Usypianie zwierząt

[Margot May]

Mała właśnie przy mnie leży i jest zazdrosna o laptopa. Jest bardzo kochanym zwierzątkiem i nie porównuję jej do tamtej. Myślę, że moja byłaby zadowolona, gdyby wiedziała, że wzięłam małą suczkę ze schroniska. Ona bardzo lubiła inne suczki i lubiła z nimi dzielić łóżko, miski. Ja często zajmowalam się psiakiem sąsiadki i ona go nam podrzucała, jak gdzieś wyjeżdżała. Psiaki bardzo się lubiły. I moja na pewno by się ucieszyła, gdyby poznała tę sunię, bo jest bardzo pokojowo nastawiona do świata. Ma dwa latka i strasznie boi się facetów, musiał ją jakiś skrzywdzić. Mojego tatę toleruje, ale obszczekuje... Ale mamę i mnie oblizuje, wchodzi na kolana...

[Meier Link]

Napisane przez Little miau miau

Myślałam o tym już wiele razy wcześniej i uważam, że to jednak nie jest to samo. Nie stawiam ludzi ponad zwierzęta ale nienawidzę kiedy ludzie uważają się za takich samych jak one. Ja mogę palic, moje zwierzęta nie palą. Ja moge pic - one tego nie robią, ja słucham muzyki, zwierzęta z natury jej nie słuchają. Są moimi wielkimi przyjaciółmi ale respektuję ich istotę i....

Uważam, że dziadek nawet jeśli jest bardzo schorowany to może powiedziec, że chce życ, może cieszyc się rodzinnym życiem, bliskością wnuków, pogawędkami ale przede wszystkim może wyrazic swoją wolę. Ja jestem jak najbardziej za eutanazją (nie oficjalnie bo nie mam pojęcia jak możnaby to zrobic, żeby było to w pełni lub chociaz w 99% pewne, że dana osoba chce skończyc życie a nie jej rodzina chce jej w tym pomóc np).

Zwierzę domowe nie ma swojego stada, nie zna towarzystwa innych zwierząt i na tyle, na ile odczuwa emocje i przywiązanie, jego najsilniejsze uczucia są skierowane do domowników. Wierzę, że ono też potrzebuje bliskości i cieszy się nią. Nawet gdyby osoba chora skorzystała z możliwości wypowiedzenia się i wyraziła wolę zakończenia życia, mało kto miałby odwagę przyczynić się do tego.

Napisane przez Little miau miau

Gdybym była warzywem, którę nie może się poruszac, nie jest w stanie samo jesc ani się załatwiac - nie chcialabym wegetowac jak sądzę.

Dla zwierząt takie podtrzymywanie życia nie jest powszechnie dostępne.

Napisane przez Little miau miau

I tu nie chodzi o wygodnictwo, że jak ci kot nasika bo nie trzyma moczu - to idziesz go "zabic" bo ci śmierdzi w domu. Tu chodzi o to, że kot jest szczęśliwy jak poluje, jak biega jak się wygrzewa w słońcu, jak się bawi z innymi kotami. Zwierzęta mają instynkt i niestety nawet kiedy już nie ma szans i nie jedzą np tydzień w chwili uśpienia potrafią się ożywic jakby chciały ci powiedziec "zobacz jeszcze mogę" to naturalne. To jest wola przetrwania z tym, że w naturze one by zginęły.

Nie w każdym przypadku tak jest, inaczej należałoby pousypiać wszystkie stare, ślepe, głuche, kulawe zwierzęta, które w naturze nie mogłyby polować albo zostały zagryzione przez stado.

Napisane przez Little miau miau

Co nie znaczy, że uważam, że operacje lub tabletki są zakazane. Wiadomo - chcemy żeby żyły dobrze i jak najdłużej, uważam tylko, że często ludzie przeginają i katują zwierze do końca, zamiast ukoic jego cierpienie. Nie myliłabym tego z zabijaniem. Ważna jest też wola przetrwania zwierzaka. Jeśli mimo braku łapki jest superradosnym np. psem no to ok! To może to jest pomysł. Ale jeśli jest psem z kółeczkami zamiast tylnich nóżek.... to zależy od relacji właściciel - zwierzak. My go znamy i my musimy wyczuc co jest najlepsze.

