SILNY instynkt młodym wieku?! Poradźcie Wizażanki! :)

[Groszek bez Marchewki]

Napisane przez BlackSanctum

Właśnie takie spojrzenie ma na to mój Tż - lepiej mieć wcześniej dziecko, skoro mamy do tego warunki, a potem, jak ono trochę podrośnie, realizować swoje marzenia, niż odkładać to nie wiadomo jak długo w czasie, żeby przegapić najlepszy moment. Mi nie przeszkadza to, że musiałabym siedzieć teraz w pieluchach. I tak 95% mojego wolnego czasu spędzam w domu przy książce czy filmie. Mogłabym ten czas równie dobrze poświęcić małemu dziecku.
To naprawdę nie jest tak, że żyjemy za marne 500zł zapracowane gdzieś tam po cichu, nie mamy gdzie mieszkać i co ze sobą zrobić. Mamy dobre warunki na dziecko. Mieszkanie, w którym mieszkamy, należy do moich rodziców... To nie czyjaś kawalerka. Sami je opłacamy, bo oni w nim nie mieszkają. Jest dość duże. Mój Tż zarabia na tyle dużo, żeby spokojnie utrzymać z tego siebie, mnie i nasze dziecko. Myślę, że tak naprawdę to nie jest zły moment, ale wciąż się nad tym zastanawiam.

Wszystko brzmi, jakbyś chciała tu kogos przekonać do swoich argumentów. Tak naprawdę decyzja nalezy tylko do Ciebie i tż i nikt tu nie poda gotowej recepty na życie. Najlepiej dać sobie trochę czasu na przemyślenie wszystkiego, bo chyba aż tak bardzo Wam się nie spieszy?

[Roksape]

Bo tu nie znajdzie się odpowiedzi. To właśnie zależy tylko i wyłącznie od was czy jesteście gotowi, podołacie, czy Twój TŻ pomoże Ci we wszystkim, czy oboje tego chcecie itp itd Najważniejsze, żebyście to wy tego chcieli bardzo i wtedy nie ma co patrzeć na innych bo każdy ma swoje opinie i swoje doświadczenia. To będzie wasze dziecko i wasze wspólne szczęśliwe chwile jak i problemy I nikt tu tego nie zmieni. Więc rozmawiaj z mężem i to dużo, niech sam rozwieje wszystkie Twoje wątpliwości. Tego też Ci z całego serca życzę- dobrego wyboru
Ale jeszcze jedno mnie ciekawi jak masz w 2013 roku ślub, to albo wszystko przyspieszyć jak coś albo chociaż weźcie sam cywilny Chyba, że właśnie ten odległy termin to wasz ślub o jakim marzycie i pewnie odkładacie na to pieniążki ? Nie mylę się? Bo jak już planujecie to albo z dzidziusiem już na świecie ślub ( teraz to już nic nowego) albo poczekać i nikt Ci nie powie ( choć pewnie i tak na to uwagi nie zwracasz) że wpadliście i ślub, tylko po ślubie na spokojnie wszystko. Wydaje mi się, że pewnie to Ciebie też odciąga od decyzji ostatecznej. Nie pytam złośliwie

[bajka1807]

Roksape skrot LHR to hrubieszow ?

[BlackSanctum]

Roksape, bardzo mi się podoba cały Twój post. Dużo w nim prawdy.
Tak naprawdę jedyne, co nas powstrzymuje, to właśnie ten, jak sama napisałaś, odległy ślub. Zostało do niego jeszcze trochę czasu, dopiero jesteśmy na etapie wybierania domu weselnego i nie byłoby nam na rękę przesuwać go np o rok, bo teraz mamy na to za mało odłożonych pieniędzy. Dlatego jeśli zdecydujemy się teraz na dziecko, to będziemy spokojnie czekać na tę wybraną datę. Nie ma co patrzeć na gadanie ludzi, bo to tylko gadanie. Lepiej się czymś takim nie przejmować, moim zdaniem. Bo na pewno nie poszłabym do ołtarza z widocznym brzuchem tylko dlatego, że ktoś coś mógłby mówić.
Na razie oboje głęboko o tym myślimy, póki co jestem wciąż na tabletkach, w dodatku leczę teraz grypę i zapalenie krtani, więc na pewno w tym miesiącu nie zaczniemy żadnych starań, bo jeśli coś, to chcę być pewna, że nic dzieciątku nie zagraża, żadne moje niedoleczone wirusy czy też inne rzeczy. Pod koniec grudnia jestem umówiona z moim ginekologiem, jeśli coś postanowimy, to wtedy zrobię od razu badania u niego, będę akurat po aktualnym blistrze tabletek i mogę potem przestać brać, nie przerywając w trakcie opakowania, tylko normalnie, po 7dniowej przerwie.
Ale zaznaczam, decyzja jeszcze nie zapadła, póki co rozmyślamy. Oboje.

