Gdzie będziecie mieszkać po ślubie?

[T'ai]

Napisane przez gorzka prawda

Dostać to jedna rzecz, a mieć pracę przez co najmniej 30 lat to w naszym kraju nic pewnego. Kredyt mnie przeraża, ale innego wyjścia nie będziemy mieli. W naszej sytuacji to będzie tak, że oboje zarobimy w najlepszym wypadku 3200 netto, rata kredytu ok. 1000zł, opłaty za mieszkanie i samochód(2,3pokoje) 700zł czy więcej? Do tego jedzenie itp, dzieci i koniec pieniążków. Na przyjemności przez 30 lat nie będzie nas stać, a potem pewnie dzieciom pomożemy, bo na przyjemności za późno będzie. Ach co za życie!

Tak się mniej więcej klarują wydatki, bo nie mam w tym doświadczenia?

zależy w jakim mieście
rata kredytu też zależy wiadomo od tego ile weźmiesz, na ile, w zł czy innej walucie

mój TŻ mnie pociesza że za 5-10 lat zarobki będą inaczej wyglądać (chociażby sama inflacja), a rata która teraz załamuje, kiedyś nie będzie tak źle wyglądać (trzeba się jakoś pocieszyć)

[Angel_00]

no pocieszać się trzeba bo inaczej człowiek by się załamał ja się pocieszam tym że co jakiś czas będziemy spłacać dodatkowe raty więc może uporamy się o rok krócej ?

[T'ai]

Napisane przez graffka

Dziewczyny 90% z was tu piszących ma swoje mieszkanie od rodzicow albo po babci jestescie okropne szczesciary ja nawet jakbym dostala kompletna ruine do remontu ale wiedzialabym ze to moje to pracowalabym tam dzien i noc zeby zrobic ja po slubie 2 lata i narazie wynajmujemy z mężem bo na kredyt nas niestety nie stac ledwo nam starcza za wynajem oplaty zycie itd. jak czytalam wasze posty to cholernie wam zazdroszcze ziemi,mieszkania,placu,go ry u tesciow niestety nie wszyscy maja takie wielkie szczescie

ja też nie dostanę mieszkania ale uważam że i tak rodzice sporo mi pomogli - w opłacaniu studiów np, a teraz nie muszę dokładać się do czynszu czy rachunków pomimo że pracuję, mam okazję by coś odłożyć na swoje mieszkanko i bardzo mnie to cieszy, odkładamy z TŻ ile dajemy radę

Napisane przez Angel_00

no pocieszać się trzeba bo inaczej człowiek by się załamał ja się pocieszam tym że co jakiś czas będziemy spłacać dodatkowe raty więc może uporamy się o rok krócej ?

[Anouk.]

Ja się męcze teraz w sytuacji mieszkaniowej...
8 lat mieszkałam samodzielnie (wynajmowałam mieszkanie ze znajomymi), z czego przez 4 lata mieszkał z nami mój aktualny TŻ (ze mna w pokoju). Można więc powiedziec ze mieszkalismy razem. W pewnym momencie (po skonczeniu studiow i roznych podyplomowek etc - czyli po maksymalnym przedluzaniu studenckiej mlodosci ) doszlismy do wniosku ze mamy dosc mieszkania z innymi, chcemy miec wlasne gniazdko.
Wpakowalismy więc cała zaoszczedzoną kasę i wzielismy kredyt na mieszkanie, które nadal się buduje. Przez ten kredyt (i planowane wesele) nie stac nas na wynajmowanie mieszkania wiec od roku mieszkamy u moich rodzicow... Nie jest to zupełny koszmar, kocham rodziców i wiem ze nawet jak mi zajdą za skórę to dlatego ze chcą dobrze. Ale szlag jasny mnie już trafia. Przez tyle lat moglam sama decydowac o sobie, organizowac sobie czas i obowiazki, a teraz musze dostosowywac sie do nich. czuje sie znowu jak 14-latka w domu rodziców! Najlepsze jest to, ze mieszka z nami oczywiście TŻ - moi rodzice bardzo go lubią, zostal juz praktycznie przyjety do rodziny, ale czesto rodzice traktują nas jak rodzenstwo a nie jak związek. No i nie omieszkam wspomnieć, że od roku śpimy w oddzielnych pokojach... Ojciec ma taką zasadę, że położy nas razem spać dopiero po ślubie Mimo ze doskonale wie ze uprawiamy seks od kilku lat.
Juz mi troche odbija przez całą sytuację :P mam nadzieje ze mieszkanie bedzie tego warte

