Mój tata nie jest moim biologicznym ojcem

[head on the pillows]

Dziewczyny,

na potrzeby tego wątku zalożyłam sobie nowe konto, by pozostać anonimowa.

Niedawno dowiedziałam się od mamy, że mój tata nie jest moim biologicznym ojcem. Dowiedziałam sie dość późno o tej sprawie; mama postanowiła poczekać aż skończę studia; nikt oprócz naszej dwójki o tym nie wie.

Mimo tego, że dość dobrze to przyjęłam i nie jest to dla mnie dramatem- z chęcią porozmawiałabym z kimś, kto przeżył/przeżywa coś podobnego. Szukałam tego typu wątków, ale znalazłam tylko dotyczące adopcji.
Jeśli ktoraś z Was doświadczyła tego co i ja, proszę o kontakt na prv .

[Amathea]

Napisane przez head on the pillows

nikt oprócz naszej dwójki o tym nie wie.

Tzn. tata też nie wie? ;/

[niewyspana91]

Mój ojciej też nie jest moim biologicznym. Z tym, że mi nikt o tym nie powidział dowiedziałam się przypadkiem od obcych ludzi. Duża część rodziny o tym wie, oprócz mnie, bo oficjalnie rodzice do tej pory nic mi nie powiedzieli. A nie jestem z nimi w szczególnie zażyłych stosunkach, żeby spytać. W sumie zwisa mi to, ale czasem tak się zastanawiam, co z moim prawdziwym tatą? Dlaczgo nie jest z mamą? Czy ma jakieś inne dzieci, czy wie w ogóle o mnie itp.

A o czym Autorko byś chciała pogadać związanym z tym?

[justkaost]

Mój tata też nie jest moim biologicznym ojcem.
Dowiedziałam się o tym dość późno bo w 5-6 klasie podstawówki, i to tylko dlatego, że byłam bardzo ciekawskim i dociekliwym dzieciakiem. Ze strzępów rozmów rodziców i dziadków zaczęłam się domyślać a stało się to dla mnie pewniakiem gdy odkryłam swój akt urodzenia. Mama nigdy mi nie powiedziała nic na ten temat. Tylko suche fakty dotyczące alimentów i spraw prawnych. Czasem mam ochotę wypytać mamę jak i co, ale jakoś nigdy nie zebrałam się na odwagę. Może kiedyś
Co do uczuć i tego co przeżyłam to w sumie nie przejęłam się tym specjalnie bo przecież nie ten co spłodził a ten co wychował jest moim tatą, którego jakby nie było kocham

[dominikmeller25]

Napisane przez justkaost

Co do uczuć i tego co przeżyłam to w sumie nie przejęłam się tym specjalnie bo przecież nie ten co spłodził a ten co wychował jest moim tatą, którego jakby nie było kocham

no tak jest Twoim ojcem mimo wszystko, ale spójrz na to z innej strony (to akurat nie do Ciebie adresowane) jeżeli taki ojciec uważa że jest ojcem a nim nie jest bo mamusia bawiła się na boku to nadal jest tym "ojcem" ale co to za ojcostwo kiedy żona wmawia mężowi dzieci kochanków a następnie śmieje się z niego po kątach bo wrobiła go w cudzego dzieciaka?
założycielko tematu a ojciec wie o tym że nie jesteś jego córką?

[muszynianka]

czemu śmierdzi mi tu dziennikarką...?

[justkaost]

Napisane przez dominikmeller25

no tak jest Twoim ojcem mimo wszystko, ale spójrz na to z innej strony (to akurat nie do Ciebie adresowane) jeżeli taki ojciec uważa że jest ojcem a nim nie jest bo mamusia bawiła się na boku to nadal jest tym "ojcem" ale co to za ojcostwo kiedy żona wmawia mężowi dzieci kochanków a następnie śmieje się z niego po kątach bo wrobiła go w cudzego dzieciaka?
założycielko tematu a ojciec wie o tym że nie jesteś jego córką?

Faktycznie taka sytuacja zmienia postać rzeczy. W moim przypadku mama wyszła za mąż jak miałam 4 latka więc oczywiście tata wiedział o moim istnieniu
Jeśli mąż nie zdaje sobie sprawy z tego czyje dziecko wychowuje, a matka nie ma zamiaru mu tego powiedzieć to chyba lepiej żeby zabrała tę tajemnicę do grobu niż wyjawiała ją córce. No bo jak ma się czuć córeczka obarczona taką tajemnicą. Patrzy na tatusia i pewnie za każdym razem myśli "oj biedaku żebyś wiedział że nie jestem Twoją córką". Koszmar jakiś.