[201611241302]

BlackSanctum powodzenia życzę wam najlepszej dla was decyzji

[andzya]

Napisane przez Groszek bez Marchewki

Moze byc tak, ze kiedy ona juz odchowa swoje dziecko, znajomi beda tkwic w pieluchach

może tak być ! ale w drugą stronę to nie działa.

Napisane przez Groszek bez Marchewki

Wszystko brzmi, jakbyś chciała tu kogos przekonać do swoich argumentów. Tak naprawdę decyzja nalezy tylko do Ciebie i tż i nikt tu nie poda gotowej recepty na życie. Najlepiej dać sobie trochę czasu na przemyślenie wszystkiego, bo chyba aż tak bardzo Wam się nie spieszy?

dokładnie, zgadzam się

[mik23]

a ja ci zycze wszystkiego najlepszego i nie bede odwodzic cie od decyzji o dziecku. Jesli czujesz (czujecie) ze to odpowiedni moment i jestescie w pelni swiadomi obowiązkow i macie za co utrzymac siebie i dziecko to pytam: dlaczego nie? To ze jestes młoda o niczym nie przesądza, fakt czasem w tak młodym wieku nie przemysli sie do konca jakis spraw i zbyt szybko mozna dzialac i załowac ale przeciez zdarza sie ze niejedna 25-latka (bo niby to najbardziej odpowiedni moment) jest mniej dojrzala niz 19 latka-naprawde znam takie dziewczyny. wiec powodzenia w podjeciu wlasciwej decyzji

[Groszek bez Marchewki]

Napisane przez BlackSanctum

Bo na pewno nie poszłabym do ołtarza z widocznym brzuchem tylko dlatego, że ktoś coś mógłby mówić.

My odkładamy ślub na później juz od dawna a teraz tym bardziej właśnie dlatego, że jestem w ciąży i w związku z tym mamy ważniejsze priorytety (maluch) niz ślub . Ślub i dziecko jednocześnie to jak dla nas za drogi interes i za duże zamieszanie.

---------- Dopisano o 13:05 ---------- Poprzedni post napisano o 13:02 ----------

Napisane przez mik23

zdarza sie ze niejedna 25-latka (bo niby to najbardziej odpowiedni moment) jest mniej dojrzala niz 19 latka-naprawde znam takie dziewczyny. wiec powodzenia w podjeciu wlasciwej decyzji

Też tak myślę, nie ma reguły, każdy dopasowuje decyzje życiowe do swojej indywidualnej sytuacji, każdy zna siebie samego i swoje mozliwości lepiej niż inni. Poza tym to normalne, że wybory życiowe zwykle "grożą" jakimiś tam konsekwencjami. Nic w życiu nie jest pewne.

[natalia_b]

Też uważam, że podejmiesz decyzję taką jak zechcesz i znasz Wasze możliwości finansowe. Ale nie o finanse tu chodzi, teraz moja koleżanka jest w ciąży, cały czas musi leżeć. Niestety jeśli znajdziesz się w takiej sytuacji (oczywiście nie życzę Ci tego, ale wszystko trzeba brać pod uwagę) nie dasz rady zdać matury. Studia bez problemu możesz robić, nawet zaocznie i dzidziuś w takiej sytuacji to nie problem. Uważam jednak, że powinnaś poczekać przynajmniej do kwietnia ze staraniami. Ja obecnie staram się o dzidziusia już 2 cykl. Też brałam tabletki antykoncepcyjne i słyszałam, że po tabletkach szybko zachodzi się w ciążę. W moim przypadku to nie prawda. Nie ważne ile miałaś lat, gdy zamieszkałaś z Narzeczonym bo jak już ktoś napisał, wiek nie ma znaczenia. mam kuzynkę, która w wieku 16 lat urodziła dziecko, teraz ma 19 lat i dwoje dzieci. Jest na utrzymaniu męża. Wszystko byłoby ok, ale niestety nie skończyła żadnej szkoły i nie może znaleźć pracy. A sytuacja z Twoją pracą może się zmienić, więc zawsze lepiej jest mieć maturę. Później jest dużo łatwiej, uwierz mi. Ale jeśli zdecydujesz się na dzidziusia teraz to zapraszam na forum "starania o dzidziusia" i będę mocno trzymać kciuki, żeby się udało

