Chcę mieć psa - pytania, problem z wyborem, jak się przygotować - WĄTEK ZBIORCZY

[jezozwierzyk]

Dziś już jestem umówiona z właścicielką że przyjadą do nas za godzinę. Myślę że jak wszystko będzie ok to suczka zostanie. Oczywiście wypytam o jej zachowania itp. Mam jej zdjęcia jak je, wykonuje komendy i bawi się z niemowlakiem, zauważyłam też że w domu mają bardzo czysto nie widać żadnych szkód po psie. Pies dostanie ze sobą wszystkie swoje rzeczy - posłanie, miski, smycz, transporter i zabawki. O książeczce zdrowia oczywiście pamiętam. Nie wiem czy spisać umowę adopcyjną, czy w takim przypadku w ogóle będzie nam do czegoś potrzebna?

Nie wiem też czy w sobotę nie czeka naz wyjazd do Torunia (około 200km), jeśli pojedziemy to ją weźmiemy ze sobą, z tego co mówi właścicielka pies lubi jeździć samochodem i jest spokojna w czasie jazdy. No ale zobaczymy jeszcze jak to będzie.

Skrobnę wam wieczorkiem co i jak .

[Brookit]

Napisane przez jezozwierzyk

Dziś już jestem umówiona z właścicielką że przyjadą do nas za godzinę. Myślę że jak wszystko będzie ok to suczka zostanie. Oczywiście wypytam o jej zachowania itp. Mam jej zdjęcia jak je, wykonuje komendy i bawi się z niemowlakiem, zauważyłam też że w domu mają bardzo czysto nie widać żadnych szkód po psie. Pies dostanie ze sobą wszystkie swoje rzeczy - posłanie, miski, smycz, transporter i zabawki. O książeczce zdrowia oczywiście pamiętam. Nie wiem czy spisać umowę adopcyjną, czy w takim przypadku w ogóle będzie nam do czegoś potrzebna?

Nie wiem też czy w sobotę nie czeka naz wyjazd do Torunia (około 200km), jeśli pojedziemy to ją weźmiemy ze sobą, z tego co mówi właścicielka pies lubi jeździć samochodem i jest spokojna w czasie jazdy. No ale zobaczymy jeszcze jak to będzie.

Skrobnę wam wieczorkiem co i jak .

Źle robisz biorac od razu psa. Powinniście dać mu czas by was poznał. Odwiedzać go, zabierać na spacer. Zapraszać do domu z obecnymi właścicielami. Zawsze mniejszy stres jak pies już pozna nowych ludzi i jak pozna mieszkanie.

Najlepiej by starzy właściciele zostawili psu coś co nimi pachnie i zostawić to w legowisku. Tak by chociaż tam było coś co pachnie mu bardzo znajomo i zapewne uspokajająco.

Kolejny minus w tym wszystkim to ten wyjazd. Pies już dostatecznie będzie zestresowany brakiem obecnych właścicieli a wy go chcecie wtarabanić do auta? Źle! Życzę wam by pies tego nie skojarzył ze starymi właścicielami. Że też go zapakowali do auta i zostawili u obcych.

Pracując w schronisku powinnaś wiedzieć o stresie jaki odczuwają zwierzęta porzucone.

Sama zabrałam psa ze schroniska. Jego właściciele zapakowali go do auta i odwieźli do schroniska. Gdzie przywiązali do krat furtki (bo nie mieli odwagi wejść). Pierwsze jazdy samochodem były dla niego koszmarem. Nie szczekał, nie wył a płakał. Dopiero jak zrozumiał, że jazda samochodem nie oznacza ponownego pozostawienia go to się uspokoił (ale musiałam nad nim sporo pracować). Dopiero wtedy pokazał jak bardzo lubi jeździć samochodem.

Narażacie go na znacznie większy stres. Działając bardziej "racjonalnie" moglibyście znacznie go zmniejszyć.

