Dlaczego nie chcemy miec dzieci?

[_vixen_]

Napisane przez Luba

Mam wrażenie, jakbyś ogladała taki program niemiecki. W formie pseudo dokumentu, niby kręconego za 50 lat.
Domy starców były olbrzymie, obsługiwane przez przez automaty, bo nie było komu tych ludzi obsługiwać. Drożyzna, symboliczne renty, głodowe racje i wielu starszych ludzi popełniało samobójstwa.

Nie oglądałam . U nas w TVP to lecą same seriale o ksiedzach i zakonnicach i powtórka "Bonanzy", a nie tam ciekawe dokumenty

Zresztą ja po niemiecku nie rozumiem, w LO byłam z tych niewyuczalnych tego języka

Tak sama sobie wydedukowałam, zwłaszcza jak czytałam na wizazu teksty typu:
- Na starość nie będzie miał Ci kto szklanki wody podać!
- Nie będzie musiał, sama na siebie zarobię, co to za myślenie, żeby dziecko robić w celu zapewnienia sobie opieki na starość.

Zawsze wtedy myślę, zeby takie osoby docelowo bezdzietne lepiej wzięły konkretnie dupę w troki i zabrały się do roboty, w jakieś nieruchomości inwestowały czy co, bo inaczej bida będzie. I wtedy będzie się zazdrościło koleżance, bo czwórce dzieci musiała tyłki podcierać i z całym osiedlem wałkowała tematy kupek

Albo jedno dziecko, od dawna wiadomo, że to lepsze rozwiązanie dla rodziców, a nie dla samego jedynaka.

Dlatego ja planuję trójkę dziecioków machnąć

Oczywiście, nikomu nie każę się rozmnażać czy dorabiać potomstwa, tylko warto realistycznie patrzeć w przyszłośc, bo póki młodzi i zdrowi, to możemy wszystko i w ogóle hoho....

[201604190949]

Napisane przez _vixen_

Niektórzy ludzie twierdzą, że oni na emerytury swoje to sami zarobią i dzieci nie są im potrzebne do podawania przysłowiowej szklanki wody na starość. Podobnie rodzice, którzy decydują się na jedno dziecko narażają je w przyszłości na ogromne obciążenie w postaci samotnej opieki nad starszymi, schorowanymi rodzicami. A długość życia wzrasta.

Śmiem twierdzić, że to trochę nierozsądne, bo tak naprawdę na godziwą emeryturę to sobie sami odłożą nieliczni, najbogatszy znikomy procent społeczeństwa. Na państwo nie ma specjalnie co liczyć. No i tym samym dla uboższych będzie trzeba chyba otworzyć ogromne umieralnie, masowe domy spokojnej starości. Szczęśliwcy , którzy będą mieli liczne potomstwo i normalną, kochająca się rodzinę, najlepiej na tym wyjdą, bo będzie miał się kto nimi zaopiekować.

Tak jakoś mnie się wydaje

Aha, bo jak ktoś ma dużo dzieci to zamiennie wszystkie się nim opiekują. Tralala... Błagam Cię, wierzysz w to? Przeważnie jest tak, że opiekuje się jedno dziecko, to które mieszka z rodzicem/ami (a reszta rodzeństwa przyjedzie raz na 100lat a potem jeszcze psioczy, że to opiekujące się najwięcej dostało /albo i nie, bo opiekujące się jest na co dzień i mogą mu nerwy puścić a te dojeżdżające są dobre i kochane/), albo opiekuje się to mieszkające najbliżej...

[_vixen_]

Napisane przez 1000days

Aha, bo jak ktoś ma dużo dzieci to zamiennie wszystkie się nim opiekują. Tralala... Błagam Cię, wierzysz w to? Przeważnie jest tak, że opiekuje się jedno dziecko, to które mieszka z rodzicem/ami (a reszta rodzeństwa przyjedzie raz na 100lat a potem jeszcze psioczy, że to opiekujące się najwięcej dostało /albo i nie, bo opiekujące się jest na co dzień i mogą mu nerwy puścić a te dojeżdżające są dobre i kochane/), albo opiekuje się to mieszkające najbliżej...

