może to rzeczywiście jest dziwne ?

[Ilsa Lund]

Do napisania skłoniła mnie wymiana zdań na innym wątku.
Moje relacje z rodzicami są kiepskie, są mną wiecznie o coś rozczarowani. Zmieniłam studia, nie zdałam prawa jazdy i na dodatek wypadają mi włosy co na pewno jest spowodowane tym że źle się odżywiam. I na pewno mój chłopak znajdzie sobie inną i do niej poleci bo będzie mądrzejsza. (ja ciągle powtarzam ich słowa, ja bym tak nie pomyślała).

[karolynka90]

Napisane przez Ilsa Lund

w dzieciństwie zdarzyło mi się raz być wykorzystaną. Zeszłam z kuzynem do piwnicy kamienicy podczas nudnych imienin cioci i on zdążył uciec a mnie jakiś pan kazał wziąć do buzi.
Moje relacje z rodzicami są kiepskie, są mną wiecznie o coś rozczarowani. Zmieniłam studia, nie zdałam prawa jazdy, straciłam dziewictwo więc się kur....ię i jestem obrzydliwą dziwką i na dodatek wypadają mi włosy co na pewno jest spowodowane tym że źle się odżywiam. I na pewno mój chłopak znajdzie sobie inną, dziewicę i do niej poleci bo będzie mądrzejsza. (ja ciągle powtarzam ich słowa, ja bym tak nie pomyślała).
No ale czy to naprawdę takie nienormalne że chcę mieć bliską osobę, która będzie mnie kochać, nie zawiedzie (bo bym nie wiedziała) i żeby ktoś traktował mnie inaczej ? A mój TŻ jest dobry, w tym roku jedziemy razem na wakacje po raz pierwszy i odnajduję przy nim taką stabilizację emocjonalną.

Czy ktoś o tym wie? Czy twoi rodzice się dowiedzieli? Czy ten facet został ukarany?

Ja też w tym roku zmieniam kierunek studiów, nie mam prawa jazdy, nie jestem dziewicą i wcale zdrowo się nie odżywiam.
Czy to oznacza, że mój chłopak mnie rzuci dla innej? Nie pomyślałabym nawet o tym.
Dodatkowo tez nie mam dobrych kontaktów z ojcem. Nie odzywamy się do siebie.
Rodzice powinni wspierać swoje dzieci i szanować je. Twoi nie dają Ci tego.
Mieszkasz z nimi?

Każdy chce być kochany, doceniany.
Ale nie można udawać, że czegoś nie ma, jeśli to jest. Chodzi mi o temat zdrady.
Jeśli facet Cię zdradzi i Ci o tym nie powie, to nie sprawi, że tej zdrady nie było.
Ludzie w związku muszą być wobec siebie szczerzy, muszą się szanować. A czy facet, który zdradza, szanuje swoją kobietę? Moim zdaniem nie.

[Ilsa Lund]

Napisane przez karolynka90

Czy ktoś o tym wie? Czy twoi rodzice się dowiedzieli? Czy ten facet został ukarany?

Ja też w tym roku zmieniam kierunek studiów, nie mam prawa jazdy, nie jestem dziewicą i wcale zdrowo się nie odżywiam.
Czy to oznacza, że mój chłopak mnie rzuci dla innej? Nie pomyślałabym nawet o tym.
Dodatkowo tez nie mam dobrych kontaktów z ojcem. Nie odzywamy się do siebie.
Rodzice powinni wspierać swoje dzieci i szanować je. Twoi nie dają Ci tego.
Mieszkasz z nimi?

Każdy chce być kochany, doceniany.
Ale nie można udawać, że czegoś nie ma, jeśli to jest. Chodzi mi o temat zdrady.
Jeśli facet Cię zdradzi i Ci o tym nie powie, to nie sprawi, że tej zdrady nie było.
Ludzie w związku muszą być wobec siebie szczerzy, muszą się szanować. A czy facet, który zdradza, szanuje swoją kobietę? Moim zdaniem nie.

nic się tamtemu człowiekowi nie stało bo moi rodzice nigdy się o tym nie dowiedzieli, powiedziałam jednej przyjaciółce i chłopakowi. Nie widzę sensu żeby ich denerwować, co by im dała informacja o zdarzeniu sprzed 15 lat ?
Po prostu sama czuję że jestem krucha i o ile umiem puszczać mimo uszu teksty moich rodziców to nie umiałabym przeżyć gdyby jeszcze M. mi coś zrobił złego. Tzn. nie jestem jakąś mimozą, z którą nie można wymienić ostrzej zdań ale przez rodziców jestem czuła na punkcie np. wyglądu włosów, w ogóle martwię się że nie wiem, źle pachnę czy wyglądam. Nie dlatego że jestem pusta ale że się boję że go obrzydzę do siebie i będzie mi gadał takie rzeczy jak rodzice.

