Cytaty z ksiazek

[sashka123]

ulubiony i często używany:

Boże spraw żeby mi się chciało tak bardzo jak mi się nie chce

[majka0531]

Napisane przez ArouseControversy

"Przed chwilą złożono mi życzenia szczęśliwego Nowego Roku w lokalnej telewizji, zrobił to jakiś zidiociały prezenter. Nie lubię, jak mi obcy składa życzenia. Skąd ten kretyn może wiedzieć, do kogo się zwraca? A może mówi do faceta, który właśnie zakneblował i powiesił za nogi pod sufitem swoją pięcioletnią córeczkę, a teraz kroi ją w kawałki? Wszystkiego najlepszego." - Charles Bukowski

"Musimy zdawać sobie sprawę, że miłość jest tylko efektem przypadkowego spotkania. Większość ludzi wyolbrzymia jej znaczenie. Z tego powodu porządnego rżnięcia nie należy zupełnie lekceważyć." - Charles Bukowski

"- Nie możemy uciec przed Bogiem, prawda? - Może to On nie może uciec przed nami." - Charles Bukowski

"Słońce było zmęczone, jedne samochody jechały na zachód, inne na wschód - a mnie nagle zaświtała myśl, że gdyby tak każdy pojechał w tym samym kierunku co inni, to od razu wszystko by się rozwiązało." - Charles Bukowski

"Wiara jest dobra dla tych, co ją mają. Mnie nią nie obciążajcie. Mam więcej wiary w mojego hydraulika niż w wieczną istotę. Hydraulicy wykonują kawał dobrej roboty. Podtrzymują przepływ gówna." - Charles Bukowski

"Nie czuję się najlepiej między ludźmi, a kiedy piję, przestaję odczuwać ich obecność." - Charles Bukowski

Świetne!! Właśnie poszukuje jego książek w wersji elektronicznej

[agniesikk]

Napisane przez majka0531

„Pewnego dnia ojciec z synem wybrali się na targ do miasta. Ojciec wsiadł na osła, a syn szedł obok niego. Szli przez pustynię. Gdy weszli do miasta, słyszeli, jak ludzie mówili: Patrzcie, jaki ojciec? Syn idzie, a on jedzie sobie na ośle. Ojciec zsiadł z osła i na osła wsiadł syn. I wtedy słyszeli, jak inni ludzie mówili: <<Patrzcie, jaki syn? Ojciec idzie, a on jedzie sobie na ośle. Wtedy syn zsiadł z osła i prowadził go za sobą. I zobaczyli to inni ludzie i powiedzieli: <<Patrzcie, jacy głupcy? Mają osła i nie jadą na nim, tylko prowadzą go za sobą. Wtedy ojciec z synem wzięli osła i zaczęli go nieść. Zobaczyli to inni ludzie i powiedzieli: <<Patrzcie, jacy głupcy? Mają osła i nie jadą na nim, tylko go niosą. Ojciec z synem postawili osła na ziemi, po czym wsiedli na niego razem i ruszyli. Zobaczyli to obrońcy praw zwierząt i powiedzieli: Co za głupcy? We dwóch jadą na ośle. Zamęczą osła. Trzeba coś zrobić, żeby pomóc temu biednemu zwierzęciu„

A gdzie dokończenie? Z tego co pamiętam to ta historia powinna zawierać jakąś końcową myśl.

[Mariah]

Napisane przez sashka123

ulubiony i często używany:

Boże spraw żeby mi się chciało tak bardzo jak mi się nie chce

Genialne!

Chyba powieszę sobie to zdanie w pracy gdzieś na widoku

[majka0531]

Napisane przez agniesikk

A gdzie dokończenie? Z tego co pamiętam to ta historia powinna zawierać jakąś końcową myśl.

