Zdjęcia z płodem?

[Ata77]

makabra

[ushia]

w Polsce o czlowieku mowi sie po skonczeniu 21 tc (tzn jezeli chodzi o samoistnie zakonczona ciaze, bo w przypaku celowej aborcji granica jest wczesniej, na 16 tygodniu)
od tego momentu mamy porod przedwczesny, wczesniej jest poronienie
plodow (czyli przed 21 tygodniem) nie wydaje sie, bo nie sa uznawane przez prawo za zwloki a za szczatki
nawet jezeli jest et 21 tygodni, to nikt nie moze wziac zwlok do domu!
"wydanie rodzinie" oznacza tak naprawde przekazanie do zakladu pogrzebowego

jedynie w przypadku zgonow w domu mozliwe jest "wystawienie" zwlok, a i to tylko dlatego, ze jest luka w przepisach i nie ma komu sprawdzac nei tylko czy zwloki zostaly w domu te dwa dni ale nawet czy w ogole zostaly pochowane...

jak dla mnie zwyczaj trzymania zwlok w domu jest okropny - rozaniec mozna odmawiac cala rodzina i bez bomby biologicznej na srodku pokoju, nie mowiac juz o tym, ze wolalabym zeby ostatnim wspomnieniem o bliskiej osobie nie bylo "musielismy zamknac trumne, bo zaczelo "cieknac""

[mauzonka]

Przecież to ewidentny fotomontaż. Tak nie wygląda matwy płód...

Poza tym - kto, nawet przy mocno niezdrowych zmysłach, - zapraszałby dziennikarzy i fotoreporterów do domu, do sfotografowania swojego martwego płodu?

[Aggie125]

O Jezu, weszłam w linka i teraz się zastanawiam, po co... Obrzydliwe, bez względu na to, czy to fotomontaż czy nie. A juz najgorsze to zdjęcie we włóczkowej czapeczce...

[mundziolek]

Znalałam w internecie pewien artykuł .. jestem przerazona tym co zobaczylam
Jakie jest wasze zdanie na ten temat???
http://www.papilot.pl/diety-zdrowie/...rtwy-plod.html

(uwaga- drastyczne zdjecia)

[bravvurka]

Jestem zszokowana. Uważam, że tej kobiecie jest potrzebna pomoc ze strony psychiatry.

[mollyy]

wyszukiwarka

http://www.wizaz.pl/forum/showthread...EAcia+p%B3odem

[abralm]

ja jestem w szoku naprawdę sama nie wiem co o tym myślec a poza tym to po co ta kobieta umieszcza takie zdjęcia w internecie, to ze ona "cierpi" powinna zatrzymac dla siebie..

i na dodatek jaj pozostałe dzieci... ciekawe co powiedż ajak za kilka/naście lat będa te zdjęcia oglądac...

[rambo]

Łączę wątki.

Na komentowanie nie mam dzisiaj siły.

[Hosenka*]

Napisane przez mauzonka

Przecież to ewidentny fotomontaż. Tak nie wygląda matwy płód...

Wg mnie to też fotomontaż

[Vivienne]

Mam nadzieję, że to fotomontaż...

[Avv]

Bez względu na to czy to fotomontaż czy nie, to jest przerażające...

[nowa27]

normalnie szok

[201701160947]

Czy to fotomontaż czy też nie-w obu przypadkach ktoś ma spory problem ze sobą...Chore. :/

[Arissa]

Też myśle,że to fotomontarz

[Madzia_123]

Oby to był fotomontaż! Szok!

[ilonchen]

Boję się kliknąć.Szok.

[Sniezynka21]

Napisane przez ilonchen

Boję się kliknąć.Szok.

Nie klikaj tym bardziej ze jestes w ciazy.
Ja kliknelam kiedys i mialam kilka nocy nieprzespanych...

[frandzelka]

czapka ?! ... o ****a.

[luthien2007]

W wielu krajach (np. w USA czy w Niemczech - por. www.nowilaymedowntosleep. org/ lub po polsku: www.poronienie.pl/po_ludzku_zdjecia.html) naturalne jest robienie pożegnalnych zdjęć zmarłemu przedwcześnie dziecku (tak, bo to dla matki jest dziecko, a nie "martwy płód") w otoczeniu rodziny. Zdjęcia robione są w szpitalu (w podanym tu linku także) przez połozne lub fotografów - profesjonalistów.
Zauważcie, że nasze domowe dzieci mają tysiące zdjęć. A po tych zmarłych zostaje jedynie zdjęcie z usg i karta ciąży...

