Czy też marzycie o dziecku?

[Tereskaa]

Napisane przez Gwiazdeczka1978

Ciesz sie wolnym czasem jak przyjdzie na Ciebie czas, wiele go nie pozostanie.

A może i masz rację. Może po prostu wykorzystam ten czas jak najbardziej dla siebie i TŻ. Chyba nieco mnie ukoiłaś swoimi krótkimi, aczkolwiek wymownymi słowami - dziękuję

[cbc6429be45513368b51b71e340d921ce6d338a3]

[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;18259989]A najgorszą motywacją jest: bo inne mają, a ja nie.[/QUOTE]

Zgadzam się.

Ze mną jest o tyle inaczej, że nie marzyłam/nie marzę. Na pewno nie w tej kategorii. Nigdy tego u mnie nie było w kontekście marzenia, pragnienia.
Czasami mam wrażenie, że usiłuję siebie przekonać. Z różnych powodów, a to również nie jest najlepsza motywacja.
Póki co.

[Niezmienna]

Ja nie marzę, też nie jestem już "licealistką" , ale ostatnio nawet coraz częściej łapię się na myślach , że może nigdy nie zechcę dzieci. Starzeję się a instynktu jak nie ma tak nie ma

[marysienka]

Nie lubię dzieci - więc nie marzę o nich.

[SzpiegZKrainyDeszczowców]

Napisane przez pomidorowka1

moj mowi dokladnie to samo
Tyle ze on juz te 3o niebawem bedzie mial...

Ja nie nadaje sie na matke. Nie wiem jak bedzie kiedys ale poki co nie palam do dzieci sympatia (co nie oznacza ze palam nienawiscia itp).
(...)

Wiesz ja dzieci bardzo lubie, ale bylam niania przez dlugi czas, opiekowalam sie blizniakami nawet...
Bycie matka, bycie rodzicem w ogole to najciezszy zawod swiata. Ja wiem ze temu moge nie podolac mimo TZ, a znajac mojego TZ to bedzie sie bal nawet dziecko przewinac. Strasznie sie ciesze ze moje kolezanki wizazanki sa w ciazach, i nieba bym im przychylila, ale samej byc w ciazy? Nie, nie, nie, nie!
[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;18262791]
Mi się przypomniało Mam w pracy chłopca, który dość wiekowych rodziców, do tego ojciec jest siwiuteńki. No i w 1 klasie walnęłam pytanie: pan jest dziadkiem M.? Bożżzzz, ależ on na mnie spojrzał
[/QUOTE]On juz siwieje, bardzo szybko sie starzeje chlopaczyna. Moze to dlatego?

Napisane przez Ivi 1988

mam to samo Moj Tz tez ma 27 lat ,ja mam 21 i on mi ostatnio o dzieciach nadaje- strasznie sie ucieszylam,ze wlasnie ze mna chce je miec,to mile wyroznienie. Tez mi raz zaargumentowal,ze chce miec dzieci przed 30tka.

Jej co tych chlopow tak na dzieci bierze?

[martyna_martyna]

Marze o dziecku, dwojce dzieci, mam 22 lata, ale wiem ze nie jestem jeszcze na tyle silna psychicznie i chcialabym ustabilizowac swoja sytuacje finansowa

[hania207]

jako jedna z nielicznych sie wyłamię...ale ja marzę o dziecku
chociaż mam dopiero 20 lat....
jednak najpierw ślub , studia i moze za jakies 3 lata bedziemy sie starac..

[Aivilo]

Ja o dziecku nie marzę, wcale nie chcę go mieć, a jak ostatnio miałam podejrzenia ciążowe, to aż mi słabo było.

Nie zmienia to faktu, że kiedy wyobrażam sobie mnie i TŻ za, np, 20 lat, to widzę wokół nas nasze potomstwo. Nie potrafię wyobrazić sobie nas samotnych - i nie chce, byśmy na starość byli samotni. W mojej rodzinie ciocia z wujkiem są małżeństwem bezdzietnym (mieli jedno dziecko, niestety zmarło). To są juz starsi ludzie i widzę, jak bardzo są samotni, ich życie wydaje mi się bardzo smutne i puste, zwłaszcza, że ciocia sama tak o tym mówi (przyjaźni się z moją mamą i czasem się jej zwierza). Mają przyjaciół, mają rodzeństwo - ale oni wszyscy mają swoje rodziny i głównie na nich sa skupieni, tego nic nie zastąpi.
No i mają polskie emerytury, więc nie stać ich na szaleństwa, które zajęłyby czas.