[agness813]

Do autorki...mając 19 lat czułam podobnie...mój narzeczony również... i w wieku 20 lat urodziłam ślicznego i kochanego synka, 5 lat później drugiego a nieco ponad 3 m-ce temu córeczkę
Ślub braliśmy jak Dawidek miał 1,5 roczku
Jestem bardzo szczęśliwa i gdybym mogła cofnąć się w czasie-niczego bym nie zmieniła
Jesli masz warunki a serce tak mocno rwie się do macierzyństwa-nie opieraj się
Pozdrawiam cieplutko!!

[megiska]

Moim zdaniem to co napisałam... koło 20-stki... pasuje również do przedziału 23-25

co do sukni ślubnej , ślubu i ciąży, to chociaż sama brałam slub w 7 MC to radziłabym Wam najpierw się pobrać... jeśli naprawdę macie taki zamiar... wiem wiem, ze nie trzeba itditp!
jasne, ze nie, ale...
ślub to jednak wyjątkowe, piękne i niepowtarzalne wydarzenie
i chociaż ofkors można wziąć go zawsze później, to jednak jest w takim ślubie-tylko Waszym jakaś niezwykła magia... tylko Wasze chwile i wspomnienia na długie lata
i chociaż z dzieckiem czeka Was jeszcze większa magia i eksplozja uczuć i miłości do dziecka to myslę sobie, że taki "niewymuszony niczym" ślub mocno wiąże ludzi na całe życie
pomyślcie o tym!

[megiska]

Napisane przez Groszek bez Marchewki

My odkładamy ślub na później juz od dawna a teraz tym bardziej właśnie dlatego, że jestem w ciąży i w związku z tym mamy ważniejsze priorytety (maluch) niz ślub . Ślub i dziecko jednocześnie to jak dla nas za drogi interes i za duże zamieszanie.

---------- Dopisano o 13:05 ---------- Poprzedni post napisano o 13:02 ----------



Też tak myślę, nie ma reguły, każdy dopasowuje decyzje życiowe do swojej indywidualnej sytuacji, każdy zna siebie samego i swoje mozliwości lepiej niż inni. Poza tym to normalne, że wybory życiowe zwykle "grożą" jakimiś tam konsekwencjami. Nic w życiu nie jest pewne.

no właśnie, gdy dziecko już się pojawia, czy to dopiero w brzuszku czy już na świecie, są już inne priorytety - zrozumiałe zresztą

[mag_99]

przeczytałam cały wątek i takie są moje spostrzeżenia:

- chyba założyłaś ten wątek tylko po to aby ktoś napisał Ci, że "tak, masz rację zacznij się starać o dzidziusia"
- jak ktoś pisze Ci, że możesz nie dać rady to od razu go atakujesz, że wiesz na czym polega macierzyństwo itd.
- wiesz, że to jest to właśnie czego Ci potrzeba i tak naprawdę to potrzebujesz tylko utwierdzenia w swoim przekonaniu

jak dla mnie trochę dziwne podejście, ale ok Twój wybór

co do głównego pytania - to moim zdaniem jak macie zaplanowany ślub na 2013 rok to nawet się nie zastanawiaj tylko do niego poczekaj - w końcu to tylko jakiś rok czy półtora... świat się chyba nie zawali do tego momentu jak nie zajdziesz w ciążę?
zdasz maturę, zaczniesz może jakąś szkołę - studia, może znajdziesz jakąś pracę - dzięki czemu uzyskasz dodatkowe środki na wychowanie dziecka

i tu nie ważne, że Twój TŻ zarabia wystarczająco aby Was utrzymać - ciąża, wyprawka i utrzymanie dziecka naprawdę dużo kosztują i każdy dodatkowy 1000 zł się przyda - na pewno!

