly po 8 miesiacach chodzenia.
7 lipca tego roku minelo 6 lat jak zaczelismy ze soba chodzic, a 13 pazdziernika tego roku minie 5 lat jak jestesmy po slubie.

[viki_22_83]

odświeżam swój stary wątek - zaręczyny na tamtym wyjeżdzie były ale takie próbne ale bardzo romantyczne były świece wino i róża w której ukryty był pierścionek (srebrny z 2 cyrkoniami- symbolizuje nasze dwa serca ) , poważne oświadczyny były w tym roku 5 maja pod gwiazdami przy ognisku także z czerwonym winem i z kleczącym u moich stóp TŻ serce biło i jemu i mi bardzo mocno.
Niestety z braku laku tzn. pieniedzy nie mamy ustalonego terminu ślubu Ja nie pracuje on zmienia prace i jest cieżko. Pozatym jakby nie było on chce najpierw ślub cywilny a dopiero po jakimś półroku ślub kościelny ( kwestia wybierzmowania i niechcęci do slubu konkordatowego-nierozumiem tego ale miłość jest ślepa jak ktos juz kiedys napisał a ja chce iść z nim wspólna drogą mimo problemów jakie na niej spotykamy przed wstąpieniem w związek małżeński). A co wy myślicie o takiej rozbieżności miedzy ślubem cywilnym a kościelnym? Moi rodzice to potępiają i mi truciem niszcza psychike.