Rozwój osobisty i dążenie do celu

[Natka_Pietruszki91]

Można może wątek się ożywi?

[Mocny Akcent]

Mam nadzieję, że moje pytanie i tak wiąże się z tematem wątku. Mam pytanie - jak spędzacie czas z samą sobą?
Jak się nastawiacie na brak planów?

Czy lubicie siebie?

[Mimi08]

Jestem introwertykiem. Wolę spędzać czas sama ze sobą niż z innymi ludźmi i tak naprawdę lubię to w sobie, nie przeszkadza mi to w życiu. Robie dużo rzeczy sama ze sobą, czytam, oglądam filmy, ćwiczę, uczę się czegoś nowego itd.
A jak jest z Tobą?

[YouSmellLikeLove]

Napisane przez Mocny Akcent

Mam nadzieję, że moje pytanie i tak wiąże się z tematem wątku. Mam pytanie - jak spędzacie czas z samą sobą?
Jak się nastawiacie na brak planów?

Czy lubicie siebie?

Ja czytam, oglądam seriale, przeglądam internet, oglądam tv, bawię się z kotem, maluję, śpię ;d leżę, gotuję

Nie, akurat mi sie w dobie nic nie podoba

[Mocny Akcent]

Napisane przez Mimi08

Jestem introwertykiem. Wolę spędzać czas sama ze sobą niż z innymi ludźmi i tak naprawdę lubię to w sobie, nie przeszkadza mi to w życiu. Robie dużo rzeczy sama ze sobą, czytam, oglądam filmy, ćwiczę, uczę się czegoś nowego itd.
A jak jest z Tobą?

no właśnie tak podpytuję, bo ja mam straszny problem spędzać czas ze sobą. Chyba nie lubię siebie. A jak nie mam planów to jestem załamana, że będę musiała COŚ porobić tylko we własnym gronie. Nie chcę tak, bo wiem, że to nie może tak być.

Napisane przez YouSmellLikeLove

Ja czytam, oglądam seriale, przeglądam internet, oglądam tv, bawię się z kotem, maluję, śpię ;d leżę, gotuję

Nie, akurat mi sie w dobie nic nie podoba

dużo tego jest. a czemu w sobie nic sie nie podoba?

[d61abbce58b52fe45ffe444afc51ca0ea3c11859_65540a44484ab]

Napisane przez Mocny Akcent

no właśnie tak podpytuję, bo ja mam straszny problem spędzać czas ze sobą. Chyba nie lubię siebie. A jak nie mam planów to jestem załamana, że będę musiała COŚ porobić tylko we własnym gronie. Nie chcę tak, bo wiem, że to nie może tak być.


dużo tego jest. a czemu w sobie nic sie nie podoba?

A jakie masz zainteresowania, hobby? Jakie sporty uprawiasz? Może to jest sedno problemu, a nie to, że nie lubisz być sama ze sobą?

[YouSmellLikeLove]

Napisane przez Mocny Akcent

no właśnie tak podpytuję, bo ja mam straszny problem spędzać czas ze sobą. Chyba nie lubię siebie. A jak nie mam planów to jestem załamana, że będę musiała COŚ porobić tylko we własnym gronie. Nie chcę tak, bo wiem, że to nie może tak być.


dużo tego jest. a czemu w sobie nic sie nie podoba?

wiesz co sporo przeszłam, jeśli chodzi o ludzi
zdarzały się częste sytuacje, że ktoś mało dyskretnie krytykował moja urodę i mówił, że jestem brzydka, na dodatek mam jakiś obraz psychiczny kobiety a tak nie wyglądam, lubię ubierać się seksownie a nie mogę bo mi to nie pasuje w szpilkach i pewnych ubraniach wyglądam jak 12 letnia dz*a, jestem bardzo chuda nie mogę przytyć mam ogromny problem z kupieniem ubrań bo jestem za mała nie mam bioder .. dość że jestem niska.. jest jeszcze wiele rzeczy, których nie mogę zmienić a wpływają na moje samopoczucie bo działa to na to czy czuję się swobodnie, po prostu dla mnie kobieta ma wyglądać jak kobieta i mi się taki wygląd podoba a wiesz mam 19 lat już nie rosnę mam 153 wzrostu i ważę jedynie 37 kg a jem za 10 ... ciężko jest mi to strawić

[Natka_Pietruszki91]

Ja właśnie zostałam opuszczona przez znajomych. Mam tylko Tż i przyjaciółkę, która mieszka ponad 100 km ode mnie i chcę się nauczyć spędzać czas sama ze sobą. Może mi się uda>?