Być może, ale ja ją przeczytałam w takiej wersji, w książce pod tytułem "Bidul" Mariusza Maślanki, był w niej cytowany dokładnie ten fragment. Końcowa myśl zawiera, trzeba tylko go dobrze odczytać

[innamoratissima]

Napisane przez Daeva

"Nie można mowić "nie" ludziom, których się kocha, nie za często. To cały sekret. A poza tym, kiedy to mówisz, musi brzmieć jak "tak". Albo trzeba ich samych skłonić do powiedzenia "nie". Trzeba poświęcić na to sporo czasu i trudu. Ale ja jestem staroświecki, ty jesteś z nowego, dzisiejszego pokolenia, nie słuchaj mnie."

(Mario Puzo - "Ojciec Chrzestny")

Podoba mi się

[czaruje]

Czas obecny jest bez znaczenia. Istnieje lub zanika bez względu na odmierzanie go przez zegary, odsłania tajemnice lub przecina losy ludzi, którzy nigdy nie powinni się spotkać.

Przyjaciele często okazują się wrogami, a obojętni nagle wyciągają pomocną dłoń.

Świat wydawał się tajemniczą otchłanią, po której wędrowali dobrzy i źli ludzie, z delikatną przewagą po stronie okrucieństwa, po to by stale zadawać sobie ból.

Tylko głupiec pragnąłby odmiany i szczęścia, które nie istnieje.


- Kokaina - zwierzenia narkomanki.

[innamoratissima]

"Czytałem gdzieś, że aż ponad dwadzieścia procent wszystkich kobiet uważa, że zalicza się do zaledwie trzech procent najpiękniejszych kobiet w kraju (...). Nie wiem, ilu ludzi uważa się za należących do tych trzech procent najbrzydszych, ale bycie niezadowolonym ze swojego wyglądu, i to przez całe życie, musi być okropne."

Jostein Gaarder "Dziewczyna z Pomarańczami"

[ArouseControversy]

Emocje, kaprysy i kłamstwa, fascynacja i gra. Uczucia i ich brak... Dary, których nie wolno przyjąć... Kłamstwo i prawda. Czym jest prawda? Zaprzeczeniem kłamstwa? Czy stwierdzeniem faktu? A jeżeli fakt jest kłamstwem, czym jest wówczas prawda? Kto jest pełen uczuć, które nim targają, a kto pustą skorupą zimnego czerepu? Kto? Co jest prawdą? Czym jest prawda? - Sapkowski

[lazurrowaa]

Napisane przez ArouseControversy

Emocje, kaprysy i kłamstwa, fascynacja i gra. Uczucia i ich brak... Dary, których nie wolno przyjąć... Kłamstwo i prawda. Czym jest prawda? Zaprzeczeniem kłamstwa? Czy stwierdzeniem faktu? A jeżeli fakt jest kłamstwem, czym jest wówczas prawda? Kto jest pełen uczuć, które nim targają, a kto pustą skorupą zimnego czerepu? Kto? Co jest prawdą? Czym jest prawda? - Sapkowski

piękne

[Annabelle]

"To była miłość! Miłość od pierwszego wejrzenia, najrzadszy skarb, którym niebiosa mogą obdarzyć kobietę! Nie oddałam mu się wtedy, bo się w nim zakochałam pierwszą, nieprzytomną, jedyną w życiu miłością. Gdyby mi się tylko spodobał jak wielu chłopców może spodobać się wielu dziewczynom - posiadłby moje ciało już wówczas, w salonie madame Brown. Ale nie posiadłby mojego wówczas mojego serca."

"Kobiety są niezwykle czułe na najbardziej nawet ukrywane przejawy zachwytu mężczyzn, którym się podobają"

"Pod cienką warstwą blichtru i wesołego życia kurtyzany - kryje się brud i hańba, wyuzdanie czyni z człowieka zwierzę a skromność i umiar wynoszą go na szczyty człowieczeństwa, prawdziwą miłością jest tylko uczucie, które rodzi się nie z popędu ciała - lecz z potrzeby serca!"

