Jakie studia?

[Mrochna Tajemnica]

Długo się zastanawiałam nad założeniem tego wątku, ale w końcu się zdecydowałam.

Problem mam taki, że nie mam pojęcia na jaki kierunek studiów mam się wybrać Matura za pasem, a ja się ciągle zastanawiam i niby coś już złapię, ale od razu zmieniam!
Jestem pewna, że będę zdała polski p.p. ang p.r. (no może p.) i wos p.p.
w wielkiej niewiadomej jest matma roz.

I teraz prośba do Was. Gdybyście mogły mi podsunąć jakieś pomysły na kierunek nie mówię oczywiście o podjęcie decyzji za mnie, ale może jest coś co przeoczyłam.

Chciałam iść na ASP ale nie jestem przygotowana do egzaminu, a talentu takiego wielkiego nie mam. Interesuje się nieco grafiką komputerową, fotografią, chciałam projektować reklam etc. Projektowanie ubrań też. Dziennikarstwo odpadło po namowie innych, ale b. lubię pisać. Dziennikarstwo też chciałam wybrać z tego powodu, że lubię podróżować. Nie przepadam za siedzeniem w jednym miejscu za biurkiem. ale nie można mieć wszystkiego.
Myślałam też nad psychologią, bo lubię pracę z ludźmi. Ale niestety jestem b. wybuchowa. Ostatnio też pojawiła się wizja nauczycielki polskiego (tak jak mama i babcia ). Oj, sama nie wiem. Już mam mętlik Acha, nie wiem czy to coś da, ale b. interesuję się kotami, ale weterynaria odpada, bo nie nadaje się do "zastrzykowej pracy"

W jakiś tam testach wyszło, że jestem typem arstystycznym
Artysta, kurde, ze spalonego teatru

Pomocy

[Reijel]

Napisane przez Mrochna Tajemnica

Długo się zastanawiałam nad założeniem tego wątku, ale w końcu się zdecydowałam.

Problem mam taki, że nie mam pojęcia na jaki kierunek studiów mam się wybrać Matura za pasem, a ja się ciągle zastanawiam i niby coś już złapię, ale od razu zmieniam!
Jestem pewna, że będę zdała polski p.p. ang p.r. (no może p.) i wos p.p.
w wielkiej niewiadomej jest matma roz.

I teraz prośba do Was. Gdybyście mogły mi podsunąć jakieś pomysły na kierunek nie mówię oczywiście o podjęcie decyzji za mnie, ale może jest coś co przeoczyłam.

Chciałam iść na ASP ale nie jestem przygotowana do egzaminu, a talentu takiego wielkiego nie mam. Interesuje się nieco grafiką komputerową, fotografią, chciałam projektować reklam etc. Projektowanie ubrań też. Dziennikarstwo odpadło po namowie innych, ale b. lubię pisać. Dziennikarstwo też chciałam wybrać z tego powodu, że lubię podróżować. Nie przepadam za siedzeniem w jednym miejscu za biurkiem. ale nie można mieć wszystkiego.
Myślałam też nad psychologią, bo lubię pracę z ludźmi. Ale niestety jestem b. wybuchowa. Ostatnio też pojawiła się wizja nauczycielki polskiego (tak jak mama i babcia ). Oj, sama nie wiem. Już mam mętlik Acha, nie wiem czy to coś da, ale b. interesuję się kotami, ale weterynaria odpada, bo nie nadaje się do "zastrzykowej pracy"

W jakiś tam testach wyszło, że jestem typem arstystycznym
Artysta, kurde, ze spalonego teatru

Pomocy

Z jakiego miasta jesteś? W Łodzi są szkoły kształcące w kierunkach projektant odzieży, projektant przemysłowy itd. Może ta Cię zainteresuje:
http://www.uczelnie.pl/nu.asp?p=1542,207,1

Jeżeli nie czujesz powołania do zostania nauczycielką - gorąco odradzam.

[vanesia1]

A może pedagogika specjalna? To jest bardzo ciekawa praca, daje mnóstwo satysfakcji, no i dzieciaki, mimo że są niepełnosprawne - są kochane i cudne
Cały świat się potrafi przewartościować

A jeśli mimo to nie czujesz bluesa, to próbując poskładać w jedno to, co napisałaś - może pedagogika/psychologia reklamy?

[Wyrak]

Proponuje wyzsza szkole wyszukiwarki.