[YouSmellLikeLove]

Napisane przez Natka_Pietruszki91

Ja właśnie zostałam opuszczona przez znajomych. Mam tylko Tż i przyjaciółkę, która mieszka ponad 100 km ode mnie i chcę się nauczyć spędzać czas sama ze sobą. Może mi się uda>?

Ja często zostawałam w takiej sytuacji, także doskonale cię rozumiem, ale masz tż-ta i przyjaciółkę więc do końca sama nie zostałaś. A czemu cię opuścili, jeśli mogę spytać?
Pewnie, że ci się uda będziesz miała więcej czasu na zastanowienie się komu zaufać, na co zwracać uwagę przy nowych znajomościach, to doskonały czas na doskonalenie się

[Natka_Pietruszki91]

Po prostu nastał koniec studiów i jakoś tak się rozwiązało. Ja odeszłam z miesiąc temu ze studiów i już o mnie powoli zapomniano. W sierpniu biorę ślub i je zaprosiłam - pewnie nie przyjdą i tylko mi przykrość sprawią. Czasem się odezwą na fb, ale jak chcę się spotkać to tak średnio.

[YouSmellLikeLove]

Napisane przez Natka_Pietruszki91

Po prostu nastał koniec studiów i jakoś tak się rozwiązało. Ja odeszłam z miesiąc temu ze studiów i już o mnie powoli zapomniano. W sierpniu biorę ślub i je zaprosiłam - pewnie nie przyjdą i tylko mi przykrość sprawią. Czasem się odezwą na fb, ale jak chcę się spotkać to tak średnio.

ja całe zycie miałam podobnie gdzieś się umawiały razem a ja byłam pomijana

[Natka_Pietruszki91]

Co najlepsze kiedyś to ja byłam zawsze wszędzie zapraszana, ale odkąd zamieszkałam z Tż chyba nie mogą tego przeżyć i zazdroszczą więc już nie chcę są ze mną znać.

[YouSmellLikeLove]

Napisane przez Natka_Pietruszki91

Co najlepsze kiedyś to ja byłam zawsze wszędzie zapraszana, ale odkąd zamieszkałam z Tż chyba nie mogą tego przeżyć i zazdroszczą więc już nie chcę są ze mną znać.

to nie wiem.. ja zawsze miałam cos w sobie co ludzi nie przyciągało

[Mocny Akcent]

[1=d61abbce58b52fe45ffe444 afc51ca0ea3c11859_65540a4 4484ab;51711116]A jakie masz zainteresowania, hobby? Jakie sporty uprawiasz? Może to jest sedno problemu, a nie to, że nie lubisz być sama ze sobą?[/QUOTE]
Hm, wziełam sie za siebie i zapisałam na angielski, więc mogę skupić się na tym. W wolnej chwili czytam, albo wizaż ogólnie całe dnie w pracy, a i tak myślę o tym, co z wieczorem, co będzie, jak nikt się ze mną nie spotka i będe miała sama ze sobą siedzieć. Ale zrobiłam jesczze jeden krok i zapisałam sie na porady psychologiczne przez Internet. Dostaję wytyczne, jak mam nad sobą pracować. Póki co drugi dzień hehe, ale dziś wyjątkowo dobrze mi w domu samej.