PS. proszę nie uznwać posta za off topic - post jest na temat tylko z dodatkiem "wywnętrzania"

[T'ai]

Anouk trzymam kciuki żeby szybko się pukładało
to musi być szok po takim czasie do rodziców wrócić , ja cały czas mieszkam z moimi to nie mogę sobie tego wyobrazić,

ale ty musisz za mnie też trzymać żebym do ślubu mieszkanie znalazła

[Anouk.]

a szukasz do wynajęcia czy szykujesz się na kupno?

[graffka]

No wlasnie w sytuacji gdy bedzie nas stac na kredyt tez bede musiala mieszkac u mamy bo nie bedzie nas stac na wynajem i remont jednoczesnie bo chcemy kupic mieszkanie do remontu i tez wiem ze bedzie "kłótnia" choc mama chce dobrze

[T'ai]

Napisane przez Anouk.

a szukasz do wynajęcia czy szykujesz się na kupno?

chcielibyśmy kupić ale jak nie wyjdzie (odpukać!) to wynajmiemy, byle nie z rodzicami

[Anouk.]

no wlasnie, to jest najgorsze ze ciezko wyrobic finansowo maja w perspektywie zakup + wykonczenie albo wesele albo remont cóż, trzeba przecierpieć. dobrze ze i tak jest u kogo sie zatrzymac.
przez te rozterki i spięcia z rodzicami przynajmniej znowu czuje sie młodo jak wieku dojrzewania i buntu

a co do kredytów i tego ze po slubie latwiej jest dostac - ostatnio przyjaciolka w tydzien zalatwila slub i wziela cywilny tylko po to zeby dostac kredyt. Oto co finanse robią z tradycją

[T'ai]

Napisane przez Anouk.

no wlasnie, to jest najgorsze ze ciezko wyrobic finansowo maja w perspektywie zakup + wykonczenie albo wesele albo remont cóż, trzeba przecierpieć. dobrze ze i tak jest u kogo sie zatrzymac.
przez te rozterki i spięcia z rodzicami przynajmniej znowu czuje sie młodo jak wieku dojrzewania i buntu

a co do kredytów i tego ze po slubie latwiej jest dostac - ostatnio przyjaciolka w tydzien zalatwila slub i wziela cywilny tylko po to zeby dostac kredyt. Oto co finanse robią z tradycją

wiem...kredyt dla młodych małżeństw, też o tym myślałam ale przez pierwsze 8 lat tylko te odsetki państwo płaci a potem masz ratę wyższą niż przy zwykłym kredycie

szczęście że wesele rodzice wyprawiają

ja z moimi w sumie dobrze żyję, w kółko rozmawiamy ze sobą, ciężko będzie się wyprowadzać ale uważam że tylko sami z TŻ nauczymy się jak żyć ze sobą na co dzień , wg mnie młodzi sami powinni mieszkać ale to moje zdanie

[Anouk.]

Napisane przez T'ai

ja z moimi w sumie dobrze żyję, w kółko rozmawiamy ze sobą, ciężko będzie się wyprowadzać ale uważam że tylko sami z TŻ nauczymy się jak żyć ze sobą na co dzień , wg mnie młodzi sami powinni mieszkać ale to moje zdanie

zgadzam się z Tobą, młodzi powinni mieszkać samodzielnie. Moi rodzice też tak zresztą uważają. Tym bardziej ta sytuacja mi doskwiera - mieszkałam już przecież z TŻ przez ponad 3 lata i wiele rzeczy już dograliśmy i wypracowaliśmy sobie, a teraz muszę się cofać do etapu mieszkania z rodzicami, dostosowywania się do ich zasad i spania w oddzielnych pokojach
wiem ze nie powinnam za bardzo się buntować, nawet jesli nie zgadzam się w pewnych kwestiach z rodzicami, bo przecież dużo im zawdzięczam i teraz praktycznie jesteśmy zdani na ich dobrą wolę. Ale jako osoba, która zasmakowała już niezależności i mająca w charakterze przekorę, umęczam się i czekam tylko na wrzesien/pazdziernik kiedy nasze mieszkanie bedzie juz byt realnym jeszcze pol roku zagryzania zębów

[T'ai]

to już mało zostało

ja uwielbiam swoich rodziców ale niech oni też w końcu sami pomieszkają
no i nam też każdy mówi, nawet babcia że musimy sami się dogadać, w sumie tak jakby od nowa się poznać , dotrzeć

[Anouk.]

