Straszny Wątek ;)

[Margaretja]

Napisane przez czokled

Myślałam, że może od kogoś dostaliście, albo gdzieś z antykwariatu, to by dodało dreszczyku całej sytuacji


Robiłam sobie to kiedyś, byłam w szoku jak wiele informacji się zgadzało

Hehe... Miałam jeden zegar, który dostałam niejako w spadku po dziadkach, ale... oddałam go szybko w dobre ręce osoby, która kolekcjonuje takie rzeczy. Było w nim zbyt dużo... powiedzmy energii tych, którzy odeszli.
A ten niby zupełnie niewinny, nówka sztuka i popatrz co za niespodzianki robi.



Właśnie! Jeśli jeszcze dołoży się do tego horoskop natalny, to mamy doskonały wgląd we własne/ lub kogoś bliskiego możliwości.

[19kacha90]

Napisane przez Margaretja

Hehe... Miałam jeden zegar, który dostałam niejako w spadku po dziadkach, ale... oddałam go szybko w dobre ręce osoby, która kolekcjonuje takie rzeczy. Było w nim zbyt dużo... powiedzmy energii tych, którzy odeszli.
A ten niby zupełnie niewinny, nówka sztuka i popatrz co za niespodzianki robi.



Właśnie! Jeśli jeszcze dołoży się do tego horoskop natalny, to mamy doskonały wgląd we własne/ lub kogoś bliskiego możliwości.

zaciekawiłas mnie tym portretem numerologicznym do tego stopnia,że zajrzałam na pierwsza z brzegu stronke,która pod tym hasłem wyrzuca wujek google ale nie wyglądała wiarygodnie/ a z braku czasu mogę poszukać porządniej dopiero jutro.Chyba że masz sprawdzone źródło,to bardzo poproszę

[SekretnyWachlarz]

Napisane przez Margaretja

Hehe... Miałam jeden zegar, który dostałam niejako w spadku po dziadkach, ale... oddałam go szybko w dobre ręce osoby, która kolekcjonuje takie rzeczy. Było w nim zbyt dużo... powiedzmy energii tych, którzy odeszli.
A ten niby zupełnie niewinny, nówka sztuka i popatrz co za niespodzianki robi.

To może ta energia zadomowiła się z czasem w tym zegarze?

[cukraktywna]

Napisane przez 19kacha90

zaciekawiłas mnie tym portretem numerologicznym do tego stopnia,że zajrzałam na pierwsza z brzegu stronke,która pod tym hasłem wyrzuca wujek google ale nie wyglądała wiarygodnie/ a z braku czasu mogę poszukać porządniej dopiero jutro.Chyba że masz sprawdzone źródło,to bardzo poproszę

Sorry, ale portret numerologiczny uwzględniający nazwisko (np. liczbę liter w nim) to jakaś ściema.
Jak dla mnie najbardziej wiarygodny jest horoskop urodzeniowy, wiele osób w niego wierzy i wielu osobom się sprawdza. Od setek lat prowadzi się na jego potrzeby tabele gwiezdne; możesz coś takiego wypożyczyć nawet w bibliotece publicznej.
W takim horoskopie uwzględnia się datę, godzinę i miejsce urodzenia. Na tej podstawie rysujesz (lub znajdujesz w necie program, który narysuje to za Ciebie) mapę nieba w momencie czyichś urodzin. Zwracasz szczególną uwagę na planety znajdujące się na linii horyzontu oraz na północy i południu. Skomplikowana sprawa, ale opłaca się w to zagłębiać, naprawdę

[Margaretja]

Napisane przez 19kacha90

zaciekawiłas mnie tym portretem numerologicznym do tego stopnia,że zajrzałam na pierwsza z brzegu stronke,która pod tym hasłem wyrzuca wujek google[IMG]file:///C:\DOCUME~1\ANIA\USTAWI~1 \Temp\msohtmlclip1\01\cli p_image001.gif[/IMG] ale nie wyglądała wiarygodnie/ a z braku czasu mogę poszukać porządniej dopiero jutro.Chyba że masz sprawdzone źródło,to bardzo poproszę[IMG]file:///C:\DOCUME~1\ANIA\USTAWI~1 \Temp\msohtmlclip1\01\cli p_image002.gif[/IMG]

Wujek Google jest mistrzem ściemy. Nigdy nie korzystałam z „portretów netowych”, chociaż nie… zdarzyło mi się dla zabawy.
Ja polecałabym dobre książki na ten temat.