[evil minded]

Nie idź na pedaogogikę tak z braku laku, pełno tam takich osób, które wybierają ten kierunek, bo nie mają co ze sobą zrobić i właśnie im zawdzięczamy tzw. selekcję negatywną, wskutek której coraz gorsi ludzie zostają nauczycielami czy pracują z dziećmi. Niech pedagogiczne studia będą studiami dla pasjonatów, a nie tak jak to się często dzieje, ostatnią deską ratunku...
Do pracy z osobami niepełnosprawnymi trzeba mieć bardzo duże predyspozycje, wytrzymałość psychiczną.

Dostać się na APS jest potwornie ciężko. Niektórzy latami się do egzaminu przygotowują.

Jeżeli nie umiesz zdecydować się na kierunek studiów, najlepiej wybierz coś praktycznego. Kierunki tzw. niepraktyczne, po których ciężko jest o pracę w zawodzie, najlepiej zostawiać pasjonatom. Chociaż jeżeli chcesz zdawać tyle przedmiotów na maturze na poziomie podstawowym, to świata nie zawojujesz z pewnością. Albo idź na studia zaoczne i do pracy, żebyś się nie obudziła za kilka lat na ostatnim roku studiów z pytaniem: "I co ja teraz po tych studiach będę robić?".

[vanesia1]

Napisane przez evil minded

Nie idź na pedaogogikę tak z braku laku, pełno tam takich osób, które wybierają ten kierunek, bo nie mają co ze sobą zrobić i właśnie im zawdzięczamy tzw. selekcję negatywną, wskutek której coraz gorsi ludzie zostają nauczycielami czy pracują z dziećmi. Niech pedagogiczne studia będą studiami dla pasjonatów, a nie tak jak to się często dzieje, ostatnią deską ratunku...
Do pracy z osobami niepełnosprawnymi trzeba mieć bardzo duże predyspozycje, wytrzymałość psychiczną.
.

A na jakiej podstawie tak mówisz?
Wydaje mi się, że jesteś bardzo negatywnie nastawiona do tego kierunku. U mnie na uczelni raczej nie zauważyłam osób, które poszły na ten kierunek z braku laku. Ja oczywiście nie namawiam na siłę, tylko proponuję

Poza tym - niepełnosprawny nie zawsze znaczy upośledzony. Ja pracuję z dziećmi głuchymi, w normie intelektualnej, są także dzieci niewidome czy niepełnosprawne ruchowo.
Wydaje mi się, że najwięcej samozaparcia potrzeba przy dzieciakach upośledzonych.

[kocimietka]

co powiesz np na public relations? np na ekonomicznej w poznaniu, to jest specjalizacja z ekonomii plan zajec to retoryka,cwiczenia oddechowe, pisanie reportarzy, takie prawie dziennikarstwo, z tą różnicą,ż emasz podstawową wiedze ekonomiczna

[evil minded]

Napisane przez vanesia1

A na jakiej podstawie tak mówisz?
Wydaje mi się, że jesteś bardzo negatywnie nastawiona do tego kierunku. U mnie na uczelni raczej nie zauważyłam osób, które poszły na ten kierunek z braku laku. Ja oczywiście nie namawiam na siłę, tylko proponuję

Nie tyle do samego kierunku, ile do systemu, w jakim jest prowadzony i do sposobu rekrutacji na ten kierunek - bo dość łatwo dostać się na pedagogikę. Poza tym przyjmowanych jest zdecydowanie za dużo osób, za mała jest selekcja, jest sporo osób z przypadku. Na prawie nie znajdziesz osób, które poszly na ten kierunek z braku laku, bo się na nic innego nie dostały. Na pedagogice - tak. wg mnie uczelnia powinna wypuszczać rocznie około 40-50 ale za to doskonale przygotowanych, wyselekcjonowanych absolwentów, a nie 300 z dziennych i dodatkowe 300 z zaocznych rocznie. Często słysze, że ktos zastanawia się, na jakie studia iść, nie wie...aż tu nagle pada wybór na pedagogikę. I jakoś nie chce mi się wierzyć, że wszyscy mają taki zapał do pracy z dziećmi, w dodatku marnie opłacanej. Często jest to sztuka dla sztuki, studiowanie dla samego studiowania, bo nie są to zbyt trudne studia. Co też ma pewne zalety dla osób, które się naprawde angazuja - maja czas, ktory mogą poświęcić na działalność w wolontariatach, pracę z dziećmi w świetlicach itp. Tylko problemem jest, że jest tam za dużo osób, które nie powinny się tam znaleźć, w dodatku prawie same kobiety, co też nie jest specjalnie pozytywną sytuacją.
A selekcja negatywna do zawodu nauczyciela nie jest żadną tajemnicą, wielu badaczy społecznych na ten temat mówiło, najlepsi absolwenci, najzdolniejsi matematycy, informatycy, biolodzy - uczyć do szkoły to nie idą