Mówiłam o normalnych i kochających się rodzinach...
Wiem, jak często rzeczywistośc wygląda, dziwi mnie to, bo niby ponad 90% katolicy, a starszego człowieka często gorzej niż psa traktują. Czytałam kiedyś o praktyce zostawiania starszych ludzi na święta w szpitalu, żeby "problemu" w domu nie było...

Moja babcia mieszka faktycznie u cioci, bo rodzina jest rozsiana po Polsce, ale moi rodzice kilka razy w roku są tam z wizytą, zwykle babci jakiś prezent typu ciepły koc kupią, a jak już się pomysły skonczą, to babci pieniądze dadzą, sobie zbiera na niewiadomoco Zawsze tak jest, że najgorsze dziecko to jest to zajmujące się rodzicem, zadna tajemnica.

Poza tym rodzeństwo też może finansowo wspomóc w opiece nad babcią czy dziadkiem, jeśli jest taka potrzeba. Zamienna opieka w grę nie wchodzi choćby z tego powodu, ze trzeba by starszą osobę przewozić.

Babcia mojego TŻta ma prawie 90 lat, mieszka sama i tak jej odpowiada, ale kilka razy w tygodniu ktoś z jej 4 dzieci do niej zagląda, także robią to wnuki.
A co by było, gdyby miała jedno dziecko, w dodatku mieszkające na drugim końcu Polski?
Babcia z domu nie wychodzi, i co, dwa razy na tydzien pani z pomocy społecznej by zaszła?

[201604190949]

No to kiepskawo lekko ale powiem Ci, że ja bym wolała żeby moje jedne jedyne dziecko mieszkało nawet za granicą niż było przywiązane do mnie. Bo wiem z autopsji co się potrafi z człowiekiem zrobić na starość
Ale co dziwne taki pogląd mam w stosunku do mojego dziecka a jeśli chodzi o moich rodziców to nie wyobrażam sobie zostawić ich na pastwę losu. Rodzeństwa nie mam
Tylko myślę, że bym ich ściągnęła tam gdzie będę...

[Luba]

Napisane przez 1000days

No to kiepskawo lekko ale powiem Ci, że ja bym wolała żeby moje jedne jedyne dziecko mieszkało nawet za granicą niż było przywiązane do mnie. Bo wiem z autopsji co się potrafi z człowiekiem zrobić na starość
Ale co dziwne taki pogląd mam w stosunku do mojego dziecka a jeśli chodzi o moich rodziców to nie wyobrażam sobie zostawić ich na pastwę losu. Rodzeństwa nie mam
Tylko myślę, że bym ich ściągnęła tam gdzie będę...

Tak się gada tylko. Jasne, że nikt dziecka nie przywiąże do siebie, ale to jednak bardzo boli, jak sie zostanie samemu.
Moich tesciów jedyne dziecko mieszka za granicą i to jest bardzo ciężka sytuacja i dla nich i dla nas. Oni nigdy słowa na ten temat nie powiedzieli ale zwyczajnie tęsknią, trudno im się żyje ze świadomością, że wnuki na zdjeciach widują, że nie mogą uczestniczyc w ich i naszym życiu, w waznych wydarzeniach. My jeździmy do nich, oni do nas ale oni sa zwyczajnie samotni, chociaż są bardzo jeszcze samodzielni, maja wielu znajomych i życie mają dośc zapelnione, to nie sa typy: kanapa i telewizor. Ale są samotni.
Moi rodzice mają blisko jeszcze moja siostrę i widzę przecież, że to ejst całkiem cos innego, oni tez za nami tesknią ale nie czują się opuszczeni i samotni.
Poza tym sprawa opieki, moi rodzice moga zadzwonić do mojej siostry nawet w środku nocy, że cos się dzieje.
A jak mój teść miał atak wyrostka to zadzwonił do sąsiadów...
Mnie to strasznie dobija, że nas nie ma na miejscu i teściowie nie mogą na nas, tak na codzień, liczyć.

[201604190949]

Tylko widzisz, to Wam jest przykro, że ich "zostawiliście". A może oni jednak wolą żebyście żyli dostatnio i szczęśliwie tam gdzie jesteście niż zmieniali to ze względu na nich? Może pragnienie Waszego szczęścia jest ważniejsze niż ich ból? Dla nich oczywiście.
Nie wiem, nie jestem w takiej sytuacji i nie mogę mówić nic na 100% ale...
Zawsze mówiono na mnie 'egoistka', czemu nie przeczę ale egoizm egoizmem a jak mam wybór - samej pocierpieć czy cierpieć mniej ale sprawić komuś kłopot to wybieram to pierwsze.