Napisane przez cukraktywna

Sorry, ale portret numerologiczny uwzględniający nazwisko (np. liczbę liter w nim) to jakaś ściema.
Jak dla mnie najbardziej wiarygodny jest horoskop urodzeniowy, wiele osób w niego wierzy i wielu osobom się sprawdza. Od setek lat prowadzi się na jego potrzeby tabele gwiezdne; możesz coś takiego wypożyczyć nawet w bibliotece publicznej.
W takim horoskopie uwzględnia się datę, godzinę i miejsce urodzenia. Na tej podstawie rysujesz (lub znajdujesz w necie program, który narysuje to za Ciebie) mapę nieba w momencie czyichś urodzin. Zwracasz szczególną uwagę na planety znajdujące się na linii horyzontu oraz na północy i południu. Skomplikowana sprawa, ale opłaca się w to zagłębiać, naprawdę [IMG]file:///C:\DOCUME~1\ANIA\USTAWI~1 \Temp\msohtmlclip1\01\cli p_image003.gif[/IMG]

Tzn. portret numerologiczny, zrobiony właściwie i uwzględniający imię i nazwisko (nie liczbę liter w nim, a wibracje poszczególnych liter) potrafi naprowadzić na predyspozycje i określić osobowość. Natomiast uwzględnienie daty urodzenia może wskazać punkty zwrotne itd. No, ale z dobrym portretem jest tak samo jak z horoskopem natalnym (urodzeniowym). To trochę pracy.
A’propos horoskopów- bez porządnych efemeryd, tj. tablic astrologicznych nie da rady wyliczyć wpływów konkretnych planet, ASC (ascendentu), MC (Medium Coeli) itp. Cukraktywna, masz rację, teraz jest ułatwienie w programach komputerowych. Kiedyś trzeba było liczyć na tzw. „piechotę”, z kalkulatorem w ręku hi hi. Bo horoskop urodzeniowy to bynajmniej nie horoskop taki, jakie znaleźć można w gazetach czy w Internecie. Interpretacja zwykle zajmuje kilkanaście stron.

Napisane przez SekretnyWachlarz

To może ta energia zadomowiła się z czasem w tym zegarze?

Nie mam pojęcia, ale dałyście mi dziewczyny do myślenia. Chyba się go jednak pozbędę.

[SekretnyWachlarz]

Widzę, że cisza na forum, więc opowiem historię mamy mojej koleżanki. Kiedy ta kobieta (bardzo skromna i miła tak na marginesie) była w ciąży właśnie z moją koleżanką to któregoś dnia była sama w domu. W pewnym momencie otworzyła się szafka w kuchni i wypadła mąka. Nie przestraszyło jej to jeszcze jakoś bardzo, bo to stare meble były i szafki się dobrze nie zamykały. Jednak kiedy po mące zaczęły być widoczne ślady to nieźle się przestraszyła, jednak apogeum strachu miała kiedy obok niej na sofie zrobiło się wgniecenie jakby ktoś usiadł. Zamknęła oczy i nie otwierała ich z dobre 30 minut. Mówiła mi potem, że myśli, że to była matka jej męża, która jej dużo pomagała jeszcze za życia.

