Dlaczego nie chcemy miec dzieci?

[mulholland]

Napisane przez DAVIDKA

Mulholland, nie no zaloze sie ze masz 15 lat

Mam 23 lata i bynajmniej nie zapieram się że nigdy nie będę chciała miec dzieci, ale dziś nie chce.

Nie mówię też że wszystkie mamusie rozmawiają tylko o dzieciach ale wśród moich znajomych z potomstwem coś takiego zauważyłam i byłam ciekawa czy inne bezdzietne też to zauważyły. Wątpię żeby któraś ze znanych mi matek wiedziała że tak się zachowuje. Irytuje mnie to ale nie mam im tego za złe bo wiem że są szczęśliwe a dziecko jest dla nich najważniejsze. Jasne znam również dziewzyny które mimo tego że zostały matkami znajdują czas na inne rzeczy, ale bynajmniej nie jest to regóła.

[Gothic_Daisy]

A mnie z kolei denerwuje, jak się usiłuje mniej lub bardziej delikatnie zasugerować, że osoby bezdzietne są na pewno jakieś lewe, uszkodzone, emocjonalnie do bani, skoncentrowanie wyłacznie na kasie lub karierze i jeszcze parę innych epitetów do wyboru i do koloru.

[Vampirria]

Napisane przez aaliyah

Kolejny stereotyp.



Akurat na tym watku to pytanie o wiek ma jak najbardziej sens. Kiedy kobieta powiedzmy 40-sto letnia mowi, ze nie chciala i nie chce miec dzieci to przyjmuje to jako fakt. Natomiast jak cos takiego pada z ust pietnastolatki to smiem watpic czy jeszcze nie zmieni zdania.

Z ciekawosci weszlam na ten watek i wciagnal mnie. Sugerujesz, ze powinnam uzyskac pisemna zgode forumowiczek, ktore nie chca miec dzieci zeby moc wypowiadac sie w tym watku.

I nie chodzi o to, ze ja chce kogos przkonac, ze powinien miec dzieci tylko o to, ze irytuje mnie jak ktos uzywa pojec typu "bachor", "drze gebe" itd. Nie chcecie miec dzieci i nic mi do tego, ale nie robcie z osob, ktore je maja ofiar, niespelnionych kur domowych, osob bez ambicji czy pomyslu na zycie.

Zalezy od stopnia uksztaltowania charakteru- pewne osoby zmienia zdanie, a pewne jak np ja-nie- od wlasnie 15roku zycia wiem ze genotypu powielac nie bede- i tyle.
Co do pisemnej zgody- a i owszem,popartej jeszcze pieczatka z ziemniaka,koniecznie sprowadzonego z Kamczatki- chocby po to zeby nie padaly chamskie komentarze w stylu zaplodnienia wspomnianego wczesniej.Ciekawe co by bylo gdybym weszla na watek "szczesliwe mamusie bla bla bla" i zaczela prowokacje w stylu- a po co wam to, a nie zal wam figury, a jak tam rozstepy i wagina??Sadze ze mamusie bylyby o wiele mniej wyrozumiale niz my tutaj dla osob ktore uwazaja nas za nepelnosprytne w pewien sposob-i do tego zachlanne na forse i bezduszne.Taaak wiem, zadna tego bezposrednio nie napisala- ale od czegoz interpretacje poezji z LO;}

[aaliyah]

Napisane przez Vampirria

Zalezy od stopnia uksztaltowania charakteru- pewne osoby zmienia zdanie, a pewne jak np ja-nie- od wlasnie 15roku zycia wiem ze genotypu powielac nie bede- i tyle.
Co do pisemnej zgody- a i owszem,popartej jeszcze pieczatka z ziemniaka,koniecznie sprowadzonego z Kamczatki- chocby po to zeby nie padaly chamskie komentarze w stylu zaplodnienia wspomnianego wczesniej.Ciekawe co by bylo gdybym weszla na watek "szczesliwe mamusie bla bla bla" i zaczela prowokacje w stylu- a po co wam to, a nie zal wam figury, a jak tam rozstepy i wagina??Sadze ze mamusie bylyby o wiele mniej wyrozumiale niz my tutaj dla osob ktore uwazaja nas za nepelnosprytne w pewien sposob-i do tego zachlanne na forse i bezduszne.Taaak wiem, zadna tego bezposrednio nie napisala- ale od czegoz interpretacje poezji z LO;}

A co Ty wiesz o ciazy? O posiadaniu (tak wiem glupie slowo, ale jezyk polski niestety jest tak ograniczony ) WLASNEGO dziecka? Mnie tez nie "kreca" obce dzieci, nigdy sie za wozkami nie ogladalam, przez wiele lat zwyczajnie balam sie konfrontacji z malym dzieckiem, nawet tzw. instynktu macierzynskiego nie wykazywalam. Ale wiesz co mam dziecko, ktore bylo zaplanowane. Instynktownie czulam, ze jesli dziecka nie urodze to bede tego zalowala. I powiem Ci jeszcze, ze sam porod wspominam jako cos pieknego. I chetnie przezyje to znowu, mam nadzieje niedlugo...
Stereotypy, stereotypy, stereotypy. Moja figura juest bez zarzutu choc w ciazy przytylam 23 kilo. Jak sie chce to mozna zrzucic... Rozstepy - a co to jest? A to, ze Ci sie wagina rozciagnie to kolejny przesad. Tu nie ma reguly. Mi sie nie rozciagnela, powiedzialabym, ze wrecz przeciwnie.
To co Ty robisz to jest nadinterpretacja, ot co.

