"Nie urodzisz dziecka - będziesz żałować."

[cbc6429be45513368b51b71e340d921ce6d338a3]

Takie zdanie usłyszała moja trzydziestoletnia znajoma od swojej mamy.

Co o nim myślicie?
Zgadzacie się z tym stwierdzeniem?
A może wręcz przeciwnie?

Interesują mnie wypowiedzi zarówno osób posiadających potomstwo (zwłaszcza dwóch ), jak i tych, które jeszcze nie mają dzieci.


Serdecznie zapraszam Was do dyskusji.

To zdanie zastanowiło mnie na tyle, że... powstał pomysł na wątek.

[diva vel olo]

ja tez nie mam dzieci,draznia mnie!pozatym nie chce sobie "zwiazywac rak"chce sie rozwijac,korzystac z zycia!

[Ata77]

Mam 5 letnią prawie już córkę.
Nie wyobrażam sobie życia bez niej...dla niej budzę się i działam dalej,walczę z każdym dniem,motywuję się,gdy energia opada.
Nie ma nic piękniejszego nic bezinteresowne wyznanie uczucia z ust własnego dziecka.

Kiedy nastaną w domu "ciche dni" atmosferę rozładuje tylko nasza córka Nie czujemy sie samotni dzięki niej. Mamy siebie nawzajem,ale to Nasze Dziecko jest dopełnieniem naszego małżeństwa.
BEZ DWÓCH ZDAŃ.

[czekoladka79]

Ja właśnie skończyłam 30 lat i nie mam dziecka i nie planuję ciąży w ciągu kolejnych 5 lat.

Po części wynika to z egoizmu, bo jeszcze tyle rzeczy chciałabym zrobić i zobaczyć a wiem, że dziecko ograniczy moją swobodę i to bardzo. Wiem, że jeśli nie będę mogła się realizować będę obwiniała podświadomie moje dziecko ..... nie chciałabym aby moje dziecko usłyszało kiedyś zdanie, które ja usłyszałam od mojej mamy .... "Gdyby nie Ty wzięłabym rozwód i byłabym szczęśliwa a tak musiałam się męczyć z Twoim ojcem, bo sama nie dałabym sobie rady"

A po części jest to wynik dużej odpowiedzialności, boję się, że będę taką samą matką jak moja mama .... pomimo usilnych starań w podświadomości pozostają poważne nawyki wyniesione z domu, a nie chciałabym aby moje dziecko w wieku 14 lat wstydziło się w szkole rozebrać, bo ma na plecach sińce od kabla od grzałki .....

Nie mówię, że na pewno nie będę miała dziecka ..... może za jakiś czas podejmę taką decyzję .... ale być może wówczas będzie już za późno na dziecko i doskonale sobie z tego zdaję sprawę.

To też jest kwestia sytuacji materialnej ..... widzę wśród moich znajomych, że osoby które były bardziej sytuowane "z domu" chętniej decydowały się na potomstwo w wieku 20-kilku lat ..... natomiast jeśli ktoś musiał cięzko harować, żeby opłacić studia, potem ciężko harował żeby kupić mieszkanie i samochód to jak dobija do trzydziestki to chce trochę pożyć dla siebie, trochę pozwiedzać ..... pokorzystać z tego życia ..... a nie oszukujmy się dziecko bardzo dużo kosztuje i niestety nie zabierzemy go na nocne podglądanie krokodyli w Brazylii.

Współczuję takim osobom rozdartym węwnętrznie, bo sama bardzo kocham dzieci - wręcz je uwielbiam, ale boję się być złą matką ....
Być może kiedyś będę żałowała mojej decyzji ..... czas pokaże ....

[amistad.k.m.s]

W najbliższym czasie nie planuje dzieci, co więcej dzieci mnie nie interesują. Sądzę, że niektórzy nie mają predyspozycji do bycia rodzicem.

[karenina19]

No to ja tez dodam cos od siebie - jestem mloda, od okolo 3 lat staralismy sie o dziecko. Przeszlam wszystkie mozliwe badania w tym jedna operacje i bardzo niedawno zobaczylam dwie kreseczki na tescie ciazowym...Jasne, ze boje sie odpowiedzialnosci...pewni e, ze moja "wolnosc" bedzie ograniczona...Ale jeszcze nie wiedzac jak to jest byc rodzicem, ale juz czujac mala fasolke pod moim sercem...czuje...wiem, ze nie ma nic piekniejszego...

