Studia pod kątem przedmiotów maturalnych - moda jakaś?

[Rena]

[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;11875203]No powiedzcie mi - co i rusz pojawiają się wątki typu: zdaję na maturze polski podst., historię rozsz. i ang. podstawowy - na jakie studia mogę iść?
[/QUOTE]
ogolnie jest tendencja do tworzenia takich schematow - maturzysci to raczej ofiary systemu. szybkie wbijanie do glowy akcja-reakcja.

Potem ludzie koncza studia i nie widac poprawy. Pojawiaja sie pytania jaka praca po studiach, ale w taki sam "dojrzaly" sposob.

Ja nie mowie, ze mam cos przeciwko studiowaniu czy pracowaniu, ale robienie tego na 2-3-4 i bo taki jest swiat, mocno zaciesnia horyzonty i jest naturalnym zaprzeczeniem tego czemu de facto ma sluzyc edukacja.

Potem jeszcze na raz dwa raz dwa ludzie sie zenia, bo kolezanka kolega juz tez i nie daj Boze z takich pobudek maja potomstwo I powiedz takim, ze w niedziele nie jadasz obowiazkowo rosolu na pierwsze a schabowegoz kapusta na drugie - kto wychyla sie poza szereg to ich wrog.

[anetka832]

No cóż, owczy pęd do studiowania wogóle, a do studiowania "pod kątem przedmiotów maturalnych" trochę mnie przeraża. Chęć dalszej nauki oczywiście jest godna pochwały, ale chęć nauki "czegokolwiek"?

Patrzę na to z perspektywy swoich studiów, jako ubiegłoroczna absolwentka wyższej uczelni I pamiętam jeszcze rozmowy sprzed klikunastu miesięcy, przed obroną. Niektórzy znajomi stwierdzali wtedy, po 5 latach nauki, że ta ekonomia kompletnie ich nie interesuje i zupełnie nie widzą się w jakiejkolwiek pracy związanej z tym kierunkiem studiów. I zastanawiali się co dalej...Ale na te konkretne studia poszli, bo ... egzamin stosunkowo łatwy, bo to taki ogólny kierunek, bo jakiś trzeba było wybrać I po 5 latach męczenia się z nauką czegoś co ich zupełnie nie interesowało zostali z tzw. ręką w nocniku.

Ja pod koniec liceum też wcale nie byłam pewna co chcę robić w życiu. Jednak na tym etapie, znałam już swoje pewne predyspozycje, miałam jakiś pogląd co mnie kompletnie nie interesuje, a czym mogłabym się zająć. I tak podjęłam decyzję i teraz nie żałuję 5 lat swojego życia.

Ale teraz chyba taki system Na studia iść trzeba, a kierunek dobiera się tak, żeby po maturze łatwiej było się dostać. Mam tylko nadzieję, że nie trafię kiedyś np. na lekarza, który lekarzem został tylko dlatego, że tak mu przedmioty z matury na ten kierunek "spasowały"

[soko88]

Napisane przez Rena

ogolnie jest tendencja do tworzenia takich schematow - maturzysci to raczej ofiary systemu. szybkie wbijanie do glowy akcja-reakcja.

Potem ludzie koncza studia i nie widac poprawy. Pojawiaja sie pytania jaka praca po studiach, ale w taki sam "dojrzaly" sposob.

Ja nie mowie, ze mam cos przeciwko studiowaniu czy pracowaniu, ale robienie tego na 2-3-4 i bo taki jest swiat, mocno zaciesnia horyzonty i jest naturalnym zaprzeczeniem tego czemu de facto ma sluzyc edukacja.

Potem jeszcze na raz dwa raz dwa ludzie sie zenia, bo kolezanka kolega juz tez i nie daj Boze z takich pobudek maja potomstwo I powiedz takim, ze w niedziele nie jadasz obowiazkowo rosolu na pierwsze a schabowegoz kapusta na drugie - kto wychyla sie poza szereg to ich wrog.

Nie no Rena tu trochę się chyba zagalopowałaś Nie można wszystkich przykładać do jakiegoś tam schematu

[anetka832]

Napisane przez soko88

Nie no Rena tu trochę się chyba zagalopowałaś Nie można wszystkich przykładać do jakiegoś tam schematu

Nie można Ale niestety mnóstwo osób schematami się posługuje Piszę to jako osoba, która jakoś dziwnie często idzie pod prąd i ciągle dostaję za to po d...
Ostatnio dostaję akurat za to, że skończyłam studia, pracuję i chcę sobie teraz pożyć na luzie jakiś czas, a powinnam wyjść wreszcie za mąż i potomka sobie sprawić, bo moje 25 lat to ostatni dzwonek na takie sprawy. To tak tytułem off topu

[..::anvastra::..]

to, że ktoś koniecznie chce isc na jakiebadz studia po lo to sie nie ma co dziwic. jaką pracę się dostanie po lo? posade sprzataczki albo kasjerki w biedronce?

fakt, że lepiej by było gdyby więcej osób szło do techników i szkol zawodowych i to chyba bardziej na tym etapie (tzn znow wracamy to 3 gimnazjum) jest problem... czy ktos chce sie uczyc czy nie czy ma plany studiowac - większosc idzie do lo bo tak wygodniej, a pozniej sila rzeczy na jakies studia trzeba pojsc bo tak naprawde po samej maturze nie ma sie nic!

