Niewłaściwy kierunek? :(

[N_tt]

Hej, piszę tu, bo może ktoś jest w podobnej sytuacji i mi coś doradzi...
Otóż studiuję filologię germańską, idzie mi bardzo dobrze, ale w ogóle nie podobają mi się studia... Dołuje mnie to, bo uczę się bardzo dużo, czasem aż mam dość i efekty są, ale co z tego, skoro i tak nie czuję przyjemności ze studiowania?
Zawsze lubiłam j. niemiecki, uczę się już go baaardzo długo, zdawałam certyfikat, ale mimo wszystko czasem wydaje mi się, że nic nie potrafię, że jestem do niczego.
Pierwszy semestr zaliczyłam z bardzo dobrym wynikiem, egzaminy na 5, średnia też wysoka, ale mimo to coraz częściej myślę o rezygnacji.
Przyszedł mi do głowy też urlop, bo akurat mam poważne problemy zdrowotne, przy okazji poszłabym na jakiś kurs, żeby mówić bardzo dobrze, bo na studiach tego już wymagają od nas.
Dużo teorii, a mało praktyki. I co z tego, że będę miała same 5 itd. skoro będę miała później problemy, by mówić na luzie i biegle po niemiecku?
Coraz bardziej mnie dołuje moja sytuacja.
Zawsze interesowałam się malowaniem i myślałam, że w tym kierunku pójdę, lecz słyszałam ciągle opinie, że np. po wzornictwie ciężko będzie z pracą itd.
Ale czy jest sens studiować coś, co nie do końca się podoba i męczyć się?
W przyszłości chciałabym mieszkać w Niemczech, lecz wydaje mi się, że jakiś kurs lub kolegium pomogłoby mi dobrze opanować język, a w tym czasie mogłabym studiować coś innego.
Albo coś artystycznego, albo pedagogika, bo to też zawsze mnie ciekawiło, tylko znowu ciągle słyszę, że ciężko po tym z pracą i, że lepiej jak się teraz trochę poświęcę, a potem będzie lżej w życiu.
Ale czy to na prawdę tak jest?
Sama już nie wiem co robić. Poddać się to byłoby za łatwo... Ale dalej ciągnąć coś, z czego się nie ma radości i tylko pogłębia się dół to bez sensu...
Co byście zrobiły na moim miejscu?
Na prawdę irytuje mnie to, gdy jestem na zajęciach i nie wszystko rozumiem. Wtedy ogarnia mnie przygnębienie i włączają się myśli, że się tu nie nadaję i, że po co to w ogóle studiuje, jak mi się nie podoba. I tyle nauki, że czasami już bym najchętniej to rzuciła wszystko...
I w ogóle zero chęci i radości... dla mnie te studia to męka, mimo dobrych wyników.
Nie wiem już sama, jestem załamana
Proszę o pomoc, co myślicie o pedagogice?
Albo może wziąć urlop i za rok wrócić?
Akurat mogłabym, bo jak już pisałam mam poważne problemy zdrowotne, ale z drugiej strony nie wiem czy to byłby dobry pomysł.

[Ondiine]

Zastanawiam się czy nie jesteś takim typem, który sam nie wie czego chce i nawet jakbyś zmieniła studia to czy byłabyś zadowolona...
Dla mnie iść na pedagogikę to kompletna głupota. Bo to taki kierunek, że nawet gdyby mnie interesował to bym na niego nie poszła za żadne skarby.

Na którym roku jesteś? Może warto dokończyć te studia, zrobić chociaż licencjat...? Albo pomyśleć nad tym urlopem. Jeżeli zdrowie Ci na to pozwala to mogłabyś spróbować wyjechać na pół roku na przykład do Niemiec jako au-pair ?
Jeśli jesteś na pierwszym roku to wydaje mi się, że jest tylko początkowo tak ciężko, jeśli wytrzymasz to później możesz sobie wziąć dodatkowo inny kierunek.

[Małgosia89]

a na którym jesteś roku?

[Agnieszka987]

Napisane przez Ondiine

Zastanawiam się czy nie jesteś takim typem, który sam nie wie czego chce i nawet jakbyś zmieniła studia to czy byłabyś zadowolona...
Dla mnie iść na pedagogikę to kompletna głupota. Bo to taki kierunek, że nawet gdyby mnie interesował to bym na niego nie poszła za żadne skarby.