Oczywiście, wszystko zawsze zależy od człowieka, sytuacji...

[muszynianka]

Można odkładać pieniądze na starość
Z resztą dla mnie nie wiem dziwnie jest patrzeć na dziecko jako na inwestycję.
Kobieta inkubator rodzi dzieci do powstania, myślałam że to przeminęło, a jednak nie.
Pani Maria Kaczyńska walczyła o prawa matek o polepszenie ich sytuacji, o godne warunki pracy. Tak tak, tym zaskarbiła sobie moją sympatię.
Ale póki co słabo to widzę.
Logiczne że korzystniej zatrudnić mężczyznę który ci nie urodzi dziecka nie pójdzie na 50 urlopów I tym kierują się pracodawcy.
-samotna matka z sześciolatkiem? aee... tak. odezwiemy się do pani, naaaa pewwwwno!

BARDZO ograniczona ilość miejsc w przedszkolu sprawy nie ułatwia.

[_vixen_]

Muszynianka, ileż to przy przecietnych polskich zarobkach jesteś w stanie odłożyć pieniędzy na starość?

[żurawinka]

Czytam czytam i smutno mi sie robi
Oto historia. Mój tato jako najmłodszy z rodziny zaopiekował się dziadkiem na starość, łącznie z moją mamą i mną - jedynaczką. Pozostała trójka rodzeństwa delikatnie mówiąc wypięła się na nas, przestała się odzywać, niemal zerwala kontakty. Jako nastka przeszłam szybki kurs dorastania, dziadek był niepełnosprawny, rodzice jeszcze pracowali itd. więc nie moglismy liczyć na pomoc rodziny tylko siebie, do godz. 15 ja opiekowałam się dziadkiem. Oczywiście kiedy ten zmarł rodzinka pojawiła się żeby przejąć spadek, co ich obchodziło że nie mamy gdzie mieszkać? Spłaciliśmy ich rzecz jasna.
Tak, ten który zostaje przy rodzicu ma najgorzej, inni po prostu zyją sobie dla siebie. I mozna mieć dziesiątkę rodzeństwa i być samym, i mozna być jedynakiem który jest odpowiedzialny. Dziadek zawsze wypatrywal kiedy pojawi się jego ukochany syn, ale on się nie pojawił, nie zdążył... smutne. To że my bylismy blisko zawsze było mniej ważne niz jeden przyjazd na pół roku jego synka.


Czy jedynactwo jest fajne? Wątpię, bo wszystko spada na twoją głowę, łatwo nabawić się nerwicy I w pewnych sytuacjach ( oczywiście zawsze wiedziałam ze zaopiekuję się rodzicami) trzeba zająć się także rodzicami męża. Taka sytuacja że nikt tego nie chce zrobić i zostajesz nagle tylko ty.

[Luba]

Napisane przez 1000days

Tylko widzisz, to Wam jest przykro, że ich "zostawiliście". A może oni jednak wolą żebyście żyli dostatnio i szczęśliwie tam gdzie jesteście niż zmieniali to ze względu na nich? Może pragnienie Waszego szczęścia jest ważniejsze niż ich ból? Dla nich oczywiście.
Nie wiem, nie jestem w takiej sytuacji i nie mogę mówić nic na 100% ale...
Zawsze mówiono na mnie 'egoistka', czemu nie przeczę ale egoizm egoizmem a jak mam wybór - samej pocierpieć czy cierpieć mniej ale sprawić komuś kłopot to wybieram to pierwsze.

Oczywiście, wszystko zawsze zależy od człowieka, sytuacji...