Nie oskarżyłam nikogo o zabijanie. Napisałam, jak myślałam, jak postąpiłam i myślę, że była to dobra decyzja. Napisałam też, że może gdybym miała pewność, że moje zwierzę jest skazane na długie i silne cierpienie, postąpiłabym inaczej, nie wiem. Osobiście nie zdecydowałabym się uśpić psa z kółeczkami zamiast tylnych nóżek. Często ludzie przeginają też w drugą stronę, usypiając psa "bo jest stary i tylko by się męczył".

Napisane przez Little miau miau

W ogole jestem bardzo ciekawa ile przeciwniczek usypiania zwierząt je mięso. Dla mnie to bylaby hipokryzja w wydaniu maksi.

To chyba do mnie. Tak, jem mięso i zażywam leki przy testowaniu których zabito wiele zwierząt. Zdania są podzielone, ale ja wierzę, żę mój organizm potrzebuje pokarmu zwierzęcego. O usypianiu zwierząt piszę nie w kontekście morderstwa, ale ewentualnego sposobu pomocy.
Należy sie też zastanowić, czy nie jest hipokryzją mówienie o dobru zwierząt i trzymanie ich w domu wbrew instnktowi.

[Hikaru]

[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;13781538]Weterynarz nie może uśpić zwierzaka ot tak, bez powodu, bo komuś się znudzi [/QUOTE]
1.Co Ty nie powiesz. Chodziło mi tu o podejście dziewczyny, a nie weterynarza.
2.Chyba mało w życiu widziałaś. Weterynarz to nie zawsze rozgarnięta osoba, dbająca o dobro zwierzęcia. Owszem, tak ma wpisane w zawód, ale różne anomalie są. Pies mojej znajomej złamał sobie łapkę- zwykłe złamanie, brak zagrożenia dla życia. Dziewczyna zostawiła psa w klinice, po powrocie dowiedziała się, że psu do końca życia łapka mogła by lekko doskwierać, wiec bez jakiejkolwiek zgody- uśpili malca.
Nie wiem czy pamiętasz też aferę z weterynarzem, który dostał telefon od właścicielki kota, że jej maluch rozchorował się, trzeba go uśpić i że w przeciągu godziny go przyniesie. W między czasie przyszła też inna osoba z kotem- weterynarz bez pytania co i jak, bez badania, wziął kota i go uśpił. Trochę się zdziwił, gdy chwilę po tym przyszła pani z tym kotem, który rzeczywiście miał być uśpiony.
A więc tak- owszem- weterynarz nie może uśpić zwierzaka bez powodu, ale równie dobrze, można powiedzieć, że człowiek nie może zabić innego człowieka- a proszę! jednak to robi. Radzę przejrzeć na oczy, świat nie składa się tylko z dobrych ludzi, patrzących na "Mogę"- "Nie mogę". Co tam takiemu weterynarzowi- kasę za uśpienie dostanie, zwierz nie był jego, nie miał z nim jakiejś więzi emocjonalnej, to co mu tam?
Oczywiście, nie popieram tego, lecz należy pamiętać, że świat nie jest taki jaki być powinien.

Napisane przez Little miau miau

Dwa z trzech szczurków miały nowotwory- pierwszego leczyłam, był paraliż, były jakieś wycieki z oczu i noska, masakra - w końcu kiedy nie było szans uśpiłam małą. Drugiego kiedy tylko wykryto nowotwór - wiedziałam już czym konczy sie ta walka ( zwłaszcza, że weci często traktują małe zwierzątka jakoś gorzej, jakby szczur mógłby byc mniej kochany niż pies).

Porfiryna?
a co do nawiasu to na szczęście weci moich malców wiedzą ile głupki dla mnie znaczą i walczą o nie z takim samym zaangażowaniem jak ja

Napisane przez Yaza

porfiryna zaczęła cieknąć jej nie tylko z nosa i oczu ale i pyszczka. .

