Będę silna i nie dam sobą pomiatać - brak szacunku ze strony TŻ

[marynka227]

Napisane przez kocim

Myślałam, że ja jestem słaba psychicznie...

Tak w ogóle to większość historii brzmi absurdalnie.
Z drugiej strony, mam swoje doświadczenia, więc w pewnym stopniu jestem w stanie zrozumieć Wasze zachowanie. Dziwi mnie tylko jedno-powolne zrywanie. Mam na uwadze Wasze uczucia, brak wsparcia i te konsekwencje związane z rozstaniem, ale... będziecie się wykańczać.

Gdybyście tkwiły w poczuciu, że to ten jedyny i zostawienie go nie wchodzi w grę, to jeszcze jeszcze jakoś "przejdzie" (bo można sobie wybić to z głowy), ale marnować czas, siły i siebie tylko dlatego, że myślicie "powoli zbiorę siły i w końcu to skończę".
Albo zrobi to on albo Wy na skutek jakiegoś okropnego wydarzenia związanego z nim.
Mimo wszystko życzę Wam duuużo siły i pewności siebie

---------- Dopisano o 18:20 ---------- Poprzedni post napisano o 18:17 ----------

marynka227 Naprawdę nie znajdziesz żadnej osoby, która by Tobie pomogła?

W takich sprawach chyba każda sama zazwyczaj się boryka z takimi problemami, bo nie rozmawiają z rodziną tylko ukrywają, że jest ok mimo, iż nie jest.....wiem, że na brata mogę liczyć ale nie umiem odważyć się po rozmawiać z nim.
Mam nadzieje, że wszystko się ułoży i, że wreszcie nie będę żyła w tej męczarni.



Czytałam pozostałe posty teraz i zgadza się ten watek powstał po to żeby otrzymać KOPNIAKA, zrozumieć i otworzyć szeroko oczy na to jak nas taki związek toksyczny niszczy i zmienia, bo kiedyś może nie być już odwrotu i wycofania się, a póki jeszcze można poprawić i zmienić coś to trzeba jak najszybciej.
I powiem wam kobietki, że lepiej być samą niż udawać, że się kocha itd. bo to nie ma sensu ani przyszłości.

[kimi1000]

Chciałam napisać, że zdarza mi się myśleć, że nie chce mi się bez niego żyć.
Ale pewnie mnie za to skrytykujecie. Wróciłam z angielkiego - zawsze po tym spałam u niego, z przyzwyczajenia myślałam juz o tym, jak u niego będę. A tu rzeczywistość.

Dziewczyny dlaczego tak jest, że na początku jest super, są plany, on jest cudowny i czuły, a potem wszystko się wali?

[misssia222]

pozdrawiam i trzymam kciuki za pomyslnosc naszych staran

[ekscentryczna]

Napisane przez Sigfa

A własnie cały sęk jest w tym, że ten wątek powstał nie po to, żeby przytakiwac i głaskać po głowie, ale po to, żeby przejrzec na oczy i znaleźć w sobie siłę na wyrwanie się z koszmarnych, toksycznych związków. Zanim założyłam ten watek, czytałam enta część wątku rozstaniowego i dostawałam szału, że dziewczyny zamiast wspierać się w zachowaniu się w sposób godny i rozsądny, miałczały sobie wzajemnie jaaaaak baaaaaaaaaardzo kochają swojego eks i chociaż zachował się wobec nich strasznie, to chciałyby do niego wrócić, bo go kochają taaaak bardzo i nie potrafią bez niego zyć. Nie mogłam się odnaleźć w tym miałczeniu, więc założyłam watek dla osób, które na brak szacunku ze strony faceta nie mają zamiaru reagować zgodą. Wiem, że jest ciężko kiedy związek się kończy, nawet gdy jest to związek toksyczny, ale w tym wątku udało nam się stworzyć (przynajmniej mam taką nadzieję) dość sprawną grupę wsparcia, która na brak szacunku reaguje realistycznie.

no to chyba większość kobiet które opisują swoje problemy nie są w dobrym wątku bo one właśnie reagują zgodą .
i tylko kilka kobietek , które NIE mają takich problemów im doradza

a jeszcze odnośnie poaczatku twojej wypowiedzi
to ja rozumiem ale patrze też na to jak inne dziewczyny odbierają to .