[Daiquiri79]

Ja polecam goldena w wersji żeńskiej (suczki są mniejsze).
Wspaniały przyjaciel i do zabawy i do odpoczynku. Muszę powiedzieć że bardzo wytrzymały jeśli chodzi o załatwianie potrzeb, spokojnie wytrzymuje 8h. Lubi skupiać na sobie czyjąś uwagę, lubi pieszczoty, spacery, aportowanie i ...błotko
Niesamowicie mądre psiaki, oddane, wrażliwe, kochane! Jako szczeniak- kosmos, chwilami ręce opadały, ale szkolenie szybko przyniosło efekty i teraz nie oddałabym jej nawet za te 50 milionów, które były do wygrania w totku

[jezozwierzyk]

Witajcie
Wątek można zamknąć - nie wzięliśmy tego psa. Póki Pani była z nią u nas było ok, potem wzięłam ją na spacer wieczorem i się zachowywała jak oszołom, psie adhd, w ogóle nie umiałam dotrzeć do tego psa , po powrocie do domu drapała drzwi wyjściowe i wyła nam 4 godziny w nocy non stop, próbowałam ją jakoś zająć ale na nas warczała... Zadzwoniłam do właścicielki co mam zrobić a ona że ją odwieść i chce z powrotem więc odwieźliśmy i taka to historia....

Ostatni raz wpakowałam się w taką historię, mam nauczkę za naiwność że jakoś to będzie... Jeśli już to wezmę kiedyś szczeniaka...

[uUuAsissuUu]

A to pewnie był skutek zmiany domu- tęsknota. Gdybyś zobiła tak jak radziły ci dziewczyny może suczka zostałaby u was...

[seidhee]

Zignorowałaś wszystkie porady dotyczące adopcji dorosłego psa z dotychczasowego domu i dziwisz się, że nie wyszło...

[Brookit]

Napisane przez jezozwierzyk

Witajcie
Wątek można zamknąć - nie wzięliśmy tego psa. Póki Pani była z nią u nas było ok, potem wzięłam ją na spacer wieczorem i się zachowywała jak oszołom, psie adhd, w ogóle nie umiałam dotrzeć do tego psa , po powrocie do domu drapała drzwi wyjściowe i wyła nam 4 godziny w nocy non stop, próbowałam ją jakoś zająć ale na nas warczała... Zadzwoniłam do właścicielki co mam zrobić a ona że ją odwieść i chce z powrotem więc odwieźliśmy i taka to historia....

Ostatni raz wpakowałam się w taką historię, mam nauczkę za naiwność że jakoś to będzie... Jeśli już to wezmę kiedyś szczeniaka...

Nie łąm się. Żle zrobiliście biorąc ją tak od razu. Zwłaszcza jak pies ze swojego jedynego stałego domu z dnia na dzień został "wyrzucony".

Nie skreślaj innych psów tym, że źle przeprowadziliście adaptację tamtego psiaka. Daj szansę innym. Na dogomani (w wątku psy do adopcji) są tysiące psów potrzebujących domu. Stasze, szczeniaki, typowe kundelki, czasem nawet i rasowe i pełno psiaków w typie ras. A jest w czym "wybierać" w psach w typie ras: owczarki, boksery, amstafy, szpice, dobermany, dogi niem, jamniki, sznaucery i wiele wiele innych. Możesz szukać nawet wg swojego województwa.
http://www.dogomania.pl/forums/28-Ps...cji-znalezione

Część z tych psów jest na DT (dom tymczasowy) gdzie opiekun poznaje psiaka więc wie do jakiego domu się nadaje i jaki charakter ma pies.

Takie psiaki z reguły inaczej znoszą zmianę domu tymczasowego na dom stały. Poza tym dziewczyny z DT oddające psa bardzo często wiedzą jak zmienić dom psu minimalizując jego stres z tym związany.