[majka_mulatka]

wg mnie tak właśnie powinno być, że wybiera się przedmioty na maturze pod kontem wyboru studiów, a nie dobiera się studiów pod przedmioty, chociaż pewno są i takie osoby. Ja np wiedziałam co chce robić już po podstawówce gdzie nie było profilów, w gimplu wybrałam matematyczny, w LO- geograficzno- ekonomiczny, a teraz zarządzanie, po kolei

[whip]

Uczniowei wybierają przedmioty z których najlepiej się czują a że później są takie wątki....myśle że po prostu chcą wiedzieć jakie mają pole wyboru, gdzie ewentualnie moga zdawać, szukają odpowiedniego dla siebie kierunku, nie widze w tym nic dziwnego.
Nie kazdy od razu w tym wieku wie co chce robić w przyszłości.

[anetka832]

Napisane przez whip

Uczniowei wybierają przedmioty z których najlepiej się czują a że później są takie wątki....myśle że po prostu chcą wiedzieć jakie mają pole wyboru, gdzie ewentualnie moga zdawać, szukają odpowiedniego dla siebie kierunku, nie widze w tym nic dziwnego.
Nie kazdy od razu w tym wieku wie co chce robić w przyszłości.

Myślę, że nie chodzi tu o to, że Ci młodzi ludzie nie wiedzą co chcą robić w przyszłości. W nastoletnim wieku to dość częste i normalne.

Problem sprowadza się raczej do faktu, że część z tych osób nie zastanawia się nawet nad wyborem kierunku studiów pod kątem swoich predyspozycji, zainteresowań, a kieruję się tym, co akurat na maturze będą zdawać. Na własne uszy słyszałam takie opinie, że grunt to "załapać się na jakąś uczelnię" ( co ma ułatwić dobranie kierunku studiów do przedmiotów z matury ), a później "się zobaczy" Ja się nie dziwię młodym osobom w liceum, że mają problem z określeniem planów na przyszłość, też tak miałam Ale wybór studiów to decyzja, która często ukierunkowuje przyszłe życie, drogę zawodową itd.
Ja wiem, że studia zawsze można zmienić, zrobić drugi kierunkek itd. Ale po kilku latach radosnego studiowania na zasadzie " sztuka dla sztuki" przychodzi do głowy refleksja, że warto byłoby jednak zacząć na siebie zarabiać. I wtedy te nieprzemyślane decyzje mogą zacząć przynosić skutki .

[misialinka]

Jestem tegoroczną maturzystką. Większość osób z mojej klasy nie wie co chce studiować. Zdają w większości WOS bo to ponoć najłatwiejsze i szukają kierunków na które ten WOS jest potrzebny. I według mnie wynika to z tego, że LO nie przygotowuje nas do żadnych konkretnych studiów.

Idąc do LO wybrałam profil humanistyczno - dziennikarski, bo mając 15 lat myślałam sobie, że przecież i tak nie mam szans dostać się na medycynę, ze w życiu nie nauczę się chemii, że lepiej zdać historię i iść na psychologię lub prawo. Ale potem się dorasta i w 3 LO nie ma szans żeby nadrobić rozszerzoną chemię, którą się przez 2 lata olewało, a prawnikiem się być po prostu nie chce, już nie mówiąc o tym że nagle zdajesz sobie sprawę, że nie zdasz historii na przyzwoitym poziomie, bo jest za mało godzin żeby dobrze zrealizować materiał. Dlatego wybierasz przedmioty z których jesteś dobra i szukasz studiów, które do tych przedmiotów pasują.

Niestety, moim zdaniem to wina tego, że kosztem liceum wprowadzili gimnazjum, które już kompletnie niczego nie uczy i jest tylko "przechowalnią".

