od jakis dwóch tygodni , odczuwam brak uczuć

[agucha1712]

i

[wesna]

Brzmi trochę jak depresja, ale trwa jeszcze za krótko, żeby to stwierdzić. Czy ostatnio zdarzyło się w Twoim życiu coś, co mogło wywołać takie stany depresyjne? (Zerwanie z chłopakiem, stresy w pracy, w szkole, problem w rodzinie)?

Jeżeli to zaczęło się nagle i bez powodu, to może to jakieś zawirowania hormonalne?

[agucha1712]

---

[moooniaaaa]

A długo taki stan się utrzymuję?

[agucha1712]

od jakiś dwóch tygodni około, dzień w dzień

[Jeanne90]

Idź do psychologa.

[wesna]

Napisane przez Jeanne90

Idź do psychologa.

Tak od razu? Nie rozumiem tej ostatniej mody na idź-do-psychologa. Jak dwa razy kaszlniesz, to idziesz od razu do lekarza rodzinnego po antybiotyk, bo to może być przecież jakaś świńska czy ptasia grypa? Gdyby każdy chodził do psychologa ze swoimi 2-tygodniowymi stanami zniechęcenia do życia, to mielibyśmy chyba 40% społeczeństwa na psychotropach.

Autorko, czy ten stan przeszkadza Ci w normalnym funkcjonowaniu?
Czy ktoś z Twoich bliskich też go zauważa? Czy ktoś u Ciebie w rodzinie cierpiał na depresję? Rozmawiasz z rodziną, przyjaciółmi? Jak planujesz swoje pomaturalne życie? Praca, studia?

[Jeanne90]

Napisane przez wesna

Tak od razu? Nie rozumiem tej ostatniej mody na idź-do-psychologa. Jak dwa razy kaszlniesz, to idziesz od razu do lekarza rodzinnego po antybiotyk, bo to może być przecież jakaś świńska czy ptasia grypa? Gdyby każdy chodził do psychologa ze swoimi 2-tygodniowymi stanami zniechęcenia do życia, to mielibyśmy chyba 40% społeczeństwa na psychotropach.

A ja ubolewam nad tym, że społeczeństwo uważa, iż pójście do psychologa to wstyd, że człowiek, który tam idzie, jest od razu chory, nienormalny itd. Psycholog to lekarz duszy, który na pewno potrafi pomóc lepiej, niż obce osoby piszące na forum internetowym. I nie daje od razu psychotropów, ale rozmawia, stara się znaleźć przyczyny takiego samopoczucia i pomóc dany problem rozwiązać. Mam nadzieję, że kiedyś podejście Polaków do tego typu lekarzy się zmieni.

[agucha1712]

-

[tgreb50]

To jest depresja-choroba duszy.Choruję na nią od 18 lat.Może u Ciebie jest to chwilowe,ale nie wolno tego lekceważyć! Jedynie lekarz psychiatra jest najbardziej potrzebny,choć i niektórym pomaga psycholog.Ja prawdopodobnie mam endogenną( tj.dziedziczną) i moje początki tej choroby były identyczne, jak Twoje.W pokonaniu choroby bardzo pomaga wiara w P.Boga.Są na to leki a więc i nadzieja,ale każdy przypadek może być inny.Jeżeli ostatnio nie przeżyłaś większych wstrząsów jak np.śmierć bliskiej osoby a np.za dużo przebywasz przed komputerem,to też możesz mieć pustkę w sercu.Zalecam dużo spacerów i rozmowy z ludźmi o optymistycznym nastawieniu do życia no i nie jeść dużo słodyczy,ale przede wszystkim iść do lekarza.Pozdrawiam serdecznie i trzeba się wziąć natychmiast za leczenie.