Wiem, że na pewno będę mieć te dzieci, ale wiem też, że nieprędko. Na razie nie chcę, ale podejrzewam, ze kiedyś ich zapragnę, stanę się gotowa, dojrzeję do tego - i będziemy się z TŻ starać

[czarny flamaster]

Mam 23 lata. Nigdy wcześniej 'nie marzyłam' o dziecku. Owszem, jak najbardziej chciałam kiedyś tam je mieć, ale bardo bałam się czy dałabym sobie radę itd. Nie studiuję, ale pracuję. Może nie zarabiam kokosów, ale na mnie wystarczy choć do 10tego na ogół jestem spłukana
Jednak od 4 miesięcy jestem w szczęśliwym związku. Po raz pierwszy to czuję. Wiem, że z TYM mężczyzną mogłabym mieć dziecko. Sam stwierdził, że w jego wieku (26 lat) dziecko nie byłoby już problemem i gdybyśmy wpadli, to na pewno damy sobie radę.
Biorę jednak tabletki. Nie rozmawiamy na razie o dzieciach, bo za bardzo boję się, że przerażę go tym tematem. Wie jednak co do niego czuję i, że nie chcę czekać do 27-28 lat, bo najważniejsza jest kariera. Z dnia na dzień wszystko się zmieniło. Gdybym miała być szczera....Czuję, że w przyszłym roku mogłabym już się spokojnie zdecydować na maleństwo

[ukrycior]

Nie marzę. Mam głęboką potrzebę bycia mamą. Czasem aż mnie to boli, tak mocną.

[anagat]

Tereskaa, rozumiem Cię kobitko Mi się wydaje, że są kobiety- nie wszystkie, ale są które od dziecka wiedzą, że macierzyństwo to ich powołanie. Ja tak stanowczo miałam.

Wiem też, że niestety trudno jest znaleźć 'dobry' czas na podjęcie tej decyzji. A bo studia, bo praca, bo podróże, bo za mało kasy..

Ja po prostu robiłam swoje, starałam się nie myśleć o mojej potrzebie bycia matką, bo faktycznie nie był to najlepszy czas dla mojego maleństwa, żeby przyjść na świat... ale już niedługo
Popracujemy, żeby dołączył do maleństw z 2011
Cierpliwość popłaca

[2018070520180950]

Hej witaj ja jestem młodsza co prawda ale instynkt ten mi się już włączył dawno temu może oszalałam a może to dlatego że opiekowałan się dziecmi kuzynki i potem opiekowałam się w wakacje 2latka bo byłam aupair i też mi się włączyło takie coś ale niestety za szybko i nieodpowiedzialnie było by teraz mieć dziecko więc pozostaje mi bawienie innych dzieci to też pomaga w jakiś sposób

[Kira87]

A ja raczej nie doradzałabym zajmowania się cudzymi dziećmi jak radziły Forumowiczki wcześniej. Może to ukoi twoje potrzeby, a może wręcz przeciwnie - będziesz się nakręcać i cierpieć. No, ale spróbować zawsze można

I zdecydowanie 4 miesiące to za wcześnie. Obiektywnie - bez względu na wiek partnerów. To raptem nieco ponad 100 dni. W tak krótkim czasie nie da się poznać partnera do tego stopnia, by z spokojną głową zakładać rodzinę.

Może zajmij się czymkolwiek, żeby zabić natłok myśli. Niekoniecznie zajmowanie się dziećmi. Możesz robić cokolwiek, co przyniesie Ci radość i pozwoli zająć umysł innym tematem.

A co do pytania postawionego w tytule wątku: nie, nie marzę o dziecku. Mam dopiero 23 lata i nie czuję się gotowa.
Poza tym mam niestety fobię związaną z ciążą. I nie, nie jest to zwykły lęk, jaki towarzyszy wielu młodym kobietom. Zostało to stwierdzone po konsultacjach z lekarzem psychologiem.
Na domiar złego mój partner jest bardzo "pro-dzieciaty" i choć ma dopiero 21 lat, to już się podgaduje czasami.
Ja niestety wiem, że bez pomocy specjalisty nie zechcę zajść w ciążę, choć bardzo kocham mojego mężczyznę i chciałabym spełnić jego marzenia związane z posiadaniem potomka.
Ech...