Na którym roku jesteś? Może warto dokończyć te studia, zrobić chociaż licencjat...? Albo pomyśleć nad tym urlopem. Jeżeli zdrowie Ci na to pozwala to mogłabyś spróbować wyjechać na pół roku na przykład do Niemiec jako au-pair ?
Jeśli jesteś na pierwszym roku to wydaje mi się, że jest tylko początkowo tak ciężko, jeśli wytrzymasz to później możesz sobie wziąć dodatkowo inny kierunek.

Czemu iść na pedagogikę to głupota?

[Martii=*]

Skoro planujesz mieszkać w Niemczech, to filologia germańska jest bez sensu, co tam będziesz po filologii umieć? Tylko umieć język, jak każdy inny w tamtym kraju...
Z drugiej strony - czego tak naprawdę chcesz? Masz jakieś hobby, które Cię cieszy?

[Ondiine]

Napisane przez Agnieszka987

Czemu iść na pedagogikę to głupota?

Z góry zaznaczam, że nie miałam zamiaru urazić nikogo i że to tylko i wyłącznie moja opinia
Sama miałam w planach iść na pedagogikę, ale to było dawno, dawno temu i cieszę się, że z tego zrezygnowałam.
Moja mama jest pedagogiem, siostra, szwagier, bratowa, kuzynka i parę innych osób z mojego bliskiego otoczenia (co między innymi oznacza, że to baaardzo popularny kierunek), z czego tylko mama pracuje w swoim zawodzie. I to między innymi ona odwiodła mnie od pomysłu ze studiami pedagogicznymi za co jej serdecznie dziękuję.
Uważam, że to nie jest przyszłościowy kierunek i faktem jest, że gdy ktoś nie wie na co iść idzie właśnie na pedagogikę. Pedagogów z powołania jest bardzo mało a i tak najczęściej nie mają szansy, żeby pracować w swoim zawodzie. Nie chciałabym zmarnować kilku lat studiów i pracować nie w zawodzie. Wiem, że to coraz częściej się zdarza, ale myślę, że w przypadku pedagogiki skazujemy się na to z własnej woli Dlatego bym nie poszła na ten kierunek.

[gabasta]

Napisane przez Martii=*

Skoro planujesz mieszkać w Niemczech, to filologia germańska jest bez sensu, co tam będziesz po filologii umieć? Tylko umieć język, jak każdy inny w tamtym kraju...

studia filologiczne to nie jest intensywny kurs języka..

ja pomyślałabym o innym kierunku, może niekoniecznie pedagogika, ale na pewno coś czego studiowanie będzie sprawiało ci przyjemność. nie ma sensu męczyć się kilka lat, a języka nauczysz się tak czy tak, jeśli tylko będziesz miała trochę motywacji.

[Agnieszka987]

Napisane przez Ondiine

Z góry zaznaczam, że nie miałam zamiaru urazić nikogo i że to tylko i wyłącznie moja opinia
Sama miałam w planach iść na pedagogikę, ale to było dawno, dawno temu i cieszę się, że z tego zrezygnowałam.
Moja mama jest pedagogiem, siostra, szwagier, bratowa, kuzynka i parę innych osób z mojego bliskiego otoczenia (co między innymi oznacza, że to baaardzo popularny kierunek), z czego tylko mama pracuje w swoim zawodzie. I to między innymi ona odwiodła mnie od pomysłu ze studiami pedagogicznymi za co jej serdecznie dziękuję.
Uważam, że to nie jest przyszłościowy kierunek i faktem jest, że gdy ktoś nie wie na co iść idzie właśnie na pedagogikę. Pedagogów z powołania jest bardzo mało a i tak najczęściej nie mają szansy, żeby pracować w swoim zawodzie. Nie chciałabym zmarnować kilku lat studiów i pracować nie w zawodzie. Wiem, że to coraz częściej się zdarza, ale myślę, że w przypadku pedagogiki skazujemy się na to z własnej woli Dlatego bym nie poszła na ten kierunek.

Nikogo nie uraziłaś, właśnnie ochroniłaś od bezrobocia

---------- Dopisano o 16:27 ---------- Poprzedni post napisano o 16:24 ----------

Napisane przez gabasta

studia filologiczne to nie jest intensywny kurs języka..

ja pomyślałabym o innym kierunku, może niekoniecznie pedagogika, ale na pewno coś czego studiowanie będzie sprawiało ci przyjemność. nie ma sensu męczyć się kilka lat, a języka nauczysz się tak czy tak, jeśli tylko będziesz miała trochę motywacji.