Porfiryna nie cieknie z pyszczka, "zarezerwowano" ją na nos i oczy, skoro miała czerwony wyciek z pyszczka to zapewne krew.

[Little miau miau]

Tak porfiryna (nie wiemczy dobrze napisałam) - odkąd mi poumierały te moje ogony postanowiłam nie brac więcej i zapomniec o wszystkim co było z hodowlą szczurek związane - sama weterynarz mi poradziła, żebym dała sobie spokój bo one żyją krótko i bardzo często chorują na nowotwory (ponoc to przez bezmyślne krzyżowanie zwierząt taki kocioł w genach). Zawsze marzyłam o domu z wielką klatką pełną szczurów, które mogłyby biegac po całym mieszkaniu.... no ale co chwilę choroba, walka, śmierc. Nie dałabym rady.

xxxxxxxxxxx

Wyraziłam swoje zdanie i nie oznacza to, że każdy ma sądzic tak samo. Nie chcę też nikogo na siłę przekonywac i uważam, że to co napisałam jest "moje" a esencją mojej wypowiedzi dla wszystkich powinno byc "każdy powinien dołożyc starań żeby stało się jak najlepiej dla jego podopiecznego" - tylko my sami znamy swoje zwierzęta, widzimy ich wolę walki itp.

Pisząc o człowieku w stanie wegetacji nie miałam oczywiście na myśli psa podpiętego do kroplówki, w śpiączce od dwóch lat Uważam, że człowiek nawet sparaliżowany ma mógz i może jeszcze w znacznej części komunikowac się ze światem lub zajmowac swój czas myśleniem abstrakcyjnym, czy też podyktowaniem książki poprzez mrugnięcia powieką. Zwierzaki są dla mnie zdrowe w momencie kiedy mają swoją witalnośc i mogą zachowywac się jak zwierzaki nawet jeśli są stare i schorowane i nie tak energiczne jak szczenie.

Po prostu zasnaowiłabym się czy piesek na kółkach albo kotek, któremu codziennie trzeba robic kilka zastrzyków i podawac kroplówki jest szczęśliwy z tej hospitalizacji. Czy on jest szczęśliwy czy to ja za wszelką cenę chcę żeby tu był i będę go męczyc? Bo uważam, że w penym stanie męczymy zwierzęta - jeśli tych leków, zastrzyków i kroplówek dziennie jest zbyt wiele. Ale to BARDZO DELIKATNA sprawa więc sporo zależy od konretnej sytuacji a nie od jakiegoś schematu. Nalepiej nie przeginac w żadną ze stron.


A co do jedzenia mięsa moje male oburzenie było głównie skierowane do osbó, które nazywają usypianie zwierzęcia ( ktore ja traktuję jako bolesną pomoc i ukrócenie cierpień) zabijaniem czy też mordowaniem. Nie wyobrażam sobie, że ktoś ma obawy przed "zamordowaniem" własnego schorowanego, cierpiącego zwierzaka bez szans na wyjście z choroby ale nie przeszkadza mu w ogóle sprawa uboju zwierząt ( w końcu usypianie to chyba inna rzecz niż to co się tam dzieje?). Tego nie rozumiem. Nie jestem nawiedzona ale sądzę, że dobrze miec odwagę powiedziec sobie, że kocham nie tylko te zwierzęta, które znam i z ktorymi jestem związana emocjonalnie.

Nienawidzę kiedy ktoś mi zagląda w talerz i nie zamierzam Ci prwic żadnych wykładów, zwłaszcza, że to nie Ty pisałaś o "mordowaniu" przy okazji usypiania stworów ale rozbawiło mnie (mimo, że to twoje zdanie i nie podałaś tego jako fakt) że człowiek bez mięsa nie może egzystowac Przecież to kompletna bzdura i zabobon, nie wiem skąd się bierze to przekonanie skoro wegetarianie istnieją i nie umierają w 5 lat po zaprzestaniu spożycia mięsa.