[Vampirria]

Najgorzej jak ktos nie zozumie do konca o co chodzi ale chce cos napisac.Napisalam hipotetycznie co by bylo gdybym wparowala na forum macierzynskie z takim tekstem.Stan blogoslawiony,rozstepy i inne szczegoly interesuja mnie w rownym stopniu co dwuglowy cielak z Osetii

[aaliyah]

Napisane przez Vampirria

Najgorzej jak ktos nie zozumie do konca o co chodzi ale chce cos napisac.Napisalam hipotetycznie co by bylo gdybym wparowala na forum macierzynskie z takim tekstem.Stan blogoslawiony,rozstepy i inne szczegoly interesuja mnie w rownym stopniu co dwuglowy cielak z Osetii

Jasne. Probowalas byc zlosliwa tylko Ci troszke nie wyszlo.

[Vampirria]

To twoja opiniaNie moja wina ze niektorzy nie odrozniaja ironii od aroniiHarry,lum os!Polecam kurs szybkiego czytania ze zrozumieniem zamiast uszczegolawiania jaki to porod jest wspanialy i ile sie schudloA zlosliwosc matek w tym watku sie robi...no wlasnie, stereotypowa

[bura kocurka]

Napisane przez Luba

Ach, zrozumiałam, jednak złośliwości tez trzeba umiec prawić. A Tobie średnio wyszło.



Generalnie zgadzam się, że osoba która nie chce miec dzieci musi mieć niemiłe wspomnienia z własnego dzieciństwa i ogólnie rodzice takiej osoby musieli się "nie popisać". Ale wchodząc w szczegóły, to myślę, że pokolenie naszych rodziców (jako ogół) oględnie mówiąc nie jest pokoleniem specjalnie predestynowanym do posiadania dzieci i ten trend czy tez moda na nieposiadanie dzieci powinien się zacząć pokolenie wcześniej, a nie dopiero teraz. Bo dla niektórych z obecnych 50 i więcej latków dzieci to był/jest naprawde dopust boży i wielkie nieszczęscie. I strata czasu.
Ale jak pisła paula78, która sie teraz do tego przyzna? Żadna/żadny pewnie, tylko się w duchu cieszą, ze dzieci już w chałupie nie ma.

Obecnie przynajmniej ludzie maja odwage głosno powiedzieć, ze dzieci nie chcą. I niech nie mają! Tylko to na zdrowie (także psychiczne) wszytskim wyjdzie.

Żartujesz, tak? Znaczy się, że większość osób wypowiadających się w tym wątku ma kiepskich rodziców Twoim zdaniem? Sorry, ale ja uważam, że moi rodzice mnie świetnie wychowali, a mimo to długi czas nie chciałam mieć dzieci i też się tutaj wypowiadałam. A jak ktoś w ogóle sobie nie radzi z życiem, nie ma wykształcenia, pracy, za to gromadkę dzieci daje sobie zrobić, bo to jedyne co potrafi...to jest pewnie wychowany na bardzo wartościowego człowieka - a przynajmniej to wynika z Twojej wypowiedzi

No nic, właściwie chciałam napisać, że ostatnio stwierdziłam, że w sumie..to mogłabym mieć dziecko...nawet bym chciała (odmieniło mi się trochę ) . Ale jest problem - ja się po prostu dzieci boję, nie potrafię się nimi zajmować...i zasadniczo nawet nie przepadam za cudzymi dziećmi. Jednak myślę, że swoje pewnie bym kochała Tylko później oglądam jakąś "Supernianię" z małymi potworami..i raczej mi się odechciewa. Ja rozumiem jak małe dziecko płacze, w końcu nie potrafi jeszcze mówić...ale kilkuletnie? Nie wiem czy bym to wytrzymała, ja nerwowa jestem. I tego się boję, że zła ze mnie matka będzie, bo nad małym potworkiem nerwowym tak jak ja mogę zwyczajnie nie zapanować.