[anetka832]

Też uważam, że to trochę wina "systemu", a nie samych młodych ludzi.Programy zajęć wyglądają jak wyglądają. Tylko że zrzucanie wszystkiego na ten mityczny "system" to nie rozwiązanie...
Ja akurat chodziłam do Liceum Technicznego, do klasy o profilu ekonomiczno - administracyjnym. Mieliśmy sporo zawodowych przedmiotów i matmy ( w czwartej klasie to chyba 6 godzin tygodniowo ), zato z przedmiotami ogólnymi było gorzej np. chemia tylko 1 i druga klasa, biologia i historia to chyba tylko 1,2 i 3 klasa. Więc jak ktoś zdawał maturę z tychże przedmiotów, to miał problem, zwłaszcza że z tymi niby fakultetami to była jedna wielka farsa ( chyba 1 godzina w tygodniu, z wielką łaską zresztą). I większość klasy zdawała matmę. Ale jeden z moich kolegów uparł się, że będzie prawnikiem, na wstępne na uczelnię była potrzeba historia, więc przygotowywał się do matury na własną rękę. I udało się, i z maturą, i ze studiami. Z tego co się orientuję, to pracuje w jakiejś kancelarii.
Jemu ten "system" i program nauczania też rzucał kłody pod nogi, ale udało się...

[Bachata]

Czytam ten temat i jest on dla mnie dość abstrakcyjny. Wprawdzie zdawałam maturę starym systemem, ale też byłam w LO, w klasie o profilu ogólnym, ale bardziej humanistycznym. Z prawie 40 osób w klasie maturalnej nie wiedziało, co ze sobą zrobić 4-5. Ja akurat od 12 roku życia wiedziałam, kim będę w przyszłości i żadne przekonywania mamy, że mi się zmieni, nie spełniły się, ale większość moich znajomych po prostu chodziła na drzwi otwarte na uczelniach, targi edukacyjne itp jeszcze w 3 klasie, żeby wiedzieć, na co się zdecydować. Poza tym mnie też liceum nie do końca przygotowało do egzaminów wstępnych, ponieważ miałam test wielokrotnego wyboru, a takich się u nas nie praktykowało na matmie. Nie mówiąc o różnych innych wstępnych, które niczym nie przypominały naszych sprawdzianów i jakoś sobie ludzie radzili.

[201607111050]

Jak ktoś chce po biolchemie iść na prawo to niech się uczy i idzie. Jak ktoś chce po humanie iść na jakiś medyczny kierunek to niech się uczy i idzie.
Ja po rozszeżonej historii i woku studiuję na Uniwersytecie Medycznym. Da się? Da.

Dopasowywanie studiów do matury jesy bzdurą. Większość moich znajomych albo rzuca/rzuciło/planuje rzucić takie studia, albo się męczy i żałuje..

[shockwaves]

Ehh, jak ktoś nie wie co chce studiować, to może w ogóle nie powinien?
Zdecydowanie za dużo ludzi marnuje czas na studia. Widziałam CV kobiety po politologii na UAM-ie, które składała, aby dostać się do pracy na wykładanie towaru w markecie. Po co marnować 5 lat, można to robić przecież po zawodówce.

[Ciarra]

wlasnie nie bo po zawodowce nie przyjma

system oszalal - traci sie tylko czas bo takie studia sa nic nie warte a robi sie je po to ze pracodawcy nizszych zawodow wymagaja...wystarczy obnizyc wymagania i wyrzucic studia z lancuszka i mamy 5 lat zaoszczedzone...

i tak prawie wszyscy z 'wyzszym wyksztalceniem' pokoncza jako sekretarki i menadzerowie...ale taki juz nasz kraj; jak dla mnie maja sens tylko baaardzo dobre studia na konkretnych kierunkach i wtedy mozna gdzies zajsc (jest wieksza szansa)

[misialinka]

Napisane przez anetka832

Też uważam, że to trochę wina "systemu", a nie samych młodych ludzi.Programy zajęć wyglądają jak wyglądają. Tylko że zrzucanie wszystkiego na ten mityczny "system" to nie rozwiązanie...
Ja akurat chodziłam do Liceum Technicznego, do klasy o profilu ekonomiczno - administracyjnym. Mieliśmy sporo zawodowych przedmiotów i matmy ( w czwartej klasie to chyba 6 godzin tygodniowo ), zato z przedmiotami ogólnymi było gorzej np. chemia tylko 1 i druga klasa, biologia i historia to chyba tylko 1,2 i 3 klasa. Więc jak ktoś zdawał maturę z tychże przedmiotów, to miał problem, zwłaszcza że z tymi niby fakultetami to była jedna wielka farsa ( chyba 1 godzina w tygodniu, z wielką łaską zresztą). I większość klasy zdawała matmę. Ale jeden z moich kolegów uparł się, że będzie prawnikiem, na wstępne na uczelnię była potrzeba historia, więc przygotowywał się do matury na własną rękę. I udało się, i z maturą, i ze studiami. Z tego co się orientuję, to pracuje w jakiejś kancelarii.
Jemu ten "system" i program nauczania też rzucał kłody pod nogi, ale udało się...