[0nasty0]

Napisane przez Ilsa Lund

Do napisania skłoniła mnie wymiana zdań na innym wątku, w którym jedna z wizażanek dziwiła się, że choć obiecaliśmy sobie z TŻ wierność to nawet gdyby zdradził ja nie chciałabym wiedzieć.
I generalnie pomyślałam że zrzucę z siebie parę spraw - w dzieciństwie zdarzyło mi się raz być wykorzystaną. Zeszłam z kuzynem do piwnicy kamienicy podczas nudnych imienin cioci i on zdążył uciec a mnie jakiś pan kazał wziąć do buzi.
Moje relacje z rodzicami są kiepskie, są mną wiecznie o coś rozczarowani. Zmieniłam studia, nie zdałam prawa jazdy, straciłam dziewictwo więc się kur....ię i jestem obrzydliwą dziwką i na dodatek wypadają mi włosy co na pewno jest spowodowane tym że źle się odżywiam. I na pewno mój chłopak znajdzie sobie inną, dziewicę i do niej poleci bo będzie mądrzejsza. (ja ciągle powtarzam ich słowa, ja bym tak nie pomyślała).
No ale czy to naprawdę takie nienormalne że chcę mieć bliską osobę, która będzie mnie kochać, nie zawiedzie (bo bym nie wiedziała) i żeby ktoś traktował mnie inaczej ? A mój TŻ jest dobry, w tym roku jedziemy razem na wakacje po raz pierwszy i odnajduję przy nim taką stabilizację emocjonalną.

To chodzi o mnie? Że to ja się dziwiłam?


Wiesz, mi się wydaje, że jednak jest Ci potrzebna pomoc psychologa, bo tak jak napisałaś na innym wątku

ale chcę go mieć przy sobie.

To troszkę dziwne, że pomimo, że by zdradził i tak dalej, to Ty tak jakby musisz z nim być. Bo musisz go mieć przy sobie.


Doczytałam, że byłaś u psychologa. Może po prostu znajdź jakiegoś innego? No nie wiem..

[karolynka90]

Napisane przez Ilsa Lund

nic się tamtemu człowiekowi nie stało bo moi rodzice nigdy się o tym nie dowiedzieli, powiedziałam jednej przyjaciółce i chłopakowi. Nie widzę sensu żeby ich denerwować, co by im dała informacja o zdarzeniu sprzed 15 lat ?

Po prostu sama czuję że jestem krucha i o ile umiem puszczać mimo uszu teksty moich rodziców to nie umiałabym przeżyć gdyby jeszcze M. mi coś zrobił złego. Tzn. nie jestem jakąś mimozą, z którą nie można wymienić ostrzej zdań ale przez rodziców jestem czuła na punkcie np. wyglądu włosów, w ogóle martwię się że nie wiem, źle pachnę czy wyglądam. Nie dlatego że jestem pusta ale że się boję że go obrzydzę do siebie i będzie mi gadał takie rzeczy jak rodzice.
Jeszcze mieszkam z rodzicami - w sumie z tatą bo mama wyprowadziła się na działkę i tak sobie żyją 'razem' przez telefon. Mama wykrzyczała nam kiedyś że nigdy taty nie kochała i wzięła ślub bo dawali w PRL kredyty dla młodych małżeństw i mam w sobie ten lęk że mi też tak kiedyś mój wykrzyczy. Chociaż oczywiście PRL nie ma ale że coś zrobię nie tak

aha, i próbowałam psychologa ale na mnie nie działa, potrzebuję mieć kogoś bliskiego i pracować z nim nad sobą. A teraz w pracy mi się oczy szklą nad wątkiem

Nie no, wiadomo, teraz to już za późno na zrobienie czegokolwiek.

Myślę, że "dzięki" rodzicom masz niskie poczucie własnej wartości.
Dobrze, że masz dobrego, kochającego chłopaka, ale musisz pokochać też siebie.
Pomyśl o cechach, które są w Tobie dobre, o tym, co w Tobie pięknego. W końcu za coś ten Twój TŻ musi Cię kochać - taką, jaka jesteś.

Masz możliwość wyprowadzki z domu?