[201706190936]

Mam 26 lat i też słyszałam od mojej mamy takie samo zdanie - o dziecku - tylko że ona mówi je w troszkę innym kontekście, mianowicie usilnie namawia mnie do tego by moje pierwsze dziecko miało juz jakies rodzeństwo (syn ma prawie 5lat).
Ale jeszcze nie teraz. Narazie chcę "troszkę" się wyszaleć.

[ushia]

czekoladka - no to "trzydziestka" z drugiego konca skali - ten sam rocznik co Ty, dwójka dzieci, w czerwcu skoncza 8 i 5 lat

niestety, nie jestem "bogata z domu" wiec jest dosyc trudno - trzeba myslec o pieniadzach
czasem lapie sie na mysli, ze gdyby nie dzieci, moglabym jezdzic na trening nie raz na tydzien a codziennie (no, pomijam kwestie finansowa, bo moja zabawa jest droga )
od urodzenia starszego na żaglach bywam raz w sezonie, zamiast miesiac wloczyc sie po jeziorach
nie pojechalam na CSI (zawody takie)
zamiast wywalic sie z ksiazka odrabiam lekcje i czytam "Czarna owieczke"
wydaje majatek w aptekach itp itd

i mysle sobie, ze za nic w swiecie nie zamienilabym sie z nikim
nie chce idealizowac macierzynstwa, bo to nie jest latwy kawalek chleba - ale warto
niestety nie bardzo da sie opisac dlaczego - bo jak opisac to przedziwne uczucie, kiedy uswiadamiasz sobei, ze dla tej kruszynki na rekach jestes WSZYSTKIM?
jak wytlumaczyc, ze nabazgrolony obrazek jest najpiekniejszym prezentem?
to tak, jakby tlumaczyc komus jak to jest kochac swojego wyjatkowego faceta - podczas gdy ten ktos widzi zwyklego goscia, jakich setki na ulicy

ciesze sie, ze matka zostalam jak na obecne standardy wczesnie - na 22 lata
bo na 40 bede miec +/- odchowane dzieci i dalej sile zeby korzystac z zycia (zreszta korzystam z niego i teraz, tylko troche inaczej)
nie chcialabym byc mamo-babcia

i chyba zgodze sie, z tytulem watku
bo to w dzieciach zyjemy wiecznie - reszta, te wakacje w tropikach, te samochody, spontaniczne imprezy do samego rana, nawet praca naukowa - to wszystko mija, nie ma glebszej tresci, niewiele wnosi
stworzenie i wychowanie nowej istoty - to co innego

[Fresa]

Napisane przez backie

Takie zdanie usłyszała moja trzydziestoletnia znajoma od swojej mamy.

Co o nim myślicie?

Jakieś schematyczo-stereotypowe myślenie, że rolą kobety jest:
- wyjść za mąż, gotować, prać, sprzątać,urodzić dziecko i poświęcić się jego wychowywaniu...

[ushia]

Fresa, ale tak naprawde to nasza rola JEST wychowanie dziecka
i nie mam na mysli kobiet, tylko ludzi jako takich - zasadniczo ci, co nie chca miec dzieci skazani sa na wymarcie, to wbrew naturze nie chciec zachowac swojej puli genowej
taka dlugofalowa forma samobojstwa

[marlen92]

mam 17lat wiec moze nie powinnam sie odzywac.. ale wydaje mi sie ze jest jak ze wszystkim jedni chca drudzy nie. w koncu nie w kazdej kobiecie musi odzywac sie instynkt macierzynski

[Hvid]

A nie mozna bylo prosciej? ``-Wiesz, chcialabym zostac babcia``. Wtedy od razu wiadomo, o co chodzi. A tak to nie za bardzo - bo czego zalowac, kiedy, dlaczego, skad taka pewnosc?