Zgadzam się, nie można za wszystko winić systemu. Ja akurat zdecydowałam się iść w kierunku psychologii bądź zdrowia publicznego, to mnie interesuje, to mnie "kręci" więc zdaję biologię, którą muszę sobie sama we własnym zakresie nadrobić. Moje matury próbne wyszły lepiej niż nie jednej osoby z biolchemu. Ale te osoby z biolchemu też nie przerobiły całego materiału. Bo po prostu za mało jest godzin. Materiał z biologii, historii, chemii, nawet polskiego jest zbyt obszerny na 3 lata. Przy 6 godzinach polskiego w tygodniu, czyli przy rozszerzonej siatce godzin nie zrobiliśmy 3 lektur z podstawy programowej, a co tu dopiero mówić o rozszerzeniu. Więc trzeba samemu. W klasie maturalnej trudno nadrobić wszystko samodzielnie. Niestety, szkoła i system musi trochę pomóc.

Napisane przez oh!

Jak ktoś chce po biolchemie iść na prawo to niech się uczy i idzie. Jak ktoś chce po humanie iść na jakiś medyczny kierunek to niech się uczy i idzie.
Ja po rozszeżonej historii i woku studiuję na Uniwersytecie Medycznym. Da się? Da.

Dopasowywanie studiów do matury jesy bzdurą. Większość moich znajomych albo rzuca/rzuciło/planuje rzucić takie studia, albo się męczy i żałuje..

Jasne, wszystko się da, nie mówię że nie. Ale są osoby, które w swoje możliwości nie wierzą i może po prostu skoro wiedzą, że swoich marzeń nie spełnią jest im wszystko jedno gdzie pójdą? Może wolą przemęczyć na czymkolwiek, byle tylko mieć ten papier. A że nie wiedzą do czego się nadają, to pytają co do tych przedmiotów pasuje. Fakt, nie jest to najmądrzejsze wyjście. Też myślę, że to bzdura, ale takich osób jest coraz więcej. I nie jest to do końca ich wina.

[Bachata]

U mojego kolegi ostatnio szukali w firmie sekretarki. No i właśnie panie z wyższym wykształceniem, które taką pracę potraktowałyby jako przezimowanie w oczekiwaniu na lepsze czasy i pracę w wyuczonym zawodzie, odpadły, bo nikomu w firmie nie chce się robić naboru na to stanowisko co 3 miesiące. Także nie zawsze mgr przed nazwiskiem jest przepustką

[Dzikun]

[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;11875203]No powiedzcie mi - co i rusz pojawiają się wątki typu: zdaję na maturze polski podst., historię rozsz. i ang. podstawowy - na jakie studia mogę iść?

Delikatnie mówiąc, głupota. Dlaczego maturzyści po pierwsze - uparli się, by iść na studia, nie mając pojęcia, co chcą w życiu robić? po drugie - chyba drogi życiowej nie wybiera się wedle kryteriów "co zdaję na maturze, to będę dalej robiła"? A potem rozpacz, bo nie wiedzą, co dalej

Ok, wiem, że często przy maturze nie wiadomo, co chce się w życiu robić - sama tak miałam. No ale jednak chcąc iść na studia - powinno się szukać takiego kierunku, który mnie interesuje, czyż nie? A nie - rzućcie kierunek, byleby do przedmiotów pasował, byleby coś tam studiować?[/quote]

Gdybyś tylko włożyła trochę wysiłku, zapobiegłoby to powstaniu wątku-pomyłki. Głupotą dopiero byłoby zdawać coś, czego nie punktują na wybranym kierunku, ot co powiem. To nie te czasy, gdzie na studia były egzaminy. Teraz trzeba liczyć się z tym, iż na politologii liczą matematykę a na pedagogice fizykę.

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Gdybyś trochę wysiłku włożyła w czytanie ze zrozumieniem...

[Dzikun]

Dla mnie to jest oczywiste. Nie wszystkim dobrze leży przedmiot, którego akurat wymagają na uczelni. Są też i tacy uczniowie, którzy wybierają takie przedmioty, aby po prostu ZDAĆ i mieć maturę w kieszeni i nie wynika to z głupoty.

[whip]

Napisane przez anetka832

Myślę, że nie chodzi tu o to, że Ci młodzi ludzie nie wiedzą co chcą robić w przyszłości. W nastoletnim wieku to dość częste i normalne.

Problem sprowadza się raczej do faktu, że część z tych osób nie zastanawia się nawet nad wyborem kierunku studiów pod kątem swoich predyspozycji, zainteresowań, a kieruję się tym, co akurat na maturze będą zdawać. Na własne uszy słyszałam takie opinie, że grunt to "załapać się na jakąś uczelnię" ( co ma ułatwić dobranie kierunku studiów do przedmiotów z matury ), a później "się zobaczy" Ja się nie dziwię młodym osobom w liceum, że mają problem z określeniem planów na przyszłość, też tak miałam Ale wybór studiów to decyzja, która często ukierunkowuje przyszłe życie, drogę zawodową itd.
Ja wiem, że studia zawsze można zmienić, zrobić drugi kierunkek itd. Ale po kilku latach radosnego studiowania na zasadzie " sztuka dla sztuki" przychodzi do głowy refleksja, że warto byłoby jednak zacząć na siebie zarabiać. I wtedy te nieprzemyślane decyzje mogą zacząć przynosić skutki .