a już na pewno nie zaczynaj starań przed maturą - jak mówisz, że w grudniu idziesz do gina i może odstawisz tabletki, to zastanów się w czasie matury będziesz np. w 3 miesiącu ciąży - może zdarzyć się tak, że będziesz od rana do nocy spać z przerwami na wymiotowanie - nie każda ciąża przebiega bezproblemowo, a to raczej nie pozwoli uzyskać Ci dobrych wyników na maturze, poza tym dla dziecka, które będzie się w Tobie rozwijać też stres związany z maturą niczego dobrego nie przyniesie

taką samą opinię mam na temat ślubu w 2 czy 3 miesiącu ciąży - to że Twój TŻ ma takie marzenie to jeszcze wiele nie znaczy - a czy Twój TŻ pomyślał o tym, że kobieta w tym czasie potrafi spać po 14h na dobę? - ja tak osobiście miałam a czy pomyślał o tym, że możesz wymiotować i biec do łazienki przy każdej wnoszonej na stół potrawie, albo jak poczujesz zapach ciocinych perfum? ja już nie mówię o ekstremalnych sytuacjach gdzie kobieta musi leżeć non stop bo ma zagrożoną ciążę, tylko o zwykłych dolegliwościach ciążowych skoro planujecie ślub z takim wyprzedzeniem to raczej ma to być wyjątkowy dzień w Waszym życiu i postaraj się aby taki był! a czy te 2-3 miesiące w tą czy w tą tak wiele zmienią?
proponuję zacząć się starać od razu po ślubie i oby szybko się udało, a na razie dokończ wszystkie swoje rozpoczęte sprawy, tak aby bez żadnych wahań przywitać dwie kreski na teście!! powodzenia!

[Roksape]

Napisane przez bajka1807

Roksape skrot LHR to hrubieszow ?

Dokładnie tak. Jeśli można wiedzieć to czemu pytasz ?

BlackSanctum ja brałam slub w 27tc od tamtego czasu zaczęły mi nogi puchnąć a i sukienkę znaleźć to była masakra. Dlatego życzę, żeby ślub był przed lub po ciąży ale to tylko z mojego doświadczenia. W każdym bądź razie jak macie już takie plany ze ślubem to doprowadźcie je do końca. Dzidzia później to jak najbardziej będzie odpowiedni czas. Ja tu akurat nic w Ciebie nie wmuszam, żeby nie było, ale chociaż maturę zdaj bez stresu dobre wyniki to drzwi otwarte na cały świat I nawet jak odłożysz studia to będziesz miała z czym je zacząć. I będziesz dumna, że tyle stresu Ci odejdzie I wszystko Ci lżej pójdzie. A do tego czasu ( jeśli plany odłożycie) to nacieszcie się sobą, niech Cię trochę TŻ porozpieszcza, nawet na jakąś fajną wycieczkę się wybierzcie razem we dwoje. Ja wiem co mówię,bo chociaż niczego nie żałuję to chciała bym czasem mieć tą wolność, żeby mnie TŻ rozpieszczał i zawsze chcieliśmy pojechać razem w góry. Niestety to akurat poczeka, aż dzieciaki podrosną i wtedy wybierzemy się razem. Ale szkoda nam czasem ,że nie mieliśmy okazji oderwać się czasem i poszaleć gdzieś z dala od domu to tak tylko ode mnie

[bajka1807]

Rokspane, tak tylko moj ojciec pochodzi z hrubieszowa i moja babcia nadal tam mieszka

[Roksape]

Ooo świat jest mały jak to miasteczko

[LadyMK]

moja śp babcia też tam mieszkała... ale dawno dawno temu... niestety przed wojną.

[megiska]

Po pierwsze, wypowiedzi BlackSanctum są wg. mnie bardziej dojrzałe niż większośi 19/20latek na tyle dojrzalsze, że przyszło mi nawet na myśl, czy temat nie został poruszony celowo (przez np. studentkę psychologii w celu zebrania materiałów do pracy magisterskiej)

Ale!! nie mogę zrozumieć jak można przypier......lać się do dziewczyny tylko za to, że zadała pytanie...
"Nie ma głupich pytań, są tylko głupie odpowiedzi."
http://pl.wikiquote.org/wiki/Przys%C5%82owia_polskie

Napisane przez BlackSanctum
Póki co, po przemyśleniu i odwlekaniu rozmowy na ten temat z moim Tż, doszłam do wniosku, że może jednak poczekamy... On chciałby, żebym w dniu ślubu była w 2-3 miesiącu ciąży i to by go najbardziej satysfakcjonowało... Mnie chyba też... Więc prawdopodobnie póki co będę musiała silnie walczyć ze swoją instynktowną potrzebą szybszego macierzyństwa.

