Uderzyłam swojego przyjaciela...

[lambiachi]

Jakiś czas temu razem z moją przyjaciółką odwiedziłam mojego przyjaciela
( nazwę go tutaj T). Było świetnie, razem wspaniale spędzaliśmy czas w ciągu dnia, a wieczorem powinniśmy trochę zaszaleć i zaczęliśmy pić. Śpiewaliśmy i tańczyliśmy i wszystko byłoby wspaniale do momentu w którym nie skończył się alkohol. Uznaliśmy, że wyjdziemy z domu po więcej. T zaczął mi dogryzać, do czego jestem przyzwyczajona, bo nawzajem sobie docinamy, wedle zasady kto się czubi ten sie lubi Czasem jednak zdarzało mu się przeginać, o czym wielokrotnie mu mówiłam. Tego dnia jakoś wszystko się we mnie zebrało i wiem ,ze to słabe usprawiedliwienie, ale podejrzewam,że zadziałał alkohol i po prostu go spoliczkowałam. T niepostrzeżenie wrócił do domu, a kiedy w końcu się zorientowałyśmy i też wróciłyśmy do domu,wystawił moje rzeczy za drzwi i kazał mi wracać do siebie. Kłóciliśmy się jeszcze dość długo, ja płakałam, przepraszałam, on mówił,że nei robi to na nim żadnego wrażenia i po tym co zrobiłam kończy ze mną znajomość....Ostatecznie wróciliśmy do domu, ja dopiero na drugi dzień wróciłam do siebie, wymienialiśmy tylko niezbędne zdania, a teraz nie odzywamy się do siebie kompletnie. Strasznie to mnie gnębi, ale nie wiem co mam zrobić i jak traktować jego słowa.

[Windermere]

Jesli uważasz, ze Twoja reakcja była za ostra, to odczekaj kilka dni - aż mina pierwsze emocje takie jak wstyd czy złość- i porozmawiaj z nim, na spokojnie, przeproś.

[coffee]

Napisane przez lambiachi

Jakiś czas temu razem z moją przyjaciółką odwiedziłam mojego przyjaciela
( nazwę go tutaj T). Było świetnie, razem wspaniale spędzaliśmy czas w ciągu dnia, a wieczorem powinniśmy trochę zaszaleć i zaczęliśmy pić. Śpiewaliśmy i tańczyliśmy i wszystko byłoby wspaniale do momentu w którym nie skończył się alkohol. Uznaliśmy, że wyjdziemy z domu po więcej. T zaczął mi dogryzać, do czego jestem przyzwyczajona, bo nawzajem sobie docinamy, wedle zasady kto się czubi ten sie lubi Czasem jednak zdarzało mu się przeginać, o czym wielokrotnie mu mówiłam. Tego dnia jakoś wszystko się we mnie zebrało i wiem ,ze to słabe usprawiedliwienie, ale podejrzewam,że zadziałał alkohol i po prostu go spoliczkowałam. T niepostrzeżenie wrócił do domu, a kiedy w końcu się zorientowałyśmy i też wróciłyśmy do domu,wystawił moje rzeczy za drzwi i kazał mi wracać do siebie. Kłóciliśmy się jeszcze dość długo, ja płakałam, przepraszałam, on mówił,że nei robi to na nim żadnego wrażenia i po tym co zrobiłam kończy ze mną znajomość....Ostatecznie wróciliśmy do domu, ja dopiero na drugi dzień wróciłam do siebie, wymienialiśmy tylko niezbędne zdania, a teraz nie odzywamy się do siebie kompletnie. Strasznie to mnie gnębi, ale nie wiem co mam zrobić i jak traktować jego słowa.

Jak taktować jego słowa? Poważnie.
Na jego miejscu zrobiłabym to samo.

A Ty przestań pić alkohol, skoro nie panujesz nad sobą.

[Windermere]

Coffee, skąd wiesz, jakiego kalibru był "zart" tego chłopaka? To, ze autorka uderzyła go w twarz, to rzeczywiście trochę zbyt wiele, jesli wiedziała, ze przyjaciel nie miał złych zamiarów, ale uważam, ze jest to wybaczalne, o ile obie strony dojdą do konsensusu . Wina mogła leżeć gdzieś pośrodku.