Zgadzam się

[N_tt]

Jestem na 1 roku...
myślałam też o studiach artystycznych, zawsze o tym też marzyłam
nawet zaczęłam w ubiegłym roku przygotowywać się do egzaminu na kierunek: wzornictwo
ale potem jednak zostawiłam to i zostałam przy germanistyce......

[imagine21]

Myślę,że doskonale wiem w jakiej sytuacji się znajdujesz. Sama byłam w takiej dwa lata temu. Studiowałam polonistykę,studia niby fajne,ale generalnie po roku stwierdziłam,że to nie to.Postanowiłam jednak spróbować pociągnąć to dalej i jednocześnie zaczęłam ukrainistykę. Kolejna pomyłka,tylko teoria,zero przygotowania od strony języka,zrezygnowałam po semestrze.Polonistykę pociągnęłam do końca drugiego roku. I na tym się skończyło.Postanowiłam zmienić studia,decyzja była przemyślana bardzo dokładnie,dostałam się na pedagogikę. Podobnie jak Ondiine mam wielu pedagogów w rodzinie oraz wśród znajomych,jednak nie sądzę żeby to był kierunek nie zapewniający przyszłości.Przede wszystkim wszystko zależy od specjalizacji jaką się wybierze,nie musi to być specjalizacja nauczycielska,bo pedagogika ma też ciekawe specjalizacje nienauczycielskie,które gwarantują pracę w placówkach opiekuńczo-wychowawczych , domach kultury czy innych instytucjach oświatowych. Po pół roku studiów mogę powiedzieć,że pedagogika była najlepszym wyborem jakiego mogłam dokonać i nie żałuję,że nie pociągnęłam polonistyki do końca,bo byłoby to bez sensu, bo po co mi licencjat z czegoś czego w ogóle nie chcę robić?po to żeby mieć papierek?jak dla mnie bez sensu.
Powinnaś dobrze przemyśleć swoją decyzję o rezygnacji z germanistyki,rozważyć wszystkie za i przeciw kierunkom jakie byś chciała studiować. Zawsze możesz wziąć teraz dziekankę i zacząć np jakąś roczną szkołę policealną z kierunkiem plastycznym,zobaczysz czy to Ci sprawia więcej radości,a po roku zdecydować co dalej,czy wracasz na germanistykę czy rezygnujesz. W 'między czasie' możesz pomyśleć co byś chciała robić w życiu.

[N_tt]

Mam podwójnie ciężką sytuację, bo do tego dochodzi jeszcze walka z chorobami(anoreksja i depresja, depresja się teraz tylko pogłębia... )
Rodzina mówi, że nic mi się nie będzie podobało, ciągle mnie szantażują, że jak zrezygnuje... itd
Z kolei na wzornictwo wg nich się nie nadaje, bo jestem za chuda... żałosny argument, no ale cóż?
Oni myślą, że to jest wynikiem mojej choroby, że nic mi się nie będzie podobało...
Ale teraz akurat na prawdę chodzi po prostu o niewłaściwy wybór!
Co ja mam zrobić? Nikt mnie nie rozumie, szantażują, straszą, mam tego dość
Wiecie jak malowanie sprawiało mi radość?
Ale oczywiście to nie jest ważne,
ważniejsza jest wg nich dobra uczelnia i to, że dobrze mi idzie, a to, że mam dość to ich nie obchodzi
mam ochotę zniknąć ;/
jestem z tym sama jak palec, nie wiem już co robić
jak wezmę dziekankę, to będę musiała wynieść się z akademika a wtedy nie mam za bardzo gdzie mieszkać...
a w domu raczej bym nie wytrzymała roku siedzieć, w życiu
studiuję ponad 200 km od swojego miasta
nie wiem co robić, jestem załamana

[mm444]

Treść usunięta

[N_tt]

A orientujecie się może, czy jak się bierze dziekankę to można w tym czasie iść na rok na inne studia na inną uczelnię czy jest to jakoś "karalne"?
Przemęczyłabym się ten rok, a potem na inne.
Jak to działa?
A jak teraz bym zrezygnowała to mogę na studium jakieś na rok? Moze tak w połowie roku?

[mm444]

Treść usunięta

[N_tt]

Czyli jakbym poszła na inny kierunek to już płatny?
A jeśli zrezygnuje po roku z obecnego i pójdę coś innego to płacę?

Co do szkół policealnych, to poszłabym tylko wtedy, póki od nowego roku nie zaczęłabym studiów lub jakbym wzięła dziekankę TERAZ. Żeby coś robić...