[tygrysia]

Suka przeżyła szok, więc nie ma co się dziwić, że tak się zachowała. Została w obcym domu, z obcymi ludźmi, więc co się dziwić...
Gdybyście powoli przyzwyczajali psa zapewne adopcja przeszłaby dobrze.
Ja wzięłam ze schronu 1,5 rocznego psa w typie asta i mam wspaniałego przyjaciela. Daj szansę innym dorosłym psom, ale przeprowadź adopcję prawidłowo

[Oliath]

Napisane przez jezozwierzyk

Witajcie
Wątek można zamknąć - nie wzięliśmy tego psa. Póki Pani była z nią u nas było ok, potem wzięłam ją na spacer wieczorem i się zachowywała jak oszołom, psie adhd, w ogóle nie umiałam dotrzeć do tego psa , po powrocie do domu drapała drzwi wyjściowe i wyła nam 4 godziny w nocy non stop, próbowałam ją jakoś zająć ale na nas warczała... Zadzwoniłam do właścicielki co mam zrobić a ona że ją odwieść i chce z powrotem więc odwieźliśmy i taka to historia....

Ostatni raz wpakowałam się w taką historię, mam nauczkę za naiwność że jakoś to będzie... Jeśli już to wezmę kiedyś szczeniaka...

To nie sunie powinnas winic tutaj czytalam watek z zaciekawieniem, bo sama mam 4letnie dziecko i od 1,5 tygodnia rowniez psa i bylam ciekawa, jak Ci pojdzie z doroslym zwierzeciem (my z uwagi na dzieci wzielismy szczeniaczka). Pisalas, ze znasz sie na psach, ze pracowalas w schronisku - juz to mnie zastanowilo, bo gdybys miala wiedze, nie zadawalabys tak naiwnego pytania na forum, nie zignorowalabys rad, a przede wszystkim - NIE OCZEKIWALABYS innego zachowania po suni i bylabys na taka akcje psychicznie przygtowana . Jak wg Ciebie inaczej mialaby sie zachowac po utracie domu, ukochanej pani, poczucia bezpieczenstwa, no wszystkiego po prostu?...
Pomijam, ze jako matka czterolatki nigdy nie ryzykowalabym adopcji doroslego psa - a zaznacze, ze moja corka ma od malenstwa wpajane wlasciwe nawyki odnosnie zwierzyny, tj - nie gonic, nie meczyc, nie budzic, nie lapac za ogon, uwazac, zeby nie skrzywdzic, nie odrywac od miski, nie podnosic, nie wrzeszczec i nie piszczec, nie wykonywac zbyt gwaltownych ruchow, i tak dalej. Dorosly pies, pies w rozpaczy po rozstaniu, zdezorientowany i zdenerwowany - to generalnie NIE JEST dobre towarzystwo dla malego dziecka.
Z doswiadczenia - poradzilabym Ci wziac szczeniatko, a wczesniej powaznie porozmawiac z dzieckiem o tym, jak maja wygladac jego/jej kontakty z piesiem. Bo jakkolwiek moj Tofik jest mega rezolutnym szczeniakiem, potrafi sie cudnie odgryzc i na wlasna lape obronic jako tako przed kilkuletnim huraganem milosci, to jednakowoz pamietam, ze jest jednoczesnie delikatnokostnym, bezradnym i wazacym zaledwie 1,7kg stworzonkiem, ktorego latwo nadepnac, poddusic, przygniesc drzwiami - nawet zupelnie niechcacy.
Nie obraz sie za krytyke, ale chyba niezbyt duzo czasu minelo od pomyslu do jego realizacji w Waszym przypadku

[Garadiela]

ale to tez pies mysliwski i aktywny
ja osobiscie jacka bym nie kupila-za duze adhd jak dla mnie
polece ew spaniela/cocker lub spokojniejszy springer.
plusy
-wiecznie wesole
-kochajace ludzi-czule i wymagajace czulosci
-wiecznie usmiechniete i z checia do zabawy
-aktywne-lubia duzo ruchu
-latwe do szkolenia
-wszechstronne
-cocker-mniejszy wzrost
-dosc zdrowe(hodowle robia badania na oczy,stawy,nerki,serce)
-lagodne i przyjacielskie

minusy:
-u bez papierowych cockerow zdarza sie agresja
-wymagajace regularnej pielegnacji wlosa-szczegolne cocker
-wymagaja codziennej aktywnosci-zajecia
-cockery maja dosc rozwiniety instynkt mysliwski i trzeba od malego je konsekwentnie ukladac
-lubia duzo jesc i trzeba je ograniczac zeby nie staly sie chodzacymi barylkami