[No1]

Pierwsze dziecko kolo 30 to ostatni dzwonek. Wg mnie to za pozno widze
potem takich zestresowanych rodzicow ktorzy czesto zachowuja sie bardziej jak dziadkowie niz rodzice - panikuja z byle powodu i nie maja takiego luzu jaki maja np. 20-25 latkowie. To indywidualna sprawa, ale generalnie niestety tak jest.
Realia sa jakie sa, ale jezeli mozna sobie pozwolic na dziecko to lepiej tego nie odwlekac. Ja z moja zona mamy po 26 lat i dwojke dzieci. Los w tym pomogl (szczegolnie przy pierwszym) ale za nic bym tego nie zmienil

[bini6]

Napisane przez No1

Pierwsze dziecko kolo 30 to ostatni dzwonek. Wg mnie to za pozno widze
potem takich zestresowanych rodzicow ktorzy czesto zachowuja sie bardziej jak dziadkowie niz rodzice - panikuja z byle powodu i nie maja takiego luzu jaki maja np. 20-25 latkowie. To indywidualna sprawa, ale generalnie niestety tak jest.
Realia sa jakie sa, ale jezeli mozna sobie pozwolic na dziecko to lepiej tego nie odwlekac. Ja z moja zona mamy po 26 lat i dwojke dzieci. Los w tym pomogl (szczegolnie przy pierwszym) ale za nic bym tego nie zmienil

A wedlug mnie nie to zalezy od charakteru czlowieka moja kolezanka ma 27 lat a zachowuje sie jak by miala 50n wiec na to nie ma reguly ja mam 27 a moj tz 28 i oboje chcielibysmy juz dziecko ale do poki nie bedziemy mielio warunkow na dziecko nie zdecyduje sie typu jakies mieszkanko i odlozone troche kasy

[Rena]

tak tez bym chciala juz miec dziecko.

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Napisane przez No1

Pierwsze dziecko kolo 30 to ostatni dzwonek. Wg mnie to za pozno widze
potem takich zestresowanych rodzicow ktorzy czesto zachowuja sie bardziej jak dziadkowie niz rodzice - panikuja z byle powodu i nie maja takiego luzu jaki maja np. 20-25 latkowie. To indywidualna sprawa, ale generalnie niestety tak jest.
Realia sa jakie sa, ale jezeli mozna sobie pozwolic na dziecko to lepiej tego nie odwlekac. Ja z moja zona mamy po 26 lat i dwojke dzieci. Los w tym pomogl (szczegolnie przy pierwszym) ale za nic bym tego nie zmienil

Ależ mnie rozbawiłaś

[golgie]

bardzo chcę mieć dziecko
Jestem prawie 6 mcy po operacji i od paru się staramy, dotychczas bezrezultatu
Może w tym cyklu...?

[SzpiegZKrainyDeszczowców]

Napisane przez No1

Pierwsze dziecko kolo 30 to ostatni dzwonek. Wg mnie to za pozno widze
potem takich zestresowanych rodzicow ktorzy czesto zachowuja sie bardziej jak dziadkowie niz rodzice - panikuja z byle powodu i nie maja takiego luzu jaki maja np. 20-25 latkowie. To indywidualna sprawa, ale generalnie niestety tak jest.
Realia sa jakie sa, ale jezeli mozna sobie pozwolic na dziecko to lepiej tego nie odwlekac. Ja z moja zona mamy po 26 lat i dwojke dzieci. Los w tym pomogl (szczegolnie przy pierwszym) ale za nic bym tego nie zmienil

Ostatni dzwonek? Moze na Twojej planecie, dzieci kolo 30stki to normalka i nic strasznego.
Taki 30latek w przeciwienstwie do 20-25latka (sama jestem w tym przedziale wiekowym) ma bardziej poukladane w glowie, wiec wg mnie 30stka to idealny czas na posiadanie potomstwa.