[myszkaaa88]

Moim zdaniem to po prostu w naszym kraju wyrosl kolejny stereotyp i tym razem jest to matka-Polka i na kobiety,ktore nie chca miec dzieci (z jakiegokolwiek wzgledu) patrzy sie podejrzliwie,oskarza sie je o egoizm i przede wszystkim wlasnie mowi sie im,ze beda tego zalowaly,ze nie kariera jest najwazniejsza. Moim zdaniem kazda kobieta zna siebie na tyle,ze wie czego chce od zycia, czy planuje szybko zalozyc rodzine, czy w ogole chce miec, dzieci, czy chce poswiecic sie pracy. I to wszystko powinno tylko i wylacznie zalezec od niej,bo dlaczego mialaby byc nieszczesliwa zarowna ona jak i dziecko?
Ja mam 21 lat i nie planuje dzieci,moze kiedys narazie nawet za nimi nie przepadam i nieraz slyszalam od kobiety 30letniej,ktora zostala kura domowa co ze mnie za kobieta i ze ja powinnam miec dziec i poswieci sie domowi. Halo? A moje studia,amibicje i aspiracje? To jest moze zycie i ja o nim decyduje.

[cbc6429be45513368b51b71e340d921ce6d338a3]

Napisane przez marlen92

mam 17lat wiec moze nie powinnam sie odzywac.. ale wydaje mi sie ze jest jak ze wszystkim jedni chca drudzy nie. w koncu nie w kazdej kobiecie musi odzywac sie instynkt macierzynski

To, że masz 17 lat wcale nie oznacza, że nie powinnaś zabierać głosu.
Każdy ma prawo do swojego zdania, podobnie, jak każdy może zweryfikować swoje poglądy pod wpływem czasu, bądź też innych czynników.


Wracając do tematu - mnie się spodobało zacytowane zdanie.
Jego wydźwięk.
Jako argument.
Dlatego, że daje do myślenia.

Większość pewnie mniej więcej zna moje zdanie na temat... ogólnie rzecz biorąc stereotypów.
Pytanie tylko, czy tak naprawdę wiemy, co tracimy?
W tym wypadku można jedynie teoretyzować.
Ponieważ macierzyństwo trzeba przeżyć, żeby tak naprawdę móc to wiedzieć.
Tak myślę.
No a kiedy już jest, czy jesteśmy w stanie powiedzieć, że lepiej było przed?

Znam kobiety, które nigdy nie były matkami i mają trochę (duże przybliżenie) więcej lat niż ja.
Czy są z tym szczęśliwe - nigdy nie pytałam.
Podobnie jak o to, czy był to ich świadomy wybór.
Należy mieć na uwadze, że nie zawsze jest...

[Ponura]

Moim zdaniem to jedna z wielu postaw wynikających z niezrozumienia lub nieświadomości faktu, że tego co odczuwa jedna osoba druga odczuwać wcale nie musi.

To, że dla wielu kobiet macierzyństwo jest spełnieniem i pełni ogromną rolę w ich życiu wcale nie oznacza, że będzie ono tym samym dla wszystkich kobiet.

Istniej pewna grupka, przypuszczam, że zdecydowanie mniej liczna, która posiadanie 'dzieciów' ma w nosie i wcale nie będzie żałować ich nie urodzenia.

Nie mówię, że tak będzie na 100% w moim przypadku, bo jeszczem trochę młoda, ale jestem na dobrej drodze, żeby dzieci nie mieć. Choć sądzę, że niezłym rozwiązaniem dla mnie byłaby adopcja bądź związek z kimś już dzieciatym, jako że o ile małych dzieci nie znoszę i dostaję od nich szewskiej pasji i absolutnie nie wyobrażam sobie zachodzenia w ciążę i wszystkiego z tym związanego to już od pewnego wieku dzieci mi nie przeszkadzają, a nastolatki to nawet fajne są.

[czekoladka79]

Ja bym ujęła to tak jedne kobiety rodzą i wychowują dzieci - inne pracują np nad lekiem na nowotwór .... są INNE, ale to nie znaczy, że któraś z tych grup jest LEPSZA a inna GORSZA .... nie nalezy tego tak rozpatrywać.
Niestety w naszym społeczeństwie nadal dokonuje się swoisty OSĄD i NAPIĘTNOWANIE kobiet które nie chcą mieć dzieci - często tłumaczone jest to tym, że nie mogą mieć dzieci tylko wstydzą się do tego przyznać. Nikt nie dopuszcza do siebie myśli, że można nie chcieć mieć dziecka ..... bo od tysięcy lat rolą kobiety było rodzenie dzieci i dbanie o spokój ogniska domowego.