Nie zrozumiałaś tego co napisałam, albo ja sie źle wyraziłam. Przecież nigdzie nie napisałam, że oni nie rozumieją, wręcz przeciwnie, rozumieją. Ale to nie zmienia wcale sytuacji i nie sprawia, że czują się mniej samotni. Tak po prostu , na codzień.
Pomijam to, że my w Polsce tez żyliśmy dostatnio i szczęśliwie i za chlebem nie wyjechaliśmy Chociaż może wtedy byłoby nam łatwiej, bo mielibyśmy przekonanie, że wyjechalismy z "poważnego" powodu i niezaleznego od nas.
Oczywiście, że wszyscy akceptuja taka sytuację i nikt nic nie mówi ale przecież uczucie opuszczenia rodzi sie czy ktos tego chce czy nie. Nie musi go okazywać czy też robić nam wyrzuty, my przeciez mamy oczy i widzimy co sie dzieje.
Po prostu rodzice męża sa sami i nic tego nie zmieni, człowiek kiedy wyjeżdża nie bierze tego wielce pod uwagę.
Ja piszę tu o odczuciach i uczuciach a nie o tym co kto woli, bo przecież w życiu i tak zrobimy co zechcemy ale o tym jak to się odbije na nas i bliskich w przyszłości nie myślimy, bo człowiek by zwariował.

Napisane przez żurawinka

Czytam czytam i smutno mi sie robi
Oto historia. Mój tato jako najmłodszy z rodziny zaopiekował się dziadkiem na starość, łącznie z moją mamą i mną - jedynaczką. Pozostała trójka rodzeństwa delikatnie mówiąc wypięła się na nas, przestała się odzywać, niemal zerwala kontakty. Jako nastka przeszłam szybki kurs dorastania, dziadek był niepełnosprawny, rodzice jeszcze pracowali itd. więc nie moglismy liczyć na pomoc rodziny tylko siebie, do godz. 15 ja opiekowałam się dziadkiem. Oczywiście kiedy ten zmarł rodzinka pojawiła się żeby przejąć spadek, co ich obchodziło że nie mamy gdzie mieszkać? Spłaciliśmy ich rzecz jasna.
Tak, ten który zostaje przy rodzicu ma najgorzej, inni po prostu zyją sobie dla siebie. I mozna mieć dziesiątkę rodzeństwa i być samym, i mozna być jedynakiem który jest odpowiedzialny. Dziadek zawsze wypatrywal kiedy pojawi się jego ukochany syn, ale on się nie pojawił, nie zdążył... smutne. To że my bylismy blisko zawsze było mniej ważne niz jeden przyjazd na pół roku jego synka.


Czy jedynactwo jest fajne? Wątpię, bo wszystko spada na twoją głowę, łatwo nabawić się nerwicy I w pewnych sytuacjach ( oczywiście zawsze wiedziałam ze zaopiekuję się rodzicami) trzeba zająć się także rodzicami męża. Taka sytuacja że nikt tego nie chce zrobić i zostajesz nagle tylko ty.

Ja doceniam bardzo to co robi moja siostra
A jedynactwo (moim zdaniem) nigdy nie ejst jaies super komfortowe, bo pomijam opieke nad rodzicami czy cos tam, to uwazam, że rodzeństwo ma w sobie wzajemnie największe wsparcie w życiu. Opieram sie na swoim przykładzie i ogólnie na przykłdach rodzeństw z dobrym i normalnym stosunkiem do siebie. I błagam, nie piszcie mi tu: a ja się z siostra żrę jak psy, bo wiem, ze to moze i tak wyglądać i uważam, że rodzice gdzies popełnili błąd i to wielki, jeśli nie potrafili dzieci tak wychować, żeby się nie żarły.
W każdym razie. Ja jestem przeszczęśliwa (i zawsze byłam), że mam siostrę, zawsze mogłam na nią liczyć i ona, rzecz jasna, na mnie. I mam nadzieje, ze moje dzieci też tak będa ze soba żyły, co jest bardzo prawdopodobne, bo na razie są wzorowym rodzeństwem.

[muszynianka]

Napisane przez _vixen_

Muszynianka, ileż to przy przecietnych polskich zarobkach jesteś w stanie odłożyć pieniędzy na starość?

Nikt nie powiedział że muszę zarabiać przeciętnie to raz, dwa jak przy takich przeciętnych polskich zarobkach miałabym utrzymać dwójkę trójkę dzieci?
Z zasiłków socjalnych chyba - no i koło się zamyka

[ScarlettWoman20]

Ktoś napisał że głupota jest stosowanie gumek i pigułek. Niby dlaczego? Jak ktoś absolutnie nie chce dziecka, to niech ma 1000% pewności że go nie będzie.
Moja znajoma zaszław ciąże biorąc od 2 lat pigułki. Warto dodatkowo zabezpieczyć się prezerwatywą.