[ciri15]

Autorko, mam wrażenie że niektóre dziewczyny trochę nie zrozumiały. W Twoim przypadku to nie jest zwykła zachciewajka(ja chcę bo kolezanki mają), mi się wydaje że po prostu obudził się w Tobie instynkt macierzyński, to nie jest coś co można w sobie stłumić. Niektóre nie czują tego mając 30 lat, no i co z tego? Nie znaczy, że Ty nie mozesz. I Twoje myśli też są normalne, dobrze że nie wcielasz tego w życie Nie nalegaj na TŻ ale mozesz spytać przecież jakie ma zdanie na temat posiadania dzieci. W wieku 28 lat po 4 miesiącach "chodzenia" raczej nie tylko siedzą na kanapie i patrzą sobie w oczka Zgadzam się z _vixen_
Z drugiej strony dzidziuś Ci nie ucieknie, masz czas

[agabil1]

Marzyłam o dzieciach odkąd skończyłam naście lat. Opiekowałam się cudzymi.
Teraz to marzenie z siebie wypleniam i powoli mi się to udaje.

[Tereskaa]

Napisane przez ciri15

Autorko, mam wrażenie że niektóre dziewczyny trochę nie zrozumiały. W Twoim przypadku to nie jest zwykła zachciewajka(ja chcę bo kolezanki mają), mi się wydaje że po prostu obudził się w Tobie instynkt macierzyński, to nie jest coś co można w sobie stłumić. Niektóre nie czują tego mając 30 lat, no i co z tego? Nie znaczy, że Ty nie mozesz. I Twoje myśli też są normalne, dobrze że nie wcielasz tego w życie Nie nalegaj na TŻ ale mozesz spytać przecież jakie ma zdanie na temat posiadania dzieci. W wieku 28 lat po 4 miesiącach "chodzenia" raczej nie tylko siedzą na kanapie i patrzą sobie w oczka Zgadzam się z _vixen_
Z drugiej strony dzidziuś Ci nie ucieknie, masz czas

Dokładnie, u mnie nie jest to na zasadzie "bo inne mają" ale po prostu mam jakieś takie wewnętrzne pragnienie, którego rzeczywiście nie da się stłumić, ale chyba nawet nie chcę tłumić tego instynktu Niech sobie będzie i czeka na odpowiedni moment Jak z TŻ-tem planowaliśmy współżycie, to stwierdziliśmy, że poczekamy do czasu aż zacznę brać tabletki żeby nie było niespodzianki i oboje stwierdziliśmy, że na dziecko trzeba się decydować świadomie i kiedyś przyjdzie czas kiedy właśnie nastąpi ta świadoma decyzja. Także teraz spokojnie rozwijać związek, poukładać swoje sprawy i wtedy się zobaczy Także u mnie nie jest to parcie, że teraz i już, bo inne mają i też wypada

[201704051255]

Napisane przez SzpiegZKrainyDeszczowców

Ostatni dzwonek? Moze na Twojej planecie, dzieci kolo 30stki to normalka i nic strasznego.
Taki 30latek w przeciwienstwie do 20-25latka (sama jestem w tym przedziale wiekowym) ma bardziej poukladane w glowie, wiec wg mnie 30stka to idealny czas na posiadanie potomstwa.

tym bardziej, ze w naszym kraju dopiero 30 latek jest ustawiony finansowo na tyle, by nie musiec kupowac uzywanego lozeczka po kims itp
dwoje pracujacych 23-25 latkow sie utrzyma na niezlym czasme poziomie, ale juz troje za zarobek jednego.. cienko to widzę

dziekuje za artykul dopiero dzis go czytam

oj jakby mi moj zaczal o dzieciach, to bym go z wałkiem ganiała
ale mnie to chyba akurat nie grozi, on by do dzieci mogl strzelac... nienawidzi jak morowej zarazy

[lilka_vanilka]

Witajcie, a ja mam tak, że raz bym bardzo bardzo chciała juz, a raz nie, absolutnie nie Pragnienie pojawia się, gdy kogos z dzidziusiem odwiedzę (teraz mam np. taką 21letnią kolezankę, która ma kochającego męza, wynajęte mieszkanie, uczy się, aktywnie spedza czas i bywa na imprezach - to mnie skłania ku mysleniu, ze wszystko może się udac, nie trzeba rezygnowac z przyjemnosci będąc mamą i tyko siedziec w tych pieluchach.) Lub wtedy, gdy miedzy mną i TŻ jest taka magiczna chwila, gdy czujemy, ze do totalnego szczęścia już tylko dziecka nam brakuje