Napisane przez YouSmellLikeLove

wiesz co sporo przeszłam, jeśli chodzi o ludzi
zdarzały się częste sytuacje, że ktoś mało dyskretnie krytykował moja urodę i mówił, że jestem brzydka, na dodatek mam jakiś obraz psychiczny kobiety a tak nie wyglądam, lubię ubierać się seksownie a nie mogę bo mi to nie pasuje w szpilkach i pewnych ubraniach wyglądam jak 12 letnia dz*a, jestem bardzo chuda nie mogę przytyć mam ogromny problem z kupieniem ubrań bo jestem za mała nie mam bioder .. dość że jestem niska.. jest jeszcze wiele rzeczy, których nie mogę zmienić a wpływają na moje samopoczucie bo działa to na to czy czuję się swobodnie, po prostu dla mnie kobieta ma wyglądać jak kobieta i mi się taki wygląd podoba a wiesz mam 19 lat już nie rosnę mam 153 wzrostu i ważę jedynie 37 kg a jem za 10 ... ciężko jest mi to strawić

o przytycie się nie martw, najważniejsze, ze nie w drugą stronę. Mam koleżankę, która martwila się, ze nie może przytyć i m.in. ciąża wszystko w niej zmieniła, że nawet zaczęła tęsknić za czasami chudości
widzę, że masz straszne kompleksy nie wiem, jak Ci pomóc. Ale rozumie. Bo przechodziłam to samo, a teraz, z racji tej, że mam prawie 30 i jestem sama - uaktywniły się moje kompleksy.

Napisane przez Natka_Pietruszki91

Ja właśnie zostałam opuszczona przez znajomych. Mam tylko Tż i przyjaciółkę, która mieszka ponad 100 km ode mnie i chcę się nauczyć spędzać czas sama ze sobą. Może mi się uda>?

Nie jestes sama - zakładasz rodzinę, a to już naprawdę bardzo dużo

Napisane przez Natka_Pietruszki91

Po prostu nastał koniec studiów i jakoś tak się rozwiązało. Ja odeszłam z miesiąc temu ze studiów i już o mnie powoli zapomniano. W sierpniu biorę ślub i je zaprosiłam - pewnie nie przyjdą i tylko mi przykrość sprawią. Czasem się odezwą na fb, ale jak chcę się spotkać to tak średnio.

Przyjdą. A jak nie - to oznacza, że to nie są prawdziwi przyjaciele i nie ma co się przejmować. Rodzina, mąż, nowe otoczenie - wszystko się zmieni, bo zmienią się priorytety.

[YouSmellLikeLove]

Napisane przez Mocny Akcent

Hm, wziełam sie za siebie i zapisałam na angielski, więc mogę skupić się na tym. W wolnej chwili czytam, albo wizaż ogólnie całe dnie w pracy, a i tak myślę o tym, co z wieczorem, co będzie, jak nikt się ze mną nie spotka i będe miała sama ze sobą siedzieć. Ale zrobiłam jesczze jeden krok i zapisałam sie na porady psychologiczne przez Internet. Dostaję wytyczne, jak mam nad sobą pracować. Póki co drugi dzień hehe, ale dziś wyjątkowo dobrze mi w domu samej.

o przytycie się nie martw, najważniejsze, ze nie w drugą stronę. Mam koleżankę, która martwila się, ze nie może przytyć i m.in. ciąża wszystko w niej zmieniła, że nawet zaczęła tęsknić za czasami chudości
widzę, że masz straszne kompleksy nie wiem, jak Ci pomóc. Ale rozumie. Bo przechodziłam to samo, a teraz, z racji tej, że mam prawie 30 i jestem sama - uaktywniły się moje kompleksy.

Nie jestes sama - zakładasz rodzinę, a to już naprawdę bardzo dużo

Przyjdą. A jak nie - to oznacza, że to nie są prawdziwi przyjaciele i nie ma co się przejmować. Rodzina, mąż, nowe otoczenie - wszystko się zmieni, bo zmienią się priorytety.

wiesz moja postać psychiczna jest przeciwienstwem fizycznej nie wyglądam kobieco i mi sie włąsnie podoba grubośc krąglości kształty wielkie biodra i piersi

[_GlamourGirl_]

Hej

---------- Dopisano o 14:04 ---------- Poprzedni post napisano o 13:58 ----------