[imagine21]

Gdybyś zrezygnowała teraz ze studiów to nowy kierunek masz normalnie bezpłatny. Biorąc drugi kierunek,musiałabyś się zorientować jak to obecnie wygląda,bo słyszałam,że studentów obecnego pierwszego roku to jeszcze nie dotyczy,ale nie jestem tego pewna.Na pewno na drugim kierunku można studiować bezpłatnie jeżeli ma się odpowiednio wysoką średnią z pierwszego kierunku i potem utrzymuję się dobrą średnią na drugim kierunku.

[Ondiine]

Napisane przez N_tt

A orientujecie się może, czy jak się bierze dziekankę to można w tym czasie iść na rok na inne studia na inną uczelnię czy jest to jakoś "karalne"?

Można Mam nadzieję, że nic się pod tym względem nie zmieniło.

[Małgosia89]

Napisane przez N_tt

Jestem na 1 roku...
myślałam też o studiach artystycznych, zawsze o tym też marzyłam
nawet zaczęłam w ubiegłym roku przygotowywać się do egzaminu na kierunek: wzornictwo
ale potem jednak zostawiłam to i zostałam przy germanistyce......

Hmm, moim zdaniem nie powinnaś podejmować pochopnej decyzji. Musisz przeanalizować wszystkie plusy i minusy. W dzisiejszych czasach rozmyślanie czy będę miała pracę po studiach jest wróżeniem z fusów. Ja osobiście poszłam na studia techniczne tylko i wyłącznie dlatego "żeby mieć pewną przyszłość". Jak się okazuje ta przyszłość jest na razie bardzo mglista...

Na Twoim miejscu nie odpuszczałabym jeszcze semestru letniego na germanistyce, a nuż coś zaskoczy Napisałaś ' irytuje mnie to, gdy jestem na zajęciach i nie wszystko rozumiem'.. Szczerze to nie znam osoby, która rozumiałaby wszystko na swoich studiach, to normalne, że czegoś nie pojmujesz i siedząc na sali wykładowej czujesz się jak nie z tej planety
Jeżeli po kilku miesiącach nadal będziesz twierdziła, że to jednak nie to, to osobiście nie widzę sensu męczenia się i studiowania czegoś z przymusu.

Pamiętaj, im wcześniej zrezygnujesz tym lepiej. Rok w plecy to tak naprawdę nic. Masz przed sobą całe życie, w którym możesz robić to co kochasz. Jednak musisz czuć, że Twoja decyzja będzie prawidłowa.

A co do rodziców... na pewno boją się o Ciebie czy dasz sobie radę na innych studiach, zwłaszcza jeżeli borykasz się dodatkowo z osobistymi problemami. Tutaj mają już pewien obraz tego jak Ci idzie. Masz bardzo dobre oceny, więc nie widzą sensu zmiany. Jednak musisz posłuchać siebie i wybrać to co uważasz za dobre dla Ciebie, bo to Twoje życie!

A tak dodając na marginesie uważam, że tylko nieliczne osoby mając 18 lat i kończąc szkołę średnią mają pojęcie co chcą robić w przyszłości... I coś z tym fantem należałoby zrobić, bo system edukacji w tym konkretnym punkcie bardzo kuleje.

[N_tt]

Dzięki za odpowiedzi, myślałam teraz cały czas, zastanawiałam się i przyszedł mi pewien pomysł do głowy.
Jakoś wytrzymam ten semestr i zaliczę go, ale już nie będę się tak przejmować, żeby mieć jak najlepsze oceny, bo nie warto marnować na to zdrowia...
Po 1 roku wezmę dziekankę. Cały lipiec i sierpień przygotowałabym prace na kierunek wzornictwo i przygotowałabym się na egzamin ustny na ten kierunek. Jeśli bym się dostała, to będę tam studiować i po roku zdecyduję, czy zostaję na wzornictwie, czy jednak wracam na germanistykę.
Odpowiadałoby mi to też z tego względu, że byłabym bliżej domu. Koszty też byłyby zbliżone, bo teraz ile daję za akademik jest porównywalne z tym, jakbym wynajmowała pokój w tamtym drugim mieście.
No i rodzina bliżej i w ogóle coś co lubię, kontynuowanie swojego zainteresowania... może wreszcie poczułabym radość ze studiowania.
A jakbym jednak stwierdziła, że wrócę tutaj to wróciłabym i w sumie miałabym rok w plecy w tej sytuacji właśnie (tak samo jakbym została na tamtym), no ale masz racje, całe życie czeka.

