Mieszkanie z chłopakiem bez zgody rodziców

[januszewskaola123]

Cześć dziewczyny. Zacznę od tego,że mam 22lata i studiuję dziennie. Chciałam zamieszkać z moim chłopakiem, jednak rodzice nie godzą się na to. Tłumaczyłam im, że on przez dwa lata studiów pomieszkiwał u mnie i że to nie ma sensu nawet ze względów ekonomicznych mieszkać oddzielnie. W tym mieszkaniu, które wynajmował wogóle go nie było, tylko cały rok siedział u mnie. Do rodziców nie docierają żadne argumenty. Mama to choleryczka, więc jak powie- tak musi być. Nie można się jej sprzeciwić. W wakacje chciałam iść do pracy, żeby odłożyć sobie trochę pieniędzy. Jednak mama powiedziała, że nie muszę pracować i mam wrócić do nich na wieś i im tam pomagać. Od kiedy pamiętam musiałam kłamać, gdy chciałam gdzieś wyjść, lub jechać. Myślałam, że jeśli pójdę na studia to sytuacja się zmieni, ale jednak tak się nie stało. Problemem jest też to, że mieszkam w mieszkaniu rodziców, które kupili mi "na studia". Oni dają mi pieniądze na utrzymanie, więc oni mają władzę. Nie chciałabym żyć z nimi na stopie wojennej. Dlatego zastanawiam się, czy odpuścić sobie wspólne mieszkanie (i nadal pomieszkiwać ze sobą), czy sprzeciwić się rodzicom i postawić na swoim, czy może wogóle nic nie mówić i żyć w kłamstwie? Bardzo proszę o rady i opinię

[201607111028]

Napisane przez januszewskaola123

Cześć dziewczyny. Zacznę od tego,że mam 22lata i studiuję dziennie. Chciałam zamieszkać z moim chłopakiem, jednak rodzice nie godzą się na to. Tłumaczyłam im, że on przez dwa lata studiów pomieszkiwał u mnie i że to nie ma sensu nawet ze względów ekonomicznych mieszkać oddzielnie. W tym mieszkaniu, które wynajmował wogóle go nie było, tylko cały rok siedział u mnie. Do rodziców nie docierają żadne argumenty. Mama to choleryczka, więc jak powie- tak musi być. Nie można się jej sprzeciwić. W wakacje chciałam iść do pracy, żeby odłożyć sobie trochę pieniędzy. Jednak mama powiedziała, że nie muszę pracować i mam wrócić do nich na wieś i im tam pomagać. Od kiedy pamiętam musiałam kłamać, gdy chciałam gdzieś wyjść, lub jechać. Myślałam, że jeśli pójdę na studia to sytuacja się zmieni, ale jednak tak się nie stało. Problemem jest też to, że mieszkam w mieszkaniu rodziców, które kupili mi "na studia". Oni dają mi pieniądze na utrzymanie, więc oni mają władzę. Nie chciałabym żyć z nimi na stopie wojennej. Dlatego zastanawiam się, czy odpuścić sobie wspólne mieszkanie (i nadal pomieszkiwać ze sobą), czy sprzeciwić się rodzicom i postawić na swoim, czy może wogóle nic nie mówić i żyć w kłamstwie? Bardzo proszę o rady i opinię

Co to znaczy, że kupili Ci mieszkanie "na studia"? Potem masz się wynieść i co? Wynajmą?
Btw kojarzę nick i to Twój kolejny wątek na ten sam temat. Może byś tak w jednym pisała?

[januszewskaola123]

Napisane przez carolina662

Co to znaczy, że kupili Ci mieszkanie "na studia"? Potem masz się wynieść i co? Wynajmą?

Poszłam na studia, więc rodzice kupili mieszkanie. Później może będzie mieszkać w nim moja siostra, jeśli będzie chciała studiować w tym mieście.