Ja w 2-3 miesiącu ciąży nie podnosiłam się z łózka po pierwsze z powodu plamień a po drugie nie miałam siły bo nie byłam w stanie nic zjeśc tak żeby nie zwrócic I wcale nie jestem jakimś wyjątkowym odosobnionym przypadkiem

Reasumując jeśli chcesz byc mamą to czemu nie? Wszystko zależy od podejścia, sytuacji. Jednak radziłabym Ci poczekać aż zdasz maturę. Będziesz wtedy spokojniejsza. Nie wiesz co może się zdarzyć po poczęciu. Różnie to bywa. Niektóre kobiety muszą leżeć całą ciaże zeby donosić maleństwo. Poczekaj te pół roku, spożytkuj je na zbieranie informacji o dzieciach i przemyśl wszystko jeszcze raz

No właśnie, ja bym jednak ten czas w okolicach ślubu zostawiła tylko dla Was... dla Ciebie baw się, zaszalej zatańcz! To Twój ślub!
Wiadomo, że zakładamy, że nasza ciąża będzie bezproblemowa, ale na początku ciąży pewnie koło 90% kobiet źle się czuje, na weselu nie może napić się szampana, ani zatańczyć, nie wspominając o upojnej nocy poślubnej!

Przepraszam, że o tym piszę, ale niedajboże zdaży Wam się poronienie...(moja koleżanka poroniła na 2 tyg przed ślubem to był najsmutniejszy ślub jaki widziałam!) w jakim stanie psychicznym wtedy weźmiesz ślub?
Tak jak napisała któraś dziewczyna albo po ślubie, albo ew przed.
To już bym wolała pzełożyć ślub-skromniejszy zrobić, albo zrobić huczy ślub i wesele tak jak chcecie w 2013r., a teraz-po maturze np. wziąć skromny ślub cywilny

Reasumując jeśli chcesz byc mamą to czemu nie? Wszystko zależy od podejścia, sytuacji. Jednak radziłabym Ci poczekać aż zdasz maturę. Będziesz wtedy spokojniejsza. Nie wiesz co może się zdarzyć po poczęciu. Różnie to bywa. Niektóre kobiety muszą leżeć całą ciaże zeby donosić maleństwo. Poczekaj te pół roku, spożytkuj je na zbieranie informacji o dzieciach i przemyśl wszystko jeszcze raz

opieka nad dzieckiem praktycznie caly dzień, pokazała mi jak życie wygląda, bo do tej pory żyłam z takim podejściem jak Ty. Więc teraz skupiam się na silnej podstawie związku a dziecko przyjdzie kiedyś samo.

Dziecko nie zawsze przychodzi samo!! Czasem jest za późno na te starania gdy "samo nie przyszło" Poczytajcie historie dziewczyn z "bociana" http://www.nasz-bocian.pl/

Ja jeszcze niedawno bedac przed 30-tka nadal nie potrafilam zdecydowac sie na dziecko, bo ciagle ma sie inne priorytety zw. z praca. Najpierw "trzeba" skonczyc studia, potem sie okazuje ze "trzeba" tez zdobyc doswiadczenie zawodowe, potem "trzeba" sie rozwijac na swoim stanowisku pracy, potem "trzeba" zarabiac wiecej bo dziecko to wydatki. I tak bez konca. I tak to po tylu latach okazuje sie ze "ten wlasciwy" moment tak naprawde nie istnieje Jak zaszlam w ciaze, to sie okazalo, ze perspektywa nie jest taka straszna, jak sie wydawalo w ciazy nie bedac. Przynajmniej z mojego punktu widzenia.

My odkładamy ślub na później juz od dawna a teraz tym bardziej właśnie dlatego, że jestem w ciąży i w związku z tym mamy ważniejsze priorytety (maluch) niz ślub . Ślub i dziecko jednocześnie to jak dla nas za drogi interes i za duże zamieszanie.

taką samą opinię mam na temat ślubu w 2 czy 3 miesiącu ciąży - to że Twój TŻ ma takie marzenie to jeszcze wiele nie znaczy - a czy Twój TŻ pomyślał o tym, że kobieta w tym czasie potrafi spać po 14h na dobę? - ja tak osobiście miałam a czy pomyślał o tym, że możesz wymiotować i biec do łazienki przy każdej wnoszonej na stół potrawie, albo jak poczujesz zapach ciocinych perfum? ja już nie mówię o ekstremalnych sytuacjach gdzie kobieta musi leżeć non stop bo ma zagrożoną ciążę, tylko o zwykłych dolegliwościach ciążowych skoro planujecie ślub z takim wyprzedzeniem to raczej ma to być wyjątkowy dzień w Waszym życiu i postaraj się aby taki był! a czy te 2-3 miesiące w tą czy w tą tak wiele zmienią?
proponuję zacząć się starać od razu po ślubie i oby szybko się udało, a na razie dokończ wszystkie swoje rozpoczęte sprawy, tak aby bez żadnych wahań przywitać dwie kreski na teście!! powodzenia!