Po za tym, czemu tylko kobieta ma truć się hormonami (bo od dawna wiadomo że tabletki nie są obojętne dla zdrowia i w jakimś stopniu szkodzą zdrowiu, jak prawie każdy lek). Faceci nie muszą martwić się o antykoncepcję?Ich to nie dotyczy?
Bzdura, antykoncepcja to sprawa 2 ludzi a nie tylko kobiety. Facet też ma się zabezpieczać
Nie może być tak że kobieta przez lata łyka hormony a mężczyzna nie musi się wysilać ani nic robić tylko przychodzi ''na gotowe''.

[_vixen_]

No tak, nieważne, że pigułki dają prawie 100% antykoncepcję, a wpadki wynikają z błędów w stosowaniu, facet i tak powinien zakładać gumę TYLKO dla ideologii, żeby mu czasem za dobrze nie było.

[żurawinka]

Ja jakoś nigdy nie używałam pigułek i nie zamierzam, oczywiście typowa gumka jest prostsza, tańsza i obojętna dla zdrowia kobiety. Jak kto woli. Ale jak słyszę od facetów " niech bierze pigułki" to chyba jasne na kim mu bardziej zależy

[sine.ira]

Napisane przez _vixen_

No tak, nieważne, że pigułki dają prawie 100% antykoncepcję, a wpadki wynikają z błędów w stosowaniu, facet i tak powinien zakładać gumę TYLKO dla ideologii, żeby mu czasem za dobrze nie było.

Mój gienek mówi, że powinien zakładać gumę dla zdrowia swojej kobity. W sensie: pigułki łykać żeby nie mieć dzieciaków, gumek używać dla zdrowia.
Nawet jak partner pewny i sprawdzony.
Uważam, że przesadza ale kto wie, może mieć rację.

[mmm3m]

Napisane przez awia

Moglabys nie atakować autorki wątku? Nie Tobie oceniac, czy są infantylne. Kazdy ma swoje.


Ja poniekąd rozumiem autorkę watku bo na dzien dzisiejszy nie chce miec dzieci i nie czuję, zeby to się mialo zmienic.
Nie mam instynktu macierzynskiego, nigdy nie lubilam dzieci, nie zachwycaja mnie "malenstwa", wozki i kołyski obchodzę szerokim łukiem.

Poza tym nie wyobrazam sobie posiadania dziecka, uwazam, ze bylabym fatalną matka, bo przenioslabym na dziecko wszytskie swoje fobie i najchetniej wszystko robilabym za nie.
W moje opini jest niewiele kobiet, ktore nadają sie na matki, a te ktore nie sie nie nadają a mają dzieci sa po prostu albo głupie albo są wielkimi ignorantkami.

Po prostu beda perfekcjonistką nie potrafilabym do tematu podejsc spokojnie, i bylabym typową matką-wariatką, z ktora z podrecznikami wychowania dzieci w ręku probowalabym nauczyc dziecko wszytskiego. naraz. za wczesnie.

nie chodzi mi w ogole o kwestie finansowe.
Po prostu to jest olbrzymia odpowiedzialnosc, chyba najwieksza z mozliwych.
wychowac dziecko na dobrego, madrego czlowieka, nie popelniajac bledów moich rodziców, zeby nie mialo moich kompleksow.
dla mnie mission impossible

Amen, pierwsza z odpowiedzi w tym wątku a jak trafna. zupełnie się zgadzam. Sama chcę a za razem nie chcę mieć dzieci. Nie lubię ich, unikam, nie podniecam się nimi, ale jakoś tak wewnętrznie mam potrzebę stworzenia człowieka idealnego, w każdym calu... tylko, że takie moje ambicje mogłoby zniszczyć życie człowiekowi, którego urodzę.