[Sigfa]

Ekscentryczna,
Pragnę zauwazyć, że ja, jak i wiele udzielających się tu dziewczyn MIAŁYŚMY takie problemy i dlatego radzimy innym, bo udało nam się ich pozbyć.

[marg0lcia]

Ja się boję, że kiedy odejdę od niego, to zostanę całkiem sama...

[kimi1000]

Margolcia ja też się tego boję, ale pomyśl, to tylko twoje przyzwyczajenie, że spędzasz czas w określony sposób - z nim.
MAszpewnie przyjaciół, rodzinę, no i wizaz.
Ja się boję, że już nie znajdę normalnego faceta.

[elvegirl]

Margolcia, Kimi, wasi aktualni faceci i tak normalni nie są.

[marg0lcia]

Czy ja wiem czy spędzam z nim normalnie czas... On śpi, ja się gapię w film albo w okno, a kiedy odzywają się koledzy, to mówi: idź do domu, bo zaraz X i Y przychodzą. Pytam: odprowadzisz mnie? Odpowiedź: oj przestań, nic ci się nie stanie.

[d0lcevita]

Napisane przez marg0lcia

kiedy odzywają się koledzy, to mówi: idź do domu, bo zaraz X i Y przychodzą. Pytam: odprowadzisz mnie? Odpowiedź: oj przestań, nic ci się nie stanie.

brak słów...cholercia jak czytam czasem jak sie zachowują niektórzy to mój tż obecnie dostałby buziaków 1ooo...gdyby nie to że jestesmy pokłoceni bo nie wywiązał się z obietnicy a ze wiedział czym grozi to "nieywiązanie się" i dałam mu szanse raz a nastepnym razem miał się wiecej nie pokazywać....to teraz musze być konsekwentna

[elvegirl]

Dolce, my tu tłumaczyłyśmy jak głupie Margolci, no ale ona wciąż twierdzi, że ona przecież go TAK KOCHA...i on ją TAK KOCHA...i dadzą sobie kolejną ostatnią szansę

[kimi1000]

Napisane przez marg0lcia

Czy ja wiem czy spędzam z nim normalnie czas... On śpi, ja się gapię w film albo w okno, a kiedy odzywają się koledzy, to mówi: idź do domu, bo zaraz X i Y przychodzą. Pytam: odprowadzisz mnie? Odpowiedź: oj przestań, nic ci się nie stanie.

|OMG, my to jeszcze gdzieś wychodziliśmy.
Czego ci będzie brakowało? Tego, że na niego patrzysz jak śpi?

[marg0lcia]

właśnie nie wiem... wiem, że nie tak powinien wyglądać związek, ale nie umiem odejść, tak się przyzwyczaiłam ;(

[KochanaGadzinka]

Napisane przez ekscentryczna

no to chyba większość kobiet które opisują swoje problemy nie są w dobrym wątku bo one właśnie reagują zgodą .
i tylko kilka kobietek , które NIE mają takich problemów im doradza

a jeszcze odnośnie poaczatku twojej wypowiedzi
to ja rozumiem ale patrze też na to jak inne dziewczyny odbierają to .

Pfff... też miałam takio problem. To znaczy, że nie mogę się tu wypowiadac, bo sobie poradziłam z tym właśnie problemem (czytaj: burakiem i chamem) ???? Chyba właśnie lepiej jak się takie dziewczyny tu wypowiadają, a nie jakieś ciapy za przeproszeniem, które nie potrafią swojego życia ułożyc tkwią przy idiotach i prostakach i nic z tym nie robią. Co taka ma doradzic? Nic. Bo sama też ma problem.