[af096d25f0cf772bc51ba27debbec984bc7420f7]

Nie sądzę by jakiekolwiek dogryzanie było wystarczającego kalibru. Nie spotkałem się by ktoś sobie dogryzał poważnymi obelgami.
Brawo dla kolegi. Pewnie się jeszcze pogodzicie ale ma święte prawo nie wyciągać pierwszy ręki.

[coffee]

Napisane przez Windermere

Coffee, skąd wiesz, jakiego kalibru był "zart" tego chłopaka? To, ze autorka uderzyła go w twarz, to rzeczywiście trochę zbyt wiele, jesli wiedziała, ze przyjaciel nie miał złych zamiarów, ale uważam, ze jest to wybaczalne, o ile obie strony dojdą do konsensusu . Wina mogła leżeć gdzieś pośrodku.

Bijesz innych ludzi, gdy żartują?
Fajnie, że Ty byś potrafiła przełknąć, gdyby ktoś Cię uderzył i na "sorki, nie chciałam" zareagowałabyś zrozumieniem. Ja nie. I nie obchodzi mnie, co to był za żarcik.
Bicie innych jest "wybaczalne". Super.

[Bananalama]

też więcej nie odezwałabym się do kogoś, kto mnie uderzył. Jak ktoś przegina, to się mu mówi, że przegina i się kończy rozmowę, albo rzuca ripostą, a nie wali po ryju.

[szklana_mgla]

.

[laisla]

Odstaw % autorko, nie są dla Ciebie.

Zrobiłabym to samo, co on.

[semprebambino]

Napisane przez Bananalama

też więcej nie odezwałabym się do kogoś, kto mnie uderzył. Jak ktoś przegina, to się mu mówi, że przegina i się kończy rozmowę, albo rzuca ripostą, a nie wali po ryju.

A jak to było coś na tyle mocnego że ten policzek jest uzasadniony to też nie ma już się nad czym zastanawiać

[eyo]

a że tak zapytam - co on mówi jak Ci tak dogryza?
nie chcę Ci tu bronić bo postąpiłaś okropnie i w zasadzie żadne słowa nie dają Ci prawa do policzkowania kogokolwiek natomiast coś mi się zdaje, że skoro już od dłuższego czasu dawałaś mu do zrozumienia, że przesadza z żartami to taki niewinny znowu nie jest

pytanie - po co chcesz dalej przyjaźnić się z kimś kogo słowa bolą Cię tak bardzo, że aż się bierzesz za rękoczyny (procenty procentami ale wnoszę, że nie byliście skrajnie pijani skoro chadzaliście sobie po mieście, nikomu się film nie urwał itd.), chyba lepiej eliminować z towarzystwa ludzi którzy tak na Ciebie działają swoim zachowaniem także chyba "rozstanie" wyjdzie wam obojgu na dobre

jedyne co wypada to chyba odczekać kilka dni i go szczerze przeprosić a on niech zrobi co uważa - i tą decyzje należy później uszanować

[Narrhien]

Napisane przez Windermere

Coffee, skąd wiesz, jakiego kalibru był "zart" tego chłopaka? To, ze autorka uderzyła go w twarz, to rzeczywiście trochę zbyt wiele, jesli wiedziała, ze przyjaciel nie miał złych zamiarów, ale uważam, ze jest to wybaczalne, o ile obie strony dojdą do konsensusu . Wina mogła leżeć gdzieś pośrodku.

Jeśli nie podobają nam się "żarty" przyjaciela, należy znaleźć nowego, a nie bić. Przemoc NIGDY nie jest usprawiedliwiona.

A jakby to mąż uderzył w twarz żonę, bo złośliwie z niego zażartowała, mimo że prosił, aby tego nie robiła?

NIE WOLNO usprawiedliwiać przemocy.

[201604130936]

Napisane przez Narrhien

Jeśli nie podobają nam się "żarty" przyjaciela, należy znaleźć nowego, a nie bić. Przemoc NIGDY nie jest usprawiedliwiona.

A jakby to mąż uderzył w twarz żonę, bo złośliwie z niego zażartowała, mimo że prosił, aby tego nie robiła?

NIE WOLNO usprawiedliwiać przemocy.

To wtedy byłoby rzuć tego boksera.

[201803290936]

Napisane przez Narrhien

Jeśli nie podobają nam się "żarty" przyjaciela, należy znaleźć nowego, a nie bić. Przemoc NIGDY nie jest usprawiedliwiona.

