Problem z wychowaniem fizycznym.

[RosemarieV]

)

[blackamor]

Psycholog? Nie wiem, co innego można Ci poradzić..


A tak z ciekawości.. Wie ktoś czy psycholog może wypisywać zwolnienia z wf?

[RosemarieV]

Napisane przez blackamor

Psycholog? Nie wiem, co innego można Ci poradzić..


A tak z ciekawości.. Wie ktoś czy psycholog może wypisywać zwolnienia z wf?

Cóż, może i to byłby dobry pomysł, ale gdybym powiedziała mojej mamie o psychologu, pewnie usłyszałabym, że 'nie przesadzaj' i 'weź się w garść', więc raczej odpada.. Chyba, że będzie coraz gorzej, wtedy chociaż spróbuję z nią o tym porozmawiać.

[anjuta]

Jak Ci rodzice nie pomogą, to zwolnienia raczej nie załatwisz na więcej niż 2 tygodnie , a rozumiem, że miałoby być do końca roku. Spróbuj jeszcze z nimi pogadać, ale i zapisz się na jakiś sport np basen, bo w systematyczne ćwiczenia w domu to sorry, ale nie wierzę . Musisz coś robić w ierunku sportu i wcle nie muszą to być gry zespołowe. Ja ich też nie cierpiałam, biegania zresztą też nie a wogóle wf w szkole to dla mnie była masakra , na studiach było juz lepiej

[sungold]

Skąd ja to znam.. W podstawówce i gimnazjum w-f to był mój najbardziej znienawidzony przedmiot a to za sprawą nauczycieli, który komentowali wszystko w sposób trochę wyśmiewający i zniechęcający.Nie miałam żadnych problemów z nadwagą ani nic, wręcz przeciwnie- nie miałam siły żeby stać na rękach czy też mocno odbić piłkę. Jedyne co lubiłam to biegi i piłkę nożną bo to mi lepiej wychodziło. Na samą myśl o przewrocie na skrzyni czy też rzucie oszczepem bolał mnie brzuch ze strachu;p A wiadomo jak jest się młodym jak to się bierze do siebie.
W liceum był inny nauczyciel i wf troche był bardziej mi obojętny;p
Na studiach polubiłam wf bo wybrałam sobie coś fajnego.

Jaka rada dla Ciebie-brzmi banalnie, ale po prostu musisz sie jakoś odblokować i przestać potęgować swój strach. Boisz się tego, że inni będą się śmiać czy nie wiem jak ja -krzyku nauczyciela, czy tego że się nie uda?

[_chocolate]

Spróbuj uprawiać sport z własnej inicjatywy, może dzięki temu inaczej na to spojrzysz i łatwiej będzie Ci przeżyć ten przymus wf (doskonale rozumiem ). Np. zapisz się na aerobic, siłownie, tenis czy taniec, spotykaj się ze znajomymi na kosza czy siatkę - oczywiście z osobami, które lubisz. Wtedy ten sport zupełnie inaczej smakuje

[RosemarieV]

.

[Noa_]

Napisane przez RosemarieV

Z tym że teraz jestem bezradna. Próbowałam porozmawiać z rodzicami na temat zwolnienia z wf-u- wtedy mogłabym ćwiczyć w domu, pewnie wyszłoby mi to bardziej na zdrowie niż szkolne ćwiczenia, ale problem w tym, że nawet nie bardzo dałoby się takowe zwolnienie załatwić.

e tam, co się nie da, jak się da. Nie chce być tu teraz paskudnicą namawiającą Cię do zrezygnowania z lekcji wfu, ale w liceum sama załatwiłam sobie takie zwolnienie wbrew woli rodziców ( lekarz pierwszego kontaktu) . Sportu i ruchu jako takiego nie zaniedbałam, więc to zwolnienie wyszło u mnie na plus . Zwłaszcza, że wf był u nas w szkole bezsensownym zjadaczem czasu.

[RosemarieV]

.

[namarii]

Doskonale Cię rozumiem. Dla mnie lekcje w-fu były prawdziwym koszmarem od czasów 5 klasy podstawówki. W liceum moje opory osiągnęły apogeum i zupełnie unikałam w-f łącznie po uciekanie z lekcji. Na studiach też nie było lepiej. I to nie wcale przed niechęć do sportu-przeciwnie, uwielbiam sport. Ale presja klasy,nauczyciela, nieustanne bycie ocenianym były dla mnie nie do zniesienia.

W moim przypadku sprawa w-fu była czubkiem góry lodowej. I jestem przekonana, że u Ciebie jest tak samo.