[head on the pillows]

Zakładając wątek, nie chciałam dzielić się szczegółami na w/w temat, chciałam jedynie nawiązać kontakt z kimś, kto był/jest w podobnej sytuacji. Uniknąć natomiast chciałam komentarzy w stylu "bawienia się mamusi na boku i śmiania się po kątach" itp.

Jedyne co mnie cieszy, to to, że dzięki temu wątkowi nie będę musiała tłamsić tego w sobie i że nie jestem jedyna .

[Ratatuj]

Napisane przez head on the pillows

Zakładając wątek, nie chciałam dzielić się szczegółami na w/w temat, chciałam jedynie nawiązać kontakt z kimś, kto był/jest w podobnej sytuacji. Uniknąć natomiast chciałam komentarzy w stylu "bawienia się mamusi na boku i śmiania się po kątach" itp.

Jedyne co mnie cieszy, to to, że dzięki temu wątkowi nie będę musiała tłamsić tego w sobie i że nie jestem jedyna .

Jak zakładasz wątek to musisz liczyć sie z różnymi komentarzami
A te są logiczne do tego co napisałaś .........

Nie dałaś nadal odpowiedzi czy Twój ojciec wie,że nie jesteś jego córką?

Zaprzeczam sama sobie pisząc,że dzięki temu wątkowi nie musisz tego tłamsić w sobie ale nie chcesz dzielić się szczegółami

Czyżby Muszynianka miała rację

[head on the pillows]

Dziewczyny

Faktycznie można to odebrac jako zaprzeczanie samej sobie, ale widocznie się nie rozumiemy. Chciałam aby moj wątek był swego rodzaju komunikatem, dzięki ktoremu kogos podobnego do siebie poznam. Początkowo chciałam go zalożyć i - co pewnie nie jest zbyt często spotykane- pisać do moderatora z prosbą o zamknięcie, bo nie liczyłam na dyskusję w temacie, a nawet jej nie chciałam Pierwsza mysl była dobra, i tak też zrobię.

Jakkolwiek żle to nie zabrzmi- nie pisałam po to, by otrzymać jakieś rady. Pojawiły się odpowiedzi na wątku- ok, kązdy ma prawo do swojego zdania. Moim celem więc nie było dzielenie się swoim życiem na forum, odpowiadanie na pytania itd, a jedynie stworzenie czegoś na kształt anonsu matrymonialnego - na wypadek tego, gdyby ktoś chciał porozmawiać, mógł to zrobić (w formie prywatnej wiadomosci).

[Lexie]

Przykro mi, ale nie zamykamy wątków "na życzenie", szczególnie kiedy nie ma ku temu przesłanek Zakładając wątek na forum należy liczyć się z dyskusją, jako że taka jest idea samego forum.

[HomeSweet]

Hej. Ja jestem w podobnej sytuacji jak opisujesz na początku. Wszystko w rodzinie jest owiana jedną wielką tajemnicą, ale ja wiem, że jest biologiczny ojciec.

[201604181004]

Widzę że wypowiedziałam się tu 2 lata temu ale...

W sumie szczerze to w życiu spotkała mnie bardziej szokująca sytuacja. Moja znajoma mieszka z mamą a o tym że istnieje jej ojciec nie ma pojęcia. Żyje dalej ze swoją żoną, ma syna w jej wieku (!) który chodził do technikum w naszym mieście i ma wspólnych znajomych. Oczywiście to wielka tajemnica i naprawdę niewiele osób o tym wie, tutaj mogę to powiedzieć anonimowo bo w towarzystwie z nikim o tym nie rozmawiałam. Jest to dla mnie dziwne, ale dziewczyna do tego bardzo dojrzale podchodzi.Myślę że jej przyrodnie rodzeństwo nigdy się o tym nie dowie, jednak dziwiła mnie trochę postawa jej mamy z drugiej strony jestem pełna podziwu - sama wzięła na swoje barki ciężar wychowywania dziecka samotnie, bez otrzymywania alimentów od ojca dziecka. Bo po prostu życie ułozyło się tak że tak po prostu wolała... Swoja drogą ciekawy wątek.

[HomeSweet]

No to fakt, to jest już naprawdę szokujące. Wiedzieć coś, czego osoba najbardziej zainteresowana nigdy się nie dowie i nie ma o tym zielonego pojęcia. Trochę przykra sytuacja. A wracając do biologicznych ojców,to masz z nim kontakt, znalazłaś go?? Wiesz kto to?? I czemu tak wyszło a nie inaczej??