[anjya]

skoro jesteś jakby po maturach to może po prostu Twój umysł jest zmęczony, a organizm wykończony stresem, przygotowaniami, musisz odreagować, odpocząć, zająć się sobą ?
kończy się pewien etap, jakim jest szkoła. może musisz oswoić się z tym ?
ja bym poczekała z pójściem do psychologa, będzie cieplej, słonecznie, wyjdź na dwór porządny relaks powinien pomóc ..
ale jeśli to nie pomoże, koniecznie do lekarza

np. ja pod koniec roku szkolnego jestem bardziej zmęczona (mam wrażenie że non stop ), nic mi się nie chce, tylko spałabym, po prostu potrzebuje odpoczynku. jak już jest luźniej wszystko wraca do normy.
co to będzie jak praca się zacznie, wakacji nie będzie

[blebleble22]

Wiesz co, na razie spróbuj odpocząć, odciąć się od wszystkiego, nie zmuszaj się do niczego, skoro chwilowo Cię to nie interesuje. Może jak całkowicie się wyciszysz przez dwa, trzy dni to później zaczniesz odbierać bodźce ze zdwojoną siłą Tylko po tym czasie staraj się dużo ich sobie zapewniać Zrób coś nowego, może gdzieś wyjedziesz na te parę dni?
Mam nadzieję, że pomoże... sama miałam podobne stany w życiu, nie tak silne, ale podobne.

Jeśli ten stan utrzyma się dłużej, to polecam psychologa. Naprawdę pomaga!

[ulinkaaa]

Moim zdaniem powinnas odpoczac po maturze i ogromnym stresie. Bez przesady z tym psychologiem odrazu. Poczekaj jeszcze pare dni.

[tak]

Hm, ja mam podobnie, ale od paru lat okresami. I hm, jakoś samo nie przeszło. A psycholog - nie pójdę do niego już.

[agucha1712]

czyli za dobrze mi to nie wróży ?:/
tym bardziej że wydaje mi się że to raczej nie przez matury, np jutro mam ustną z języka angielskiego i kompletnie się tym nie stresuje,
nie jestem wyczerpana psychicznie tymi maturami, czuje się też dobrze fizycznie
ale nic kompletnie nic nie robi na mnie żadnego wrażenia
próbowałam dzisiaj wzbudzić w sobie jakis impuls, ogladałam zdjecia z wypadków, i inne okropieństwa i nic, kompletnie nic
to jest chore ... kiedyś wzbudzało to we mnie duże emocje, choćby obrzydzenie jakis taki niepokój

[tak]

To idź może jednak do tego psychologa. Bo wiesz, jeśli to dłużej potrwa, to potem nie będzie tak łatwo. Może po prostu nabrałaś dystansu do wielu spraw. Ja mam pustkę na zmianę z ogromnymi napadami emocji. Ale ostatnio, sama pustka.
Wiesz, może musisz z kimś o tym porozmawiać, może coś wewnętrznie Cię trapi.? Może jakiś terapeuta, niekoniecznie psycholog.?

[Brook]

mi to wygklada na przemczenie nerwowe wiesz matury i to wszystko wymaga sily i koncentracji i byc moze twoj org. tego nie wytrzymal i musi dojsc do siebie i nabrac sily,minie samo

mi skolei to przemeczenie stresem maturalnym nie minelo i wyladowalam u psychiatry i wyszlo ze mam nerwice i dystymie( depresje nwerwicowa)

[blebleble22]

Napisane przez tak

To idź może jednak do tego psychologa. Bo wiesz, jeśli to dłużej potrwa, to potem nie będzie tak łatwo. Może po prostu nabrałaś dystansu do wielu spraw. Ja mam pustkę na zmianę z ogromnymi napadami emocji. Ale ostatnio, sama pustka.
Wiesz, może musisz z kimś o tym porozmawiać, może coś wewnętrznie Cię trapi.? Może jakiś terapeuta, niekoniecznie psycholog.?