Dlatego proszę Cię, jeśli masz z czymś problem, szukaj pomocy. Nie trać czasu. Jeśli rodzice bagatelizują Twój problem-zgłoś się sama do psychologa, albo do pedagoga szkolnego, jeśli takiego macie?

[anjuta]

A jaką aktywność lubisz ?
Basen? Siłownia?

[Noa_]

Napisane przez RosemarieV

No cóż, nie wiedziałam, że da się w ogóle u lekarza pierwszego kontaktu? Myślałam, że potrzeba 'specjalisty'.. Miałaś na cały rok? Co w ogóle powiedziałaś lekarzowi?

napiszę Ci na priv

[sungold]

Ja Cię rozumiem. To nie wynika z tego, że Ci się nie chce tylko, że po prostu nie wychodzi. I dochodzi do tego stres. Tym bardziej, że że komuś słabo idzie z matmy jest traktowane 'normalniej' niż to że ktoś jest słabszy z wfu.
Na to wychodzi, że lepiej jakbyś sama miała sport uprawiać niż się męczyć na tym wfie.
Nie wiem jak to jest z tymi zwolnieniami, zależy jakiego masz lekarza. Skoro tata może Ci załatwić to może jakoś sprobuj mu wytlumaczyć jak ta sytuacja wygląda.

[RosemarieV]

"

[piekna_marianna]

Nosisz okulary? Bo ja np miałam przez całe liceum zwolnienie z wf od okulisty. Trochę miało to sens, bo mam naprawdę dużą wadę, nie mogę nosić soczewek, bez okularów nie widzę, a w okularach nauczyciele nie pozwalali mi ćwiczyć. Ale nie dlatego poszłam po zwolnienie - poszłam, bo miałam identyczny problem jak ty, myśl o wfie mnie paraliżowała, NIC mi nie wychodziło i strasznie się tego wstydziłam. Przez całą podstawówkę i całe gimnazjum to był koszmar, dzieci są okrutne i potrafią uprzykrzyć życie, jeśli komuś coś nie wychodzi. Przez to do teraz nie cierpię gier zespołowych, jakoś tak zawsze się boję, że jak mi coś nie wyjdzie to ktoś mi powie coś niemiłego (głupie, wiem) W liceum już nie chciałam mieć tego stresu.

Naprawdę, z powodu tak mało ważnego przedmiotu nie warto się męczyć, załatw sobie zwolnienie, jeśli masz jakikolwiek pretekst i z głowy. Jakoś tak myślę, że każdy lekarz Ci to wypisze, jak pójdziesz prywatnie A skoro jeszcze mówisz, że Ci tata może to załatwić - nie wahaj się ani chwili.

I żeby nie było, że ja szerzę niepopularne opinie, że można się nie ruszać - ruszać się trzeba! Ale jakoś ja nigdy nie widziałam sensu w zajęciach wf w szkołach, do których chodziłam. Przez cały rok siatkówka, lub raczej bezsensowne odbijanie piłki , raz w roku setka na ocenę, tak z marszu, bez żadnego treningu, i jeszcze oceny za to? Więcej Ci da aktywność, którą będziesz lubić i nie będzie Cię stresować. Ja pływam, biegam, jeżdżę rowerem, chodzę na taniec, nareszcie jestem w dobrej formie fizycznej i lubię się ruszać, szkolny wf mnie tylko do tego zniechęcał.

[mpt]

Rozwiązanie może być banalne, ale ryzykowne, bo możesz podpaść nauczycielce. Pewnie nie tylko ty jesteś taka lewa, bo ja też byłam i myślę, że w klasie spokojnie można znaleźć 1/3 nieudolnych dziewczyn. Zacznijcie same śmiać się ze swoich niepowodzeń, żartujcie z tego wbrew podśmiewaniu się tych "wyćwiczonych". Zróbcie sobie z tego wf-u przyjemność, zabawę, a nie jakieś sztywne granie w siatkę. Jeśli zażartujesz trzy razy ze swojego kiepskiego serwu, to może nie wygracie, ale będzie weselej. Jeśli będzie Was więcej - nie ma szans, żeby ktoś Was złośliwie wyśmiał