[asiap42]

Jak najbardziej Polecam Ci York'a! Z doświadczenia wiem że to wspaniałe psy, gdyż w domu mam aż 3 York Shire Terriery, ostatnio zakończyliśmy hodowlę tych psiaków. Skoro będziesz mieszkać w mieszkaniu, to moim zdaniem ten pies nadaje się idealnie, z tego względu, iż jako jedna z ras nie gubi sierści, więc nie będziesz mieć z tym problemu Poza tym one są bardzo kochane, wdzięczne, choć czasem złośliwe

Oczywiście mówię przede wszystkim o Yorkach krótkowłosych, a nie tych długo, które kojarzone są wyłącznie z wystawami i kokardkami na włosach Najwspanialsze są miniaturki, te niezdarne z krótką sierścią

Tak w skrócie to może powiem tak: Yorki są bardzo tolerancyjne wobec dzieci. Odważne wobec większych psów, dobrze współżyją z innymi zwierzętami domowymi. Bardzo przywiązują się do swych rodzin. Łatwo dostosowujący się, mądry, bardzo pojętny. Drobny, pełen temperamentu domownik, chodzący chętnie na spacery. Czujny! U to bardzo!

[Garadiela]

Napisane przez asiap42

Jak najbardziej Polecam Ci York'a! Z doświadczenia wiem że to wspaniałe psy, gdyż w domu mam aż 3 York Shire Terriery, ostatnio zakończyliśmy hodowlę tych psiaków. Skoro będziesz mieszkać w mieszkaniu, to moim zdaniem ten pies nadaje się idealnie, z tego względu, iż jako jedna z ras nie gubi sierści, więc nie będziesz mieć z tym problemu Poza tym one są bardzo kochane, wdzięczne, choć czasem złośliwe

Oczywiście mówię przede wszystkim o Yorkach krótkowłosych, a nie tych długo, które kojarzone są wyłącznie z wystawami i kokardkami na włosach Najwspanialsze są miniaturki, te niezdarne z krótką sierścią

Tak w skrócie to może powiem tak: Yorki są bardzo tolerancyjne wobec dzieci. Odważne wobec większych psów, dobrze współżyją z innymi zwierzętami domowymi. Bardzo przywiązują się do swych rodzin. Łatwo dostosowujący się, mądry, bardzo pojętny. Drobny, pełen temperamentu domownik, chodzący chętnie na spacery. Czujny! U to bardzo!

dobre...Usmialam sie szczerze mowiac-fantazja ludzi jest urocza czasami...
Wzorzec yorka przeciez wyraznie mowi :

WŁOS : na tułowiu jest średniej długości, zupełnie prosty (nie falowany), błyszczący, w dotyku delikatny i jedwabisty, nie może być wełnisty. Obrost głowy długi, w soczysto płowozłotym odcieniu, na bokach głowy ciemniejszy, tak jak i u nasady uszu i na kufie,
gdzie włos ma być bardzo długi. Podpalanie głowy nie powinno zachodzić na szyję. Z płowo-złotą okrywą głowy nie mogą się mieszać żadne włosy ciemne lub szare, tzw. osmolenia.


wiec nie wiem co ty "hodowalas" pewnie pieski bez rodowodu i wciskalas takie kity naiwnym co kupia takiego kundelka?
A pozniej przychodza takie do strzyzenia i nie wiadomo czy to ala york czy karlowaty kundelek...

[tygrysia]

Napisane przez asiap42

Oczywiście mówię przede wszystkim o Yorkach krótkowłosych, a nie tych długo, które kojarzone są wyłącznie z wystawami i kokardkami na włosach Najwspanialsze są miniaturki, te niezdarne z krótką sierścią

Nie słyszałam o takiej rasie jak York krótkowłosy ?!

