Fobia przed....praca?

[rzodkiewka1]

W sumie nie wiem jak to nazwać. Ale może miał ktoś podobny problem. Mam ogromny kłopot ze swoją samoocena w pracy. Boję i stresuje sie kazdym nawet najmniejszym i najprostszym nowym zadaniem. Ostatnio np miałam.... (wiem, część z was teraz wybaluszy oczy; )) przygotować poczęstunek w salce konferencyjnej. W sensie ze rozpakować i rozłożyć ciasteczka, wyjąć filiżanki, szklanki i to w sumie tyle. Po dostaniu info oczywiscie zaraz sie zaczelam stresowac mimo że wiem że nie mam czym...i tak mam zawsze. Każde, nieważne jakie nowe zadanie dosłownie mnie paraliżuje.zaczyna się stres i tysiące myśli, mimo, że jeszcze chyba mi się nie zdarzyło żebym coś źle zrobiła i np za to jakoś oberwala.Nowa praca to jest zawsze dla mnie tragedia - uczenie się nowych rzeczy powoduje ból brzucha po nocach a z drugiej strony i tak wiem że chce zmienić pracę bo obecna ma bardzo kiepskie warunki a nie zamierzam siedzieć ciągle na zleceniu. Kurde czy udało wam się kiedyś wygrać z takim strachem i niepewnością? nie umiem przez to znalezc lepszej pracy, bo zawsze jak czytam jakie wymagania stawiaja pracodawcy albo jak duzo obowiazkow by bylo to od razu wiem ze nie dam rady....i tak sie lapie samych najgorszych prac gdzie nie trzeba nic umiec, ale niestety potem sa warunki takie jakie sa....

[adult90]

Napisane przez rzodkiewka1

W sumie nie wiem jak to nazwać. Ale może miał ktoś podobny problem. Mam ogromny kłopot ze swoją samoocena w pracy. Boję i stresuje sie kazdym nawet najmniejszym i najprostszym nowym zadaniem. Ostatnio np miałam.... (wiem, część z was teraz wybaluszy oczy; )) przygotować poczęstunek w salce konferencyjnej. W sensie ze rozpakować i rozłożyć ciasteczka, wyjąć filiżanki, szklanki i to w sumie tyle. Po dostaniu info oczywiscie zaraz sie zaczelam stresowac mimo że wiem że nie mam czym...i tak mam zawsze. Każde, nieważne jakie nowe zadanie dosłownie mnie paraliżuje.zaczyna się stres i tysiące myśli, mimo, że jeszcze chyba mi się nie zdarzyło żebym coś źle zrobiła i np za to jakoś oberwala.Nowa praca to jest zawsze dla mnie tragedia - uczenie się nowych rzeczy powoduje ból brzucha po nocach a z drugiej strony i tak wiem że chce zmienić pracę bo obecna ma bardzo kiepskie warunki a nie zamierzam siedzieć ciągle na zleceniu. Kurde czy udało wam się kiedyś wygrać z takim strachem i niepewnością? nie umiem przez to znalezc lepszej pracy, bo zawsze jak czytam jakie wymagania stawiaja pracodawcy albo jak duzo obowiazkow by bylo to od razu wiem ze nie dam rady....i tak sie lapie samych najgorszych prac gdzie nie trzeba nic umiec, ale niestety potem sa warunki takie jakie sa....

posiadasz zawód lub dziedzinę którą się pasjonujesz/jesteś w niej dobra?

Twój opis to fobia pracy. Znajdź psychoterapeutę w swojej okolicy i zacznij z nim omawiać ten problem. Tu chodzi o jakość Twojego ŻYCIA.

[rzodkiewka1]

niestety nie. jestem totalnie nijaka - nie mam zadnych zainteresowan. w zasadzie, to moze nadawalabym sie do fizycznej pracy i moze choc troche udaloby mi sie ja polubic tylko sek w tym ze w wiekszosci z nich placa takie pieniadze, ze niewiadomo czy sie smiac czy plakac
czuje sie coraz bardziej jak smiec :/

[201712242137]

Jakbym o sobie czytala. Tylko ze mnie sie zdarza robic rzeczy zle i za to obrywac, wiec potem ten lek tym bardziej nie znika, a pozniej przez niego dalej robie cos zle i takie bledne kolo. Moja samoocena przez to coraz bardziej lezy, a zycie to ciagly stres bo moze w kolejnej pracy znowu mi podziekuja. Fajnie nie?

[rzodkiewka1]

Napisane przez karaba_la_sorciere

Jakbym o sobie czytala. Tylko ze mnie sie zdarza robic rzeczy zle i za to obrywac, wiec potem ten lek tym bardziej nie znika, a pozniej przez niego dalej robie cos zle i takie bledne kolo. Moja samoocena przez to coraz bardziej lezy, a zycie to ciagly stres bo moze w kolejnej pracy znowu mi podziekuja. Fajnie nie?