[JossStone]

Napisane przez SekretnyWachlarz

Widzę, że cisza na forum, więc opowiem historię mamy mojej koleżanki. Kiedy ta kobieta (bardzo skromna i miła tak na marginesie) była w ciąży właśnie z moją koleżanką to któregoś dnia była sama w domu. W pewnym momencie otworzyła się szafka w kuchni i wypadła mąka. Nie przestraszyło jej to jeszcze jakoś bardzo, bo to stare meble były i szafki się dobrze nie zamykały. Jednak kiedy po mące zaczęły być widoczne ślady to nieźle się przestraszyła, jednak apogeum strachu miała kiedy obok niej na sofie zrobiło się wgniecenie jakby ktoś usiadł. Zamknęła oczy i nie otwierała ich z dobre 30 minut. Mówiła mi potem, że myśli, że to była matka jej męża, która jej dużo pomagała jeszcze za życia.

Ja bym chyba dostała zawału gdyby takie coś mi się przydarzyło... ale bym raczej nie potrafiła uciekać, za bardzo bym się bała.

[Petrycja]

Mój dziadek opowiadał jak był młodym chłopakiem i sam kiedyś wracał na wozie do domu przez las. W pewnym momencie koniu było jakby coraz ciężej jechać, wydawało się jakby coś jeszcze było na tym wozie. Kiedy dojechał do cmentarza (zawsze przejeżdżał koło niego) coś jakby zeskoczyło z wozu i znów koń zaczął jechać normalnie.

I tak się składa, że ja również mieszkam koło cmentarza. Raz wracałam z pracy około 22, zima, ulice zupełnie puste. Patrze a tu przy nagrobku stoi blada dziewczyna ubrana cała na czarno, długie czarne włosy i czerwone oczy.
W życiu się tak nie bałam jak wtedy jak uciekałam do domu. Tyle, że gdy to opowiedziałam w domu dowiedziałam się, że często tam przychodzi wieczorem taka dziewczyna, która po prostu się tak ubiera, no ale wyglądała strasznie wtedy potem ją widziałam kiedyś w dzień, nosi czasami czerwone soczewki i stąd te czerwone oczy.

[SekretnyWachlarz]

Napisane przez Petrycja

Mój dziadek opowiadał jak był młodym chłopakiem i sam kiedyś wracał na wozie do domu przez las. W pewnym momencie koniu było jakby coraz ciężej jechać, wydawało się jakby coś jeszcze było na tym wozie. Kiedy dojechał do cmentarza (zawsze przejeżdżał koło niego) coś jakby zeskoczyło z wozu i znów koń zaczął jechać normalnie.

I tak się składa, że ja również mieszkam koło cmentarza. Raz wracałam z pracy około 22, zima, ulice zupełnie puste. Patrze a tu przy nagrobku stoi blada dziewczyna ubrana cała na czarno, długie czarne włosy i czerwone oczy.
W życiu się tak nie bałam jak wtedy jak uciekałam do domu. Tyle, że gdy to opowiedziałam w domu dowiedziałam się, że często tam przychodzi wieczorem taka dziewczyna, która po prostu się tak ubiera, no ale wyglądała strasznie wtedy potem ją widziałam kiedyś w dzień, nosi czasami czerwone soczewki i stąd te czerwone oczy.

To się często tu przewija, diabeł chyba leniwy jest skoro ciągle łapie się na podwózki.

Niektórzy ludzie to mają pomysły.

[Margaretja]

Napisane przez SekretnyWachlarz

To się często tu przewija, diabeł chyba leniwy jest skoro ciągle łapie się na podwózki.

Niektórzy ludzie to mają pomysły.

Akurat "podwózka" diabła na miejsce docelowe jest głęboko zakorzeniona w naszej tradycji. Przekazy i opisy tego typu sytuacji sięgają kilku wieków wstecz. No, a kiedy jeszcze dodamy cmentarz...

