Czy mam prawo uśpić psa?

[malutka4590]

Witam, chciałabym zapytać kto decyduje o uśpieniu psa? Pytam o to z tego względu że mam psa który ma 13 lat i w lutym wykryto u niego wadę serca (powiększony mięsień sercowy i jakby tego było mało to ma dyskopatie i ogólne problemy z kręgosłupem) bierze na to tabletki cały czas ale czasem miewał ataki a teraz kiedy na dworze temperatura schodzi poniżej -5 to on ma ataki związane ze zmianą temperaturą, pytałam o to weterynarza i powiedział mi że na to on nic nie poradzi i że mam sie tym nie przejmować :/ ale kurde jak mam się tym nie przejmować jak ja z nim na dwór nie moge normalnie iść bo prawie za każdym razem ma atak :/ kiedyś chciałam go uśpić jak miał uraz kręgosłupa który ciężko było wyleczyć a pies sie niesamowicie męczył to mi weterynarz powiedział ze mi bardziej zależy na śmierci mojego psa niż komukolwiek innemu, to mnie dobiło... oni nie widzą jak mój pies się męczy. Jak mam wyjść z nim na dwór to mam mega stres bo boje sie kolejnego ataku, gonie go na dworze a on sie nie może dobrze załatwić. Co gorsza dostaje tabletki na odwodnienie po których musze z nim chodzić na dwór co 2-3 godziny :/ nawet w nocy, a jak mu nie daje tych tabletek to strasznie kaszle, spać przy tym też nie idzie... I on się męczy i ja... Czy mam prawo go uśpić jak on jest taki chory?? U weterynarza nie chcą o tym słyszeć. Gdyby nie te jego ataki na dworze to też bym o tym nie myślała... Ale nie mogę patrzeć jak on się męczy, jak cierpi przy każdym ataku ;( nie wiem już co robić. Nie chce za każdym razem bać się iść z nim na dwór...

[milkanika]

weterynarz decyduje o wszystkim i nie może uśpić psa, gdy nie ma ku temu powodów, więc skonsultuj się z kilkoma weterynarzami, bo my nie wiemy jaka jest sytuacja i nikt Ci tego nie powie,bo psa od tak nie można uśpić,więc wszystko zależy od rokowań i jego stanu zdrowia

[Stellanova]

To jest bardzo kontrowersyjny temat...
Zupełnie jak z ludźmi gdy jedni są za tym by mimo wielkiego bólu, nieuleczanej choroby utrzymywać ludzi przy życiu a inni są za eutanazją. Zgadzam się z forumowiczką, że w tym przypadku dużo zależy od rokowań i nie można polegać na opinii tylko jednego weta a można zasięgnąć opinii również innych weterynarzy.

[malutka4590]

To jeszcze przed świętami pójdę do kilku innych weterynarzy i popytam co i jak... Jeśli chodzi o mojego psa to weterynarz powiedział że jego nie da się wyleczyć i że pożyje max 2 lata z tą wadą i tym kręgosłupem, ale do tej pory jeszcze nie było tak źle z tymi atakami. Nie wiem co robić żeby mógł się spokojnie załatwić, a zima ma być mroźna i nie wiem co to będzie...

[a*a*a*]

.

[laisla]

Bardzo współczuję. Takie sytuacje sprawiają, że strasznie boję się mieć zwierzaka..bo właśnie..choroba..Miałam podobnie ale z kotem, chorym na nerki. męczył się (oczywiście ja i moje dziecko wraz z nim), jechał ostatnie miesiące życia na kroplówkach, wet prawdopodobnie doskonale wiedział, że zwierzak jest nie do uratowania, ale robiliśmy kolejne badania krwi, moczu, wciąż te kroplowki, a wszystko kosztowało oczywiście bardzo dużo..lekarze też muszą z czegoś żyć, no nie? Sytuacja skończyła się tak, że dogorywającego po drodze już kota dowiozłam na eutanazję aby lekarz stwierdził..no tak zrobiła pani wszystko. I skasował ostatnie kilka dych. Dwa lata musiałam dochodzić do siebie i do decyzji o kolejnym zwierzaku. A już się boję jak będzie wyglądała końcówka ich (mam dwa) życia.
Trzymam kciuki za pomyślne rozwiązanie. Napewno skonsultuj z kilkoma wetami, dobrze dziewczyny radzą.

[Stellanova]

Napisane przez malutka4590

To jeszcze przed świętami pójdę do kilku innych weterynarzy i popytam co i jak... .