[atropa belladonna]

Ja też nie reaguje na dzieci tak jak wszyscy się spodziewają..nie zachwycam się.. najczęściej nie mówię nic..dla wielu jest to dziwne zachowanie i sami nie wiedzą co z tym zrobić..ich problem..więć cieszę się że nie tylko ja tak reaguję
A ja sama nie wiem czy chciała bym mieć dzieci..teraz mówię że nie..zgadzam się z większością powodów jakie są tu podawane..przede wszystkim jest to wielka odpowiedzialność...a ja sama czasami sobie ze sobą nie radzę. I w naszym kraju opieka socjalna jest żenująca w porównaniu z innymi europejskimi krajami..przedszkole..żło bek..patrząc na moją siostrę wiem jaki to problem żeby go dostać a nie wszystkich stać na płacenie na prywatny i w ogóle niby dlaczego..

[mmm3m]

Napisane przez 1000days

Aha, bo jak ktoś ma dużo dzieci to zamiennie wszystkie się nim opiekują. Tralala... Błagam Cię, wierzysz w to? Przeważnie jest tak, że opiekuje się jedno dziecko, to które mieszka z rodzicem/ami (a reszta rodzeństwa przyjedzie raz na 100lat a potem jeszcze psioczy, że to opiekujące się najwięcej dostało /albo i nie, bo opiekujące się jest na co dzień i mogą mu nerwy puścić a te dojeżdżające są dobre i kochane/), albo opiekuje się to mieszkające najbliżej...

Albo...nie opiekuje się żadne bo wszystkie mieszkają daleko xD
To tylko dowodzi, że niczego nie można być pewną

---------- Dopisano o 17:05 ---------- Poprzedni post napisano o 16:53 ----------

Napisane przez atropa belladonna

Ja też nie reaguje na dzieci tak jak wszyscy się spodziewają..nie zachwycam się.. najczęściej nie mówię nic..dla wielu jest to dziwne zachowanie i sami nie wiedzą co z tym zrobić..ich problem..więć cieszę się że nie tylko ja tak reaguję
A ja sama nie wiem czy chciała bym mieć dzieci..teraz mówię że nie..zgadzam się z większością powodów jakie są tu podawane..przede wszystkim jest to wielka odpowiedzialność...a ja sama czasami sobie ze sobą nie radzę. I w naszym kraju opieka socjalna jest żenująca w porównaniu z innymi europejskimi krajami..przedszkole..żło bek..patrząc na moją siostrę wiem jaki to problem żeby go dostać a nie wszystkich stać na płacenie na prywatny i w ogóle niby dlaczego..

No nie jesteś sama :}

W moim towarzystwie 2 panny mają już dzieci, w tym jedna męża, druga narzeczonego (jedna urodziła po maturze jakieś 3 miesiące, a druga zaszła jakoś po maturze). I wiecie, dyskusje na naszej klasie, jakie to słodkie, oo będzie dzidziuś, puci puci, kiedy urodzisz, ale już masz brzuszek :O
O la boga, przecież to takie młode dziewczyny, wchodzące dopiero w dorosłość, w kwiecie wieku... a ci się podniecają, że będą miały bobaski jak maskotki ;/
I to nie były planowane dzieci, zwykłe wpadki, a jednak społeczeństwo się cieszy, że takie małe coś się pojawi na świecie..
a wychować to małe coś?
Ja nie jestem na to zupełnie gotowa, jestem jeszcze zbyt dziecinna, a moich rodziców moim problemem (bo dziecko w tym wieku to dla mnie problem) nie chcę obarczać. wystarczy, że ze mną musieli się męczyć,a teraz z moim maleństwem?
Dlatego dziećmi się nie podniecam, tym bardziej jeśli ktoś je ma rodzić w dość młodym wieku
(mam 20 lat)

[atropa belladonna]

Najgorsze jest obraczanie swoimi sprawami ludzi którzy niekoniecznie są zainteresowani. Tak, niektórzy traktują dziecko jak maskotki lub kolejny gadżet którym mogą się pochwalić..a to jest dla mnie dosyć smutny widok.