BlackSanctum powodzenia! najważniejsze, żebyście podejmowali decyzje wspólnie i żebyście byli ze sobą w bliskich relacjach, a przy braku problemów finansowych wszystko się ułoży!

[BlackSanctum]

Masz 100% rację, Megiska, ja też nie mogę zrozumieć tego, że niektóre Wizażanki mnie skrytykowały... Człowiek jest człowiekiem, każdy ma prawo zadać pytanie, by rozwiać jakieś wątpliwości i dowiedzieć się co nieco na dany temat...
A co do początku Twojej wypowiedzi, no to muszę przyznać, że ciekawie to wydedukowałaś. Ale nie, nie jestem studentką jeszcze, dopiero jestem w klasie maturalnej, także bez obaw, nie robię żadnych badań.
A co do decyzji, no to czekamy do mojej wizyty u ginekologa i końca blistra - wtedy ostatecznie ją podejmiemy, bo chcemy to zrobić w 100% wspólnie. Ślubu akurat nie chcemy przekładać i nawet tego nie rozważaliśmy, bo ma być on naprawdę bardzo, bardzo piękny i niesamowity, nawet jak wcześniej będziemy mieć dziecko, to poczekamy do tego cudownego momentu. Bo naprawdę nie ma co zwracać uwagi na gadanie obcych (czy też nie) ludzi, a dziecku też nic się nie stanie, jak jego rodzice nie będą mieli ślubu przez niecały pierwszy rok jego życia. Takie jest moje zdanie. I tak niedługo się pobierzemy, więc myślę, że to nie byłby problem.

[golgie]

zwykle nie popieram decyzji o dziecku w tak młodym wieku, ale Ty brzmisz naprawdę rozsądnie,macie stabilną sytuację materialną,więc jeśli tylko oboje będziecie chcieli, to czemu nie?
Życzę wszystkiego dobrego na nowych drogach życia,mam na myśli rodzicielstwo i związek małżeński

[EdziaO]

ja również chciałabym zabrać głos. Synka urodziłam mając 27 lat, miesiąc przed 28 urodzinami. Z moim doświadczeniem niegdy nie zdecydowałabym się na dziecko w tak młodym wieku. Po pierwsze dlatego, że studenckie zycie jest bardzo ciekawe i barwne. To nie tylko imprezy, ale kursy, kółka, wyjazdy, dużo ludzi. Bardzo byłoby mi żal, że muszę z tego zrezygnować. Po drugie to jednak sporo nauki, nie chciałabym byc rozdarta między dziecko a sesję. Po trzecie fajnie zachodząc w ciążę mieć świadomość, że mamy jakieś zaplecze, wykształcenie, doświadczenie, a także świadczenia. Po czwarte macierzyństwo dojrzewa wraz z kobietą.

Z drugiej strony moja mam również bardzi wcześnie poczuła to coś. Urodziła mnie w wieku 20 lat. Zawsze była i jest świetną mamą, nigdy tego nie żałowała. W związku z tatą jest nadal i akurat wczesne rodzicielstwo nigdy nie miało wpływu na ich związke, przynajmniej negatywnego(tata 5 lat starszy). Także jak widać reguły nie ma, a człowiek człowiekowi nie równy.

decyzja należy do Was.

p.s. niespodzianka to fatalny pomysł.

[bajka1807]

Napisane przez EdziaO

ja również chciałabym zabrać głos. Synka urodziłam mając 27 lat, miesiąc przed 28 urodzinami. Z moim doświadczeniem niegdy nie zdecydowałabym się na dziecko w tak młodym wieku. Po pierwsze dlatego, że studenckie zycie jest bardzo ciekawe i barwne. To nie tylko imprezy, ale kursy, kółka, wyjazdy, dużo ludzi. Bardzo byłoby mi żal, że muszę z tego zrezygnować. Po drugie to jednak sporo nauki, nie chciałabym byc rozdarta między dziecko a sesję. Po trzecie fajnie zachodząc w ciążę mieć świadomość, że mamy jakieś zaplecze, wykształcenie, doświadczenie, a także świadczenia. Po czwarte macierzyństwo dojrzewa wraz z kobietą.

