Ploty i pogaduchy Truskawkomaniaków i Truskawkoholików cz. XII

[Reese]

Napisane przez hihi

Uwielbiam Marilyn, mam jej plakaty w mieszkaniu i zamarzyło mi się to zdjęcie na skinie na lapsie, ale do tego trzeba miec je w duzej rozdzielczości, a ja nie umiem takiego znaleźć, same malutkie są

a no to faktycznie Ukryciorek by sie przydała
Ale gdzie ona?

[AsikS]

Jestem

[hihi]

Napisane przez AsikS

Jestem

No to opowiadaj!!!

[Reese]

Napisane przez hihi

No to opowiadaj!!!

no właśnie

[hihi]

Napisane przez Reese

no właśnie

Asia niech opowiada, a ja musze sie pochwlaić, że MAM zdjęcie!

[Reese]

Napisane przez hihi

Asia niech opowiada, a ja musze sie pochwlaić, że MAM zdjęcie!

a skąd?

---------- Dopisano o 12:47 ---------- Poprzedni post napisano o 12:43 ----------

Sis, bo ja tu nerwowo nie wytrzymam

[AsikS]

Ja starałam się być spokojna, choć byłam bardzo spięta... Nim natomiast grały emocje. Przeprosiłam Go za wczorajsze zachowanie, powiedziałam że źle się z tym czuję. Powtórzyłam, że wiem że praca jest dla Niego ważna, ale wczoraj mnie poniosło, byłam zaskoczona że gdzieś wyjeżdża, itd... On tylko mi się wpatrywał tymi swoimi dużymi oczami i nic nie mówił... Potem tylko mnie chwycił za rękę i uśmiechnął się szeroko, mówiąc: "No... przynajmniej Twoje wczorajsze emocje udowodniły, że nie jestem Tobie obojętny"...
A On mnie przeprosił że nazwał mnie egoistką... w każdym razie stwierdziliśmy, że jesteśmy kwita, bo jedno drugie ma za co przeprosić.
Rozładował tym całą sytuację. Był wyraźnie uradowany tym, że tak zareagowałam, że nie potrafiłam się cieszyć Jego wyjazdem, tylko od razu bałam się utraty kontaktu z Nim. Przyznał, że nie spodziewał się tego po mnie, choć potem odrzekł: "No tak... pan (tu podał nazwisko mojego szefa) mówił, że Ty taka wrażliwa duszyczka jesteś i by się delikatnie z Tobą obchodzić". Zaśmiał się przy tym identycznie jak wtedy tydzień temu, gdy podawałam Mu tę kawę.
A nie spodziewał się tego, w tym znaczeniu, że po tym piątkowym spotkaniu miał wrażenie, że zachowywał się jak "pajac" (tak siebie nazwał), a moje sobotnie sms-y odebrał wprawdzie bardzo pozytywnie, ale nadal nie wierzył w siebie i myślał, że ja tak bardziej z kurtuazji je napisałam...

Ja wtedy już całkiem się rozchmurzyłam i powiedziałam:"przez Was to ja mam stale czkawkę, bo stale mnie obgadujecie". Wtedy już oboje się śmialiśmy. A On znowu powiedział, że mój uśmiech Go onieśmiela.

Pogratulowałam Mu awansu, wyróżnienia..., podziękowałam że tak nalegał na to spotkanie, podziękowałam za to, że się ze mną spotkał.

On tylko odrzekł, że wszystko co mówił, pisał... jest nadal aktualne.
Na koniec zapytałam, czy jeszcze możemy się spotkać przed Jego wyjazdem. Wyraźnie się ucieszył... Odrzekł: "Jasne! Na to po cichu liczyłem".
Umówiliśmy się dzisiaj na godz. 18:00.