A Wy kiedy planujecie wyfrunąć? Są już jakies terminy na horyzoncie?

[T'ai]

Napisane przez Anouk.

A Wy kiedy planujecie wyfrunąć? Są już jakies terminy na horyzoncie?

za rok ślub, chciałabym do tego czasu być na swoim (nawet tydzień przed samym ślubem)
jest plan że minimum jeszcze pół roku odkładamy (na wyposażenie bo remont i mieszkanie z kredytu) i wtedy zaczniemy się rozglądać

[jiuna]

na poczatku będziemy mieszkać u rodziców TŻ
moi chca żebyśmy u nich zostali bo że niby wygodnie itd większy pokój..
ale z nimi nie da się dogadać
we wszystko sie wtrącają
a u TŻ sielanka oczywiście nie żebym koloryzowała... pewne rzeczy mi się nie podobają
ale przy moich rodzicach to teściowie sa malutkim pikusiem

a potem... MOŻE teściowie przepisza nam dom ..stan surowy...
stoi na tym samym podwórku...
z jednej strony fajnie bo już część byśmy mieli
a z drugiej jakoś nie uśmiecha mi się być do końca zycia z nimi pod nosem niech mnie nikt źle nie zrozumie...jeśli do tego dojdzie oczywiście będę wdzięczna za dom
ale wiecie jak to jest przy rodzicach...czy to w tym samym domu czy w domu oddalonym o ok 30metrów

a co mi się marzy?
zamieszkać w domku (mieszkania nie chce...musi być podwórko i koniec ;p) najlepiej gdzieś w okolicach Krakowa...... albo góry
ech pomarzyć dobra rzecz
bo na razie na nic nas nie stać
i chyb w obecnej chwili nie dali by nam kredytu

[Anouk.]

nie chce brzmieć złowieszczo, ale na Twoim miejscu wiałabym od tesciow gdy nadarzy się okazja
Poki co moze byc super, odlozycie sobie trochę i bedzie Wam latwiej zaczac pozniej samodzielnie. Ale moim zdaniem nie da się na stałe mieszkac z rodzicami/tesciami, gdy ma się juz męża. To przeczy naturze Każda kobieta chce być gospodynią we własnym domu, urzadzać go na swoj sposob, organizowac prace czy sprzatac wtedy kiedy sama uwaza za sluszne. 2 kobiety z takimi ambicjami w 1 domu na dluzsza mete sie nie sprawdzaja to samo z facetami, kadzy z nich chce byc glową rodziny i panem domu. Jeśli jeden nie bedzie mial jak się na tym polu zrealizowac to zeżre go frustracja

mieszkanie 30 metrow od tesciow tez dla mnie odpada mozna w jednym miescie, ale nie na 1 podwórku

[york222]

my będziemy mieszkać w mieszkaniu mojego narzeczonego, sami ale planujemy tylko kilka lat, potem sprzedamy, na 2-3 lata przeniesiemy sie do moich rodziców i zaczniemy budowe naszego domu

[jiuna]

Anouk. wiesz mi to tak średnio się uśmiecha mieszkanie tak blisko teściów... i wtedy był miała za blisko i do moich bo ok 6km
ale wszystko się kręci wokół kasy :/
i co tu gadać... jak będziemy kiepsko zarabiać to będę się musiała męczyć...
oczywiście wolałabym wyjechać daleko i zmienić otoczenie
ale do tego sprawa nr 2..... mój TŻ bardzo chce mieszkać w tamtym domu.. ale powoli pracuję nad przedstawieniem mu tego w czarnych barwach niach niach.. :E

[Anouk.]