John Cleland Pamiętniki Fanny Hill

[2fc115705b804dd24ceafb6c62ae2b078a3b7407_5febc32a8749f]

"Ludzie zawiązują sobie oczy tą czy ową chustką i przyłączają się do jednej ze wspólnot opinii. Ale to przystosowanie się nie czyni ich twórcami kilku kłamstw, ale fałszywymi wszędzie i zawsze. (…) Tymczasem natura nie zwleka w wyposażeniu nas ( ludzi) w więzienny strój wspólnoty, do której przystaliśmy. Dochodzimy do tego, iż mamy ten sam krój twarzy i figury i nabieramy stopniowo najsubtelniejszego oślego wyrazu."

"Przeciętni ludzie myślą, że odrzucenie przeciętnych norm jest odrzuceniem wszelkich norm."

"Twoje działanie zgodne z twoją prawdą, stanie się zrozumiałe i pozwoli zrozumieć wszystkie inne takie same prawdziwe działania. Twoje przystosowanie się zaś nie wyjaśnia niczego."

Ralph Waldo Emerson - Eseje

[KamilaEwa]

Napisane przez Annabelle

"To była miłość! Miłość od pierwszego wejrzenia, najrzadszy skarb, którym niebiosa mogą obdarzyć kobietę! Nie oddałam mu się wtedy, bo się w nim zakochałam pierwszą, nieprzytomną, jedyną w życiu miłością. Gdyby mi się tylko spodobał jak wielu chłopców może spodobać się wielu dziewczynom - posiadłby moje ciało już wówczas, w salonie madame Brown. Ale nie posiadłby mojego wówczas mojego serca."

"Kobiety są niezwykle czułe na najbardziej nawet ukrywane przejawy zachwytu mężczyzn, którym się podobają"

"Pod cienką warstwą blichtru i wesołego życia kurtyzany - kryje się brud i hańba, wyuzdanie czyni z człowieka zwierzę a skromność i umiar wynoszą go na szczyty człowieczeństwa, prawdziwą miłością jest tylko uczucie, które rodzi się nie z popędu ciała - lecz z potrzeby serca!"

John Cleland Pamiętniki Fanny Hill

cudowne

[Annabelle]

Napisane przez KamilaEwa

cudowne

Wcześniej wrzuciłam jeszcze jeden cytat z tej książki

[innamoratissima]

"Co chwila zdawało mu się, że ją widzi. To zamajaczył uśmiech, to biały karczek, to promyk w oczach. I waliło mu serce. A jednak te nieuchwytne przebłyski w niczym nie były podobne do obrazu, którego szukał. Kochał go - wiedział o tym. Czyżby go więc nie kochał? Na pewno kochał. Dlatego właśnie widział go wszędzie, w każdym kształcie. Obraz ten był bowiem uśmiechem świata, wszystkim jego światłem, wszystkim życiem. Ścisły rysunek sprowadziłby te cuda do pewnych granic. A jednak pragnie się tych granic, ażeby chwycić miłość w ramiona i posiąść ją wreszcie."

"Kiedy bowiem szczęście znajduje się w okresie rozkwitania, najpiękniejszym ze wszystkich dni jest zawsze dzień dzisiejszy."

"Zobaczył, jak oczy jej pieściły czule parę zgrabnych, wysokich sznurowanych bucików.
- Śliczne! - powiedział.
Dorzuciła:
- Jak miłość!
Roześmiał się na te słowa i ona się roześmiała.
- Czy nie byłyby za duże?
- Nie, w sam raz.
- A gdybyśmy je tak kupili?
Uchwyciła go za ramię i pociągnęła za sobą, aby nie patrzeć dłużej na buciki.
- Na to trzeba być bogatym! - Zanuciła piosenkę: Zatańczmy kapucynkę. - Ale to nie dla nas!
- Dlaczego nie? Kopciuszek także włożył pantofelek...
- W owych czasach były jeszcze wróżki...
- W naszych czasach ciągle jeszcze bywają zakochani..."

Romain Rolland "Piotr i Łucja"

[jadwisia8]

A ja mam taki:

"I stała z tą swoją walizeczką. Znowu była młoda. Znowu miała te 20 lat".