No ale dosc tej gadaniny

[awia]

A ja sie nie czułam jak morderca. Niczego bardziej nie pragnełam niz pozwolić mojemu kotkowi odejsc, widząc jak strasznie cierpi.

W maju był jeszcze zwyczajnym, radosnym, rocznym kociakiem, ktory uwielbial rozrabiac, miesiac pozniej siedzial osowialy, nie jadl, nie pil, nie sikał. Diagnoza - wyrok. Bialaczka. Walczylismy caly miesiac, co 2 dni do weta na zastrzyki, na podawanie plynów, podawanie leków, wmuszanie jedzenia.
Poddał sie niespełna miesiac po swoich pierwszych urodzinach.I chociaz pekło mi serce, nie było innej możliwosci. Załamanie odpornosci, niezwykle agresywna forma białaczki. Chociaz tyle ze jestem przekonana, ze dobrze postąpiłam.

[Yaza]

Napisane przez Hikaru

1.Co Ty nie powiesz. Chodziło mi tu o podejście dziewczyny, a nie weterynarza.
2.Chyba mało w życiu widziałaś. Weterynarz to nie zawsze rozgarnięta osoba, dbająca o dobro zwierzęcia. Owszem, tak ma wpisane w zawód, ale różne anomalie są. Pies mojej znajomej złamał sobie łapkę- zwykłe złamanie, brak zagrożenia dla życia. Dziewczyna zostawiła psa w klinice, po powrocie dowiedziała się, że psu do końca życia łapka mogła by lekko doskwierać, wiec bez jakiejkolwiek zgody- uśpili malca.
Nie wiem czy pamiętasz też aferę z weterynarzem, który dostał telefon od właścicielki kota, że jej maluch rozchorował się, trzeba go uśpić i że w przeciągu godziny go przyniesie. W między czasie przyszła też inna osoba z kotem- weterynarz bez pytania co i jak, bez badania, wziął kota i go uśpił. Trochę się zdziwił, gdy chwilę po tym przyszła pani z tym kotem, który rzeczywiście miał być uśpiony.
A więc tak- owszem- weterynarz nie może uśpić zwierzaka bez powodu, ale równie dobrze, można powiedzieć, że człowiek nie może zabić innego człowieka- a proszę! jednak to robi. Radzę przejrzeć na oczy, świat nie składa się tylko z dobrych ludzi, patrzących na "Mogę"- "Nie mogę". Co tam takiemu weterynarzowi- kasę za uśpienie dostanie, zwierz nie był jego, nie miał z nim jakiejś więzi emocjonalnej, to co mu tam?
Oczywiście, nie popieram tego, lecz należy pamiętać, że świat nie jest taki jaki być powinien.



Porfiryna?
a co do nawiasu to na szczęście weci moich malców wiedzą ile głupki dla mnie znaczą i walczą o nie z takim samym zaangażowaniem jak ja


Porfiryna nie cieknie z pyszczka, "zarezerwowano" ją na nos i oczy, skoro miała czerwony wyciek z pyszczka to zapewne krew.

Być może to była krew, konsystencja, kolor były identyczne jak wycieki porfiryny a ponieważ zaczęło się zaraz przed uśpieniem - nie dociekałam, nie czytałam o tym więcej.

[Little miau miau]

Przezyliśmy to samo! U nas diognozy byly rozne, mala zachorowała niewiele po urodzeniu, potem leczylismy ja na calkiem innego a okazalo się, ze to brak odpornosci, wszyscy weci swiata byli pewni, ze to ciagle to stare przez to, ze zachorowalo jako taki maluch, my ja utuczylismy troszeczke ale potem krew byla tak slaba, ze kotka niemal sie dusila bo nie miala sil oddychac - i wtedy zapadla decyzja. Nasza nie dozyla roczku.