[a_na]

Pewnie chodzi o te waciano-wełniste niby-yorki...

[MuniaMusia]

Szkoda wielka, że nie chcesz ze schronu, bo wówczas miałabym Ci bardzo dużo do zaoferowania

PS. W schronach też jest dużo rasowych psów


Ale jeśli koniecznie z hodowli to uważaj, szczególnie na takich pseudo-giełdowych-hodowców.. Są mnożone dla kasy, i często mają poważne defekty, które wychodzą nawet po kilku latach..

Fajne, "blokowe" rasy to np. Jamniczki wszelkiego typu, Spaniele, Goldeny .. A pobiegać to pamiętaj - każdy piesek lubi

Jeśli York to tak pół żartem, pół serio - nie zostawiaj go na balkonie - mojej sąsiadce jastrząb takiego porwał... Pomylił z myszą, czy coś..

[gosc123]

Strasznie spodobal mi się piesek stały bywalec strony kwejk.pl . Chyba to rasa 'boo' ale pewna nie jestem http://www.joemonster.org/art/16649/...s_na_facebooku . Wie ktos ile kosztują takie pieski i gdzie mozna go zdobyc??

[Funghi]

to chyba szpic miniaturowy tylko tak obcięty

[gosc123]

dziekuje

[klaki]

Pomeranian. Obciety wlasnie w taki sposób koszt pewnie tak ok. 1300-2000 zł. I błagam nie kupuj tylko dlatego, że się na kwejku spodobał

[Garadiela]

Mozna go zdobyc w zarejestrowanej w zwiazku kynologicznym hodowli...
Koszta pewnie nie male jak to u ras mini przedzial pewnie 1500-3000 zl za wystawowego.
http://allegro.pl/szpic-miniaturowy-...869741482.html
http://tablica.pl/oferta/szpic-minia...ka-IDoaMx.html
Tansze moga byc zwierzeta na "kolanka" nie na wystawy
To jest pomeranian,dosc fajnie obciety...
Ale ale ...to jest szpic...I wcale nie jest taki idealny jak na zdjeciu jesli sie go dobrze nie wychowa...To pies jak kazdy inny...Potrzebuje szkolenia,spacerow,zabawy i dobrej karmy...
No i niestety pielegnacji bo to psie dlugowlose...A skoltuniony szpic wyglada naprawde tragicznie...

[Asiaa90]

Witajcie
jeśli podobny temat już istnieje to przepraszam.
Jutro wybieram się do pobliskiego schroniska w celu "rozeznania" tzn. wybrania 1-2 psiaków zastanowienia się no i jeśli będzie jakiś, który mnie zainteresuje to i adopcji pod koniec tygodnia
Prosiłabym was o wszelkie informacje na temat adopcji tzn. o czym musze pamiętać wybierając psiaka, o co pytać w schronisku, co ważne przy wyborze itp jednocześnie mam pytanie z innej troszkę beczki - psy mają swoje "karty zdrowia" itp. czy można wierzyć im do końca ? tzn. czy mogę mieć pewność w 100 %, że pies jest zdrowy, szczepiony itp jeśli takie uzyskam informację czy jednak nie do końca można w to wierzyć ? pytam bo trochę osób mi namąciło w głowie, że w schroniskach mają często "swojego" weterynarza, podpisana z nim umowa i może dochodzić do jakiś uchybień czy utajania czegoś związanego z psem ?
Jestem zielona w tych sprawach ponieważ nigdy nie rozglądałam się za pieskiem ze schroniska dlatego pytam osób, które mają wiedzę na ten temat

[madzialena3g]