Z drugiej strony moja mam również bardzi wcześnie poczuła to coś. Urodziła mnie w wieku 20 lat. Zawsze była i jest świetną mamą, nigdy tego nie żałowała. W związku z tatą jest nadal i akurat wczesne rodzicielstwo nigdy nie miało wpływu na ich związke, przynajmniej negatywnego(tata 5 lat starszy). Także jak widać reguły nie ma, a człowiek człowiekowi nie równy.

decyzja należy do Was.

p.s. niespodzianka to fatalny pomysł.

wydaje mi sie ze nasi rodzice, wywodza sie z pokolenia gdzie ciaza w wieku 19-20 lat byla norma moja mama tez mojego brata urodzila majac 20 lat, mnie 6 lat pozniej. wtedy jednak byly inne czasy, wtedy od razu po szkole byl "nakaz" pracy i ta praca byla zapewniona. zgadzam sie z calym twoim postem

[201611241302]

Chyba, że ktoś nie idzie na studia. Wtedy nie interesują go te koła, wyjazdyRóżne ludzie mają priorytety.

[Sztynka]

Ja powiem tak. Mając 19 lat pobraliśmy się z TŻ, cywilny. Było to zaraz po maturze. Nie planowaliśmy dziecka, żadne nie chciało , chcieliśmy ślubu kościelnego, weselicha i nigdy bym nie poszła do ołtarza mając 20 lat z brzuchem. Nikogo by nie obchodziło, czy to miłość, czy nie, byłaby to wpadka. Miałam instynkt bardzo silny, mając ok 21 lat. Zatrudniłam się jako niania na pól roku. W wakacje pilnowałam 24h/dobę synka siostry, potem dzieciaczki drugiej. W 2009 wzięliśmy kościelny ślub i zaczęłam pragnąć dziecka. Mój mąż nie chciał, może zbyt męczyłam. Skończyłam studium fryzjerskie, kursy wizażu, paznokci. Dorabiam sobie tym, pracuję na roli, mąż też, mieszkam u teściów, mam 3 lata doświadczenia w pracy i co? Co mi to dało? Słuchałam innych, ze nie czas, że trzeba tej stabilizacji itd. A ja do niej dążę od 4 lat i du** . Inni mają po tyle samo lat i mają dzieci, ale ja nie bo ja jestem gówniara itd.Moja szwagierka, która ze mną mieszka ma 33 lata, 9 mieś dziecko. Oboje mieli stałą pracę, ona ma magistra, miała wysokie stanowisko, on umowę na stałe, po ślubie, budowa w trakcie. Teraz ją po porodzie zwolnili, jego jeszcze jak ona była w ciąży i on dorabia jako tynkarz. Oni czekali. Poroniła 1 wsze dziecko w wieku 28 lat , 2 tyg przed ślubem. Przykre, ale prawdziwe, nie znamy przyszłości! Teraz
Chcieliśmy kiedyś stabilizacji. Nie udało się, nie ma tego momentu odpowiedniego. W tych czasach jeśli masz stałą pracę to super. Moja sąsiadka urodziła przed świętami ma 22 lata zaraz po ślubie. Bo teraz ma kasę, potem może być gorzej. Nie skończyłam studiów, nie uważam tego za konieczność. Uważam, że należy mieć zawód wyuczony i sprawdzony, aby móc do niego wrócić po porodzie. Dlatego autorko wstrzymaj się do ślubu i zaraz po nim możecie zacząć działać. Ale jeśli macie możliwość to przełóżcie go na 2012 rok. Skoro chłopak ma stałą , fajną pracę, to na pewno pomoże Ci się realizować! Urodzisz dzidziusia i zaczniesz studium. Ale nie idź do ślubu z brzuchem. Pamiętajmy, że ciąża trwa 9 miesięcy i jest to dużo czasu, aby wszystko zaplanować! Kiedyś miałam wątek na wizażu na temat dziecka, też mnie zlinczowano . Ale poczekałam 2 lata. Dobrze zrobiłam, posłuchałam...

[BlackSanctum]

Każdy ma inną historię swojego życia, u każdego układa się to inaczej. Nie wiem, czy takie kilometrowe wywody o kimś tam są potrzebne... ) Bo los różnie to wszystko układa, u jednego tak, u drugiego inaczej.
Nigdzie nie napisałam, że pójdę z brzuchem do ołtarza, pisałam, że w życiu! bym tego nie zrobiła, napisałam też, że nie możemy przełożyć ślubu na 2012 rok, bo musimy uzbierać na niego pieniądze.
Ja uważam, że linczowanie kogokolwiek za takie pragnienie jest w ogóle nie na miejscu... Nie kieruję tych słów oczywiście do Ciebie, Sztynka. Po prostu nie rozumiem, jak można od razu z góry zakładać, że wszystko się nie uda, wszyscy stracą pracę, będzie kompletna klapa itd itp... A niektóre Wizażanki tak robiły w tym wątku, niestety.