Co do znajomych.. Ja z większością nie gadam tzn chodzi mi tu o znajomych ze czasów szkoły średniej. Nie wiem czy po tym co przeszłam a byłam nękana, wysmiewana nie wiem czy chciałabym mieć z nimi kontakt. Dobrze mi bez nich Mimo iż których oglądam na codzień mowie tylko część i tyle. Najważniejsze jest nauczyć się odizolować od toksycznych nam osób. Znaleźć kogoś kto będzie nas wspierał Ja mam taką dwie zaufane osoby i to mi wystarczy.
Do tego rodzina.. Jak oni zaopatrują się w kwestii twoich kompleksów co Ci mówią??

[YouSmellLikeLove]

Napisane przez _GlamourGirl_

Hej

---------- Dopisano o 14:04 ---------- Poprzedni post napisano o 13:58 ----------

Co do znajomych.. Ja z większością nie gadam tzn chodzi mi tu o znajomych ze czasów szkoły średniej. Nie wiem czy po tym co przeszłam a byłam nękana, wysmiewana nie wiem czy chciałabym mieć z nimi kontakt. Dobrze mi bez nich Mimo iż których oglądam na codzień mowie tylko część i tyle. Najważniejsze jest nauczyć się odizolować od toksycznych nam osób. Znaleźć kogoś kto będzie nas wspierał Ja mam taką dwie zaufane osoby i to mi wystarczy.
Do tego rodzina.. Jak oni zaopatrują się w kwestii twoich kompleksów co Ci mówią??

niestety ja też nie byłam dobrze odbierana mimo, że bylam jedynie nieśmiała
mojej rodzinie nie można ufać.. ciągle mnie o coś podejrzewają nie interesują się złym stanem mojego zdrowia o wszystko musze ja prosić .. marze o tym zeby sie wyprowadzic z tego domu bo ciagle tylko na mnie narzekają zrobie cos zle nie zrobie tez zle

[_GlamourGirl_]

Napisane przez YouSmellLikeLove

niestety ja też nie byłam dobrze odbierana mimo, że bylam jedynie nieśmiała
mojej rodzinie nie można ufać.. ciągle mnie o coś podejrzewają nie interesują się złym stanem mojego zdrowia o wszystko musze ja prosić .. marze o tym zeby sie wyprowadzic z tego domu bo ciagle tylko na mnie narzekają zrobie cos zle nie zrobie tez zle

Kurcze bardzo mi przykro !!
Ale tak czytam Twój wpis , kobieto nie mów tak też tak mówiłam że nie ma tego i tego!!
POlecam wejdź na YT wpisz Radzka ona tam dobiera ciuchy to figury i możesz stać sie tak kobieca jak i ja !! Więcej wiary !!

[YouSmellLikeLove]

Napisane przez _GlamourGirl_

Kurcze bardzo mi przykro !!
Ale tak czytam Twój wpis , kobieto nie mów tak też tak mówiłam że nie ma tego i tego!!
POlecam wejdź na YT wpisz Radzka ona tam dobiera ciuchy to figury i możesz stać sie tak kobieca jak i ja !! Więcej wiary !!

mi też jest przykro, że tacy są, przez to teraz mam pewne dziwne zachowania, np zapotrzebowanie na nadopiekuńczość itd
znaczy wiesz ja umiem sobie znaleźć ubrania cieżko jest drogo ale znajdę, dość że mam swój styl i raczej nie będę dostosowywać się do tego co mi pasuje a co nie bo chodzę w tym w czym dobrze się czuje i jakie ubrania lubie gdyby mi ktoś powiedział że nie powinnam chodzić w rurkach nad kostkę to bym wolała umrzeć niż ich nie nosić

[Magda0087xxx]

Wątek wrócił do życia Czytam i tak się zastanawiam, bo są wśród Was również pracujące dziewczyny i takie, które wchodzą w poważną prozę życia. Z góry przepraszam za objętość moich rozważań