Sądzę że jest możliwość "pożyczenia" psa na wizytę u weterynarza wybranego przez siebie, może nawet w towarzystwie pracownika ze schroniska. Ja kiedyś się zdecydowałam, jedyne co się nie zgadzało to wiek psa. Tzn. oni trochę ubarwiają żeby tego psiaka jednak ktoś chciał wziąć, o moim mówili że ma max 7 lat a mój znajomy weterynarz powiedział że 10, tyle że mnie to nie przeszkadzało. Był to cudowny psiak który od początku był chory i pomieszkał ze mną rok zanim przeszedł na tamten świat. Ale przynajmniej mam świadomość że swój ostatni rok życia spędził w cieple z pełnym brzuszkiem a nie w zimnym schronisku.
Same formalności były bardzo szybkie, przeczytałam tylko umowę i podpisałam i tyle. Potem miałam ciągle możliwość zadzwonić do jego opiekuna, skonsultować się z nim jeśli chodzi o zachowanie psiaka którego nie rozumiałam. I ew oddanie psa co nie wchodziło w rachubę.
Ja kochałam tego psiaka bardzo bardzo i jak tylko moje malutkie dziecko nieco dorośnie to planuje adopcję kolejnego psiaka
pozdrawiam

[Asiaa90]

Wiem, że do 7 dni od adopcji można udać się do weterynarza - placówkę wyznacza schronisko w celu potwierdzenia stanu zdrowia itp i wtedy jest bezpłatnie ale myślę, że może faktycznie pomysł z tym żeby udać się do innego - zaufanego to też dobry pomysł
co do wieku raczej interesują mnie szczeniaki
Dziękuję za informację

Edit: i super, że wzięłaś takiego psa jednak mało jest osób, które biorą psy w tym wieku bo to ciężkie - człowiek się przywiązuje szybko a nikt nie chce żeby jego piesek odszedł tak szybko, więc musiało być ciężko, podziwiam Cię

[eeela]

Ja ponad miesiąc temu adoptowałam szczeniaka z fundacji. Sama adopcja przedłużyła się o tydzień, bo sunia była chora i nie chciano mi jej wydać. Po tygodniu pani zapewniała mnie, że z pieskiem wszystko w porządku, niestety okazało się, że została tylko podleczona. Dziś wiem, że gdybym otrzymała ją od razu, sunia zostałaby wyleczona szybciej. Wiek pieska chyba też źle ocenili, ale co do tego, to nie mam pewności.
Gratuluję podjęcia decyzji o adopcji i życzę Ci wspaniałego przyjaciela

[_Juliette_]

Ja też myślę o adopcji psa na wiosnę i mam takie pytanie- wiele schronisk i organizacji zajmujących się zwierzakami ma w umowie adopcyjnej klauzulę o wizycie przedadopcyjnej i czasami poadopcyjnej. Czy ktoś wie jak takie coś wygląda? Nie bardzo wiem, na czym taka wizyta polega. Przychodzi do mnie kobieta ze schroniska i zagląda mi po kątach? Co oni właściwie chcą stwierdzić? Nie bardzo wiem, czego właściwie pracownicy schronisk szukają i na co zwracają uwagę. Mam małe mieszkanie i zastanawiam się, czy metraż ma jakieś ogromne znaczenie (chcemy z narzeczonym adoptować małego psiaka, pekińczyka, ratlerka lub małego kundelka, a nie owczarka itp, który potrzebuje b. dużo ruchu).
Co z wizytą poadopcyjną? Jak taka osoba ma właściwie poznać, czy dobrze opiekujemy się psem? Myślę, że oni zwracają uwagę na to, czy psiak nie wygląda na zaszczutego, nie jest skundlony, głodny, chory itp.? Czy ktoś może wie coś więcej?