[Elfir]

albo słuchasz rodziców i bierzesz kasę, albo sama zarabiasz na swoje fanaberie.
Dorośnij w końcu.

[Limonka2738]

Najpierw robisz parę wątków ile chłopak ma płacić i jaki będzie czynsz, a dopiero potem okazuje się, że rodzice się nie zgadzają?

Ja bym kłamała, ale to ja. Dziwna ta decyzja rodziców, ale skoro oni płacą to oni wymagają i tyle...

Jedyne co mi się nie podoba, to pomieszkiwanie. Jeśli on bywa u ciebie często, zużywa wodę, prąd i inne takie to trochę nieuczciwe, jeśli dzielisz się np. z koleżanką po połowie opłatami, bo ona jest na tym mocno stratna..

[mancia9301]

masz już 22 lata,więc masz prawo sama decydować o swoim życiu. Porozmawiaj z rodzicami i poinformuj co zamierzasz zrobić,jeśli im się to nie podobno to trudno.Pora najwyższą byś zaczęła żyć tak jak chcesz. Z czasem zrozumieją że już nie jesteś małą dziewczynką

[quench]

Napisane przez mancia9301

masz już 22 lata,więc masz prawo sama decydować o swoim życiu. Porozmawiaj z rodzicami i poinformuj co zamierzasz zrobić,jeśli im się to nie podobno to trudno.Pora najwyższą byś zaczęła żyć tak jak chcesz. Z czasem zrozumieją że już nie jesteś małą dziewczynką

Jeśli jest taka "dorosła", to niech idzie do pracy i sama zarobi na swoje utrzymanie. Dorosłość to nie tylko metryka, to też odpowiedzialność za własne cztery litery.

[Kruszek77]

ja bym zamieszkał i udawał że nie zamieszkałem.

[7ae4e73d4b096fedcc3cca3dacf09e293fa96405_68a3b071c8cd0]

Jeśli nie dociera do nich, że chłopak będzie płacił połowę opłat za mieszkanie, więc to będzie korzystne również dla nich, to ich problem. Póki bym była na ich utrzymaniu, to bym ich słuchała w takich kwestiach, jakkolwiek bezsensowne to by było.

[blackalice2012]

Moja mama też jest choleryczką i nie znosi sprzeciwu. Po prostu robię swoje będąc świadoma że i tak jak wrócę do domu to będę miała awanturę.

[1999a18a2ffdaccef542471663304a63305f1c5c]

To już 4 wątek na ten sam temat. Możesz łaskawie nie śmiecić na forum i pisać w jednym?

[7ae4e73d4b096fedcc3cca3dacf09e293fa96405_68a3b071c8cd0]

Napisane przez blackalice2012

Moja mama też jest choleryczką i nie znosi sprzeciwu. Po prostu robię swoje będąc świadoma że i tak jak wrócę do domu to będę miała awanturę.

Robisz swoje nawet w takich kwestiach, jak mieszkanie z chłopakiem, co nie jest kwestią jedynie moralną, ale i finansową? No brawo...

[Ilsa Lund]

Uważam, że mieszkanie należy do Twoich rodziców i oni mogą ustalać kto ma prawo w nim mieszkać.

[I ona]

Napisane przez Ilsa Lund

Uważam, że mieszkanie należy do Twoich rodziców i oni mogą ustalać kto ma prawo w nim mieszkać.

Z tym się zgadzam, chociaż ja uważam, że rodzice nie powinni tak ingerować w zycie dzieci dorosłych to to jest inna sytuacja. To ich mieszkanie i oni opłacają kredyt na nie.
Znajdź prace usamodzielnij się całkowicie i wtedy postaw sprawe jasno - chce zamieszkać ze swoim chłopakiem jeśli się nie zgadzacie na taki układ w waszym mieszkaniu wynajmiemy sobie inne i tyle. Tylko nie na zasadzie szantażu a noramlnej rozmowy.