Dlaczego to piszę?
Między innymi dlatego, żeby autorka wątku właśnie z braku laku i niezdecydowania nie wybrała pedagogiki, i żeby jej tego nie doradzać. Bo takie wybory, z takich pobudek, są czesto opłakane w skutkach.

[Mrochna Tajemnica]

czyli nad pedagogik a jak co s powinnam si e b. porządnie zastanowić. Tak, bez powołania nie widzę sensu, ale jednak co s tam mnie ciągnie może właśnie dlatego, że widziałam tą pracę od środka.

Psychologia reklamy? Myślałam też nad tym, nie wiem czemu wypadło mi z głowy.

I zdaje sobie sprawę, że z tyloma podstawowymi nie zwojuje świata. Ale jakoś trzeba zacząć
Zastanawiam się też nad opcją "poczekania" jednego roku i w tym czasie zrobić jakiś kurs wizażu, żeby jakoś nazbierać na studia zaoczne potem.

Dziękuję wszystkim za pomoc

edit: jestem z opola
edit2: też się zastanawiałam nad seksuologią, tylko i tak i tak trzeba chyba psychologię skończyć z tego co się orientuję

[ulinkaaa]

A ja Ci pedagogike polecam, jezeli czujesz, ze chcesz.

Ja akurat jestem przykladem na to, jak mozna ja pokochac studiujac przez pierwszy rok z 'braku laku' bo znalazlam sie tam dosc przypadkowo, a teraz wiem, ze to jest moje powolanie.

[layla_lbn]

Sztuka jest pokochac dany kierunek, a pozniej znalezc prace po nim
Co do tematu-niestety nie pomogę. Mam zupełnie inne zainteresowania i studiuję kierunek raczej "niszowy".

[Elfir]

budownictwo, fizyka, chemia - w tych wszystkich dziedzinach specjalisci sa pilnie poszukiwani. Państwo przygotowuje program wysokich stypendiów zachecajacy do podjęcia studiów na tych kierunkach. Sa one bardzo potrzebne przemysłowi a chętnych mało. Bo wszyscy ida na w miare proste studia humanistyczne i ekonomiczne. I tutaj konkurencja jest olbrzymia.

[Wyrak]

Napisane przez Elfir

budownictwo, fizyka, chemia - w tych wszystkich dziedzinach specjalisci sa pilnie poszukiwani. Państwo przygotowuje program wysokich stypendiów zachecajacy do podjęcia studiów na tych kierunkach. Sa one bardzo potrzebne przemysłowi a chętnych mało. Bo wszyscy ida na w miare proste studia humanistyczne i ekonomiczne. I tutaj konkurencja jest olbrzymia.

Nie powiedzialbym, zeby studia humanistyczne, czy ekonomiczne byly latwiejsze niz chemia czy fizyka, raczej okreslone kierunki studiow sa latwiejsze od wymienionych przez Ciebie.

[layla_lbn]

Napisane przez Wyrak

Nie powiedzialbym, zeby studia humanistyczne, czy ekonomiczne byly latwiejsze niz chemia czy fizyka, raczej okreslone kierunki studiow sa latwiejsze od wymienionych przez Ciebie.

Jednoczesnie tzrebaby bylo studiowac cos humanistycznego i niehumanistycznego, zeby to stwierdzić.

Poza tym, dla kazdego, co innego jest latwego [ale rym ].

Fizyka na poziomie akademickim, nie jest latwa, oj, nie, przynajmniej nie dla mnie...

[lovela91]

Jak dla mnie, to Ty mi pasujesz do pracy w mediach lub zawodach im pokrewnych Hmm... Dlaczego zrezygnowałaś z pomysłu studiowania dziennikarstwa?
W tym zawodzie najważniejsze jest tzw. lekkie pióro i dyspozcyjność na rózne wyjazdy (krajowe i zagraniczne), a skoro lubisz pisać i podróżować, to wydaje mi się, że byłoby to dla Ciebie dobre rozwiązanie
Życzę powodzenia i podjęcia właściwego wyboru

[Mrochna Tajemnica]

na inżynierię teraz wszyscy idą, bo akurat teraz ich brakuje. Właśnie bardziej by mnie interesowały te kierunki humanistyczne.