Pytanie moża postawić też w inny sposób :
"Urodzisz dziecko - będziesz żałować"
- że nie możesz mu dasz tego wszystkiego co byś chciała
- że nie zrealizowałaś swoich ambicji, planów
- że odsunęłaś się od partnera, bo dzieci były na pierwszym planie itd.

Każdy z nas jest inny, każdy ma inne przeżycia, doświadczenia - inne oczekiwania wobec życia.

[Hultaj]

Ktoś napisal na forum, chyba Satania (nie mylę nicka?) takie fajne zdanie, że dziecko się bardzo ''przydaje'' w okolicach 40tki, te sprawy, kiedy człowiek dobija do kryzysu wieku średniego - żeby miec poczucie, że życie ma sens, motywację do tego, by chciało się wstać z łóżka (że wtedy ten kryzys nie jest taki odczuwalny ;-)). I ja się z tym zgadzam.
Uważam, że fajnie jest mieć rodzinę.

Wiem, że sporo kobiet nie chce miec dzieci, że wielu ludzi przedkłada wygodę własną nad posiadaniem małego, jeszcze część kobiet po prostu nie czuje instynktu, jak to powiedziała Cuddy , może rodzą się z brakiem własnej kopii. Temat jest idealny do kolejnej kłótni.
Trudno uszczęśliwiac kogoś na siłę, skoro ktoś nie chce, jego wybór.
Ale osobiście uważam, że zamiana rodziny na wojazowanie po swiecie, tu Andy, tam Izrael, albo rezygnacja z niej dla dobrobytu, drogich torebek, markowych ciuchów, jest jakąś formą kalectwa. Może jeszcze tego spełniania się przez poznawanie świata tak surowo nie oceniam, są rzeczy, które wymagają poświęceń, ale rezygnacja z dziecka dla kasy, hajfaj, plazmy na ścianie, no nie, to uważam za niespecjalnie db swiadczące o człowieku.

Na dzieci jest czas do pewnego czasu, nie wiem, czy będę je mieć, czy Bozia da, czy nie, ale chyba kazdy zakłada, że bedzie żył krocej niż dłużej, i te krokodyle można podglądać z potomkiem mając lat 40. W każdym razie, chciałabym mając lat 50, byc zdrową, zamożną, mysleć o zyciu dalej przez kolejnych n-lat, a nie o kładzeniu sie do grobu.
Za to gdy ktoś się obudzi w wieku 40, że jednak chciałby malucha, no to może byc już grubo za późno.

---------- Dopisano o 18:06 ---------- Poprzedni post napisano o 18:03 ----------

Btw, bardzo mi sie podoba jakoś tak Martyna Wojciechowska, wprawdzie prasa poltkarska i ludzie pod artykułami, gnoją ja jak mogą, że jest wyrodną matką, ale ja tego tak nie oceniam. Ona odkad pamiętam miała swoje ambicje, cele, pasje, ciągnęło ją po świecie, teraz ma małe dziecko, za które jest odpowiedzialna, ale w dalszym ciągu stara się nie wypaść ze swojego obiegu, nie utknąć przy garach. I ja za nią i za jej rodzinę jakos tam symbolicznie trzymam sobie kciuki.

[TmargoT]

ja zawsze chciałam miec dziecko.
mam syna i jestem z niego dumna.

jednak nie czuje się w obowiązku podnościć statystyk i rodzić więcej dzieci.
mnue wystarczy jedno.
czesto słysze,kidy drugie,a może czas na córkę.odpowiadam wtedy,że nikt nie może mi dac 100%pewności ,że bedzie to dziewczynka,a ja nie chce ryzykować.
czasem słyszę jeszcze,że jedynakowi bedzie smutno i źle,ale na to też mam odpowiedź.

osobiście czuję się spełniona.przekazałam dalej geny.wiem,że po mnie coś zostanie i tak i się wydaje,że bedzie mial mi kto podać szklanke wody na starość.

[paula78]

Mam prawie 9 letnia corke ,moje zycie owszem zmienilo sie ale nie uwazam aby zycie kobiety bylo pelniejsze,lepsze z dziecmi czy bez dzieci.

kazdy ma takie zycie jakie chce.