[Merys]

Przykre jest to co Cie spotkalo. Radzisz sobie z tym?
Nic milego slyszec od rodzicow obrazliwe slowa wspolczuje, ale postaraj sie nimi nie przejmowac.
Z Twoim facetem uklada Ci sie dobrze, wiec nie zaprzataj sobie mysli o zdradzie. Wazne ze jestes szczesliwa ze swoim lubym i masz w nim oparcie.
Jesli chodzi o zdrade, to zgadzam sie z opinia Karolynki.

[Ilsa Lund]

Napisane przez 0nasty0

To chodzi o mnie? Że to ja się dziwiłam?

może a chciałabyś ?

Napisane przez karolynka90

Nie no, wiadomo, teraz to już za późno na zrobienie czegokolwiek.

Myślę, że "dzięki" rodzicom masz niskie poczucie własnej wartości.
Dobrze, że masz dobrego, kochającego chłopaka, ale musisz pokochać też siebie.
Pomyśl o cechach, które są w Tobie dobre, o tym, co w Tobie pięknego. W końcu za coś ten Twój TŻ musi Cię kochać - taką, jaka jesteś.

Masz możliwość wyprowadzki z domu?

tak, rodzice pomogliby mi finansowo ale na razie jeszcze muszę zdać jeden egzamin poprawkowy żeby przejść na drugi rok a nie wiem ile bym wyciągnęła pieniędzy sama, przecież oni by mi dali tylko 500 zł a w Poznaniu za to się wynajmie najpaskudniejszy pokój przechodni. Więc muszę czekać aż TŻ będzie też mógł ze mną mieszkać ale jest młodszy o dwa lata czyli dopiero teraz idzie na studia i jego rodzice nie pomogą nam finansowo bo nie mają takiej możliwości więc najlepiej przeczekać ten rok. Próbuję sobie ściągnąć do mieszkania koleżankę która chce się wyprowadzić z domu bo mieszkam w dużym mieszkaniu w kamienicy na pewno byłoby mi łatwiej z kimś bliskim, teraz to mam koszmarek,
Staram się znaleźć hobby, mam rybkę Ptysia, myślę o własnym dużym akwarium, kotach, pracuję w okresie wakacyjnym i dbam o siebie, chudnę - to wszystko sprawia, że czuję się lepiej ze sobą. No ale bez M. bym się tak dobrze nie czuła

[karolynka90]

Napisane przez Ilsa Lund

teraz to mam koszmarek, tata stwierdził że bez sensu przekręcam na gorętszą wodę jak idę się prysznicować i skręcił mi na 0 dopóki mu nie wyliczę z tracenia energii z fizyki ile to jest oszczędności jak nie przekręcam więc generalnie muszę sobie grzać wodę w garnkach w XXI wieku od paru dni.
Staram się znaleźć hobby, mam rybkę Ptysia, myślę o własnym dużym akwarium, kotach, pracuję w okresie wakacyjnym i dbam o siebie, chudnę - to wszystko sprawia, że czuję się lepiej ze sobą. No ale bez M. bym się tak dobrze nie czuła

To jakaś tragi-komedia.

I tu jest właśnie problem.
Ty musisz czuć się dobrze sama ze sobą, bez M. też.
Czy M. jest Twoim pierwszym facetem?

[0nasty0]

Napisane przez Ilsa Lund

może a chciałabyś ?

Tak się tylko zastanawiałam


A ile jesteś ze swoim facetem?

[Ilsa Lund]

Napisane przez karolynka90

I tu jest właśnie problem.
Ty musisz czuć się dobrze sama ze sobą, bez M. też.
Czy M. jest Twoim pierwszym facetem?

tak, pierwszym. Podobno wtedy się czuje takie przywiązanie i nie wyobraża życia z kimś innym

no i czuję się dobrze kiedy mogę się zająć rybką, wizażem, przeróbkami w pokoju... ale ile tak można zajmować się sobą ?

Napisane przez 0nasty0

A ile jesteś ze swoim facetem?

we wrześniu będzie 2,5 roku

[_wirginia_]

To co mówią Twoi rodzice, to straszne. Wiem, że łatwo się mówi (pisze), ale postaraj się nie przejmować ich głupim gadaniem.

Ciesz się, że masz fajnego faceta, który Cię kocha, przy którym czujesz się dobrze. Nie zastanawiaj się, co by było, gdyby Cię zdradził, że nie chciałabyś wiedzieć itd., po co sobie zaprzątać głowę niepotrzebnymi myślami.