[evil minded]

Napisane przez Mrochna Tajemnica

na inżynierię teraz wszyscy idą,

Chyba żartujesz...
Za kilka lat to nam może inżynierów zabraknąć, humanistów to jest u nas od dawna za dużo.

[Wyrak]

Napisane przez Mrochna Tajemnica

na inżynierię teraz wszyscy idą, bo akurat teraz ich brakuje. Właśnie bardziej by mnie interesowały te kierunki humanistyczne.

Piszesz to powaznie? W Polsce sa zastepy politologow, pedagogikow i socjologow, nikomu nie przydatne. Bez obrazy dla osob ktore ida na takie studia z powolania, bo znam takie. Wysyp inzynierow nam chwilowo nie grozi

[Malla]

FIZYKA, CHEMIA - nie! Studia bardzo trudne, a o pracę również ciężko. Co najwyżej można doktorat zrobić, jeśli jest się wybitnym.

[Mrochna Tajemnica]

Nie zrozumieliście mnie, od w sumie mojego rocznika właśnie pójdzie ten wysyp (90 i okolice).

Wiele moich znajomych (chociażby 3/4 klasy) chce na to iść. Bo właśnie teraz brakuje.

[Ponura]

Patrzysz na studia tylko pod kątem wykonywanego później zawodu mam wrażenie. To oczywiście bardzo ważny, ale nie jedyny aspekt.

Co Cię interesuje? Ja na pierwsze studia szłam z wizją zawodu jaki po nich będę wykonywać - od dawna o tym myślałam, wydawało mi się, że plan na życie już mam. Chała - po rocznej pracy w zawodzie całkowicie mi się odwidziało. Poszłam na drugie studia biorąc pod uwagę moje zainteresowania - i jestem zachwycona.

Także pomyśl też o tym, także jakieś pozornie niepraktyczne studia, nie wiem, mongolistyka (bez urazy) mogą dać dużo radości i przydać się w przyszłej pracy.

[Malla]

Poszłam na studia z powodu zainteresowań, nie licząc na pracę w zawodzie (po cichu marzyłam o pracy naukowca, ale nie patrzyłam na to realnie). Pracuję w zupełnie innej dziedzinie, związanej z innymi zainteresowaniami i zamierzam wbijać się na kolejne szczeble kariery. Po paru latach umiem więcej niż osoby po kierunkowych studiach, z którymi miałam możliwość pracować, ale wiedzę nabyłam nie tylko przez doświadczenie, ale też przez szkolenia i czytanie odpowiednich pism. Trochę żałuję, że w inny sposób nie zaplanowałam swojej kariery, ale idąc na studia nie wiedziałam co chcę ani co mogę robić, jak wygląda rynek pracy itp.

Jeśli chcesz dać sobie trochę czasu i masz odpowiednie zdolności, to idź do studium językowego. Nie są to łatwe studia, ale ukończysz je ze świetną znajomością języka, co jest teraz bardzo ważne, a być może w ciągu tego czasu namyślisz się, co innego chciałabyś zgłębiać. Polecam ten system na podstawie doświadczenia znajomych.

[evil minded]

Napisane przez Wyrak

Piszesz to powaznie? W Polsce sa zastepy politologow, pedagogikow i socjologow, nikomu nie przydatne. Bez obrazy dla osob ktore ida na takie studia z powolania, bo znam takie. Wysyp inzynierow nam chwilowo nie grozi

Dokładnie.
Przeciętny inżynier ma o wiele większe szanse na znalezienie pracy niż bardzo dobry nawet humanista.

Napisane przez Malla

FIZYKA, CHEMIA - nie! Studia bardzo trudne, a o pracę również ciężko. Co najwyżej można doktorat zrobić, jeśli jest się wybitnym.

Mój znajomy studiuje fizykę techniczną - jest pasjonatem. Nie chce być nauczyciele i bardzo dobrze, bo szkoda takiego potencjału naukowego na uczenie w szkole. Myśli o wyjeździe za granicę, gdzie wybitne umysły są doceniane bardziej niż u nas, i pracują w renomowanych instytutach.