To bardzo dobry pomysł

Napisane przez malutka4590

...Jeśli chodzi o mojego psa to weterynarz powiedział że jego nie da się wyleczyć i że pożyje max 2 lata z tą wadą i tym kręgosłupem, ale do tej pory jeszcze nie było tak źle z tymi atakami...

Najgorszą rzeczą, którą możemy zrobić kochanej osobie czy ukochanemu psu to zezwalać na ogromne cierpienia, ustawiczny ból w imię tego aby być dłużej z nimi. W takich przypadkach może chodzić również o to, ze nasze odczucia (np. bólu i straty) są ważniejsze niż ból i cierpienie naszego przyjaciela...

[nicka01]

Jestem za uśpieniem w tym przypadku

[MiliVanili]

Mam 16-miesięcznego doga z bardzo poważną i nieuleczalną chorobą kręgosłupa. Po badaniu mielograficznym pies był sparaliżowany przez 2 tygodnie, kolejne dwa miesiące dochodził do siebie. Ważył wtedy 65kg, ja ważę niecałe 50kg, i musiałam go nosić, pomagać mu wstać i chodzić - opieka zupełnie jak nad dorosłym chorym mężczyzną. Zmiany zwyrodnieniowe na kręgosłupie mojego psa wyglądają jak kręgosłup 10-letniego sfatygowanego doga, z tym że on ma dopiero 16 miesięcy. Wszyscy naokoło mówią mi, że będzie mi bardzo ciężko, że to bardzo wredna i podstępna choroba, a przy tym niezwykle bolesna... wiem o tym wszystkim, jednak mimo wszystko nie wyobrażam sobie decyzji o eutanazji. Nie odbiorę mu życia, przynajmniej nie dopóki sam mnie o to nie poprosi...
Ja widzę w nim radość życia, ogromną wolę walki i wielki hart ducha... to pies, który ponad wszystko chce żyć, kocha życie i pomimo bólu nie chce się z nim rozstawać. Ale zdaję sobie sprawę, że kiedyś nadejdzie taki dzień, że choroba zwycięży i że on nie będzie chciał już dłużej walczyć i jak tylko zobaczę w jego oczach, że ten dzień już nadszedł, nie będę wahała się ani chwili tylko pozwolę mu z dumą odejść za Tęczowy Most...
Musisz wiedzieć czy Twój pies już o to prosi, czy jednak kocha życie ponad ból i chorobę. Jeżeli chcesz, żeby odszedł tylko dlatego, że ciężko Ci się z nim żyje i jest Ci niewygodnie to będziesz morderczynią... jeżeli natomiast uważasz, że w oczach Twojego psa zgasł płomień życia zrób co należy i pozwól mu godnie odejść...

[laisla]

Napisane przez MiliVanili

.. Jeżeli chcesz, żeby odszedł tylko dlatego, że ciężko Ci się z nim żyje i jest Ci niewygodnie to będziesz morderczynią... jeżeli natomiast uważasz, że w oczach Twojego psa zgasł płomień życia zrób co należy i pozwól mu godnie odejść...

Może na palcach jednej ręki policzyłabym ludzi, którzy traktują zwierzę tak jak Ty czyli przyjaciela, tak jak człowieka, członka rodziny. Większość osób usypia zwierzę wtedy gdy właśnie niewygodnie im się żyje z chorym zwierzęciem. Bo w końcu zwierzę to jest ..zwierzę. Nie potrafię opowiedzieć się za żadną opcją bo najpierw trzeba znaleźć się w takiej sytuacji, czyli Twojej na przykład gdy walczyłaś dźwigając cięższego od siebie psa. Nie wiem, czy miałabym w sobie tyle siły i..miłości.

[Stellanova]

Wierzcie mi - nie ma gorszej na świecie rzeczy - gdy patrzy się codziennie na wielkie męczarnie najbliższej, najukochańszej istoty na ziemi, która to istota musi sie męczyć, żadne leki uśmierzające ból już nie działają... i tylko śmierć może być wybawieniem - śmierć, która nie nadchodzi... Ma się wtedy meiszane uczucia bo za wszelką cenę nie można pogodzić sie z tym, że ukochana osoba odejdzie a z drugiej strony nie mozna patyrzec na jej niewyobrażalne cierpienie. I NIKT TEGO NIE ZROZUMIE KTO SAM TEGO NIE PRZEŻYŁ. Słowa tak łatwo jest pisać...