Kiedyś też miałam problem z wypadającymi włosami, nie było to wynikiem złego odżywiania, tylko silnego stresu.

Udanych wakacji

[0nasty0]

2,5 roku.. A może Ty się do niego jakoś nie wiem, przyzwyczaiłaś czy coś? Bo nie wydaje mi się normalny tok myślenia, że co by się nie stało to ja i tak go chcę mieć przy sobie..

[karolynka90]

Napisane przez Ilsa Lund

tak, pierwszym. Podobno wtedy się czuje takie przywiązanie i nie wyobraża życia z kimś innym

no i czuję się dobrze kiedy mogę się zająć rybką, wizażem, przeróbkami w pokoju... ale ile tak można zajmować się sobą ?

we wrześniu będzie 2,5 roku

Mój chłopak też jest moim pierwszym.
Zaczęliśmy być ze sobą gdy miałam 15 lat, w tym roku minęło 5 lat.
Oczywiście jestem do niego bardzo przywiązana, ale nigdy nie myślałam w ten sposób, że gdyby mnie zdradził, to nie chciałabym o tym wiedzieć bo chcę z nim być.
Owszem, chcę, ale ja związek widzę tak:
* wierność
* lojalność
* zaufanie
* miłość
* przyjaźń
* szczerość
* szacunek
Tam, gdzie jest zdrada, nie ma wierności, lojalności, zaufania (tzn ja nie potrafiłabym znowu zaufać), szacunku.
Więc taki związek w moim przypadku nie miałby szans na przetrwanie.
Ale może to ja jestem dziwna..?

[Angelene_]

Autorko mam do Ciebie takie pytanie: czy nie żyjesz w strachu przed zdradą, o której się nie dowiesz? Nie boisz się prawdopodobieństwa że przez Wasz układ będziesz nagminnie okłamywana, a wszelkie trudne okresy waszego związku mogą zostać okraszone małym skokiem w bok?

Mi facet nie musi mówić, ja to wyczuwam i nie potrafię udawać że nie widzę, nie potrafię przymykać oczu na to co czuję, tzn gdy wiem że coś nie gra. Nie raz chciano mi zmydlić oczy i nawet chciałam nie widzieć, bo tak jest łatwiej, ale się nie dało. Sama nie poszłabym na taki układ,zależy mi na uczciwości, lecz rozumiem Twe postępowanie.

[0nasty0]

Napisane przez karolynka90

Ale może to ja jestem dziwna..?

Nie jesteś. Albo jesteśmy dziwne dwie

[Ilsa Lund]

Napisane przez 0nasty0

2,5 roku.. A może Ty się do niego jakoś nie wiem, przyzwyczaiłaś czy coś? Bo nie wydaje mi się normalny tok myślenia, że co by się nie stało to ja i tak go chcę mieć przy sobie..

na pewno działa też przyzwyczajenie

Napisane przez karolynka90

Mój chłopak też jest moim pierwszym.
Zaczęliśmy być ze sobą gdy miałam 15 lat, w tym roku minęło 5 lat.
Oczywiście jestem do niego bardzo przywiązana, ale nigdy nie myślałam w ten sposób, że gdyby mnie zdradził, to nie chciałabym o tym wiedzieć bo chcę z nim być.
Owszem, chcę, ale ja związek widzę tak:
* wierność
* lojalność
* zaufanie
* miłość
* przyjaźń
* szczerość
* szacunek
Tam, gdzie jest zdrada, nie ma wierności, lojalności, zaufania (tzn ja nie potrafiłabym znowu zaufać), szacunku.
Więc taki związek w moim przypadku nie miałby szans na przetrwanie.
Ale może to ja jestem dziwna..?

nie no oczywiście że potrafię zrozumieć Twój tok myślenia, ale na mnie on teraz nie jest dobry bo potrzebuję spokoju a nie jakiegoś wariackiego gadania mi o zdradzie i szybkich rozstań. Chciałabym wreszcie mieć fajny dom. Na pewno nie chcę być zdradzona ale panicznie boję się że moje życie mimo wyprowadzki od rodziców znowu będzie niestabilne i bez szczęścia.