Ja myśle że jest stosunkowo niewiele osób którym obojętne czy będą studiować ekonomie, informatyke czy ...rybołówstwo, "byleby się gdzieś załapać".
Wybór przedmiotów jest już ważnym wyborem który zamyka wiele dróg a ze ktoś nie wie co dokładnie studiować to mnie nie dziwi bo możliwości jest sporo.
Zgadzam się że trzeba brać pod uwage również predyspozycje i zainteresowania, ale nie zakładajmy że twórcy takich wątków zupełnie o tym nie myślą.

[7d825fa9fec57cf5623273fe7eca2ef8f2442710_5d59d871e15d0]

A ja w pewnym sensie będe dopierać studia do matury. Może błąd, ale nie wiem jak inaczej. Z czego to wynika? na pewno z braku wiary w siebie. Od zawsze marzyło mi się coś związanego z medycyną(tzn. niekoniecznie medycyna, ale ratownictwo medyczne, dietetyka itp.) Poszłam więc do klasy z bilogią i chemią. Trafiłam na beznadziejną nauczycielkę i stwierdziłam, ze na chemie jestem za głupia, wiec przestałam sie jej uczyć i nie będe jej zdawac na maturze. Skutek? odpada większosc moich wymarzonych kierunków. Po prostu stwierdziłam ze nie dam rady ani na maturze, ani na studiach. Nigdy nie wierzyłam w siebie.
Więc co mi pozostało? dobieranie kierunków do biologii rozszerzonej którą CHYBA będę zdawac(albo i sie wycofam...) Może bedzie to technologia żywności, może zdrowie publiczne, moze fizjoterapia, moze, moze....

[201604250941]

Napisane przez blebleble22

Ale mamy szczęśliwsze społeczeństwo myślę, że przy wyborze studiów każdy ma inne priorytety - ja kierowałam się tym, co da mi szczęście i w czym będę mogła się realizować.
Tak - studiuję kierunki humanistyczne... moja wiedza ekonomiczna jest niewielka, ale wydaje mi się, że trochę przesadzasz. No a już z tym "że w ogóle pozwala prowadzić takie kierunki" to na pewno. Możesz szerzej opisać zjawisko o którym wspomniałaś? Bo mi się wydaje, że studentów nauk ścisłych to nam nie brakuje...

Proszę Cię bardzo. Zjawisko u nas jeszcze aż tak nie występuje, aczkolwiek powoli się na to zanosi. Popatrz na kraje zachodnie, dobry przykład. Każdy chciał być menedżerem, pracować w biurze, bo lekkiej i łatwej szkole, najlepiej po prostu zapłacić za dyplom. Jak każdy jest menedżerem, to kim ma zarządzać? Nie ma kim i głupi hydraulik ma limuzynę i willę a na naprawę kranu czekasz 3 miesiące(np. Anglia przed otworzeniem się na nowych członków UE). To co trzeba zrobić? Ściągnąć specjalistów z zagranicy. Jak się ściąga specjalistów z zagranicy to trzeba im płacić, a nie swoim. Oni mają pracę, a ci wszyscy cudowni menedżerowie nie wiedzą co ze sobą zrobić. Chowają dyplom do szuflady i idą na kurs np. wózka widłowego. W CV ani słowa o wyższym wykształceniu.

W Polsce to wygląda na razie tak- zamyka się uczelnie i wydziały bo nie ma studentów. W Szczecinie, na Politechnice jest na np. Chemii po 5 osób na roku. To samo na fizyce, mechanice, oceanotechnice itd. Na socjologii i politologii jest po 200 osób, mimo, że na dajmy na to całe województwo Zachodnio-Pomorskie jest potrzebny MOŻE 1 socjolog i 1 politolog. To sztuka dla sztuki, do niczego nikomu nie potrzebne te kierunki, ludziom się wydaje, że socjolog to to samo co psycholog i taką samą pracę potem wykonuje.

Problem leży też w tym, niestety, że po ścisłych kierunkach też nie ma pracy. Tak się drą, rząd szykuje stypendium 1000 zł miesięcznie dla ludzi na ścisłych, ale miejsc pracy nie ma. Bo Polska nie prowadzi badań naukowych. Ale i tak dobrze bo obok mamy Niemcy i oni nas chętnie przyjmują, ściągają jeszcze przed otrzymaniem dyplomu.

A nas co czeka tak ogółem- już do pracy przyjeżdżają Chińczycy, sto razy tańsi, produkuje się też w Chinach. U mnie już stawiają parę fabryk, Chińczycy budują, Chińczycy będą w nich pracować, żeby nie płacić za transport towarów z Chin. A bezrobocie rośnie.