ja przez pare lat mieszkalam ( z TŻ-em) 600km do domu rodzinnego i najblizszej rodziny - za daleko, jednak odwiedziny to już byla wyprawa, czasem sie nie chcialo albo nie bylo czasu. dlatego postanowilismy przeniesci się gdzieś blizej.
Teraz co prawda męczymy się mieszkając z moim rodzicami, ale jeszcze tylko pol roku i spokoj. Wtedy przeprowadzimy się 120km od nich i myslę ze to jest optymalna odległość W razie czego mozna w 1,5-2 godzinki pojechac do nich, nawet na weekend. A nie ma tez takiej historii ze wpadają zbyt czesto z niespodziewaną wizytą

z co do mieszkania z rodzicami to jesli komus jest tak dobrze (a wiem ze niektorym bywa) to tez rozumiem. Ale wiem tez ze najgorzej gdy np. zaczyna sie kryzys w związku, trudniejsze dni, jakies problemy malzenskie - wtedy jesli rodzina na to patrzy ( i nie daj Boze sie wtrąca! nawet jesli tylko z dobrymi radami) to już kapa...

Małżenstwo to juz samodzielna rodzina. I musi sobie samodzielnie zyc, a nie pod okiem mamuś i tatusiów

[T'ai]

na tym samym podwórku...ja bym się mocno zastanawiała

[jiuna]

no ja się zastanawiam..... i to strasznie jak narzeczonemu zrobić pranie mózgu ;p
a że ja (przyznaje się bez bicia) jestem osoba nerwową i konfliktową
więc jak teściówka delikatnie nawet zasugeruje ze coś powinnam inaczej zrobić to będzie awantura :E
dlatego potrzebny plan działania ale my kobity sprytne z natury jesteśmy i myślę że TŻ zrozumie bo w sumie nic nas tu nie trzyma
ja bez pracy obecnie a on ma firmę (tz tylko jednoosobową ;p jest informatykiem) więc w jego dziedzinie to wszędzie może pracować

[T'ai]

znajdzie się jakiś sposób na niego

[jiuna]

zachęcona tym wątkiem :E pogadałam dziś tak na luzie z TŻ jak jechaliśmy na zakupy ;p
i ku mojemu zdziwieniu jest na tak
ale o ile będzie kaska na to :/
więc trzeba brać się do roboty
przez jakieś 2-3lata chcemy zostać u jego rodziców i potem zdecydujemy co zrobimy zależnie od finansów

[T'ai]

Napisane przez jiuna

zachęcona tym wątkiem :E pogadałam dziś tak na luzie z TŻ jak jechaliśmy na zakupy ;p
i ku mojemu zdziwieniu jest na tak
ale o ile będzie kaska na to :/
więc trzeba brać się do roboty
przez jakieś 2-3lata chcemy zostać u jego rodziców i potem zdecydujemy co zrobimy zależnie od finansów

[Anouk.]

Napisane przez jiuna

zachęcona tym wątkiem :E pogadałam dziś tak na luzie z TŻ jak jechaliśmy na zakupy ;p
i ku mojemu zdziwieniu jest na tak

a widzisz ile dobrego takie forum potrafi zdziałać szczegolnie jak debatują na nim same babki i sprzymierzają się w walce ze złem tego świata

GIRL POWER !

[jiuna]

Napisane przez Anouk.

a widzisz ile dobrego takie forum potrafi zdziałać szczegolnie jak debatują na nim same babki i sprzymierzają się w walce ze złem tego świata

GIRL POWER !

dokładnie

chyba zacznę grać w totka bo ja nie wiem jak ja wytrzymam tyle czasu z teściową

[malenstfo]

Napisane przez gorzka prawda

Dostać to jedna rzecz, a mieć pracę przez co najmniej 30 lat to w naszym kraju nic pewnego. Kredyt mnie przeraża, ale innego wyjścia nie będziemy mieli. W naszej sytuacji to będzie tak, że oboje zarobimy w najlepszym wypadku 3200 netto, rata kredytu ok. 1000zł, opłaty za mieszkanie i samochód(2,3pokoje) 700zł czy więcej? Do tego jedzenie itp, dzieci i koniec pieniążków. Na przyjemności przez 30 lat nie będzie nas stać, a potem pewnie dzieciom pomożemy, bo na przyjemności za późno będzie. Ach co za życie!

Tak się mniej więcej klarują wydatki, bo nie mam w tym doświadczenia?

zalezy gdzie mieszkasz, u mnie w miescie ktore nie jest zbyt duze wynajecie mieszkania bez mediow to ok 1000 zl;/

[Anouk.]