[hula_hula]

Hm, właściwie poruszyłaś w wątku kilka kwestii i nie wiem, czy chciałaś przedstawić swoją ogólną sytuację, czy pójść w kierunku, który zaczęłaś, więc ja pozwolę sobie pominąć te przyboczne wątki i wrócę na ten główny

Więc odpowiadając na pytanie zawarte w tytule - tak, dla mnie to jest bardzo dziwne. "TO" czyli świadome zgadzanie się na... oszustwo. Bo przecież zatajenie prawdy to oszustwo. A Ty się na to zgadzasz. Nigdy nie poszłabym na taki układ. Hipotetycznie: o tym, że zdradził Cię ktoś kogo kochasz, że zawiódł Cię w najgorszy możliwy sposób, wolałabyś dowiedzieć się po X latach wspólnego życia? Nie oszukujmy się - prędzej, czy później coś takiego wychodzi na jaw. Tzw sumienie Byłabyś w stanie znieść to, że przez te X czasu byłaś perfidnie okłamywana? Przecież wtedy wszystkie uczucia, emocje tracą na wartości. To byłoby dla mnie jeszcze większe poniżenie. Lepsza gorzka prawda, niż słodkie kłamstwo.

[karolynka90]

Napisane przez Ilsa Lund

na pewno działa też przyzwyczajenie

nie no oczywiście że potrafię zrozumieć Twój tok myślenia, ale na mnie on teraz nie jest dobry bo potrzebuję spokoju a nie jakiegoś wariackiego gadania mi o zdradzie i szybkich rozstań. Chciałabym wreszcie mieć fajny dom. Na pewno nie chcę być zdradzona ale panicznie boję się że moje życie mimo wyprowadzki od rodziców znowu będzie niestabilne i bez szczęścia.

Ale dlaczego w ogóle bierzesz pod uwagę to, ze Twój TŻ Cię zdradzi?
Masz fajnego faceta, kochacie się, stwórzcie ten fajny dom, którego tak pragniesz.

Nie zadręczaj się domniemaną zdradą, ale pamiętaj też, że czasem bywa tak, że związki się rozpadają i trzeba dać sobie z tym radę. Nie można wbrew wszystkiemu trwać przy osobie, która Cię nie szanuje - jak już pisałam, zdrada dla mnie oznacza brak szacunku.

[Ilsa Lund]

Napisane przez hula_hula

Hm, właściwie poruszyłaś w wątku kilka kwestii i nie wiem, czy chciałaś przedstawić swoją ogólną sytuację, czy pójść w kierunku, który zaczęłaś, więc ja pozwolę sobie pominąć te przyboczne wątki i wrócę na ten główny

Więc odpowiadając na pytanie zawarte w tytule - tak, dla mnie to jest bardzo dziwne. "TO" czyli świadome zgadzanie się na... oszustwo. Bo przecież zatajenie prawdy to oszustwo. A Ty się na to zgadzasz. Nigdy nie poszłabym na taki układ. Hipotetycznie: o tym, że zdradził Cię ktoś kogo kochasz, że zawiódł Cię w najgorszy możliwy sposób, wolałabyś dowiedzieć się po X latach wspólnego życia? Nie oszukujmy się - prędzej, czy później coś takiego wychodzi na jaw. Tzw sumienie Byłabyś w stanie znieść to, że przez te X czasu byłaś perfidnie okłamywana? Przecież wtedy wszystkie uczucia, emocje tracą na wartości. To byłoby dla mnie jeszcze większe poniżenie. Lepsza gorzka prawda, niż słodkie kłamstwo.

ale gdyby zrozumiał po tej jednej zdradzie jaką jest świnią i traktował mnie jak księżniczkę to czy nie warto by było żyć te X lat w niewiedzy ? Zresztą strasznie hipotetyzuję bo mój TŻ nie ma gdzie poznać dziewczyny idzie na Informatykę a pracuje z jedną starszą i grubszą dziewczyną i chłopakami w agencji reklamowej

[201803290936]

Nie obraź się, autorko wątku, ale Twoje podejście nie jest do końca zdrowe i świadczy o tym, że nie do końca ufasz ludziom (co jest zrozumiałe w przypadku obcych, tym bardziej po tym, co Ci się przydarzyło, ale w przypadku bliskich jest już niepokojące) i z Twoim poczuciem własnej wartości nie jest najlepiej. Sama siebie przygotowujesz, nakręcasz na coś co nie nastąpiło i - w dobrym związku - nastąpić nie powinno - to dziwne i niezdrowe.