Napisane przez marg0lcia

Ja się boję, że kiedy odejdę od niego, to zostanę całkiem sama...

Wszędzie Ci będzie lepiej nawet całkiem samej niż z Nim uwierz mi.

Napisane przez marg0lcia

Czy ja wiem czy spędzam z nim normalnie czas... On śpi, ja się gapię w film albo w okno, a kiedy odzywają się koledzy, to mówi: idź do domu, bo zaraz X i Y przychodzą. Pytam: odprowadzisz mnie? Odpowiedź: oj przestań, nic ci się nie stanie.

A nie możesz z Nim posiedziec gdy przyjdą X i Y ??
Super, że Cię ten facet kocha i szanuje

Napisane przez marg0lcia

właśnie nie wiem... wiem, że nie tak powinien wyglądać związek, ale nie umiem odejść, tak się przyzwyczaiłam ;(

To się kurna dowiedz, a jak nie to sobie cierp z nim dalej skoro takie to trudne warknac, tupnac nogą, jak trzeba to i awanture zrobic i odejsc. Skoro tak bardzo się przyzwyczaiłaś do niego... czyli przyzwyczaiłaś się do takiego traktowania, dziewczyno jaki Ty masz właściwie problem, skoro jestes przyzwyczajona?

[dragon82]

Witajcie wszystkie, niestety czytając ten wątek z całą pewnością powinnam do niego dołączyć.
nie jestem jeszcze gotowa na opisanie obiektywnie mojej historii więc poczekam trochę z tym
Tyle mogę powiedzieć, że on jak jest spokojny to mówi, że ma trudny charakter i nie potrzebnie wybucha ale tak naprawdę to cały czas powtarza, że wszystko to moja wina i bardzo długo wzbudzał u mnie poczucie winy.
Byliśmy ze sobą 6 lat i w październiku się pobraliśmy, ale naprawdę nie przypominamy młodego rozkochanego w sobie małżeństwa.
Nie przeczytałam jeszcze całego wątku ale do tej pory co przeczytałam to w każdej z Waszych historii jest cząstka mojego życia.
To dobrze, że powstał taki wątek bo niestety jest mnóstwo takich toksycznych związków i cała masa kobiet nie ma komu się po prostu wygadać

---------- Dopisano o 09:21 ---------- Poprzedni post napisano o 09:16 ----------

jak czytam niektóre posty to przypomina mi się tekst jaki kiedyś usłyszałam od koleżanki która strasznie latała za swoim facetem a mianowicie powiedział jej tak: "Wiesz, kocham Cię, ale nic do Ciebie nie czuję"

[d0lcevita]

Napisane przez elvegirl

Dolce, my tu tłumaczyłyśmy jak głupie Margolci, no ale ona wciąż twierdzi, że ona przecież go TAK KOCHA...i on ją TAK KOCHA...i dadzą sobie kolejną ostatnią szansę

elvegirl....
no właśnie już to widze tę jego miłość ....
nawet nie odprowadzić do domu

Napisane przez kimi1000

czego ci będzie brakowało? Tego, że na niego patrzysz jak śpi?

mozliwe że tylko jak spał ...czuła że on ją szanuje

[kocim]

dragon82 Hmm, mój rok po ślubie wyobrażam sobie całkiem fajnie, ale trudno powiedzieć, co życie przyniesie iii nie jestem romantyczką, ale realistką. Nie mówię, że powino być jak w bajce. Może to przez rutynę. Nie wiem. Poczekamy, co napiszesz.

Powiem coś odnośnie do tego: mówi, że ma trudny charakter i nie potrzebnie wybucha ale tak naprawdę to cały czas powtarza, że wszystko to moja wina i bardzo długo wzbudzał u mnie poczucie winy.