[mmagdaa_p]

dla naszej Asi

Reese a Ty co taka w gorącej wodzę kąpana trzeba wszystko ze szczegółami było opisać, nie tak hop siup

[Reese]

Napisane przez AsikS

Ja starałam się być spokojna, choć byłam bardzo spięta... Nim natomiast grały emocje. Przeprosiłam Go za wczorajsze zachowanie, powiedziałam że źle się z tym czuję. Powtórzyłam, że wiem że praca jest dla Niego ważna, ale wczoraj mnie poniosło, byłam zaskoczona że gdzieś wyjeżdża, itd... On tylko mi się wpatrywał tymi swoimi dużymi oczami i nic nie mówił... Potem tylko mnie chwycił za rękę i uśmiechnął się szeroko, mówiąc: "No... przynajmniej Twoje wczorajsze emocje udowodniły, że nie jestem Tobie obojętny"...
A On mnie przeprosił że nazwał mnie egoistką... w każdym razie stwierdziliśmy, że jesteśmy kwita, bo jedno drugie ma za co przeprosić.
Rozładował tym całą sytuację. Był wyraźnie uradowany tym, że tak zareagowałam, że nie potrafiłam się cieszyć Jego wyjazdem, tylko od razu bałam się utraty kontaktu z Nim. Przyznał, że nie spodziewał się tego po mnie, choć potem odrzekł: "No tak... pan (tu podał nazwisko mojego szefa) mówił, że Ty taka wrażliwa duszyczka jesteś i by się delikatnie z Tobą obchodzić". Zaśmiał się przy tym identycznie jak wtedy tydzień temu, gdy podawałam Mu tę kawę.
A nie spodziewał się tego, w tym znaczeniu, że po tym piątkowym spotkaniu miał wrażenie, że zachowywał się jak "pajac" (tak siebie nazwał), a moje sobotnie sms-y odebrał wprawdzie bardzo pozytywnie, ale nadal nie wierzył w siebie i myślał, że ja tak bardziej z kurtuazji je napisałam...

Ja wtedy już całkiem się rozchmurzyłam i powiedziałam:"przez Was to ja mam stale czkawkę, bo stale mnie obgadujecie". Wtedy już oboje się śmialiśmy. A On znowu powiedział, że mój uśmiech Go onieśmiela.

Pogratulowałam Mu awansu, wyróżnienia..., podziękowałam że tak nalegał na to spotkanie, podziękowałam za to, że się ze mną spotkał.

On tylko odrzekł, że wszystko co mówił, pisał... jest nadal aktualne.
Na koniec zapytałam, czy jeszcze możemy się spotkać przed Jego wyjazdem. Wyraźnie się ucieszył... Odrzekł: "Jasne! Na to po cichu liczyłem".
Umówiliśmy się dzisiaj na godz. 18:00.

ło mamoooooooooooooooooo
Chłopak wpadł po uszy
Ale sie porobiło

[hihi]

Napisane przez Reese

a skąd?

Znalazłam

Napisane przez AsikS

Ja starałam się być spokojna, choć byłam bardzo spięta... Nim natomiast grały emocje. Przeprosiłam Go za wczorajsze zachowanie, powiedziałam że źle się z tym czuję. Powtórzyłam, że wiem że praca jest dla Niego ważna, ale wczoraj mnie poniosło, byłam zaskoczona że gdzieś wyjeżdża, itd... On tylko mi się wpatrywał tymi swoimi dużymi oczami i nic nie mówił... Potem tylko mnie chwycił za rękę i uśmiechnął się szeroko, mówiąc: "No... przynajmniej Twoje wczorajsze emocje udowodniły, że nie jestem Tobie obojętny"...
A On mnie przeprosił że nazwał mnie egoistką... w każdym razie stwierdziliśmy, że jesteśmy kwita, bo jedno drugie ma za co przeprosić.
Rozładował tym całą sytuację. Był wyraźnie uradowany tym, że tak zareagowałam, że nie potrafiłam się cieszyć Jego wyjazdem, tylko od razu bałam się utraty kontaktu z Nim. Przyznał, że nie spodziewał się tego po mnie, choć potem odrzekł: "No tak... pan (tu podał nazwisko mojego szefa) mówił, że Ty taka wrażliwa duszyczka jesteś i by się delikatnie z Tobą obchodzić". Zaśmiał się przy tym identycznie jak wtedy tydzień temu, gdy podawałam Mu tę kawę.
A nie spodziewał się tego, w tym znaczeniu, że po tym piątkowym spotkaniu miał wrażenie, że zachowywał się jak "pajac" (tak siebie nazwał), a moje sobotnie sms-y odebrał wprawdzie bardzo pozytywnie, ale nadal nie wierzył w siebie i myślał, że ja tak bardziej z kurtuazji je napisałam...