Na samym poczatku naszego związku, juz bałam się, ze wpadlismy. Na szczęscie nie. I zawsze jak mi się bardzo tego dziecka chce, to przypominam sobie ile razem z TŻtem przezylismy-imprezy, koncerty, wakacje itp - co z dzieckiem nie było by mozliwe raczej. No i mi się odechciewa. Za krótko razem jestesmy (półtora roku) jeszcze powinnismy się sobą nacieszyc.

Ale... zaczniemy się pewnie starać powoli, kiedy zacznę pracować w szkole. Tam nikt baby z brzuchem z pracy nie wyrzuci wiec można spokojnie działac

[eliame]

A ja bardzo chciałabym mieć dziecko. Od trzech miesięcy staraliśmy się z mężem, ale teraz musimy zaprzestać Jestem świeżo po studiach, zero doświadczenia zawodowego i właśnie trafiła mi się praca. Trochę popracuję i mam nadzieję, że za pół roku powrócimy do tematu.

Boję się co będzie bo wiem, ze będę mieć problemy z zajściem. Teraz żałuję, że na studiach "nie wpadliśmy" - no ale w tym przypadku byliśmy za bardzo odpowiedzialni.

[nice6irl]

Napisane przez Tereskaa

kurcze, a myślałam, że faceci to tak nie bardzo są za tym żeby mieć dzieci

Zależy który facet. Mojego tż koledzy jednocześnie dorobili się potomków (3 chłopców). I teraz jak chłopcy podrastają to widzę jak tż na nich patrzy, jak bardzo by takiego chciał. Z resztą często o tym wspomina, ale niestety przed nami jeszcze długa droga.

Myślę, że jest sporo facetów, którzy czekają na potomka, ale woleliby to zaplanować i dopiąć na ostatni guzik.

Napisane przez zagubiona89r

Jednak decyzje o własnym odłóż. 4 miesiące to za mało by poznać człowieka. Naciesz się związkiem, poznawaniem siebie nawzajem, docieraniem itd. Na wszystko przyjdzie czas.

Zgadzam się

Tereskaa,
Jeszcze masz dużo pięknego czasu, by cieszyć się drugą osobą i korzystaj z niego. Aczkolwiek rozumiem, co czujesz, bo od czasu do czasu włącza mi się takie coś, czasami nawet dość intensywnie mnie trapi. Później na szczęście przechodzi i życie wraca do normy.
Myślę, że za jakiś czas i w tobie ten okres troszkę się uśpi, a potem jak odżyje to już będziesz gotowa do działania

[No1]

Napisane przez eliame

Boję się co będzie bo wiem, ze będę mieć problemy z zajściem. Teraz żałuję, że na studiach "nie wpadliśmy" - no ale w tym przypadku byliśmy za bardzo odpowiedzialni.

Duzy blad w podejsciu. Stres i nerwy nie pomoga, a czesto to one sa glowna przyczyna niepowodzen. Jak uznacie, ze czas to wyluzujcie z zabezpieczaniem i cieszcie sie soba, a powinna trafic sie wpadka
Nie mowcie dookola ze staracie sie o dziecko, bo dojdzie jeszcze presja otoczenia. Zycze powodzenia.

---------- Dopisano o 12:50 ---------- Poprzedni post napisano o 12:38 ----------

Napisane przez SzpiegZKrainyDeszczowców

Ostatni dzwonek? Moze na Twojej planecie, dzieci kolo 30stki to normalka i nic strasznego.
Taki 30latek w przeciwienstwie do 20-25latka (sama jestem w tym przedziale wiekowym) ma bardziej poukladane w glowie, wiec wg mnie 30stka to idealny czas na posiadanie potomstwa.