- Emil Ajar "Życie przed sobą"

I jeszcze taki:

"I ślubujesz mi uśmiech przy porannej kawie, paralo w deszczu i stokrotki na wiosnę" (nie wiem z czego to, ale mi się podoba)

_____________
Burczy mi w Serduszku...

[KamilaEwa]

Napisane przez jadwisia8

"I ślubujesz mi uśmiech przy porannej kawie, paralo w deszczu i stokrotki na wiosnę" (nie wiem z czego to, ale mi się podoba)

świetny !

[majka0531]

hop hop czekam na więcej

[lazurrowaa]

Napisane przez majka0531

hop hop czekam na więcej

to masz.

Jego uśmiech wyzwolił we mnie coś, czego nie dane mi było poczuć od dawna: entuzjazm.

Zastanowiłam się, jak by postąpiła, gdyby Romeo ją zostawił - nie dlatego, że go wygnano, ale po prostu dlatego, że się odkochał. Co by było, gdyby zmienił zdanie i wrócił do Rozaliny? Gdyby nie ożenił się z Julią, tylko znikł bez śladu?
Chyba domyślałam się, jak by się czuła.

Księżyc w nowiu , Stephanie Meyer.

[majka0531]

[QUOTE=lazurrowaa;24802971]to masz.




a ode mnie


Przeżyłem z nią ładną historię i kawałek ładnego życia. Jak się coś takiego przeżyje, to nie warto psuć sobie smaku.



To straszne pozbawić człowieka złudzeń, w które zabrnął zbyt daleko.


Pisać prawdę? Co to znaczy pisać prawdę? Mówimy: trzeba pisać prawdę, ale jakoś nie zadajemy sobie pytania: po co ta prawda? Wielkie i wspaniałe pojęcia kryją w sobie dialektyczną przewrotność.




Sumienie- Z. Nienacki

[Anuschka]

Myślałem, że jako poszkodowani przez władzę radziecką znajdziemy z Łoginowskim wspólny język, ale się myliłem. Wymyślał mi od rusofobów i torturował paranoicznym wykładem historycznym, w którym znalazło się wytłumaczenie dla każdego podboju, agresji i świństwa (...) Oczywiście Polskę Katarzyna II zajęła, żeby zaprowadzić porządek.
-U nas już taka mentalność - powiada - żeby pomóc. ()
Jacek Hugo-Bader "Biała gorączka"

A, że w temacie imperium, to zacytuję jeszcze raz, bo są słowa, które warto cytować. Zawsze i wszędzie.
[1=2fc115705b804dd24ceafb6 c62ae2b078a3b7407_5febc32 a8749f;16595124]„Do umysłu porażonego jedną z tych plag nie sposób dotrzeć. W takiej głowie pali się święty stos, który tylko czeka na ofiary. Wszelka próba spokojnej rozmowy będzie się mijać z celem. Nie o rozmowę mu chodzi, tylko o deklarację. Żebyś mu przytaknął, przyznał rację, podpisał aneks. Inaczej w jego oczach nie masz znaczenia, nie istniejesz, ponieważ liczysz się tylko jako narzędzie, jako instrument, jako oręż.[...]

Umysł tknięty taką zarazą, to umysł zamknięty, jednowymiarowy, monotematyczny, obracający się wyłącznie wokół jednego wątku- swojego wroga. Myśl o wrogu żywi nas, pozwala nam istnieć. Dlatego wróg jest zawsze obecny, jest zawsze z nami.[...]

Z drugiej strony jest, czego zazdrościć. Nie trapi ich myśl o złożoności świata ani o tym, że los człowieka jest niepewny i kruchy. Nieznane im są rozterki, jakie gnębią tych, którzy zwykli zadawać sobie pytanie:czy aby mam rację?.[...]

Ich świat jest prosty- po jednej stronie my, dobrzy ludzie, po drugiej oni, nasi wrogowie. Ich światem rządzi czytelne prawo wyłączności- albo my, albo oni. „

Ryszard Kapuściński. Imperium.[/QUOTE]

[innamoratissima]

"(...) jeszcze trudniej niż bez przyszłości jest żyć bez przeszłości".