[MiliVanili]

Napisane przez Stellanova

Wierzcie mi - nie ma gorszej na świecie rzeczy - gdy patrzy się codziennie na wielkie męczarnie najbliższej, najukochańszej istoty na ziemi, która to istota musi sie męczyć, żadne leki uśmierzające ból już nie działają... i tylko śmierć może być wybawieniem - śmierć, która nie nadchodzi... Ma się wtedy meiszane uczucia bo za wszelką cenę nie można pogodzić sie z tym, że ukochana osoba odejdzie a z drugiej strony nie mozna patyrzec na jej niewyobrażalne cierpienie. I NIKT TEGO NIE ZROZUMIE KTO SAM TEGO NIE PRZEŻYŁ. Słowa tak łatwo jest pisać...

Święta prawda, dlatego uważam, ze nie opinia weterynarza powinna być tu wyznacznikiem tylko Twoja własna... jeżeli widzisz że pies zgasł, a tylko leki trzymają go przy życiu to pozwól mu godnie odejść. Jeżeli natomiast to pies chce walczyć - nie pozbawiaj go nadziej... Weterynarz może przedstawić Ci tylko różne opcje, to Ty wybierasz tą najlepszą dla Twojego PSA...

---------- Dopisano o 21:29 ---------- Poprzedni post napisano o 21:20 ----------

Napisane przez laisla

Może na palcach jednej ręki policzyłabym ludzi, którzy traktują zwierzę tak jak Ty czyli przyjaciela, tak jak człowieka, członka rodziny. Większość osób usypia zwierzę wtedy gdy właśnie niewygodnie im się żyje z chorym zwierzęciem. Bo w końcu zwierzę to jest ..zwierzę. Nie potrafię opowiedzieć się za żadną opcją bo najpierw trzeba znaleźć się w takiej sytuacji, czyli Twojej na przykład gdy walczyłaś dźwigając cięższego od siebie psa. Nie wiem, czy miałabym w sobie tyle siły i..miłości.

Niestety zwierzę to nie tylko przyjemność ale przede wszystkim obowiązek. Decydując się na psa, decydowałam się też na wszystkie konsekwencje z nim związane... co prawda nawet w najgorszym scenariuszu nie zakładałam takie opcji, ale cóż począć... życie lubi zaskakiwać... a zadbać o niego, to mój obowiązek bez względu na to ile mam siły i miłości... przynajmniej tyle mogę mu zaoferować za to co on codziennie daje mi

[MysteryMe]

Moj piesek tez mial takie ataki w leci,w trakcie upalow...doslownie przewracal sie i nie mogl zlapac oddechu,harczal;((myslala m ze to juz koniec,ale lato sie skonczylo a on ma sie lepiej.
Malutka,moglabys cos wiecej napisac na ten temat?Czy to tylko zmiana pogody wplywa na ataki,czy jakas wada wrodzona?Boje sie ze znow mu to powroci;(Jak na razie jest ok.

[laisla]

Napisane przez MiliVanili

Niestety zwierzę to nie tylko przyjemność ale przede wszystkim obowiązek. Decydując się na psa, decydowałam się też na wszystkie konsekwencje z nim związane... co prawda nawet w najgorszym scenariuszu nie zakładałam takie opcji, ale cóż począć... życie lubi zaskakiwać... a zadbać o niego, to mój obowiązek bez względu na to ile mam siły i miłości... przynajmniej tyle mogę mu zaoferować za to co on codziennie daje mi

Takie podejście jest własciwe, zgodzę się całkowicie ale znowu realia są takie, że ludzie biorą pieska dla kaprysu, bo taki słodziutki szczeniaczek..a pies bywa, że żyje 20 lat więc różne rzeczy mogą dziać się po drodze..możemy stracić pracę, mieszkanie, wyjechać do innego kraju, zostać rodzicami..i rzadko kto bierze wszelkie okoliczności pod uwagę. Gdyby tak było to schroniska świeciłyby pustkami

[MiliVanili]

Napisane przez laisla

Takie podejście jest własciwe, zgodzę się całkowicie ale znowu realia są takie, że ludzie biorą pieska dla kaprysu, bo taki słodziutki szczeniaczek..a pies bywa, że żyje 20 lat więc różne rzeczy mogą dziać się po drodze..możemy stracić pracę, mieszkanie, wyjechać do innego kraju, zostać rodzicami..i rzadko kto bierze wszelkie okoliczności pod uwagę. Gdyby tak było to schroniska świeciłyby pustkami

Oczywiście masz w 100% rację. Ale decyzja o eutanazji nie może być traktowana jako sposób na pozbycie się niechcianego problemu, który przecież nie wziął się z powietrza. Szkoda, że ludzie nie kierują się rozsądkiem przed podjęciem tak poważnych decyzji jak opieka nad czyimś życiem (i to nie tylko psim) ale to dłuższa dyskusja niekoniecznie interesująca autorkę wątku