Takie mamy realia. Zdaje sobie z tego sprawe. Jednak jak mozna sobie
na to pozwolic to zawsze lepiej miec dzieci predzej niz pozniej (oczywiscie w zdrowych granicach).
Poczytaj zreszta sobie. Od 30 roku zycia wzrasta niestety
wyraznie szansa, ze cos moze pojsc nie tak. Nie musi, ale to wystarczajacy
argument, zeby nie zwlekac jak nie trzeba.
Co do poukladania w glowie to kwestia indywidualna. Pierwsze dziecko mialem w mlodym lub nawet bardzo mlodym wieku i nie uwazam, zebym mial wtedy nie poukladane w glowie. Drugie w wieku 25 lat, zmienilo sie tylko tyle, ze juz wiadomo generalnie bylo czego sie spodziewac.

[Kredzia_]

Mimo iz mam prawie 18 lat, marze o dziecku, a nawet dwojce

Nie wyobrazam sobie mojej przyszlosci bez nich.

Kocham dzieci i bardzo duza radosc mi sprawia mogac zajmowac sie nimi

[201704051255]

Napisane przez No1

Takie mamy realia. Zdaje sobie z tego sprawe. Jednak jak mozna sobie
na to pozwolic to zawsze lepiej miec dzieci predzej niz pozniej (oczywiscie w zdrowych granicach).
Poczytaj zreszta sobie. Od 30 roku zycia wzrasta niestety
wyraznie szansa, ze cos moze pojsc nie tak. Nie musi, ale to wystarczajacy
argument, zeby nie zwlekac jak nie trzeba.
Co do poukladania w glowie to kwestia indywidualna. Pierwsze dziecko mialem w mlodym lub nawet bardzo mlodym wieku i nie uwazam, zebym mial wtedy nie poukladane w glowie. Drugie w wieku 25 lat, zmienilo sie tylko tyle, ze juz wiadomo generalnie bylo czego sie spodziewac.

czyli lepiej klepac bide i miec fiu bzdziu we lbie, bo metryka kaze rodzic?
nawet jesli odpowiedni chlop sie nie trafil?
ej
nie zyjemy w epoce kamienia lupanego, mamy wieksze ambicje jako jednostki, niz jedynie jako gatunek - przetrwac
nie wszystko wiec bedzie sie krecic wokol prokreacji, potomstwo nie powinno byc jedynym i glownym celem w zyciu

[No1]

Napisane przez pushit

czyli lepiej klepac bide i miec fiu bzdziu we lbie, bo metryka kaze rodzic?
nawet jesli odpowiedni chlop sie nie trafil?
ej
nie zyjemy w epoce kamienia lupanego, mamy wieksze ambicje jako jednostki, niz jedynie jako gatunek - przetrwac
nie wszystko wiec bedzie sie krecic wokol prokreacji, potomstwo nie powinno byc jedynym i glownym celem w zyciu

Odnosze wrazenie, ze masz problem z czytaniem ze zrozumieniem.
Napisalem: "jak mozna sobie
na to pozwolic to zawsze lepiej miec dzieci predzej niz pozniej"

Nie trudno sie domyslic, ze kierowane jest do tych co chca miec dzieci.
Nic na sile. Z tego co piszesz Ty nie chcesz. Szanuje to.

Chodzi mi jedynie o tych co chca.

Kilka cytatow zeby nie byc goloslownym:
"Lekarze są zdania, że optymalny wiek na pierwsze dziecko to 25-27 lat, że najlepiej "wyrobić" się z pierwszą ciążą przed trzydziestką"
zródło http://www.edziecko.pl/ciaza_i_porod...1,4353759.html


Niestety, im starsza kobieta, tym częściej choruje na nadciśnienie, otyłość czy choroby układu krążenia, które ciężko leczyć w czasie ciąży (w pierwszym trymestrze wszystkie leki są zabronione). Niestety też po trzydziestce płodność kobiety spada, więc może się zdarzyć, że na dziecko poczekamy dłużej niż chcielibyśmy.
Poza tym rośnie ryzyko pojawienia się u dziecka wad genetycznych (m.in. wad chromosomowych takich jak zespół Downa).
zrodlo http://☠☠☠☠☠☠☠☠☠☠/artykuly/czytaj/89/...pierwsza-ciaza

Tak wiec, jezeli ktos jest zdecydowany na dziecko i moze sobie na nie pozwolic to nie warto tego odwlekac do magicznej granicy.