Karel van Loon "Ojciec i ojciec"

[Clloe]

Zrób coś, już tak nie mogę, wszystko ma kolce,
powietrze ma kolce, deszcz wymierza policzki.
Włosy wplątały się w szprychy roweru, odchodzą razem z głową,
zrób coś, zabierz mnie stąd.


Twoje bezwładne ręce milczą w kieszeniach.
Jeśli chcesz wiedzieć, nigdy nas nie było.
Jeśli chcesz wiedzieć, teraz też nas nie ma.
To jest minuta ciszy po nas.
I jeśli nawet się kochamy to tylko oddzielnie.
Jesteś tak bardzo egoistyczny, że sam siebie tylko bierzesz.


Proszę, możecie mnie wziąć, ja już siebie nie chcę.


Jak musieli się czuć,
kiedy się żegnali podając sobie dłonie, a chcieli się tak mocno przytulić,
jakby można było w jednym krótkim przytuleniu
dotknąć serca sercem

Bliskość jest w dzisiejszych czasach tak rzadka, że aż magiczna.

Alicja chciała mieć płomienie co noc. Zapominała, że płomienie co noc mają tylko strażacy.

(...)Dał mi na przekład ten optymizm. Nigdy nie mówił o smutku, a wiedziałam,
że przeżył smutek ostateczny. Zarażał optymizmem.
U niego deszcz był tylko krótką fazą przed nadejściem słońca.

Czy można się dziko pożądać, gdy zna się od kilkunastu lat i
gdy widziało się go, gdy krzyczy, wymiotuje, chrapie, siusia i zostawia brudną muszlę klozetową?

Dlaczego on się tak cholernie spóźnił. Zjawił się w moim życiu za późno – myślała. – O jedną obietnicę za późno.

[majka0531]

Napisane przez clloe

zrób coś, już tak nie mogę, wszystko ma kolce,
powietrze ma kolce, deszcz wymierza policzki.
Włosy wplątały się w szprychy roweru, odchodzą razem z głową,
zrób coś, zabierz mnie stąd.


twoje bezwładne ręce milczą w kieszeniach.
Jeśli chcesz wiedzieć, nigdy nas nie było.
Jeśli chcesz wiedzieć, teraz też nas nie ma.
To jest minuta ciszy po nas.
I jeśli nawet się kochamy to tylko oddzielnie.
Jesteś tak bardzo egoistyczny, że sam siebie tylko bierzesz.


proszę, możecie mnie wziąć, ja już siebie nie chcę.


jak musieli się czuć,
kiedy się żegnali podając sobie dłonie, a chcieli się tak mocno przytulić,
jakby można było w jednym krótkim przytuleniu
dotknąć serca sercem

bliskość jest w dzisiejszych czasach tak rzadka, że aż magiczna.

alicja chciała mieć płomienie co noc. Zapominała, że płomienie co noc mają tylko strażacy.

(...)dał mi na przekład ten optymizm. Nigdy nie mówił o smutku, a wiedziałam,
że przeżył smutek ostateczny. Zarażał optymizmem.
U niego deszcz był tylko krótką fazą przed nadejściem słońca.

czy można się dziko pożądać, gdy zna się od kilkunastu lat i
gdy widziało się go, gdy krzyczy, wymiotuje, chrapie, siusia i zostawia brudną muszlę klozetową?

dlaczego on się tak cholernie spóźnił. Zjawił się w moim życiu za późno – myślała. – o jedną obietnicę za późno.

cudowne!!