Napisane przez Mrochna Tajemnica

Nie zrozumieliście mnie, od w sumie mojego rocznika właśnie pójdzie ten wysyp (90 i okolice).

Wiele moich znajomych (chociażby 3/4 klasy) chce na to iść. Bo właśnie teraz brakuje.

Szczerze mówiąc, wątpię.
Ile osób jest w stanie ukończyć te kierunki, kiedy poziom matematyki w liceach jest przeraźliwie niski, co przyprawia o drżenie serca profesorów na wydziałach technicznych i temu podobnych, nawet specjalne doszkalanie dla nowych studentów z matematyki się odbywa.

[layla_lbn]

Napisane przez Mrochna Tajemnica

Wiele moich znajomych (chociażby 3/4 klasy) chce na to iść. Bo właśnie teraz brakuje.

Dostac sie to nie sztuka.
1/2 wyłoży się na 1 semestrze na matmie, fizyce.
Częśc podnie później, albo po prostu stwierdzi, ze to nie dla nich.

Tak przynajmniej z moich obserwacji wynika .

[vanesia1]

Napisane przez evil minded

Nie tyle do samego kierunku, ile do systemu, w jakim jest prowadzony i do sposobu rekrutacji na ten kierunek - bo dość łatwo dostać się na pedagogikę. Poza tym przyjmowanych jest zdecydowanie za dużo osób, za mała jest selekcja, jest sporo osób z przypadku. Na prawie nie znajdziesz osób, które poszly na ten kierunek z braku laku, bo się na nic innego nie dostały. Na pedagogice - tak. wg mnie uczelnia powinna wypuszczać rocznie około 40-50 ale za to doskonale przygotowanych, wyselekcjonowanych absolwentów, a nie 300 z dziennych i dodatkowe 300 z zaocznych rocznie. Często słysze, że ktos zastanawia się, na jakie studia iść, nie wie...aż tu nagle pada wybór na pedagogikę. I jakoś nie chce mi się wierzyć, że wszyscy mają taki zapał do pracy z dziećmi, w dodatku marnie opłacanej. Często jest to sztuka dla sztuki, studiowanie dla samego studiowania, bo nie są to zbyt trudne studia. Co też ma pewne zalety dla osób, które się naprawde angazuja - maja czas, ktory mogą poświęcić na działalność w wolontariatach, pracę z dziećmi w świetlicach itp. Tylko problemem jest, że jest tam za dużo osób, które nie powinny się tam znaleźć, w dodatku prawie same kobiety, co też nie jest specjalnie pozytywną sytuacją.
A selekcja negatywna do zawodu nauczyciela nie jest żadną tajemnicą, wielu badaczy społecznych na ten temat mówiło, najlepsi absolwenci, najzdolniejsi matematycy, informatycy, biolodzy - uczyć do szkoły to nie idą

Dlaczego to piszę?
Między innymi dlatego, żeby autorka wątku właśnie z braku laku i niezdecydowania nie wybrała pedagogiki, i żeby jej tego nie doradzać. Bo takie wybory, z takich pobudek, są czesto opłakane w skutkach.

Jeśli chodzi o pierwsze pogrubienie --> na pedagogikę wcale nie jest łatwo się dostać.
W momencie kiedy ja zdawałam, było ponad 1000 osób chętnych - przyjęto zaledwie 90. Ja nie dostałam się Test który nam sprezentowano był masakryczny.
Poszłam na wolego słuchacza i nie żałuję, wybuliłam ciężką kasę, ale od II roku byłam już normalną studentką. Uwierz, znam ten kierunek, znam kryteria przyjęć i łatwo nie jest

Co do drugiego pogrubienia --> mówisz poważnie czy żartujesz? Mam wrażenie, że wypowiadasz się kompletnie nie mając wiedzy na temat specyfiki tego kierunku.
Pomijając bardzo skomplikowaną metodykę nauczania, dziesiątki metod, które musisz znać i umieć zastosować w praktyce a ponadto dopasować do danego ucznia najlepszą z nich, dbałość o każdy szczegół w prowadzeniu lekcji (tu nie ma miejsca na jakąkolwiek przypadkowość), ogromną wyrozumiałość, empatię i powtarzanie najprostszych rzeczy nawet kilkadziesiąt razy na jednych zajęciach w celu utrwalenia materiału, trzeba znać każde dziecko i całość zajęć dopasowywać do każdego z nich.
Więc tak naprawdę ilość pisanych konspektów mnoży się przez ilość dzieci w klasie Ponadto atrakcyjne pomoce i duuuużo cierpliwości w kontakcie z podopiecznymi.
To jest prawdziwa szkoła charakteru.