[marcjannak]

Zgodnie z polskim prawem decyzję o eutanazji zwierzęcia podejmuje lekarz weterynarii. Na podstawie stanu zdrowia zwierzęcia. Jednak w większości przypadków lek. wet. bierze pod uwagę opinię właściciela, a to z tego powodu, że ten ostatni widzi na codzień swoje zwierzę i może je skrupulatniej obserwować.
Jeśli więc według Ciebie pies się męczy i powinno się go uśpić, a lekarz tego nie chce zrobić - ja widzę trzy przyczyny takiego stanu rzeczy - że albo z twoim psem nie jest tak źle, jak Ty to opisujesz (bo np. masz dość opiekowania się schorowanym psem), albo lekarz chce zarobić na leczeniu twojego psa, albo macie oboje inne wyznaczniki cierpienia, że tak to nazwę.

[Stellanova]

Napisane przez marcjannak

...
Jeśli więc według Ciebie pies się męczy i powinno się go uśpić, a lekarz tego nie chce zrobić - ja widzę trzy przyczyny takiego stanu rzeczy - że albo z twoim psem nie jest tak źle, jak Ty to opisujesz (bo np. masz dość opiekowania się schorowanym psem), albo lekarz chce zarobić na leczeniu twojego psa, albo macie oboje inne wyznaczniki cierpienia, że tak to nazwę.

Bardzo mądre i prawdziwe słowa

[laisla]

Napisane przez MiliVanili

Oczywiście masz w 100% rację. Ale decyzja o eutanazji nie może być traktowana jako sposób na pozbycie się niechcianego problemu, który przecież nie wziął się z powietrza. Szkoda, że ludzie nie kierują się rozsądkiem przed podjęciem tak poważnych decyzji jak opieka nad czyimś życiem (i to nie tylko psim) ale to dłuższa dyskusja niekoniecznie interesująca autorkę wątku

To prawda A właśnie...gdzie autorka wątku i jak wygląda sytuacja z psiakiem

[MiliVanili]

Napisane przez Stellanova

Bardzo mądre i prawdziwe słowa

Mniej więcej o to mi chodziło, tylko chyba nie potrafię tak klarownie wyrażać swoich myśli

[malutka4590]

No wiec ja powiem tak że ja się nie chce pozbyć mojego psa bo go kocham, jest w końcu ze mną od 13 lat i mi samej jest ciężko podjąć ostateczną decyzje. Mój piesek miewa ataki nawet jak wyjde z nim na dosłownie 3 minuty na dwór przy mrozie większym niż -8. W domu zachowuje się też dziwnie, dużo leży, nie chce się bawić jest po prostu smutny byłam wczoraj u jednego weta i powiedział mi to samo co poprzedni czyli że na to nic sie nie da poradzić i że tak będzie :/ Jak on ma ataki to widze jaki to jest dla niego ból bo czasem aż mu łezki z oczek lecą... ja na to patrzeć nie mogę a najgorsze jest to że nic nie mogę z tym zrobić... Czasami jak było ciepło to miał ataki i było z nim tak źle że żeby się mógł max załatwić to go trzymać musiałam ale po jakimś czasie przeszło bo dostał jakieś leki... Ponoć mają jeszcze mrozy przyjść i boję się co wtedy będzie. A może jest jakiś sposób żeby nauczyć go załatwiać się w domu do jakiejś kuwety jak kota?? to byłoby najlepsze rozwiązanie

---------- Dopisano o 10:58 ---------- Poprzedni post napisano o 10:48 ----------

No i miałam dopisać że dla mnie nie jest problemem się nim zajmować i opiekować tylko po prostu nie chce żeby cierpiał. A co do tego że jest smutny to owszem, są dni że jest prawie normalny że sie chce pobawić czy coś ale to się zdarza bardzo sporadycznie...

[karolynka90]

Napisane przez laisla

Większość osób usypia zwierzę wtedy gdy właśnie niewygodnie im się żyje z chorym zwierzęciem. Bo w końcu zwierzę to jest ..zwierzę.

Niestety. Gdyby mój Misiu miał cierpieć i nie byłoby żadnych szans na poprawę jego zdrowia czy choćby komfortu życia, zdecydowałabym się na uśpienie go. Na razie nie wyobrażam sobie w ogóle takiej opcji, moje maleństwo spokojnie śpi sobie koło mnie przytulone, ale nie potrafiłabym patrzeć jak cierpi.

[Stellanova]

Napisane przez karolynka90

N... Gdyby mój Misiu miał cierpieć i nie byłoby żadnych szans na poprawę jego zdrowia czy choćby komfortu życia, zdecydowałabym się na uśpienie go....
.... nie potrafiłabym patrzeć jak cierpi.