Co o tym myślicie?

[Małgosia89]

Myślę, że to dobry pomysł. Jednak nie podejmuj jeszcze ostatecznych decyzji i nie rób tak dalekobieżnych planów 'na hura', bo kto wie ile się jeszcze może zmienić w przeciągu tych kilku miesięcy...

[mm444]

Treść usunięta

[Sylweczka91]

Napisane przez imagine21

Gdybyś zrezygnowała teraz ze studiów to nowy kierunek masz normalnie bezpłatny. Biorąc drugi kierunek,musiałabyś się zorientować jak to obecnie wygląda,bo słyszałam,że studentów obecnego pierwszego roku to jeszcze nie dotyczy,ale nie jestem tego pewna.Na pewno na drugim kierunku można studiować bezpłatnie jeżeli ma się odpowiednio wysoką średnią z pierwszego kierunku i potem utrzymuję się dobrą średnią na drugim kierunku.

Ustawa jeszcze nie obejmuje tego roku To ostatni rok bez opłat.

[mm444]

Treść usunięta

[Sylweczka91]

Napisane przez mm444

Treść usunięta

wpisujac nawt w google drugi kierunek studiow 2012 samo wyswietla sie bezplatnie i na wielu stronach o szkolnictwie potwierdzili ta informacje

[N_tt]

Teraz to już się pogubiłam. Jak to byłoby w mojej sytuacji?
Zaliczam ten rok, na następny rok biorę dziekankę, idę wtedy normalnie na inny kierunek na 1 rok, a po roku decyduję czy zostaję już na tym (wzornictwo) czy wracam na obecny (germanistyka).
Coś muszę płacić?

[Mileva_]

Napisane przez N_tt

Hej, piszę tu, bo może ktoś jest w podobnej sytuacji i mi coś doradzi...
Otóż studiuję filologię germańską, idzie mi bardzo dobrze, ale w ogóle nie podobają mi się studia... Dołuje mnie to, bo uczę się bardzo dużo, czasem aż mam dość i efekty są, ale co z tego, skoro i tak nie czuję przyjemności ze studiowania?
Zawsze lubiłam j. niemiecki, uczę się już go baaardzo długo, zdawałam certyfikat, ale mimo wszystko czasem wydaje mi się, że nic nie potrafię, że jestem do niczego.
Pierwszy semestr zaliczyłam z bardzo dobrym wynikiem, egzaminy na 5, średnia też wysoka, ale mimo to coraz częściej myślę o rezygnacji.
Przyszedł mi do głowy też urlop, bo akurat mam poważne problemy zdrowotne, przy okazji poszłabym na jakiś kurs, żeby mówić bardzo dobrze, bo na studiach tego już wymagają od nas.
Dużo teorii, a mało praktyki. I co z tego, że będę miała same 5 itd. skoro będę miała później problemy, by mówić na luzie i biegle po niemiecku?
Coraz bardziej mnie dołuje moja sytuacja.
Zawsze interesowałam się malowaniem i myślałam, że w tym kierunku pójdę, lecz słyszałam ciągle opinie, że np. po wzornictwie ciężko będzie z pracą itd.
Ale czy jest sens studiować coś, co nie do końca się podoba i męczyć się?
W przyszłości chciałabym mieszkać w Niemczech, lecz wydaje mi się, że jakiś kurs lub kolegium pomogłoby mi dobrze opanować język, a w tym czasie mogłabym studiować coś innego.
Albo coś artystycznego, albo pedagogika, bo to też zawsze mnie ciekawiło, tylko znowu ciągle słyszę, że ciężko po tym z pracą i, że lepiej jak się teraz trochę poświęcę, a potem będzie lżej w życiu.
Ale czy to na prawdę tak jest?
Sama już nie wiem co robić. Poddać się to byłoby za łatwo... Ale dalej ciągnąć coś, z czego się nie ma radości i tylko pogłębia się dół to bez sensu...
Co byście zrobiły na moim miejscu?
Na prawdę irytuje mnie to, gdy jestem na zajęciach i nie wszystko rozumiem. Wtedy ogarnia mnie przygnębienie i włączają się myśli, że się tu nie nadaję i, że po co to w ogóle studiuje, jak mi się nie podoba. I tyle nauki, że czasami już bym najchętniej to rzuciła wszystko...
I w ogóle zero chęci i radości... dla mnie te studia to męka, mimo dobrych wyników.
Nie wiem już sama, jestem załamana
Proszę o pomoc, co myślicie o pedagogice?
Albo może wziąć urlop i za rok wrócić?
Akurat mogłabym, bo jak już pisałam mam poważne problemy zdrowotne, ale z drugiej strony nie wiem czy to byłby dobry pomysł.