[gosiaczek6]

Napisane przez aaliyah

A co Ty wiesz o ciazy? O posiadaniu (tak wiem glupie slowo, ale jezyk polski niestety jest tak ograniczony ) WLASNEGO dziecka? Mnie tez nie "kreca" obce dzieci, nigdy sie za wozkami nie ogladalam, przez wiele lat zwyczajnie balam sie konfrontacji z malym dzieckiem, nawet tzw. instynktu macierzynskiego nie wykazywalam. Ale wiesz co mam dziecko, ktore bylo zaplanowane. Instynktownie czulam, ze jesli dziecka nie urodze to bede tego zalowala. I powiem Ci jeszcze, ze sam porod wspominam jako cos pieknego. I chetnie przezyje to znowu, mam nadzieje niedlugo...
Stereotypy, stereotypy, stereotypy. Moja figura juest bez zarzutu choc w ciazy przytylam 23 kilo. Jak sie chce to mozna zrzucic... Rozstepy - a co to jest? A to, ze Ci sie wagina rozciagnie to kolejny przesad. Tu nie ma reguly. Mi sie nie rozciagnela, powiedzialabym, ze wrecz przeciwnie.
To co Ty robisz to jest nadinterpretacja, ot co.

zauważ że nie wszystkie mają to szczęście co Ty, nie wszystkie moga sie chwalic och i ach ileż to schudly nie rozciągnęły się, nie mają pojęccia co to rozstępy po porodzie..częśc kobiet je ma częsc nie, powiedzialabym że pół na pół więc nie uogólniaj wszytkich przedstawiając wyidealizowany obraz jak o sama napisalas 'czegos pięknego'
stereotypy...negujesz je a i tak piszesz stereotypowo

[aniko 23]

superniania i inne tego typu telewizyjne twory maja zwracac uwage na nieudolnych rodzicow...a nie na kilkuletnie potwory...jak mac taka nac...nie wiem jak dorosla osoba..w tym wypadku rodzic moze byc slepy na podstawowe potrzeby wlasnego dziecka??musi byc megatępym przedstawicielem wlasnego gatunku...

btw...matki polki i bezdzietne kobiety moga zyc obok siebie bez spiec...wiec w czym problem?

[aaliyah]

Napisane przez Vampirria

To twoja opiniaNie moja wina ze niektorzy nie odrozniaja ironii od aroniiHarry,lum os!Polecam kurs szybkiego czytania ze zrozumieniem zamiast uszczegolawiania jaki to porod jest wspanialy i ile sie schudloA zlosliwosc matek w tym watku sie robi...no wlasnie, stereotypowa

Jak nie interesowala Cie moja opinia na temat porodu i watki pokrewne to nie trzeba bylo poruszac tematu.
A ja polecam nie wypowiadac sie w tematach macierzynstwa.
I doprawdy nie wiem gdzie dopatrzylas sie zlosliwosci w moich wypowiedziach.

Napisane przez bura kocurka

No nic, właściwie chciałam napisać, że ostatnio stwierdziłam, że w sumie..to mogłabym mieć dziecko...nawet bym chciała (odmieniło mi się trochę ) . Ale jest problem - ja się po prostu dzieci boję, nie potrafię się nimi zajmować...i zasadniczo nawet nie przepadam za cudzymi dziećmi. Jednak myślę, że swoje pewnie bym kochała Tylko później oglądam jakąś "Supernianię" z małymi potworami..i raczej mi się odechciewa. Ja rozumiem jak małe dziecko płacze, w końcu nie potrafi jeszcze mówić...ale kilkuletnie? Nie wiem czy bym to wytrzymała, ja nerwowa jestem. I tego się boję, że zła ze mnie matka będzie, bo nad małym potworkiem nerwowym tak jak ja mogę zwyczajnie nie zapanować.

Ja tez sie dzieci balam. Ale co innego obce dziecko, a co innego wlasne. Jestem pewna, ze bys swoje dziecko kochala i vice versa.
A dzieci superniani tez mnie przerazaja, a raczej przeraza mnie jak rodzice mogli dopuscic do takiego stanu. Ale te dzieci zwyczajnie nie byly wychowywane, nie postawiono im zadnych granic, na wszystko im pozwalano i stad te klopoty.

[Vampirria]

A ja Ci po raz setny tlumacze lopatologicznie ze temat porodu poruszylam czysto przykladowo, by ukazac wlasnie nonsens wypowiadania sie w watkach tego typu przez osoby bezdzietne, i rownie nonsensowne wypowiadanie sie w temacie"czemu nie chcemy miec dzieci"przez osoby dzietne<zalamany> Lekarza albo szynkarza!!!!!A lbo jedno i drugie

[Kirra]

Napisane przez bura kocurka

Ale jest problem - ja się po prostu dzieci boję, nie potrafię się nimi zajmować...i zasadniczo nawet nie przepadam za cudzymi dziećmi. Jednak myślę, że swoje pewnie bym kochała Tylko później oglądam jakąś "Supernianię" z małymi potworami..i raczej mi się odechciewa. Ja rozumiem jak małe dziecko płacze, w końcu nie potrafi jeszcze mówić...ale kilkuletnie? Nie wiem czy bym to wytrzymała, ja nerwowa jestem. I tego się boję, że zła ze mnie matka będzie, bo nad małym potworkiem nerwowym tak jak ja mogę zwyczajnie nie zapanować.