No to ja tym razem z gatunku historie prawdziwe. Jak zapewne wiecie, jeszcze w początkach XX wieku zdarzały się pochówki ludzi, którzy byli w letargu. Pal licho, jak się "nieboszczyk" obudził w domu, podczas tradycyjnych modlitw za duszę zmarłego, albo w kostnicy przed pogrzebem. Gorzej było, gdy taki delikwent wybudził się ze śpiączki już w grobie. Za przykład posłużyć nam może choćby historia Piotra Skargi- wybitnego duchownego, jezuity i kaznodziei króla Zygmunta Wazy. Otóż wszystko wskazuje na to, że nieszczęśnika pochowano jeszcze za życia. Kiedy bowiem otwarto grób, znaleziono uszkodzenia kości palców i... zadrapania na wewnętrznym wieku trumny.

Podobna historia zdarzyła się w rodzinie mojej znajomej. Jej prababka zmarła gdzieś na początku XX wieku. Została pochowana na miejscowym cmentarzu. Gdy po wielu... wielu dziesiątkach lat grób rozkopano, znaleziono szczątki, ale przewrócone na brzuch.

[SekretnyWachlarz]

Napisane przez Margaretja

Akurat "podwózka" diabła na miejsce docelowe jest głęboko zakorzeniona w naszej tradycji. Przekazy i opisy tego typu sytuacji sięgają kilku lat wstecz. No, a kiedy jeszcze dodamy cmentarz...

No to ja tym razem z gatunku historie prawdziwe. Jak zapewne wiecie, jeszcze w początkach XX wieku zdarzały się pochówki ludzi, którzy byli w letargu. Pal licho, jak się "nieboszczyk" obudził w domu, podczas tradycyjnych modlitw za duszę zmarłego, albo w kostnicy przed pogrzebem. Gorzej było, gdy taki delikwent wybudził się ze śpiączki już w grobie. Za przykład posłużyć nam może choćby historia Piotra Skargi- wybitnego duchownego, jezuity i kaznodziei króla Zygmunta Wazy. Otóż wszystko wskazuje na to, że nieszczęśnika pochowano jeszcze za życia. Kiedy bowiem otwarto grób, znaleziono uszkodzenia kości palców i... zadrapania na wewnętrznym wieku trumny.

Podobna historia zdarzyła się w rodzinie mojej znajomej. Jej prababka zmarła gdzieś na początku XX wieku. Została pochowana na miejscowym cmentarzu. Gdy po wielu... wielu dziesiątkach lat grób rozkopano, znaleziono szczątki, ale przewrócone na brzuch.

Opowiadałam identyczną niemal historię tylko bardziej z dreszczykiem, przypomnę. Kiedy moja babcia była jeszcze mała (miała jakieś 14 lat) na wsi pochowano dziewczynę, też młodą (miała jakieś 18-20). Matce jednak ciągle się ona śniła, jak woła o pomoc. W końcu odkopano grób i się okazało, że dziewczyna faktycznie musiała się tam obudzić, ponieważ miała poobgryzane paznokcie i zaschniętą krew pod nimi.

Jeszcze z takich historii przypomniało mi się jak kiedyś moja mama szykowała się do pracy (wychodzi bardzo wcześnie, bo o 4:30), a ja się akurat przebudziłam. Była już 4:15 czy 4:20 i mama się czesała na przedpokoju. Rozmawiałam z nią i w tym momencie ktoś zadzwonił do nas do drzwi. Miałyśmy dosłownie do drzwi jeden krok, otworzyłyśmy a tam nikogo nie było, nawet się światło nie świeciło. Osoba nie miałaby gdzie zwiać, bo gdyby się schowała za drzwiami wahadłowymi to byłoby to słychać, piwnicę też widać z naszych drzwi, na górę nie zdążyłaby wejść.
Edit: Z bramy też nie zdążyłaby wyjść, bo pomimo, że mieszkamy na parterze to na wysokim i z jednej strony mamy aż 11 schodków, a z drugiej 8, byłoby słychać i widać, szczególnie od strony podwórka.

[Petrycja]

Moja babcia z kolei opowiadała mi, że jak była mała zmarł jej dziadek i wtedy jeszcze trumna była w domu, w pokoju, reszta rodziny w drugim pomieszczeniu. I chociaż dziadek już nie żył całą noc słyszeli szuranie, chodzenie, pojękiwanie w pokoju. I to słyszało 4 osoby, ale nikt nie miał odwagi tego sprawdzić.