Wiesz, co mi zostało po takim wzbudzaniu poczucia winy? Nie umiem do końca normalnie rozmawiać z obecnym chłopakiem, chociaż to były zrzucał na mnie winę za wszystko (nadal to robi, ale szkoda gadać). Kiedy wyniknie jakieś nieporozumienie, zamykam się w sobie i nie umiem powiedzieć, co zrobił źle. Boję się wyrzutów. Ale umiem odejść, kiedy czuję, że ktoś zrzuca na mnie winę. Czasem robię to zupełnie niepotrzebnie i w zaślepieniu (duma; emocje; subiektywne poczucie słuszności tego, co robię).
Mam wrażenie, jakbym się zachowywała, jak (któraś dziewczyna tak określiła) wyrachowana suka.

[ekscentryczna]

Napisane przez Sigfa

Ekscentryczna,
Pragnę zauwazyć, że ja, jak i wiele udzielających się tu dziewczyn MIAŁYŚMY takie problemy i dlatego radzimy innym, bo udało nam się ich pozbyć.

rozumiem , ja tutaj nie mam zamiaru się kłócić

---------- Dopisano o 16:25 ---------- Poprzedni post napisano o 16:21 ----------

Napisane przez KochanaGadzinka

Pfff... też miałam takio problem. To znaczy, że nie mogę się tu wypowiadac, bo sobie poradziłam z tym właśnie problemem (czytaj: burakiem i chamem) ???? Chyba właśnie lepiej jak się takie dziewczyny tu wypowiadają, a nie jakieś ciapy za przeproszeniem, które nie potrafią swojego życia ułożyc tkwią przy idiotach i prostakach i nic z tym nie robią. Co taka ma doradzic? Nic. Bo sama też ma problem.



:

w takim razie ja już nie rozumiem o co my się spieramy ?
Mnie także dotkneło buractwo i chamstwo ale wyszłam z tego , może jedynie za późno się opamiętałam i tyle .
wydawało mi się po prostu , że skoro tak broniłaś swojej osoby , że te kobiety które daja sobie `w kasze dmuchać ` przez jakiś czas to się nie szanują etc. toTy nie miałaś żadnych problemów jakie one tutaj przedstawiają .

[kimi1000]

Wczoraj zadzwonił wieczorem do mnie mój - chyba facet.
W sumie i tak miałam do niego dzwonić, ale był szybszy.

Wypytał gdzie jestem i co robię. Powiedziałam, żeby do mnie przyjechał, bo musimy porozmawiać (choć nie wiem, czy to ma sens). On się wykręcił, że dziś nie ma czasu i nie wie, kiedy go będzie miał. Powiedziałam mu, że jak znajdzie czas, to niech się u mnie zjawi.

Na koniec zapytał gdzie jadę - w jego rozumieniu do innego- wieczorem.
Zatkało mnie i powiedziałam, że nigdzie, na co on mi odparł, że mogłabym się wreszcie do tego przyznać (że jeżdżę)
Wkurzyłam się się i napisałam mu sms, że może on ma gdzie jeździć wieczorami, ale ja nie. Na co on odpisał: to się jeszcze okaże.

powiem wam, że nie kontaktowałam się z nim tydzień i jakoś sobie powoli układałam w głowie, a on dziś zburzył cały mój spokój

[201703081551]

Napisane przez Sigfa

Ekscentryczna,
Pragnę zauwazyć, że ja, jak i wiele udzielających się tu dziewczyn MIAŁYŚMY takie problemy i dlatego radzimy innym, bo udało nam się ich pozbyć.

I bardzo za to dziękuję temu wątkowi, bo tylko utwierdził mnie w przekonaniu, że z idiotą nie ma co się wiązać, robić sobie nadzieji, wierzyć w zmianę...
Dawałam szanse- NIC NIE WYSZŁO, a szans wcale nie było tak mało...