Napisane przez gorzka prawda

Dostać to jedna rzecz, a mieć pracę przez co najmniej 30 lat to w naszym kraju nic pewnego. Kredyt mnie przeraża, ale innego wyjścia nie będziemy mieli. W naszej sytuacji to będzie tak, że oboje zarobimy w najlepszym wypadku 3200 netto, rata kredytu ok. 1000zł, opłaty za mieszkanie i samochód(2,3pokoje) 700zł czy więcej? Do tego jedzenie itp, dzieci i koniec pieniążków. Na przyjemności przez 30 lat nie będzie nas stać, a potem pewnie dzieciom pomożemy, bo na przyjemności za późno będzie. Ach co za życie!

Tak się mniej więcej klarują wydatki, bo nie mam w tym doświadczenia?

No właśnie, zależy w jakim mieście będziesz wynajmować mieszkanie. Różnice w cenach są ogromne.

[gorzka prawda]

Tu akurat miałam na myśli życie na kredycie na własne mieszkanie i w upragnionym swoim M. I tak sobie liczyłam orientacyjnie czy nas na takie życie byłoby stać. Czyli czy stać nas byłoby na kupno mieszkania na kredyt. Chcielibyśmy wziąć mieszkanie 2 pokojowe, chociaż chętnie 3 pokojowe. Kredyt na jakieś 30 lat, to rata średnio 1000zł miesięcznie przy cenach mieszkań w naszej mieścinie (40 tys. mieszkańców). I tak liczyłam dalej nasze wydatki poza ratą kredytu: opłaty za mieszkanie (fundusze remontowe, media itp), samochód (paliwo, ubezpieczenie, przeglądy itp). Chciałam sprawdzić ile zostałoby nam na ,,życie" przy naszych realnych możliwościach zarobkowych.
Oczywiście wszystko to w dużym przybliżeniu, ale wyszło na to, że umierać z głodu nie powinniśmy. Lecz przykre jest tez to, że na większe przyjemności nie strarczy przez jakieś 30 lat, szczególnie jak będzie dzieciaczek. Wiem, że coś kosztem czegoś, ale jak pisałam wyżej życie na kredycie jest przerażające.

[T'ai]

Napisane przez gorzka prawda

Tu akurat miałam na myśli życie na kredycie na własne mieszkanie i w upragnionym swoim M. I tak sobie liczyłam orientacyjnie czy nas na takie życie byłoby stać. Czyli czy stać nas byłoby na kupno mieszkania na kredyt. Chcielibyśmy wziąć mieszkanie 2 pokojowe, chociaż chętnie 3 pokojowe. Kredyt na jakieś 30 lat, to rata średnio 1000zł miesięcznie przy cenach mieszkań w naszej mieścinie (40 tys. mieszkańców). I tak liczyłam dalej nasze wydatki poza ratą kredytu: opłaty za mieszkanie (fundusze remontowe, media itp), samochód (paliwo, ubezpieczenie, przeglądy itp). Chciałam sprawdzić ile zostałoby nam na ,,życie" przy naszych realnych możliwościach zarobkowych.
Oczywiście wszystko to w dużym przybliżeniu, ale wyszło na to, że umierać z głodu nie powinniśmy. Lecz przykre jest tez to, że na większe przyjemności nie strarczy przez jakieś 30 lat, szczególnie jak będzie dzieciaczek. Wiem, że coś kosztem czegoś, ale jak pisałam wyżej życie na kredycie jest przerażające.

przerażające ale niestety często tak trzeba
jakby tak popatrzeć to nasi rodzice też nie mieli lekko jak zaczynali...

nie dołujmy się może tak na zapas, zarobki raczej nie maleją tylko człowiek idzie naprzód, więc może akurat za te 5-10 lat sytuacja nam się poprawi i wysokość raty nie będzie już tak porażająca (pisałam o tym wcześniej)

też robiliśmy takie wyliczenia, też jestem z miejscowości 40 tys mieszkańców i też wyszło że jakoś damy radę
papatrzcie też na kredyty w innej walucie, przy euro rata wychodziła troszkę niższa

a co do dziecka - można ciuszki czy "sprzęty" dostać od rodziny czy znajomych lub odkupić taniej jakieś używane, o ile ktoś nie musi mieć luksusów wiadomo , i da się przeżyć
jakby tak cały czas się dołować i rozmyślać to nigdy nie wzięłybyśmy ślubów, nie zamieszkały z TŻ-ami i nie miały dzieci