[trihomonas]

Witam...
Od kiedy pamietam w naszym mieszkaniu zawsze byly jakies zwierzaczki-ja najbardziej pokochalam swinki morskie Mrucza i popiskuja na Twoj widok-cudownosci Nie mialam z nimi wiekszego problemu-prawie wcale nie chorowaly,gdy nagle wszystko zaczelo sie walic....Przed samymi swietami Bozego Narodzenia zachorowal moj samczyk...Pomine to,ze miesiac wczesniej mial inna chorobe ale uleczalna...Z dnia na dzien samczyk stal sie osowialy i dostal strasznej biegunki-od razu pobieglam z nim do weterynarza i sie zaczelo chodzenie codzienne na zastrzyki,ktore nic nie pomagaly...Podawalam mu lakcid,naprawde mialam nadzieje ale wszystko na nic...Po nowym roku kolejna wizyta i jeszcze jakis guz sie przyplatal w okolicach odbytu..Weterynarz probowal mu go ''wycisc'' a moj samczyk zwijal sie z bolu a ja razem z nim...Wet poszedl po chyba jakies narzedzie za kotare,gdy z mojego pupila uszlo zycie...Zaczelam z tego szoku krzyczec,ze moja swinka umiera a wet szybko wrocil i powiedzial,ze tu nic nie da sie zrobic,ze odejdzie do kilku godzin i lepiej bedzie jesli ja uspi...To byl ogromny szok dla mnie...Przyszlam z zywa swinka i odeszla na moich rekach u weterynarzaChoc nie bylam wtedy mala dziewczynka to rozryczalam sie jak bobr,plakalam cala droge do domu-nie czulam wstydu...Pogrzebalam mojego pupila i teraz pozostaly mi tylko fotki,filmiki i wspomnienia.Czasem sie zastanawiam po co lekarz wyciskal tego guza-to to wyciskanie zabilo mojego samczykaEhhhh smutny watek....

[mimochodem]

Ja cos czuje ze moja kochana Bura umrze jak ja bede na studiach ;|| co prawda ma jeszcze czas ( ma 9 lat ale to spory pies, ma juz problemy ze stawami), ale chcialabym jej towarzyszyc podczas jej ostatniego spaceru...do weterynarza

[ula1989]

ja musialam uspac 5 szczeniat.bo mam dziecko i dza psy a suczka byla po zastrzyku i jakims cudem zaszla w ciaze jest mi przykro gdy sie oszczenila miala 6 szczeniat pieknych,5 musialam uspac.........u weterynarza przechodzilam traume plakalm kazdego przytulam by w tej okropnrj chwili czuly sie chodz przez chwile kochane.jest miz tym zle.........ale gdy wrocilam do domy okazalo sie ze jeszcze jedno malenswo przyszlo na swiat i mam 2 szczeniaki ale i tak strasznie ubolewam nad tymi piecioma kochanymi malenstwami......nie potrafie przestac o nich myslec,po prostu czuje sie jak morderca.......jest mi tak przykro ze trudno se to wyobrazic

[piotrek-1983]

Napisane przez ula1989

ja musialam uspac 5 szczeniat.bo mam dziecko i dza psy a suczka byla po zastrzyku i jakims cudem zaszla w ciaze jest mi przykro gdy sie oszczenila miala 6 szczeniat pieknych,5 musialam uspac.........u weterynarza przechodzilam traume plakalm kazdego przytulam by w tej okropnrj chwili czuly sie chodz przez chwile kochane.jest miz tym zle.........ale gdy wrocilam do domy okazalo sie ze jeszcze jedno malenswo przyszlo na swiat i mam 2 szczeniaki ale i tak strasznie ubolewam nad tymi piecioma kochanymi malenstwami......nie potrafie przestac o nich myslec,po prostu czuje sie jak morderca.......jest mi tak przykro ze trudno se to wyobrazic

A nie musisz czasem lekcji odrobić na poniedziałek?

Nie jestem ekspertem w dziedzinie weterynarii, ale lekarz może ot tak bez poważniejszego powodu uśpić zwierzę? Coś mi tu nie halo, ale jeśli się mylę - przepraszam z góry.