[klaki]

Napisane przez _Juliette_

Ja też myślę o adopcji psa na wiosnę i mam takie pytanie- wiele schronisk i organizacji zajmujących się zwierzakami ma w umowie adopcyjnej klauzulę o wizycie przedadopcyjnej i czasami poadopcyjnej. Czy ktoś wie jak takie coś wygląda? Nie bardzo wiem, na czym taka wizyta polega. Przychodzi do mnie kobieta ze schroniska i zagląda mi po kątach? Co oni właściwie chcą stwierdzić? Nie bardzo wiem, czego właściwie pracownicy schronisk szukają i na co zwracają uwagę. Mam małe mieszkanie i zastanawiam się, czy metraż ma jakieś ogromne znaczenie (chcemy z narzeczonym adoptować małego psiaka, pekińczyka, ratlerka lub małego kundelka, a nie owczarka itp, który potrzebuje b. dużo ruchu).
Co z wizytą poadopcyjną? Jak taka osoba ma właściwie poznać, czy dobrze opiekujemy się psem? Myślę, że oni zwracają uwagę na to, czy psiak nie wygląda na zaszczutego, nie jest skundlony, głodny, chory itp.? Czy ktoś może wie coś więcej?

Na ogół wygląda to tak, że przychodzi 1-2 osoby, mają ze sobą ankietę (pytania w stylu: czy miała pani już kiedyś psa? co się będzie działo z psem gdy wypadnie pani nagły wyjazd?) do wypełnienia albo też wypełnioną już przez Ciebie (jeśli wcześniej ją dostałaś). Zadają różne pytania, oceniają poziom wiedzy i to czy poradzisz sobie z tym akurat czworonogiem, w razie potrzeby przedstawiają innych kandydatów, którzy bardziej pasują do warunków. Czasami na takie wizyty zabierany jest wypatrzony przez Was czworonóg

Chodzi tu głównie o dopasowanie psa do właściciela-np. jeśli musiałby zostawac w domu sam na te kilka godzin to logiczne że nie wydadzą Wam psa z lękiem separacyjnym, niszczącego drzwi i wyjącego z samotności, bo sąsiedzi Wam nie dadzą żyć
W Waszym przypadku skupią się na dobraniu psiaka do Waszych warunków, żeby Wam nie rozniósł mieszkania, bo wbrew pozorom mały psiak może mieć nawet więcej energii niż owczarek.

W przypadku osób mieszkających w domach z ogrodem- oceniany jest stan i wysokość ogrodzenia.

Wizyty poadopcyjne natomiast polegaja na tym, że ktoś przychodzi na kontrolę, ocenia czy psiak zadbany, czy wykazuje jakieś dziwne zachowanie, pyta czy sprawia jakies problemy, ewentualnie coś doradza itd.

We wszystkich fundacjach i schroniskach mile widziane są zdjęcia z pobytu psiaka u Was

[_Juliette_]

Dzięki serdeczne

[Dagunia]

Napisane przez _Juliette_

Ja też myślę o adopcji psa na wiosnę i mam takie pytanie- wiele schronisk i organizacji zajmujących się zwierzakami ma w umowie adopcyjnej klauzulę o wizycie przedadopcyjnej i czasami poadopcyjnej. Czy ktoś wie jak takie coś wygląda? Nie bardzo wiem, na czym taka wizyta polega. Przychodzi do mnie kobieta ze schroniska i zagląda mi po kątach? Co oni właściwie chcą stwierdzić? Nie bardzo wiem, czego właściwie pracownicy schronisk szukają i na co zwracają uwagę. Mam małe mieszkanie i zastanawiam się, czy metraż ma jakieś ogromne znaczenie (chcemy z narzeczonym adoptować małego psiaka, pekińczyka, ratlerka lub małego kundelka, a nie owczarka itp, który potrzebuje b. dużo ruchu).
Co z wizytą poadopcyjną? Jak taka osoba ma właściwie poznać, czy dobrze opiekujemy się psem? Myślę, że oni zwracają uwagę na to, czy psiak nie wygląda na zaszczutego, nie jest skundlony, głodny, chory itp.? Czy ktoś może wie coś więcej?

Ja na wizytach przedadopcyjnych zawsze na luzie rozmawiam z potencjalnymi "właścicielami". To są pytania o prace, czy zawsze ktoś jest w domu, jak z wyjazdami wakacyjnymi, gdzie pies będzie w razie kryzysowej sytuacji. Ogólnie ważny jest stopień świadomości potencjalnych adoptujących o rasie psa jakiego chcą adoptować, a w moim przypadku to ważne bo sprawdzam domy dla Rottków.
Wizyta poadopcyjna sprawdza czy wywiązujesz się z umowy. Czyli gdzie przebywa pies, w jakim jest stanie, czy przejawia agresję/niepokojące zachowania.