Ja wtedy już całkiem się rozchmurzyłam i powiedziałam:"przez Was to ja mam stale czkawkę, bo stale mnie obgadujecie". Wtedy już oboje się śmialiśmy. A On znowu powiedział, że mój uśmiech Go onieśmiela.

Pogratulowałam Mu awansu, wyróżnienia..., podziękowałam że tak nalegał na to spotkanie, podziękowałam za to, że się ze mną spotkał.

On tylko odrzekł, że wszystko co mówił, pisał... jest nadal aktualne.
Na koniec zapytałam, czy jeszcze możemy się spotkać przed Jego wyjazdem. Wyraźnie się ucieszył... Odrzekł: "Jasne! Na to po cichu liczyłem".
Umówiliśmy się dzisiaj na godz. 18:00.

Asiu, a nie mówiłam, że nie jest palantem i dupkiem?

[Irasiad]

Napisane przez AsikS

Ja starałam się być spokojna, choć byłam bardzo spięta... Nim natomiast grały emocje. Przeprosiłam Go za wczorajsze zachowanie, powiedziałam że źle się z tym czuję. Powtórzyłam, że wiem że praca jest dla Niego ważna, ale wczoraj mnie poniosło, byłam zaskoczona że gdzieś wyjeżdża, itd... On tylko mi się wpatrywał tymi swoimi dużymi oczami i nic nie mówił... Potem tylko mnie chwycił za rękę i uśmiechnął się szeroko, mówiąc: "No... przynajmniej Twoje wczorajsze emocje udowodniły, że nie jestem Tobie obojętny"...
A On mnie przeprosił że nazwał mnie egoistką... w każdym razie stwierdziliśmy, że jesteśmy kwita, bo jedno drugie ma za co przeprosić.
Rozładował tym całą sytuację. Był wyraźnie uradowany tym, że tak zareagowałam, że nie potrafiłam się cieszyć Jego wyjazdem, tylko od razu bałam się utraty kontaktu z Nim. Przyznał, że nie spodziewał się tego po mnie, choć potem odrzekł: "No tak... pan (tu podał nazwisko mojego szefa) mówił, że Ty taka wrażliwa duszyczka jesteś i by się delikatnie z Tobą obchodzić". Zaśmiał się przy tym identycznie jak wtedy tydzień temu, gdy podawałam Mu tę kawę.
A nie spodziewał się tego, w tym znaczeniu, że po tym piątkowym spotkaniu miał wrażenie, że zachowywał się jak "pajac" (tak siebie nazwał), a moje sobotnie sms-y odebrał wprawdzie bardzo pozytywnie, ale nadal nie wierzył w siebie i myślał, że ja tak bardziej z kurtuazji je napisałam...

Ja wtedy już całkiem się rozchmurzyłam i powiedziałam:"przez Was to ja mam stale czkawkę, bo stale mnie obgadujecie". Wtedy już oboje się śmialiśmy. A On znowu powiedział, że mój uśmiech Go onieśmiela.

Pogratulowałam Mu awansu, wyróżnienia..., podziękowałam że tak nalegał na to spotkanie, podziękowałam za to, że się ze mną spotkał.