Zastanowiłabym się, po co właściwie mi ta filologia i dlaczego ją studiuję. Potem, co mogę po niej robić i na ile mi taka praca odpowiada. Bo jeśli widzisz siebie jako dobrego tłumacza czy korepetytorkę, to rzucanie studiów jest bez sensu. Tym, że nie wszystko rozumiesz na zajęciach, się nie przejmuj - na studiach wyższych omawia się na tyle obszerne partie materiału, często wcale nie tak przystępnego, że prawie nikt wszystkiego nie rozumie na zajęciach Także tym sobie nie zawracaj głowy. Poza tym, na pierwszym roku nie ma przedmiotów tak naprawdę - naprawdę związanych z daną dziedziną wiedzy, to są tylko podstawy. Nie zniechęcaj się tak od razu, poobserwuj jak będzie wyglądał ten semestr... wyluzuj trochę.

I zastanów się przede wszystkim, czego Ty naprawdę chcesz. Bo tutaj nikt Ci nie powie idź na pedagogikę/ malarstwo/ fizykę nuklearną, po tym jest dobra praca i na pewno się spełnisz. Sama musisz wiedzieć czego chcesz i spokojnie, do tego się dochodzi z czasem, z wiekiem.

Dla mnie pedagogika to najmniej odpowiedni kierunek, tak pod względem zdolności, jak i zainteresowania. Ale od groma jest też osób które autentycznie to kręci, więc wszystko zależy od człowieka.

[Basiulka19]

Studiuje pedagogike resocjalizacyjną i wczesnoszkolną z przedszkolną i jestem bardzo zadowolona ... zawsze chciałam to studiować, i nie słuchałam głupich gadań że to beznadziejny kierunek i praca ... każdy ma inne marzenia a to czy bedziesz miała prace w swoim kierunku zalezy od Twojego podejścia, jak bardzo Ci zalezy, czy to lubisz i czy się starasz dać z siebie wszystko
Dodam jeszcze że istnieje np taka specjalnośc z pedagogiki jak oligofrenopedagogika gdzie potrzeba specjalistów... Także wszystko zależy od specjalizacji też...

[Sylweczka91]

Napisane przez N_tt

Teraz to już się pogubiłam. Jak to byłoby w mojej sytuacji?
Zaliczam ten rok, na następny rok biorę dziekankę, idę wtedy normalnie na inny kierunek na 1 rok, a po roku decyduję czy zostaję już na tym (wzornictwo) czy wracam na obecny (germanistyka).
Coś muszę płacić?

Jezeli 2 kierunek zaczniesz w 2012 r to nie muszisz,natomiat w 2013 to juz tak..

[N_tt]

Z tym nierozumieniem to chodziło mi o to, że wszystko wiadomo po niemiecku i już coraz trudniej jest. Jest kilka osób, które mówią biegle, bo np. mieszkały w Niemczech itd, a ja wtedy się czuję jak dziwoląg.
Wykładowcy traktują nas tak, jakbyśmy byli Niemcami, a na prawdę sporo osób jest na niższym poziomie, jeżeli chodzi o mowę.
I po prostu szlag mnie trafia jak siedzę na zajęciach i połowy nie rozumiem!
Jakoś w tamtym semestrze było lepiej, miałam bardzo dobre wyniki, a teraz jest tylko gorzej. I jak pomyślę, że znowu mam się tyle uczyć, całe dnie nauki... to aż mnie skręca i mam ochotę to rzucić
średnią mam wysoką i miałabym szansę chyba na stypendium, ale w tym semestrze już mi jakoś nie zależy na tym...
w ogóle zero satysfakcji ostatnio;/

[imagine21]

Wydaje mi się w takim razie,że niezależnie na jaki kierunek pójdziesz nie będzie Ci się on podobał już na drugim semestrze. Wszędzie pierwszy semestr jest w miarę lajtowy,tak żeby po pierwsze trochę oswoić się z nowym systemem nauki,po drugie są to przede wszystkim przedmioty podstawowe. Dopiero potem zaczynają się przedmioty typowo kierunkowe. A skoro Ciebie męczy to,że się musisz uczyć to w ogóle zastanowiłabym się nad sensem studiowania,bo prawda jest taka,że niezależnie na jakim kierunku będziesz,uczyć się będziesz musiała.