Nie wiem skąd jesteś, ale jeśli z okolic Krakowa to zapraszam na ul. Niecałą do SOSW na którąś z dość często organizowanych lekcji pokazowych.
Gwarantuję, że nabierzesz dużego szacunku do tej pracy i zmienisz o niej zdanie

Napisane przez ulinkaaa

A ja Ci pedagogike polecam, jezeli czujesz, ze chcesz.

Ja akurat jestem przykladem na to, jak mozna ja pokochac studiujac przez pierwszy rok z 'braku laku' bo znalazlam sie tam dosc przypadkowo, a teraz wiem, ze to jest moje powolanie.

Otóż to!
Poza tym podkreślam jeszcze raz- ja nikogo nie namawiam ani nie zmuszam. Każdy po prostu przedstawia tu swoje propozycje- ja również. A ponieważ studiuję właśnie pedagogikę specjalną to wypowiadam się właśnie o niej, bo po prostu mam na ten temat jakąs wiedzę

[evil minded]

Napisane przez vanesia1

Co do drugiego pogrubienia --> mówisz poważnie czy żartujesz? Mam wrażenie, że wypowiadasz się kompletnie nie mając wiedzy na temat specyfiki tego kierunku.
Pomijając bardzo skomplikowaną metodykę nauczania, dziesiątki metod, które musisz znać i umieć zastosować w praktyce a ponadto dopasować do danego ucznia najlepszą z nich, dbałość o każdy szczegół w prowadzeniu lekcji (tu nie ma miejsca na jakąkolwiek przypadkowość), ogromną wyrozumiałość, empatię i powtarzanie najprostszych rzeczy nawet kilkadziesiąt razy na jednych zajęciach w celu utrwalenia materiału, trzeba znać każde dziecko i całość zajęć dopasowywać do każdego z nich.
Więc tak naprawdę ilość pisanych konspektów mnoży się przez ilość dzieci w klasie Ponadto atrakcyjne pomoce i duuuużo cierpliwości w kontakcie z podopiecznymi.
To jest prawdziwa szkoła charakteru.

Nie jest możliwym dopasowanie całości zajęć do każdego dziecka w klasie w ciągu 45 minutowej lekcji. To po prostu fizycznie niewykonalne. piszesz pięknie brzmiącą teorię, która jednak niewiele ma wspólnego z praktyką.

Łatwe studia są to takie, które może skończyć przeciętny licealista - chcesz czy nie pedagogika do takowych należy, bo zdecydowanie łatwiej ją skończyć niż chociażby dowolny kierunek na politechnice. Jeżeli byłyby trudne, to skąd taka ilość kończących je co roku osób. Trudno jest zostać dobrym pedagogiem, owszem. Ale stosunkowo łatwo jest skończyć pedagogikę.

Opinia ogólna o studentach pedagogiki jest dość negatywna, słyszalam wielu wykładowców uniwersyteckich, np. od języków, którzy nie lubią przeprowadzać zajec na pedagogice ze wzgledu na obnizajacy sie poziom studentów. Ten kierunek nie cieszy się prestiżem.

Gdybym studiowała pedagogikę, martwiłabym się takim stanem rzeczy, który teraz obserwujemy, obniżającym się poziomem i masą ludzi kończących ten kierunek, przewaznie nie majacych do tego zapału ani powołania, których nie czeka praca w zawodzie.
Zreszta wiele osob, ktore znam i ktore studiowały ten kierunek, miały spore problemy z pracą, a juz na pewno z pracą w zawodzie. I z utrzymaniem się. A także z perspektywami zawodowymi, bo kogo "stać", żeby za 1000 zł pracować?
Dlatego nigdy nie polecam nikomu pedagogiki.

[Malla]

evil minded - moja przyjaciółka skończyła fizykę techniczną i nie może znaleźć pracy. Nie chce wyjeżdżać z PL. Nie ma uprawnień nauczycielskich i nie zamierza ich wyrabiać. Szuka jakiejkolwiek pracy, a w trakcie zrobi jakieś podyplomowe i wtedy poszuka czegoś w zawodzie. Mój TŻ skończył też fizykę, ale pracuje jako informatyk, dość podobna dziedzina.