On tylko odrzekł, że wszystko co mówił, pisał... jest nadal aktualne.
Na koniec zapytałam, czy jeszcze możemy się spotkać przed Jego wyjazdem. Wyraźnie się ucieszył... Odrzekł: "Jasne! Na to po cichu liczyłem".
Umówiliśmy się dzisiaj na godz. 18:00.

yes yes yes

[smyk03]

Napisane przez AsikS

Ja starałam się być spokojna, choć byłam bardzo spięta... Nim natomiast grały emocje. Przeprosiłam Go za wczorajsze zachowanie, powiedziałam że źle się z tym czuję. Powtórzyłam, że wiem że praca jest dla Niego ważna, ale wczoraj mnie poniosło, byłam zaskoczona że gdzieś wyjeżdża, itd... On tylko mi się wpatrywał tymi swoimi dużymi oczami i nic nie mówił... Potem tylko mnie chwycił za rękę i uśmiechnął się szeroko, mówiąc: "No... przynajmniej Twoje wczorajsze emocje udowodniły, że nie jestem Tobie obojętny"...
A On mnie przeprosił że nazwał mnie egoistką... w każdym razie stwierdziliśmy, że jesteśmy kwita, bo jedno drugie ma za co przeprosić.
Rozładował tym całą sytuację. Był wyraźnie uradowany tym, że tak zareagowałam, że nie potrafiłam się cieszyć Jego wyjazdem, tylko od razu bałam się utraty kontaktu z Nim. Przyznał, że nie spodziewał się tego po mnie, choć potem odrzekł: "No tak... pan (tu podał nazwisko mojego szefa) mówił, że Ty taka wrażliwa duszyczka jesteś i by się delikatnie z Tobą obchodzić". Zaśmiał się przy tym identycznie jak wtedy tydzień temu, gdy podawałam Mu tę kawę.
A nie spodziewał się tego, w tym znaczeniu, że po tym piątkowym spotkaniu miał wrażenie, że zachowywał się jak "pajac" (tak siebie nazwał), a moje sobotnie sms-y odebrał wprawdzie bardzo pozytywnie, ale nadal nie wierzył w siebie i myślał, że ja tak bardziej z kurtuazji je napisałam...

Ja wtedy już całkiem się rozchmurzyłam i powiedziałam:"przez Was to ja mam stale czkawkę, bo stale mnie obgadujecie". Wtedy już oboje się śmialiśmy. A On znowu powiedział, że mój uśmiech Go onieśmiela.

Pogratulowałam Mu awansu, wyróżnienia..., podziękowałam że tak nalegał na to spotkanie, podziękowałam za to, że się ze mną spotkał.

On tylko odrzekł, że wszystko co mówił, pisał... jest nadal aktualne.
Na koniec zapytałam, czy jeszcze możemy się spotkać przed Jego wyjazdem. Wyraźnie się ucieszył... Odrzekł: "Jasne! Na to po cichu liczyłem".
Umówiliśmy się dzisiaj na godz. 18:00.

Hurra!!!!!!!: jupi:

[Irasiad]

i jeszcze martoboju Virgo i Rysiu, dziękuję za powitanie, niestety w tej formie, bo na razie wielocytowanie przerasta moje blond możliwości... ale rozgryzę dziada

[mmagdaa_p]

Hihi a gdzie znalazłaś bo pomysł na plakat bombowy też bym taki chciała:S

[leana1]

Napisane przez AsikS

Ja starałam się być spokojna, choć byłam bardzo spięta... Nim natomiast grały emocje. Przeprosiłam Go za wczorajsze zachowanie, powiedziałam że źle się z tym czuję. Powtórzyłam, że wiem że praca jest dla Niego ważna, ale wczoraj mnie poniosło, byłam zaskoczona że gdzieś wyjeżdża, itd... On tylko mi się wpatrywał tymi swoimi dużymi oczami i nic nie mówił... Potem tylko mnie chwycił za rękę i uśmiechnął się szeroko, mówiąc: "No... przynajmniej Twoje wczorajsze emocje udowodniły, że nie jestem Tobie obojętny"...
A On mnie przeprosił że nazwał mnie egoistką... w każdym razie stwierdziliśmy, że jesteśmy kwita, bo jedno drugie ma za co przeprosić.
Rozładował tym całą sytuację. Był wyraźnie uradowany tym, że tak zareagowałam, że nie potrafiłam się cieszyć Jego wyjazdem, tylko od razu bałam się utraty kontaktu z Nim. Przyznał, że nie spodziewał się tego po mnie, choć potem odrzekł: "No tak... pan (tu podał nazwisko mojego szefa) mówił, że Ty taka wrażliwa duszyczka jesteś i by się delikatnie z Tobą obchodzić". Zaśmiał się przy tym identycznie jak wtedy tydzień temu, gdy podawałam Mu tę kawę.
A nie spodziewał się tego, w tym znaczeniu, że po tym piątkowym spotkaniu miał wrażenie, że zachowywał się jak "pajac" (tak siebie nazwał), a moje sobotnie sms-y odebrał wprawdzie bardzo pozytywnie, ale nadal nie wierzył w siebie i myślał, że ja tak bardziej z kurtuazji je napisałam...