[rnm]

jakbym czytała o sobie sprzed lat... W podstawówce wf był ok, ale później zaczął się mój mały dramat. też nie potrafiłam grać w żadne gry zespołowe (dopiero tż mnie nauczył odbijać piłkę w siatkówce ), bałam się piłek, bałam się skoków przez kozła, stania na rękach, a biegając na wytrzymałość mdlałam i wymiotowałam po pierwszym okrążeniu miernota ze mnie była straszna. Miałam wyrozumiałe dziewczyny (i nie byłam jedyną miernotką w grupie ), więc to nie w nich leżał problem, a w... nauczycielce tak, aż trudno uwierzyć. Jej komentarze i docinki doprowadzały mnie do bólu brzucha (wiadomo, człowiek się przejmuje...). Skończyło się na tym, co u Ciebie - pogorszenie nastroju, strach przed wfem i wymigiwanie się od zajęć. Ja poszłam na łatwiznę i postawiłam na zwolnienie całoroczne. Rodzice do dziś nie zaakceptowali tej decyzji, ale ja wybrałam spokój duszy
Dodam jeszcze, że wlaśnie przez zupełny brak ćwiczeń przytyłam w rok jakieś 10kg

[martynusia222]

Ja nigdy nie lubiłam wfu, od samej podstawówki, nie lubiłam się przebierać w szatni z innymi osobami (nie byłam nigdy gruba, brudna ani nic z tych rzeczy jeśli chodzi o wstyd) po prostu nie lubiłam przebierać się w tłumie, zaduchu i w ogóle. Jako tako musiałam to przeżyć, ale przez gimnazjum - liceum ćwiczyłam minimum, tyle, żeby zdać
W wieku 23 lat poszłam do szkoły dziennej i co się okazało, znów ten piep***** wf. Poszłam do lekarza po zwolnienie. I to nie chodzi o to, że nie lubię sportu, lubię jeździć na rowerze, chodzić na długie spacery, czasem ćwiczę w domu lub robię sobie aerobik, mnie najbardziej wkurzało przebieranie się w ścisku, w każdej szkole było tak samo - malutka szatnia i multum osób, oraz taka niezdrowa konkurencja na tych lekcjach, lubię poćwiczyć, ale sama dla siebie w swoim rytmie.
Co do zwolnienia - podobno przepisy się mają zmienić/ zmieniły że osoba ze zwolnieniem będzie musiała przejsć komisję sportową, która sprawdzi czy naprawdęnie może ćwiczyć. Mnie to na szczęście nie objęło

[rnm]

Napisane przez martynusia222

Ja nigdy nie lubiłam wfu, od samej podstawówki, nie lubiłam się przebierać w szatni z innymi osobami (nie byłam nigdy gruba, brudna ani nic z tych rzeczy jeśli chodzi o wstyd) po prostu nie lubiłam przebierać się w tłumie, zaduchu i w ogóle.

ja też! poza tym później siedziało się na lekcjach w takim nieświeżym stanie. fuj..
Co do zwolnienia - podobno przepisy się mają zmienić/ zmieniły że osoba ze zwolnieniem będzie musiała przejsć komisję sportową, która sprawdzi czy naprawdęnie może ćwiczyć. Mnie to na szczęście nie objęło

ojej, dobrze, że mnie też

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

O, jakbyś o mnie pisała

Dotrwałam JAKOŚ do końca LO, pewnie dlatego też, że był basen a w wodzie czuję się świetnie. A teraz, jako dorosła - prycham na to, co ktoś mi powie w kwestii wf Trudno, nie każdy musi być super sprawny fizycznie czy kochać gry zespołowe. Ja zespołowo nie gram, za to pływam, lubię rower czy rolki.

[anka_res]

Oj koleżanko, jakbym słyszała o sobie byłam kompletnym antytalentem z WF - dokładnie rozumiem co masz na myśli że nie umiesz odbić piłki Z tym, że u mnie nikt tego nie wyśmiewał, był nas więcej i tylko nauczyciel się wqrzał ewentualnie

Ale co do rzeczy - kilka zupełnie zdrowych osób z mojej klasy załatwiło sobie całoroczne zwolnienia więc na pewno się da, kwestia znalezienia lekarza. Nie wiem na ile rodzice mogą w tym nabruździć.

I bez sensu ten WF w szkole - jeszcze w trakcie lekcji, brrrr. Są inne formy aktywności jeśli ktoś lubi.

[RosemarieV]

)

[wiefiulecka]

Cześć
Sama w zeszłym roku nie znosiłam wf, teraz chodzę, jakoś się przełamałam, nie jest rewelacyjnie, ale już przestały mnie ruszać uwagi na mój temat. Każdy jest z czegoś dobry, a z czegoś mniej.
Ty na przykład uważasz, że nie jesteś dobra z wf, ok - ale te dziewczyny są pewnie gorsze od Ciebie w jakiejś innej dziedzinie, np. w matematyce...
Sama to przerabiałam i naprawdę to nie ma sensu, trochę dystansu do siebie, a może i pomoc psychologa (polecam)
Wtedy znalazłam wątek : KLIK wypowiadają się tam osoby mające też taki problem.

Trzymaj się

[RosemarieV]

.