[lalalabamba]

Niejednokrotnie słyszałam opinie, że na studia warto iść, żeby mieć jakiś papier, bo bez papierka w dzisiejszych czasach ani rusz...
Ale co jest wart np. dyplom nauczyciela historii, skoro w tym samym czasie jest zapotrzebowanie chociażby na farmaceutów. Papierek jest, umiejętności brak...
Myslę, że jak iśc na studia, to na takie, które będą nas (choć po częsci) interesować. Poza tym będą się odnosić do przyszłości, do tego, co chcemy robić w zyciu.
Pójście na studia, bo tak trzeba z nadzieją, że "później się zobaczy, później się okaże co mogę robić" jest moim zdanie życiową krótkowzrocznością.

Sama skończyłam liceum ogólnokształcace na profilu humanistycznym (który okazał się złym wyborem). Przedmioty na maturze dopasowałam do turystyki, która mnie zainteresowała. Ten plan jak dla mnie okazał sie nie do wykonania, a wybrane przedmioty zostały, bo już innego pomysłu na przyszłość i na siebie nie miałam (może to przez to, że zawsze z wiekszości przedmiotów uczyłam się dobrze, byłam dośc wszechstronna, nie skupiałam się na jednej rzeczy).
Teraz nie wiem, gdzie przyjętoby mnie z tymi przedmiotami, ale i nie wiem, gdzie chciałabym się dostać, co chciałabym robić. Jednocześnie nie chcę nic stricte humanistycznego, ścisłych się boję.
Więc nie pójdę raczej nigdzie w tym roku (choć obawiam się, że nigdy się nie dowiem czego chcę). Rodzice mówią mi, żebym GDZIEŚ szła. Tyle, że ja chcę iść na coś z czym wiązałabym plany. Tylko planów brak. Czasem myślę, że trzeba było iść do technikum, zostac np. fryzjerką i mieć zawód bez większych kombinacji. A tak coraz częściej odnoszę wrażenie, że nauka idzie na marne.

Również uważam, że pomysł tworzenia profili, to nie jest dobre rozwiązanie. W wieku 15-16 lat człowiek faktycznie nie wie jeszcze czego chce, a jak wie, to za chwilę to zmienia. Jeszcze gorszym rozwiązaniem jest moim zdaniem jest tworzenie profili w gimnazjum ( bo i z takim czymś się spotkałam, nie wiem na ile to prawda). Uważam, że do pewnego wieku człowiek powinien łyknąc trochę ogólnej wiedzy, kształcić się wszechstronnie, bo może właśnie to ułatwi mu ukierunkowanie się w przyszłości.
Oczywiście idea tworzenia profili ma na celu ukierunkowanie młodych ludzi, ale uważam, że powinno sie tę ideę zastąpić jakimiś nieobowiązkowymi kołami zainteresowań, warsztatami, wycieczkami przyrodniczymi, krajoznawczymi.
Co ma zrobić osoba, która od 13 roku życia uczy się w klasie humanistycznej (bo może tak się złożyło albo tak wybrali rodzice) i owy profil kontynuuje w liceum (bo na takim własnie profilu była w gimnazjum), po czym odkrywa, że chciałaby zająć się np. informatyką, ale nie ma możliwośi dobrego zdania matematyki i fizyki i to do tego na poziomie rozszerzonym.

[krowa_bez_mleka]

Napisane przez shockwaves

Ehh, jak ktoś nie wie co chce studiować, to może w ogóle nie powinien?
Zdecydowanie za dużo ludzi marnuje czas na studia. Widziałam CV kobiety po politologii na UAM-ie, które składała, aby dostać się do pracy na wykładanie towaru w markecie. Po co marnować 5 lat, można to robić przecież po zawodówce.

Można, ale nie każdego to zadawala. Niektórzy chcą mieć studia dla własnej wiedzy, dla satysfakcji.
Przecież w ciągu tych 5 lat dowiedziała się wiele, trochę przeżyła. Niekoniecznie muszą być to lata zmarnowane.

Ja np. uwazam, za bardzo proawdopodobne, że nie bedę w życiu zawodowym związana z tym co teraz studiuje, lecz mimo wszystko -nie przeszkadza mi to.

Tylko to już chyba powoli zbacza z toru głównej dyskusji.