Ja wtedy już całkiem się rozchmurzyłam i powiedziałam:"przez Was to ja mam stale czkawkę, bo stale mnie obgadujecie". Wtedy już oboje się śmialiśmy. A On znowu powiedział, że mój uśmiech Go onieśmiela.

Pogratulowałam Mu awansu, wyróżnienia..., podziękowałam że tak nalegał na to spotkanie, podziękowałam za to, że się ze mną spotkał.

On tylko odrzekł, że wszystko co mówił, pisał... jest nadal aktualne.
Na koniec zapytałam, czy jeszcze możemy się spotkać przed Jego wyjazdem. Wyraźnie się ucieszył... Odrzekł: "Jasne! Na to po cichu liczyłem".
Umówiliśmy się dzisiaj na godz. 18:00.

Superrrr!!!

[hihi]

Napisane przez Irasiad

i jeszcze martoboju Virgo i Rysiu, dziękuję za powitanie, niestety w tej formie, bo na razie wielocytowanie przerasta moje blond możliwości... ale rozgryzę dziada

Hehehe, klikaj te środkową "karteczkę" oprzy każdej wypowiedzi którą chcesz zacytować, a jna koniec cytuj i będziesz wszystko cacy

[mmagdaa_p]

Irasiad ja też witam

[AsikS]

Napisane przez mmagdaa_p

dla naszej Asi

Reese a Ty co taka w gorącej wodzę kąpana trzeba wszystko ze szczegółami było opisać, nie tak hop siup

dziękuję Madziu

No właśnie Sis... Ty wiesz, że ja elaboraty zawsze piszę.

Napisane przez Reese

ło mamoooooooooooooooooo
Chłopak wpadł po uszy
Ale sie porobiło

Ja też mało co nie mdlałam... i to serio. A On tylko spytał, czy mi jest słabo bo jestem taka blada...
Nie wiem dlaczego tak się zachowałam. Pierwszy raz w życiu tak reagowałam.

Napisane przez hihi

Asiu, a nie mówiłam, że nie jest palantem i dupkiem?

Mówiłaś Aniu, mówiłaś.

Napisane przez Irasiad

yes yes yes

Irasiad, dziękuję.

Napisane przez smyk03

Hurra!!!!!!!: jupi:

Karolciu Widzę że jesteś, to już esa nie produkuję.

Napisane przez leana1

Superrrr!!!

[hihi]

Napisane przez mmagdaa_p

Hihi a gdzie znalazłaś bo pomysł na plakat bombowy też bym taki chciała:S

tutaj znalazłam
http://marilyn-monroe.vvo.pl/216
Na samym dole
I jeszcze mi się marzy, żeby znaleźć Triptich w dużej rozdzielczości


Bo triptych idealnie nadawałby się na skina do laptopa
http://plakaty.pl/plakat/5326/Marily...rina_Triptych_

[Reese]

Napisane przez Irasiad

i jeszcze martoboju Virgo i Rysiu, dziękuję za powitanie, niestety w tej formie, bo na razie wielocytowanie przerasta moje blond możliwości... ale rozgryzę dziada

nauczysz się
trzeba klikać tą karteczkę pośrodku trzech przycisków po prawej stronie

Napisane przez AsikS

No właśnie Sis... Ty wiesz, że ja elaboraty zawsze piszę.