[yoona]

nie jest dziwne,ja tez bym wolala nie wiedziec (pod warunkiem jednorazowego wyskoku, a nie romansu 2 letniego z uczuciami)

[Ilsa Lund]

no, chociaż jeden problem rozwiązany. Policzyłam z tatą że jak sobie przekręcam wodę do mycia na 50 st. zamiast 40 to straty energii są 50% większe. Włączył mi tę wodę i mam nie przekręcać na 50 a ja bardzo lubię taką gorącą wodę chociaż to koszmar dla moich żył

[d0lcevita]

Napisane przez hula_hula

Lepsza gorzka prawda, niż słodkie kłamstwo.

takie ejst tez i moje zdanie więc postawa "wolałabym nie wiedziec"
jest dla mnie dziwna

ale jak kto woli

[Raffaello]

Napisane przez yoona

nie jest dziwne,ja tez bym wolala nie wiedziec (pod warunkiem jednorazowego wyskoku, a nie romansu 2 letniego z uczuciami)

Ja dokładnie tak samo wolałabym nie wiedzieć, gdyby to się raz wydarzyło i gdyby on potem żałował i uświadomił sobie, ze zrobił coś bardzo złego. Gdyby swoje wyrzuty sumienia przekuł na coś dobrego dla nas, zamiast obarczać mnie swoją winą - czasem mogłoby to wyjść nawet na dobre dla związku w jego krytycznym punkcie. Jeżeli ktoś zdradził - i żałuje - niech ma siłę sam sobie z tym poradzić, a nie obarczać i krzywdzić drugą osobę.

[karolynka90]

Napisane przez Raffaello

Ja dokładnie tak samo wolałabym nie wiedzieć, gdyby to się raz wydarzyło i gdyby on potem żałował i uświadomił sobie, ze zrobił coś bardzo złego. Gdyby swoje wyrzuty sumienia przekuł na coś dobrego dla nas, zamiast obarczać mnie swoją winą - czasem mogłoby to wyjść nawet na dobre dla związku w jego krytycznym punkcie. Jeżeli ktoś zdradził - i żałuje - niech ma siłę sam sobie z tym poradzić, a nie obarczać i krzywdzić drugą osobę.

Krzywdzi się zdradą, a nie powiedzeniem o niej.

[madmuazelle]

Jezusicku,omg brak słów.

Napisane przez Doris1981

Nie obraź się, autorko wątku, ale Twoje podejście nie jest do końca zdrowe i świadczy o tym, że nie do końca ufasz ludziom (co jest zrozumiałe w przypadku obcych, tym bardziej po tym, co Ci się przydarzyło, ale w przypadku bliskich jest już niepokojące) i z Twoim poczuciem własnej wartości nie jest najlepiej. Sama siebie przygotowujesz, nakręcasz na coś co nie nastąpiło i - w dobrym związku - nastąpić nie powinno - to dziwne i niezdrowe.

Zgadzam się.

[Raffaello]

Zdrada - rzecz ludzka, a już szczególnie męska.. czasem gdy jest kryzys, mężczyzna zdradza swoją kobietę, a wraz z tą zdradą pojmuje, jak straszną rzecz zrobił i jak bardzo kocha swoją kobietę. Cały świat się zdradza. Nie mówię o permanentnym podwójnym życiu, ale o epizodzie. Jesteśmy tylko ludźmi. To, że komuś raz zdarzyła się chwila słabości nie powinno go skreślać całkowicie i od razu.

[kennedy]

Napisane przez Ilsa Lund

no, chociaż jeden problem rozwiązany. Policzyłam z tatą że jak sobie przekręcam wodę do mycia na 50 st. zamiast 40 to straty energii są 50% większe. Włączył mi tę wodę i mam nie przekręcać na 50 a ja bardzo lubię taką gorącą wodę chociaż to koszmar dla moich żył

zacznij pisac pamietnik

[Ilsa Lund]

Napisane przez kennedy

zacznij pisac pamietnik

Najlepiej to rzucić ze wzgardą że ktoś ma głupie problemy Ale pewnie jesteś nastolatką z podstawionym wszystkim pod nos więc nie przejmuję się że Twoja wypowiedź jest niedojrzała.

[kennedy]

Napisane przez Ilsa Lund

może to zabawne dla Ciebie ale ciekawe jak byś się czuła myjąc wszystkie naczynia w lodowatej wodzie i w takiej się kąpiąc. Najlepiej to rzucić ze wzgardą że ktoś ma głupie problemy ale nie wiesz jak ważna jest ciepła woda kiedy ją masz. Ale pewnie jesteś nastolatką z podstawionym wszystkim pod nos więc nie przejmuję się że Twoja wypowiedź jest niedojrzała.

gdybaj dalej.

niedojrzala jestes ty bo nie potrafisz skonstruowac wypowiedzi tak zeby byla zrozumiala i nie prowokowala glupich domyslow