W Polsce co roku 40 tysięcy (!) kobiet traci dzieci w wyniku poronień i porodów przedwczesnych. Ale to temat tabu jest w naszym kraju. Po śmierci nawet maleńkiego dziecka pozostaje wielka pusta, smutek, żal i rozpacz, a każda pamiątka ma nieocenioną wartość i pomaga w przeżyciu żałoby.

Przykro czytać Wasze komentarze, bo nie ma w nich zupełnie szacunku dla uczuć innych ludzi. Gdybyście chciały dowiedzieć się co przeżywają rodzice po stracie to zapraszam na poronienie.pl i dlaczego.org.pl. Ale pewnie się nie odważycie, bo łatwiej udawać, że temat nie istnieje niż towarzyszyć osieroconym rodzicom w żałobie.
Pozdrawiam
Małgosia

[musicman]

a ja wcale nie uważam, że to takie dziwne albo przerażające że człowiek chce pożegnać drugiego chociażby było to dziecko w tej fazie rozwoju. Sama jestem w ciąży i być może widzę takie rzeczy ciut inaczej.

[kamyczek89]

normalnie aż mnie cofa...
fotomontaż czy nie, ale chore jest najbardziej to, że uczestniczą w tej szopce małe dzieci...

[kamyczek89]

Napisane przez luthien2007

W wielu krajach (np. w USA czy w Niemczech - por. www.nowilaymedowntosleep. org/ lub po polsku: www.poronienie.pl/po_ludzku_zdjecia.html) naturalne jest robienie pożegnalnych zdjęć zmarłemu przedwcześnie dziecku (tak, bo to dla matki jest dziecko, a nie "martwy płód") w otoczeniu rodziny. Zdjęcia robione są w szpitalu (w podanym tu linku także) przez połozne lub fotografów - profesjonalistów.
Zauważcie, że nasze domowe dzieci mają tysiące zdjęć. A po tych zmarłych zostaje jedynie zdjęcie z usg i karta ciąży...

W Polsce co roku 40 tysięcy (!) kobiet traci dzieci w wyniku poronień i porodów przedwczesnych. Ale to temat tabu jest w naszym kraju. Po śmierci nawet maleńkiego dziecka pozostaje wielka pusta, smutek, żal i rozpacz, a każda pamiątka ma nieocenioną wartość i pomaga w przeżyciu żałoby.

Przykro czytać Wasze komentarze, bo nie ma w nich zupełnie szacunku dla uczuć innych ludzi. Gdybyście chciały dowiedzieć się co przeżywają rodzice po stracie to zapraszam na poronienie.pl i dlaczego.org.pl. Ale pewnie się nie odważycie, bo łatwiej udawać, że temat nie istnieje niż towarzyszyć osieroconym rodzicom w żałobie.
Pozdrawiam
Małgosia

już widzę nawet tu dotarłaś...

w tym sęk, że wiele takich kobiet później nie może normalnie funkcjonować... depresja poporodowa jeśli istnieje trwa znacznie dłużej. czemu mają służyć te zdjęcia??? pamięci o utraconej ciąży? trzeba żyć dalej. a jeśli ma się na tyle siły próbować zajść ponownie w ciążę.

później jest wiele takich przypadków, jak kobieta mimo tego, że urodziła dziecko po wcześniejszych niepowodzeniach, ciągle bije się z myślami, czy by się to dziecko różniło od tego obecnego. dla mnie szczyt głupoty. nie ma co gdybać.

[musicman]

Napisane przez kamyczek89

już widzę nawet tu dotarłaś...

w tym sęk, że wiele takich kobiet później nie może normalnie funkcjonować... depresja poporodowa jeśli istnieje trwa znacznie dłużej. czemu mają służyć te zdjęcia??? pamięci o utraconej ciąży? trzeba żyć dalej. a jeśli ma się na tyle siły próbować zajść ponownie w ciążę.

później jest wiele takich przypadków, jak kobieta mimo tego, że urodziła dziecko po wcześniejszych niepowodzeniach, ciągle bije się z myślami, czy by się to dziecko różniło od tego obecnego. dla mnie szczyt głupoty. nie ma co gdybać.

a czytałaś kiedyś i skutkach nieprzeżytej żałoby?

[Weronika.21]

a ja nie jestem aż tak zszokowana, czy oburzona.. Nawet powiem że w jakiś sposób jestem w stanie to zrozumieć. W moim najbliższym otoczeniu zginęło dziecko i jego matka powiedziała że gdyby tylko mogła to zostawiłaby ciało dziecka, żeby móc na niego patrzeć codziennie, przytulać go (to było kilkuletnie dziecko)... oczywiście powiedziała to dzień po jego śmierci, więc też była to taka "świeża" reakcja. a proszę mi wierzyć że ta kobieta nie ma problemów psychicznych, emocjonalnych i żadnych innych. Stracić dziecko to coś najgorszego co może się zdarzyć i reakcje mogą być bardzo różne.