Ja też mało co nie mdlałam... i to serio. A On tylko spytał, czy mi jest słabo bo jestem taka blada...
Nie wiem dlaczego tak się zachowałam. Pierwszy raz w życiu tak reagowałam.

no wiem

Ale fajnie

[Serenite_]

Dobry


Asiu, mówiłam, że bajki nie kończą się źle

Zachowywałaś się tak, bo Ci zależało. A jak zależy, to nie można odpuszczać tylko trzeba walczyć do końca!

[AsikS]

Idę coś zjeść, bo nawet Piotrek zauważył, że jestem bardzo blada. Słabo mi jakoś.

---------- Dopisano o 13:10 ---------- Poprzedni post napisano o 13:08 ----------

Dobra, wracam do pracy bo mnie szef pogoni z kijem za te amory...

Spytał tylko: "no i jak młodzież? ok?"

[mmagdaa_p]

Napisane przez hihi

tutaj znalazłam
http://marilyn-monroe.vvo.pl/216
Na samym dole
I jeszcze mi się marzy, żeby znaleźć Triptich w dużej rozdzielczości


Bo triptych idealnie nadawałby się na skina do laptopa
http://plakaty.pl/plakat/5326/Marily...rina_Triptych_

boskie
ja przemaluję pokój to sobie kupię

Napisane przez Serenite_

Dobry


Asiu, mówiłam, że bajki nie kończą się źle

Zachowywałaś się tak, bo Ci zależało. A jak zależy, to nie można odpuszczać tylko trzeba walczyć do końca!

cześć


jak tam kręgosłup na swoim miejscu wszystko

[leana1]

Napisane przez AsikS

Idę coś zjeść, bo nawet Piotrek zauważył, że jestem bardzo blada. Słabo mi jakoś.

---------- Dopisano o 13:10 ---------- Poprzedni post napisano o 13:08 ----------

Dobra, wracam do pracy bo mnie szef pogoni z kijem za te amory...

Spytał tylko: "no i jak młodzież? ok?"

hahahah ale cię swata strasznie widocznie bardzo cię nachwala więc raczej nie pogoni

[hihi]

Napisane przez mmagdaa_p

boskie
ja przemaluję pokój to sobie kupię

Ja mam w mieszkaniu 3 marylinki I będę miała 4

Tylko nie wiem czy nie zrobić skina z tego zdjęcia

[smyk03]

Napisane przez AsikS

dziękuję Madziu

No właśnie Sis... Ty wiesz, że ja elaboraty zawsze piszę.



Ja też mało co nie mdlałam... i to serio. A On tylko spytał, czy mi jest słabo bo jestem taka blada...
Nie wiem dlaczego tak się zachowałam. Pierwszy raz w życiu tak reagowałam.



Mówiłaś Aniu, mówiłaś.




Irasiad, dziękuję.



Karolciu Widzę że jesteś, to już esa nie produkuję.

musiałam zobaczyc, jadę o 14

Napisane przez AsikS

Idę coś zjeść, bo nawet Piotrek zauważył, że jestem bardzo blada. Słabo mi jakoś.

---------- Dopisano o 13:10 ---------- Poprzedni post napisano o 13:08 ----------

Dobra, wracam do pracy bo mnie szef pogoni z kijem za te amory...

Spytał tylko: "no i jak młodzież? ok?"

[phdwao]

Dobrze,że sobie wyjaśniliscie niedmówienia Asiu

[Serenite_]

Napisane przez mmagdaa_p

boskie
ja przemaluję pokój to sobie kupię



cześć


jak tam kręgosłup na swoim miejscu wszystko

Cześć Już lepiej, ale jeszcze co jakiś czas czuję ścisk w głowie.
Mam nienajlepszy humor, wiatr mnie zawsze rozdrażnia a wieje dziś solidnie

[mmagdaa_p]

Hihi świetne to jest

czy tylko mi tak wizaż szaleje czy Wam też? Posty pojawiają się z opóźnieniem

[eszton 1]

Napisane przez mmagdaa_p

Irasiad ja też witam

Witam i ja.. i pisz często.. my jestesmy naprawdę fajne dziewczyny