Ta sama babcia opowiadała mi też inną historię. Będąc w szpitalu poznała chłopca w ciężkim stanie. Przychodził on codziennie do niej chociaż na chwilę porozmawiać. A że babcia przechodziła nowotwór dość długo tam była. Pewnej nocy ciągle słyszała pukanie w okno sali szpitalnej, ale padał deszcz, myślała, że to drzewo. Ale pukanie nie ustawało. Rano dowiedziała się, że chłopiec tej nocy zmarł, a przy jej oknie nie było żadnych drzew.

[Kornella]

Napisane przez Petrycja

Ta sama babcia opowiadała mi też inną historię. Będąc w szpitalu poznała chłopca w ciężkim stanie. Przychodził on codziennie do niej chociaż na chwilę porozmawiać. A że babcia przechodziła nowotwór dość długo tam była. Pewnej nocy ciągle słyszała pukanie w okno sali szpitalnej, ale padał deszcz, myślała, że to drzewo. Ale pukanie nie ustawało. Rano dowiedziała się, że chłopiec tej nocy zmarł, a przy jej oknie nie było żadnych drzew.

Smutne to i zarazem straszne..

[Nefrytka]

Napisane przez Kornella

i kto to wtedy pukał po północy do Ciebie ?

Kolega przyszedł po klucze, które wcześniej zostawił.

Przyznam, że podczytuję ten wątek, bo jestem zainteresowana. Zjawiska paranormalne (na szczęście!) mnie omijają.
Do tej pory pamiętam jednak, że gdy zmarła moja koleżanka, przyśniła mi się w moim domu. Nie byłyśmy nigdy blisko, ale ten sen bardzo zapadł mi w pamięć.
Ja stałam w przedpokoju (z którego widać część dużego pokoju, w tym stół). Ona siedziała przy stole razem z moimi rodzicami, ale oni zdawali się jej nie widzieć. Ona tak po prostu siedziała i patrzyła mi w oczy, mówiąc coś, ale telewizja + szum rozmowy moich rodziców i moja niechęć do usłyszenia tego, co ma do powiedzenia sprawiła, że nic nie słyszałam.
Obudziłam się z mocno bijącym sercem i do tej pory nie mogę zapomnieć o tym śnie.
(dziwnym faktem jest to, że siedziała przy tym stole ubrana na fioletowo, a gdy opowiedziałam ten sen mamie, ona odpowiedziała, że w sukience takiego koloru została pochowana. (ja niestety nie widziałam z racji mojego wzrostu))

[Withers]

Napisane przez Margaretja

Do takiego portretu potrzebna jest data urodzenia oraz imię i nazwisko. Na tej podstawie wylicza się portret numerologiczny, który daje wgląd w predyspozycje charakteru i zawodu, typ osobowości, słabe i mocne strony, określa punkty zwrotne w życiu, kiedy łatwiej o zmiany w różnych dziedzinach oraz wyznacza drogi, którymi można (lecz bynajmniej nie trzeba) podążać. W sumie to taki swoisty drogowskaz z zaznaczonymi ścieżkami. Fajna i ciekawa sprawa.

Ok, dzięki za informację

Napisane przez czokled

Robiłam sobie to kiedyś, byłam w szoku jak wiele informacji się zgadzało

I jak, bardzo trudno było to zrobić? Muszę przyznać, że naprawdę mnie to zaciekawiło.

[cukraktywna]

W mojej miejscowości w latach 90-tych dziewczynka zemdlała podczas pierwszej komunii świętej. W szpitalu stwierdzili, że zmarła (udar czy coś). Pochowali ją, jednak grabarz słyszał jakieś hałasy, więc ją odkopali... Już za późno - nie żyła, tym razem na pewno. Sukienkę komunijną (w której ją pochowano) miała w strzępach, paznokcie zdarte do krwi. Wieko trumny całe podrapane.