Tez tak masz? matko, myslalam ze takie zaburzenia to tylko ja mam. no bo to jest chore zeby miec takie podejscie do zycia spoko, moja samoocena juz w sumie zanikla. Najgorsze jes to, ze wiem ze w tej pracy w ktorej jestem teraz, popracuje do konca roku max, a potem ich zlewam bo oni zlewaja mnie, i bede musiala szukac (w sumie to juz szukam) nowej. Ale wlassie te nowe obowiazki i koniecznosc ich nauki mnie przerazaja... i znowu beda 2 miechy wyjete z zycia z ciaglym bolem brzucha i nocami spedzonymi na mysleniu i wymyslaniu najgorszych scenariuszy. Pieprze takie "zycie'

[201712242137]

Napisane przez rzodkiewka1

Tez tak masz? matko, myslalam ze takie zaburzenia to tylko ja mam. no bo to jest chore zeby miec takie podejscie do zycia spoko, moja samoocena juz w sumie zanikla. Najgorsze jes to, ze wiem ze w tej pracy w ktorej jestem teraz, popracuje do konca roku max, a potem ich zlewam bo oni zlewaja mnie, i bede musiala szukac (w sumie to juz szukam) nowej. Ale wlassie te nowe obowiazki i koniecznosc ich nauki mnie przerazaja... i znowu beda 2 miechy wyjete z zycia z ciaglym bolem brzucha i nocami spedzonymi na mysleniu i wymyslaniu najgorszych scenariuszy. Pieprze takie "zycie'

No ja tez myslalam, ze tylko ja tak mam. To samo... Wydaje mi sie ze jakbym znalazla latwa dla mnie (nie wiem, czy taka istnieje :p) prace, w ktorej dalabym wreszcie rade sie wszystkiego nauczyc, to chyba bym juz tam zostala wlasnie z leku przed tym, ze w nowej pracy znow sobie nie bede radzic.
Zreszta tu masz moj watek. W sumie nie skupiam sie tam az tak bardzo na swoim leku, ale twoja sytuacja dala mi do myslenia.

[rzodkiewka1]

Po przeczytaniu Twojego watku stwierdzam, ze naprawde jestesmy podobne tez mam problem z ogarnieciem kilku rzeczy na raz, i czasem czuje sie przez to jak jakis matol (a innym udaje sie to szybko). Tylko, ze Ty np chcialas/chcesz pracowac w hr. ja mialam taka mozliwosc, ale nie chcialam bo jednak jak dla mnie jest to zbyt duze wyzwanie - organizacja tych wszystkich rekrutacji przez agnecje, wyszukiwanie odpowiednich pracownikow, selekcja, wspolpraca z tymi agencjami, przygotowywanie targow pracy i 50 innych rzeczy.... nie nie, zdecydowanie. Wiec podziwiam, ze pomyslalas o tym no i i tak jestes w lepszej sytuacji bo jestes jeszcze mlodziutka, ja jestem 5 lat starsza wiec jestem w duzo gorszej sytuacji btw tez pracuje na recepcji

[201712242137]

No z tym hr-em to tak tylko rzuciłam, jeśli rzeczywiście jest to takie skomplikowane jak mówisz to możliwe ze byłaby to po prostu kolejna "kariera" w której ponioslabym klęskę ;p. Tak myślałam że też robisz coś podobnego do mnie po tym przygotowywaniu poczęstunku. Hmm z tego co piszesz to przynajmniej sobie w tej pracy jednak radzisz, a ja już czuję że przez moje pomyłki i dopytywanie się sto razy jak coś zrobić niedługo znowu będę musiała szukać kolejnej posady...

[rzodkiewka1]

Napisane przez karaba_la_sorciere

No z tym hr-em to tak tylko rzuciłam, jeśli rzeczywiście jest to takie skomplikowane jak mówisz to możliwe ze byłaby to po prostu kolejna "kariera" w której ponioslabym klęskę ;p. Tak myślałam że też robisz coś podobnego do mnie po tym przygotowywaniu poczęstunku. Hmm z tego co piszesz to przynajmniej sobie w tej pracy jednak radzisz, a ja już czuję że przez moje pomyłki i dopytywanie się sto razy jak coś zrobić niedługo znowu będę musiała szukać kolejnej posady...

ale to tylko dlatego, ze ja tu mam minimalna ilosc pracy wiec udalo mi sie to ogarnac haha niemniej, kazdy dodatkowy obowiazek czy zadanie prowadzi do wyzej opisanego stanu :/ PO-RA-ŻKA.

[201712242137]

Zależy, co dla kogo znaczy minimalna ilość . Ja jeszcze niestety nie znalazłam takiej pracy :p.

[Vrenth]

Pomysł z psychoterapeutą nie jest zły.

Co do szukania pracy - może nie masz zainteresowań, ale musisz mieć jakieś preferencje. Chociażby któreś z dotychczasowych zajęć/zadań były fajniejsze, inne mniej. To mogą być drobiazgi, ale jak sobie je wylistujesz, to będzie Ci łatwiej szukać pracy.

Są ludzie, którzy dobrze się czują tylko w pracy, która wygląda zawsze podobnie. Wypisz sobie to, co umiesz, jeśli potrzebujesz to ze szczegółami. Jeśli nie znajdziesz oferty, która oferuje dokładnie taki zakres obowiązków, to prawdopodobnie jesteś w stanie się przyzwyczaić do innych obowiązków, jeśli to będzie np. 10% wszystkich zadań. Może więcej, może mniej, oszacuj sobie na podstawie przeszłości - w końcu co jakiś czas masz jakieś nowe zadanie i je wykonujesz poprawnie. Zawsze możesz przemyśleć, co tak naprawdę jest nowego w tym zadaniu i spróbować sobie to przećwiczyć wcześniej w sposób bezstresowy (np. jak mówiłam prezentację przed ludźmi to ćwiczyłam ją wcześniej w domu "do ściany").

A co do nowych zadań - przygotuj sobie wcześniej plan. Serio, nawet jeśli to są te wspomniane ciastka w sali rozpisz sobie plan na kartce, jeśli potrzebujesz. Wiem, że brzmi głupio, ale jeśli coś wcześniej zaplanujesz to będziesz się mniej stresować i będziesz lepiej przygotowana na nieprzewidziane sytuacje. Aha, Twój lęk w ogóle jest normalny - po prostu u Ciebie jest silniejszy niż przeciętnie, ale każdy się boi nowych zadań. Po prostu większość ludzi nie stresuje się rzeczami w jakimś stopniu podobnymi do tego, co już kiedyś robili.