A jakby to mąż uderzył w twarz żonę, bo złośliwie z niego zażartowała, mimo że prosił, aby tego nie robiła?

NIE WOLNO usprawiedliwiać przemocy.

Jak wyżej.

Skoro jego "dogryzanie" bolało Cię do tego stopnia, że go spoliczkowałaś, to znaczy, że powinniście byli znajomość zakończyć już dawno temu. Jego stosunek do Twojej osoby (bo za takim "dogryzaniem" często kryje się więcej, niż tylko dziwne / ostre poczucie humoru) wzbudził w Tobie agresję - nie ma w tym miejsca na wzajemną sympatię. Teraz czujesz się winna, nie chcesz tracić kolegi, ale możliwe, że jak ochłoniesz i spojrzysz na sprawę z dystansu, to zrozumiesz, że Wy się już nie przyjaźnicie, nie tak jak się powinno przyjaźnić.

[Narrhien]

Napisane przez harleyka

To wtedy byłoby rzuć tego boksera.

No właśnie.

Więc przyjaciel dobrze robi, że "rzucił" Autorkę. A Autorka powinna pamiętać na przyszłość, by nie bić ludzi.

[Windermere]

Oczywiście, nie usprawiedliwiam przemocy, przynajmniej nie było to moja intencja, ale moim zdaniem - spoliczkowanie kogos jest nie tyle bolesne, co upokarzające i w tym tkwi sedno.
Cofee, popadasz w skrajności. Uderzenie w twarz jest wysoce niewłaściwe, ale wybacz - gdyby ktos np. obrażał moja rodzine, nie wiem, co bym zrobiła (z tym, ze wtedy nie nazwałabym w żadnym wypadku tej osoby "przyjacielem", ale to juz inny temat..) . I nie chodzi tu o " sorki, przepraszam", a o szczera rozmowę, wyjaśnienie sobie całej sytuacji. Zgadzam sie z tym, co napisała eyo.

[AshaL]

Napisane przez lambiachi

Jakiś czas temu razem z moją przyjaciółką odwiedziłam mojego przyjaciela
( nazwę go tutaj T). Było świetnie, razem wspaniale spędzaliśmy czas w ciągu dnia, a wieczorem powinniśmy trochę zaszaleć i zaczęliśmy pić. Śpiewaliśmy i tańczyliśmy i wszystko byłoby wspaniale do momentu w którym nie skończył się alkohol. Uznaliśmy, że wyjdziemy z domu po więcej. T zaczął mi dogryzać, do czego jestem przyzwyczajona, bo nawzajem sobie docinamy, wedle zasady kto się czubi ten sie lubi Czasem jednak zdarzało mu się przeginać, o czym wielokrotnie mu mówiłam. Tego dnia jakoś wszystko się we mnie zebrało i wiem ,ze to słabe usprawiedliwienie, ale podejrzewam,że zadziałał alkohol i po prostu go spoliczkowałam. T niepostrzeżenie wrócił do domu, a kiedy w końcu się zorientowałyśmy i też wróciłyśmy do domu,wystawił moje rzeczy za drzwi i kazał mi wracać do siebie. Kłóciliśmy się jeszcze dość długo, ja płakałam, przepraszałam, on mówił,że nei robi to na nim żadnego wrażenia i po tym co zrobiłam kończy ze mną znajomość....Ostatecznie wróciliśmy do domu, ja dopiero na drugi dzień wróciłam do siebie, wymienialiśmy tylko niezbędne zdania, a teraz nie odzywamy się do siebie kompletnie. Strasznie to mnie gnębi, ale nie wiem co mam zrobić i jak traktować jego słowa.

Czyli przeginał już wcześniej? Jak ktoś przegina to się go stopuje. Zwracasz się ostrym tonem, że nie podobają Ci się tego typu odzywki, jeszcze raz się taka sytuacja powtórzy a kończycie znajomość - to tak na przyszłość. Zostawiłaś mu zielone światło więc stwierdził, że Cie to bawi i ciągnął swoją zabawę dalej. Też zerwałabym znajomość z osobą, która mnie uderzyła albo obraża.