---------- Dopisano o 23:11 ---------- Poprzedni post napisano o 23:10 ----------

Kiedy się jest bardzo młodym, odczuwa się nienasycony głód poznania świata. Wtedy wszystko jest ciekawe i pociągające. Za każdym rogiem ulicy wydaje się, że czeka jakaś nowa przygoda. Chciałoby się posiąść cały świat i wszystkie kobiety. W gruncie rzeczy taki młody człowiek nie ma o kobietach najmniejszego pojęcia, w stosunkach z nimi frapują go nie one, ale on sam i jego kolejne przeżycia. Po jakimś czasie w jego pamięci zacierają się imiona tych dziewcząt, ich twarze. Kiedy się szybko pędzi samochodem, drzewa przydrożne zlewają się w jedno drzewo. Młody człowiek poczyna myśleć, że wszystkie dziewczyny są w gruncie rzeczy takie same. A skoro wszystkie są takie same, to posiadając jedną, myśli, że będzie posiadał wszystkie. I wówczas się żeni. Nagle się żeni. Z pierwszą dziewczyną, która wydała mu się odrobinę ciekawsza. A wydała mu się taka dlatego, że zaczął inaczej niż do tej pory interesować się dziewczynami. Teraz nagle „odkrył”, że ta nowa dziewczyna myśli i czuje, tęskni i płacze, cieszy się i marzy. I żeni się.


Nigdy nie chciałem być dorosłym - pomyślał ze złością. - Dorosłość to obowiązek, który chcą nam wtłoczyć na kark jak jarzmo.

[lazurrowaa]

Ile wielkich spraw w życiu człowieka zależy od maleńkich, niedostrzegalnych nieomal decyzji?

Było mi przykro, że Marcin tak wyraźne zdyskwalifikował atrakcyjność mojej paczki, ale sama nie umiałam zdyskwalifikować atrakcyjności Marcina.

Przekora często bywa pierwszą literą miłości.

- Czasami zmarnowane przedpołudnia dłużej zostają w pamięci niż inne... - odparł Marcin swobodnie - wszystkie przedpołudnia tych wakacji zleją Ci się w jedno miłe wspomnienie, tylko to przedpołudnie zachowa swoją indywidualność. Będziesz myślała o nim jako o jedynym zmarnowanym. Z góry cieszę się na to miejsce w Twojej pamięci.

Ułamki wrażeń dobrych i zlych dodawać do siebie, odejmować. Ale żeby dokonać takich działań na ułamkach, trzeba dla nich znaleść wspólny mianownik. Ja go nie miałam.

- Za to wyglądasz dziś na piątke z plusem! Masz śliczne włosy!
- Myłam wczoraj.
- Jak?
- Co jak?
- Zwyczajnie: opowiedz mi jak myjesz włosy.
- No... puszczam ciepłą wodę, moczę włosy, skrapiam szamponem...
- Z tubki czy z buteleczki?
- Z buteleczki!
- Aha... i co dalej?
- Marcin!
- No, mów, mów! To jest ważne!
- Ważne? Ale po co? Dlaczego?
- Takie szczegóły są bardzo ważne Mada! Następnym razem, kiedy powiesz mi: "Dziś wieczorem będę myła głowę!", to będzie tak, jakbym przy tym był. Tylko zamknę oczy i zaraz zobaczę, jak puszczasz ciepłą wodę, zwilżasz włosy, potrząsasz buteleczką, żeby skropić je szamponem... co dalej?
- Przez chwilę spieniam szampon pocierając włosy rękoma... Marcnin, zdumiewasz mnie!
- Kocham Cię. Czy to ci się wydaje zdumiewające?

Sięgnął po moją dłoń i szybkim ruchem zbliżył ją do swoich ust. Nie był pierwszym mężczyzną, który pocałował mnie w rękę, ale po raz pierwszy zrozumiałam, że zaczynam być dorosła.

- Kocham w tobie wszystko! Twoje oczy, twój uśmiech, twój upór, każdą zakładkę jerseyowej sukienki...

To było tak, jakbym szła pod górę po stromym zboczu i jakby kilka metrów przed szczytem obsuneła mi się noga. Nie miałam się czego przytrzymać, zaczęłam spadać w zawrotnym tępiem wszystko dookoła mnie zmieniło swój obraz, niczego nie mogłam poznać. Tylko spadałam, spadałam i pomału wypuszczałam z rąk wszystkie skarby, które udało mi się zebrać w drodzę pod górę...

Prawdziwych niedziel człowiek ma tylko kilka w życi! Już dawno zauważyłem, że moje wypadają w piątki.