Lepiej żalowac ze sie nie urodzilo niz rodzic bo tak wypada,bo zegar tyka,z byle jakim facetem,bo co ludzie powiedza,bo nie bedzie kto na starosc mial szklanki wody podac,bo samotnosc,itd,itd.

[aeronauta]

Ja się zgadzam z czekoladką. Każdy kij ma dwa końce i nierzadko bywa tak, że kobiety żałują, że urodziły dziecko. Dlatego takie stwierdzenia, że będziesz żałować jak nie urodzisz dziecka uważam za głupie, bo dana osoba tylko wie, czy będzie żałować nieposiadania bądź posiadania potomstwa i nikt nie powinien kwestionować takich decyzji. Inna sprawa jeśli kobieta chcąca mieć dzieci odkłada to w czasie, czekając najpierw na odpowiedniego partnera, później na ustawienie się materialnie i budzi się kiedy ma już 30-40 lat i ma problem z zajściem w ciąże.

[Ata77]

Napisane przez czekoladka79

nie oszukujmy się dziecko bardzo dużo kosztuje i niestety nie zabierzemy go na nocne podglądanie krokodyli w Brazylii.

No tak. Jest to kwestia priorytetów.

[paula78]

Napisane przez Hultaj

ale w dalszym ciągu stara się nie wypaść ze swojego obiegu, nie utknąć przy garach.

a pomiedzy glucha przestrzen .

w takim razie wole utknac przy garach niz narazac dziecko na zostanie polsierota a na dodatek bez znanego nazwiska.

[ushia]

Napisane przez aeronauta

Ja się zgadzam z czekoladką. Każdy kij ma dwa końce i nierzadko bywa tak, że kobiety żałują, że urodziły dziecko. Dlatego takie stwierdzenia, że będziesz żałować jak nie urodzisz dziecka uważam za głupie, bo dana osoba tylko wie, czy będzie żałować nieposiadania bądź posiadania potomstwa i nikt nie powinien kwestionować takich decyzji. Inna sprawa jeśli kobieta chcąca mieć dzieci odkłada to w czasie, czekając najpierw na odpowiedniego partnera, później na ustawienie się materialnie i budzi się kiedy ma już 30-40 lat i ma problem z zajściem w ciąże.

znasz jakas, ktora zaluje ze urodzila? osobiscie, bo relacji z pietnastej reki nie uznaje

ja zadnej - owszem, sporo, ktore borykaja sie z rozmaitymi trudnosciami, ale zadnej, ktore by nie powiedziala "ale mimo to warto"

[nati__xxx]

A mnie szlag trafia gdy słyszę podobne teksty
Denerwuje mnie jak ludzie reagują na słowa "nie chcę mieć dzieci" - "o mój Boże, jak tak można, przecież każdy chce mieć, jak moższesz nie chcieć, oszalałaś, zobaczysz-zmądrzejesz to zachcesz itp itd"

Niektórzy po prostu nie potrafią zrozumieć że ktoś wyobraża sobie życiue bez potomstwa.
Wiem że mam dopiero 21lat, że może mi się odmienić (w co szczerze wątpię). Uważam że jestem zbyt wygodnicka, za bardzo lubię wolność i robienie to na co mam ochotę, nie czuję się na tyle odpowiedzialna by mieć dzieci, nie chcę wybierać między karierą a dzieckiem, ani też męczyć się godząc jedno z drugim. Przeraża mnie wizja ciąży, nie mówiąc już o porodzie.
I nie przekonuje mnie to że na starość zostanę sama.

Wiem że te argumenty nie trafią do każdego, bo po prostu jak ktoś chce to nic mu nie stanie na drodze.

Mój TŻ chyba powoli godzi się z tą myślą, najgorzej jest z moją mamą, która po ciężkiej chorobie chciałaby już doczekać się wnuka, i przez to ciągle mi o tym gada. A ja nie chcę.