[Narrhien]

Napisane przez Windermere

Oczywiście, nie usprawiedliwiam przemocy, przynajmniej nie było to moja intencja, ale moim zdaniem - spoliczkowanie kogos jest nie tyle bolesne, co upokarzające i w tym tkwi sedno.
Cofee, popadasz w skrajności. Uderzenie w twarz jest wysoce niewłaściwe, ale wybacz - gdyby ktos np. obrażał moja rodzine, nie wiem, co bym zrobiła (z tym, ze wtedy nie nazwałabym w żadnym wypadku tej osoby "przyjacielem", ale to juz inny temat..) . I nie chodzi tu o " sorki, przepraszam", a o szczera rozmowę, wyjaśnienie sobie całej sytuacji. Zgadzam sie z tym, co napisała eyo.

"Wysoce niewłaściwe", bla bla bla...

Usprawiedliwiasz przemoc, tyle w temacie. Ciekawe, co zrobisz, jak ci kiedyś facet w twarz przywali. Wybaczysz mu? To powodzenia.

Jak nie umiesz sobie radzić z agresją, to idź na terapię. Żadne słowa nie powinny cię prowokować do uderzenia, nawet te najbardziej obraźliwe. Dorosły i dojrzały człowiek potrafi być ponad to.

[coffee]

Napisane przez Windermere

Oczywiście, nie usprawiedliwiam przemocy, przynajmniej nie było to moja intencja, ale moim zdaniem - spoliczkowanie kogos jest nie tyle bolesne, co upokarzające i w tym tkwi sedno.
Cofee, popadasz w skrajności. Uderzenie w twarz jest wysoce niewłaściwe, ale wybacz - gdyby ktos np. obrażał moja rodzine, nie wiem, co bym zrobiła (z tym, ze wtedy nie nazwałabym w żadnym wypadku tej osoby "przyjacielem", ale to juz inny temat..) . I nie chodzi tu o " sorki, przepraszam", a o szczera rozmowę, wyjaśnienie sobie całej sytuacji. Zgadzam sie z tym, co napisała eyo.

Skrajność, to jest bicie innych, a nie stwierdzanie, że bić innych nie wolno.
Ale ok, naprawdę ok. Jeśli uważasz, że ktoś może sobie zasłużyć na bicie po twarzy, to nic mi do tego. Spokojnie się możecie ze znajomymi trzaskać wzajemnie, jeśli Wam to pasuje.
Ale miej pretensji, że ktoś przemocy nie akceptuje i unika znajomości z osobami, które ją stosują, nieważne z jakiego powodu.
Dla Ciebie są sytuacje, gdy można bez problemu kogoś uderzyć, dla mnie nie ma. I dla kolegi autorki widocznie też nie ma.

[54ce3fbc88f185a301100989ca5a9ee48614e14d_61d631024e2fc]

No faktycznie Autorko ,przesadziłaś na całej linii .
A co samego uderzenia , to nigdy mi się nie zdarzyło podnieść ręki na żadnego z moich znajomych ,ale raz śliznęłam z liścia jednemu facetowi na dyskotece ,był trochę pobity i wulgarnie się do mnie stawił ,ale to co innego.

[tyene]

Napisane przez Narrhien

Jeśli nie podobają nam się "żarty" przyjaciela, należy znaleźć nowego, a nie bić. Przemoc NIGDY nie jest usprawiedliwiona.

A jakby to mąż uderzył w twarz żonę, bo złośliwie z niego zażartowała, mimo że prosił, aby tego nie robiła?

NIE WOLNO usprawiedliwiać przemocy.

Dokładnie. Nie mieści mi się w głowie, że dorosli ludzie mogą usprawiedliwiać takie zachowanie.

---------- Dopisano o 15:07 ---------- Poprzedni post napisano o 15:06 ----------

Napisane przez Windermere

Oczywiście, nie usprawiedliwiam przemocy, przynajmniej nie było to moja intencja, ale moim zdaniem - spoliczkowanie kogos jest nie tyle bolesne, co upokarzające i w tym tkwi sedno.
Cofee, popadasz w skrajności. Uderzenie w twarz jest wysoce niewłaściwe, ale wybacz - gdyby ktos np. obrażał moja rodzine, nie wiem, co bym zrobiła (z tym, ze wtedy nie nazwałabym w żadnym wypadku tej osoby "przyjacielem", ale to juz inny temat..) . I nie chodzi tu o " sorki, przepraszam", a o szczera rozmowę, wyjaśnienie sobie całej sytuacji. Zgadzam sie z tym, co napisała eyo.