rozumiem co czujesz,miałam tak samo do 30-tych urodzin odwlekałam decyzję o posiadaniu potomstwa, bo tak naprawdę balam się dzieci nie potrafiłam przy niemowlaku nic zrobić (nawet nie chciałam brać na ręce dzieci koleżanek, bo obawiałam się, że mi dzieciak wypadnie z rąk ) nie rozumiałam, czemu ludzie zachwycaję się maluchami w wózkach, płacz dziecka denerwował mnie, bo stawałam się bezradna - nie rozumiałam, czemu dzieko płacze, więc niby jak mam mu pomóc ... Poza tym ta odpowiedzialność niby do pełnoletności dziecka, a tak naprawdę aż po grobową deskę

teraz cóż mam 2 letnią córkę, sama nie wiem jakim cudem, ale instynkt macierzyński działa bez zarzutu he he he ale jednak obcych dzieci dalej się boję, no może nie tak bardzo jak kiedyś.

[aaliyah]

Napisane przez gosiaczek6

zauważ że nie wszystkie mają to szczęście co Ty, nie wszystkie moga sie chwalic och i ach ileż to schudly nie rozciągnęły się, nie mają pojęccia co to rozstępy po porodzie..częśc kobiet je ma częsc nie, powiedzialabym że pół na pół więc nie uogólniaj wszytkich przedstawiając wyidealizowany obraz jak o sama napisalas 'czegos pięknego'
stereotypy...negujesz je a i tak piszesz stereotypowo

A czym sa rozstepy czy pare kilogramow na plusie w porownaniu z radoscia jaka daje Ci dziecko. Sorry, nie ten watek.
Nie uogolniam, nie idealizuje, nie chwale sie (nie ma to jak chwalic sie obcym na forum ) - opisalam swoj przypadek, tyle w temacie.
A moze jestem po prostu szczesliwa, ze doswiadczylam cudu, jakim jest dziecko. Ktore nie jest bachorem, rozwrzeszczanym potworem, ale istota ludzka, ktora zasluguje na milosc a w najgorszym razie na akceptacje otoczenia.

---------- Dopisano o 21:40 ---------- Poprzedni post napisano o 21:30 ----------

Napisane przez Vampirria

A ja Ci po raz setny tlumacze lopatologicznie ze temat porodu poruszylam czysto przykladowo, by ukazac wlasnie nonsens wypowiadania sie w watkach tego typu przez osoby bezdzietne, i rownie nonsensowne wypowiadanie sie w temacie"czemu nie chcemy miec dzieci"przez osoby dzietne<zalamany> Lekarza albo szynkarza!!!!!A lbo jedno i drugie

Przykladowo czy nie. Moze wytlumaczysz mi w takim razie idee forum dyskusyjnego. Chyba mi cos umknelo, ale wydaje mi sie bez sensu watek, w ktorym nawzajem kadza sobie przeciwniczki macierzynstwa, utwierdzajac sie w przekonaniu jakiego to slusznego wyboru dokonaly.

Jesli faktycznie jestes tak utwierdzona w swoich pogladach na ten temat to powinno po Tobie splynac jak po przyslowiowej kaczce to co napisalam.

[Gothic_Daisy]

Napisane przez aaliyah

A czym sa rozstepy czy pare kilogramow na plusie w porownaniu z radoscia jaka daje Ci dziecko. Sorry, nie ten watek.
Nie uogolniam, nie idealizuje, nie chwale sie (nie ma to jak chwalic sie obcym na forum ) - opisalam swoj przypadek, tyle w temacie.
A moze jestem po prostu szczesliwa, ze doswiadczylam cudu, jakim jest dziecko. Ktore nie jest bachorem, rozwrzeszczanym potworem, ale istota ludzka, ktora zasluguje na milosc a w najgorszym razie na akceptacje otoczenia.

wiesz, kwestia priorytetów
Niektóre osoby wolą radość dziecka, niektóre wolą radość innego typu i już. Nie ma gorszej / lepszej radości, każdy ma swój pomysł na życie.

Z jednej strony rozumiem taką chęć nawracania typu "jestem szczęśliwa, więc chcę, żeby inni też byli tak samo szczęśliwi i mieli to, co ja" ale z drugiej wiem, że to co dla jednym jest szczęściem, dla innych może nim nie być. Ludzie są różni.

Podobnie się czuję jako wegetarianka co rusz nawracana na jedzenie mięsa przez innych - na zasadzie, przecież to takie dobre, no jak to? nie chcesz? nie smakuje? no co Ty, nienormalna jesteś

[aaliyah]

Napisane przez Gothic_Daisy

wiesz, kwestia priorytetów
Niektóre osoby wolą radość dziecka, niektóre wolą radość innego typu i już. Nie ma gorszej / lepszej radości, każdy ma swój pomysł na życie.