A nawet gdyby mi się zmieniło za parę lat, myślę że prędzej zdecydowałabym siena adpocję niz urodzenie własnego dziecka.
Ot, taki ze mnie dziwoląg

[Hultaj]

A dla mnie jeśli ktoś żałuje, że urodził dziecko to znaczy, że ma coś z psychiką. Naprawdę. Zaraz się posypią gromy. Dziecko samo się nie wychowuje, ale nie musisz rodzić mając 23, może to zrobić mając 29 lub 33, ale - chodzisz w ciązy, rodzisz, zajmujesz się, ale to jest odrębny byt, po paru latach sam zrobi sobie kanapkę, podetrze dupę, a twoim zadaniem jest głownie zapewnić mu byt. Jeśli cię nie stac na dodatkowe kursy języka, konie i tenis, to wg mnie żaden dramat, to jeszcze nie znaczy, że dziecko się db nie wykształci, nie będzie wartościowym człowiekiem i nie może miec udanego życia w przyszłości.

A dlaczego z głową? Skąd te słowa? Bo żadna to sztuka obwiniac o swoje niepowodzenia czy niespełnienie jakichś tam swoich marzeń innych. W tym wlasnych dzieci. Sorry. One do kapusty w sklepie nie wpadły, a nawet jak juz wpadly , to życie ludzkie to nie jest tylko 7 lat, nikt takiej sfrystrowanej mamusi nie każe siedzieć w fotelu z papieroskiem i utyskiwać, że takie piekne piersi miała przed porodem.

[paula78]

Napisane przez czekoladka79

a nie oszukujmy się dziecko bardzo dużo kosztuje i niestety nie zabierzemy go na nocne podglądanie krokodyli w Brazylii.

nie zabierzymy bo ?

albo dziecko albo brazylia ?bo to kosztuje i trzeba wybrac ?
nie widze problemu z zabraniem dziecka na krokodyle ,moze nie roczniaka czy 5 latka bo chociaz nie ,czytalam jakis czas temu bloga pewnej polskiej pary podrozujacej od zawsze z dzieckiem ,juz rocznym po dalekim wschodzie ,podrozuja na wlasna reke ,sami ale fakt musza byc zarobieni. ale
jednak sie da zrobic wszytsko z dzieckiem.

[cbc6429be45513368b51b71e340d921ce6d338a3]

Napisane przez Hultaj

Ale osobiście uważam, że zamiana rodziny na wojazowanie po swiecie, tu Andy, tam Izrael, albo rezygnacja z niej dla dobrobytu, drogich torebek, markowych ciuchów, jest jakąś formą kalectwa. Może jeszcze tego spełniania się przez poznawanie świata tak surowo nie oceniam, są rzeczy, które wymagają poświęceń, ale rezygnacja z dziecka dla kasy, hajfaj, plazmy na ścianie, no nie, to uważam za niespecjalnie db swiadczące o człowieku.

Zacytowałam żeby zostało na wieki wieków, ponieważ ten fragment bardzo mi się podoba...

Napisane przez aeronauta

Ja się zgadzam z czekoladką. Każdy kij ma dwa końce i nierzadko bywa tak, że kobiety żałują, że urodziły dziecko. Dlatego takie stwierdzenia, że będziesz żałować jak nie urodzisz dziecka uważam za głupie, bo dana osoba tylko wie, czy będzie żałować nieposiadania bądź posiadania potomstwa i nikt nie powinien kwestionować takich decyzji. Inna sprawa jeśli kobieta chcąca mieć dzieci odkłada to w czasie, czekając najpierw na odpowiedniego partnera, później na ustawienie się materialnie i budzi się kiedy ma już 30-40 lat i ma problem z zajściem w ciąże.

Czy głupim można nazwać stwierdzenie kobiety, która z wielką miłością wychowała trzydziestoletnią zdrową, śliczną i dobrą córkę?
Pewnie gdyby się ktoś zapytał, czy żałuje - patrząc na nią, jak myślicie, co by odpowiedziała?
Punkt widzenia leży tam gdzie leży - każdy ma swój, jednak daleka byłabym od oceny w temacie mądrości takiej wypowiedzi.
Myślę, że bym się nie poważyła.

[Hultaj]

Napisane przez paula78

a pomiedzy glucha przestrzen .

w takim razie wole utknac przy garach niz narazac dziecko na zostanie polsierota a na dodatek bez znanego nazwiska.