Nasze matki są skazane na nas, niezależnie od wszystkiego! Na dobre, na złe, na czarne, na białe, na zawsze!

"Zapałką na zakręcie" Krystyna Sięsicka.

[innamoratissima]

Napisane przez lazurrowaa

Ile wielkich spraw w życiu człowieka zależy od maleńkich, niedostrzegalnych nieomal decyzji?

Było mi przykro, że Marcin tak wyraźne zdyskwalifikował atrakcyjność mojej paczki, ale sama nie umiałam zdyskwalifikować atrakcyjności Marcina.

Przekora często bywa pierwszą literą miłości.

- Czasami zmarnowane przedpołudnia dłużej zostają w pamięci niż inne... - odparł Marcin swobodnie - wszystkie przedpołudnia tych wakacji zleją Ci się w jedno miłe wspomnienie, tylko to przedpołudnie zachowa swoją indywidualność. Będziesz myślała o nim jako o jedynym zmarnowanym. Z góry cieszę się na to miejsce w Twojej pamięci.

Ułamki wrażeń dobrych i zlych dodawać do siebie, odejmować. Ale żeby dokonać takich działań na ułamkach, trzeba dla nich znaleść wspólny mianownik. Ja go nie miałam.

- Za to wyglądasz dziś na piątke z plusem! Masz śliczne włosy!
- Myłam wczoraj.
- Jak?
- Co jak?
- Zwyczajnie: opowiedz mi jak myjesz włosy.
- No... puszczam ciepłą wodę, moczę włosy, skrapiam szamponem...
- Z tubki czy z buteleczki?
- Z buteleczki!
- Aha... i co dalej?
- Marcin!
- No, mów, mów! To jest ważne!
- Ważne? Ale po co? Dlaczego?
- Takie szczegóły są bardzo ważne Mada! Następnym razem, kiedy powiesz mi: "Dziś wieczorem będę myła głowę!", to będzie tak, jakbym przy tym był. Tylko zamknę oczy i zaraz zobaczę, jak puszczasz ciepłą wodę, zwilżasz włosy, potrząsasz buteleczką, żeby skropić je szamponem... co dalej?
- Przez chwilę spieniam szampon pocierając włosy rękoma... Marcnin, zdumiewasz mnie!
- Kocham Cię. Czy to ci się wydaje zdumiewające?

Sięgnął po moją dłoń i szybkim ruchem zbliżył ją do swoich ust. Nie był pierwszym mężczyzną, który pocałował mnie w rękę, ale po raz pierwszy zrozumiałam, że zaczynam być dorosła.

- Kocham w tobie wszystko! Twoje oczy, twój uśmiech, twój upór, każdą zakładkę jerseyowej sukienki...

To było tak, jakbym szła pod górę po stromym zboczu i jakby kilka metrów przed szczytem obsuneła mi się noga. Nie miałam się czego przytrzymać, zaczęłam spadać w zawrotnym tępiem wszystko dookoła mnie zmieniło swój obraz, niczego nie mogłam poznać. Tylko spadałam, spadałam i pomału wypuszczałam z rąk wszystkie skarby, które udało mi się zebrać w drodzę pod górę...

Prawdziwych niedziel człowiek ma tylko kilka w życi! Już dawno zauważyłem, że moje wypadają w piątki.

Nasze matki są skazane na nas, niezależnie od wszystkiego! Na dobre, na złe, na czarne, na białe, na zawsze!

"Zapałką na zakręcie" Krystyna Sięsicka.

Uwielbiam Siesicką, czytałam ją nałogowo. Może trzeba jeszcze raz poczytać?