Z jednej strony rozumiem taką chęć nawracania typu "jestem szczęśliwa, więc chcę, żeby inni też byli tak samo szczęśliwi i mieli to, co ja" ale z drugiej wiem, że to co dla jednym jest szczęściem, dla innych może nim nie być. Ludzie są różni.

Podobnie się czuję jako wegetarianka co rusz nawracana na jedzenie mięsa przez innych - na zasadzie, przecież to takie dobre, no jak to? nie chcesz? nie smakuje? no co Ty, nienormalna jesteś

I chwala im za to. Niech kazdy zyje jak uwaza za stosowne, tak jak jest mu dobrze.

I ja naprawde nikogo nie nawracam. Tylko slowo bachor wyjatkowo mnie denerwuje...

[santos]

Napisane przez aaliyah

Stereotypy, stereotypy, stereotypy.

Ale oczywiscie to, ze ktos, kto dzieci nie chce jest emocjonalnie uposledzony przez przykre doswiadczenai dziecinstwa, jest egoista i materialista, albo to, ze swoje sie napewno pokocha to juz nie jest stereotyp?

Napisane przez Luba

No i co w zwiazku z tym? Gdzieś jest napisane, że ocenianie jest zabronione, trzeba trzymać ryja w kuble i tylko klaskać?

Oczywiscie, ze mozna. Tyle, ze wrzucanie wszystkich bezdzietnych do jednego worka to STEREOTYP. Tak dobry, jak ten, ze dzietne nie potrafia rozmawiac o niczym innym niz dzieci i sa pozbawione ambicji. Zapewne tyle samo dzieciatych jest takich, co niedzieciatych emocjonalnie uposledzonych. Ale zawsze latwie powiedziec "wszyscy to czy siamto" co nie?

[gosiaczek6]

Napisane przez aaliyah

A czym sa rozstepy czy pare kilogramow na plusie w porownaniu z radoscia jaka daje Ci dziecko. Sorry, nie ten watek.
Nie uogolniam, nie idealizuje, nie chwale sie (nie ma to jak chwalic sie obcym na forum ) - opisalam swoj przypadek, tyle w temacie.
A moze jestem po prostu szczesliwa, ze doswiadczylam cudu, jakim jest dziecko. Ktore nie jest bachorem, rozwrzeszczanym potworem, ale istota ludzka, ktora zasluguje na milosc a w najgorszym razie na akceptacje otoczenia.

---------- Dopisano o 21:40 ---------- Poprzedni post napisano o 21:30 ----------



Przykladowo czy nie. Moze wytlumaczysz mi w takim razie idee forum dyskusyjnego. Chyba mi cos umknelo, ale wydaje mi sie bez sensu watek, w ktorym nawzajem kadza sobie przeciwniczki macierzynstwa, utwierdzajac sie w przekonaniu jakiego to slusznego wyboru dokonaly.

Jesli faktycznie jestes tak utwierdzona w swoich pogladach na ten temat to powinno po Tobie splynac jak po przyslowiowej kaczce to co napisalam.

sorry, ale to jest ten watek, ktorego temat brzmi dlaczego nie chcemy miec dzieci, a nie..nie chcecie dzieci to my was przekonamy ze warto, albo udowodnimy ze mamy rację
fajnie, ze jesteś szczęsliwa i dziecko jest dla Ciebie radością i wlasnie takie kobiety powinny dzieci rodzic i wychowywac, ale nie musicie nam wytykac ze nasze zdanie jest gorsze bo nie podoba nam sie krzyk dzieci i ten cały niby piekny poród i okres wychowywania

[Luba]

Napisane przez bura kocurka

Żartujesz, tak? Znaczy się, że większość osób wypowiadających się w tym wątku ma kiepskich rodziców Twoim zdaniem? Sorry, ale ja uważam, że moi rodzice mnie świetnie wychowali, a mimo to długi czas nie chciałam mieć dzieci i też się tutaj wypowiadałam. A jak ktoś w ogóle sobie nie radzi z życiem, nie ma wykształcenia, pracy, za to gromadkę dzieci daje sobie zrobić, bo to jedyne co potrafi...to jest pewnie wychowany na bardzo wartościowego człowieka - a przynajmniej to wynika z Twojej wypowiedzi

Tak.

Napisane przez santos

Oczywiscie, ze mozna. Tyle, ze wrzucanie wszystkich bezdzietnych do jednego worka to STEREOTYP. Tak dobry, jak ten, ze dzietne nie potrafia rozmawiac o niczym innym niz dzieci i sa pozbawione ambicji. Zapewne tyle samo dzieciatych jest takich, co niedzieciatych emocjonalnie uposledzonych. Ale zawsze latwie powiedziec "wszyscy to czy siamto" co nie?