[chce_byc_mama]

Podczytuje ten watek od jakiegos czasu.
I uwazam ze jesli zakladasz taki wlasnie watek na FORUM to powinnas sie liczyc i przyjac kazde opinie i te pozytywne dla Ciebie i te zle. Bo jezeli uwazasz ze podejmujesz dobra decyzje to po co kogokolwiek pyatalas o zdanie?
Tutaj wizazanki ktore juz urodzily dzieci maja bagaz doswiadczen i piszac swoje opinie nie robia tego zeby Ci zrobic na zlosc bo przeciez nawet Cie nie znaja tylko robia to bo je o to poprosilas, poprosilas o rade.

[BlackSanctum]

Oczywiście, opinie opiniami, doświadczenia doświadczeniami, ale niektóre mogłyby to robić w bardziej kulturalny sposób. Tylko o to tutaj chodzi, a nie od razu coś na zasadzie "pojazdu".
Ja dopiero teraz mogę powiedzieć, że podjęłam decyzję. Wcześniej była wciąż "niepodjęta" .

[karolca]

Napisane przez BlackSanctum

Ja dopiero teraz mogę powiedzieć, że podjęłam decyzję. Wcześniej była wciąż "niepodjęta" .

I co zdecydowaliście?

[Patiisia]

Napisane przez BlackSanctum

Oczywiście, opinie opiniami, doświadczenia doświadczeniami, ale niektóre mogłyby to robić w bardziej kulturalny sposób. Tylko o to tutaj chodzi, a nie od razu coś na zasadzie "pojazdu".
Ja dopiero teraz mogę powiedzieć, że podjęłam decyzję. Wcześniej była wciąż "niepodjęta" .

A przepraszam bardzo, gdzie Ty tu widzisz brak kultury Czy któraś z wizażanek obraża Cię, używa niecenzuralnych słów? Nie. Dziewczyny piszą Ci kulturalnie, że macierzyństwo to nie jest taka bajka jak Ci się teraz wydaje, próbują sprowadzić Cię na ziemię, a Ty odbierasz ich dobre chęci jako atak na Twoją osobę I rozumiem niektórych tu piszących, gdyż sama mam w domu 3 miesięczne dziecko, uczę się jeszcze w szkole średniej i wiem co znaczą nie przespane noce, wstawanie co 2-3h do dziecka, ciągłe 'skakanie' wokół niego.. Często bywa tak, że nie mam już sił, a zaznaczam że mam pomoc bliskich mi osób, więc wyobraź sobie co by było jakbym była sama.. Radzę Ci tak jak dziewczyny, rozpocznij jakieś studia, porób kursy, COKOLWIEK, bylebyś miała jakieś podstawy na później. Dziecko nie ucieknie, myślę że rok-dwa lata w tą czy w tą nie zrobią Ci aż takiej wielkiej różnicy
A i zanim urodziłam dziecko denerwowały mnie pesymistyczne prognozy wszystkich dookoła, tego jak każdy mi mówił że przy dziecku ciężko z nauką i wgl z czymkolwiek, uważałam że to takie złośliwe gadanie przemęczonych życiem ludzi, a ja na pewno dam sobie radę i u mnie będzie lepiej niż u nich, bo oni wszystko koloryzują po to żeby mnie zniechęcić. I przyszło co do czego- urodziłam cudownego synka, ale mogę z ręką na sercu powiedzieć że Ci wszyscy ludzie mieli rację. Także trochę pokory i umiejętności słuchania tego, czego nie koniecznie chcesz usłyszeć Ci się przyda
Bądź co bądź, trzymam za Ciebie kciuki, żeby wszystko Ci się ułożyło jak chcesz, no i daj znać jaką decyzję podjęłaś

Edit: Zauważyłam właśnie w Twoi podpisie, że jednak zdecydowaliście się na dziecko.. no cóż. Wasz wybór Życzę powodzenia i oby zderzenie z rzeczywistością nie zmieniło Twojego optymizmu!

[BlackSanctum]

Podpis oznacza, że odkładam na dziecko, a nie, że już jest w drodze. Mogę odkładać latami. Na razie musiałam z pewnych przyczyn odstawić tabletki na miesiąc, zobaczymy, jeśli coś z tego wyjdzie, będzie cudnie, jeśli nie, to ok, poczekamy, widocznie tak chce los.