[Elfia4]

Napisane przez anetka832

Nie można Ale niestety mnóstwo osób schematami się posługuje Piszę to jako osoba, która jakoś dziwnie często idzie pod prąd i ciągle dostaję za to po d...
Ostatnio dostaję akurat za to, że skończyłam studia, pracuję i chcę sobie teraz pożyć na luzie jakiś czas, a powinnam wyjść wreszcie za mąż i potomka sobie sprawić, bo moje 25 lat to ostatni dzwonek na takie sprawy. To tak tytułem off topu

Zgadzam się, bo ja również czasem słyszę, że powinnam to czy tamto. Na szczeście są to nieliczne głosy. Moi znajomi nie powielają takich schematów, mają inne priorytety niż życie statystycznego Polaka (żona, dzieci, kredyt na mieszkanie i schabowy u mamusi w niedzielę)
Natomiast jak widzę zycie ludzi z liceum mam wrażenie, że jest powielaniem tych schematów. Mąż, dzieci, często mieszkanie kątem u rodziców i szukanie jakiejś pracy. Ci ludzie na ogół nie mają zainteresowań (poza meczem w tv albo czymś podobnym), nie mają pomysłu na życie, ale założyli rodzinę, bo tak wypada, mają dzieci bo w tym (!) wieku wypada itd.

Napisane przez anetka832

Myślę, że nie chodzi tu o to, że Ci młodzi ludzie nie wiedzą co chcą robić w przyszłości. W nastoletnim wieku to dość częste i normalne.

Problem sprowadza się raczej do faktu, że część z tych osób nie zastanawia się nawet nad wyborem kierunku studiów pod kątem swoich predyspozycji, zainteresowań, a kieruję się tym, co akurat na maturze będą zdawać. Na własne uszy słyszałam takie opinie, że grunt to "załapać się na jakąś uczelnię" ( co ma ułatwić dobranie kierunku studiów do przedmiotów z matury ), a później "się zobaczy" Ja się nie dziwię młodym osobom w liceum, że mają problem z określeniem planów na przyszłość, też tak miałam Ale wybór studiów to decyzja, która często ukierunkowuje przyszłe życie, drogę zawodową itd.
Ja wiem, że studia zawsze można zmienić, zrobić drugi kierunkek itd. Ale po kilku latach radosnego studiowania na zasadzie " sztuka dla sztuki" przychodzi do głowy refleksja, że warto byłoby jednak zacząć na siebie zarabiać. I wtedy te nieprzemyślane decyzje mogą zacząć przynosić skutki .

Jeśli ktoś podchodzi do studiów na zasadzie, że coś, że powinien, że grunt to się załapać, to równie dobrze może na studia nie iść. Po 5 latach będzie w tej samej sytuacji. Bo w końcu gdzie pójść do pracy, co dalej robić, po co mi były te studia itd.
Szkoda, że tak mało licealistów ma jakieś zainteresowania pozaszkolne. Wielu nie ma pomysłu na to gdzie mogliby się dalej realizować i nie wybiega w przyszłość bardziej niż do matury, którą warto jak najlepiej zdać. A co potem? Kompletna pustka w głowie i brak pomysłów.
Żeby skończyć studia, których nie pożałujemy trzeba mieć choćby mgliste pojęcie o tym, co nas interesuje i co chcemy robić w przyszłości.

Napisane przez anetka832

Też uważam, że to trochę wina "systemu", a nie samych młodych ludzi.Programy zajęć wyglądają jak wyglądają. Tylko że zrzucanie wszystkiego na ten mityczny "system" to nie rozwiązanie...
Ja akurat chodziłam do Liceum Technicznego, do klasy o profilu ekonomiczno - administracyjnym. Mieliśmy sporo zawodowych przedmiotów i matmy ( w czwartej klasie to chyba 6 godzin tygodniowo ), zato z przedmiotami ogólnymi było gorzej np. chemia tylko 1 i druga klasa, biologia i historia to chyba tylko 1,2 i 3 klasa. Więc jak ktoś zdawał maturę z tychże przedmiotów, to miał problem, zwłaszcza że z tymi niby fakultetami to była jedna wielka farsa ( chyba 1 godzina w tygodniu, z wielką łaską zresztą). I większość klasy zdawała matmę. Ale jeden z moich kolegów uparł się, że będzie prawnikiem, na wstępne na uczelnię była potrzeba historia, więc przygotowywał się do matury na własną rękę. I udało się, i z maturą, i ze studiami. Z tego co się orientuję, to pracuje w jakiejś kancelarii.
Jemu ten "system" i program nauczania też rzucał kłody pod nogi, ale udało się...

Ja skończyłam liceum administracyjne w którym o dziwo tylko przez 2 lata (na 4 lata, bo uczyłam się w systemie 8+4) była historia, przez rok WOS.
Jak zdecydowałam sie na kierunek poszłam pod prąd - niemal cała klasa wkuwała matmę (bo najłatwiej ściągnąć i jakoś zdać), a ja zaczęłam wkuwac historię, nadrabiać braki ze szkoły. Do tego przyłożyłam się do wosu. Wystarczyło, zeby dobrze zdać maturę, ale za mało, żeby zdać odpowiednio dobrze egzamin na studia (zabrakło mi punktów).
Poszłam na studia zaoczne, po roku przeniosłam się na dzienne. Od połowy studiów zaczęłam zastanawiać się co dalej, zdobywać praktykę w tym co mnie interesuje i po studiach szybko znalazłam pracę (chociaz nie sticte w zawodzie, ale blisko tego co studiowałam).
Jeśli ktoś chce, to system mu nie przeszkodzi w realizacji planów. Jeśli maturzysta nie ma pojęcia co dalej, to zawsze winny będzie tylko zły system.