Szekspir kazał przed pochówkiem przebić swoje serce szpadą żeby na pewno się nie przebudzić.

---------- Dopisano o 11:43 ---------- Poprzedni post napisano o 11:42 ----------

Napisane przez Withers

Ok, dzięki za informację

I jak, bardzo trudno było to zrobić? Muszę przyznać, że naprawdę mnie to zaciekawiło.

http://www.eraastrologii.pl/Oblicz-s...op-urodzeniowy

Kosmogram jest lepszy, tylko dużo bardziej skomplikowany...

[czokled]

A nie, to ja jednak coś innego robiłam, udało mi się nawet znaleźć co - Droga Życia Sumuje się datę urodzenia z tego co pamiętam. Niby to takie banalne i zwykłe dodawanie cyferek ale powiem Wam że meeega dużo mi się zgadzało, byłam zaskoczona. Zrobiłam też mamie i u niej też się bardzo pokrywało. Nie wiem na ilę to prawda Enneagram też sobie robiłam.

Napisane przez cukraktywna

http://www.eraastrologii.pl/Oblicz-s...op-urodzeniowy

Kosmogram jest lepszy, tylko dużo bardziej skomplikowany...

O, zrobiłam sobie, i na co tu patrzeć, jak to interpretować?

[cukraktywna]

Napisane przez czokled

A nie, to ja jednak coś innego robiłam, udało mi się nawet znaleźć co - Droga Życia Sumuje się datę urodzenia z tego co pamiętam. Niby to takie banalne i zwykłe dodawanie cyferek ale powiem Wam że meeega dużo mi się zgadzało, byłam zaskoczona. Zrobiłam też mamie i u niej też się bardzo pokrywało. Nie wiem na ilę to prawda Enneagram też sobie robiłam.


O, zrobiłam sobie, i na co tu patrzeć, jak to interpretować?

Przecież enneagram to nie jest żadne wróżenie ani magia, tylko stworzenie archetypu osobowości na podstawie kwestionariusza charakteru.

To bardzo skomplikowane. Są tu domy, znaki zodiaku i planety. Patrzysz na to w jakim domu masz jakie znaki i planety, zwracasz też szczególną uwagę na ascendent (koniec tej linii po lewej stronie) i na relacje między planetami.

Prawdziwa interpretacja każdego kosmogramu wymaga wielu godzin i ogromnej wiedzy. Gdyby nie ten program, który Ci wszystko sam narysował, spędziłabyś nas tym tygodnie rysując, obliczając i analizując. Jeśli znasz angielski, to możesz klikać na poszczególne znaki i przeczytać objaśnienie, ale nic nie jest proste; znaczenie położenia jakiejś planety może być inne, jeśli ta planeta znajduje się w opozycji do innej. Itd itp... To bardzo skomplikowane, ja sama interesuję się tym od miesięcy a jeszcze wiem niewiele.

[czokled]

Napisane przez cukraktywna

Przecież enneagram to nie jest żadne wróżenie ani magia, tylko stworzenie archetypu osobowości na podstawie kwestionariusza charakteru.

To bardzo skomplikowane. Są tu domy, znaki zodiaku i planety. Patrzysz na to w jakim domu masz jakie znaki i planety, zwracasz też szczególną uwagę na ascendent (koniec tej linii po lewej stronie) i na relacje między planetami.

Prawdziwa interpretacja każdego kosmogramu wymaga wielu godzin i ogromnej wiedzy. Gdyby nie ten program, który Ci wszystko sam narysował, spędziłabyś nas tym tygodnie rysując, obliczając i analizując. Jeśli znasz angielski, to możesz klikać na poszczególne znaki i przeczytać objaśnienie, ale nic nie jest proste; znaczenie położenia jakiejś planety może być inne, jeśli ta planeta znajduje się w opozycji do innej. Itd itp... To bardzo skomplikowane, ja sama interesuję się tym od miesięcy a jeszcze wiem niewiele.