Terapeuta, czyli psycholog

[Brook]

beleble psycholog to psycholog terapeuta to wyzsza szkola jazdy i to ktos ponad psychologiem

[jodame]

Hej, moim zdaniem to naturalne że się tak czujesz, może nie standardowe.. ale nie zaskakujące Jesteś po maturze, niezależnie od wyników Twoje życie się zmieniło -już nigdy nie będzie tak, jak przez ostatnie 12 lat szkoły Z jednej strony mnóstwo powodów żeby się smucić -rozstanie ze znajomymi ze szkoły... nowy tryb życia.. studia?...praca?..., a z drugiej mnóstwo do radości -nowi znajomi, nowe wyzwania, wolność! .. . Ja miałam podobnie -niby nic się nie zmieniło, a wiedziałam że całe życie się teraz zmieni.. .
Myślę, że powinnaś teraz odpoczywać, cieszyć się wakacjami.. Rób to, na co masz ochotę. Może czasem wyjdź z domu nawet jeśli niespecjalnie będzie Ci się chciało -zawsze fajnie z kimś pogadać, pobyć
No,chyba że by się pogarszało albo trwało zbyt długo to idź do psychologa..ale znajdź jakiegoś dobrego! Bo można się zrazić na dłuuugo
Pozdrawiam serdecznie!

[tak]

Czy Wy nie przesadzacie.? Matura swoją drogą. Też mam matury. I co.? Od czterech lat czuję się tak, jakbym się wcale nie czuła. W wieku 15 lat już przejmowałam się maturą.? Eh, gadanie. Ale mówienie naszej koleżance "o, to przez matury" wcale jej nie pomoże. Przecież ona sama mówi, że się nie cieszy z różnych rzeczy, ani nie ma emocji. Więc jak może utożsamić się z "kolejnym" życiem, skoro nie wpływa to na nią jakoś szczególnie.?
Przepraszam, jestem dzisiaj zdenerwowana od rana.

[Jeanne90]

Napisane przez tak

Czy Wy nie przesadzacie.? Matura swoją drogą. Też mam matury. I co.? Od czterech lat czuję się tak, jakbym się wcale nie czuła. W wieku 15 lat już przejmowałam się maturą.? Eh, gadanie. Ale mówienie naszej koleżance "o, to przez matury" wcale jej nie pomoże. Przecież ona sama mówi, że się nie cieszy z różnych rzeczy, ani nie ma emocji. Więc jak może utożsamić się z "kolejnym" życiem, skoro nie wpływa to na nią jakoś szczególnie.?
Przepraszam, jestem dzisiaj zdenerwowana od rana.

Po pierwsze: to, że Ty się nie przejmujesz maturą, nie znaczy, że wszyscy mają się nią nie przejmować.
Po drugie: Tobie faktycznie przydałaby się rozmowa z psychologiem, o ile nie wyolbrzymiasz.
Po trzecie: Idź się wybiegać, wyskakać, potańczyć, pokrzyczeć, pokopać, cokolwiek - wyżyj się na czymkolwiek, ale nie na ludziach.

[blebleble22]

Napisane przez Brook

beleble psycholog to psycholog terapeuta to wyzsza szkola jazdy i to ktos ponad psychologiem

Hm? Jeżeli skończył specjalizację psychoterapia, to jest terapeutą, czy się mylę? A wszystko to w ramach pięciu lat studiów. Później, wiadomo, można dodatkowe kursy kończyć. Czy tak to jest?

A co do Autorki, to rozmowa z psychologiem nie zaszkodzi, jednak wydaje mi się, że tutaj może pomóc po prostu dużo odpoczynku, zmiana środowiska... dużo stresów przeżyłaś.

[tak]

Jeanne90 , ta, wyolbrzymiam : -x. Koleżanka przecież mówiła, że nie wpływa na nią jakoś szczególnie matura. I nie chodziło mi o to, że mają się nie przejmować inni egzaminami. Gdybym założyła też taki temat, wielu ludzi chciałoby mnie przekonać, że to wina stresu, więc dałam przykład, że jednak stres może wcale nie przysłużyć się do takowych spraw. Hm, na zdenerwowanie nic nie działa.
I przepraszam za niemiłą aurę bijącą od mojego wcześniejszego postu. Zazwyczaj robię złe "dobre pierwsze wrażenie".