Wiele osób kieruje sie właśnie takimi kryteriami właśnie tylko dlatego aby nasz przyjaciel sie nie męczył.

[tora_tora]

Ogólnie jestem za usypianiem zwierząt jeżeli ich życie staje sie tylko cierpieniem tylko najważniejsze pytanie które ty powinnaś sobie zadać jest takie: Czy to nie ja przypadkiem się z nim bardziej męcze i dlatego chcę go uśpić?!

[malutka4590]

Szczerze nie jest mi łatwo z chorym pieskiem ale jestem za niego odpowiedzialna nie tylko wtedy jak jest zdrowy ale przede wszystkim jak coś mu jest, jak jest chory... 2 razy uratowałam mu życie ( za pierwszym razem prawie udusił się kością więc nim potrzepałam i kość poszła dalej, a max już był cały spocony i miał drgawki bo nie umiał nabrać powietrza a za drugim razem jak miał atak a on w oknie siedział i jak zobaczyłam że coś sie dzieje to podleciałam i go złapałam w ostatniej chwili bo by wyleciał przez okno od tamtej pory nie pozwalam iść mu do okna bez nadzoru) Mojego Maxa uważam za członka rodziny ale nie chcę żeby cierpiał. jakbym mogła to bym swoje zdrowie mu oddała żeby tylko chociaż tych ataków nie miał i nie cierpiał... On nie umie powiedzieć co go boli, jak sie czuje... Szczerze mówiąc nie wyobrażam sobie tego jak go zabraknie bo drugiego takiego nie ma... Ale mam nadzieje że jak pójde jutro do jeszcze innego weta to może on da mi nadzieje że jednak nie musi sie tak meczyć przez ten mróz i te ataki, jutro napisze czego się dowiedziałam

[laisla]

za dobre wieści dla Ciebie i Maxa. Trzymajcie się Daj znać koniecznie jak stoją sprawy.

[malutka4590]

właśnie wróciłam od weta i powiedział że na to leków żadnych nie ma ale mam spróbować jakoś go ciepło ubrać i moge spróbować dać mu coś na uspokojenie żeby miał spokojny oddech żeby nie wdychał tego mroźnego powietrza "dziko" wtedy powinno być lepiej ale gwarancji nie daje. Więc jest jakaś nadzieja już mu butki kupiłam i rozejrzę się za jakimś sweterkiem czy kurteczką

[karolynka90]

Napisane przez malutka4590

właśnie wróciłam od weta i powiedział że na to leków żadnych nie ma ale mam spróbować jakoś go ciepło ubrać i moge spróbować dać mu coś na uspokojenie żeby miał spokojny oddech żeby nie wdychał tego mroźnego powietrza "dziko" wtedy powinno być lepiej ale gwarancji nie daje. Więc jest jakaś nadzieja już mu butki kupiłam i rozejrzę się za jakimś sweterkiem czy kurteczką

Ale co dac na uspokojenie?

Trzymam kciuki za Twojego pieska.

[listopadowa80]

Napisane przez milkanika

weterynarz decyduje o wszystkim i nie może uśpić psa, gdy nie ma ku temu powodów, więc skonsultuj się z kilkoma weterynarzami, bo my nie wiemy jaka jest sytuacja i nikt Ci tego nie powie,bo psa od tak nie można uśpić,więc wszystko zależy od rokowań i jego stanu zdrowia

O postępowaniu w różnych przypadkach to nie weterynarz decyduje tylko właściciel. Weterynarz może tylko zasugerować dane postępowanie.
Natomiast jeśli chodzi o eutanazję, weterynarz rzeczywiście może odmówić jej wykonania.

[Angel_00]

Mnie też nie chcieli uśpić psa a potem okazało się że cierpiał niemiłosiernie i nie potrzebnie ;( bo my widzieliśmy jak cierpi na co dzień a lekarze widzieli tylko ułamek jego życia.... W końcu trafiliśmy na lekarza który stwierdził że pies niepotrzebnie się męczył... jeśli chcesz poczytać to nasza historia jest w moim opisie

[karolynka90]

Napisane przez Angel_00

Mnie też nie chcieli uśpić psa a potem okazało się że cierpiał niemiłosiernie i nie potrzebnie ;( bo my widzieliśmy jak cierpi na co dzień a lekarze widzieli tylko ułamek jego życia.... W końcu trafiliśmy na lekarza który stwierdził że pies niepotrzebnie się męczył... jeśli chcesz poczytać to nasza historia jest w moim opisie