Jest taka ogólna i rozpowszechniana teza, że praca w pracy, a dom w domu, że nie przenosi się pewnych spraw za próg pracy czy domu, ale jakby się nad tym dobrze zastanowić (też w kontekście samorealizacji i dążenia do szczęścia, satysfakcji), to wydaje mi się, że to nie do końca racja... Przecież spędzamy w pracy większość czasu, więc nie da się nie żyć pracą również po godzinach i odwrotnie - jeśli mamy problem natury prywatnej, to trudno tak całkiem pozostawić go za progiem firmy. Czy Wy też tak macie? Ja zauważyłam, że jeśli jestem szczęśliwa prywatnie, to i wyniki w pracy mam od razu lepsze, nie mówiąc już o tym, że jeśli w pracy idzie mi dobrze i odczuwam satysfakcję, to przekłada się to na moje życie prywatne, poczucie samorozwoju itd. Mało tego! Jeśli czuję się samotna lub mam gorszy czas, to te braki i nadwyżki energii staram się przekładać na pracę, co często daje fajne rezultaty, chociaż zakładam, że nie każda praca czy zawód mogą temu sprzyjać.

Był taki czas, że praca w ogóle nie przynosiła mi radochy, wręcz przeciwnie i dla mnie to był po jakimś czasie sygnał - w pewnym momencie zrozumiałam, że wynagrodzenie to za mało, żeby w dotychczasowej pracy zostać, a nawet żeby czuć się szczęśliwa w życiu. Poranek był czystą deprechą. Poczułam, że potrzebuję zmiany nawet jeśli nie będzie się z nią wiązała podwyżka. Byłyście w podobnej sytuacji? Zaryzykowałyście? Jak Wam to wyszło, jeśli tak? Dużo ostatnio poświęcam czasu na czytanie o rynku pracy, o dokształcaniu się, o programach rozwoju zawodowego, kursach motywacyjnych i odwróconej rekrutacji, która zaczyna robić furorę, bo ludzie w bezpieczny sposób mogą zmienić pracę bez straty finansowej, anonimowo i pro-rozwojowo, na własnych zasadach - wszystko to mocno mnie zainspirowało, bo sama przeszłam podobną ścieżkę (o podobnych historiach możecie poczytać na Emplocity, to chyba jedyny taki projekt jak do tej pory u nas). Zastanawiam się nawet nad założeniem własnego bloga, na którym poświęciłabym chętnie więcej uwagi takim tematom. Czy praca ma dla Was takie znaczenie - hmm - rozwojowe? Wydaje mi się, że praca tylko dla zarobku, a następnie wydawanie pensji w samotności to bardzo smutna sytuacja... I z niej też może brać się wiele prywatnych frustracji, kompleksów oraz przeszkód w rozwoju.

[Magda0087xxx]

Dobry wątek - uniwersalny, a ostatnio bardzo na czasie, bo dynamika zmian wręcz zatrważająca Ja polecałabym lekturę książki Daniela Golemana "Inteligencja emocjonalna", która swojego czasu dała mi sporo do myślenia - jest pomocna zarówno w osobistym, jak zawodowym rozwoju i ogółem w samodoskonaleniu się. W ostatnim czasie też zainteresowałam się psychologią transpersonalną (prywatnie) i rekrutacją odwróconą, którą proponuje nowa firma, Emplocity (zawodowo), bo myślę, że fajnie jest na siłę nie oddzielać tych dwóch sfer, skoro wzajemnie na siebie wpływają i dobrze, aby robiły to w pozytywny sposób A nie ukrywam, że szukam "pretekstu" do poważnych zmian na lepsze - znudziła mnie bezproduktywna, "wysiadywana" w biurze praca, która nie daje mi ani prywatnej, ani tym bardziej zawodowej satysfakcji. Szczerze polecam zapoznanie się z tematyką - może którejś z Was też to się spodoba Pozdrawiam!