I co z tego, ze stereotyp? Zabronione są czy co, jakis grzech popełniam? Stereotypy sa powszechne w prawdziwym życiu i juz. To, że ja tu napiszę "oczywiście nie wszyscy sa tacy" albo inna politycznie poprawną pierdółkę, to nie znaczy jeszcze że coś się zmieni. Jasne, że łatwo powiedzieć "wszyscy to czy tamto". Wszyscy tak robią, nie zauważyłaś?
Jednym łatwiej napisac , że bachory drą ryje a innym, że ktos był nieszczęśliwy w dzieciństwie.
Każdy pisze jak mu łatwiej. Proste.

[kamila2006]

zawsze uważalam ze nie chce i nie bede miec dzieci. poglad ten uksztaltowal sie u mnie w wieku...14-15 lat i stale wszedzie go podtrzymywalam. bylam z facetami i zawsze uswiadamialam ich ze dzieci miec nie bede. ze chce byc wolna niezalezna kobieta, ze na slubie szczegolnie bardzo to tez mi nie zalezy. majac 20 lat wciaz na rodzinnych uroczystosciach uswiadamialam rodzicow ze dxiadkami nie beda mimo ze mialam juz stalego partnera. mijały lata a ja sama nie wiem dokladnie kiedy zmienilam swoje zdanie. dzis mam 22 lata. i bardzo chcialabym miec dziecko. wiem ze w tej chwili to za mlody wiek ale w jest to jedno z moich marzen w przyszlosci.

ja nikogo nie chce namawiac czy przekonywac. uwazam ze czesc kobiet ktore nie chca miec dzieci to te ktore
a) do tego jeszcze nie dorosły (jak ja kiedys), b) nie maja odpowiedniego partnera lub nie maja go c) czesc kobiet silnych i niezaleznych ktore nie odczuwaja instynktu macierzynskiego

[Lady_159]

Napisane przez aaliyah

A czym sa rozstepy czy pare kilogramow na plusie w porownaniu z radoscia jaka daje Ci dziecko. Sorry, nie ten watek.
Nie uogolniam, nie idealizuje, nie chwale sie (nie ma to jak chwalic sie obcym na forum ) - opisalam swoj przypadek, tyle w temacie.
A moze jestem po prostu szczesliwa, ze doswiadczylam cudu, jakim jest dziecko. Ktore nie jest bachorem, rozwrzeszczanym potworem, ale istota ludzka, ktora zasluguje na milosc a w najgorszym razie na akceptacje otoczenia. [COLOR="Silver"]

Właśnie typowa mamuśka, która zaraz wszystkim musi opowiedzieć o swoim dziecku.
Może pomyliłaś wątek? My się nie wypowiadamy negatywnie w wątkach typu "Dlaczego chcemy mieć dzieci" i nie mówimy jak to pięknie i cudownie ich nie mieć, skoro to twoje największe osiągnięcie - ok, ale chwal się gdzieś indziej, bo tutaj tym nikomu nie zaimponujesz (nawet tym, że nie masz rozciągniętej waginy, która Ci się skurczyła do rozmiarów dziewicy).

Przede wszystkim Vampirria napisała ironicznie, ale widać, że kochana mamusia nie rozumie ironii. Czego chcesz uczyć swoje "bobo"?

[aaliyah]

Napisane przez santos

Ale oczywiscie to, ze ktos, kto dzieci nie chce jest emocjonalnie uposledzony przez przykre doswiadczenai dziecinstwa, jest egoista i materialista, albo to, ze swoje sie napewno pokocha to juz nie jest stereotyp?

Sluchaj ja nie napisalam nic tej tresci wiec sobie daruj takie uwagi w moim kierunku. I tak - uwazam, ze jak ktos chce miec dziecko to i je z pewnoscia pockocha. Dziwna jakas jestem.

Napisane przez Lady_159

Właśnie typowa mamuśka, która zaraz wszystkim musi opowiedzieć o swoim dziecku.
Może pomyliłaś wątek? My się nie wypowiadamy negatywnie w wątkach typu "Dlaczego chcemy mieć dzieci" i nie mówimy jak to pięknie i cudownie ich nie mieć, skoro to twoje największe osiągnięcie - ok, ale chwal się gdzieś indziej, bo tutaj tym nikomu nie zaimponujesz (nawet tym, że nie masz rozciągniętej waginy, która Ci się skurczyła do rozmiarów dziewicy).

Przede wszystkim Vampirria napisała ironicznie, ale widać, że kochana mamusia nie rozumie ironii. Czego chcesz uczyć swoje "bobo"?

Wiesz ja sie zastanawiam skad w Tobie tyle jadu. Dla niektorych jak widac na zalaczonym obrazku najwazniejsze jest zeby miec racje. Szkoda, ze nie umiesz dyskutowac bo nerwowo nie wytrzymujesz. Ciesze sie, ze jestes taka inteligentna, nie to co ja. Zajmuje sie dzieckiem i prowadze wlasna firme jednoczesnie to najwyrazniej musze byc polglowkiem.