[ScarlettWoman20]

[QUOTE=mmm3m;21072311]Albo...nie opiekuje się żadne bo wszystkie mieszkają daleko xD
To tylko dowodzi, że niczego nie można być pewną

---------- Dopisano o 17:05 ---------- Poprzedni post napisano o 16:53 ----------


[FONT=Garamond][COLOR=DarkSlateGray][B]No nie jesteś sama :}

W moim towarzystwie 2 panny mają już dzieci, w tym jedna męża, druga narzeczonego (jedna urodziła po maturze jakieś 3 miesiące, a druga zaszła jakoś po maturze). I wiecie, dyskusje na naszej klasie, jakie to słodkie, oo będzie dzidziuś, puci puci, kiedy urodzisz, ale już masz brzuszek :O
O la boga, przecież to takie młode dziewczyny, wchodzące dopiero w dorosłość, w kwiecie wieku... a ci się podniecają, że będą miały bobaski jak maskotki ;/
I to nie były planowane dzieci, zwykłe wpadki, a jednak społeczeństwo się cieszy, że takie małe coś się pojawi na świecie..
a wychować to małe coś?
Ja nie jestem na to zupełnie gotowa, jestem jeszcze zbyt dziecinna, a moich rodziców moim problemem (bo dziecko w tym wieku to dla mnie problem) nie chcę obarczać. wystarczy, że ze mną musieli się męczyć,a teraz z moim maleństwem?
Dlatego dziećmi się nie podniecam, tym bardziej jeśli ktoś je ma rodzić w dość młodym wieku

istnieje coś takiego jak adopcja- osoby niedojrzałe lub niegotowe na posiadanie dziecka powinny oddać je do adopcji. Czasami jak patrzę na sąsiadkę która jest TRAGICZNĄ matką(krzyczy na dziecko, wyzywa je, szarpie za włosy) to myślę że powinna je oddać po urodzeniu.

[mmm3m]

Moje koleżanki ogółem nie są złymi matkami, ale nie da się ukryć, że rodząc w wieku 19 i 20 lat tak na prawdę musiały szybko dojrzeć i zacząć żyć zupełnie inaczej. Nie sądzę by z dnia an dzień były na to gotowe. Wychowanie człowieka to bardzo poważna sprawa. A ja na tym punkcie mam bzika, jak już pisałam, starałabym się wychować idealne stworzenie zupełnie pod moje dyktando :O

[_vixen_]

Napisane przez ScarlettWoman20

istnieje coś takiego jak adopcja- osoby niedojrzałe lub niegotowe na posiadanie dziecka powinny oddać je do adopcji. Czasami jak patrzę na sąsiadkę która jest TRAGICZNĄ matką(krzyczy na dziecko, wyzywa je, szarpie za włosy) to myślę że powinna je oddać po urodzeniu.

Zgłoś to na opieke społeczną.
Poważnie piszę.

Może przyjdzie ktoś do pani raz z wizytą i się skonczą takie zachowanie. Skoro Ty, osoba obca widzisz takie sceny, to pomyśl, co się może dziać w czterech ścianach, jak kobiecie nerwy puszczą.

[kotwilka]

Napisane przez _vixen_

Zgłoś to na opieke społeczną.
Poważnie piszę.

Może przyjdzie ktoś do pani raz z wizytą i się skonczą takie zachowanie. Skoro Ty, osoba obca widzisz takie sceny, to pomyśl, co się może dziać w czterech ścianach, jak kobiecie nerwy puszczą.

albo złóż do sądu rodzinnego wniosek o wgląd w sytuację dziecka

[_vixen_]

Niektórym ludziom naprawdę wystarczy jedna poważna rozmowa z osobą z zewnatrz, w sensie z jakiejś instytucji. Być moża ta kobieta wcale nie zdaje sobie sprawy z tego, że robi źle, szarpiąc za włosy dziecko.
Dużo czasu to nie kosztuje, podejscie do OPS i pogadanie z kim trzeba.
Ja bym na pewno tak zrobiła, bo nic mnie nie denerwuje tak jak ludzka głupota.

[KawaMarcepanowa]

dokładnie, doobry pomysł
tym bardziej że potem wyrośnie kolejny skrzywdzony dorosły popełniający błędy rodziców.

[muszynianka]

Napisane przez _vixen_

No tak, nieważne, że pigułki dają prawie 100% antykoncepcję, a wpadki wynikają z błędów w stosowaniu, facet i tak powinien zakładać gumę TYLKO dla ideologii, żeby mu czasem za dobrze nie było.