[lizawietta]

Mnie za tyo denerwował w-f w lo Głwonie przez moja nauczycielke ktora notabene bylam wychowawczynia. Dopoki wiekszosc lekcji w 1 i2 klasie byly na basenie to jeszcze bylo ok, ale w 3 lo juz nie i w-f byly ostatnie także ja tez skolowalam sobie zwolnienie. Jak cos to pisz na priv moje tez bylo od lekarza rodzinnego. Wg mnie duzo wiecej zdrowia sobie napsujesz stresami niz tym ze zabraknie takiego ,,zdrowego ruchu"

[201706121151]

Rosemarie, ja miałam ten sam problem i w gimnazjum i w liceum . Nienawidziłam chodzić na wf, był on moją zmorą. NIC mi nie wychodziło. Teraz jestem na studiach i z perspektywy czasu mogę powiedzieć Ci tyle: jeśli nauczyciel widzi, że nic Ci nie wychodzi, ALE SIĘ STARASZ (chodzisz regularnie na lekcje, podejmujesz próby np. zaserwowania na siatkówce czy zrobienia dwutaktu na koszu ), doceni to. Jeśli ćwiczą z Tobą dziewczyny, które lubisz, poproś je o pomoc, mnie koleżanki nauczyły właśnie serwować . Tak naprawdę mało który nauczyciel wfu traktuje swój przedmiot megapoważnie, większość podchodzi do tego z rozsądkiem . I Ty też powinnaś. Nie denerwuj się! Jak pójdziesz na studia będziesz mogła sama wybrać sobie na jakie ćwiczenia chcesz chodzić, ja dopiero tu zaczęłam wychodzić zadowolona z sali . W której jesteś klasie tak w ogóle?

[oh Mandy]

Skad ja to znam.. Od podstawówki nie znosiłam w-fu, zresztą byłam pulchnym dzieckiem, gry zespołowe to była dla mnie katorga, nienawidziłam się przebierać, nienawidziłam dni, w których był w-f...
W gimnazjum ćwiczyłam tylko w pierwszej klasie, później już miałam zwolnienei aż do końca liceum, rodzice się bali, że przytyję jeszcze bardziej, jeśli nie ćwiczę na w-fie, a ja wręcz przeciwnie - bardzo schudłam i jestem teraz o normalnej budowie, sama ćwiczyłam w domu ile chciałam - stepper, wiosną i latem rower. Nie wróciłabym na w-f w życiu!
Teraz na studiach pójdę z chęcią, bo można wybrać sobie dziedzinę jaką sie chcę, ja myślę o aerobicu

[Melanchton]

Miałam podobnie i załatwiłam sobie zwolnienie. Teraz pewnie bym to rozwiązała inaczej, jeżdżę z dzieciakami na obozy i oni nauczyli mnie grać w siatkę lepiej niż wszystkie babki od wfu w ciągu mojego życia razem wzięte W moim przypadku "niezgrabna" to mało powiedziane. Stanie na rękach, skoki przez skrzynię...masakra.

Pod koniec liceum rzecz zaczęła się zmieniać, bo zakumplowałam się z ludźmi, którzy całe lato byli w stanie spędzić w parku grając na boisku w kosza i siatkę i chcąc nie chcąc musiałam z nimi grać. Opierałam się z początku, ale zobaczyłam, ż tak samo zachęcają inne "niezgraby", które się z nami przyjaźniły i że tym "niezgrabom" idzie coraz lepiej. Teraz jestem zdania, że gry zespołowe są super

Jeśli nic nie wyjdzie Ci ze zwolnieniem zawsze możesz:
- rozpłakać się lekarzowi, że jesteś nieskoordynowana i wszyscy się z Ciebie śmieją (ja tak zrobiłam i się zlitował )
- poprosił kogoś, żeby nauczył Cię grać - no wiesz, serwować, odbijać piłkę - i ćwiczyć z nim póki jest ciepło. Więcej umiejętności --> większa pewność siebie. Pozdrawiam!

[zegda]

O matko koszmar poprostu nie nawidziłam wf-u . Gra w nogę nikt mnie niechciał wziąć nawet do obrony Uf . przyponiała mi się sytuacja kiedyś w 5 klasie szkoły podst . nie wziełam stroju , a byłam w spódnicy ,i nauczycielka kazała mi robić świecę ,pamiętam jak Ona i wszyscy śmiali się ze mnie bo gacie mi wylazły , byłąm wyśmiewana jeszcze przez kilka miesięcy do tej pory nie nawidzę tej kobiety

[WhiteCherry]

https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=120936&page=34

nawet nie wiesz, ile osób ma ten sam problem