Czego zamierzam uczyc swoje dziecko - kultury osobistej miedzy innymi bo widze, ze to towar deficytowy.

[mulholland]

Napisane przez aaliyah

I powiem Ci jeszcze, ze sam porod wspominam jako cos pieknego.

Mnie dzieci, nie przerażają, lubię dzieci ale nie chcę miec swoich.
A to że niektóre szczęśliwsze niż ja kobiety starają się mnie przekonac, że jestem porażką wychowawczą moich rodziców mnie lekko bawi. Moja mama kiedy słyszy że nie chcę miec dzieci mówi że to jest mój wybór i jeżeli chcę spełniac się w inny sposób to ona nie ma nic przeciw temu. Moi rodzice pewnie zostaną dziadkami, gdyż moja siostra chce założyc rodzinę, urodzic dziecko. Ja chętnie zostanę ciocią i będę w tej roli rewelacyjna

---------- Dopisano o 10:37 ---------- Poprzedni post napisano o 10:33 ----------

Napisane przez aaliyah

I tak - uwazam, ze jak ktos chce miec dziecko to i je z pewnoscia pockocha. Dziwna jakas jestem.

A na świecie są same szczęśliwe rodziny...

[ville]

Nie chcę mieć dzieci. Nie dlatego, że ich nie lubię (nie przepadam za nimi, ale akceptuję), ale nie wyobrażam sobie mojego życia np. za dziesięć czy dwadzieścia lat z dzieckiem. Chcę robić coś innego, a nie zajmować się dzieckiem.
Chcę się zajmować sobą, swoimi pragnieniami, realizowaniem marzeń. Nie wiem, czy byłabym gotowa, żeby wziąć za dziecko odpowiedzialność, opiekować się nim, być na każde zawołanie - nie wyobrażam sobie siebie w tej roli.

Nie piszę, że przez dziecko traci się wolność, ale jednak nie jest się już całkowicie niezależnym, wolność więc w pewnym stopniu jest ograniczona. Mnie się to nie podoba.

I uprzedzam ewentualne pytania: tak, jestem młoda, mam 20 lat. I oczywiście wiem, że niektórzy będą myśleć, że jeszcze mi się zmieni, że poczuję instynkt macierzyński. Ale dlaczego zakłada się z góry, że instynkt i chęć posiadania dzieci pojawia się w wieku, załóżmy, 30 lat. OK., biologia, ale wiele dwudziestolatek marzy o dziecku, więc to pojęcie jest trochę... niewłaściwe. Nigdy wsadzanie do szufladek nie jest dobre.

Nie jest to mój wymysł i chwilowa decyzja: "nie chcę mieć dzieci, bo krzyczą, śpią i się ślinią, i są wstrętne". Jak już pisałam, akceptuję dzieci, mogę się nimi opiekować, ale sądzę, że nie jest to część życia, którą widziałabym u siebie.

[bura kocurka]

Luba - mam cichą i beznadziejną nadzieję, że Twoja odpowiedź "Tak" dotyczyła pytania "Żartujesz?" Ale ponieważ pewnie potwierdzałaś całą resztę...to po prostu pozostawię to bez komentarza. Żyj sobie w swoim przekonaniu o nieudolności połowy tej ludzkości w wychowywaniu dzieci. Życzę Ci spotkania mnóstwa rodziców mających bezdzietne córki i udanych z nimi dyskusji na temat ich wychowawczej niemocy

Napisane przez Kirra

rozumiem co czujesz,miałam tak samo do 30-tych urodzin odwlekałam decyzję o posiadaniu potomstwa, bo tak naprawdę balam się dzieci nie potrafiłam przy niemowlaku nic zrobić (nawet nie chciałam brać na ręce dzieci koleżanek, bo obawiałam się, że mi dzieciak wypadnie z rąk ) nie rozumiałam, czemu ludzie zachwycaję się maluchami w wózkach, płacz dziecka denerwował mnie, bo stawałam się bezradna - nie rozumiałam, czemu dzieko płacze, więc niby jak mam mu pomóc ... Poza tym ta odpowiedzialność niby do pełnoletności dziecka, a tak naprawdę aż po grobową deskę

teraz cóż mam 2 letnią córkę, sama nie wiem jakim cudem, ale instynkt macierzyński działa bez zarzutu he he he ale jednak obcych dzieci dalej się boję, no może nie tak bardzo jak kiedyś.

Wiesz, powiem Ci, że znam mnóstwo kobiet, które nie cierpią cudzych dzieci Dodam, że to całkiem dorosłe kobiety, które swoje pociechy już odchowały. Np. mama mojego TŻta zasadniczo kochała wyłącznie swoje dzieci, natomiast obecność innych toleruje, ale pod warunkiem, że nikt nie wymaga od niej jakiejkolwiek opieki nad nimi (będzie fatalną babcią, wiem o tym ) Moja mam jest przeciwieństwem, bo akurat wszystkie dzieci mogłaby niańczyć i tylko czeka na wnuki (aktualnie raczej dzieci mojego brata...które istnieją jedynie w planach, bo oni też się nie spieszą z płodzeniem potomstwa ).
Ja od zawsze się bałam dzieci brać na ręce, wpadałam w panikę jak ktoś mi dziecko zostawiał choćby na chwilę pod opieką- bo przecież skąd ja mam wiedzieć co z nim robić?
Pocieszasz mnie, że Ty wiesz co robić ze swoim własnym dzieckiem, więc może nie będzie tragedii...