[tekila901]

długo zastanawiałam się nad wyborem jakiej rasy chcę mieć psa, aż w końcu wybrałam. w dalszym ciągu zastanawiam się jednak nad tym czy ma być to pies, czy suka.
od dziecka mam kontakt z czworonogami, przeważnie są to właśnie psy, nie suki. mieliśmy dosyć sporą gromadkę psów, zwykle dwa psy równocześnie. zdecydowana większość z nich była żywa, ruchliwa, łasiła się, często chciały się bawić, nawet jak już były w sędziwym wieku. tylko dwóch z nich było spokojnymi psami - jeden miał po prostu od zawsze taką naturę, a drugiego, jeszcze malutkiego, owczarka znalazł tata. szczeniaka ktoś wyrzucił z domu, w którym nie działo się dobrze. Całe życie bał się obcych, długo przyzwyczajał się do domowników i nawet będąc już ogromnym psem - jak zjawiali się obcy ludzie, chował się pod malutki stolik.
Ale: nie mieliśmy nigdy suki. Bo moi rodzice wychodzą z założenia, że suka to tylko kłopoty - rozumiecie, cieczka, te wyjące psy pod bramą. Ja nie mam takich oporów, planuję mieć tylko jednego czworonożnego przyjaciela/przyjaciółkę. Suki podobno bardziej przywiązują się do właściciela, są (jak to ktoś z moich znajomych określił) bardziej zrównoważone emocjonalnie. Zastanawiałam się nad kupnem suczki.
Mój wujek miał kiedyś suczkę, bardzo grzeczną, ułożoną, niesprawiającą problemów. Moja koleżanka ma obecnie suczkę, dwuletnią. Misia jest grzeczna, ale bojaźliwa. Sika ze strachu, gdy np. ktoś obcy wykona gwałtowny ruch. Kocha właścicieli całym sercem, ale... w porównaniu z moimi doświadczeniami jest jakaś "nieruchawa". Zna mnie od dawna, więc się mnie nie boi i nie szczeka na mnie. Sama przychodzi posiedzieć na kolanach, ale nigdy nie bawiła się ze mną. Na moje zachęty i zaczepki w ogóle nie reagowała - oaza spokoju. Nigdy się nie zdenerwowała na mnie. Nawet na spacerze zawsze idzie przy nodze.
Zastanawiam się teraz czy jest to taki generalny podział, że większość suk jest spokojna, opanowana, a psy bardziej chętne do zabawy i psot, wszędzie ich pełno. Jeśli tak, to jednak wezmę psa, bo chcę jednak spędzać z nim trochę czasu na zabawie, a nie na bezsensownym leżeniu. Zawsze bawiliśmy się do utraty tchu, aż jedno padło ze zmęczenia - ja albo pies. Może któraś z Was ma większe doświadczenie - miała i psy i suki, i wie czy jest aż tak widoczna różnica między nimi?

(Pomijam to, że "każdy pies jest inny", zależy mi na ogólnej dyskusji czy jest taka tendencja, że to pies jest rozrabiaką i kompanem do zabaw, a suczka miłą towarzyszką na leniwe dni)

[eeela]

A to nieprawda jest, że suczki takie spokojne są. Moja poprzednia sunia była bardzo żywiołowym zwierzakiem. Uwielbiała się bawić, sama zachęcała nas do zabawy, ale potrafiła też spsocić coś. Mam też psa, jest już dorosły-zrównoważony, ale lubi się bawić, biegać, po prostu szybciej się męczy.
Jeżeli chodzi o biegające psy za Twoją przyszła sunią-wystarczy sterylizacja, która nie tylko zapobiega psiej drużyny piłkarskiej, ale również np. raka sutka.