Nie wypowiadałam się tutaj długo, bo w sumie wspominam czas spędzony z moim eksem jako wyjątkowo obrzydliwą i niesmaczną część mojego życia.
Autentycznie się jej wstydze. Wstyd mi nie tyle za niego, co za siebie.
Jak mogłam sobie na tyle pozwolić?
Krew mnie zalewa, jak nawet bliskie mi osoby biadolą, że tęsknią za idiotami, którzy mieli je w poważaniu, że co one zrobią same, że samotnośc to wszelkie zło ....
Mam ochote takim osobom krzyknąć:
"CHOLERA! NIE MACIE PO 5 LAT ŻEBY NIE UMIEĆ SOBIE SAMEJ W ŻYCIU PORADZIĆ!!"
Pytanie:
Nie macie rodziny, znajomych?
Nie macie pasji, zainteresowań?
Samemu owszem, nie jest tak super jak z kimś bliskim (o ile nas nie rani), ale samotność to nie żadna choroba, ani katorga... traktujecie to jak zesłanie do łagru (bycie samej). *

Będę ostra w swoich wypowiedziach bo wiem co mówię.
Ok, jednego nie rozumiem- jak można się bać samotności?
Zwykłej ludzkiej samotności, która czasami dopada każdego z nas?
Lepiej popadać w desperacje?
A nie boicie się zmarnować sobie życia, tak mało ono dla was znaczy?

Odkąd z nim nie jestem., przestałam płakać!
Zaczęłam dbać o wygląd, bo dla niego wzystko co ze mną związane nie miało znaczenia, i tak mnie nie doceniał, nie chwalił a seks był kiedy mu się zachciało i rzadko....
Więcej radości mi sprawia wzrok facetów na ulicy niż wspomnienia o nim i naszego seksu...
Wolę być sama -naprawdę!- niż płakac po nocach, tracić zdrowie, nerwy, kasę i znajomych...



*traktują niektóre

[asia1010]

Są dziewczyny które same w sobie znajdą siłę i odejdą ale sa tez takie które bedą dostawały "baty" i dalej beda przy chłopaku dopóki on jej nie zostawi.
Dziewczyny czy myślicie że kiedy chłopak jest juz z inną to dalej dzieją sie takie rzeczy jak w poprzednim związku czy sie chłopak zmienia?
A może ta nastepna dziewczyna akceptuje to co on robi?

[kocim]

Napisane przez asia1010

Są dziewczyny które same w sobie znajdą siłę i odejdą ale sa tez takie które bedą dostawały "baty" i dalej beda przy chłopaku dopóki on jej nie zostawi.
Dziewczyny czy myślicie że kiedy chłopak jest juz z inną to dalej dzieją sie takie rzeczy jak w poprzednim związku czy sie chłopak zmienia?
A może ta nastepna dziewczyna akceptuje to co on robi?

Ostatnio zaczęłam się nad tym zastanawiać. Mam nadzieję, że "mój" trafi na taką dziewczynę, która od razu postawi pewne granice.

[asia1010]

Te osoby dalej wchodzą w związki czy tworzą rodziny.... może dla kolejnej spotkanej dziewczyny którą potrafią naprawde kochac potrafią sie zmienic

[201703081551]

Napisane przez asia1010

Te osoby dalej wchodzą w związki czy tworzą rodziny.... może dla kolejnej spotkanej dziewczyny którą potrafią naprawde kochac potrafią sie zmienic

Tych których ja poznałam, nie tylko z autopsji , ale z obserwacji przyjaciółek, matki itd. itp.... raczej na zawsze pozostają egoistami
No chyba że trafi kosa na kamień...ale takich kamieni w wydani żeńskim bardzo rzadko idzie spotkać (co widać nawet po popularności tego wątku jak i innych na intymnie ).
Typ nr. 1- 32 lata, ciągle sam, w sumie przeskakuje ze związku do związku ( w każdym w miare długo, co najmniej 2 lata) i za każdym razem szmaci te kobiety, zdradza, udaje słodkiego, a po roku nawet udawać przestaje....

Typ nr 2- to samo... łapie kobiety tak słabe, które trzymają się na tyle długo aż sam ich nie rzuci albo one ucikną w popłochu!