[evil minded]

Napisane przez Malla

evil minded - moja przyjaciółka skończyła fizykę techniczną i nie może znaleźć pracy.

Też słyszałam o problemach ludzi, którzy skończyli np. biotechnologię i nie mogą znaleźć pracy zgodnej z wyuczonym zawodem. Żal patrzeć, jak jest marnotrawiony taki potencjał ludzki, bo najlepsi absolwenci takich kierunków jak fizyka czy biotechnologia są rozchwytywani w bardziej rozwiniętych krajach.

Co jednak nie zmienia faktu, że ze zdroworozsądkowego punktu widzenia, przy takiej realizacji, obłozeniu i ilości absolwentów po prostu nie opłaca się pedagogiki studiować. Ten kierunek wymaga gruntownej reformy, zmniejszenia gigantycznej liczby przyjeć i ostrej selekcji przez całe studia, a na razie po prostu - nie warto.

[vanesia1]

Napisane przez evil minded

Nie jest możliwym dopasowanie całości zajęć do każdego dziecka w klasie w ciągu 45 minutowej lekcji. To po prostu fizycznie niewykonalne. piszesz pięknie brzmiącą teorię, która jednak niewiele ma wspólnego z praktyką.

Łatwe studia są to takie, które może skończyć przeciętny licealista - chcesz czy nie pedagogika do takowych należy, bo zdecydowanie łatwiej ją skończyć niż chociażby dowolny kierunek na politechnice. Jeżeli byłyby trudne, to skąd taka ilość kończących je co roku osób. Trudno jest zostać dobrym pedagogiem, owszem. Ale stosunkowo łatwo jest skończyć pedagogikę.

Opinia ogólna o studentach pedagogiki jest dość negatywna, słyszalam wielu wykładowców uniwersyteckich, np. od języków, którzy nie lubią przeprowadzać zajec na pedagogice ze wzgledu na obnizajacy sie poziom studentów. Ten kierunek nie cieszy się prestiżem.

Gdybym studiowała pedagogikę, martwiłabym się takim stanem rzeczy, który teraz obserwujemy, obniżającym się poziomem i masą ludzi kończących ten kierunek, przewaznie nie majacych do tego zapału ani powołania, których nie czeka praca w zawodzie.
Zreszta wiele osob, ktore znam i ktore studiowały ten kierunek, miały spore problemy z pracą, a juz na pewno z pracą w zawodzie. I z utrzymaniem się. A także z perspektywami zawodowymi, bo kogo "stać", żeby za 1000 zł pracować?
Dlatego nigdy nie polecam nikomu pedagogiki.

Tymi słowami w pięknym stylu obnażyłaś swój kompletny brak wiedzy na ten temat Nie wiem jak Ty, ale ja jak nie mam na jakiś temat pojęcia to po prostu się nie kłócę.
Powiem Ci tylko tyle, że w szkołach specjalnych nie ma tradycyjnej formuły 45-minutowych zajęć. Pracuję się metodą ośrodków pracy. TYm różni się to wszystko od zwykłej masowej szkoły.
W szczegóły się nie będę wdawać bo jak przypuszczam, niewiele Cię to interesuje

[evil minded]

Napisane przez vanesia1

Tymi słowami w pięknym stylu obnażyłaś swój kompletny brak wiedzy na ten temat Nie wiem jak Ty, ale ja jak nie mam na jakiś temat pojęcia to po prostu się nie kłócę.
Powiem Ci tylko tyle, że w szkołach specjalnych nie ma tradycyjnej formuły 45-minutowych zajęć. Pracuję się metodą ośrodków pracy. TYm różni się to wszystko od zwykłej masowej szkoły.
W szczegóły się nie będę wdawać bo jak przypuszczam, niewiele Cię to interesuje

Miałam na myśli "normalne" szkoły.
Szczególy pracy pedagoga rzeczywiście mnie nie interesują, za to zajmuję się analizowaniem perspektyw studentów po poszczególnych kierunkach i myślę, że jakąś wiedzę na ten temat jednak posiadam.
Ty zaś nie piszesz na temat perspektyw zawodowych, które po pedagogice są kiepskie, tylko szczegółów pracy pedagoga specjalnego i piszesz jedynie na ten temat, a nie o tym, co najbardziej istotne, bo po co komu wiedza o tym, jak pracuje pedagog specjalny, skoro szanse na prace w zawodzie po tych studiach są i tak niewielkie