[milenka22]

o chyba niewłaściwe forum, wątek powinien chyba byc na wizzoż? Ja kiedyś zadzwoniłam do weterynarza, żeby przyjechał uśpić moje 2 psy (zabiły suczkę, z którą znały się od szczeniaczka). Weterynarz na szczęście powiedział, że nie przyjedzie natychmiast tylko nastęonego dnia, abym mogła to jeszcze przemyśleć.. no i minęło już kilka lat, zachowuję wszystkie środki bezpieczeństwa aby pieski były niegroźne (kastracja, kaganiec) i cieszę się, że weterynarz pomyślał wtedy za nas dwoje

[TOMORROW]

my uspaliśmy szczurka

miał wielką gulę pod nóżką, która mu krwawiła, ale był mimo to bardzo żywy

przeszedł operację, ale gulka wróciła, szczurek stracił aktywność, sparaliżowało mu przednią nóżkę, ciężko mu było chodzić, jeść i niestety pomogliśmy mu odejść do szczurkowego nieba

od zachorowania do uśpienia minęło ponad pół roku

[ula1989]

miala zastrzyk zaby nie zajsc w ciaze i zaszla,nie chcialam ich usypiac ale suka to owczarek,drugi piesek to york ale mam jeszcze roczne dziecko i nie moglam sobie pozwolic na 7 szczeniat,gdybym miala ogrodek to bym im zrobila legowisko ale mam mieszkanie 45m2 wiec na tyle zwierzat to klitka,nie chcialam szczeniat po to byl zastrzyk zeby nie zaszla a tu prosze,jest mi okropnie zle z tym,wet widzial jak to przezywam ale bylam z nimi do konca,gdybym miala jeszcze jedno duze pomieszczenie w domu to z pewnoscia byly by dzis tutaj,,,,,,,wet powiedzial tak-dalas im spokojnie odejsc bo niektorzy bestialsko topia szczenieta a ja z rykiem od niegowylecialam,

---------- Dopisano o 08:47 ---------- Poprzedni post napisano o 08:40 ----------

Napisane przez piotrek-1983

A nie musisz czasem lekcji odrobić na poniedziałek?

Nie jestem ekspertem w dziedzinie weterynarii, ale lekarz może ot tak bez poważniejszego powodu uśpić zwierzę? Coś mi tu nie halo, ale jeśli się mylę - przepraszam z góry.

to byla wina weta ze zle podal zastrzyk zapobiegajacy ciazy.nie rob ze mnie mordwrcy bo juz tak sie czuje,raz mialam 5 szczeniat ale wtedy nie mialam dziecka i wszystko bylo inaczeja teraz jest mi zle ze je uspilam mam wyrzuty sumienia,,,,,,,,,,,,,,,,, ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

[Dotka90]

Wysterylizuj sukę.

[florunia1010]

Napisane przez Aninek

Niestety,wiem to...czułam się jak morderca...jedyne,co mogłam robić,to głaskać moją psinkę...

jak morderca ? chyba raczej jak wybawciel... uważam że należy ukracać cierpienie w miarę możliwości, medycyna weterynaryjna nie jest tak dobrze rozwinięta jak w przypadku tej stosowanej u ludzi. Nic nie jesr w stanie na prawdę umorzyć xierpienia zwierząt. Zwierzęta umierają w bólach i męczarniach, musi być naprawdę przykro patrzeć jak twoje ukochane zwierzę po prostu umiera z bólu. Jesteśmy odpowiedzialni za nasze zwierzęta, kochamy je i troszczymy sie o nie prez całe ich zycie, ale gdy nadejdzie taka chwila musimy umieć podjąć tę właściwą decyzję i pomóc im odejść bez bólu i cierpienia.

[Aazjaa]

ehh... jak czytam Wasze opowieści to też się rozklejam.

osobiście jestem miłośniczką malutkich zwierząt pokojowych - chomiczki a szczurki to już moja miłosc! te ich przywiązanie i inteligencja... Od samego dzieciństwa rodzice mi kupowali takie stworzonka kochane, by nauczyć mnie odpowiedzialności. I udało im się to, przy okazji rozbudzając we mnie miłość do nich!