[Clloe]

"Była smukła, o przejrzystej skórze jak z najdelikatniejszej porcelany, blada, nieszczęsna, krucha.
Miała wydatne kości policzkowe, pełne wargi, drobne, dziecinne rysy. Jej włosy, jak się domyślałem, po wyschnięciu będą rude.
Tak naprawdę jednak nie temu zawdzięczała swoją urodę. Jej piękno było olśniewające, płomienne, aroganckie; to było piękno kogoś,
kto patrzy na brzydotę po to tylko, by stać się jeszcze piękniejszym. Była jedną z tych kobiet, wiedziałem to już wtedy,
którym najbardziej do twarzy w łachmanach;
może to samo pomyślał legendarny król Kofetua,
kiedy po raz pierwszy zobaczył młodą żebraczkę.
A potem otworzyła oczy, ciemnoszare,
prawie lawendowe; z początku puste, po chwili wpiły się w moją twarz z dzikością, która rozdarła mi serce."

"Znaleźli ją trzy dni temu, skuloną na łóżku, plecami do pokoju, twarzą do ściany, kiwającą się rozpaczliwie. Gdy ją odwrócili, najdelikatniej, jak tylko potrafili, wrzeszczała wniebogłosy, łkając i zawodząc. Przerażeni, nie wiedzieli, co robić. W końcu przykryli ją całą kocem, nie zostawiając na widoku nawet czubka głowy. Siedzieli przy niej, mówiąc cicho to, co zawsze opowiadali sobie w chwilach spędzanych na snuciu marzeń. Minęły trzy godziny, zanim pozwoliła się znowu dotknąć. Po omacku chwytała ich dłonie, co kilka sekund sprawdzając, czy aby należą do nich, a nie do kogoś innego.
- Jestem brudna, jestem brudna, jestem brudna - mamrotała i otrzepywała się z niewidocznego dla nich brudu."


"Uśmiecham, robię miny przed lustrem. Udaję, że płaczę, że się śmieję i że krzyczę.
Spłukuję z rąk ich odciski palców. Napinam mięśnie, od ud przez brzuch do ścięgien szyi. Jestem wrzaskiem połkniętym przez powietrze."

[Vivelith]

Napisane przez innamoratissima

Uwielbiam Siesicką, czytałam ją nałogowo. Może trzeba jeszcze raz poczytać?

"Zapałki... " nigdy dosyć

[HisHoney]

Napisane przez Vivelith

"Zapałki... " nigdy dosyć

A, to czysta prawda

[Clloe]

Rozbierz się, zdejmij wszystko, zdejmij skórę, teraz chcę Twojej duszy.

Nie próbuj mówić o miłości, Bo ona w słowach się nie mieści. Jest jak wiatr: cichy, niewidzialny, Co tylko czasem zaszeleści.

Miłość to forma uprzedzenia. Kochasz to, czego potrzebujesz, kochasz to,
co poprawia ci samopoczucie, kochasz to, co jest wygodne.
Jak możesz twierdzić, że kochasz jednego człowieka,
skoro na świecie jest dziesięć tysięcy ludzi,
których kochałabyś bardziej, gdybyś ich kiedyś poznała?
Ale nigdy ich nie poznasz.

Wszystko już było, oprócz nas...

Zawód miłosny może zmienić ludzi w potwory przepełnione smutkiem.

- Powiedz mi po angielsku: umiałam robić tak, abyś kochał mnie w deszczu.
- You made me make love to you in the rain.
- Nie możesz tego powiedzieć inaczej?
- Mogę. - Powiedziałem. - You made me fuck you in the rain.

Lecz czasami zmysły potrafią się wzburzyć od zwykłego dotknięcia ręki.

(...) Ból, który człowiek odczuwa, stopniowo zanika.
Nie znika zupełnie, nie na długo przynajmniej, ale żyje się z nim coraz łatwiej.
Pewnego ranka otwierasz oczy i on nie jest pierwszą rzeczą, jaka przychodzi Ci na myśl.
A kilka miesięcy później uświadamiasz sobie, że nie myślałaś o nim aż przez pół dnia.
Czasami mijają miesiące, a czasami lata,
ale w końcu myślisz o nim zaledwie od czasu do czasu.
Jesteś w stanie to zrobić, bo nie widujesz go, nie słyszysz niczego
na jego temat i robisz wszystko, by o nim nie myśleć.
A potem wpadasz na niego na ulicy
lub ktoś przypadkiem wspomni jego imię
i wspomnienia zalewają Cię jak powódź.