Gdyby ktoś obrażał moją rodzinę, to odwróciłabym się i odeszła i zerwała kontakt. Jak normalny człowiek. A nie rzucała się z łapami.

[201607040940]

W sumie dobrze wyszło bo facet przeginał i powinnaś już dawno rozluźnić z nim kontakt. Szkoda że w taki sposób doszło do "zerwania" ale następnym razem po prostu wcześniej wyczujesz sytuację i nie dopuścisz do takiego rozwoju sytuacji.

Nie powinnaś bić ludzi, tak się nie robi. Jesteś z przemocowego domu, ktoś Cię bił że tak zareagowałaś?

[Hiyori]

Poczekać. Emocje opadną i wtedy spróbuj z nim szczerze porozmawiać. Przeprosić go, ale też zwrócić uwagę, że on również okazał ci brak szacunku- prosiłaś go. W sumie to przemoc psychiczna u niego wyzwoliła twoją agresję. ( I nie usprawiedliwiam, ale tak się stało i trzeba z tym żyć. Różnie bywa. Ta sytuacja nie świadczy o tym, że dziewczyna jest alkoholiczką albo ma skłonności do przemocy.) Pozdrawiam

[rickybobby]

Autorko jeśli faktycznie zachowywał się jak zwykły cham to dobrze zrobiłaś. Facet poczuł się upokorzony i dlatego się potem tak zachował. Policzek wymierzony(tym bardziej pijanemu chamowi) za zachowanie niegodne kulturalnego człowieka to nie jest przemoc. Jeśli facet jest nieopierzony i nieobyty to może go to czegoś nauczy. Jeśli ceni Cię jako przyjaciółkę to pewnie za jakiś czas się dogadacie.

[I am Rock]

Oj tam. Ja nigdy nie rzuciłam się z łapami na człowieka, ale razu pewnego mój brat będący u nas w gościach doprowadził mnie do takiej furii, że z trudem powstrzymałam się, by mu nie przyłożyć. Krzywdy bym mu żadnej nie zrobiła, bo jestem mizernej postury, jednak nie dziwię się, że ktoś mógł nie wytrzymać.
Póki człowiek nie stanie pod ścianą, nie wie, do czego jest zdolny.

Zakładam, że autorka nie ma zwyczaju bić kolegów będąc pod wpływem, ale być może kolega "zażartował" w wyjątkowo paskudny sposób.

[AlaZala]

Przemoc fizyczna jest dopuszczalna tylko w przypadku konieczności obrony przed fizycznym atakiem i tylko w takim stopniu, aby atak ten odeprzeć. A na agresję słowną można, co najwyżej, odpowiedzieć równie niemiłymi słowami. Choć kulturalny człowiek zapewne i od tego potrafi się powstrzymać.

Mam wrażenie, że osoby usprawiedliwiające zachowanie Autorki robią to z pobudek seksistowskich. Czy gdyby to kolega uderzył Autorkę też byście starali się go bronić?

Zachowanie kolegi też nie jest godne pochwalenia. Jeśli otrzymał przeprosiny, to powinien je jednak przyjąć.
A sugerowane przeze mnie rozwiązanie to, podobnie jak w przypadku wielu osób wypowiadających się wcześniej, całkowita rezygnacja z alkoholu.

[201607040940]

Napisane przez AlaZala

Przemoc fizyczna jest dopuszczalna tylko w przypadku konieczności obrony przed fizycznym atakiem i tylko w takim stopniu, aby atak ten odeprzeć. A na agresję słowną można, co najwyżej, odpowiedzieć równie niemiłymi słowami. Choć kulturalny człowiek zapewne i od tego potrafi się powstrzymać.

Mam wrażenie, że osoby usprawiedliwiające zachowanie Autorki robią to z pobudek seksistowskich. Czy gdyby to kolega uderzył Autorkę też byście starali się go bronić?

Zachowanie kolegi też nie jest godne pochwalenia. Jeśli otrzymał przeprosiny, to powinien je jednak przyjąć.
A sugerowane przeze mnie rozwiązanie to, podobnie jak w przypadku wielu osób wypowiadających się wcześniej, całkowita rezygnacja z alkoholu.

gdyby 30 - 40 kg cięższy i 15-30 cm wyższy facet uderzył Autorkę to by jej zęby wybił (prawdopodobnie).