Jak taki facet jest palantem to po prostu jest

[d0lcevita]

Napisane przez mroja

Samemu owszem, nie jest tak super jak z kimś bliskim (o ile nas nie rani), ale samotność to nie żadna choroba, ani katorga... traktujecie to jak zesłanie do łagru (bycie samej). *

Będę ostra w swoich wypowiedziach bo wiem co mówię.
Ok, jednego nie rozumiem- jak można się bać samotności?
Zwykłej ludzkiej samotności, która czasami dopada każdego z nas?
Lepiej popadać w desperacje?
A nie boicie się zmarnować sobie życia, tak mało ono dla was znaczy?

racja....
mnie do szłu doprowadza podejscie kobiet....ze lepiej żeby był facet...bo jak to będzie wygladac że w oczach innych bedzie stara panną etc..co ludzie powiedzą.....więc przystają na zycie z męzczyzną który ich nie szanuje

osobiście wolę byc samotna niż z kims nieszczęsliwa

[asia1010]

Ehhh dziewczyny ale mam doła zakopcie go
chcialam wczoraj jechac do niego to nie chcial... pojechal gdzies z kolegami nie wiem gdzie dzwonilam, pisalam to włączyła mu sie totalna olewka.
mielismy umowe ze nie chodzimy osobno na imprezy i widze ze ta umowa poszła sie sypac z jego strony
Siedzialam wczoraj ze znajomymi i mam straszne wyrzuty sumienia.. dlaczego?? sama nie wiem
Jestem smutna, zła, zmęczona (bo spac nie moge) i kusi zeby sie do niego odezwac ale nie moge bo to NIC nie da
musialam sie gdzies wygadac. Podniescie mnie

[kimi1000]

Ja bym zrobiła tak samo jak on. Umówiła się z koleżankami.
Skoro on nie dotrzymał umowy, dlaczego ty masz jej przestrzegać?

Niech poczuje, jak to "miło" być olewanym

[Nieoficjalnie]

Hej dziewczyny...

Z przykrością stwierdzam, iż doświadczyłam i ja braku szacunku ze strony faceta... a to wszystko przede wszystkim z powodu za rzadkich, jego zdaniem zbliżeń. On chciałby codziennie, mnie wystarczy 1-2 w tygodniu na tym tle powstają ciągle nowe konflikty, kłótnie, czepianie się o pierdoły... Nazywanie mnie "lodówką", "bez uczuć", bo nie chce się kochać codziennie, nie mam na to ochoty, mam to robić na siłę, żeby tylko jemu dogodzić? no sorry...
Jego zdaniem kobieta jest przede wszystkim potrzebna do seksu, na to wygląda, bo co tu ze mną robić, gdy współżycie w grę nie wchodzi?
Zaczął sypać do mnie niedawno tekstami "idź już lepiej do domu", "daj mi spokój", więc postanowiłam spełnić jego ostatnią wolę i dałam mu spokój, wczoraj.
Byliśmy ze sobą półtora roku.
Jest mi źle. Znowu trafiłam na dupka!! :/

[sienia80]