Jestem też przerażona tym, co czytam. Mam wielkie szczęście! wszyscy moi milusińscy odchodzili ode mnie w sposób naturalny! Żadne nie chorowało, nie cierpiało. Wiek robił swoje. Mój obecny szczurek - Ratri jest u mnie już prawie 3 lata i ma się świetnie. Widać już u niej wiek - szczególnie po oczach ale ciągle jest radosna i skora do biegania

miałam też kiedys psa. własciwie to nie ja - moja mama, do niej był najbardziej przywiązany. Kochany psiak. był u nas 18 lat... trzeba go było uśpic gdyż biedak - już ze starości - przestawał funkcjonowac dobrze, a był tak przywiązany, że nie chciał sam naturalnie odejśc od nas...

[WhiteCherry]

niedawno również uśpiono mojego psa, był z nami około 16 lat.
płakałam jak po stracie bliskiej osoby.
niestety już w końcowych dniach bardzo cierpiał, nie mógł wstać, nic nie jadł. Płakałam na sam jego widok

[livin]

MdM zwierzęta nie zdychają, one umierają tak jak umrę ja i umrzesz Ty -_-
Droga autorko ze zwierzętami jest tak jak z...z przyjaciólmi. Kiedy wiesz, że można jeszcze walczyć, walczysz, kiedy wiesz, że nadchodzi ten czas, że za mocno boli, że brak już sił to pomagasz odejść. Osoba mocno związana ze swoim zwierzęciem wie takie rzeczy, patrzy w oczy i widzi kiedy trzeba się pożegnać.

[MdM]

Napisane przez livin

MdM zwierzęta nie zdychają, one umierają tak jak umrę ja i umrzesz Ty -_-

Dla mnie umarly moje chomiczki, ale kot, o ktorym pisalam w tym watku zdechl. I tak pozostanie.

[Vreeland]

Dzisiaj po 12 latach uśpiłam mojego Psiaka. W kwietniu pojawił mu się guzek na boku, pojechaliśmy do wet wycięła i stwierdziła, że to tylko tłuszczak. W sierpniu kolejne dwa, znowu usunięte. W grudniu jak przyjechałam do domu miał kolejne, i do cholery tylko ja zauważyłam, że ma napuchnięte podbrzusze wokół prącia. Pojechalismy znów do weta.

Nowotwór, a te "tłuszsczaki" to były przerzuty. Nowotwór, którego nie ma jak już usunąć. Do cholery dlaczego wcześniej tego nie sprawdzili?!

Wczoraj przyjechałam znowu do domu, na jego ciele można już było wyczuć z 10 guzków, no i ten na prostacie duży jak średni balon.

Ale chodził, jadł, pił. Co prawda chodzenie Mu sprawiało kłopot i najchętniej to leżał. Stwierdziłyśmy z mamą, że nie ma sensu Go męczyć, ani tym bardziej dopuścić do tego aby Mu guz pękł.

Pojechałyśmy, byłam z Nim cały czas. Pierwszy zastrzyk głupi jaś - nie zasypia i nie zasypia, gdy vet powiedziała, że to na niego nie działa i trzeba drugi, zaczął wstawać, tak jakby usłyszał, tak jakby walczył. To było okropne. Potem zastrzyk właściwy, a on nic, dalej twardo usypia, chociaż połówka tego zastrzyku powinna "zrobić swoje", więc kolejna dawka, i kolejne 10 minut aż w końcu Jego serduszko ustało.

Boże to było okropne, to było straszne, bo miał chęć do życia. Do jasnej cholery, może to wcale nie był Jego czas. Może zabiłam swojego psa?
Nie umiem się odnaleźć w domu, cały czas zachowauję się tak jakby był tutaj, jakby za chwilę miał przyjść żeby go pogłaskać, a tymczasem leży w ogródku zakopany. Tak bardzo bardzo bym go chciała teraz przytulić, pogłaskać.

W dodatku mam wyrzuty, że może się przeze mnie pochorował, od zawsze był ze mną, a potem nagle zniknęłam wyjeżdżając na studia. Rodzice mowią, że zrobił się osowiały szukał mnie po domu, po paru miesiącach pojawiły się guzy.

Najpierw wpędziłam Go w chorobę, a potem zabiłam. Nie umiem tego ogarnąć...