[rickybobby]

Napisane przez AlaZala

Przemoc fizyczna jest dopuszczalna tylko w przypadku konieczności obrony przed fizycznym atakiem i tylko w takim stopniu, aby atak ten odeprzeć. A na agresję słowną można, co najwyżej, odpowiedzieć równie niemiłymi słowami. Choć kulturalny człowiek zapewne i od tego potrafi się powstrzymać.

Mam wrażenie, że osoby usprawiedliwiające zachowanie Autorki robią to z pobudek seksistowskich. Czy gdyby to kolega uderzył Autorkę też byście starali się go bronić?

Zachowanie kolegi też nie jest godne pochwalenia. Jeśli otrzymał przeprosiny, to powinien je jednak przyjąć.
A sugerowane przeze mnie rozwiązanie to, podobnie jak w przypadku wielu osób wypowiadających się wcześniej, całkowita rezygnacja z alkoholu.

Nie rozumiem w czym obrzucanie się obelgami z chamem jest lepsze od policzka.

[Windermere]

I tu pies pogrzebany. Dziewczyna uderzająca faceta w większości przypadków nie moze mu zrobic krzywdy, a - gwoli uscislenia - sprawdziłam,ze o przemocy mówimy wtedy,kiedy "osoba ma wyraźna przewagę nad druga, jest silniejsza fizycznie, psychicznie, a w wyniku jej działania druga osoba doznaje szkod fizycznych i psychicznych". Zachowanie autorki uznaje za, jak to określiłam, wysoce niewłaściwe, nie pochwalam i nie usprawiedliwiam go, ale moim zdaniem problemem jest to, ze upokorzyła swojego kolegę, a nie ze stanowiła zagrożenie dla jego życia , uważam, ze ta sytuacja nie deprecjonuje jej na całe życie, tym bardziej, ze z tego, co czytam- to jednorazowa sytuacja, której autorka żałuje i na ktora zapewne wpłynął wypity alkohol. Mysle, ze wiele z Was wysuwa zbyt daleko idące wnioski. Ale takie jest moje zdanie i nie, nigdy nikogo nie uderzyłam, nie mam tez skłonności do "trzaskania sie" ..

[Narrhien]

Napisane przez Gosiaczek1969

gdyby 30 - 40 kg cięższy i 15-30 cm wyższy facet uderzył Autorkę to by jej zęby wybił (prawdopodobnie).

Możliwe. Równie dobrze to Autorka może być od niego cięższa i wyższa.


Ale tak czy siak to nie ma znaczenia. Przemoc to przemoc, jest niedopuszczalna w żadnym przypadku, nieważne, czy bije kobieta, czy mężczyzna, nieważne, czy jest słabsza czy silniejsza. Podniesienie na kogoś ręki oznacza przekroczenie pewnej granicy, a brak kary za takie zachowania sprawia, że człowiekowi zaczyna się wydawać, że mu "wolno". I może się zacząć od "niewinnego" policzka, a skończyć na regularnej przemocy domowej.

Jak was ktoś obraża, to zerwijcie znajomość. Jak to obca osoba, to bądźcie ponad i odejdźcie.
Jeśli macie problemy z agresją, idźcie do specjalisty i walczcie z tym. Nie usprawiedliwiajcie się, bo to do niczego dobrego nie prowadzi.

---------- Dopisano o 23:15 ---------- Poprzedni post napisano o 23:14 ----------

Napisane przez AlaZala

Przemoc fizyczna jest dopuszczalna tylko w przypadku konieczności obrony przed fizycznym atakiem i tylko w takim stopniu, aby atak ten odeprzeć. A na agresję słowną można, co najwyżej, odpowiedzieć równie niemiłymi słowami. Choć kulturalny człowiek zapewne i od tego potrafi się powstrzymać.

Mam wrażenie, że osoby usprawiedliwiające zachowanie Autorki robią to z pobudek seksistowskich. Czy gdyby to kolega uderzył Autorkę też byście starali się go bronić?

Zachowanie kolegi też nie jest godne pochwalenia. Jeśli otrzymał przeprosiny, to powinien je jednak przyjąć.
A sugerowane przeze mnie rozwiązanie to, podobnie jak w przypadku wielu osób wypowiadających się wcześniej, całkowita rezygnacja z alkoholu.

Czemu powinien?

Ja bym nie przyjęła przeprosin od kogoś, kto mnie uderzył. Nie chciałabym go więcej widzieć.