Witam wszystkich , postanowiłam Wam opisać moją historię. Byłam z ex - 6 lat , szczerze mówiąc myślałam że to ten jedyny. Ale w pewnym momencie zaczeło się : wyzwiska, docinki, picie. Mieszkaliśmy że sobą 4 lat, tzn ja mieszkałam w jego mieszkaniu , co też często mi wypominał. Dużo mu wybaczałam, bo myślałam że tak powinno być, że nie każdy związek jest idealny. Zatraciłam się dla tego związku całkowicie i to był wielki błąd, goniłam z pracy by zrobić na czas obiad , a on i tak narzekał i robił awantury z byle czego. Wiem że wiele razy powinnam od niego odejść , ale ... właśnie to ale wydawało mi się jak się kogoś kocha to się mu dużo wybacza. A potem zaczeło się jego picie , oczywiście pił przez mnie, wówczas już wogóle nie mogłam go zostawić , no bo jak zostawić chorą osobę?! Tak wtedy myślałam a stałam się zwyczajnie współuzależniona!!!
Kilka razy mnie uderzył po pijaku , a i tak się usprawiedliwiał i mu wybaczałam. No i na początku 2008 roku kazał mi szukać mieszkania , co było na tyle dziwne że w listopadzie mówił mi że mnie kocha. A ja zachowywałam się jak naiwna idiotka , niby szukałam mieszkania ale miałam nadzieję że jednak się zejdziemy ( teraz wiem że to było destrukcyjne zachowanie z mojej strony ) , że mu przejdzie choć już kilka razy dochodziło do takiej sytuacji . wyprowadziłam się 13 lutego , dzień przed Walentynkami , taki miałam warunek inaczej moje rzeczy byłby rozrzucone po całym osiedlu. Przez czas tych 2 miesięcy jak szukałam mieszkania usłyszalam bardzo wiele gorzkich słów, że jestem głupia , szmata, debilka , że niczego nie umie , że ja zabiłam jego miłość do mnie , że utopiłam ją , że nie umiem dobrze jeździć autem , że nie umiem pływać i wiele innych gorszych epitetów. A dodam że skończyłam studia , pracowałam, a on nawet matury nie zrobił , no ale łatwo mu przychodziło ocenianie innych . Najgorsze jest to że przez to jak mnie potraktował nie umie nikomu zaufać na tyle żeby stworzyć nowy związek . Miałam kilka znajomości od tego czasu a mineło już 2 lata , no ale ... Zwyczajnie martwię się że będzie podobnie. że kilka lat będzie super a potem wyjdzie naprawdę jaki on jest . Nie wiem tylko czy on taki był i się maskował czy może taki się stał ? Nie umiem sobie na to odpowiedzieć mimo że spędzałam z nim czasem 24 godz. na dobę , mieszkałam z nim , budziłam sie z nim . Jedno co wiem nie zatracajcie się całkiem dla zwiazku , miejcie swoje alter życie , wasze przyjaciółki , wypady na kawę , nawet tylko własnych znajomych. A wiecie co jest najbardziej śmieszne ? Ze po pół roku związał sie z córką swego szefa , którą przez 6 lat do mnie obgadywał , że jest taka a taka , że ma grubą dup... i wogóle. No i po roku wzieli ślub , teraz we wrześniu będzie rocznica . Czasem jak się gdzieś tam widzimy on udaje że mnie nie widzi , no cóż czasem miłość za bardzo nam zasłania świat . A wyobrażcie sobie że nagadał naszym znajomym że byłam u niego przed jego ślubem - ładnie się usprawiedliwia , wogóle puszczał kity po rozstaniu , że chciał mi mieszkanie kupić tylko ja się nie zgodziłam , że chciał mnie wysłać na lecznie bo nie mogłam dać sobie radę z rozstaniem . Takie tam smuty . Od całej tej sytuacji mineło już sporo czasu , ja jestem sama ale powiem wam że wolę tak niż być poniżaną. Ale wszytsko to zrozumiałam po jakimś czasie. że to wcale nie była moja wina . Tak naprawdę potrzeba czasu by to wszytsko zrozumieć i możecie sobie pomóc tylko wtedy gdy tego naprawdę same chcecie

[KochanaGadzinka]

Ekscentryczna:
w takim razie ja już nie rozumiem o co my się spieramy ?
Mnie także dotkneło buractwo i chamstwo ale wyszłam z tego , może jedynie za późno się opamiętałam i tyle .
wydawało mi się po prostu , że skoro tak broniłaś swojej osoby , że te kobiety które daja sobie `w kasze dmuchać ` przez jakiś czas to się nie szanują etc. toTy nie miałaś żadnych problemów jakie one tutaj przedstawiają .

Miałam miałam...
Jeżeli masz problem z czytaniem ze zrozumieniem, to przeczytaj na spokojnie jeszcze raz moją wypowiedz.

Dobijają mnie dziewczyny typu "Jejciuuuuus ja sie tak przyzwyczailam" o losie...