[kiniaczeq]

[kamyczek89]

Napisane przez musicman

a czytałaś kiedyś i skutkach nieprzeżytej żałoby?

słyszałam o tym. wiadome, że niektórzy mają takie potrzeby pożegnania się z własnym nienarodzonym dzieckiem. to jest ogromna strata, której nawet nie ośmielam się kwestionować. chodzi mi tylko o to, że nie można przez resztę życia chodzić w żałobie, depresji itp bo wcześniej straciło się dziecko. potrzeba pomocy bliskich, by powrócić do normalnego stanu psychicznego , stanąć na nogi i nie poddawać się, nie pozostać na laurach, tylko żyć normalnie, próbować aż do skutku.
mam nadzieję, że teraz się jaśniej wypowiedziałam o tym co myślę

[senemine]

Napisane przez kamyczek89

nie można przez resztę życia chodzić w żałobie, depresji itp bo wcześniej straciło się dziecko. potrzeba pomocy bliskich, by powrócić do normalnego stanu psychicznego , stanąć na nogi i nie poddawać się, nie pozostać na laurach, tylko żyć normalnie, próbować aż do skutku.

widzisz tylko , że mówiąc o "próbowaniu do skutku" ujmujesz sprawę łagodnie mówiąc, powierzchownie, bo co nazywasz skutkiem: żywe dziecko? no tak, tylko, że takim myśleniem pozbawiasz to umarłe dziecko człowieczeństwa... czy gdy umrze ciocia Zosia to reszta rodziny mówi- o to nic , jest jeszcze ciocia Krysia i Marysia, więc nie ma o co robić rabanu, w końcu w rodzinie jakaś ciocia jest...

myślę, że generalnie mamy tendencję do arogancji i wyrażania sądów w sprawach, które nas nigdy nie dotknęły... a może tak spojrzeć z pokorą co do własnego JA na kogoś w trudnej sytuacji, może by tak uznać, że ma prawo do przeżywania jej na swój sposób...

myślę, że ktoś kto stoi z boku nie ma prawa do sądów jak ma wyglądać i ile powinna trwać żałoba po utraconym dziecku

[kamyczek89]

Napisane przez senemine

widzisz tylko , że mówiąc o "próbowaniu do skutku" ujmujesz sprawę łagodnie mówiąc, powierzchownie, bo co nazywasz skutkiem: żywe dziecko? no tak, tylko, że takim myśleniem pozbawiasz to umarłe dziecko człowieczeństwa... czy gdy umrze ciocia Zosia to reszta rodziny mówi- o to nic , jest jeszcze ciocia Krysia i Marysia, więc nie ma o co robić rabanu, w końcu w rodzinie jakaś ciocia jest...

myślę, że generalnie mamy tendencję do arogancji i wyrażania sądów w sprawach, które nas nigdy nie dotknęły... a może tak spojrzeć z pokorą co do własnego JA na kogoś w trudnej sytuacji, może by tak uznać, że ma prawo do przeżywania jej na swój sposób...

myślę, że ktoś kto stoi z boku nie ma prawa do sądów jak ma wyglądać i ile powinna trwać żałoba po utraconym dziecku

wiem o co Ci chodzi. ja nie uważam, że powinno się zapominać o istnieniu tego dzieciątka (nie ważne w jakim miesiącu się je utraciło). moja mama sama przeżyła kilka poronień . wydaje mi się tylko, że pamięć, pamięcią, smutek smutkiem, ale w końcu przychodzi taki czas, że należałoby wrócić do teraźniejszości a nie żyć dniem wczorajszym. niestety życie jest okrutne, ale trzeba żyć dalej.

to jest to samo jak właśnie się traci jakąś bliską osobę. w nieskończoność się jej nie opłakuje, czas leczy rany.przecież każdy po jakimś czasie (wykluczając wyjątki) wraca do normalnego trybu życia, cieszy się nim.

ważne jest, by zachować pamięć o tej osobie.

[diamentowa]

Nie uważam aby cokolwiek tłumaczyło zachowanie tej kobiety. Tysiące kobiet traci dzieci i muszą sobie z tą tragedią radzić, cierpią. Ona jest na pewno niezdrowa psychicznie. Nikt nikomu nie broni opłakiwać dziecka, ale postępowanie w tak nieodpowiedzialny sposób, narażenie dzieci na tak dramatyczne przeżycia, konsekwencje zdrowotne... koszmar.