[Lady_159]

Napisane przez aaliyah

Zajmuje sie dzieckiem i prowadze wlasna firme jednoczesnie to najwyrazniej musze byc polglowkiem.

Hmm... masz dziecko, firmę i masz czas ( z tego co widać po ilości postów w choćby tylko tym wątku) siedzieć non stop na forum. Spoko - no comments ;p
Ciekawa to musi być firma hehe

Napisane przez aaliyah

Czego zamierzam uczyc swoje dziecko - kultury osobistej miedzy innymi bo widze, ze to towar deficytowy.

Wiedza jak widać też.

[aaliyah]

Napisane przez Lady_159

Hmm... masz dziecko, firmę i masz czas ( z tego co widać po ilości postów w choćby tylko tym wątku) siedzieć non stop na forum. Spoko - no comments ;p
Ciekawa to musi być firma hehe

No widzisz, mam czas. Kwestia organizacji. To dowod na to, ze jak sie chce to mozna tak sobie zycie zorganizowac zeby miec czas na przyjemnosci.

Napisane przez Lady_159

Wiedza jak widać też.

A slyszalas kiedys o przenosni?

Dla mnie EOT. Szkoda zycia na wdawanie sie w bezsensowne dyskusje.

[KarolinaK]

A ja rowniez nie lubie dzieci i nie planuje ich miec.
Mam kolezanke w moim wieku, ktora zaplanowala sobie dziecko nie bedac nawet w stalym zwiazku na ten czas bo jej zegar biologiczny juz tak kazal.
A ja czuje ze nie jestem w stanie poswiecic siebie, swojego czasu, pieniedzy, zdrowia innej osobie. Jestem pewnie egoistka ale majac prawie 28 lat czuje ze zbyt wiele jeszcze przede mna do odkrycia, ze zycia za malo, za krotkie, chce wszystko zobaczyc, poznac nowe miejsca, spelnic swoje ambicjie, miec mozliwosc robienia czegokolwiek tylko zapragne. A wiem ze dziecko by mi na to nie pozwolilo. Ale to jedynie moje plany
Ale rowniez szanuje i rozumiem decyzje kolezanki. Po prostu mamy inne priorytety w zyciu

[aniko 23]

Napisane przez Lady_159

Hmm... masz dziecko, firmę i masz czas ( z tego co widać po ilości postów w choćby tylko tym wątku) siedzieć non stop na forum. Spoko - no comments ;p
Ciekawa to musi być firma hehe


Wiedza jak widać też.

kon by sie usmial...niezly poziom wypowiedzi-gratuluje

[ancia19]

to ja może wyrażę swoje zdanie w temaie.
Uważam, że jeśli ktoś nie jest gotowy, nie chce poświęcić swojego czasu, siebie dla małego bezbronnego ludzika, to nie ma sensu mieć dziecka. Oczywiście dziecko daje ogrom radości, miłości - ciężko sobie uświadomić jakie to są uczucia. Ale trzeba byc gotowym na naprawdę wiele poświęceń. Swoją córeczkę kocham bardzo mocno. Ale gdybym zaszła w ciążę kilka lat wcześniej to nie wiem, czy radość i miłość byłaby w stanie przeważyć frustracje... Bo bycie mamą rodzi frustracje - braku czasu dla siebie, pełnego oddania, bycia na każde zawołanie dziecka - szczególnie takiego jeszcze zupełnie malutkiego. Czasami chciałabym mieć możliwość przełączenia malucha na "OFF MODE" na godzinkę dziennie ale się nie da. Ale to jest moja perspektywa, osoby, która zaszła w ciążę w tym momencie życia świadomie. Wiedząc, z czego będę musiała - przynajmniej na jakiś czas - zrezygnować. I doskonale rozumiem, dlaczego niektórzy dziecka nie chcą. I niech nie ulegają presji innych, bo zegar tyka itd. Jeśli nie bedzie się gotowym do poświęcenia siebie, to nie da się później dziecku tego, czego ono potrzebuje. A moim zdaniem każde dziecko zasługuje na jak najlepszy start w życie.

Acha i co do tego, że młode mamy mówią tylko o swoim dziecku... w gruncie rzeczy nie ma się co dziwić, skoro 24h na dobę zajmują się niemal tylko nim. Warto spróbować sprowadzić rozmowę na inne tory - myślę, że każda normalna młoda mama będzie wdzięczna Wam za to