TJAAA a ja mam dylemat, przez pierwszy tydzień tabletek brałam antybiotyk clindamycin-MIP nie ma w nim wzmianki odnośnie interakcji z tabletkami antykoncepcyjnymi, no ale antybiotyk to antybiotyk.
I nie wiem co gdzie i jak długo.

[201604190949]

Napisane przez Luba

Nie zrozumiałaś tego co napisałam, albo ja sie źle wyraziłam. Przecież nigdzie nie napisałam, że oni nie rozumieją, wręcz przeciwnie, rozumieją. Ale to nie zmienia wcale sytuacji i nie sprawia, że czują się mniej samotni. Tak po prostu , na codzień.
Pomijam to, że my w Polsce tez żyliśmy dostatnio i szczęśliwie i za chlebem nie wyjechaliśmy Chociaż może wtedy byłoby nam łatwiej, bo mielibyśmy przekonanie, że wyjechalismy z "poważnego" powodu i niezaleznego od nas.
Oczywiście, że wszyscy akceptuja taka sytuację i nikt nic nie mówi ale przecież uczucie opuszczenia rodzi sie czy ktos tego chce czy nie. Nie musi go okazywać czy też robić nam wyrzuty, my przeciez mamy oczy i widzimy co sie dzieje.
Po prostu rodzice męża sa sami i nic tego nie zmieni, człowiek kiedy wyjeżdża nie bierze tego wielce pod uwagę.
Ja piszę tu o odczuciach i uczuciach a nie o tym co kto woli, bo przecież w życiu i tak zrobimy co zechcemy ale o tym jak to się odbije na nas i bliskich w przyszłości nie myślimy, bo człowiek by zwariował.

A ja mam wrażenie, że piszemy dokładnie o tym samym tylko każda trochę inaczej to ujmuje
Ja też uważam, że rozumieją i też uważam, że są samotni. Chodzi mi o to, że z Twojego punktu widzenia lepiej by im było gdybyście byli blisko, chociaż bez takiego dostatku jak teraz a może z ich punktu widzenia już lepiej żeby byli samotni niż żebyście mieli nie mieć tego co macie.
Że może nie jest im tak źle jak Wam się wydaje. Że z punktu widzenia rodzica chcącego najlepiej dla swoich dzieci oni o wiele bardziej wolą taki układ spraw.

Nie wiem jak inaczej to ująć

[aaliyah]

Ja mam wrazenie, ze niektore wizazanki troche przesadzaja z tym perfekcjonizmem. Zeby wychowac dziecko na porzadnego, szczesliwego czlowieka potrzeba przede wszystkim milosci i dobrych checi. Nie musi byc idealnie i nawet nie powinno byc. Ale zgadzam sie, ze dziecko w wieku lat 19-nastu to nie jest dobry pomysl.

[mmm3m]

Ja ogółem jak coś robię (nie wszystko) to musi być idealnie, wszystko tak jak wymyśliłam. Więc moje dziecko miałoby przesrane z taką matką

[muszynianka]

"Matki powinny być zmuszane do karmienia piersią!"

Zgadzam się. Niektóre mamy są wygodne i nie chce im się karmić piersią. A to najcudniejszy okres dla mamy i dziecka i najlepsze co dziecko może dostać do jedzenia. Ja moją córcię karmiłam 10 miesięcy i było super. A poza tym jest teraz zdrowa jak rydz

http://www.pudelek.pl/artykul/26365/...ienia_piersia/
nie chodzi mi że sensacja bo modelka przemówiła, chodzi o to jak głupie jest to co mówi i jak bardzo przerażają mnie komentarze

Widzicie ludzie tu jest przykład egoistki-lalki próżnej a nie prawdziwej mamy,

ALE Z CIEBIE MATKA,ZAMIAST CHRONIĆ DZIECKO,PATRZYSZ NA SIEBIE EGOISTKO,I LASKI KTÓRE KARMIĄ PIERSIĄ TO NIE DOJNE KROWY TYLKO PRAWDZIWE KOBIETY(MAMY) Z INSTYNKTEM A NIE JAK TY Z BRAKIEM MÓZGU.

boję się tego społeczeństwa

karmilam swoje dzieci do 2.5 roku i zdrowe chlopicha sa...