Przecież nie napisałam nigdzie że enneagram to jakieś czary mary Po prostu przypomniało mi się że go robiłam i o tym wspomniałam w jednym zdaniu, pamiętam w jakiej był formie.


Dzięki za odpowiedź, powoli właśnie próbuję to ogarnąć.

[SekretnyWachlarz]

Dla mnie to na razie za trudne, ogarnę to kiedy indziej.

[201612291251]

wierzycie w nawiedzone/opętane przedmioty? ja wczoraj natchnięta filmem Obecność poczytałam trochę o 2 najbardziej nawiedzonych lalkach na świecie - Annabelle i Robercie
obie znajdują się obecnie w muzeach i można je odwiedzać Annabelle podobno rusza się w swojej szklanej gablocie a nawet i warczy na zwiedzających dobrze, że nie mam w domu żadnych lalek, bo mogłabym zacząć schizować, że chodzą mi po domu

Annabelle
http://cf.badassdigest.com/_uploads/...element218.jpg

Robert
http://farm5.static.flickr.com/4059/...b97251d1ea.jpg

padły też przypuszczenia, że Robert był inspiracją dla twórców laleczki Chucky, ale nie wiadomo czy to prawda.

[SekretnyWachlarz]

Ja kilka dni temu oglądałam obecność, niby to prawdziwa historia. A inspiracja do filmu wzięła się dopiero wtedy kiedy nie tak dawno najstarsza z córek tych państwa napisała książkę. Tylko powiem szczerze, że nie skumałam tego wątku na początku filmu właśnie z tą lalką, jak to się miało do reszty filmu?

[201612291251]

Napisane przez SekretnyWachlarz

Ja kilka dni temu oglądałam obecność, niby to prawdziwa historia. A inspiracja do filmu wzięła się dopiero wtedy kiedy nie tak dawno najstarsza z córek tych państwa napisała książkę. Tylko powiem szczerze, że nie skumałam tego wątku na początku filmu właśnie z tą lalką, jak to się miało do reszty filmu?

początek filmu przedstawia historię tej nawiedzonej lalki i jak dla mnie to nijak się ma ona do reszty filmu i do historii tej rodziny. tak jakby film zawierał 2 różne wątki - historia Annabelle nawiedzonej lalki, która znajdowała się w okultystycznym pokoju Warrenów i historia rodziny borykającej się ze swoim nawiedzonym domem, której Warrenowie postanawiają pomóc. Film jest oparty na prawdziwych wydarzeniach, ale mimo tego trudno uwierzyć w takie historie.
I to muzeum Warrenów z nawiedzonymi przedmiotami. Chętnie bym je zwiedziła

[SekretnyWachlarz]

Gdzieś czytałam, że obecna rodzina też doświadcza dziwnych zjawisk w tym domu, ale nie aż takich jak tamta. Natomiast przed tamtą rodziną mieszkał jakiś ojciec z synem i na odchodne dał im radę aby nigdy nie gasili świateł, uznali go za dziwaka czy coś.

[simsa22]

Na sam widok tych lalek można dostać zawału

[201612291251]

no Robert jest nieco przerażający ja się tyle o tych lalkach naczytałam, że dzisiaj pół nocy mi się śniły

[Petrycja]

Napisane przez DIABLICAorg

no Robert jest nieco przerażający ja się tyle o tych lalkach naczytałam, że dzisiaj pół nocy mi się śniły

Ja po tych zdjęciach przeczytałam historie tych lalek i są straszne pewnie zaraz mi się przed samym snem przypomną

[SekretnyWachlarz]

Podeślijcie linki, sama chętnie przeczytam.

[Petrycja]

Napisane przez SekretnyWachlarz

Podeślijcie linki, sama chętnie przeczytam.

Historia Anabelle jest tu, a Roberta tu

[SekretnyWachlarz]

Napisane przez Petrycja

Historia Anabelle jest tu, a Roberta tu

Dziękować. Zaraz się zapoznam.