[Ola taka ja]

Hmm sama w tym roku pisałam mature i wiem ze jest to wielki problem co wybrac choc od poczatku mialam sprecyzowane plany choc pewnosci czy wybieram dobrze nie mialam zadnej do tej pory nie mam..
wiem tez i widzialam po swoich znajmoych ze wybierali przedmiot dodatkowy tylko po to zeby go zdac..nic poza tym.Dziwne podejscie ale co zrobic,widocznie tylko na tyle bylo ich stac
W tym momencie czuje ze dokonalam sluznego wyboru i przedmiotow maturalnych i teraz kierunku studiow ale na ile jest to sluszne okaze sie za kilka lat :P
Na dzis jestem szczesliwa z tego ze sie udalo zdac i wybrac szkole

[agniesikk]

A moim zdaniem to nie jest złe, pod warunkiem, że ma się jakieś zainteresowania.
Moja siostra <- lubi język niemiecki i na jego podstawie rozpatruje, gdzie chce iść na studia. To całkiem naturalne.

[Ankalime]

ja mysle, ze takie watki po prostu powstaja z tego, iz w malo ktorych szkolach srednich sa testy predyspozycji zawodowych.
nie zawsze studiowanie tego co sie kocha oplaca sie, mozna zabic pasje. to raz, a z drugiej strony jak sie nie sprobuje to sie bedzie zalowac. lecz nie zawsze obraz nas dla nas samych jest faktycznym odbiciem predyspozycji.
chodzi mi o to ze pasjonat naprawy zegarkow moze sie nie odnalezc na kierunku budowa maszyn.
trzeba brac wieeele pod uwage okreslajac szkic swojej przyszlosci.

[Elfia4]

Napisane przez Ankalime

ja mysle, ze takie watki po prostu powstaja z tego, iz w malo ktorych szkolach srednich sa testy predyspozycji zawodowych.
nie zawsze studiowanie tego co sie kocha oplaca sie, mozna zabic pasje. to raz, a z drugiej strony jak sie nie sprobuje to sie bedzie zalowac. lecz nie zawsze obraz nas dla nas samych jest faktycznym odbiciem predyspozycji.
chodzi mi o to ze pasjonat naprawy zegarkow moze sie nie odnalezc na kierunku budowa maszyn.
trzeba brac wieeele pod uwage okreslajac szkic swojej przyszlosci.

Takie testy od zawsze można było zrobić w poradni pedagogiczno-psychologicznej. Byłam z niezdecydowanymi koleżankami na rozmowie w poradni. To nie było nic strasznego
W powiatowych i wojewódzkich urzędach pracy są doradcy zawodowi, którzy mają do dyspozycji takie testy. Można ich zaprosić do szkoły. Wiem, że nie ma z tym większego problemu, bo kiedyś rozmawiałam w swoim urzedzie pracy na ten temat. Taki doradca najpóźniej na początku klasy maturalnej może podpowiedzieć czym się kierować przy wyborze studiów, jak planować przyszłość edukacyjną i zawodową. W końcu pedagog lub psycholog szkolny też ma wiedzę i doświadczenie dzięki któremu może pomagać młodym ludziom w swojej szkole. Pedagog powinien mieć też testy predyspozycji zawodowych. Taka porada i testy wykluczą pewne zawody jako absolutnie nie dla nas, ograniczą nieco wybór do tego w czym moglibyśmy się sprawdzić. I cóż dalej pozostaje wyobrazić sobie jak widzimy siebie za kilka lat po studiach pracujących w konkretnej branży oraz poszukanie odpowiednich studiów i sprawdzenie kryteriów przyjęć.

[skubidum]

ja wybrałam przedmioty ktore zdaje na maturze pod kątem jednej konkretnej uczelni i kierunku. maksymalnie sie skupiłam tylko na tych konkretnych przedmiotach. skutkiem tego jest ze na moich swiadectwach w liceum są same tróje, a bywały i dwóje, ale jestem prawie pewna ze moje wyniki z matury pozwalają mi się dostać na jedną z najlepszych uczelni w Polsce. a z drugiej strony mam kolezanki ktore przez 3 lata w liceum miały czerwone paski(!) a teraz idą do studium policealnego.
ja jestem jak najbardziej za profilami w liceum, ale należy też w porę się obudzić i jesli odkryjemy że nasz profil nam nie pasuje to przeniesc sie do innej klasy.