Nie oceniam innych procesów wychowawczych. To już coreczka Martyny oceni sobie kiedyś mamusię, via Gala jak pan Rafał, albo u innej Drzyzgi.
Ale faktem jest, że mozesz siedzieć w domu cale zycie a wypadek samochodowy może Cię skasować w kwadrans. I mimo, że to w samolocie warto mieć zakryte stopy, wiedzieć, ile rzędow foteli dzieli do wyjścia, i pamietać, żeby maskę tlenową najpierw założyć sobie, dopiero potem dziecku - to na drogach ginie więcej ludzi. Wiadomo, że co innego wsiąść w auto a pchac się na Everest, ale...
Czemu nikt nie czepia się facetów, tego, że za ich Noblami, prezesurami banków stoi to, że nie ma ich dla rodziny całymi dniami, czemu to matki mają byc tymi, co to sobie mają wybierać pól etatu.

---------- Dopisano o 18:25 ---------- Poprzedni post napisano o 18:22 ----------

Napisane przez paula78

jednak sie da zrobic wszytsko z dzieckiem.

No wlasnie, nie ma się co lapać na słówka, bo zaraz ktoś wpisze, że nie wszystko - ale cholernie wiele mozna zrobić z dziećmi, więc to jest dla mnie zaden argument, że ktos chce sobie wreszcie odpocząc i musi sobie pozyć. Tzn., niech sobie odpoczywa, ale niech potem nie piszczy, że 42 na liczniku i ciąża nie chce zaskoczyć.
Podobno ludzie aktywni to myślą o odpoczynku dopiero w grobie.

---------- Dopisano o 18:25 ---------- Poprzedni post napisano o 18:25 ----------

I dla mnie, czy ludzie mają dzieci czy nie, nie są przez to ani lepsi, ani gorsi, po prostu są dzieciaci lub nie i tyle.

[KlatkaNaPtaszka]

Padło tutaj wiele mądrych słów oby jak najwięcej ludzi myślało podobnie jak wy i było tak samo wyrozumiałych dla innych postaw życiowych. Jedna kobieta będzie realizować się jako matka, druga jako bogata pani biznesem z plazma która nie koniecznie do pełni szczęścia potrzebuje dziecka.

Bardzo kocham dzieci, mam anielska cierpliwośc do nich i dobry kontakt z nimi, ale na chwilę obecną nie odczuwam potrzeby posiadania. Chcę korzystać z życia bawić, podróżować, nie byc ograniczona przez nikogo. Tak jest to swego rodzaju egoizm , ale chyba mam prawo do tego. Za pare lat jeśli spotkam odopowiedniego mężczyzne , może założe z nim rodzine i może urodze dziecko, ale to nie jest pewne, może będzie za późno i nie bedzie mi to dane, ale nigdy nie będe załować,że taką własnie podjęłam decyzję

[myszkaaa88]

Napisane przez Hultaj

Ale osobiście uważam, że zamiana rodziny na wojazowanie po swiecie, tu Andy, tam Izrael, albo rezygnacja z niej dla dobrobytu, drogich torebek, markowych ciuchów, jest jakąś formą kalectwa. Może jeszcze tego spełniania się przez poznawanie świata tak surowo nie oceniam, są rzeczy, które wymagają poświęceń, ale rezygnacja z dziecka dla kasy, hajfaj, plazmy na ścianie, no nie, to uważam za niespecjalnie db swiadczące o człowieku.

A dlaczego niedobrze? Jedni sa szczesli z gromadka dzieci caly czas przy garach a inni ( a wlasciwie inne-kobiety) moga byc szczesliwe w domu z ogrodem, z duzym telewizorem i bez biegajacych dzieciakow. Kiedys w jakiejs gazecie czytalam obszerny wywiad z kobietami, ktore wlasnie mowily,ze nie chca miec dzieci i raczej tego nie zmienia (kobiety w roznym wieku od 25 do ponad 30 lat), mowily m.in o tym,ze radosc zycia czerpia z wielu innym rzczy i ich partnerzy i rodziny juz przyzwyzaily sie do tego,ze nie beda one mialy potomstwa. Wiec wg was maja sie czuc gorsze z tego powodu? Z powodu,ze szczescie odnajduja w czym innym? Tutaj wlasnie widac jak gleboko zakorzeniony jest wspomniany przeze mnie stereotyp matki-Polki.