[Anspire]

świetny wątek i dołączam się do niego niebawem pełną parą! Jest tu mnóstwo kobiet mojego pokroju, kobiet, które mają marzenia, wiedzą, czego chcą, podjęły ryzyko bądź są o krok od tego Oczywiście wszystko wymaga dobrego planu i ciężżżkiej pracy, a mówi to osoba, która już jest po wielu zmianach w życiu i ciężko pracuje. Z pasji, miłości do przekazywania wiedzy powstał moja firma szkoleniowai powiem Wam kochane, że praca w kierunku tego co kochasz, z ludźmi, którzy są Ci wdzięczni za motywację, wiedzę, energię jest pracą, która w ogóle nie jest ciężarem! Nie można jej porównać do pracy na stanowisku, które nie spełnia Twoich oczekiwań. Mówiono zawsze, że samodzielna praca to praca 24h/dobę. Mogę powiedzieć, że owszem - zgadzam się z tym, ale wcześniejsze etaty również powodowały, że praca śniła się po nocach... Zatem polecam, pod warunkiem, że nie są straszne Wam porażki i jesteście zmotywowane, skoncentrowane na celu oraz pracowite. Na tą chwilę muszę do obowiązków wrócić (samodyscyplina!), ale trzymam za Was kciuki i wspieram mocno w Waszych planach i marzeniach! Będę udzielać się również coraz częściej, w każdej wolnej chwili.

[elizkaa92]

Hej generalnie ja moją edukację zakończyłam po maturze przez swoje własne lenistwo, czyli 3 lata przerwy, aż do tego roku. W lutym przeprowadziłam w swoim życiu fit-rewolucje: zaczęłam uprawiać sport i zdrowo się odżywiać, interesować się tematami dietetyki i teraz już nie wyobrażam sobie innego życia. Chciałabym w jakikolwiek sposób pomóc osobom, które tak jak ja, miały nadwagę i bardzo cierpiały z tego powodu. W zeszłym tygodniu zapisałam się do policealnej szkoły, po której skończeniu otrzymam tytuł konsultanta ds. odżywiania. Może dla kogoś po studiach to niewiele, lub nic, ale dla mnie - osoby, która całe życie z nauką była na bakier to naprawdę duży krok. Poczułam, że chce to robić - pomagać ludziom. Następnie planuje kursy doszkalające również w tym kierunku. Myślicie, że z takim papierem uda mi się spełnić marzenia?

[Natka_Pietruszki91]

Hej mój rozwój osobisty trochę stanął w miejscu :/ jednak zamierzam w końcu wziąć się w garść, bo za dużo już w życiu przegrałam. W następną sobotę biorę ślub - mam nadzieję, że to będzie krok w stronę lepszego życia i w końcu ruszę w stronę swojego spełnienia za rok bronię magistra i kończę licencjat. W planach mam zdać W KOŃCU prawo jazdy i ogólnie zacząć się rozwijać, aby móc poczuć się kobietą spełnioną. Zaczynam też szukać pracy. Mam dużo roboty i muszę zakasać rękawy i chwytać co mi przyniesie los. Mam kilka problemów ze sobą, które blokują mi trochę drogę do spełnienia celów i chciałabym też zapisać się na terapię u psychologa. Zacznę trochę bardziej żyć fit i realizaować swoją pasję - gotowanie

[Mimi08]

...

[Natka_Pietruszki91]

Już po ślubie na razie po wysyłałam kilka cv i jeszcze szykuje się wyjazd w podróż poślubną i potem już działanie

[_GlamourGirl_]

Hej 😃

[marzena_horod74]

Hej A słyszałyście o szkoleniach Michała Pasterskiego? Ma jedno specjalne dla kobiet teraz. Zastanawiałam się nad nim.

[Anspire]

Napisane przez marzena_horod74

Hej A słyszałyście o szkoleniach Michała Pasterskiego? Ma jedno specjalne dla kobiet teraz. Zastanawiałam się nad nim.

Nie uczestniczyłam, ale po części znam, kojarzę i mogę potwierdzić na pewno to, że bez wątpienia to bardzo pozytywny i wykwalifikowany coach. Dlatego z czystym sumieniem polecam.

[czasoPrzestrzen]

Najważniejsze jest umiejętność wygospodarowania sobie czasu na realizację swoich celów lub pasji. Cele bez poświęconego im czasu są nic nie warte.